Ingepakte pols Sjef Mol
ondergang van Roswell
Kardolus strijdt tegen het
ongelijk van KNAS
MIEN BOUMEN
IN DUBBELROL
Return Europa cupduel beslist
SCHERMSPORT HOL T ACHTERUIT
VAN HOUTEN UITZICHT OP FINALE
kampioenschap
totaal mislukt
(Van onze sportredactie)
VOORBURG. Mien Boumen speelster van
Roswell heeft zaterdag ook Europa Cup-volley
bal gespeeld. Direct na de sensationele triomf
van haar Nederlandse club in de competitie
liet zij de supportersbussen bij de Vliegermo
len voor wat het waren en vertrok stilletjes
richting Antwerpen om daar het shirt van
Roswell om te ruilen voor dat van het Zwitser
se Neuchitel.
De Haagse volleybalster beleefde een druk
volleybaldagje omdat zij nog eenmaal hulp
wilde bieden aan de club waar zij anderhalf
jaar voor uitkwam tijdens haar verblijf in
Zwitserland. Vorig jaar kwam Mien Boumen
terug naar Nederland en meldde zich aan bij
Roswell, dat nu dankbaar van haar kwaliteiten
profiteert. Haar dubbelrol was tevergeefs. De
reis van Mien Boumen baatte de Zwitserse
kampioensploeg niet, getuige de uitslag. In de
buurt van de plaats waar ook de heren van
Roswell tenonder gingen, leed Mies Boumen
met Neuchfitel een grote nederlaag. VOG Ant
werpen zegevierde met de sprekende cijfers:
15—6, 15—5 en 15—2. Het is onwaarschijnlijk
dat de Nederlandse speelster ook volgende
week de return in Zwitserland zal meemaken.
De bond en Roswell zullen dat niet toestaan.
was.
HELSINKI De Nederlandse volleybal
kampioen bij de dames Van Houten/VCH
heeft zaterdag in Helsinki de Finse kam
pioensploeg Karhulan gemakkelijk vefsla-
gen: 3-0 (15-3, 15-4, 15-6).
Het was de eerste wedstrijd in de tweede
ronde van het toernooi om de Europa Cup
voor landskampioenen. Over twee weken
wordt de return gespeeld. Bij (verwachte)
winst heeft Van Houten/VCH de halve fina
les bereikt. Ook daarin zijn winstkansen.
In het toernooi Europa Cup bekerwinnaars
dames heeft de ploeg van Dynamo Apel
doorn zaterdag in Modena kansloos verloren
van Coma Mobili Modena: 3-0 (15-8, 15-2,
15-13). De tweede ontmoeting wordt op 21
februari in Apeldoorn gespeeld.
De Nederlandse bekerwinnaar heren Bouw-
lust Orawi heeft zaterdag in Dordrecht voor
de Europa Cup moeiteloos gewonnen van
het Deens Middelvaart: 3-0. De setstanden
waren: 15-8, 15-5, 15-8. De return is op 21
februari.
Op de tonen van een dolgedraaid orkestje vierde Turnhout VC het
grote feest. Mikpunt van de vreugde Sjef Mol, die dan ook schuil
gaat in een 'deinende massa. Rechts Cees Pulles(3) de Nederlandse
speler die de rol van spelverdeler overnam.
TURNHOUT - Een mirakel geschiedde in
Turnhout. In de kolkende sfeer van de
Europa Cupconfrontatie met Roswell riep
iemand in de tweede set met de moed der
wanhoop: "Ge moet erin geleuven, Sjefke".
Voor Sjefke stond Jozef Mol, veelbejubelde
held van de plaatselijke volleybalvereni
ging Turnhout VC maar zaterdag in de
beginfase van de wedstrijd een toonbeeld
van onzekerheid. De oorzaak school in de
verpakte linkerhand, ook trouwens het ge
heim van Mols aanwezigheid in de emotie-
rijke omgeving. De motor van de Belgische
volleybalkampioen immers zou niet mee
doen vanwege een gekneusde hand. Maar
Sjefke was er toch. En als een wonder na
die hartekreet vanaf de tribunes, ook
opeens daadwerkelijk. Het is Roswells on
dergang (met draaglijke cijfers: 2— 3) ge
worden.
