Dianne de Leeuw veroverde
de titel maar verloor
reputatie van onfeilbare
Damesschaatsen
vér achterop
FAVORIETEN VOOROP IN
MARATHONTITELSTRIJD
VAN HELDEN SNEL
IN DE TRAINING
Risico struikeling op weg naar Olympisch goud groter geworden
Oosteuropese
hegemonie
twee keer
doorbroken
wmm
CATASTROFE TEGEN RUSLAND
Wiebe Kort:
„Ik zie wel"
LEIDSE COURANT
PAGINA 16
Genève Dianne de Leeuw heeft de
eerste slag gewonnen. In het halfge-
vulde Stade des Vernets van Genève
klonk zaterdagavond het Wilhelmus
ter ere van de nieuwe Europese titel-
houdster. De verslagen concurrences
Annett Pötzsch en Christine Errath
flankeerden haar op het ere-podium.
Onmiddellijk erna volgde een uitge
breid interview voor de Amerikaanse
televisie.want sinds Dianna interna
tionale bekendheidgeniet, neemt aan
de overzijde van de oceaan de inte
resse voor haar dubbele nationaliteit
hand over hand toe. Trouwens ook
in Oosteuropese kringen, waar men-
deze vorm van ontwikkelingshulp
niet zo erg op prijs stelt.
Het Nederlands-Amerikaanse
meisje volgt nog steeds het
spoor dat Sjoukje Dijkstra
twaalf jaar geleden uitzette.
Maar het risico van een strui
keling op weg naar het volgen
de doel: het Olympisch goud
in Innsbruck is eerder groter
dan kleiner geworden. Dianne
maakt een vermoeide en ner
veuze indruk.
„Van nu af aan wordt de druk
ontzettend groot", voorspelt
het Nederlandse jurylid Els-
beth Bon-Meyer. De eerste te
kenen daarvan waren er al in
Genève.
Dianne's optreden misste de
uitstraling, die er vorig jaar in
Kopenhagen en Colorado
Springs van uitging. Trainer
Doug Chapman (verdekt opge
steld achter een hoog bloem
stuk) en moeder De Leeuw
ergens hoog op de tribune („Ik
ben voor het eerst blijven zit
ten") moesten aanzien dat
Dianne al na een halve minuut
bij het neerkomen uit een drie
voudige toeloop met beide
handen op het ijs steunde om
niet te vallen. Ze herstelde
zich bewonderenswaardig,
maar mevrouw Bon gaf haar
toch een half puntje minder
voor de technische uitvoering
dan Christine Errath, die eer
der had gereden. „Per slot van
rekening lukte bij het Oost-
duitse meisje de sprong wel".
Bovenaan
Het merendeel van de jury
oordeelde niet zo streng en
gaf Dianne met een gemiddel
de van bijna 5,8 het rende
ment voor haar Kopenhaagse
inspanningen van vorig jaar,
toen zij ten onrechte achter
Errath werd gesteld. Het ge
volg was dat Dianne op de
lijstjes van acht van de negen
juryleden bovenaan kwam.
Alleen de Westduitser Willi
Wernz hield vast aan Christi
ne Errath, een handelwijze
waarvoor hij zich in de jury
vergadering van gisteren
moest verantwoorden.
Toch werd niet Errath tweede
maar haar vier jaar jongere
landgenootje Anett Pötzsch,
die als één van de weinigen
vrijuit reed en de allure van
de komende kampioene de
monstreerde. De Westduitse
Isabel de Navarre, die na de
verplichte figuren het veld had
aangevoerd, kwam tweemaal
ten val en zakte naar de vierde
plaats
Over twee en een halve week
zal in Innsbruck blijken of
Dianna's reputatie in de ogen
van de jury niet zozeer bescha
digd is, dat men de Europese
titel van Genève moet be
schouwen als een Pyrrusover
winning. Zij is immers niet
meer de onfeilbare, waarvoor
ze doorging. Afgezien daar
van: De drievoudige sprong,
die langzamerhand ook bij de
dames een doodnormale zaak
wordt, is haar bij grote wed
strijden nog niet gelukt. Ook
al is ze bij de training dan wel
eens drie en een halve maal
om de eigen as gedraaid. In
Innsbruck mengt bovendien
de Amerikaanse kampioene
Dorothy Hamill zich in de
strijd. Mevrouw Bon zegt van
haar: „Een geweldige 'kurrijd-
ster en in de verplichte figuren
veel beter dan Errath. Het is
dat zij in Colorado Springs op
onverklaarbare wijze de korte
kür verknoeide, anders had ik
nog niet geweten, wie er we
reldkampioene zou zijn gewor
den, zij of Dianne".
