Lente van de Hoorn bijt zich vast
in het ijs van Noorse elfstedentocht
Rijnsaterwoudse jeugd
sloot verbond
met vier brave ponies
ZAALVOETBAL IN LEIDEN:
Bekeroverwinningen hoofdklasse-teams
Finalisten spelregelwedstrijden van de COVS
WOENSDAG 3 MAART 1976
LEIDSE COURANT
PAGINA 5
DOOR ®p mi'n omwe9en door stad en land kom ik Qfaag mensen tegen. Elke
morgen tussen negen en tien uur kunt u mij telefonisch vertellen wie
IUN u graag jn deze rubriek zou willen tegenkomen. Het nummer van mijn
PIETERS geduldige telefoon is 071 —12 22 44; u kunt dan naar toestel 19 vragen.
Nog een paar dagen en Lenie van de Hoorn-Lange- me gegund: je hebt er hard
laan uit Ter Aar gaat de kant van de middernachts- genoeg voor getraind, zei hij.
zon uit. Die zon interesseert haar niet zo geweldig,
maar de 180 km die ze van plan is te gaan dat deed ik °p he* weiland
schaatsen zoveel te meer. Op 6 maart begint name- hiernaast> met spring.en en
lijk de Noorse Elfstedentocht. Er zit een beetje
verdriet in de benoeming van dit evenement. Het
begon eens met een Friese elfstedentocht, maar
sinds een jaar of dertien kennen we in Holland
en Friesland geen winters meer. Wat doe je dan,
als hartstochtelijk schaatser?: hup, naar het noord
en, naar onze schaatsconcurrenten in Noorwegen,
die best wel een alternatieve elfstedentocht in
elkaar wilden zetten.
looptraining en zo meer".
„Zie je, de lange afstand doe
ik het liefst, liever dan het
baanrijden, want dan moet je
je volledig kunnen ontplooien.
Dat heeft Lenie (27 jaar) in
1974 voor het eerst meege
maakt. „Ik was toen de eerste
vrouwelijke deelnemer in
Noorwegen", vertrouwt ze mij
toe, tussen het afdrogen van
enkele eetbordjes in de keu
ken van haar huis aan de Pa-
radijsweg in Ter Aar. Een pa
radijs voor schaatsers. In 1974
ging Lenie als eerste vrouwe
lijke deelnemer na 7 en een
een half uur rijden in Lille-
hammer over de eindstreep,
een uur na de heren-winnaar.
Dat was een half jaar nadat
ze haar zoon Wilko had gekre
gen. Lenie gaat het opnieuw
proberen. Geen wonder, zo
heb ik me laten voorrekenen,
want ze steekt op het moment
in een formidabele conditie en
rijdt zowat iedereen van de
sokken, inclusief Atje Keulen-
Deelstra, die derde staat in het
schaatstoernooi om de Heine-
ken-Trofee. Lenie is daarin,
met nog twee ritten te rijden,
nummer twee. Op 11 maart is
in Alkmaar de finale: „Ik kan
nog een plaats zakken, want
het is laatste nippertjeswerk.
Ik kan nog net naast het trap-'
je komen te staan. Het is tóch
wel het leukste, vind ik, dat
trapje met die kampioenen".
Het is geen opschepperij als
Lenie me vertelt, dat ze op het
moment in een goeie fysieke
conditie verkeert: „daar zet ik
wat op. M'n man Jan, die
bloemkweker is, kwakkelt een
beetje met griep. Ik heb nu
voor Noorwegen alleen ge
boekt. Nou joh, ik heb de hele
winter getraind, lange duürlö-
pen gedaan. Ik zal wel kijken
wat het wordt. Ik heb meer
gelopen dan gefietst, van de
zomer. Kijk, ik heb jarenlang
getraind, maar in 1974 niet. En
toch haalde ik een succes in
Noorwegen. Dat komt je we
ieens ten goede als je een keer-
overslaat na al dat harde wer
ken".
Lenie woont niet alleen aan de
Paradijsweg in Ter Aar, het is
daar in die streken ook een
paradijs voor schaatsers... Ze
vertelde me even het geheim
van dat Ter Aarse schaatssuc-
ces: ..Het ziin allemaal buiten
jongens en ze hebben het voor
deel, dat ze sterker zijn dan de
jongens van de stad. In Ter
Aar zijn het knapen van de
kouwe grond: weinig werk in
de winter en veel op het ijs
staan. Zelf deed ik veel aan
crossies lopen. Mijn Jan zei
altijd: ga daar mee door. Hij
was een echte schaatser, hij
heeft me aangemoedigd dóór
te gaan. Noorwegen heeft-ie
Als je op de baan traint, moet
je elke dag een uur tempotrai
ning doen op een niet te druk
ke baan. Je kunt hier niet uit
de voeten, zoals ik train op de
Utrechtse .ijsbaan. Daar is wei
nig gelegenheid om de sprint
aan te scherpen. Nou ja, vori
ge week ben ik toch nog eerste
geworden in de Nacht van De
venter. Atje deed toen niet
mee. Ze is natuurlijk wel een
concurrent voor me, maar we
kennen elkaar al zo'n beetje,
we gaan vriendschappelijk
met elkaar om zonder al te
veel gegevens uit te wisselen".
