FC Den Haag: groot geluk na massale misère: 1—0 FEYENOORD VOND 1-0 TEGEN ANGSTIG DE GRAAFSCHAP GENOEG "tIneens was ik geen aanvoerder meer" Jaap van Praag hekelt weer „Langs de lijn" Van Zoghei meniscus? BESLISSING VIEL IN BLESSURETIJD VASTE NUMMERS IN BETAALD VOETBAL FC Den Haag tegen Tsjecho-Slowakije DEVENTER Go Aheads aanvoerder Peter Arntz is verbolgen over het feit dat hem door trainer Leo Beenhakker de aanvoer dersband is ontnomen om dat deze meende dat de verantwoordelijkheid te zwaar drukte op Arntz en het voor het moreel van de ploeg beter zou zijn als een ander aanvoerder zou zijn. De 22—jarige middenvelder reageerde met: "Ik voel me in mijn goede naam en faam aangetast. Dat ik de aanvoerdersband moest in leveren, alia, maar ik neem de uitlatingen niet die Beenhakker, nadat ik vrij dag die band inleverde, heeft gedaan. Ik had vol gens hem onvoldoende in zet getoond en enige spe lers zouden niet naar me luisteren. Bovendien vond hij me te jong.Ik heb als voetballer een goede naam opgebouwd en nu word ik ineens afgeschilderd als een speler die niet capabel is om aanvoerder te zijn. Ik ga zeker proberen bij een andere te komen. Drie maanden geleden heb ik zelf mijn band willen inle veren. Steeds hoorde ik achter mijn rug dat de Peter Arntz. druk voor mij te groot zou zijn. Beenhakker wilde toen niet omdat ik zo goed was. De maat is vol. Ik heb allerlei vervelende zaken opgeknapt en gesprekken moeten voeren met Been hakker en manager Step- han. Iedereen had vertrou wen in me. Ik heb er nu genoeg van." Arntz werd aan het begin van dit seizoen met tien stemmen tot aanvoerder gekozen. ZEIST Het sectiebestuur betaald voetbal heeft de clubs meegedeeld, dat met ingang van het nieuwe seizoen de spelers gedurende de hele competitie hetzelfde num mer moeten dragen. Dit betekent dat het sectiebestuur betaald voetbal een maatregel uitvaardigt die regelrecht in strijd is met de voorschriften van de Europese Voetbal Unie op dat gebied. De UEFA heeft dwingend voorgeschreven dat in de Europese competitie de spelers genummerd moeten zijn van 1 tot 11 en dat de eerstvolgende nummers moeten worden gebruikt voor de reserves. Het sectiebestuur dat de clubs al eerder op de hoogte had gesteld van het plan de „vaste" nummering voor een heel seizoen in te voeren in het betaalde voetbal, heeft zijn besluit genomen op voordracht van de adviescommis sie accommodaties en marketing. Men meent dat de service aan het publiek wordt verbeterd door de spelers voor een heel seizoen hetzelfde nummer te geven. AMSTERDAM Jaap van Praag, voorzitter van Ajax, heeft zaterdag tijdens de nieuwjaarsreceptie van zijn club het radiopro gramma „Langs de Lijn" vijand nummer 1 van het betaald voetbal genoemd. Van Praag verweet het sec tiebestuur betaald voetbal een zwak beleid door de NOS toestemming te geven door te gaan met het pro gramma tot 1 mei. Ajax' voorzitter zei verder dat het sectiebestuur te kort schoot in zijn contacten met de Europese Voetbal Unie. „Ons bestuur is onbekend bij de UEFA", zei hij. DEN HAAG Ook in het Zuider park gingen FC Den Haag en MVV gisteren niet om de matheid heen, die te zien was op bijna alle Nederlandse velden in de ere-divisie. Een tekort aan wedstrijdritme, naar Boskovs stellige overtuiging veroorzaakt door een tweede rustpauze binnen een maand, eiste zijn tol op. De snee, zoals het in het wielerjargon heet, was eruit. Maar toch herhaalde zich in vergelijking tot het vorige seizoen de geschiedenis en FC Den Haag had alweer een verschrikkelijk groot ge luk bij een ongeluk. De normale speeltijd was verstreken en scheidsrechter Weerink