Feyenoord ontnam PSV ruimte en snelheid UNIEK VOORVAL: SPELER KLAAGT GRENSRECHTER AAN Wondje op neus gezwollen linkeroog van van Quaars, Griek WIE GA F DE KOPSTOOT? Glansrol van Ramljak Andrè van Gerven is zijn doel uitgeko men na een korte maar be slissende aarze ling want Nico Jansen (15) heeft reeds in gekopt. „Stand by" is Willy Kreuz die op de rechtervleugel een zeer nutti ge bijdrage aan de zege lever de. Boosten te laks op. Het gevolg was dan ook dat Nico Jansen gedurende de slotfase slotfaze wraak nam door eerst Krijgh in een kopduel een elleboog in het gezicht te duwen en pal daarop ook Van Kraay die even tevoren Jansen openlijk tegen het been had geschopt. Het toont aan dat er niet zachtzinnig werd gespeeld. Er had zich dan ook al spoedig geïrriteerdheid meester ge maakt van beide ploegen, van PSV het meest. De Eindhove- naars werden zodanig beknot in hun acties dat zij er geprik keld van werden. Maar dat was toch de verdienste van Feyenoord, dat de vierenvijf tigduizend kijkers verraste met een instelling die ervan getuigde dat de ploeg ervan doordrongen was dat er perse geen verlies geleden mocht worden. Desondanks kreeg PSV kan sen: na een subtiele combina tie v.d. Kuijlen—Edström waarna René v.d. Kerkhof miste. Hij had trouwens het meest last van irritatie wat ontaardde in een „grondge- vecht" met Van Hanegem, waartegen Boosten niet optrad dan met een vrije trap te ge ven voor PSV. Ook op de tri bunes was men gegrepen door het boeiende duel. Ook dat ontaardde in het werpen van bierflesjes, waarvoor aanvoer der Treytel ter verantwoor ding werd geroepen. De eerste helft dreigde zonder treffer voorbij te gaan toen in de voorlaatste minuut Lubse te opvallend Nico Jansen om ver liep. De vrije trap werd door Schneider voor het doel geplaatst waar Van Gerven even aarzelde, toen te laat op weg ging naar de bal die zo juist door Nico Jansen was ingekopt: 1—0. Met René v.d. Kerkhof op links werd PSV na de rust evenmin de ontstuitbare ploeg. Bertus Quaars evenwel ging meer stuwen en daaruit ont stond een (gemiste) kans voor Edström, die op zijn beurt Poortvliet een (gemiste) moge lijkheid bood. Feyenoord bleef van mening dat het de wed strijd in de hand had, ten on rechte, want daardoor kon PSV opdringen en loste Quaars een ver schot dat bo ven de geslagen Treytel op de lat belandde. De afgekeurde gelijkmaker en het daarop volgende tumult was voor het op kookpunt ge raakte publiek het toetje dat de middag helemaal geslaagd maakte. Plus nog een straf schop toen Van Kraay de bal met de arm wegehaalde voor Kreuz die langs hem dreigde te gaan. Dick Schneider schoot hoog over en meteen blies Boosten voor de laatste maal maar niet dan nadat hij Poortvliet het geel had laten zien bij het opstootje ook al dat aan de strafschop voorafging. Scoreverloop: 44. Nico Jansen 1—0. Scheidsrechter: Boosten. Toeschouwers: 54.000. Feyenoord: Treytel; Schnei der, Ramjlak, Rijsbergen, Wim Jansen; De Jong, Steen Olsen. Van Hanegem; Kreuz, Nico Jansen, Kristensen. PSV: Van Gerven; Poortvliet, Van Kraay, Krijgh, Deijkers; Willy van de Kerkhof, Lubse, Quaars; René van de Kerkhof, Edström, Van der Kuylen. HERMAN VAN BERGEM. ROTTERDAM Een kleine tien minuten voor het einde van Feyenoord—PSV ontstond de chaos die al lang dreigde maar door onopgehelderde oorzaak tot dan achterwege was gebleven. De gelijkmaker van de Eindhovenaars was er de directe aanleiding toe. Bertus Quaars had ges coord maar onmiddellijk stormde Eddy Treytel zijn doel uit om te protesteren voor buitenspel. Zowel Lubse als Willy van de Kerkhof hadden zich op of vrijwel op de doellijn bevonden. Scheidsrechter Theo Boosten keurde de treffer meteen af. Hij stond er bovenop. Maar grensrech ter Gerard Griek liep naar het midden. Dus begaven de PSV'ers zich en masse naar de secon dant van Boosten. Bertus Quaars was het eerst bij Gerard Griek. Plotseling viel Quaars