GOUDEN SCHAATS VOOR KLEINE De gouden misser van Jos Valentijn Wardenier wachtte én won m Li ehammer „Soft-ice" „0NBEGRIJP ELIJK, IK WAS NIET EENS NERVEUS" - - SPANNENDE ONTKNOPING DESTERKSTEN NA VAL VAN KRUITHOF LEIDSE COURANT PAGINA 18 24 HLl Maarse opnieuw contra Borckink WEST-Berlijn Trainer Gerard Maarse heeft dit weekeinde in West-Berlijn tijdens de strijd om de sprintwereldtitels tot zijn grote verontwaardiging gemerkt dat de trainer van Annie Borc kink, Ab Garretsen, weer op de tribune zat. „Dit is lijnrecht tegen de gemaakte afspraken in", brieste Maarse. „Ik neem dit de betrokkenen hoogst kwalijk. Het is een ernstige zaak en ik vraag me af waar we mee bezig zijn". Maarse heeft de kwestie opgeno men met de in West-Berlijn aanwezige vice-voorzitter van de KNSB, Zwart. Daarbij maakte Maarse er geen geheim van Annie Borckink liever niet mee naar Alma Ata te willen nemen. Pfrommer nog niet zeker van Alma Ata WEST-BERLIJN Bondscoach Leen Pfrommer is er nog niet zeker van of hij als begeleider mee kan met de Nederlandse herenschaatsploeg, die op 16 maart naar Alma Ata vertrekt. „Ik ga maandag naar huis en begin dinsdag mijn werk bij de KNA in Breda", aldus Pfrommer. „Ik heb wel toestemming gevraagd om er nog een week tussenuit te mogen, maar ik heb er verder nog niets over gehoord". Een centrale arts voor kernploegen DEN HAAG De KNSB heeft het plan het komende seizoen voor de drie kernploegen (dames, heren en sprint) een centrale arts aan te wijzen. Cees Lap, jarenlang de begeleidende arts bij de heren en ook aanwezig bij de Olympische Spelen in Innsbruck, heeft te kennen gegeven ermee te willen stoppen. De arts van de dameskernploeg, Han le Nobel, zal meegaan naar de dames-, en herenwedstrijden in Alma Ata, die het komende weekeinde beginnen. Piet Kleine toont trots zijn gouden schoen. Naast hem Inzell's burgemeester Ludwiq Schwabl. INZELL Piet Kleine heeft de in Inzeil gehou den wedstrijden om de gouden schaats gewon nen. De wereldkampioen won drie van de vier afstanden van de kleine Meerkamp. Alleen op zijn zwakste afstand, de 500 meter, moest hij de zege aan een ander laten. Terje Andersen uit Noorwegen deelde op deze afstand de eerste plaats met zijn landgenoot Kaj Stenshjemmet met 39,23. Kleine werd negende met 40,67. Op de 5000 meter imponeerde de Nederlander vrij dag het meest met een nieuw Wereldrecord (7.04.86). Dat zijn zege op de 1500 meter tijdens het wereldkampioenschap in Heerenveen geen uit schieter was, bewees Kleine met zijn overwin ning op deze afstand in Inzeil. Hij versloeg wederom de volledige Noorse top (uitgezonderd Storholt, die aan de wereldkampioenschappen sprint deeelnam) met een tijd van 2.01,06. Joop Pasman verraste op deze afstand met een uitstekende derde plaats (2.02.27) achter Stensh jemmet. Het puntentotaal Kleine (165.816) betekende een Nederlands record. De bijna 47-jarige Zwitserse schaatsenrijder Franz Krienbühl heeft een gouden schaats ge kregen. Hij kreeg dit massief gouden kleinood voor zijn - gezien zijn leeftijd - buitengewone prestaties. Voorts ontving Krienbühl van de Russische schaatsbond een uitnodiging om naar Alma Ata te komen. Daar zou hij de gelegenheid kunnen krijgen zijn persoonlijke records verder bij te schaven. WEST-BERLIJN - De wed strijden om de wereldtitels sprint moesten zondag op de kunstijsbaan van Wilmers- dorf in West-Berlijn drie uur onderbroken worden. De on deskundige ijsmakers had den het ijs min of meer laten wegdooien. De Noorse scheidsrechter Olaf Poulsen besloot toen tot uitstel. „Je kunt een dergelijk toer nooi toch niet op zacht ijs afwerken?", verklaarde hij. WEST-BERLIJN Jos Valentijn had er geen woorden voor. De bijna 24-jarige rijder had zondagochtend na drie afstanden op de kunstijsbaan van West-Berlijn nog een schitterende uitgangsposi tie om als eerste Nederlander de wereldtitel bij de sprinters te veroveren. Valentijn was door een fraaie tweede plaats op de 500 meter immers opgeschoven van de derde naar de eerste positie