Vak- en surplus- heffingen in bollenvak op losse schroeven ZWAANVOGELS NU FAVORIET VOOR DE NORTHGO-CUP Cor Hijzelendoorn maakte zijn zoveelste voorzittershamer Wat moet er gebeuren met Noordwijkse badman en de rieten strandstoelen Revanche Groen SC op Donar Aantal mannequins rond Alphen stijgt erg snel DONDERDAG 26 FEBRUARI 1976 LEIDSE COURANT PAGINA 5 HILLEGOM De verordeningen waarmee het Produktschap voor Siergewassen de afgelopen jaren heeft gewerkt zijn in strijd met het EEG-recht. Dit heeft het College van Beroep bepaald. Daarmee is een einde gekomen aan het al jaren lo pende geschil tussen het PVS en de fa. V.d. Hulst uit Hillegom. Het PVS moet de door V.d. Hulst betaalde vak- en surplusheffingen terug betalen en moet ook de proceskosten (bijna 10.000,-) voor zijn re kening nemen. De kans is nu groot dat ook andere bollenexporteurs de heffingen van het PVS terugvorderen. Het Produktschap komt dan in een lastig parket, want het heeft geen geld. De gelden die de afgelopen jaren dankzij de heffingen bij hem binnenstroomden zijn besteed aan bureaukosten, de Bloembollenkeu ringsdienst, het laboratorium voor Bloembolle- honderzoek en de Bloembollenraad. Het PVS kan nu bij wijze van spreken failliet gaan. Zover komt het waarschijnlijk niet, want de minister van landbouw bekrachtigde destijds met zijn handtekening de invoering van de omstreden heffingen. De consequenties zijn nu ook voor zijn rekening. Dezer dagen gaat het PVS daarover praten met de minister. Dinsdag a.s. is er in Den Haag een openbare bestuurs vergadering van het PVS, waarin de kwestie uitgebreid aan de orde komt. cor Hijzeldoorn bezig met het maken van zijn zoveelste voorzittershamer De inleiding van het eerste doelpunt van Oud Feyenoord. De spits van de Rotterdam mers wordt hier in het strafschopgebied onderuit gehaald. Fransje Bouwmeester (uiterst links) zou even later scoren uit een penalty. Van onze sportredactie NOORDWIJK Het Leidse Zwaanvogels moet na de gisteravond gespeelde kwartfinales in het toernooi om de Northgo-Cup de grote favoriet worden genoemd. Zelf kwam de koploper in de Leidse zallvoetbal-hoofdklasse in z'n strijd tegen Rolly Golf Stippie nauwelijks in gevaar (7-5), terwijl grootste concurrent voor de eerste plaats, FC Faase - onvolledig aantredend - door Beach Club na strafschoppen werd uitgeschakeld. Oud Feyenoord moest de eer laten aan het Katwijkse Cleyn Duin (5-8) en het Lisser Van Gerven Sport plaatste zich via een mager 2-0 zege op Augusti- nus Vleespaleis voor de - volgende week woens dag 3 maart - te verspelen halve finales. In die halve eindstrijd zal Zwaanvogels (om negen uur) Van Gerven Sport ontmoeten: Cleyn Duin en Beach Club treden om acht uur aan. Zwaan vogels had het niet echt moeilijk tegen het zonder animator Jan van der Lippe spelende Rolly Golf Stippie. De Leidenaars namen voor rust een 3-1 voor sprong - doelpunten van Pim van der Meer (2x) en Gijs Collé; Dick Heemskerk scoorde tegen - en in de tweede helft werd spoedig een 6-2 marge opgebouwd. Freewheelend werd vervolgens een 7-5 eindscore geboekt. Overige Leidse doelpunten: Jan van Duyn en Pim van der Meer, ieder twee maal. Voor Rolly Golf doelpuntten in die tweede helft Anton Will van Zoelen (3x) en Jan Siem Klinkenberg. FC Faase trad zwaar gehandicapt aan tegen de nummer één. van de Noordwijkse competitie, Beach Club. Zonder Kees Karstens, Jan Willem Bogers en Albert Spaanderman slaagde FC Faase er toch in tot tweemaal toe de