Moe
Tegen die achtergrond was
het begrijpelijk dat Dianne
zich niet gretig stortte op de
door bondsvoorzitter Van
Laer verschafte champagne.
Ze was moe, een tikkeltje te
leurgesteld, zonder een poging
te doen dat te verbloemen.
De strijd is gestreden en de blijdschap blijkt. Dianne
de Leeuw zwaait trots naar het uitgelaten publiek,
terwijl de Oostduitse meisjes Pötzsch en Errath haar
even blij flankeren.
De vrije kür van Dianne de Leeuw straalde charme
en elegance uit. dat blijkt zeer sterk onder andere uit
deze pose.
Olympische medaille, dat is
de droom van elk opgroeiend
meisje, het grote doel voor
een rijdster", meldde zij mat.
Het humeur van trainer Doug
Chapman daarentegen was
zonnig te noemen.
„Ik ben het met u eens dat
Dianne beter kan. Het zal ge
beuren ook. We zullen enkele
veranderingen aanbrengen in
haar grote kür. Dan zal het
wel gaan", meldde hij. Toen
men Dianne vroeg of zijzelf
daarin iets te zeggen had, ant
woordde ze: Het hangt ervan
af, waar de wijzigingen uit
bestaan. Maar tot dusverre is
het steeds zo geweest, dat hij
het uitdacht en ik het deed".
Dianne dé Leeuw en Chapman
reizen morgen af naar Mégève.
Ze komen zo laat mogelijk
naar Innsbruck. „De trainings
mogelijkheden zijn daar ver
schrikkelijk", aldus Chapman.
„In de voorbereidingsperiode
van zestien dagen, mag je elke
dag tweemaal een kwartier het
ijs op, eenmaal voor de kür en
eenmaal voor de verplichte fi
guren. Dat is absoluut te wei
nig". Hij wijkt dan ook uit
naar Mégève, waar hij van de
zomer een gastvrij onthaal
vond en dat op ongeveer de
zelfde hoogte ligt als Inns
bruck.
Koorts
De eerste tekenen van de ko
mende Olympische koorts ma
nifesteerden zich overigens
bij vrijwel alle deelneemsters.
Zelfs de kleine Russische Ele
na Vodorezova ging minder
vrijuit over de baan dan ver
wacht. Ze viel tweemaal.
Dat overkwam ook Annemarie
Verlaan. Bij het van de Dance
Macabre schoof ze bij een
dubbele axel onderuit en even
later kwakte ze vlak voor de
jury op het ijs bij een mislukte
dubbele flip. Dat ze daarna de
moed had nog een dubbele
axel te springen, rehabiliteer
de haar in de ogen van de jury
niet meer. „Ik zal me er niet
sterk voor maken dat ze mee
doet aan de Olympische Spe
len", gaf trainster Joan Haan
appel toe. „Het lijkt wel of
drie dagen topspanning teveel
voor haar zijn".
Sophie Verlaan, die na het
mislukte korte programma
weinig te verliezen had, reed
een gedegen kür en eindigde
als twintigste: slechts twee
plaatsen achter Annemarie.
De landelijke technische com
missie moet nog bijeenkomen.
Maar KNSB-voorzitter Van
Laer heeft al laten doorsche
meren dat er voor de Verlaan
tjes weinig Olympische per
spectieven zijn overgebleven.
In het gezin De Leeuw wordt
al gewerkt aan de volgende
generatie: de negenjarige Ma
rianne, die door moeder, zoals
zij zelf zegt, zes uur per dag
op het ijs wordt gezet.
Uitslag: 1. Dianne de Leeuw (Ned)
188,48 pnt. plaatscijfer 10. 2. Annet
Pötzsch (Odl) 185,22, pc 21. 3.
Christine Errath (Odl) 184,66, plc.