Hoe dan ook, Lenie gaat naar
Noorwegen. Ik heb gemerkt,
dat ze bijzonder nuchter is. Ik
weet niet of ze een fenomeen
is, maar ze heeft het schaatsen
opgebouwd vanuit „het lo
pen". Het was fijner geweest
als er elk jaar decimeters ijs
op de vaarten had gelegen,
„want met natuurijs moeten je
spieren naar het schaatsen ko
men te staan", zo vertrouwt ze
me toe.
„Staand werk, zoals ik thuis
doe, is maar niks. Ik zal nooit
een echte superfelle sprintster
worden. Als ik maar mogelijk
heden had... Ik ga me nu vast
bijten op die Noorse 180 kilo
meter. Je moet je goed instel
len op zo'n wedstrijd. Dat wel.
Je begint er aan, maar je moet
je onderweg zien te ont
plooien. Voor een ander is die
180 kilometer misschien saai,
maar voor mij is het de behen
digheid, het omzeilen van
scheuren, want de ijsconditie
is niet overal even best. Dat
wordt moeilijkheden
Leny van de Hoorn (niet van
Van de Hoorns die zo'n beste
schaatsnaam hebben) ziet het
helemaal zitten, over een paar
dagen in Noorwegen. Niet het
grote succes, maar de persoon
lijke overwinning: „Ik rij met
de beste schaatsers van Neder
land. Daarom zal ik op een
gegeven moment wel alleen
komen te zitten op dat ijs. Het
zal wel een groot deel alleen
rijden worden...". Maar vol
gens mij zal Wilko over een
aantal jaren wel kunnen ver
tellen van de wapenfeiten van
zijn moeder. En daar zullen
weinig mannen iets tegenover
kunnen stellen. Ze vindt het
geen hele klus, zo te beulen
tussen al die kerels....
Lenie van de Hoorn: klaar voor de tocht naar het noorden.
Lisette van Ingen, Martine van der Heiden en Nienke de Vries met de vier ponies
bij de stallen van boer Kastelijn aan de Woudsedijk.
Dierenliefde is de wereld nog niet uit.
Dat wil zeggen: de gevoelens die een
mens kan hebben ten opzichte van
zijn medewereldbewoner, het dier. Ik
trof dit aan bezijden de route Alphen
aan den Rijn-Amsterdam, in het nog
pure land tegen de Brasem aan.
Opzij van deze handelsroute zijn drie elfjarige
meiskes deze week begonnen met allerlei kar
weitjes (tegen betaling) om hun „Weekclub" in
stand te houden, Lisette van Ingen, Martine van
der Heiden en Nienke de Vries hebben hun
vaste voornemens gemaakt. Hun „Weekclub"
betreft vier schatten van dieren, vier krullige
ponies die luisteren naar de namen Wippertje,
Eros, Emmy en Katinka, een bijna wulps vier
tal dat gehuisvest is bij boer Kastelijn aan de
Woudsedijk.
De drie „Woudse" meisjes zijn al sinds drie jaar
bijna dagelijks te gast bij de vier ponies van
Kastelijn, die de paardjes heeft aangeschaft
voor z'n tien of elk kleinkinderen (hij is de tel
een beetje kwijtgeraak). Boer Kastelijn, zo
hoorde ik, heeft zijn paardebestand speciaal ten
behoeve van de jeugd aangeschaft. „Al die
kinderen," zo zegt hij, „mogen mijn paardjes
berijden". Dat is een kostelijke, maar ook een
erg dure hobby. Maar onze drie „Woudse"
meisjes stellen hier echter ook wat tegenover.
Ze verrichten niet alleen allerlei hand- en span
diensten bij Kastelijn, bij de verzorging, ze
halen bij de dorpsbewoners ook de groenteaf-
val op.
En verder hebben Lisette, Martine en Nienke
een erg goeie aan boer Kastelijn, die de drie
meisjes behalve rijlessen ook tal van levensles
sen meegeeft. Zo ontdekten ze, dat het instand
houden van de levende have veel zorg vereist
en erg veel geld kost. Ze deden daarbij ook
wijsheid op: wat doe je met een ouder of
onrendabel dier? Dat zijn zo van die vragen
die een plukje Rijnsaterwoudse jeugd bezig
houdt. Zo ontstond het plan, geld të gaan
verdienen voor het pension voor oude werk
paarden in Soest. Het enthousiasme van het
jonge drietal greep om zich heen: broertjes,
zusjes, vriendjes en vriendinnetjes wérden inge
schakeld en inmiddels worden al veel auto's
gewassen in Rijnsaterwoude. En dat allemaal
ter wille van hun pony-vriendjes. Kom daar in
de stad maareens om.