liep al zuinig op de stopwatch te kijken. Het was tijd, dat wist hij, maar doelman Mathijssen had met onnodig tijdrekken zijn ergernis gewekt en dat kon hij niet onbestraft laten. Er zou nog een flard van een minuut te spelen zijn. Het had FC Den Haag de meest offensieve ploeg van de middag niet aan inzet ontbroken, maar niets lukte er, geen combinatie liep naar wens. De ploeg van Boskov vocht op het laatst dan ook in hoofdzaak tegen de teleurstelling. Maar net toek elk greintje hoop was verdwenen en de meeste toeschouwers al naar de uitgang liepen, stopte de Maastrichtse verdediger Braam de bijna doorgebroken Korevaar af met een on schuldige overtreding, rechts van doelman Matthijssen buiten het strafschopgebied en bij na tegen de achterlijn aan. Aan voeder Aad Mansveld repte zich voor het laatst naar voren. Nog één keer kon hij bewijzen wat zijn dit seizoen opgebouwde faam als vrije trapspecia- list waard was. De tijd leek tekort, misschien zelfs om de vrije trap te nemen. Daarom nam Mansveld de vrije trap l'impro- viste: snel en zonder al te veel overtuiging. Wat na negentig minuten van zwaar pressievoetbal niet lukte, werd nu heel simpel beslist, binnen enkele seconden. Aan een flits van onoplettend heid had de plotseling vrijstaande Perazic meer dan voldoende om via het hoofd te scoren. MW stond perplex; toch nog geslagen met de kleinst mogelijke marge. TE GROOT Het optimisme bij FC Den Haag was voor deze thuiswedstrijd te groot geweest. Iedereen had de afgelopen dagen getraind tot de spaanders ervan afvlogen om het nieuwe jaar, na enkele decepties in uitwedstrijden, toch vooral suc cesvol in te zetten. Het publiek in het Zuider park mocht niet de indruk krijgen, dat de beste vorm van de laatste tijd aan het wegzak ken was. Alle goede bedoelingen ten spijt moet geconstateerd worden dat ondanks de inzet en de ijver van vormverlies bij FC Den Haag sprake is. Teveel spelers (Jol, Schoenmaker, Albertsen en Korevaar) verkeren in een absolute crisis. Zij kunnen de bal amper raken. Niettemin blijft trainer Boskov bij zijn mening, dat niet verlies aan vorm maar een tekort aan wedstrijdritme hoofdschuldige hieraan is. „Je kan trainen wat je wil maar er valt tegen het spelen van een wedstrijd niet op te boksen. De druk van het spelritme en het publiek heeft elke profspeler minstens een keer per week nodig. Het slechte spel tegen MW wijt ik dan ook aan het gebrek aan wedstrijdritme en dat kan binnen korte tijd verdwijnen". Boskov was het er volledig mee eens, dat FC Den Haag puur slecht had gevoetbald, alleen Meestal liep FC Den Haag te hoop voor het doel van MW. Er was echter geen meter ruimte van de Hagenaars Zoals in deze situatie, waarin Perazic aan de aandacht van drie Maastrichtenaren tracht te ontsnappen. MW'er Dijkstra speelt de bal echter secuur terug. Albertsen geheel en Perazic en Ouwehand voor de helft faalden, kwam bij FC Den Haag niet de druk, die nodig was. Dat MW desondanks toestond, dat de thuisclub vrijwel constant kon aanvallen en pressie kon blijven uitoefenen, illustreert nog eens hoe gering de offensieve bedoelingen van MW waren. (Van onze sportredactie) Den Haag Vaclav Jezek, de bondscoach van Tsjecho-Slowakije, Slowakije, die rond de jaar wisseling in Den Haag op bezoek was, speelt met zijn nationale selectie op woensdag 21 januari in het Zuiderpark een wedstrijd tegen FC Den Haag. bejubelde hij het grote geluk in de laatste seconden. „We hebben deze opkikker nodig om weer in ons oude doen te raken. Ik had me in de dug-out overigens al verzoend met de gedachte aan een gelijkspel, dat was een eerlij ke uitslag van deze