Plannen voor huizen op terrein
Sijthoff-complex Doezastraat
Het Leidse 'hoerhuis' vertelt
van liefhebben door dik en dun
DONKERBRUINE
CULTUUR IN ANDERS
OP DE ZONDAGMIDD
DUIVENSPORT NEEMT
GROTERE VLUCHT
Gracia nieuw bazin van
in steek gelaten hondje
VRIJDAG 2 JANUARI 1976 LEIDSE COURANT PAGINA 3
Van een onzer verslaggevers
LEIDEN Er bestaan plannen voor de bouw van een
aantal huizen op het terrein van het complex van de
voormalige uitgeverij-drukkerij A. W. Sijthoff aan de
Doezastraat.
Van een onzer verslaggevers
Leiden We mogen in Leiden dan geen Kurhaus rijk
zijn, tot en met zondag 4 januari vervult de Stadsgehoor
zaal in elk geval wel de functie van 'koerhuis'. Ruim
1500 postduiven van verschillende pluimage staan op
het ogenblik te pronken in alle zalen van het complex.
Het is feitelijk een grote duivenkermis, die Duif-Expo:
een klasse-tentoonstelling (morgenriiiddag komt burge
meester Vis die openen) die omlijst wordt met filmver
toningen, een tombola, verkopingen en andere gebruike
lijke vermakelijkheden. Vanavond worden er al wat
bloemetjes buiten gezet: dan vindt de Huldiging der
Kampioenen 1975 (van de Afd. West van de Ned. Alg.
Bond van Postduivenhouders en de Leidse Concours
Commissie LCC) plaats. Morgen wordt er dan nog een
schepje bovenop gedaan, want de LCC bestaat 30 jaar
en het is juist op deze Duif-Expo dat die LCC eens extra
in het zonnetje gezet mag worden.
"We hebben er handen vol
werk aan gehad en dat blijft
deze dagen nog wel zo", aldus
de heer R.P. de Graaf uit Lei
den, voorzitter van de Afde
ling West van de N.A.B.v.P.
"De postduivensport heeft in
Leiden en omgeving een grote
vlucht genomen. Zo werd in
1967 de stichting Bepoleom
(Bevordering Postduivensport
Leiden e.o.) opgericht, een
stichting die de verzendingen
verzorgt met geheel eigen (en
duur) materieel. Geen kleinig
heid, want per jaar worden
alleen in deze omgeving al
ruim 100.000 duiven verzon
den. De Bepoleom beschikt
over speciale trailers die met
het oog op hun (uitvlieg)doel
bijzonder geconstrueerd zijn",
aldus de heer De Graaf; "we
doen (de N.A.B. van P. telt
20.000 leden, de Afd. West ca.
550 leden; de overkoepelende
NPO telt rond 50.000 leden)
aan een liefhebberij die groeit,
ondanks de flatbouw en de
soms niet zo grote medewerk
ing van gemeenten bij de hok-
kenbouw".
Over de duif, de postduif voor
al, kan de heer De Graaf lang
vertellen. In 1574 speelde het
dier al een belangrijke rol bij
het ontzet van Leiden als koe
rier voor de prinselijke geu
zen. In die laatste benauwde
dagen vlogen de duiven van
Willem Speelman (lat§r Van
Duyvenbode geheten) af en
aan. En niet tevergeefs. Ook
veel later bleven de postdui
dus de heer De Graaf; "we
willen daarmee bereiken, dat
de concoursen zo eerlijk moge
lijk verkopen. Ook zouden we
graag zien, dat er kleinere af
delingen kwamen, een klein
oppervlak met een groot aan
tal duiven, om de klassering in
de uitslag zo eerlijk mogelijk
te doen zijn. Dat kan gemak
kelijk in deze buurt We tellen
hier zo'n 10.000 duiven met
een radius van ca. 12 km in
de omtrek".
Zo staan dan vier dagen de
liefhebbers oog in oog met de
vogel van hun voorkeur. De
heer De Graaf heeft het over
'liefhebben'. De organisatie
van dit liefhebben bedient zich
van de modernste apparatuur,
men rekent met logarithmen
bij het bepalen van de vlucht
en, seconden zijn belangrijk.
Geen goedkope sport, maar
wel zeer boeiend. De prijzen
liegen er ook vaak niet om.
Afd. West-voorzitter De Graaf
"Honderd gulden voor een
duif is vrij algemeen, ook lig
gen de prijzen lager, zo tussen
de 30 en 50 gulden per vogel.
Maar het komt net zo goed
voor, dat er een postduif voor
10.000 gulden naar Japan gaat.