Met hart en ziel spannen de drie meisjes zich
in voor hun „Week"-vriendjes: Wippertje, Eros,
Emmy en Katinka. Ze zorgen voor een stukje
buitenleven dat vrij uniek aan het worden is
en dat blijkt uit een „gedicht" dat op de
staldeur van Kastelijn staat geschreven:
„Wij hebben een dub met z'n vieren,
dat gaat over allemaal dieren.
De kalfjes lopen met onze namen rond,
omdat de boer dat zo aardig vond.
En Perry is de waakhond hier,
hij waakt in de schuur voor mens en dier.
Vier ponies lopen in de wei
en als we rijden dan zijn we blij.
We spelen vaak op de boerderij,
natuurlijk zijn de dieren erbij.
De schuur is van boer Kastelijn;
we mogen hier spelen, dat is zo fijn.
Hopelijk blijven we nog lang bij elkaar.
Het lied is uit en we zijn nu klaar.
De Kastelijnse ponies hadden het, volgens mij,
slechter kunnen treffen.
NZH zet mini-bus in tussen
Wassenaar en Voorschoten
Van onze correspondent
VOORSCHOTEN NZH heeft op lijn 63 (Voorschoten—Wasse
naar) een minibus ingezet. Deze Mercedes-minibus kan inclusief
staanplaatsen maximaal 25 personen vervoeren. De minibus rijdt
voorlopig als proef. In de zomermaanden, wanneer de lijn doorge
trokken wordt naar Wassenaarse Slag zal er weer een normale
interlocale autobus ingezet worden.
De chef vervoersdistrict Van der Sluys kan nog niet zeggen of
de proef geslaagd is, daarvoor is de tijd nog te kort. De NZH
staat open voor suggesties zowel van reizigers als chauffeurs.
De reaktie van de reizigers is over 't algemeen positief. Er worden
tal van opmerkingen gemaakt, die echter nimmer oprecht negatief
zijn. De een zegt: „Hé, een kleine bus, zeker vandaag half geld!",
een ander: „Komen jullie morgen met een taxi voor?" en volgens
een chauffeur riep een klein jongetje: „Jullie moeten de autobussen
in Dreft wassen, dan krimpen ze niet."
Leidse horeca laat
voetbalzege aan
politie
Een team van Leidse horeca-on-
dernemers heeft gisteravond op
het LFC-veld aan de Boshuizerka-
de een (taktische) nederlaag van
2—1 geleden tegen een team van
de plaatselijke politie. Voor de
„horecaffers" scoorde Goeree,
voor de politie Roozeboom en
Bakker. De aftrap voor de wed
strijd werd verricht door Ajax-spe-
ler Ling. Na de wedstrijd werd de
rest van de avond in carnavaleske
stemming doorgebracht in de LFC-
kantine.
Van onze sportredactie
LEIDEN In een matig
bezette Groenoordhal
werd gisteravond op
nieuw om de Leidse be
ker gezaalvoetbald.
Naast hoofdklasser Te-
gelhandel, die zich maan
dagavond al voor de vol
gende ronde plaatste via
een afgetekende 7-2 over
winning op Beach Club
(Weraink werd na straf
schoppen uitgeschakeld
door het Noordwijkse
Menken Landbouw)
boekten ook Swift't Win
keltje en Zwaanvogels
overwinningen.
Swift had het erg moeilijk tegen
het Lisser Taveerne Boys. Tot
twee minuten voor tijd hielden
de Lissenaren goed stand; toen
echter sloeg Swift via twee tref
fers van Hans van der Starp
definitief toe: 7-5. Overige doel
punten Swift: Piet Gubler (4x)
en Siem van der Linden-Voor
Taveerne Boys scoorde Ben van
Dijk tweemaal; Piet van Dijk,
Wim Langeveld en Henny Rans-
dorp vonden elk een keer het
vijandelijke net.
Van onze sportredactie ronde MVKV met 502 pnt. Eindstand: 1
LEIDEN - De jeugdteams van MVKV, DO- MVKV 973 pnt; 2 Teylingen 912 pnt; 3 UDO
COS, Woubrugge, Rijpwetering en ASC heb
ben zich geplaatst voor de op 19 maart in
het clubhuis van Woubrugge te houden fina
le van de COVS-jeugdspelregelwedstrijden.