in het tussenklassement. Enige tijd later (de wedstrijden moesten wegens zacht ijs wor den uitgesteld) was Valentijn een gedesillusioneerd man. Na drie valse starts in de rit tegen de Canadees Gaetan Boucher was hij gediskwalificeerd. „On gelofelijk", zei Valentijn telkens. „Dan heb je zoveel jaar routine en verknal je toch op zo'n ma nier nog je kansen". Valentijn kon er geen verklaring voor vin den: „Ik was niet nerveus, in tegenstelling tot zaterdag. Ik had al twee waarschuwingen ge had en toch trok ik mijn linker been te vroeg op. Onbegrijpe lijk". De uit Ter Aar afkomstige rijder, die tegenwoordig in Grouw woont, beschouwde het seizoen 1975/76 als verloren. „Ik heb alleen de Nederlandse titel behaald en dat stelt eigenlijk weinig voor. Ik heb geen zin meer in de wedstrijden in Alma Ata. Ik had nog vrij van school moeten vragen maar ik geloof niet dat ik dat nu nog ga doen. Ik kan beter beginnen met stage lopen. Dan zien we het volgende seizoen wel weer verder. Ten slotte moet je als topsporter ook teleurstellingen kunnen incasse ren". Door het jammerlijke wegvallen van Valentijn (hij had aan 1.21,51 genoeg gehad voor het kampioenschap) kon de Zweed se tandarts Johan Granath de wereldsprinttitel voor zich opei sen. De donderdag 26 jaar ge worden Zweed had na de eerste dag met de vierde plaats op de 500 meter en de derde plek op revanche voor de Olympische Spelen in Innsbruck, waar hij er voornamelijk door een nadelige groepsindeling niet aan te pas was gekomen. De tweede plaats ging naar de Amerikaan Dan Immerfall, die beide malen de 500 meter won. Zijn landgenoot Peter Müller, Olympisch kam pioen op de duizend meter, eindigde als derde. Een zeer goede prestatie leverde Hans van Helden, die twee keer met overmacht de 1000 meter won, zaterdag in 1.20,06 en zondag in 1.19,93. De tijd op de 500 meter van zondag (41,19) stond echter een hogere klassering in de weg. Nu werd hij vierde op 0.420 punten van Müller. „Als ik mijn twee vijfhonderd meters achter elkaar had mogen rijden was ik wereldkampioen geworden", grapte Van Helden na afloop. Trainer Leen Pfrommer was zeer over de prestatie van de allrounder in de ploeg te spre ken. „Hij heeft twee grandioze kilometers laten zien", zei hij. Pfrommer over de .misser" van Valentijn: „Ik heb er geen ver klaring voor. Hönig is een van de beste starters die ik ken. Hij ziet het goed en is evenwichtig. Na de eerste valse start zei hij tegen Jos dat hij zijn linkervoet te vroeg had opgetild. Na de tweede keer maande hij Jos nog eens tot voorzichtigheid. Ik kreeg toen ook nog de kans „pas nou op" tegen hem te roe pen. En dan gaat hij toch weer te vroeg. Dan kan ik niks meer zeggen". Pfrommer zou het be treuren als Valentijn niet mee naar Alma Ata ging. „We kun nen zo'n rijder gewoon niet mis sen. Laat anders iemand van de technische commissie proberen of hij een week van school vrij kan krijgen. Voor mij was Jos de sterkste hier. Zonder die dis kwalificatie zou hij wereldkam pioen zijn geworden". Bij de dames verdedigde de 25- jarige Amerikaanse Sheila Young haar titel met succes. Zij mag zich nu voor de derde maal wereldsprintkampioene noe men, want de enorm prestatie gerichte rijdster zegevierde ook al in 1973. In 1974 (Innsbruck) WK damesschaatsen weer in Nederland DEN HAAG De kans is groot dat de strijd om het wereldkam pioenschap schaatsen voor da mes het volgend seizoen weer in Nederland wordt gehouden. De KNSB is van plan zijn kandida tuur bij de internationale schaats-unie aan te bieden. Bij de heren staat in Nederland alleen de landenwedstrijd tegen Noorwegen op het programma. ontging haar de titel door een val op de 500 meter. Sheila Young toonde in Berlijn over een overweldigende macht te beschikken. Zij won alle afstan den. Ook de tweede plaats was voor een Amerikaanse, Leah Poulos. De verloofde van Peter Müller werd drie keer tweede en moest alleen op de duizend me ter van zondag de Canadese all roundwereldkampioene Sylvia Burka voor laten gaan. Burka