..WERK IN MUSEUM
HOUDT MIJ FIT"
PLAN VOOR
AFSLUITING
PARALLELWEG
HOFCAMPWEG
In Wassenaar:
Chef-wapenkamer Atkins:
Expositie
van
Voorhoutse
tegels
bouwen
bakken en
braden
pagina 4 LEIDSE COURANT
ZATERDAG 6 MAART 1976
WASSENAAR De eerstvolgende openbare vergadering van het
Verkeers- en Welzijnsoverleg zal gehouden worden op maandag
avond 22 maart a.s. te 19.30 uur in het raadhuis. Op de agenda
staan o.m. de volgende onderwerpen: verkeerssituatie parallelweg
Starrenburglaan, aanwijzing van de Van Zuylen van Nijveltstraat
als voorrangsweg, het fietspadenplan, Jagerslaan, Noordelijke
Randweg, Rijksstraatweg, problemen op de Buurtweg e.o. en de
Groot Haesebroekseweg.
Wat de situatie op de Starrenburglaan betreft schrijven burgemees
ter en wethouders dat de aanlsuiting van de parallelweg van de
Starrenburglaan op de Hofcampweg, vlak naast het kruispunt van
de Hofcampweg met de hoofdrijbaan van de Starrenburglaan
aanleiding geeft tot onverwachte verkeersmanoeuvres. Dat wordt
te meer geaccentueerd nu het verkeer op de Hofcampweg voorrang
moet geven aan het verkeer op de Starrenburglaan en de Johan
de Wittstraat Verder wordt het verkeer op de parallelweg steeds
drukker als gevolg van het feit, dat aan die parallelweg het
kantoorgebouw van de RABO-bank en een tweetal garagebedrijven
gevestigd zijn Er is in deze omgeving al gebrek aan parkeerruimte.
De ambtelijke verkeerscommissie heeft als haar oordeel uitgespro
ken dat de aansluiting van de parallelweg op de Hofcampweg
afgesloten zou moeten worden en dat er langs de parallelweg
insteek-parkeerhavens aangelegd zouden moeten worden. De kos
ten daarvan worden op globaal ƒ32.000,- geraamd. Ook bij het
garagebedrijf Van der Gun zou een 7-tal insteekparkeerhavens
aangelegd moeten worden. De kosten daarvan bedragen ongeveer
7150,-. Burgemeester en wethouders zullen alvorens dit plan aan
de raad voor te leggen het oordeel vragen van het Verkeers- en
Welzijnsoverleg.
Over de Van Zuylen van Nijeveltstraat zeggen burgemeester en
wethouders in een brief aan het Verkeers- en Welzijnsoverleg dat
zij evenals het vorige college van mening zijn dat de Van Zuylen
van Nijeveltstraat niet behoort te worden aangewezen als voor
rangsweg. Een deel van deze straat, namelijk het deel tussen de
brug over de Zijlwatering en de Storm van 's-Gravesandeweg, is
in de jaren van 1955 tot 1968 aangewezen geweest als voorrangsweg.
Deze maatregel werd in 1968 ongedaan gemaakt toen er op enkele
kruispunten in de Van Zuylen van Nijeveltstraat verkeerslichten
werden geplaatst en in een groot aantal zijstraten eenrichtingsver
keer werd ingevoerd.
LAATSTE
LOODJES IN
Van onze handbalmedewerker
LEIDEN In de zaalhandbal-
competitie is de strijd zo goed
als gestreden. Morgen is de laat
ste competitiezondag en volgen
de week staan nog een aantal
beslissingswedstrijden, inhaal
wedstrijden en promotiewed
strijden op het programma.
Bax/Foreholte krijgt in de Groe-
noordhal bezoek van het Win-
terswijkse WWV, een ploeg uit
de onderste regionen, waartegen
de Voorhoutse formatie het in
de uitwedstrijd niet gemakkelijk
heeft gehad. De Winterswijksen
zijn nog niet bevrijd van degra-
datiezorgen, zodat een spannen
de strijd kan worden verwacht
In de derde klas heeft HVS
tegen Ancora het lot in handen
over Northa. De Noordwijker-
houtsen rekenen op een beslis
singswedstrijd maar wij zien
HVS in staat de Rotterdamsen
hiervan af te houden.
