Charmante muziek van Bachs zonen Ruim 140.000 artsen verlieten land dat opleiding betaalde Paulus de Boskabouter - De Uitvinder Suske en Wiske De Bokkige Bombardon Lucky Luke - De trek naar Oklahoma Edith Steinconcours op niveau Golden Earring bracht enorm spektakel Vrouwen- cabaret in Den Haag PAGINA 6 MAANDAG 2 FEBRUARI 1976 Toeren door de muziek Dat het geen pretje is zoon van een beroemd vader te zijn, heeft ook de jongere generatie Bach ondervonden. Zonder de dominerende figuur van vader Johann Sebastian zouden de zonen ongetwijfeld een hogere plaats op de componistenladder gekregen hebben. Nieuwe platen met muziek van twee van Bach's zonen - Johann Christian en Christoph Friedrich bieden geledenheid zich hierover nog eens een oordeel te vormen. Op DGG's label Schwann (VMS 4508/9) werden zes sin- fonia's van Christoph Friedrich opgenomen en voor Philips (6500-847) speelt Ingrid Hae- bler van Johann Christian op het hammer- klavier vier klavierconcerten. Met elkaar gemeen hebben Johann Christian en Christoph Friedrich dat ze het overgangs gebied vormen tussen de grote Bach en de twee grote meesters van de klassieke Periode: Mozart en Haydn. Johann Christian, in wiens muziek merkbaar is dat een lange studiereis naar Italië niet zonder gevolgen gebleven is. is op zijn best in concerten met een solo-in strument (zoals bijvoorbeeld met het Ham- merklavier), Christoph Friedrich ontwikkelde de sinfonia tot vormen waarop Haydn en Mozart direct konden aansluiten. De zes sinfonia's op de Schwann-plaat worden gespeeld door het Kamerorkest van Keulen onder leiding van Helmut Müller-Brühl; een prima kamerorkest met als sterkste punt de uitmuntende klankverhouding. De klaviercon certen van Johann Christian worden zoals omstreeks 1960 in Tsjecho-Slowakije heront dekt - zou men het voorbeeld mogen noemen waarvan Mozart en Haydn voor hun missen veel geleerd hebben. Een mis met een zeer feestelijk karakter, maar tevens met een muzi kaal lijnenspel dat vocaal en instrumentaal doorzichtig blijft. Schwann nam de muziek op in haar serie "Klangarchiv für Kirchenmusik" (AMS 3507) in een uitvoering van het Tsje chisch Philharmonisch koor, de Prager Sinfo- niker en vier Tsjechische solisten die een homogeen kwartet vormen. Aan het orgel assisteert Ladislav Vachulka, de musicoloog die het manuscript van Caldara's kostelijke mis herontdekte. De uitvoering bevestigt een al eerder getrokken conclusie: de koorzang staat in Tsjecho-Slowakije weer op hoog peil. Kodaly en Scriabin Antal Dorati gezegd vertolkt door Ingrid Haebler; er zijn maar weinig pianisten die op het oude Ham- merklavier zo goed weg kunnen als mevrouw Haebler; ze kreeg op deze plaat assistentie van de Capella Academica Wenen, dirigent Eduard Melkus; tussen solist en kamerorkest zult geen ideale samenwerking ontdekken. Vöórloper in een ander opzicht is de Italiaan Antonio Caldara; de Mis bij de heiligverkla ring van de H. Johannes Nepomucenus - Wanneer de Philharmonia Hungarica - het in Duitsland werkende orkest van Hongaarse musici - onder leiding van Antal Dorati werk uitvoert van Kodaly betekent dit zo iets als de specialiteit van de chef-kok. Deccaplaat SXL 6712 laat Kodaly's bekende Dansen uit Galanta" en wat minder bekende „Dansen uit Marosszek" in een opwindende vertolking ho ren; veel ritmische la-acht en een klankbeeld met alle gewenste variaties. Maar de plaat brengt ook Kodaly's „Concert voor Orkest" uit 1939; de titel doet natuurlijk onmiddellijk aan Bartok denken; in het concert zitten zelfs fragmenten die doen vermoeden dat beide Hongaarse meesters soms een zelfde inspira tiebron