Lente van de Hoorn bijt zich vast in het ijs van Noorse elfstedentocht Rijnsaterwoudse jeugd sloot verbond met vier brave ponies ZAALVOETBAL IN LEIDEN: Bekeroverwinningen hoofdklasse-teams Finalisten spelregelwedstrijden van de COVS WOENSDAG 3 MAART 1976 LEIDSE COURANT PAGINA 5 DOOR ®p mi'n omwe9en door stad en land kom ik Qfaag mensen tegen. Elke morgen tussen negen en tien uur kunt u mij telefonisch vertellen wie IUN u graag jn deze rubriek zou willen tegenkomen. Het nummer van mijn PIETERS geduldige telefoon is 071 —12 22 44; u kunt dan naar toestel 19 vragen. Nog een paar dagen en Lenie van de Hoorn-Lange- me gegund: je hebt er hard laan uit Ter Aar gaat de kant van de middernachts- genoeg voor getraind, zei hij. zon uit. Die zon interesseert haar niet zo geweldig, maar de 180 km die ze van plan is te gaan dat deed ik °p he* weiland schaatsen zoveel te meer. Op 6 maart begint name- hiernaast> met spring.en en lijk de Noorse Elfstedentocht. Er zit een beetje verdriet in de benoeming van dit evenement. Het begon eens met een Friese elfstedentocht, maar sinds een jaar of dertien kennen we in Holland en Friesland geen winters meer. Wat doe je dan, als hartstochtelijk schaatser?: hup, naar het noord en, naar onze schaatsconcurrenten in Noorwegen, die best wel een alternatieve elfstedentocht in elkaar wilden zetten. looptraining en zo meer". „Zie je, de lange afstand doe ik het liefst, liever dan het baanrijden, want dan moet je je volledig kunnen ontplooien. Dat heeft Lenie (27 jaar) in 1974 voor het eerst meege maakt. „Ik was toen de eerste vrouwelijke deelnemer in Noorwegen", vertrouwt ze mij toe, tussen het afdrogen van enkele eetbordjes in de keu ken van haar huis aan de Pa- radijsweg in Ter Aar. Een pa radijs voor schaatsers. In 1974 ging Lenie als eerste vrouwe lijke deelnemer na 7 en een een half uur rijden in Lille- hammer over de eindstreep, een uur na de heren-winnaar. Dat was een half jaar nadat ze haar zoon Wilko had gekre gen. Lenie gaat het opnieuw proberen. Geen wonder, zo heb ik me laten voorrekenen, want ze steekt op het moment in een formidabele conditie en rijdt zowat iedereen van de sokken, inclusief Atje Keulen- Deelstra, die derde staat in het schaatstoernooi om de Heine- ken-Trofee. Lenie is daarin, met nog twee ritten te rijden, nummer twee. Op 11 maart is in Alkmaar de finale: „Ik kan nog een plaats zakken, want het is laatste nippertjeswerk. Ik kan nog net naast het trap-' je komen te staan. Het is tóch wel het leukste, vind ik, dat trapje met die kampioenen". Het is geen opschepperij als Lenie me vertelt, dat ze op het moment in een goeie fysieke conditie verkeert: „daar zet ik wat op. M'n man Jan, die bloemkweker is, kwakkelt een beetje met griep. Ik heb nu voor Noorwegen alleen ge boekt. Nou joh, ik heb de hele winter getraind, lange duürlö- pen gedaan. Ik zal wel kijken wat het wordt. Ik heb meer gelopen dan gefietst, van de zomer. Kijk, ik heb jarenlang getraind, maar in 1974 niet. En toch haalde ik een succes in Noorwegen. Dat komt je we ieens ten goede als je een keer- overslaat na al dat harde wer ken". Lenie woont niet alleen aan de Paradijsweg in Ter Aar, het is daar in die streken ook een paradijs voor schaatsers... Ze vertelde me even het geheim van dat Ter Aarse schaatssuc- ces: ..Het ziin allemaal buiten jongens en ze hebben het voor deel, dat ze sterker zijn dan de jongens van de stad. In Ter Aar zijn het knapen van de kouwe grond: weinig werk in de winter en veel op het ijs staan. Zelf deed ik veel aan crossies lopen. Mijn Jan zei altijd: ga daar mee door. Hij was een echte schaatser, hij heeft me aangemoedigd dóór te gaan. Noorwegen heeft-ie Als je op de baan traint, moet je elke dag een uur