op de grond. Griek greep naar zijn hoofd. Boosten, opgenomen in een kluwen van Feyenoorders en PSV'ers trok de rode kaart voor Bertus Quaars, die, volgens Griek, een kopstoot had uitgedeeld. Quaars verklaarde evenwel later het tegendeel. „Ik ga naar de politie om een aanklacht in te dienen", riep Quaars. „Ik ook", repliceerde Ge rard Griek. „Dan gaan we samen". Maar alleen Quaars ging naar het bureau Groot-IJsselmonde (R'dam-Zuid) waar hij zijn aanklacht deponeerde. Een uniek voorval in de vaderlandse voetbalwe reld waar de burgerlijke autoriteiten niet zo snel worden ingeschakeld. Behalve de rechtspraak van de KNVB komt er dus ook een zaak voor de burgerrechter. Grensrechter Griek zag na rugge spraak met de scheidsrechterscommissie af van het indienen van een klacht tegen Quaars. In elk geval moest Quaars het veld verlaten. Vlak voor tijd gaf Boosten ook nog een gele kaart aan Jan Poortvliet, toen hij Feyenoord een strafschop toekende. Tumultueuze tonelen aan het eind van een duel dat zich na afloop nog voortzette, want de verklaringen dekten elkaar geenszins en de hogelijk geïrriteerde Eindhovenaars spoten hun gal over het optreden van de heren Theo Boosten en Gerard Griek. Ben van Gelder, manager van PSV, was de eerste die zijn zienswijze op het gebeurde prijs gaf. „Wij, en met alleen wij, zijn ervan overtuigd, dat Griek een kopstoot heeft gegeven. We hebben getuigen, ook van, de kant van Feyenoord. Op het formulier heeft Boosten evenwel vermeld, dat Bertus Quaars de schuldige is. Maar hoe kan dat? Quaars' gezicht ligt open. Bovendien is die gele kaart voor Poort vliet onjuist. Hij zou Boosten hebben vastgepakt, maar dat heeft André van Gerven gedaan". Het „open gezicht" van Bertus Quaars bleek te bestaan uit een minuscuul wondje op de neus, Gerard Griek toonde een linkeroog, dat dreigde op te zwellen. Een kopstoot met de neus geven, is een absolute onmogelijkheid. De stille getuigen neus van Quaars, linkeroog en oogkas van Griek lijken in het voordeel van de PSV'er te pleiten. Bertus Quaars: „Griek gaf me een kop stoot. Ik dien een aanklacht in bij de politie wegens mishandeling". Willem van Hanegem zou vlakbij het gebeurde hebben gestaan en volgens Quaars gezegd hebben: „Ga jij nu maar het veld af, ik heb alles gezien". Van Hanegem desge vraagd: „Ik zeg niets. Ik voel er helemaal niets voor om straks te moeten getuigen". Een geëmotio neerde trainer Kees Rijvers: „Geen commentaar, voordat ik gekke dingen zeg". Op naar Theo Boosten, die op zijn formulier heeft moeten invullen, wat allemaal gebeurde in de periode tussen het afkeuren van het doelpunt van PSV en de vijf minuten later toen het duel einde lijk kon worden hervat. Boosten: „Op het moment dat PSV protesteerde omdat ik het doelpunt had afgekeurd, zag ik Quaars op de grond liggen, ik vroeg aan Griek: „Wat is er gebeurd?". Het ant woord was: „Hij gaf me een kopstoot". Toen heb ik natuurlijk direct de rode kaart getrokken. Het is een misverstand dat Griek het doelpunt zou hebben gezien als juist gescoord. Voorts heb ik Poortvliet de gele kaart gegeven omdat hij me vastpakte. Iedereen moet van me afblijven". TWEE VINGERS Gerard Griek: „Ik zie Quaars op me afkomen. Hij geeft me een kopstoot en hij gaat direct tegen de grond. Meteen steek ik mijn vlag omhoog. Er kwam direct een andere PSV'er naar me toe die zei: „Ach grensrechter, dat is per ongeluk ge beurd". Ja, ja, maar ik voel wel mijn linkeroog zwellen, kijk maar, dat zal wel blauw worden. Ik dien een aanklacht in bij de politie. Of ik dat doelpunt als geldig heb gezien? Boosten stak twee vingers omhoog en dat betekent dat er twee spelers buitenspel hebben gestaan". Griek deed er het zwijgen toe, beaamde niet dat hij aanstalten maakte naar het midden te lopen. De waarneming van Boosten zal een zwaar stem pel drukken op de behandeling van de strafzaak. Of er moeten getuigen van „onverwachte