In de twee voorrondes (overigens in vijf
verschillende clubhuizen verspeeld) kwamen
ploegen van 22 verenigingen in actie.
pnt; 4 Valken '68 830 pnt; 5 Warmunda
802 pnt. Groep B: Winnaar eerste ronde
Meerburg 485 pnt. Winnaar tweede ronde:
DOCOS met 621 pnt. Eindstand: 1. 'DOCOS
1098 pnt; 2 Meerburg 1092 pnt; 3 MMO 1018
pnt; 4 SVOW 891 pnt; 5 Weteringse Boys
pnt. Groep C: Winnaar eerste ronde
Uitslagen/standen: Groep A: Winnaar eerste Kickers '69 met 527 pnt. Winnaar tweede
ronde: MVKV met 471 pnt. Winnaar tweede ronde Altior met 595 pnt. Eindstand: 1.
Woubrugge 1116 pnt; 2. Altior 1113 pnt; 3
Kickers '69 1045 pnt; 4. Koudekerk 823 pnt.
Groep D: Winnaar eerste ronde: Rijpwete
ring met 529 pnt. Winnaar tweede ronde:
Rijpwetering met 529 pnt Eindstand: 1.
Rijpwetering 1058 pnt; 2. Noordwijk 991 pnt;
3. DOSR 886 pnt; 4. Abbenes 755 pnt. Groep
E: Winnaar eerste ronde ASC met 480 pnt.
Winnaar tweede ronde Roodenburg met 467
pnt. Eindstand: 1. ASC 906 pnt; 2. UVS 872
pnt; 3 Roodenburg 855 pnt; 4 Leiden 665 pnt.
Zwaanvogels liep in het duel
met Kikkertje via een 3-1 rust
stand eenvoudig naar een 7-3
zege. Jan van Duyn was bij de
Leidse formatie met drie doel
punten weer de meest produc
tieve man. Pim van der Meer
(2x) volgde op de voet en Paul
Wetselaar en Sjaak Matters
completeerden het totaal van ze
ven. Grad de Ridder (2x) en Ted
Lumoindong doelpuntten voor
het Kikkertje.
UITSLAGEN: BEKER: Van
Dam Gebak Boys - ODO '72 6-2;,
B en T - Glasbergen de Best 2-5;
VNL - Cleyn Duin 4-4, Cleyn D.
w.n.s.; Swift Winkeltje - Taveer
ne Boys 7-5; Kikkertje - Zwaan
vogels 3-7; Leidse Boys - SRV-
Bovs 5-1.
COMPETITIE: 2A: Lugdunum -
Van Zeist Stars 7-2. 3B: SDO '67
- Oranje Groen 5-1. 3D: VDON
- LOI n.o. RES I: Swift Winkel
tje 2 - Tegelhandel 2 4-1; LDWS
2 - Leiden 2 2-2; Zwaanvogels
2 - VDON 2 2-1. RES 2A: VNL
2 - Unitas L 2 1-6; LISC 2 -
Katwijk 2 4-5; VNA 2 - SDO '67
2 6-4: B en T 2 - Padox 2 9-2.
RES 2B: Katwijk 3 - ASC 3 6-2;
Van der Plas BMW 2 - Regen
boog 2 5-3; Oegstgeest 2 - LFC
2 4-5. JUN AI: LDWS - LFC 5-4;
SDO '67 - Lugdunum 3-3. JUN.
A2: Digros Stars - Leidse Boys
2 5-0; VTL - Oranje Groen 5-7;
Lugdunum 2 - Leidse Boys 1
3-18.
,,Horeca-exploitant" uit Noordwijk lichtte
leveranciers voor duizenden guldens op
Van onze correspondent
NOORDWIJK Een 36-jarige Noordwijker zon-
Als excuus voor de aflevering aan zijn prive-wo-
ning voerde hij gewoonlijk aan dat z'n „zaak" op
der beroep heeft in de loop van de laatste vijf dat moment in de verbouwing zat. Toen enkele
maanden verschillende leveranciers in het land leveranciers achterdocht begonnen te krijgen,
voor ettelijke duizenden guldens opgelicht.
bleek dat de Noordwijker in het geheel niet over
De man deed zich voor als horeca-exploitant en een horeca-etablissement beschikte en dat zij naar
plaatste onder meer bestellingen bij adverteerders hun geld konden fluiten. Bij zijn arrestatie stelde
in een horeca-blad, waarop hij zich geabonneerd de Noordwijkse recherche vast, dat de man op
had. Daarbij wist hij zoveel vertrouwen te wekken deze wijze voor circa 25.000,- aan goederen had
dat levensmiddelen, gedistilleerd en tabaksartike- betrokken. Een gedeelte daarvan gebruikte hij
len aan hem zonder betaling werden geleverd voor zichzelf en zijn gezin, de rest werd door hem
onder de toezegging dat het geld per giro zou verkocht of weggegeven,
worden overgemaakt. Dit gebeurde uiteraard niet.