tempotrai ning doen op een niet te druk ke baan. Je kunt hier niet uit de voeten, zoals ik train op de Utrechtse .ijsbaan. Daar is wei nig gelegenheid om de sprint aan te scherpen. Nou ja, vori ge week ben ik toch nog eerste geworden in de Nacht van De venter. Atje deed toen niet mee. Ze is natuurlijk wel een concurrent voor me, maar we kennen elkaar al zo'n beetje, we gaan vriendschappelijk met elkaar om zonder al te veel gegevens uit te wisselen". Hoe dan ook, Lenie gaat naar Noorwegen. Ik heb gemerkt, dat ze bijzonder nuchter is. Ik weet niet of ze een fenomeen is, maar ze heeft het schaatsen opgebouwd vanuit „het lo pen". Het was fijner geweest als er elk jaar decimeters ijs op de vaarten had gelegen, „want met natuurijs moeten je spieren naar het schaatsen ko men te staan", zo vertrouwt ze me toe. „Staand werk, zoals ik thuis doe, is maar niks. Ik zal nooit een echte superfelle sprintster worden. Als ik maar mogelijk heden had... Ik ga me nu vast bijten op die Noorse 180 kilo meter. Je moet je goed instel len op zo'n wedstrijd. Dat wel. Je begint er aan, maar je moet je onderweg zien te ont plooien. Voor een ander is die 180 kilometer misschien saai, maar voor mij is het de behen digheid, het omzeilen van scheuren, want de ijsconditie is niet overal even best. Dat wordt moeilijkheden Leny van de Hoorn (niet van Van de Hoorns die zo'n beste schaatsnaam hebben) ziet het helemaal zitten, over een paar dagen in Noorwegen. Niet het grote succes, maar de persoon lijke overwinning: „Ik rij met de beste schaatsers van Neder land. Daarom zal ik op een gegeven moment wel alleen komen te zitten op dat ijs. Het zal wel een groot deel alleen rijden worden...". Maar vol gens mij zal Wilko over een aantal jaren wel kunnen ver tellen van de wapenfeiten van zijn moeder. En daar zullen weinig mannen iets tegenover kunnen stellen. Ze vindt het geen hele klus, zo te beulen tussen al die kerels.... Lenie van de Hoorn: klaar voor de tocht naar het noorden. Lisette van Ingen, Martine van der Heiden en Nienke de Vries met de vier ponies bij de stallen van boer Kastelijn aan de Woudsedijk. Dierenliefde is de wereld nog niet uit. Dat wil zeggen: de gevoelens die een mens kan hebben ten opzichte van zijn medewereldbewoner, het dier. Ik trof dit aan bezijden de route Alphen aan den Rijn-Amsterdam, in het nog pure land tegen de Brasem aan. Opzij van deze handelsroute zijn drie elfjarige meiskes deze week begonnen met allerlei kar weitjes (tegen betaling) om hun „Weekclub" in stand te houden, Lisette van Ingen, Martine van der Heiden en Nienke de Vries hebben hun vaste voornemens gemaakt. Hun „Weekclub" betreft vier schatten van dieren, vier krullige ponies die luisteren naar de namen Wippertje, Eros, Emmy en Katinka, een bijna wulps vier tal dat gehuisvest is bij boer Kastelijn aan de Woudsedijk. De drie „Woudse" meisjes zijn al sinds drie jaar bijna dagelijks te gast bij de vier ponies van Kastelijn, die de paardjes heeft aangeschaft voor z'n tien of elk kleinkinderen (hij is de tel een beetje kwijtgeraak). Boer Kastelijn, zo hoorde ik, heeft zijn paardebestand speciaal ten behoeve van de jeugd aangeschaft. „Al die kinderen," zo zegt hij, „mogen mijn paardjes berijden". Dat is een kostelijke, maar ook een erg dure hobby. Maar onze drie „Woudse" meisjes stellen hier echter ook wat tegenover. Ze verrichten niet alleen allerlei hand- en span diensten bij Kastelijn, bij de verzorging, ze halen bij de dorpsbewoners ook de groenteaf- val op. En verder hebben Lisette, Martine en Nienke een erg goeie aan boer Kastelijn, die de drie meisjes behalve rijlessen ook tal van levensles sen meegeeft. Zo ontdekten ze, dat het instand houden van de levende have veel zorg