leiding te nemen (Sjoerd Boot 1-0; Jan Vieveen 2-1), maar via treffers van Jaap van Resteren en Piet Alders kwam Beach Club toch tot 2-2 terug. Bij de noodzakelijk geworden strafschoppen toon de Beach Club zich de sterkste: Alders en Van Resteren schoten raak; voor Faase vond alleen Ruud Bröring het net. Cleyn Duin en Oud Feyenoord zorgden gister avond voor de meeste sensatie. De Rotterdam mers, met Beertje Kreyermaat, Guus Haak en Frans Bouwmeester als meest bekende spelers bleven lange tijd goed bij, maar vielen conditioneel door de mand: 8-5 voor Cleyn Duin dat in Huig Schaap (2x), Jan van der Plas 2x), Amerik van Duivenvoorde (2x), Wim Guyt en Gerrit de Best zijn doelpuntenmakers had. Bij Oud-Feyenoord verzorgde Frans Bouwmeester met vier doelpun ten het leeuwendeel van de score. Ook Guus Haak schoot eenmaal raak. Van Gerven Sport tenslotte nam in de eerste helft van de wedstrijd tegen Augistinus Vleespaleis een 2-0 voorsprong. Gerard van Beek richtte tweemaal erg zuiver. In de tweede periode miste Vleespaleis nog een strafschop via Piet Hoogervorst. Van onze volleybalmedewerker LEIDEN In de promotie klas se heren ging de afgelopen week alle belangstelling uit naar de derby Groen SC-Donar. De eer ste ontmoeting was vrij verras send geëindigd in een 3-1 zege voor Donar, vandaar dat Groen SC op revanche belust was. In de eerste set kwam Groen SC met 6-0 achter, voor het wat meer greep kreeg op het spel van Donar. Het tempo werd op geschroefd en het blok kreeg steeds meer vat op het aanvals- spel van Donar, waardoor de achterstand snel werd ingelopen en Donar bleef staan op 9-15. In de derde set probeerde Donar de bakens te verzetten door dia gonaal te gaan aanvallen en veel plaatsballen los te laten, maar toen Groen SC ook hier het antwoord op had gevonden, was het gebeurd met Donar. Groen SC won de set (9-15), waarna ook de derde set op naam van de Leidenaren kwam (7-15). LUSV had geen kind aan de zeer zwak spelende hekkesluiter AV '40. LUSV, dat ruim de gele genheid kreeg te eksperimente- ren behaalde dan ook een ge makkelijke 3-0 overwinning, (setstanden: 3-15, 9-15,13-15). Bij de dames behaalde lijstaan voerder Gemini Kangeroes-2 een ruime 0-3 overwinning in de uitwedstrijd tegen AV '40. Groen SC-2 had overwacht wei nig moeite met het zwak opere rende Dosko. In een eenzijdige wedstrijd won de Leise ploeg zoals het wilde (15-6 en twee maal 15-8). Groen SC-3 heeft een goede prestatie geleverd door het hooggeplaatste DOS een puntje af te snoepen. Groen SC kwam met 0-2 voor (8-15 en 12-15), maar moest daarna de volgende drie sets aan een goed terug vechtend DOS laten. De strijd om de bovenste plaats in de eerste klasse heren duurt onverminderd voort. Het vol overtuiging spelende Groen SC- 2 behaalde in de moeilijke uit wedstrijd tegen Orion een knap pe W overwinning (8-15, 7-15 en 5-15). De grote verdienste van dit Groen SC was, dat het Cor Wesseling c.s. van Orion niet de kans gaf hun normale, snelle spel te ontplooien. LUSV-2 had geen schijn van kans tegen oploper Leski-1 uit Wassenaar. Het werd dan ook een ruime 3-0 nederlaag voor de Leidse studenten. Gemini Kangeroes-3 heeft zijn successen reeks van de afgelo pen maanden gecontinueerd via een 1-3 overwinning in de uit wedstrijd tegen WVC uit War mond. Bij de dames gaat LUSV weer steeds beter draaien. De thuiswedstrijd van het afgelo pen weekeinde tegen het Noord wijkse Novo-3 werd omgezet in een 3-0 overwinning voor de da mes van LUSV. Het