In de afdeling gaat MMO waar
schijnlijk een probleemloze
overwinning behalen op HEC
zonder dat voor een van beiden
meer dan de eer op spel staat
De dames van San/Saturrius
kunnen hun kleine theoretische
kans op behoud van de tweede
klas alleen behouden wanneer
zij in Den Haag van HMSH
winnen. Dat lijkt een te zware
opgave evenals voor Warmunda
in de uitwedtrijd tegen West-
landia 2.
Bij de heren gaat het Noord-
wijkse MSV proberen toch een
puntje te halen in Den Haag bij
Hellas 3. Wij vrezen echter dat
de Noordwijkers zonder punten
afscheid gaan nemen van de
eerste klas. Een interessante
derby in de derde klas is die
tussen Olympia en MMO al is
hij voor de eindklassering niet
meer van belang.
PROGRAMMA DAMES: lande!. Ie
kl.: 13.00 uur Bax/Foreholte-WWV;
Afd. Ie kl. 13.20 uur HEC—MMO;
Afd. 2e kl. 12.20 uur HMSH 1-San/-
Saturnus 1; Afd. 3e kl. B 12.10 uur
Westlandia 2—Warmunda 1.
HEREN: Afd. Ie kl. 11.50 uur Idem/-
Hellas—MSV; Afd. 3e kl. B 11.40 uur
Olympia 1—MMO 1.
(Van onze sportredaktie)
HILLEGOM De zater
dag-tweedeklasser SIZO
zit met smacht te wach
ten op een frituurpan.
Het niet kunnen bakken
en serveren van bitter
ballen, croquetten, pata-
tes-frites frites en soort
gelijke produkten ligt si-
ZO-voorzitter Roel Art-
manni en secretaris Piet
Bouwman momenteel
zwaar op de maag.
De „pan" in de nieuwe keuken
van de nog te voltooien nieyw-
bouw van SIZO moet bij het
aanbreken van het voetbalsei
zoen 1976-'77 het begin van de
vette jaren voor SIZO vormen.
Anders gezegd: dan moet in fi
nancieel opzicht de vlam maar
eens in de pan slaan.
Of zoals Roel Artmanni het zelf
uitdrukt: „Als we kunnen gaan
bakken en braden, zal alles veel
beter gaan. Dan zullen wij voor
allerlei zaken meer geld kunnen
uittrekken en misschien ook
weer gaan denken aan het aan
trekken van een trainer voor het
eerste elftal".
Al bijna twee seizoenen weer
moet het eerste elftal van de
Hillegomse tweedeklasser het
zonder trainer stellen. De reden:
er is gewoon geen geld. Het
geldbedrag dat momenteel over
blijft uit de gewone exploitatie
wordt in zijn geheel gestoken in
het nog te realiseren nieuw
bouwproject, waarvan de totale
kosten voorlopig op 160.000 gul
den begroot zijn. Roel Artmanni
(„Onze jongens trainen niet,
maar trimmen") over het trai-
nerloze tijdperk van SIZO; „Een
drukking komen bij de bouw
van de nieuwe kantine en de
grote inzet van de spelers van
het eerste' elftal. „Een echte
vriendenclub", meent Roel Art
manni.
Die zelfwerkzaamheid is histo
risch gegroeid. Secretaris Piet
Bouwman: „Vele zaterdagclubs
hadden bestuursleden, die reeds
vanaf de oprichting lid van de
vereniging waren en dus uit de
tijd stamden, dat men voor de
wedstrijd nog zelf de koeien-
plaggen van het veld moest ver
wijderen. Die 'mensen hebben
zeker bij ons de zelfwerkzaam
heid vanaf het begin gepropa
geerd". Aan de andere kant
werd het een noodzakelijk gege
ven, omdat het gemeentebestuur
van Hillegom categorisch de
ogen sloot voor de belangen van
de sportverenigingen.