24, 4. Isabel de Navarre (Wdl)
179,92, plc. 41, 5. Susanne Driano
(Ita) 179,88, plc. 42, 18. Annemarie
Verlaan (Ned) 148,14, plc. 166, 20.
Sophie Verlaan (Ned) 143,03, plc.
176.
GENEVE Rusland heeft tij
dens de Europese kampioen
schappen kunstrijden in Ge
nève de meeste medailles ver
overd. In totaal behaalden
Russische deelnemers twee
maal goud, twee keer zilver
en twee maal brons.
Oost Duitsland veroverde vier
plakken twee zilveren en twee
bronzen. Alleen Dianne de
Leeuw en John Curry, konden
de Oosteuropese hegemonie
doorbreken.
De medaillewinnaars van Ge
nève zijn:
1. Dianne de Leeuw (Ned)
2. Anett Pötzsch (O-Dld.)
3. Christine Errath (O-Dld)
Heren:
1. John Curry (GB)
2. Vladimir Kovalev (Rustl.) 1
3. Jan Hoffman (O-Dld.)
Paarrijden:
1. Irina Rodnina/Alexander
Zaitsjev (Rusl.)
2. Romy Karmer/Rolf Oter-
reich (O-Dld.)
3. Irina Vorobiev/Alexander
Vlasov (Rusl.)
IJsdansen:
1. Loedmilla Pakhomova/Ale
xander Gorsjkov (Rusl.)
2. Irina Maisjeva/Andrei Mi-
nenkov (Rusl.)
3. Natalia Linsjoek/Gennadi
Karponosov (Rusl.)
De Russin Sjelekova op weg naar haar triomf op de
1500 meter.
Tons berg, Hans van Helden heeft zich dit weekeinde in Tönsberg
de sterkste getoond tijdens oefenwedstrijden van de nationale
ploeg, die zich voorbereidt op het Europese kampioenschap. De
nationale kampioen won drie van de vier afstanden, op de 5000
meter was Piet Kleine sneller dan Van Helden. De uitslagen zijn:
500 meter: 1. Hans van Helden 41,0 seconden, 2. Klaas Vriend 42,0
seconden, 3. Joop Pasman 42,0 seconden, 4. Piet Kleine 42,2
seconden.
3000 meter: 1. Van Helden 4 minuten 20,1 seconden, 2 Kleine 4.22,1,
3. Vriend 4.24,9, 4. Pasman 4.33,0.
1500 meter: 1 Van Helden 2.4,6, 2. Kleine 2.5,8, 3. Vriend 2.7,2,
4. Pasman 2.10,7.
5000 meter: 1 Kleine 7.30,1, 2. Van Helden 7.38, 4. 3. Vriend 7.39,7,
4. Pasman 7,46,0.
Klassement: 1. Van Helden 171,523 pnt., 2. Kleine 172,626 Dnt., 3.
Vriend 174,520 pnt., 4. Pasman 177,667 pnt.
Inzeil De Nederlander Ad Overdevest heeft tijdens internationa
le schaatswedstrijden in Inzeil de 500 meter gewonnen in een tijd
van 43.38 seconden. De Westduitser Hirschbichler werd tweede in
43.43 en Emanuel Michon (Fra) derde in 43.69. Bij de dames ging
de zege op de 500 meter naar de Zweedse Ann—Sophie Jaern-
stroem in 46.28. voor Monika Holzner (Wdl) in 46.40 en Sylvia
Filipsson (Zwe) in 47.37.-.
Jan Derksen heeft zondag de 5000 meter gewonnen tijdens interna
tionale wedstrijden in Inzeil. De Nederlander maakte een tijd van
7 minuten en 27,08 seconden.
ASSEN De schaatsinterland
tegen Rusland, die dit week
eind in Assen werd gehouden,
is voor de Nederlandse dames-
kernploeg op een groot fiasco
uitgelopen. Met een voorsprong
van bijna 90 punten (195 tegen
117) won de Russische ploeg,
die eigenlijk uit b-rijdsters be
stond. Op alle afstanden moes
ten de Oranjerijdsters ereplaat
sen afstaan aan de Russinnen,
die de interland in Assen ge
bruikten om selectiewedstrij
den voor de Russische olympi
sche ploeg, te rijden. Alleen
Annie Borckink, tot vorige
week voor de Nederlandse
schaatskampioenschappen een
van de rebellerende meisjes,
veroverde een zilveren medaille
op de 3000 m en kon met deze
prestatie de eer van het tot
voor jaren internationaal zo ge
waardeerde Nederlandse da
messchaatsen, hoog houden.