hebben benut. Bartok's concert is indringender, dramatischer; maar onderschat het stuk van Kodaly niet. Vladimir Ashkenazy Kodaly demonstreert zijn groot talent op het gebied van de orkestratie eveneens in de Theater-ouverture uit 1927, een voorspel op de opera Hary Janos. Het zeer grote meesterschap van pianist Vla dimir Ashkenazy kunt u weer beluisteren op Decca SXL 6705; hij speelt ditmaal sonates van Scriabin, de Rus wiens zo compact lijken de partituren grote klaviertechnische deskun digheid vereisen, maar die bij een vertolker van de kwaliteiten als Ashkenazy veel meer .waard blijkt dan het bescheiden plaatsje dat vele musicologen hem gunnen. De sonates van Scriabin scheppen een sfeer die aan Chopin en Rachmaninov doet denken. Voor liefhebbers van klaviermuziek: een bui tenkansje. Genève Meer dan 140.000 art sen oefenen hun beroep uit in een land dat niet hun opleiding betaald heeft. Dit heeft de We reldgezondheidsorganisatie van de Verenigde Naties, de WHO, in Genève meegedeeld. Dit ver schijnsel, dat zeer veel kost aan de armste landen ter wereld, vertoont de neiging zich nog uit te breiden. Ook bij de verple ging doet emigratie van perso neel zich veelvuldig voor. De belangrijkste landen van emigrerende artsen zijn India (14.000), de Filippijnen (9000), Iran (3200), Zuid-Korea (3000) en Thailand (1300). De opleiding van de artsen heeft tussen de 26.000 en 65.000 gulden gekost. Voor sommige landen is het per centage vertrokken artsen zeer hoog, met name voor de Filip pijnen (66 procent), Syrië (40 procent) en Iran (33 procent). Rekening houdend met het aan tal artsen dat jaarlijks afstu deert, zou een land als Libanon negen jaar nodig hebben om de geëmigreerde artsen te vervan gen. Voor de Filippijnen en Pa raguay is dat acht jaar. De Verenigde Staten zijn het belangrijkste invoerende land voor artsen: 75.000 staan offi cieel ingeschreven. Vermoede lijk wecken er nog 10.000. Elk jaar komen er 4000 artsen uit andere landen bij. De andere grote „importeurs" zijn Groot-Brittannië (met 21.000 plus 800 per jaar), Canada (9000 plus 700 per jaar) en West-Duits- land (6000 plus 500 per jaar). De Wereldgezondheidsorganisatie heeft geen officiële statistieken gepubliceerd over het aantal verpleegsters dat geëmigreerd is, maar schat dat hun aantal met 28.000 per jaar is toegeno men. De VS zouden er 38.000 hebben, Canada 17.000, West- Duitsland 8000 (van wie 3000 uit Zuid-Korea). Het land waar het grootste aantal verpleegsters vandaan kwam is de Filippij nen: minstens 14.000. Volgens de Wereldgezondheids organisatie hebben de opwek kingen tot repatriëring van art sen, ondanks enkele beperkende maatregelen van Groot-Brittan nië en Canada, geen resultaat gehad. De wereldorganisatie meent dat artsen en verpleegsters emigre ren omdat in het land van her komst de zieken en de staat te arm zijn om hen net zoveel te betalen als in de rijke landen. Ten slotte haalt de Wereldge zondheidsorganisatie een voor beeld aan van Tanzania dat de artsenopleiding gewijzigd heeft om deze beter te laten corres ponderen met de geringe plaat selijke eisen en minder met de modernere eisen van andere landen. Door JEAN DU UEU T-95 Met een van angst verbeten mondje zat Eucalypta nu in elkaar gedoken onder de grond en luis terde naar het razen en tieren van de teleurgestelde draak. Het beest vergat gelukkig in zijn woede dat het Paulus was geweest die de heks een uitweg had gewezen. Dat was maar goed ook, want de bos kabouter kwam naar hem toehol len. „Ik had haar bijna te pakken," klaagde de draak. „Als ik had kunnen vliegen, dan was ze er nou geweest!" „Misschien is daar wat aan te doen," opperde Paulus. „Tenslotte is Eucalypta een heks die kan toveren. Misschien wil ze er in ruil voor haar vrijheid wel voor zorgen dat jij een vliegende draak wordt." 