greep de derde plaats in de eindrangschikking. De Ameri kaanse ploeg kwam in zijn tota liteit bijzonder sterk voor de dag. Na de Finse Paula Halonen werd Nancy Swider, die meer de drie kilometer tot haai- spe cialiteit rekent, vijfde en Kim Konstron zesde. De beste Nederlandse was Haitske Pijlman, die als negen de eindigde. Zij moest zondag na de diskwalificatie van haar verloofde Jos Valentijn even iets wegslikken. „Er moest wel even worden gepraat", aldus de scheidende bondscoach Gerard Sheila Young was zó sterk tijdens het sprinttoernooi, dat zij na drie afstanden al totaal-winares was. Maarse. „Maar daarna reed zij toch een behoorlijke duizend meter". De andere Nederlandse dames konden zich niet uit de achterhoede van het achttien deelnemers tellende veld losma ken. „De toekomst van het Ne derlandse damesschaatsen ziet er vrij somber uit", aldus Maar se. „Ik zie deze dames nog wel wat groeien maar kampioenen komen er volgens mij niet uit voort. Het zal een hele toer wor den ze wat dichter naar de top te brengen. Een Stien en een Atje hebben we in ieder geval nog niet". Het toernooi om de sprinttitels was gedevalueerd door het weg blijven van deelnemers uit Rus land en Oost Duitsland. De Rus sen hadden er op gestaan een separate uitnodiging van het Berlijnse stadsbestuur te krij gen. Toen deze invitatie uitbleef meende men het toernooi te moeten boycotten. De welverdiende beloning sten van Lillehammer trots en Kruihof. ijsspeedwaytitel ASSEN De Rus Serge Tara- banko heeft zondag in Assen zijn wereldtitel ijsspeedway met succes verdedigd. Hij bleef de Tsjech Spinka en de Zweed Sa- muelsson voor. Roelof Thijs eindigde op de twaalfde plaats. De eindstand is: 1. Serge Tarabanko (Rus) 28 punten. 2. Milan Spinka (Tsj) 27, 3. Conny Samuelsson (Zwe) 26, 4. Serge Jarovoj (Rus) 25, 5. Boerje Sjoebon (Zwe) 19. 12. Roelof Thijs (Ned) 9, 5,15. Henk Jager (Ned.) 4. voor hun groot doorzettingsvermogen houden de allersterk- omhoog. Van links naar rechts: Van der Berg, Wardenier de uitslag is: 1. Johan Wardenier (Marknesse) 180 kilometer in 5 uur, 34 minuten en 15 seconden, 2. Jeen van den Berg (Heerenveen) op 3 seconden 3. Jan-Roelof Kruithof (Havelte) op 7 sec., 4. Co Giling (Warmenhuizen) op 10 sec., 5. Henk Portengen (Diemen) op 1.01, 6. Jan Visser (Hoogkarspel) op 5.18, 7. Jan Slagter (Hoogkar- spel) z.t., 8. Jaap Jonkman (Bovenkarspel) z.t, 9. Wim de Graaf (Maassluis) z.t., 10. Jappie van Dijk (Balk) z.t., 11. Egbert Vossebelt (Ermelo) z.t, 12. Wim Westerveld (Eemnes) z.t., 13. Dirk Rood (Grotebroek) op 5.23, 14. Joop van de Berg (Woerden) op 10.03, 15. Ludwig Meyering (Arnhem) op 15.23., 16. Albert Weys (Hasselt) z.t., 17. Jacob van de Lelie (Maasland) op 15.34, 18. Hans Brandt (Landsmeer) op 18.29, 19. Bernardus Gijzen (balk) op 24.53, 20. Marcel Pennings (Nieuw Vennep) op 26,15. 25. Frans Boon, Venhuizen, op 29.33; 27. Jan Roos, Oudendijk, op 36.27; 29. Jan Stavenuiter, Andijk, OP 46.32; 31. Klaas Knall, Scheveningen, op 1.14.54; 33. Lenie van der Hoorn-Langelaan, Ter Aar. op 1.15,54; 35. A. de Haan, Den Haag, op 1.20,12; 36, Cees Borst, Hoogmade, op 1.20.15; 38. H. Sikkes, Wateringen, 1.21.13; 40. Cocky Olsthoorn, Schiedam, op 1.26.38; 42. M. Zonneveld. Lisse, 1.27.49; 46. Klaas Min, Limmen, 3.13.33; 47. M. Buitelaar, Nootdorp, 3.27.59. LILLEHAMMER - Terwijl de stralen zweet van inspanning en snelheid op de grond dropen, stond Johan Wardenier zaterdag na 180 kilometer als een geluk kig winnaar aan de finish van de „alternatieve elfstedentocht" op het Noorse Mjüsameer. Tij dens de laatste kilometers had de stevige landbouwer uit Mar- kenisse vol vertrouwen de gok gewaagd. Maar al te lang had Wardenier met zijn vier mede vluchters opgetrokken en pre cies geteld waar hun en vooral zijn mogelijkheden lagen. Vier kilometer voor de finish ging hij op de solotoer. Jeen van den Berg, de Heerenveense meester- schaatser met de meeste echte elfstendenkilometers in de be nen, liet bewust een gat vallen. „Johan kon ik toch