Terwijl het huisorkest zich uitleefde in een
orgie van klanken en de toeschouwers el
kaar uitzinnig van vreugde om de hals
vielen, bleef Sjef Partouns de nuchtere Ne
derlander. De trainer van Turnhout, opvol
ger van Pierre Mathieu, nu werkzaam bij
Starlift, verhaalde wel met pretoogjes achter
de brilleglazen van het wonder van Jozef
Mol. "Tot en met vrijdag drie uur was het
zeker, dat hij niet meedeed. Een arts uit Den
Bosch, en dat mag iedereen weten, heeft ons
toen gered. Met een prothese die zijn vingers
beschermden zorgde hij ervoor dat Mol toch
kon meedoen". Hij werkte als een psycholo
gische tijdbom. Turnhout VC, dat zichzelf
kansloos had geacht tegen de Nederlandse
kampioensploeg vond erin de kracht, on
danks een gehusselde opstelling op hoog
niveau te strijden. Realiteit ging niet meer
op. Partouns- "Snap je dat nou met iemand
als spelverdeler (Cees Pulles) die nog nooit
op die plaats heeft gestaan? Nog iets anders:
Normaliter winnen wij altijd met de rug
naar het scorebord. Nu niet. Het is onver
klaarbaar".
Kwaad
Zoals ook in de kleedkamer van Roswell
geen redelijk antwoord kon worden gege
ven op de ineenstorting na de derde set.
Kees van Zweeden die vooroverzittend op
een bank teleurstelling uitstraalde hield het
op: "Er zijn teveel fouten gemaakt. Vijftien
keer is er een foute opslag gemaakt. Hoe
kan je dat nu verklaren?." Intussen ging
er boos gemompel op uit een andere hoek.
Kees van der Kruk liet kwaad weten dat
hij zijn snelle vervanging niet kon begrij
pen.
John Groen, ook al een brok ontevredenheid
in de Belgische sporthal, ondersteunde hem
met: "Hij had Van der Kruk moeten laten
staan. Het ging toch goed? Nu zet-ie een
jongen neer (Joop Kuipers) die nog niet vast
in het eerste staat. Dat vind ik een te grote
gok". Maar de speler die twee jaar geleden
in België met Starlift het bereiken van de
halve finales vierde, wees ook eerlijk op zijn
eigen aandeel. "Het is vreemd, maar vijfset
ters winnen we dit seizoen niet meer. Het
komt waarschijnlijk door conditietekort
(Groen heeft lange tijd in het ziekenhuis
gelegen, red.) en als wij, de routiniers niet
goed spelen, valt ook de rest weg".
Cijfertjes
Ruiterlijke bekentenis van Groen, die trou
wens aan de hand van de analyse bijgehou
den door voorzitter Vinkestein, kon worden
geboekstaafd. Uit die dorre cijfertjes bleek
inderdaad het terugvallen van Kees van der
Kruk, de matige prestaties van John Groen
(42 smashes waarvan negen fout) Jurriaan
Kooien (20—6) en Frank van Overeem
(43—9). Manager Heemskerks conclusie: "Er
worden met aanvallen simpelweg teveel
fouten gemaakt", was dan ook een waar
heid als een koe.
Er mag echter niet uit worden geconclu
deerd, dat Roswell louter heeft gefaald. Inte
gendeel, zeker wat betreft de fase tot en met
de derde set. In de heksenketel van tweedui
zend merendeel overenthousiaste Belgen be
gon de Voorburgse formatie (met Bannink,
Groen, Kooien, Van Overeem, Kool en Van
der Kruk in de basis) zelfs imposant. Pas
bij 04 kon de plaatselijke harmonie voor
het eerst de wangen bollen ter ere van het
eerste punt. Aarzelend in het begin maar na
de derde set (setstanden 15—12 voor Roswell
10—15 en 15—12) klonken de klanken in
steeds heftiger tempo. In die periode al had
Kees van Zweeden talloze keren de handen
naar het hoofd gebracht onder de verzuch
ting: "Jongen hoe kan dat nou". Het sloeg
op de servicemalaise, waar zelfs Kooien en
Groen hun aandeel in hadden. Mysterieuze
malaise, waar uitblinker Wim Bannink van
Roswell wel een verklaring voor vond: "Wij
nemen met serveren altijd veel risico. Om
dat het een splinternieuwe bal was, lukte het
niet". Juist het serveren werd bij de omme
keer in de wedstrijd beter, het spel niet. Sjef
Mol (Partouns: "Zijn onzekerheid in het
begin was logisch, omdat hij niet.voluit kon
spelen") groeide, dat moet voorop worden
gesteld, naar zijn grootste vorm en maakte
hoogstpersoonlijk de vierde set met een klap
uit: 15—8. Roswell dat het van vechtlust
moet hebben, kwam niet meer uit het diepe
dal waarin het terecht was geraakt. Vandaar
Banninks hartekreet: "We kunnen niet meer
knokken in de vijfde set". Groen wijtte het
aan zijn conditiegebrek en Kees van Zwee
den haalde de schouders op. Hij wist het
ook niet meer. Na de pauze had hij zijn
basisformatie het veld ingezonden (met Van
der Kruk dus weer voor de verrassend goed
spelende debutant Kuipers) en in een mum
van tijd stond Turnhout VC met 5—0 voor.