'tensohlsulelf)(l(om,we6dcinverder. We] zijn opnclfoede spoorlX C. Dargaud S.A. 1976 Het zevende interscholaire muziekcon cours georganiseerd door het Koor Edith Stein College kreeg van de muzikale leer lingen van de middelbare scholen in Den Haag en randgemeenten aanmerkelijk minder belangstelling dan in voorgaande jaren. De oorzaken hiervan zijn niet be kend al bestaat de indruk, dat op de scholen te weinig publiciteit is gegeven aan het concours. Wel kon geconstateerd worden dat bij de beginners het niveau beduidend hoger was dan in de vorige concoursen. Veertien scholen waren vertegenwoordigd, leerlingen van acht van deze scholen wer den toegelaten tot de finale die zaterdag avond in Diligentia werd gehouden. De jury, bestaande uit Theo Olof, Peter Bik, Ocker Toetenel, Piet Veenstra (voor het Res. Orkest) en Ruud van der Meer, beluis terde bij de beginners een celliste, twee hoboïsten, een trio, een klarinet-piano duo en een harpiste. Opvallend was de klassie ke programma-keuze en teleurstellend het feit, dat alleen Jurriaan Andriessen de Nederlandse componisten vertegenwoor digde. De prijs van de Gemeente 's-Gra- venhage voor de beste executant van een Nederlandse compositie werd dan ook niet toegekend. Terecht ging de eerste prijs naar Annet van Biezen (Rijnlands Ly ceum), in het trio blonk zij uit door toon- vorming, techniek en aangeboren muzikali teit. De tweede prijs was voor Thea van Wiechen, die haar liefde voor de harp wist over te brengen op de toehoorders. De eerste prijs bij de gevorderden moest worden gedeeld door de violiste Marieke Blankestijn („Sorghvliet") en harpiste Teatske Kleijn (2e V.C.L.). Een juiste be slissing van de jury, die dit jaar overigens slechts 40 minuten nodig had om tot een oordeel te komen. Beide winnaressen zul len in het volgend seizoen mogen optreden met het Residentie Orkest. Klarinettist Ju les van Hessen kreeg voor zijn weergave van het Concertino van Von Weber de tweede prijs, bovendien mag hij een Dili- gentia-lunchconcert gaan verzorgen. Men kon 't met deze verdeling zeker eens zijn. A. H. Bioscopen LEIDEN Luxor: (tel. 121239) Jaws (18) 14.30 19 21.30; Camera: (tel. 124919) Sweet Movie (18) 19, 21.15, Sjors en Sjimmi (a.l.) 14.30. Lido: (tel. 124130) Battle of Britain (14) 14.30. 10, 21.15. Studio: (tel. 133210) Len ny (18) 14.30., 19. 21.30. Trianon: (tel. 123875) Histoire d'O (18) 14.30 19. 21.15. Rex: (tel. 125414) Blote stoten die van het spel genoten (18) 19. 21.15, Pinocchio (a.l.) wo. 14.30. DELFT CITY (tel. 123251): The man from Hongkong (14) 2.30, 7.00. 9.15. DOELEN KINO (tel. 126730): De wreker van Shao Lin (18) 7.00, 9.00. FLORA: Horror express (14) 7.00. 9.15. STUDIO D (tel. 123280): De klokkenluider van de Notre Da me (14) 7.00. 9.15 FIIMHIIIR IM 140226): La maman et la putain. Dag. 8.00. Verbeteringen gevraagd voor St. Joris gasthuis Delft DEN HAAG De Kamerleden Van der Lek (PSP) en Coppes (PPR) menen, dat niet alleen de bouwkundige situatie, maar ook de personele en therapeuti sche situatie in het Sint Joris gasthuis te Delft verbetering behoeft. Zij zeggen dit in schriftelijke vragen aan staats secretaris Hendriks (Volksge zondheid), waarin zij aandrin gen op een onderzoek naar de ongunstige getalsverhouding in het Gasthuis tussen leerling- verplegenden en gediplomeerde verpleegkundigen. Paul van Vliet, inmiddels uitbundig gelauwerd voor tien jaac kleinkunst van klasse en