in de top meedraaiende Groen SC-4 wees, in een goede wedstrijd, via een 3-0 overwin ning overtuigend het bezoeken de Gemini Kangeroes-4 terug. Wat gaat er in de toe komst gebeuren met het strand van Noordwijk? Worden de ouderwetse rieten strandstoelen ver vangen door moderner spul? Hebben ook de ge zellige badhokjes hun langste tijd gehad? Ver dwijnen alle badmees ters? Dat zijn maar een paar vragen waar vele Noordwijkers, die het goed met de badplaats menen, graag een ant woord op zouden willen hebben. Want ze zijn on gerust geworden nu er in het dorp opeens ge ruchten de ronde zin gaan doen dat de N.V. Maatschappij Zeebad, die het beheer heeft over een flink brok van het Noordwijkse strand, op een heel andere toer wil gaan werken en dat er dan maar weinig overblijft van de aankle ding van het strand zoals de badgasten die graag zien. In de raad van Noordwijk is men er deze week niet uit kunnen komen en kon burge meester Bonnike, hoewel hij open kaart speelde, de onrust toch niet helemaal wegnemen. Over deze situatie sprak ik gisteren met een paar Noord wijkers die nauw bij deze zaak zijn betrokken en daar zo hun eigen mening over hebben. Ik sprak eerst met Piet Bedijn, die vanaf 1939 badmeester was voor de NV Maatschappij Zeebad, maar die vorig jaar september op 56-jarige leeftijd ontslag kreeg. Hij zei mij: „De laatste jaren gaat het duidelijk de verkeer de kant op. Vijf jaar geleden hadden we op het strand nog zo'n dertig man personeel rond lopen, maar dat is suc cessievelijk teruggebracht tot een man of acht en van die weet ik dat er een aantal over weegt om ook maar op te stap pen. Want de sfeer aan het strand is helemaal weg. Ik geef een voorbeeld. Toen ik er nog werkte kreeg ik tijdens het seizoen elke morgen zo rond een uur of zeven bezoek van een paar artsen uit het Academisch Ziekenhuis in Leiden die al zo vroeg in zee zwommen en bij mij dan even een bakje koffie dronken en hun brood opaten. Dat was leuk, dan maakte ik een gezel lige babbel met ze. Maar een paar jaar geleden was dat opeens over. De nieuwe direc- teur stond het niet meer toe omdat we „met dat geklets niets verdienden". Zoiets vind ik onbegrijpelijk. De mensen die op het strand zijn maken graag een babbel met de bad- Alice Grün- berg, bepaald niet schuchter of verlegen. Het aantal mannequins in de streek rond Alphen begint aar dig op te lopen. Vooral de laatste drie jaar is hun aantal met sprongen vooruit gegaan en dat is hoofdzakelijk het werk van de 31-jarige Leimui- dense ex-manequin Alice Grünberg, die destijds in Alp hen aan den Rijn van start ging met een huis-tuin-en-keu- ken cursus mannequin en daar erg veel reacties op kreeg. In die drie jaar stoomde ze al zo'n driehonderd vrou wen klaar en het aantal aan meldingen stroomt nog steeds binnen. Van secretaresses, van vrou wen van artsen, maar ook van veel huismoeders die met een klein gezinnetje goed in hun vrije tijd zitten en het wel leuk. vinden om het vak waar ze misschien al dikwijls van heb ben gedroomd ook nog eens onder de knie te krijgen. Er' zijn er in alle leeftijden. Som mige meisjes zijn pas zestien geworden maar er is ook een oma van 65 die de cursus zelfs voor de tweede keer volgde en binnenkort ook haar beste beentje voor gaat zetten op een grote modeshow in Alp hen aan den Rijn. Eén ding valt op aan de cursis ten die zich bij Alice aanmel den. „Ze zijn allemaal wat schuchter en verlegen," zegt ze, „ze stralen weinig zelfver trouwen uit. Maar