Pijn
Nog even kwam Roswell terug (tot 9—11)
maar dat was ook in een periode, waarin
Mol uit was gevallen. De bejubelde speler
die meestal met zijn verkeerde hand acteer
de was geraakt tegen zijn ingepakte vingers
en was krimpend van pijn vervangen. Maar
op tijd maakte hijzijn glorieuze terugkeer.
Als spelverdeler. Sjef Partouns: "Dat was
op eigen verzoek. Hij had geen pijn meer.
Voor het psychologische effect was het trou
wens maar goed ook. Zonder hem hadden
we zondermeer verloren". Intussen vierden
hossende Belgen op de tonen van het nu
dolgedraaide orkestje het wonder van Turn
hout. Jurriaan Kooien ietwat beteuterd: "We
waren toch allemaal een beetje onder de
indruk van de sfeer." En weer vol optimis
me: "Maar we hebben toch een keurig uit
gangspunt voor Voorburg". En zo sprak
iedereen van Roswell. Met de angstige we
tenschap, dat Sjef Mol er dan geheel her
steld bij zal zijn. Maar daar werd niet over
gesproken.
KEES'KOOMAN
Sjef Mol met de linker hand in een speciaal voor hem gemaakte prothese
blokt in z'n eentje (deze keer zonder succes) een smash van Frank van
Overeem. Nummer zeven: Kees van der Kruk de speler die na afloop zo boos
Den Haag Een bijna voetballoze zondag. Het bezoek aan
het Nederlands kampioenschap hoofdklasse floret voor heren
in sporthal Overbosch viel bitter tegen. De publieke tribune a
was totaal verlaten; een dwergpoedel van een der deelnemers f H$I /ffPf I1IGUW
zorgde voor het enige teken van leven. «w» '"v* f fiwtt ww
schrijving van tachtig
deelnemers. De sterkste
32 schreven in voor het
kampioenschap van de
eerste klas met ook 32
schermers. Daaruit
kwamen dan weer de 32
besten voort, die met de
zestien hoofdklassers
streden om de hoogste
eer.
Deze opzet was voor elk
van de onderdelen (flo
ret voor dames en he
ren, sabel voor heren en
degen voor heren) strikt
logisch en garandeerde
een geleidelijke door
stroming van het talent
Kardolus: „Dit was al
tijd een hele strijd, een
opbouw van iets. De ju
nioren vonden het altijd
een fantastische stimu
lans. Toen Ivet, mijn
dochter voor het eerst
deelnam aan wedstrij-
Het experiment van de
schermbond (KNAS) om
een groot gala te maken
van het eerste Neder
landse totaal kampioen
schap, dat de titelhou
ders van de hoofd-, eer
ste en tweede-klasse ge
durende een wedstrijd
dag moest voortbrengen,
mislukte finaal. Tenslot
te, gistermiddag tegen
zes uur, maakten Rob
Koster, Hans Sauerbier,
Maarten Siffel, Pierre
Masson, Peter Kleinjan
en Bert van der Berg
zich gereed voor de ont
knoping. De wedstrijden
waren echter ver uitge
lopen en de wegsprin
gende ballen van de in
spelende hockeyers in
dezelfde zaal dwongen
het wedstrijdbureau van
de schermbond tot een
rigoreuze beslissing: uit
stel tot een nader te be
palen datum.
De entourage was de he
le dag in-triest. Sfeer
loosheid vierde hoogtij
in een veel te grote hal
voor dit evenement en
tot overmaat van ramp
lieten van de acht en
veertig aanmelders
's morgens er ook nog
eens tien verstek gaan.
De succesvolle maitre
Kasper Kardolus - de
eeuwige strijder binnen
de schermmuren - was
verontrust gisteren. Het
vorig jaar bewoog hij
hemel en aarde om de
KNAS van het armzali
ge idee af te brengen,
schreef een brief naar
het bestuur maar kreeg
niet meer dan enkele
grote zalen mee, zoals
KLM, Visser en Van Oe-
veren. De test moest
doorgaan. De wedstrijd
wereld stond voor het
blok.