Na de eerste dag van deze sfeer
loze interland keek de ploeg van
bondscoach Gerard Maarse al
tegen de grote achterstand aan
(98 tegen 58 punten). Op de 500
m heerste het Russische trio
Ankoedimova, Pgodajeva en
I Sjelekova voor Haitske Pijlman,
i die tevreden moest zijn met een
bescheiden vierde plaats.
Op de 1500 meter was de Russi-
j sche overmacht ook te groot.
Sjelekova, Stepanskaja en Gali-
na Nikitina eisten de drie me-
I dailies op en lieten een troost
prijs aan Sijtje van der Lende,
die in 2.25.7 vierde werd.
Ook op de tweede dag kreeg de
ploeg van trainer Gerard Maar-
se „een pak slaag". De langere
afstanden op deze dag (1000 m
en 3000 m) waren voor de Rus
sinnen beslissend. Omdat hun
opdracht was: Olympische pres
taties te leveren.
Op de 1000 m werd de Neder
landse ploeg volledig van het ijs
geveegd. In een vlekkeloze stijl
gleed de ranke Tatjana Sjeleko
va over het Drentse ijs en liet
de Nederlandse favoriete Annie
Borckink ruim 2 seconden ach
ter zich. Zelfs de zilveren en de
■mi
ASSEN - Wiebe Kort wilde
zich niet op glad ijs wagen. Op
de vraag of hij misschien ambi
ties had Gerard Maarse als
bondscoach bij de dames op te
volgen liet de trainer van het
gewest Friesland een vrolijke
lach horen. „Och. daar heb ik
eigenlijk nog niet over nage
dacht", zei hij glimlachend. „Als
ze me komen vragen dan zie ik
wel. In ieder geval heb ik er
's winters alle tijd voor. In de
zomermaanden heb ik het te
druk met zeilen".
Kort is naast Eddy Verheyen en
Leen Pfrommer een van dege
nen die genoemd wordt als op
volger van Maarse, die aan zijn
laatste seizoen bezig is. Jorrit
Jorritsma, nu nog in dienst bij
de Canadese schaatsbond, zou
een kans maken in de voetspo
ren van herentrainer Pfrommer
te stappen.
bronzen medaille kwamen in
handen van de Russinnen An
koedimova en Stepanskaja.
verrassend
Op de 3000 m werd de Russi
sche heerschappij gedeeltelijk
doorbroken. Annie Borckink
nestelde zich tussen Stepanska
ja en Galina Nikitina op de
tweede plaats. Een verrassende
prestatie, vooral omdat de 3000
m nooit de sterkste afstand van
Annie Borckink is geweest.
Christa Jaarsma, die in de kern
ploeg „klein duimpje" wordt ge
noemd, legde verrassend beslag
op de vierde plaats. Voor het
meisje uit Almelo was de
schaatsinterland een grote ont
goocheling geworden. Christa
Jaarsma viel op de 500 meter en
schakelde zich daardoor uit
voor de ereplaatsen, maar ook
voor een plaats in de Neder
landse dameskernploeg. Haar
vierde plaats op de 3000 meter
was een schrale troost. Bonds
coach Gerard Maarse zei:
„Christa Jaarma is te nerveus.
In elke grote wedstrijd gebeurt
er iets met haar. Bij de Neder
landse kampioenschappen in
Groningen viel ze en nu ook
weer. Op grond daarvan zal ik
•Christa Jaarsma uit de Neder
landse ploeg moeten laten. Bij
grote internationale wedstrijden
mag je namelijk geen enkel risi
co nemen."
De chef de mission van de Ne
derlandse olympische ploeg.
Bram Leeuwenhoek, die naar
Assen was gekomen om de pres
taties van de Nederlandse meis
jes te beoordelen, was na twee
dagen schaatsen diep teleurge
steld. „Ik heb, evenals bij de
Nederlandse schaatskampioen
schappen vorige week in Gro
ningen, geen prestaties van
Olympisch niveau gezien. Ik
vrees dat de Nederlandse
schaatssport erg dunnetjes zal
zijn vertegenwoordigd op de
Olympische winterspelen in
Innsbruck."