dat is maar voor kort. Als ze een paar lessen achter de rug hebben merk je al dat ze vrijer wor den en aan het eind van de cursus zijn ze één brok zelf vertrouwen." Toch doet Alice, moeder van twee kinderen, niets bijzon ders. Geen discussiegroepen om de spreekangst te overwin nen, geen gepeperde toespraak om de cursisten wat zelfver trouwen in te pompen, niets van dat alles. „Ik leer ze alleen zich wat zelfbewuster te bewegen", ver telt Alice, uiteraard in kleding waarin ze zich op hun gemak voelen. Die combinatie tussen kleding en bewegen legt de basis voor het mannequin schap. Uitgangspunt van deze cursus is natuurlijk niet dat ik iemand kan garanderen het tot topmodel te kunnen bren- i gen. Daar komen nog wel wat andere zaken voor om de hoek i kijken. Maar de basis is er in i ieder geval. Na de cursus kun- i nen mijn leerlingen een stuk i beter voor de dag komen dan i er voor. En dat is uiteindelijk i ook de opzet." Per slot van rekening is de E= badgast koning. Dan moeten EE we er maar wat meer geld tegen aan gooien". Maar ik hoorde van de heer v.d. Haak dat er achter de =E schermen toch ook druk over- EE I leg is om naast de rieten stoe- EE len en de badhokjes wat an- E= ders op het Noordwijkse EE strand te plaatsen en daarmee EE wordt dan voldaan aan de EE eveneens in Noordwijk veel EE gehoorde opmerking dat de EE aankleding van het strand wat EES armetierig aandoet en dat het de hoogste tijd is om met wat nieuws te komen. Dat is nog toekomstmuziek. In ieder geval staat wel vast dat s= m 1977 het contract afloopt dat de NV Maatschappij Zee- EE bad heeft met de Kroondomei- nen (beheerder van de duinen) en dat er dan een plan op tafel moet liggen hoe het gebruik zal zijn van het Noordwijkse strand in de toekomst. Daar over worden momenteel plan netjes ontwikkeld door een werkgroep strandregelement waarin naast de NV Maat schappij Zeebad bijvoorbeeld ook zitting hebben het VW en het gemeentebestuur. De resultaten van die bespre kingen zijn nog niet bekend en burgemeester Bonnike, die ik gistermiddag daarover aan de lijn had, wilde daar ook niet op vooruit lopen. Wel zei hij de geruchten in het dorp wat overtrokken te vinden en dat SEE een eventuele modernisering SEE van een gedeelte van het SEE Noordwijkse strand voor de EE badplaats beslist niet nadelig EE hoeft te zijn. En zijn persoon- EE lijke mening over de rieten ==S strandstoelen: „Zulke antieke S= dingen op je strand is natuur- lijk wel leuk, maar een feit is EE nu eenmaal dat ze niet meer EE te repareren zijn. Ze hebben SEE hun tijd gehad. Laten we ons EE er bij neerleggen". jSE Wat doe je als je 70 bent, met een zee van vrije tijd zit en j= je in een plaatselijk weekblad leest dat bij een bepaalde vereniging bij gebrek aan een echte voorzittershamer de aftre- i== dende voorzitter de hamer symbolisch overhandigde aan zijn opvolger? Cor Hijzelendoorn, toen woonachtig in Nieuwe Wete- ring maar nu genietend in zijn huisje langs het water in Oude Wetering, hoefde er zo'n negen jaar geleden niet lang over na te denken. Hij tikte ergens een stuk stevig hout op de kop, ging aan het zagen, draaien, passen en meten en stuurde per omgaande de betrokken vereniging een prachtige voorzittersha- mer. Hijzelendoorn had er een leuke hobby bij: het maken van voorzittershamers. 