niet bijbe nen, wat mij nog restte was een tweede plaats", aldus Jeen van den Berg, wiens strategie cum laude slaagde. Jan Roelof Krui thof, de favoriete architect uit Ha vel t^ dook achter Wardenier aan, maar kwam in een scheur terecht en raakte uit balans. Voor de Drentse rug opnieuw was gekromd, had Wardenier een gat geslagen, dat niet meer viel te overbruggen. De dappere nieuwkomers Co Giling (25) uit Warmenhuizen en Henk Porten- gen (27) uit Diemen waren al te veel gesloopt om nog tegenspel te bieden aan de grootmeesters. Johan Wardenier was zichtbaar verrast voor de ruimte, die hem werd geboden. „We hadden af gesproken tot de laatste kleun- partij met zijn vijven bij elkaar Wet eerste stempeltje, dat de elfstedenrijders op het Mjosa-meer moesten halen, gebeurde in eén lange rij. Later verbrokkelde het deelnemersveld. te blijven. Toen we door de 30 centimeters sneeuw en water op zo'n 5 km voor de finish waren gebaggerd, heb ik nog een kilo meter gewacht. Toen ben ik ge demarreerd en dat ging eigen lijk erg gemakkelijk. Toen het gat groot genoeg was geworden heb ik de handen op de rug gelegd en kon gemakkelijk schaatsend naar de finish gaan. Omdat ik Jan Roelof Kruithof erg goed ken, wist ik wat ik moest doen om hem buitenspel te houden". Het werd voor Jo han Wardenier, die met de over igen direct na het ingaan van de laatste 60 kilometers demarreer de. een ware zegetocht Maar ook een revanche. Niet op zijn verlies van het werelduurrekord aan Kruithof („dat men naar Inzeil reist om het te gaan ver beteren maakt het allemaal min der interessant"), maar vooral op het seizoen. „Tot nu toe ging het niet al te best. In Lathi moest ik zelfs voortijdig de strijd staken. Dit succes maakt mijn seizoen echter toch weer goed", aldus Wardenier, die een paar jaar terug in het Noorse Brandbu ook winnaar werd. afspiegeling De zaterdag verreden „alterna tieve" elfstedentocht, is een dui delijke afspiegeling geworden van de huidige krachtverschil- len tussen de hongerigen naar de echte Friese editie. Winnaar Johan Wardenier (33), Jeen van den Berg (48) en Jan Roelof Kruithof (39) zijn van de doorge winterde lichting, die zodra af stand en taktiek aan de orde komen, toch een voorsprong hebben. Ook al waren de nieu welingen Co Giling en Henk Porten gen brutaal genoeg en kwalitatief bijna voldoende, om mee te gaan. Maar de winnaar van het Heineken klassement was eerlijk zat „Dit was mijn debuut in een dergelijke tocht, maar het is nog niet mijn ambi tie. Ik weet niet of ik het kan opbrengen als de omstandighe den minder goed zijn. Het was hier voor mij een vreemde ge waarwording, maar ze hoeven nu in elk geval niet meer te zeggen dat ik alleen op kunstijs kan rijden. De omstandigheden waren niet alleen voor Co Giling ideaal, voor de bijna 200 toerrenners over diverse afstanden waren ze dat in het bijzonder. Op het met ruim 30 centimter sneeuw ge drapeerde Mjösameer, dat ge veegd ijs in de fel blinkende Noorse zon gaf te zien, was er voor elk wat wils. Dat leverde algemeen Heineken-leider Nieck Wassenaar uit Alkmaar en wed strijdleider Cor Beckers uit Eindhoven diverse tevreden (in ternationale) klanten op. Al blijft er in het wedstrijdmetier een duidelijk onderscheid tus sen werk- en luxepaarden. Zo'n werkpaard is bijvoorbeeld Sint Bekkema uit Boomberghum, de man die in Lathi de eindzege door een kapitale blunder miste. „Dit ijs was te snel voor mij. Daardoor ligt de basissnelheid te hoog. Ik ben kapot", aldus Bekkema, die tenslotte als 21ste zou finishen, zo'n half uur na de winnaar. Re inde r Bosma Op het ere-podium (midden), Dan Immerfall en I de kilometer de leiding in het klassement. Toen zei hij nog: „Ik weet niet of ik dit wel vast kan houden. Müller en Valentijn n uiteindelijk Johan Granath 9ter Muller (rechts). staan nog gevaarlijk dichtbij. Ik zal in ieder geval blij zijn met een medaille". Uiteindelijk werd het goud en had Granath zijn

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1976 | | pagina 18