Volgende week gaat de chef de
mission van het Nederlands
olympisch comité met de heren
kernploeg naar de Europese
schaatskampioenschappen in
Oslo om samen met trainer
Leen Pfrommer en de landelijke
technische commissie van de
KNSB de Olympische voor
dracht te maken. In Inzeil, waar
ook internationale wedstrijden
worden gehouden, bekijkt Kees
Kerdel de prestaties van Jan
Derksen, en de Nederlandse da
mes die in het Zuidduitse win
tersportstadje hun laatste selec
tiewedstrijden zullen rijden.
Maandagavond, uiterlijk dinsda
gochtend 27 januari zal Bram
Leeuwenhoek de definitieve
deelnemers aan de Olympische
winterspelen bekend maken.
WIL VAN DER PLAS
Sippie Tigchelaar in een nieuwe hoedanigheid. Als interviewster voor de televisie
vraagt zij Sijtje van der Lende naar haar ervaringen tijdens de damesinterland tegen
Rusland opgedaan.
(Van onze sportcorrespondent)
EINDHOVEN De strijd om het marathon-
schaatskampioenschap van Nederland, zater
dagavond gehouden op de kunstijsbaan in
Eindhoven, heeft geen verrassende winnaar en
winnares opgeleverd. Bij de dames zegevierde
Atje Keulen-Deelstra die in de eindsprint dui
delijk de sterkste was. Bij de heren ging de
beker naar de Amsterdammer Wout List, al
voor de wedstrijd een van de kanshebbers
voor de titel. Ook hij bleek de sterkste in een
spannende eindsprint waarin Bennie van der
Weide als tweede en Henk Portengen als derde
net iets te kort kwamen.
De wedstrijden in Eindhoven kenmerkten zich
door valpartijen van enkele mogelijke kansheb
bers en kanshebsters op het beslissende mo
ment. Zo viel Sophie Westenbroek In de aller-
laate bocht van de race precies op het moment
dat ze een aanval zou inzetten tegen Atje
Keulen-Deelstra. Voor de schaatsende huismoe
der was de zege toen eigenlijk al binnen, omdat
haar grootste concurrentie was weggevallen.
Eerder deze week had Sophie Westenbroek al
blijk van haar krachten gegeven door in Den
Haag een wedstrijd te winnen.
Bij de heren was er drie ronden voor het einde
nog een compact peloton. Mede doordat er
weinig uitvallers waren en door de hoge snel
heid werd het een drukte van jewelste in de
eindsprint waar Marten Hoekstra het slachtof
fer van werd. Door een valpartij, op het eerste
gezicht met ernstige afloop, maar later bleek
alles mee te vallen, werden hij en nog enkele
rijers uitgeschakeld.
Stil
Het was overigens een stille bedoening in
Eindhoven. Een handjevol supporters waren
getuige van de verrichtingen van de marathon
vedettes. Het is dan ook een vreemde zaak
waarom dit kampioenschap in Eindhoven
moest worden gehouden. Het merendeel der
prominente marathonrijders komt uit het
noorden des lands, waar de belangstelling voor
dit soort spektakel veel groter is dan in de
Lichtstad.
Het lijdt geen twijfel dat bij een strijd in
Heerenveen, Alkmaar of Amsterdam veel meer
mensen hadden kunnen genieten van deze wed
strijden. Nu was er maar weinig van te merken
dat het marathonschaatsende laatste tijd aan
populariteit wint. De sfeer was koel. Af en toe
schreeuwde een jongetje: „Hup, Atje" of „Zet
'm op Co". Daarna heerste er een doodse stilte
aan de kant van de baan. Niet in het midden
echter, wwar uit de daar geplaatste luidspre
kers ernstige vioolmuziek klonk. Wat Wel type
rend was voor de hele situatie in Eindhoven.
Later op de avond begon men iets los te komen,
toen ook de herenstrijd naar een climax
groeide. De violen hadden plaats gemaak»
wat licht carnavalsgedruis.
WÊÊM