wedstrijd geweest". VERDEDIGEND MW was de wedstrijd in het Zuiderpark begonnen met een puur verdedigend spelpa- troon. Alleen de lange en sterke Smeets kreeg de vrijheid onbeperkt aan te vallen, terwijl van de anderen iedereen inclusief de tweede spits Laine moest meehelpen om de schade te beperken. Want dit was het Maastrichtse uitgangspunt tegen FC Den Haag: counteren alleen wanneer mogelijk en verder in hoofd zaak meeverdedigen. Toen de eerste emoties enigszins verwerkt wa ren, liet trainer Maas zich lovend uit over de gehoorzaamheid van zijn spelers en sprak de gedenkwaardige woorden: „Den Haag heeft voor het eerst het MW van de toekomst ge zien". Een begrijpelijke reactie, na een derge lijk spelverloop, waar op zichzelf niets viel aan te merken, alleen verzuimde trainer Maas te wijzen op het puur negatieve van zijn strategie. Er was veel te weinig ruimte voor amusement van het publiek overgelaten. Dat is toch een uiterst bedenkelijk punt op zijn conduite-staat. MOEITE Dat de wedstrijd van gisteren toch nog enigs zins de moeite van het aanzien waard was, was te danken aan FC Den Haag. De recente hoge scores in thuiswedstrijden hadden de indruk doen ontstaan, dat het maken van doelpunten voor eigen publiek niet zo moeilijk was. Im mers FC Den Haag bezit het hoogste produk- tie-cijfer na Ajax, Feyenoord en PSV. Maar door de strategie van MW en het vermin derde vermogen bij FC Den Haag om de bal zuiver en snel af te spelen, kwam die indruk op de tocht te staan. Wat toen resteerde was een wild spelletje voetbal met veel agressie en weinig techniek. Dat was het meest in het nadeel van FC Den Haag. Van Leeuwen werd scherp en afdoende in de gaten gehouden door Nieuwendijk, terwijl Jol meer tegen zichzelf streed zoals steeds de laatste tijd en Schoenma ker onder de indruk raakte van de vaak te hoog trappende Braam of de te onbesuisd spelende Kerstgens. Ook vanuit het middenveld, waar STEUN Ook met de steun van het Haagse publiek, dat zich zeer fanatiek achter FC Den Haag opstel de, werden de acties niet succesvol. Een keer was FC Den Haag dicht bij een treffer, maar Lex Schoenmaker, die teveel kansen mist, schoot vanuit buitenspelpositie raak. Scheids rechter Weerink keurde dit doelpunt af. Het beeld van een massaal aanvallend FC Den Haag herhaalde zich na de rust, alleen counter de MW ditmaal genadelozer en het scheelde maar weinig of de kopbal van Laine of de boogbal van Dijkstra hadden voor een verras sing gezorgd, waar FC Den Haag zo bang voor was. Maar in beide situaties redde de formida bele doelman Thie. Boskov: „Hij was voor mij de man van de wedstrijd. Zonder hem had FC Den Haag verloren". HANS DE BRUYN (FC Den Haag: Thie: De Caluwé. Mansveld. Van Vliet. Korevaar: Albertsen (Swanenburg). Perazic. Ouwe hand; Jol. Van Leeuwen. Schoenmaker. MVV: Mathhijssen; Braam, Dijkstra, Lacroix, Kerst gens; Quaden, Struer, Nieuwendijk; Bonfrère. Smeets (Nelemans), Laine. DOETINCHEM De Graafschap zal het voorlopig zon der zijn doelman Nico van Zoghei moeten stellen. Tijdens de laatste training voor de wedstrijd tegen Feye noord zaterdagochtend raakte Van Zoghei in botsing met medespeler Sytse Veen, waardoor hij zijn linkerknie verdraaide. Van Zoghei vreest het ergste. „Volgens mij zal het op een operatie uitdraaien. Ik geloof niet in een spierverrek- king of scheuring. Tien tegen een is het een meniscus. Als er toch geopereerd moet worden, dan liefst direct. In de dubbele wedstrijd tegen Go Ahead Eagles met de Paasdagen ben ik er dan weer bij. Tot nu toe heb ik nog nooit een wedstrijd wegens een blessure gemist". Amtz wil weg bij Go Ahead (Van onze correspondent) DOETINCHEM De opmerking van trainer Antoni Brzezanczyk „we hebben met 1—0 gewonnen en dan is het goed", was typerend voor de manier waarop de Rotterdammers hun duels met op papier mindere goden plegen op te vatten. De Poolse trainer verder: „In de eerste dertig minuten is er goed gespeeld. Daarna was het niet meer zo nodig. Alle ploegen werken tegen Feyenoord altijd hard. Dan is voor mij een kleine overwinning al voldoende". Ondanks de nederlaag in deze zeer matige wedstrijd stelde trainer Evert Teunissen van De Graafschap zich opvallend positief op. „Ik vond de inzet van mijn ploeg voldoende. De concentratie was misschien een enkele maal zoek, maar ik vind dat we ons toch erg goed hebben verkocht. In voorgaan de wedstrijden kregen we soms een groot aantal doel punten tegen, omdat het elftal op een gegeven ogenblik in elkaar klapte. Toen mankeer de er iets aan de mentaliteit. Dat was nu niet het geval. Feyenoord is eigenlijk nauwe lijks gevaarlijk geweest". Die laatste opmerking was een schot in de roos. Want de veel aanvallende Rotterdammers waren niet bij machte het de verdediging van De Graaf schap erg lastig te maken. De Graafschap gaf er de voor keur aan eerst kort voor eigen doel storend op te treden. Het gevolg daarvan was, dat Van Na deze treffer van Willy Kreuz vond Feyenoord het wel genoeg en daar De Hanegem en wim Jansen, ge- Graafschap te angstig speelde, bleef het 1—0. steund door de hard werkende Willy Kreuz, zeer veel vrijheid genoten. Zij zagen echter geen kans de Doetinchemmers te overspelen. Doorgaans werd tijdig een cordon van spelers opgetrokken voor doelman Doornebosch die de tijdens de training geblesseerd geraakte Nico van Zoghei verdienstelijk verving. Veel moeilijk werk kreeg hij echter niet te ver richten. Geen lef Het pleit niet voor De Graaf schap dat de ploeg, zeker na de opgelopen achterstand (in de 27ste minuut van de eerste helft mocht Willy Kreuz onge hinderd inschieten) niet het lef heeft gehad de tempoloos spe lende Rotterdammers krachti ger aan te pakken. De forma tie van Evert Teunissen bleef bij voorbaat in zijn schulp kruipen en opereerde in aan vallend opzicht vaak te ang stig. Er ontstonden vooral na de rust openingen in de defen sie van Feyenoord, waarin Everse een povere partij speel de. Hazelhekke en in nog sterkere mate Kees Storm profiteerden er niet van. Bovendien begaf Gerrie de Jonge zich te weinig in het strijdgewoel. Jammer voor aanvoerder Hiddink die talrijke pogingen ondernam zijn medespelers met listige passes in een vrije positie te brengen. Zodra die er 'was, trad het gebrek aan geloof in eigen kunnen bij de Achter hoekers aan het licht. Feye noord vond het blijkbaar wel goed zo, want het maakte niet de indruk zich verder te willen inspannen. Slechts sporadisch profiteerde Feyenoord van de royaal ver kregen gelegenheid de (te) kleine doelman Doornebosch met afstandsschoten te besto ken. Alleen Van Hanegem waagde het eens. Hij trof de onderkant van de lat. De ma nier waarop De Graafschap speelde, zou een kolfje naar de hand zijn geweest van Theo de Jong die geblesseerd buiten de lijnen moest blijven. Willy Kreuz kreeg een boeking. Scoreverloop: 27. Willy Kreuz 0—1. Scheidsrechter: Jonker. .Toeschouwers: 12.500. De Graafschap: Doornebosch; Mintjes (Overgoor), Zaayer, Van Londen, Marijt (Van Vee- nendaal); Schoenaker, Hid dink, Koenders; Hazelhekke, Storm, De Jonge. Feyenoord: Treytel; Schnei der, Ramljak, Rijsbergen, Everse; Kreuz, Wim Jansen, Van Hanegem; Vreijsen, Nico Jansen, Kristensen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1976 | | pagina 9