Het ongelijk van de
KNAS is bewezen. De
besparing aan kosten
heeft meer schade aan
gericht dan verwacht.
De wedstrijdschermers
van een lager niveau is
een enorme stimulans
ontnomen; aan de basis
van deze sport zit het nu
fout. Toch blijft Kardo
lus strijden. Hij verde
digde gisteren zijn gelijk
als een leeuw. Kasper:
„Ik ben ontevreden. Dat
klopt, ja. Dit kampioen-
schap-nieuwestijl is
weer zo'n voorbeeld van
de betreurenswaardige
tendens. Als we in Ne
derland niet uitkijken
zakt de schermsport van
lieverlee weg."
Indeling
Waar draait alles om?
Het vorige seizoen ken
de de KNAS nog een
tweede klas met een in
den en prompt een prijs-
je won was zij ver
schrikkelijk blij en trots.
Zij had bewezen wat zij
kon. De beginneling had
zijn doel bereikt."
Een moment uit de wedstrijd tussen Aad Toeth en Rien Engelbracht.
Uitdaging
Die uitdaging ontbreekt
dit jaar. De KNAS, be
let door financiële
moeilijkheden, wilde
bezuinigen en schoof
veel rompslomp opzij.
De jaarlijkse carrousel
voor de wedstrijd-top
moest op een lager pitje
gezet worden. Na een
voor iedereen toeganke
lijke voorronde werden
de 32 besten hiervan ge
lijk met de 16 hoofd
klassers toegelaten tot
de einddag voor floret-
tisten.
Vlak voor het begin van
die, door Kardolus
scherp bekritiseerde, or
ganisatie besloot het
wedstrijdbureau toch
een concessie te doen.
Zij die in hun zes poules
van zes zeven deelne
mers onderaan eindig
den mochten worden in
geschreven voor het
apart en tevens op de
zelfde dag af te werken
kampioenschap van de
tweede klas. Dezelfde
ment." Het effect hier
van verdween echter
door de verwarring, die
ontstond. De deelnemers
wisten zich geen raad
met het moeilijke sche
ma en liepen telkens
naar het rooster, dat aan
de muur hing om te zien
wat er nu van hen werd
verwacht. Kardolus:
„Een extra belasting na
tuurlijk voor de scher
mers en in het bijzonder
voor het wedstrijdbu
reau". Kardolus, de
strijder voor recht, had
het voorbeeld voor ogen
hoe een dergelijk kam
pioenschap wél kon ver
lopen. Hij was nog maar
enkele uren terug uit het
Westduitse Düren, waar
Kasper Kardolus gaat weer praten met de
KNAS. „Zoals nu gaat het steeds bergaf
waarts met de schermsport in Nederland".
procedure herhaalde nere zaal een uniek en
zich voor de eerste klas- gezellig sfeertje ont-
titel. Kardolus: „Dit was stond, toen 170 dames
een klein compromis op en ruim 300 heren strijd
het allerlaatste mo- leverden. „Ik heb er ook
zaterdag in een veel klei- met dr. Waterloo, de
voorzitter van de West
duitse bond gesproken.
Ik sloeg bijna achter
over van verbazing, toen
hij me vertelde wat
West-Duitsland nu al in
vesteert voor elke Olym
pische kandidaat. Ne-i
gentigduizend mark perl
man per jaar en dat
vormt een indrukwek
kend totaal met een se
lectie van zeker twaalf
schermers. Ik heb in Ne
derland de grootste
moeite om mijn scher
mers op grote toer
nooien alleen maar aan
de start te krijgen. Ik
betreur het daarom erg,
dat de KNAS mijns in
ziens door derden (NOC,
red.) finaal in de steek
wordt gelaten. Met een
fractie van het Westduit
se bedrag zouden we in
ons land al een gat in de
lucht springen. Want
echt waar, de schermers
en de trainers zijn tech
nisch heus niet minder,
alleen ons ontbreken de
middelen, de kansen'
Een ander voorbeeld
staat Kardolus ook dui
delijk voor de geest.
„Een Nederlandse arts
is de uitvinder van een
hartcomputer. Elke
Westduitse schermer
draagt er een, met een
riempje om zijn arm. Er
gens ver weg, buiten de
sporthal worden op het
moment van de wed
strijden zeer nauwkeuri
ge hartmetingen ver
richt."
Dat is een wat andere
benadering van de wed-
strijdtop dan in Neder
land het geval is. Kardo
lus „Ik ga binnenkort]
maar weer met de
KNAS praten. Zoals nu
gaat het steeds bergaf
waarts met de scherm
sport".
HANS DE BRUYN