met zijn plaat van de one-man-show "Noord-West" op de platinatop van de cabaret-Olympus getild heeft zijn fans het zoeken naar klassieke dijenkletsers tussen zijn liedjes willen besparen en zijn vier beste creaties bijeengedreven in de groeven van één langspeelplaat. Deze verzamelelpee (een ver schijnsel, dat langzamerhand een epidemie dreigt te worden) kreeg als titel mee "Luister üüüüüüüuh". Een overbodige aansporing, want wie dat niet doet hoort geen moer. Dan hoort hij bijvoorbeeld niet, dat de geflipte Bram duide lijk een soulkikker van zijn tijd is geweest en tekst tekort komt om als klassieke geinponum de geschiedenis in te gaan. Datzelfde geldt voor de Boer. Leuke grapp'n, daar niet van, maar de klei van het voltooid verled'n hangt er toch net even te dik aan. Hun verschijning is merakels leuk geweest en heeft de taal en passant verrijkt met inmiddels klassiek geworden uitspraken. Maar toch. Toch overtuigen ze minder dan op het moment, nu al weer jaren geleden, dat ze hun opwachting maakten in Nederland. Voor cabaretier Paul van Vliet kan dat alleen maar een groot compliment betekenen. Het bewijst immers, dat hij nog steeds op doorreis is en van geen stilstand wil weten. Bram, Majoor Kees, de Boer en de gids van het Van Rappard Reservaat samen op één plaat mogen dan ook beschouwd worden als licht vergeelde kiekjes in een dier baar familiealbum. In zo'n geval vergoedt het feest der herkenning de lichtste teleurstelling. ROTTERDAM Het optreden van de Haagse popgroep Golden Earring, zaterdagavond in het uitverkochte sportpaleis Ahoy', is na de pauze een enorm spektakel geworden, waarvan de duizenden fans intens hebben genoten. Voor de pauze nam de Earring een duik in het verleden en speelde onder meer een aantal nummers van de elpee „Together", die in 1972 werd uitgebracht. De verwachtingen bleken iets te hoog gespannen. Slechts bij de nummers „Just a little bit of peace in my heart" en „Back home" raakte het publiek in vervoering. Het voorprogramma had beter achterwege kunnen blijven, omdat het verschil in kwaliteit tussen de huidige nummers en die uit het verleden te groot is. Na de pauze startte de Haagse popgroep met de hit van dit moment „Sleep walkin'" en daarmee begon een anderhalf uur durend vuurwerk van bijzonder hoog niveau. De fluitsolo van Barry Hay kwam helemaal tot zijn recht in „Big tree, blue see" van de elpee „Golden Earring". Drummer César Zuiderwijk eiste volledige erkenning in de voormalige hit „Radar Love". Opvallend waren ook de prestaties van basgitarist Rinus Gerritsen, die zijn stempel op de muziek van de Earring blijft drukken. Weer bleek Robert Jan Stips een belangrijke aanwinst voor de Earring te zijn. Naast het verzorgen van de meest vreemde geluidseffecten, onderscheidde hij zich op orgel en piano. Natascha Emanuels komt op vrijdag 13 en zaterdag 14 febr. in het Haagse Diligentia met een nieuw en intussen het vier de vrouwencabaret, dat als titel meekreeg „Een vrouw is ook een mens". Het acterende en zingende vrou- de teksten zorgden Ingrid van wenteam bestaat uit Natascha Delft, Marjolein Heijermans, Ed zelfben verder Mies de Heer, 'Leeflang en Marijke Morley. Cisca Beaudoux, Maeve v.d. Ook worden er vertaalde liedjes Steen en Cilly Dartell. Wiebe van Dory Previn gezongen, Cnosse zit aan de piano en voor vroeger de vrouw van de Lon- van Mia Farrow. Na de schei ding is Dory Previn liedjes gaan schrijven en zingen over vrou wenproblemen. Frank Sanders zorgde voor de bewegingen in dit vrouwencaba ret en Paul Melton heeft de regie.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1976 | | pagina 6