vereist en erg veel geld kost. Ze deden daarbij ook wijsheid op: wat doe je met een ouder of onrendabel dier? Dat zijn zo van die vragen die een plukje Rijnsaterwoudse jeugd bezig houdt. Zo ontstond het plan, geld të gaan verdienen voor het pension voor oude werk paarden in Soest. Het enthousiasme van het jonge drietal greep om zich heen: broertjes, zusjes, vriendjes en vriendinnetjes wérden inge schakeld en inmiddels worden al veel auto's gewassen in Rijnsaterwoude. En dat allemaal ter wille van hun pony-vriendjes. Kom daar in de stad maareens om. Met hart en ziel spannen de drie meisjes zich in voor hun „Week"-vriendjes: Wippertje, Eros, Emmy en Katinka. Ze zorgen voor een stukje buitenleven dat vrij uniek aan het worden is en dat blijkt uit een „gedicht" dat op de staldeur van Kastelijn staat geschreven: „Wij hebben een dub met z'n vieren, dat gaat over allemaal dieren. De kalfjes lopen met onze namen rond, omdat de boer dat zo aardig vond. En Perry is de waakhond hier, hij waakt in de schuur voor mens en dier. Vier ponies lopen in de wei en als we rijden dan zijn we blij. We spelen vaak op de boerderij, natuurlijk zijn de dieren erbij. De schuur is van boer Kastelijn; we mogen hier spelen, dat is zo fijn. Hopelijk blijven we nog lang bij elkaar. Het lied is uit en we zijn nu klaar. De Kastelijnse ponies hadden het, volgens mij, slechter kunnen treffen. NZH zet mini-bus in tussen Wassenaar en Voorschoten Van onze correspondent VOORSCHOTEN NZH heeft op lijn 63 (Voorschoten—Wasse naar) een minibus ingezet. Deze Mercedes-minibus kan inclusief staanplaatsen maximaal 25 personen vervoeren. De minibus rijdt voorlopig als proef. In de zomermaanden, wanneer de lijn doorge trokken wordt naar Wassenaarse Slag zal er weer een normale interlocale autobus ingezet worden. De chef vervoersdistrict Van der Sluys kan nog niet zeggen of de proef geslaagd is, daarvoor is de tijd nog te kort. De NZH staat open voor suggesties zowel van reizigers als chauffeurs. De reaktie van de reizigers is over 't algemeen positief. Er worden tal van opmerkingen gemaakt, die echter nimmer oprecht negatief zijn. De een zegt: „Hé, een kleine bus, zeker vandaag half geld!", een ander: „Komen jullie morgen met een taxi voor?" en volgens een chauffeur riep een klein jongetje: „Jullie moeten de autobussen in Dreft wassen, dan krimpen ze niet." Leidse horeca laat voetbalzege aan politie Een team van Leidse horeca-on- dernemers heeft gisteravond op het LFC-veld aan de Boshuizerka- de een (taktische) nederlaag van 2—1 geleden tegen een team van de plaatselijke politie. Voor de „horecaffers" scoorde Goeree, voor de politie Roozeboom en Bakker. De aftrap voor de wed strijd werd verricht door Ajax-spe- ler Ling. Na de wedstrijd werd de rest van de avond in carnavaleske stemming doorgebracht in de LFC- kantine. Van onze sportredactie LEIDEN In een matig bezette Groenoordhal werd gisteravond op nieuw om de Leidse be ker gezaalvoetbald. Naast hoofdklasser Te- gelhandel, die zich maan dagavond al voor de vol gende ronde plaatste via een afgetekende 7-2 over winning op Beach Club (Weraink werd na straf schoppen uitgeschakeld door het Noordwijkse Menken Landbouw) boekten ook Swift't Win keltje en Zwaanvogels overwinningen. Swift had het erg moeilijk tegen het Lisser Taveerne Boys. Tot twee minuten voor tijd hielden de Lissenaren goed stand; toen echter sloeg Swift via twee tref fers van Hans van der Starp definitief toe: 7-5. Overige doel punten Swift: Piet Gubler (4x) en Siem van der Linden-Voor Taveerne Boys scoorde Ben van Dijk tweemaal; Piet van Dijk, Wim Langeveld en Henny Rans- dorp vonden elk een keer het vijandelijke net. Van onze sportredactie ronde MVKV met 502 pnt. Eindstand: 1 LEIDEN - De jeugdteams van MVKV, DO- MVKV 973 pnt; 2 Teylingen 912 pnt; 3 UDO COS, Woubrugge, Rijpwetering en ASC heb ben zich geplaatst voor de op 19 maart in het clubhuis van Woubrugge te houden fina le van de COVS-jeugdspelregelwedstrijden. In de twee voorrondes (overigens in vijf verschillende clubhuizen verspeeld) kwamen ploegen van 22 verenigingen in actie. pnt; 4 Valken '68 830 pnt; 5 Warmunda 802 pnt. Groep B: Winnaar eerste ronde Meerburg 485 pnt. Winnaar tweede ronde: DOCOS met 621 pnt. Eindstand: 1. 