Dat gebeurt niet in Leiden,
hoor, maar nog wel eens in
België. Zo'n bedrag is natuur
lijk dwaasheid, zoiets doet ons
niet sympathiek aan. De factor
sportevenement gaat zo meer
naar het commerciële vlak toe.
Maar ja, er zijn wel van die
beroemde prijswinnaars en
dan hoopt men op dezelfde
talenten en kwaliteiten bij de
nazaten; bepaalde rassen
brengen nu eenmaal veel geld
op".
De heer De Graaf noemt de
duivenliefhebberij "een soort
bacil"; "als je die eenmaal
hebt, kom je er nooit meer
vanaf. Je hebt van die mensen
die ermee ophouden, maar
tóch weer terugkomen. Ze blij
ven liefhebben door dik en
dun, ook al vallen ze nooit in
de prijzen. Net zogoed tref je
steeds dezelfde namen aan on
der de prijswinnaars. Een duif
blijft een duif, déér gaat het
om".
Ton Pieters
Het monumentale gebouw van Sijthoff aan de Doezastraat, dat mogelijk zal worden gesloopt
De eigenaar (Samson/Sijthoff)
heeft het gebouw in optie ge
geven aan de projectontwikke
lingsmaatschappij INOGEM,
die samen met een architec
tenbureau en in overleg met
de gemeente plannen aan het
ontwerpen is. Het grootste
deel van de 3600 m2 die het
complex bevat zou voor wo
ningbouw moeten worden aan
gewend. Verder wordt gedacht
aan kantoorruimte en winkels.
In hoeverre het oude hoofdge
bouw van Sijthoff hiervoor ge
sloopt zal moeten worden is
nog niet bekend.
Het Sijthoff-complex is van
daag leeggekomen na de ver
huizing van de drukkers en
binders van Sijthoff naar het
Samsongebouw in Alphen aan
de Rijn. De afdeling Sijthoff
International Publishing die
ook in het gebouw gevestigd
was en enige tijd geleden fu
seerde met Noordhof Interna
tional in Groningen zal in Lei
den gevestigd blijven. Met in
gang van vandaag zit men in
de kantoorkolos aan het
Schuttersveld, die lange tijd
leeg stond en waar de Univers
iteit in februari met enkele
afdelingen haar intrek wil ne
men.
De plannen voor huizen op het
Sijthoff-terrein verkeren nog
in een uiterst pril stadium.
Wethouder Verboom (wethou
der van stadsontwikkeling ad
interim) was nog niets over
deze plannen bekend. Wel zijn
eerdere plannen door de ge
meente afgewezen. Deze be
troffen de vestiging van een
winkelcentrum in het Sijthoff-
complex.
Gracia de Boer van de Zoeterwoudse Rijndijk is
dolgelukkig met dit hondje, dat door zijn vorig
baas in de steek is gelaten. Het beestje werd
dinsdagmorgen op de Willem de Zwijgerlaan in
Leiden gevonden. Het had een kokertje aan de
halsband, waarin een briefje zat met de medede
ling „Deze hond kan ik niet meenemen op vakan
tie". De politie schakelde de Dierenambulance in.
die op haar beurt het zwart-t>onte hondje in de
Zoeterwoudse kennel van de familie Paauw aan
de Geerweg liet opereren. Gracia. een 13-jarige
mavo-scholiere die haar ouders al maanden „gek
had gezeurd" om een hondje, kwam oudejaarsdag
met haar vader op bezoek bij de familie Paaüw
en het hondje viel zo in de smaak, dat ze het
mocht meenemen, 's Avonds was ze echter in
tranen toen mevr. Paauw opbelde met de medede
ling dat de eigenaar van de hond, een zekere
Baan. had opgebeld en had gezegd, dat alles op
een afschuwelijk misverstand" berustte. Baan zou
contact opnemen met de familie De Boer. Wie er
ook belde Nieuwjaarsdag, geen Baan. De Dieren
bescherming heeft er bij de familie De Boer nu
op aangedrongen de hond onder geen voorwaarde
meer af te staan. Vader De Boer: Dat beestje
heeft de afgelopen dagen wat meegemaakt. Dat
is aan alles te merken. Het is zo zenuwachtig als
wat Maar hij is wel lief".
ven belangrijke vogels en sym
bolen van de vrede. Nog in de
laatste wereldoorlog vlogen
berichtduiven voor beide par
tijen en meer dan eens werden
waardevolle berichten overge
vlogen. "Zelf zit ik al sinds
mijn prille jeugd in de duiven
sport. Tijdens de mobilisatie
in 1939 stelde ik m'n hok ter
beschikking van Defensie. Ik
beleefde het toen, dat mijn
hok werd bewaakt door een
sergeant met een karabijn. In
de oorlog mocht niemand
meer duiven houden; er ston
den zware straffen op het heb
ben van duiven, maar 25 die
ren heb ik in het diepste ge
heim gehouden, die zijn de
strijd doorgekomen. Sinds '45
ben ik nu bestuurslid van de
Afd. West en in 1967 werd ik
voorzitter".