Roel Artmanni: „Hillegom is
een van de armste gemeenten
en het gemeentebestuur zegt
voortdurend: sorry, mensen er
is geen geld. Je moet dus alles
uit eigen middelen betalen.
Maar buiten dat tonen burge
meester en wethouders al dertig
jaar geen belangstelling voor de
sport Ik denk, dat onze burge
meester niet eens het SIZO-ter-
rein weet te vinden. We krijgen
van de gemeente 30.000 gulden
subsidie voor de bouw van de
kleedkamers, maar met de kan
tine bemoeit het zich niet. We
moeten dus beknibbelen op de
inkoopkosten van de bouwmate
rialen en veel geld besparen
door zelfwerkzaamheid".
Uiteraard stellen Artmanni en
Bouwman momenteel: „Onze
grootste zorg is de nieuwe kanti
ne en dat heeft ook de hoogste
prioriteit", maar desondanks
verliezen zij de belangen van
het eerste elftal niet uit het oog:
„Het zou toch een domper op de
feestvreugde zijn, als wij het
nieuwe clubhuis openen en het
eerste elftal is gedegradeerd".
Beide heren over de prestaties
van het eerste elftal, dat mo
menteel in de hoek vertoeft,
waar aan het einde van het
seizoen de klappen gaan vallen.
„Wij zijn optimistisch wat be
treft het eerste elftal. Er strijden
zeven clubs voor de twee onder
ste plaatsen en je zult dus geluk
moeten hebben om niet te de
graderen. Als je gewoon de zak-
ste zwaste bent in een afdeling,
dan zullen wij geen pijn in ons
hoofd hebben als we degrade
ren. Maar dat is niet zo en dan
vind je het ook niet leuk als het
eerste elftal degradeert En ook
al zitten wij in degradatienood,
toch zullen wij geen defensief
voetbal spelen. Dat heeft SIZO
nooit gelegen. Een echte voet
balliefhebber heeft ook liever
dat je met 2—0 verliest, als je
maar een goede wedstrijd hebt
gespeeld".
Secretaris Piet Bouwman over
een eventuele sponsor („waar
zouden we die vandaan moeten
halen, het zijn hier allemaal
boilejongens"): „Wij zouden het
best leuk vinden een sponsor,
maar ik weet zeker dat we het
geld dan niet alleen aan het
eerste elftal zouden besteden.
Nee, ik geloof eerder dat het
vooral aan de jeugd ten goede
zou komen. Wij willen de gei
den van de vereniging gelijke
lijk over alle leden verdelen.
Daarom ook de nieuwe accom
modatie. Wij willen alle spelers
een gezellig home geven".
PIET VAN DAM
Van een onzer verslaggevers
LEIDEN Willem Duys, in zijn maandelijkse Vuist ge Atkins een interview had met Nederlands rapste
steeds luchtig strooiend met markante Nederlanders, garnalenpelster en zelf ook wat van die vettige beest-
werd tijdens zijn laatste tv-optreden ten aanschouwe jes tussen zijn vingers liet doorglippen, werd door
van miljoenen tv-kijkers bestraffend toegesproken Atkins resoluut tot de orde geroepen toen hij een van
door de chef-wapenkamer van het Leidse Legermu- de miniatuur kanonnetjes wilde oppakken om van
seum Hagenaar Hendrik Atkins, die voor de camera's dichtbij te bewonderen. „Blijf er met je garnalenhan-
enthousiast uit de doeken deed over zijn nogal explo- den van af", riep de 73-jarige, „aanst krijg ik roes-
sieve hobby; het vervaardigen van miniatuur-kanon- taanslag op mijn kanon". Duys, toch wel wat gewend,
nen. Willem, die vlak voor het gesprek met de 73-jari- haalde bakzeil en mompelde een verontschuldiging.
Dit kleine incidentje maakte
duidelijk hoezeer de 73-jarige
aan zijn kanonnen is verslin
gerd en ook van anderen ver
wacht dat ze een zekere eerbied
voor zijn millimeter nauwkeurig
nagebouwde „oorlogstuig" in
acht nemen. Willem Duys heeft
ervan geleerd.