'DOCOS 1098 pnt; 2 Meerburg 1092 pnt; 3 MMO 1018 pnt; 4 SVOW 891 pnt; 5 Weteringse Boys pnt. Groep C: Winnaar eerste ronde Uitslagen/standen: Groep A: Winnaar eerste Kickers '69 met 527 pnt. Winnaar tweede ronde: MVKV met 471 pnt. Winnaar tweede ronde Altior met 595 pnt. Eindstand: 1. Woubrugge 1116 pnt; 2. Altior 1113 pnt; 3 Kickers '69 1045 pnt; 4. Koudekerk 823 pnt. Groep D: Winnaar eerste ronde: Rijpwete ring met 529 pnt. Winnaar tweede ronde: Rijpwetering met 529 pnt Eindstand: 1. Rijpwetering 1058 pnt; 2. Noordwijk 991 pnt; 3. DOSR 886 pnt; 4. Abbenes 755 pnt. Groep E: Winnaar eerste ronde ASC met 480 pnt. Winnaar tweede ronde Roodenburg met 467 pnt. Eindstand: 1. ASC 906 pnt; 2. UVS 872 pnt; 3 Roodenburg 855 pnt; 4 Leiden 665 pnt. Zwaanvogels liep in het duel met Kikkertje via een 3-1 rust stand eenvoudig naar een 7-3 zege. Jan van Duyn was bij de Leidse formatie met drie doel punten weer de meest produc tieve man. Pim van der Meer (2x) volgde op de voet en Paul Wetselaar en Sjaak Matters completeerden het totaal van ze ven. Grad de Ridder (2x) en Ted Lumoindong doelpuntten voor het Kikkertje. UITSLAGEN: BEKER: Van Dam Gebak Boys - ODO '72 6-2;, B en T - Glasbergen de Best 2-5; VNL - Cleyn Duin 4-4, Cleyn D. w.n.s.; Swift Winkeltje - Taveer ne Boys 7-5; Kikkertje - Zwaan vogels 3-7; Leidse Boys - SRV- Bovs 5-1. COMPETITIE: 2A: Lugdunum - Van Zeist Stars 7-2. 3B: SDO '67 - Oranje Groen 5-1. 3D: VDON - LOI n.o. RES I: Swift Winkel tje 2 - Tegelhandel 2 4-1; LDWS 2 - Leiden 2 2-2; Zwaanvogels 2 - VDON 2 2-1. RES 2A: VNL 2 - Unitas L 2 1-6; LISC 2 - Katwijk 2 4-5; VNA 2 - SDO '67 2 6-4: B en T 2 - Padox 2 9-2. RES 2B: Katwijk 3 - ASC 3 6-2; Van der Plas BMW 2 - Regen boog 2 5-3; Oegstgeest 2 - LFC 2 4-5. JUN AI: LDWS - LFC 5-4; SDO '67 - Lugdunum 3-3. JUN. A2: Digros Stars - Leidse Boys 2 5-0; VTL - Oranje Groen 5-7; Lugdunum 2 - Leidse Boys 1 3-18. ,,Horeca-exploitant" uit Noordwijk lichtte leveranciers voor duizenden guldens op Van onze correspondent NOORDWIJK Een 36-jarige Noordwijker zon- Als excuus voor de aflevering aan zijn prive-wo- ning voerde hij gewoonlijk aan dat z'n „zaak" op der beroep heeft in de loop van de laatste vijf dat moment in de verbouwing zat. Toen enkele maanden verschillende leveranciers in het land leveranciers achterdocht begonnen te krijgen, voor ettelijke duizenden guldens opgelicht. bleek dat de Noordwijker in het geheel niet over De man deed zich voor als horeca-exploitant en een horeca-etablissement beschikte en dat zij naar plaatste onder meer bestellingen bij adverteerders hun geld konden fluiten. Bij zijn arrestatie stelde in een horeca-blad, waarop hij zich geabonneerd de Noordwijkse recherche vast, dat de man op had. Daarbij wist hij zoveel vertrouwen te wekken deze wijze voor circa 25.000,- aan goederen had dat levensmiddelen, gedistilleerd en tabaksartike- betrokken. Een gedeelte daarvan gebruikte hij len aan hem zonder betaling werden geleverd voor zichzelf en zijn gezin, de rest werd door hem onder de toezegging dat het geld per giro zou verkocht of weggegeven, worden overgemaakt. Dit gebeurde uiteraard niet.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1976 | | pagina 5