LEIDEN VDe ^^e^nippheU^hpt^lonkprhriiinp Dat,„Anders op de zondagmiddag" gaan wekelijks en voor Leiden originele manier het culturele klimaat
etablissement aan de Nieuwstraat, 'gaat z'n pakket aan X S'sJieghTs" waT er dan «n °ppeppe.r eeven' v00kr,de kïnSt
rebicd VM iLcoïc^tên die v<T aanloonhêhhïn i'.Jï'V Tv. S ■dt' UitkSmt' °°.k gew00n gelegd met o.a. Peter Blanken (Peter Blanken-consort),
maar na krijgen ook andere facetten van de ïnuzenver Irierta etsen met het glas in je hand. Het producerende die zich onder meer bezighoudt met een tv.-program-
zamelhle een kans Het aceent knm^ nn anrtM^" te" i Tl het .meuwe zondagse programma al ma als Holle bolle boom. Ook is gedacht aan het
liggen Daartoe hebben Ben Walpnkamn leraar Meder ee" hele waslijst met namen van musici, dichters, brengen van gewoon „straatliederen", aan cabaretmen-
Mhr7VerS' ST"0 uitgevers» liedjeszangers. sfn. Aan de "literaire" middagen gaat in elk geval de
van het leoedel Nederlandse lied tan van Rhenen de Marijros. ,,We gaan het om en om doen. De ene Leidse schrijver Maarten Biesheuvel meedoen, maar
konnen ^elkaar ekIoS We hrhlin zondagmiddag - zo tussen 3 en 5 uur bijvoorbeeld - 00k wil men proberen Dick Hellenius, Cees Buddingh,
geh^ met die ia^r^entaties'^naar wp wihen e, S k°m het Nederlandse lied aan bod, de andere zondag Jan Kal en Dimitri Frenkel Franck te strikken, net
fn blijven ^eken meent Piufï Sï T" 'kundige, de derde zondag is er plaats voor z„ goed als het produktieteam er wel been in ziet om
onze basis verbreden, ander publiek aantrekken, voor- XHtar' ".Vs Strijkers" ^n wrSiSÏ Sï de.om*treden ™U,em Whj,Wat™" ,te latf br^7
van "ctoKuur (met"eer^'hoofdlette^ STS StKr'Ï" Fh"e^
berinnen^lTfanurtnwt feta'? .past'Daa™ra zomaar klassieke muziek gemaakt kan worden, zoals mit°^Stópen"maarwe hebben e/v^uSrtrouwen Paul Marijnis (links) en enkele mede-organisatoren van „Anders op de zondagmiddag" Hier in dit donkerbruine
°P Jan"a™et iets- tot «anders is: je in Parijs vaak aantreft. Je moet de mensen lokken". m^zeS Paul Marimis venrouwen etab|jssement kfjj het cu|hjreIe k|jmaa, jn L#lden oppepper. We proberen voor de kunst een ander
„Anders op de zondagmiddag'.Anders op de zondagmiddag" gaat op een gezellige Ton Pietere publiek te bereiken zonder opgeprikt te doen"
"In 1945 was ik een der op
richters van de Leidse Con
cours Commissie. Dertig jaar
is die LCC een toonbeeld van
een goede saamhorigheid ge
weest. Dat gaan we nu vieren.
Door die vaste band waren we
in staat steeds grotere con
coursen te organiseren. We
zijn tenslotte gekomen tot
wedstrijden waarin tussen de
2000 en 5000 duiven per week
tegen elkaar strijden, vaak
over grote afstanden, meer
dan 1000 km zelfs, zoals de
Franse plaats St. Vincent aan
geeft. Deze Duif-Expo is het
resultaat van veel insphnning
De heer R. P. de Graaf: "Het komt voor dat een duif 10.000 opbrengt. Zo'n bedrag is natuurlijk
dwaasheid".
door de LCC en een eerste
stap op het gebied van post-
duivententoonstellingen. We
willen dit evenement dan ook
jaarlijks gaan herhalen".
"Als organisatie streven wij
ernaar, alle verenigingen bin
nen één organisatie (hoe die
dan ook heet) te krijgen", al