Hendrik Atkins („ik word op
straat nog veel herkend") is
weer overgegaan tot de orde
van de dag en is nu weer te
vinden in de werkplaats van het
museum waar hij bezig is aan
zijn zoveelste kanon, dat onget
wijfeld ook weer een plaatsje
gaat krijgen in de vitrine in de
filmzaal van het museum, een
museumpje apart
Sinds de chef-wapenkamer in
1922 als dienstplichtig sergeant
in dienst trad bij het korps
pantserfordartillerie heeft het
omgaan met precisie-appara-
tuur hem nooit meer losgelaten.
„Om de een of andere reden is
het kanon me sindsdien enorm
blijven aanspreken", zegt hij.
„Het klinkt misschien wat
vreemd in deze tijd van ontwa
pening maar ik kan er nu een
maal niet genoeg van krijgen.
Al moet ik daar wel aan toevoe
gen dat het voor mij een bij
komstigheid is dat het hier een
apparaat betreft dat ten doel
heeft mensen te dóden of sche
pen te laten zinken. Primair is
een kanon voor mij een stuk
techniek met als uitdaging de
perfectie ervan. En ik zeg maar
altijd zo „als wij ons geschut
niet verbeteren dan doet de vij
and dat wel."
De miniatuur-kanonnen, schaal
1 op 10 of 1 op 20, maakt Atkins
van brons en eikenhout waarbij
oude tekeningen en platen-atlas
sen als voorbeeld dienst doen.
Hoofdzakelijk werpt hij zich op
stukken geschut die nu niet
meer bestaan maar waarvan hij
verwacht dat het publiek geïnte
resseerd is te weten hoe die er
vroeger hebben uitgezien. Zo
ontwierp hij bijvoorbeeld de „15
lang 24", de „15 kort", diverse
„Twaalf- en zesponders en licht
veldgeschut uit 1848."
Zo is zijn arsenaal in de loop
der jaren aardig uitgebreid en
trekt zijn collectie steeds veel
bekijks. Maar hij maakte zijn
kanonnen niet alleen voor de
show. Het spul zit zo degelijk in
elkaar dat er zelfs mee gescho
ten kan worden, zei het dan
slechts met buskruit. „Als ik
vuur dan doe ik dat alleen on
der het auspiciën van het mu
seum", vertelde hij, „thuis zou
ik zoiets nooit in mijn hoofd
Hendrik Atkins: „Waar kan je als liefhebber van alles wat met de artillerie te maken heeft beter terecht dan
in een legermuseum?"
halen. Dan krijg ik gegaran
deerd last met de buren."
Niet alle werkstukjes van Hen
drik Atkins staan nu te pronken
in het legermuseum. Hij heeft er
in de afgelopen jaren ook wel
een paar weggegeven als relatie
geschenk. Zo deed hij prins te diep op in", zegt hij, „de prins
Bernhard een Zesponder (licht heeft de laatste tijd al zoveel te
veldgeschut) cadeau ter gelegen- verduren."
heid van diens 25-jarig jubileum
als inspecteur van de Neder
landse veldstrijdkrachten.
„Maar daar ga ik liever niet al
„Ik ben nu 73 en sommigen
vinden het vreemd dat ik nog
steeds werk", zegt Atkins,
„maar ze praten maar. Het werk
in het museum houdt mij fit
Thuis zitten kan ik niet Ik moet
nu eenmaal iets om handen heb
ben. En waar kan je als liefheb
ber van alles wat met de artille
rie te maken heeft beter terecht
dan in een legermuseum?"
Hans Kerkvliet toont een set tegels uit eigen collectie
Van een onzer verslaggevers
Voorhout Als alles goed gaat, en dat
is nog maar de vraag, dan wordt vanaf
12 maart in de slijterij in de Herenstraat
tegenover restaurant „Boerhaave" een
expositie gehouden van in Voorhout ge
vonden tegels. De grote mannen achter
deze plannen zijn de 30-jarige Hans Kerk
vliet en Joop Warmenhoven, allebei uit
Voorhout
broer, eigenaar van de slijterij, aan de
overkant en regelt met hem dat de ten
toonstelling maar op 12 maart geopend
moet worden.