zijde" komen die zowel de gele kaart voor Poortvliet als de rode voor Quaars aanvechten. Willem van Hanegem zal daar waarschijnlijk niet bij zijn. Bertus Quaars heeft overigens woord gehouden. Op het politiebureau van IJsselmonde diende hij een aanklacht in. Griek: „Hij doet maar. We zullen wel laten uitmaken wie de kopstoot heeft gegeven. De gedachte dat ik toevallig mijn hoofd naar voren zou hebben gestoken toen Quaars aankwam en het dus toch een ongelukje zou zijn, is absurd. Hij raakte me vol in mijn gezicht". Dat wondje op Quaars' neus kan toch wel eens een sterke „stille getuige" zijn. HERMAN VAN BERGEM De chaos is compleet. Een woedende Willy van de Kerkhof debatteert met scheidsrechter Theo Boosten, omgeven door meer PSV'ers. ROTTERDAM Ontdaan van de ontsierende slotfase rest van Feyenoord - PSV eeh duel dat uitermate boeiend was in de eerste helft en na de rust de Eindhovenaars toch nog de mogelijkhe den schonk om meer dan verlies met 1—0 te bereiken. Als Mladen Ramljak niet in zo onge naakbaar grote vorm was geweest, zou de tegen zijn resoluut ingrijpen en zijn/steeds weer gave passes anders nog wel eens zijn zwakkere zijde leidde hij de Rotterdammers naar de triomf die zo dringend nodig was en waarvoor trainer Brzezanczyk zulk een opzienbarend concept had gekozen met Wim Jansen als linkerverdediger en John Steen Olsen als de man die het middenveld het verstrijken van de eerste helft verkregen moest „afdekken". Op dat tweetal steunde de Feyenoords wellicht niet gehandhaafd zijn geble ven. Hij was de topfiguur in Feynoords defensie. Met een onfeilbaar oog voor elke situatie, met Antoni Brzezanczyk, een goed half jaar geleden uit het niets tevoorschijn getoverd door de bestuurders van Feyenoord, voerde als grote handicap mee dat hij het Nederlandse club- voetoal nauwelijks kende. Als er even een mogelijkheid was omdat op zaterdag werd ge speeld, ging hij zijn kennis verrijken. „Zodoende heb ik driemaal PSV gezien. Ik wist dat PSV geen ruimte gelaten mocht worden, ik wist dat de snelheid van de PSV'ers moest worden ingeperkt". Na diep nadenken kwam Brzezanczyk tot zijn opzienbarende keus van Wim Jansen „Het was voor mij ook een verrassing. Ik hoorde het vlak voor de wedstrijd". als linkerverde diger. Hij moest René van de Kerkhof afstoppen,en hij deed dat zo sterk dat zijn opponent na de rust uitweek naar de linkervleugel. Omdat de medi sche staf van Feyenoord er toch nog in geslaagd was Theo de Jong speelklaar te maken „Ik kon vrijdag nog niets en ik heb ook niet kunnen trainen maar ze lapten me toch op" zodat hij de aan vallende middenvelder kon zijn en Van Hanegem (de ene briljante pass na de andere) veel terug bleef, kon Olsen worden ingezet om aan PSV's sterkste zijde, die van Willy van der Kuijlen en Edström, ruimtedekking uit te voeren. „Er werd taktisch gediscipli neerd gespeeld", kon Brze zanczyk na afloop lovend op merken. Het was geen grootse wed strijd, wel een die de kwalifi catie „puntenstrijd" ten volle waard was. PSV gedroeg zich als bezoekende ploeg natuur lijk minder „stormachtig" dan op eigen gebied maar Rijvers had zijn mannen wel inge prent dat „lief spel" uit den boze was. PSV ging er stevig tegenaan, wat niet wil zeggen dat Feyenoord zich dat liet welgevallen. Er deden zich no gal wat forse duels voor maar in die tweestrijden trad Fey- noord wel resoluter op, sneller ook, attenter, waardoor PSV in de persoonlijke botsingen te veel balverlies leed. En Feye noord was als enige weken taktiek van Feyenoord. Tevreden kon de weer gul glimlachende Brzezanczyk verklaren: „Het tak tisch concept is consequent uitgevoerd en de ploeg was weer vervuld van strijdlust". geleden tegen FC Den Haag weer bereid ervoor te werken. Zelfs de zelden meeverdedi gende Kristensen bewoog zich aan alle zijden van het veld, verrichtte soms wonderschone manoeuvres maar was uiterst ongelukkig in het afspelen. