Achterberg: „Ik, een kopstoot uitdelen. Kom nou
9»
PSV wilde bij
FC Twente
spel maken
maar faalde
FC Den Haag had nog te
weinig moed tegen Ajax
»',r M**»*
Oud-trainer Jezek onder indruk van Haags collectief
SJ£*?.4A;
„Van Leeuwen
de lastigste"
-f
(Van onze verslaggever)
ENSCHEDE De confrontatie tussen
FC Twente en PSV leek een bijzonder
onprettig slot te krijgen. De tot dan toe
nagenoeg vlekkeloos verlopen ontmoe
ting - scheidsrechter Leo van der Kroft
had alleen Niels Overweg opgeschreven elkaar te staan en ineens ging de Eindho-
- niet vereist afstand nemen bij vrije venaar horizontaal. Doelend op de ge
ruchtmakende affaire tussen zijn clubge
noot Bertus Quaars en grensrechter Ger-
rit Griek zei de roerigste van de Hel-
mondse tweeling na afloop gedecideerd:
„Ik kreeg een kopstoot". Eddie Achter-
Eddie Achterberg en René van de Kerk
hof kwamen als kemphanen tegenover
berg diende prompt van repliek: „Laat
me niet lachen. We kennen allemaal René
van de Kerkhof en wij kennen allemaal
Eddie Achterberg. Geen lieverdjes, maar
een kopstoot Nooit van m'n leven. Na
dat ik een kans had gemist, draaide ik
me om en wilde teruggaan. René liep
tegen mij op en liet zich meteen vallen,
kennelijk met de bedoeling om mij een
gele kaart te bezorgen. Zoiets vind ik een
minne streek en ik heb hem dan ook wel
even verteld dat hij iets dergelijks niet
weer moest flikken, omdat ik hem dan
wel even goed beet zou pakken". René
moet niet zeuren".
Van der Kroft was heel summier in zijn
commentaar: „Ik heb niets gezien". Ook
bij het herhaald vertonen van de TV-
beelden werd duidelijk dat Achterberg
niet verweten kan worden een al dan niet
opzettelijke kopstoot te hebben gegeven.
(Van onze verslaggever)
ENSCHEDE FC Twente heeft een
stevige fundering gelegd om zijn
plaats aan de top van de eredivisie
te waarborgen. Met een in feite moei
teloze tripmf van 2-0 op de regerende
landskampioen heeft de Enschedese
equipe het slechts 13.000 man sterke
kijkersvolk ervan kunnen overtuigen
nog steeds een meer dan serieuze
gegadigde voor een zeer hoge eind
klassering te zijn. Mogelijk zelfs voor
de titel, want zoals de manschappen
van Spitz Kohn gistermiddag acteer
den hoeven zij voor niemand bang te
zijn.
Het zal Kees Rijvers, toch eens de leermeester
van Kohn, pijnlijk getroffen hebben dat zijn
ploeg totaal niet tegen dit wilskrachtige en vaak
ook aantrekkelijk spelende FC Twente was
opgewassen. De Brabantse coach merkte na
afloop dan ook verbitterd op: „Als uitspelende
club moet je zo spelen dat je je tegenstander
opvangt en dan zelf gaat counteren. Nu was
het andersom. Wij waren zo stom om te probe
ren zelf het spel te maken. Dat mislukte volko
men, vooral omdat de grote kracht van FC
Twente was dat het massaal terugkwam als
hun aanval was afgeslagen. Alleen Jeuring en
Aabech bleven dan in het voorste gelid om
aanspeelbaar te zijn bij een tegenstoot. Dat was
modem voetbal, zoals wij het graag, en dan
vooral buiten Eindhoven, willen spelen. Maar
wat gebeurde er nu? Als een aanval v^n ons
verijdeld was, bleef zo'n beetje iedereen staan.
En dan doel ik vooral op René van de Kerkhof
die geen centimeter meeverdedigde".
Profiteren
Het enfant terrible van de Helmondse tweeling
deed inderdaad bitter weinig in het belang van
zijn team. Mede daardoor mocht Oranen op
links veelvuldig een groot deel van het veld
opeisen en hij profiteerde dankbaar van de
vrijheid door vaak en snel naar de voorste
gelederen te spurten.
Het kwam PSV duur te staan, want in beide
Enschedese treffers had de Oostelijke vleugel
verdediger, die met een superieure Epi Drost
en het al even sterk spelende duo Cees van
Ierssel-Niels Overweg, (hij hield Ralf Edström
zodanig in de tang dat hij terecht op kon
merken: „Edström? Die heb ik niet gezien...")
tekende voor een hechte afweer, een zeer werk
zaam aandeel. In de elfde minuut bijvoorbeeld
- Aabech, Arnold Mühren en Pahlplatz waren
voordien al zeer dreigend voor doelman Van
Beveren verschenen, - stond Oranen aan de
basis van een combinatie tussen Pahlplatz, die
bijna overliep van inspiratie en werklust, en
Van der Vall, Pahlplatz gaf een voorzet op
maat naar Jan Jeuring, die zijn rentree na een
absentie van twee weken vierde met een magi
strale en voor Van Beveren onhoudbare treffer:
1-0.
PSV mocht vier minuten later even ruiken aan
de gelijkmaker, maar Harry Lubse wist geen
raad met de door Deijkers voor het doel ge
brachte bal. Hoe het wel moest, liet Jan Jeuring
in de negentiende minuut zien. Thijssen stuurde
Oranen op links weg, die een lage voorzet gaf.
Jeuring èn Krijn stonden klaar om in te grijpen
en bij dat duel ging de Enschede'er onderuit
Zijn opponent slaagde er niet in voor oplucht
ing te zorgen en zittend liet de attente aanvals
leider 2-0 registreren.
Beslist
Daarmee was het treffen in feite al heslist
omdat PSV hopeloos naar een methode zocht
om de door Spitz Kohn uitgestippelde taktiek
te ontregelen. Kohn: „De opzet was om bij ons
achter het veld zo klein mogelijk te houden
en dan bij balbezit als ploeg zo snel mogelijk
eruit te komen. Ga je op dehelft van PSV
spelen, dan wordt het gevaarlijk met die snelle
Eindhovense jongens. We hebben onze tegen
stander dan ook geen enkele ruimte gegeven
en dat was de enige methode om PSV uit zijn
spel te halen.
PSV bleef doorworstelen, maar kwam geen
enkele keer boven. De Eindhovenaars hadden
zelfs nog geluk dat FC Twente niet nog verder
uitliep. Na een combinatie met Frans Thyssen,
priemde Cees van Ierssel de bal uit een moeilij
ke hoek bijna in het doel, maar de snel reage
rende Van Beveren voorkwam onheil door een
hoekschop weg te geven.
In de tweede helft trachtte PSV snel aansluiting
te krijgen, maar Gross redde op een kopbal
van Willy van der Kuijlen, die in stelling ge
bracht was door Bertus Quaars. De opleving
duurde echter maar kort, zo kort dat Spitz
Kohn kon opmerken: „We hebben het maar
even lastig gehad".
'En daarmee toonde FC Twente, wellicht nog
eens ten overvloede, aan op eigen bodem heer
en meester te zijn.
FC Twente: Gross; Van Ierssel, Overweg, Drost, Ora
nen; Thijssen, Van der Vall, Mürhren; Aabech (Ach
terberg), Jeuring, Pahlplatz.
PSV: Van Beveren; Poortvliet (Dahlquist), Van Kraaij,
Krijgh, Deijkers; Willy van de Kerkhof. Quaars (Dea-
cy), Van der Kuijlen; René van de Kerkhof, Lubse,
Edström.
Uit een wirwar van spelers wordt het tweede doelpunt van Twente geboren. Een
juichende Jan Jeuring heeft Jan van Beveren gepasseerd.
Den Haag. Doelman Thie loopt met zijn armen over de schouders van Mansveld en Van
Het verzet had gezegevierd.
West Ham United:
(Van onze verslaggever)
AMSTERDAM - West Ham
Unitedmanager Ron Green
wood eregast bij Ajax-FC
Den Haag keek een tikkeltje
bedrukt. De manier, waarop
de Hagenaars in Amsterdam
een punt vasthielden, had in
druk op hem gemaakt. „Als
trainer moet je optimistisch
blijven natuurlijk maar ik zie
de wedstrijd tegen FC Den
Haag een stuk moeilijker tege
moet".
Hij nuanceerde zijn opinie.
Mansveld en Thie waren de
routiniers, die kalmte in het
spel van FC Den Haag brach
ten en daarbij tekende Green
wood aan, dat nummer twee
uiterst lastig was uit te spelen.
Op het middenveld was hem
Kila opgevallen en in de voor
hoede vond hij Henk van
Leeuwen uiterst wendbaar.
„De meest lastige spits, die de
defensie van West Ham United
dit seizoen in Europa zal moe
ten bestrijden".
AMSTERDAM - Ajax
heeft sinds Michels' te
rugkeer uit Spanje, dit
seizoen op eigen veld
een zeldzaam puntje la
ten liggen. De oorzaak
hiervan lag deels opge
sloten in de onmacht
van het sterkere Ajax
zelf en deels in het
hardnekkige en correcte
verweer van FC Den
Haag. De Haagse club
was de laatste weken
van slag af en wilde bij
Ajax een belangrijke
test afleggen in de voor
bereiding op het Europa
cuptreffen tegen West
Ham United in maart.
De uitgebleven score
van beide partijen zegt
voldoende over het suc
ces van de tactiek.
Trainer Michels kon zich er
moeilijk mee verenigen. „Ajax
heeft naar mijn idee in een
wedstrijd nog nooit zo ver
schrikkelijk veel kansen ge
mist". Zijn collega Boskov,
daarentegen, reageerde zonder
teleurstelling. „In deze boeien
de wedstrijd is voor mij bewe
zen, dat de vorm van FC Den
Haag terugkomt. De succes
volle periode van oktober en
november is nabij". Het spel-
verloop tegen Ajax onder
streepte zijn veronderstelling.
„FC Den Haag heeft de wed
strijd voor de rust eigenlijk
verloren. Die twee kansen van
Henk van Leeuwen hadden
doelpunten moeten opleveren.
Daarna kreeg FC Den Haag
het geluk van een ploeg, die
zich nergens bij neerlegt. Ob
jectief bekeken is de 0-0 dan
ook correct Al blijf ik voor
mijzelf een beetje teleurge
steld, omdat Henk van Leeu
wen vlak voor het einde al
weer een unieke kans miste en
Lex Schoenmaker zelfs tegen
de paal schoot. Als trainer
denk je dan: Waarom loopt het
zo? Het behalen van de volle
winst was bij Ajax mogelijk
geweest".
Vaclav Jezek, de vroegere trai
ner van FC Den Haag, die met
de Tsjechische selectie in Zeist
logeert, en Ajax-FC Den Haag
bezocht, had een triomf teveel
van het goede gevonden.
„Daarvoor bezit het elftal nog
te weinig moed, lef. Maar dit
I3MSEMBHÉH
ledereen bij FC Den Haag verdedigde mee. Kila, Schoenmaker, Thie. Ouwehand en De Caluwé wierpen zich in
de strijd om Barry Hulshoff af te stoppen.
is wel de enige zwakte. Ik ben
vooral onder de indruk van
het collectief'. Dat was waar.
FC Den Haag heeft de laatste
weken (tegen MW, NEC, FC
Twente en Telstar) zwakke
prestaties geleverd, die in
schril contrast stonden tot de
successen van oktober en no
vember. Ineens was de snee
eruit.
Reactie
Dat was gisteren voor FC Den
Haag reden tot voorzichtig
heid, een begrijpelijke reactie.
De verdedigende rol van de
routiniers Mansveld en Thie
werd belangrijker. Er mocht
wat meer dan anders geope
reerd worden vanuit de defen
sie. Dat vertrekpunt lag FC
Den Haag wel. Want voor
Ajax besefte wat er goed en
wel aan de hand was had de
score al twee-nul in het voor
deel van FC Den Haag kun
nen zijn.
Eerst wierp Mühren de bal
verkeerd in en Van Leeuwen
rende als een schichtige hinde
langs Ajax-doelman Stuy. Het
verlaten doel wachtte, maar
zijn schot was slordig en de
bal rolde luttele centimeters
langs de verkeerde kant van
de paal. Een minuut later
schudde Ajax alwéér op zijn
grondvesten. Mansveld blok
keerde Notten, toen deze de
bal wilde wegwerken én na
een sierlijke boogbal werd
Van Leeuwen opnieuw in stel
ling gebracht Weer had hij
een vrij veld voor zich en weer
kwam het aan op zijn accura
tesse De geschiedenis herhaal
de zich; de verbauwereerdheid
won het van de nuchterheid.
Geschokt
Ajax was geschokt en een
Amsterdamse toeschouwer
vroeg verbaasd vanaf de tri
bune: „Is dit soms de voor
wedstrijd?" Zoveel brutaliteit
straalde een tegenstander in
De Meer nog maar zelden uit.
FC Den Haag's zelfvertrou
wen groeide. De kenmerken
van een verschrikkelijk ener
verend spektakelstuk waren
zichtbaar. De pure klasse van
Ajax overheerste na het over
rompelende begin natuurlijk
en FC Den Haag trok zich een
weinig terug. De strakke op
drachten van Boskov werden
keurig uitgevoerd. „Laat Ajax
weinig speelruimte en breng
zonodig steeds rust in het
spel".
,Dat benauwde Ajax, temeer
omdat de posities van Geels en
Brokamp knap werden afge
stopt door Korevaar of Van
Vliet Het duurde heel lang eer
Ajax enig antwoord had op
deze taktiek. Toen begon de
partij eigenlijk pas écht. Kila
tikte de bal per ongeluk weg
en Mansveld was uitgespeeld.
Een verschrikkelijk grote kans
ontstond voor 'Ruud Geels,
maar De Caluwé stopte de bal
op de doellijn. Een foute uit
trap van doelman Thie zorgde
daarna ook al voor spektakel.
Notten lobte de bal van zeker
veertig meter over hem heen;
de voor zijn leven rennende
Thie deed wat hij kon maar
faalde. De bal rolde naar de
uiterste hoek en kreeg vlak
voor de doellijn erg veel effect
mee. Net naast ging het schot,
toch nog. De claim van Ajax
op een strafschop, die De Ca
luwé tegen Steffenhagen ver
oorzaakt zou hebben, werd te
recht door scheidsrechter
Pijper weggewoven.
Ajax was getergd en dat was
heel goed in de tweede helft
te merken. Het uitblijven van
een treffer wekte ergernis op.
Een schot van Geels \verd
door Kila van de „lijn" ge
kopt, een inzet van Hulshoff
ketste tegen de paal en Bro
kamp wilde tijdens een hefti
ge worsteling voor het doel
van FC Den Haag zelfs vier
keer achter elkaar een poging
doen om te scoren. De druk
van Ajax was verschrikkelijk
groot maar de telkens tot rust
aansporende Aad Mansveld
hield zijn verdediging op de
been. Dat de Hagenaar zijn
taak vooral correct deed
bleek uit de eerste overtre
ding in de wedstrijd, die hij
twintig minuten voor het
einde maakte. In tijden dat
zijn vorm te wensen overliet
was dat wel eens anders.
Toen al lag de uitslag voor de
hand. De verdediging van FC
Den Haag had knap stand ge
houden en Ajax' moegestre
den aanval miste nog meer
bezieling om door te gaan. De
homogeniteit had van de klas
se gewonnen. Bijna was dat
ook in de score tot uitdruk
king gekomen. Een droge knal
van de nauwelijks opvallende
Schoenmaker raakte de lat én
Van Leeuwen, alweer, treuzel
de te lang in een volkomen
vrije situatie. Voor de teleur
stelling, die FC Den Haag na
de wedstrijd kenmerkte, had
iedereen enkele uren ervoor
graag willen tekenen.
HANS DE BRUIN
Ajax: Stuy; Suurbier, Krol Dusba-
ba, Van Dord; Notten (Tscheu La
Ling), Hulshoff, Mühren; Geels,
Brokamp, Steffenhagen.
FC Den Haag: Thie; De Caluwé.
Mansveld, Van Vliet. Korevaar: Ki
la. Perazic. Ouwehand; Schoenma
ker. Van Leeuwen en Swanenburg
(Bres) (Albertsen).
Z*