Hans Kerkvliet is al zo'nvijf jaar verwoed
verzamelaar van tegels. Daartoe stroopt
hij de hele streek af. Gedurende die vijf
jaar heeft hij een kleine 160 verschillende
tegels verzameld. De muurstenen dateren
van de zeventiende eeuw en Hans heeft
er zelfs twee die stammen uit het einde
Vein de zestiende eeuw.
Hans: „Ik kijk in deze omgeving vooral
uit naar huizen en boerderijen die in de
16de en 17de eeuw zijn gebouwd". Het
verzamelen van tegels is een vrij dure en
arbeidsintensieve hobby. „Je betaalt al
tijd voor de tegels en die zijn flink aan
de prijs. Buiten dat moet je ze meestal
zelf van de muur halen. Ooit dat is een
karwei dat erg precies moët gebeuren,
aldus de Voorhoutse verzamelaar.
Hans Kerkvliet heeft het grote voordeel
dat hij veelal tips van zijn klanten, die
het café-restaurant „Boerhaave" bezoe
ken, krijgt.
Hij is ervan overtuigd dat er nog meer
mensen zijn die tegels hebben gevonden
in Voorhout.
Met hen wil hij een tentoonstelling inrich
ten van de in Voorhout gevonden tegels.
Voorhouters die daaraan deel willen ne
men kunnen zich wenden tot Joop War
menhoven, Julianalaan 1, Voorhout, tel.
13265.
Als genoeg deelnemers zich melden, dan
gaat de expositie ongetwijfeld door.
trainer is echt wel noodzakelijk,
maar je moet er wel het geld
voor hebben. Een trainer met de
voor ons gewenste licentie kost
al gauw zo'n 12.000 gulden.
Waar zouden wij dat geld mo
menteel vandaan moeten halen?
Van de entreegelden? Bij ons is
de publieke belangstelling ge
ring. Hillegom is nu eenmaal
geen sportminded dorp".
Secretaris Piet Bouwman, het
verhaal over het chronisch geld
tekort en de noodzaak van de
„pan" vervolgend: „Alle vereni
gingen hebben zorgen. Er zijn
de laatste jaren voor de vereni
gingen echter twee pluspunten:
de inkomsten uit de lotto en toto
en de kantine-opbrengst. Nou,
met de lottogelden kan en mag
je een begroting niet kloppend
maken en onze kantine stelt nog
niks voor en de opbrengsten
daaruit dus ook niet. Een eigen
kantine met de mogelijkheid om
te bakken is financieel gezien de
redding van een vereniging. Wij
zullen nu eerst de nieuwe ac
commodatie moeten financieren
om er later de revenuen van te
gaan zien. Andere verenigingen
met een goed lopende kantine
hebben gewoon geld over en
weten soms niet eens wat ze er
mee moeten doen. Wij moeten
ons nu nog bedruipen met de
inkomsten uit de contributies
van onze eigen leden.
Zou je nu dus een dure trainer
in dienst willen nemen, dan
moet je de contributie verhogen.
Maar de vraag is of je dat aan
de spelers uit de lagere elftallen
kan verkopen. Je moet niet ten
koste van alles een trainer in
dienst willen nemen. De leden
moeten nu al veel geld voor hun
sport uitgpven. Als je dan ook
nog een forse contributieverho
ging gaat invoeren, wordt het
gewoon een elitesport. Een ama
teurclub kan die hoge salarissen
van de trainers echt niet beta
len. Je zult gewoon een goedlo
pende kantine moeten hebben".
SIZO is de ploeg van de een
voud, van de zelfwerkzaamheid
ook. Eigenschappen van de Hil-
legommers die vooral tot uit
De bouwcommissieleden van SIZO tegen een „muur" van witte bouwstenen. V.l.n.r.:
Dick Treur, Piet Bouwman, Roel Artmanni en Harko Reyneveld.