'Nu, op 79-jarige leeftijd, heeft hij zojuist zijn veertigste ver- stuurd en snuffelt hij de kranten door op zoek naar de zoveelste „hamerloze" vereniging. Zijn werkstukjes vallen goed in de H smaak, zo hoorde ik gisteren van Cor Hijzelendoorn, die me trots een dankbetuiging liet zien. Hij maakte zijn hamers het liefst van oude tafelpoten, die hij vaak op de kop tikt op een vuilnisbelt of die hij wegsloopt s onder afgedankte tafels. De tafelpoot in de draaibank, ee'n E| scherpe vijl erbij, wat schuren en klaar is Kees. In een dag redt hij het wel. 3 En als er geen vraag is naar voorzittershamers dan heeft de d 79-jarige nog wel wat anders om handen. Hij maakt ook sjoelbakken en ook die gaan als warme broodjes van de hand. j Soms is het te warm om te werken. Dan zit Cor Hijzelendoorn 1 meestal langs de waterkant. Niet met zijn hengel maar met zijn i platenspeler of bandrecorder en laat hij populaire liedjes over het water schallen. „We leven maar kort", zegt hij, „en dan moet het gezellig zijn. Als het buiten goed weer is draai ik voor de mensen graag een muziekje. Want stilzitten kan ik toch niet." Het Noordwijkse raadslid Piet Bedijn in de tijd dat hij nog op het strand als badman werkte. man. Het is een soort service aan het publiek waar je niet onderuit kunt. Waarom moet alles om winst draaien?" En over de rieten stoelen en badhokjes zegt Bedijn: „Lang zaam maar zeker verdwijnt het gezellige karakter van de badplaats. Eerst heeft men een aantal oude hotels gesloopt en nu wil men ook nóg die antie ke strandstoelen weghalen. Zogenaamd omdat die versle ten en niet meer te repareren zouden zijn. Maar dat is klet spraat. Er is nog een Noord- wijker die dat graag zou wil len doen. Maar die zal waar schijnlijk geen kans krijgen. Men wil er liever vaste tafel tjes met parasolletjes voor in de plaats hebben. Al die ouwe rommel moet maar eens weg. Ik vind het doodzonde en fa taal. Men vergeet dat het kli maat in Noordwijk nu een maal niet op één lijn te zetten is met het klimaat in Florida of langs de Franse kust. Hier kan het van de ene op de andere dag spoken en dan zijn parasols en tafeltjes snel naar de knoppen". Ook sprak ik met de directeur van de NV Maatschappij Zee bad, de Noordwijkse olieman Jan v.d. Haak. Zijn visie op de aanzienlijke inkrimping van het personeelsbestand: „Toen ik vier jaar geleden directeur werd vond ik dat er in een aantal zaken nodig het snoei mes gezet moest worden, ten minste als ik van plan was een beetje winst te maken. Ik zocht het ondermeer in een uitdunning van het personeel. En dat was verantwoord. Want het kwam toen nog veel voor dat mijn mensen uit verveling een kaartje legden. Daar vond ik de tijd te duur voor. Het nieuwe werkschema dat ik toen heb ingevoerd heeft Dri- ma voldaan. Ik heb de indruk dat mijn personeel tevreden is. Alle geruchten dat een aantal badlieden overweegt om op te zeggen lap ik aan mijn laars. Ik weet zeker dat ze graag weer komen helpen". En over de oude rieten strand stoelen, die alleen nog op het Noordwijkse strand zijn te vinden: „Binnen de NV Maat schappij Zeebad zijn de me ningen daarover verdeeld. Persoonlijk zou ik het zonde vinden als die dingen zouden moeten verdwijnen. Ik vind dat ze specifiek bij Noordwijk horen en dat we er alles aan moeten doen om ze te behou den. Aan de andere kant kan ik me ook wel weer voorstel len dat mensen zeggen „steek ze maar in de brand". Er is iets te zeggen voor het argu ment dat de reparatie van die strandstoelen een kostbare zaak is. Maar wat mij betreft staan ze er dit seizoen weer.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1976 | | pagina 5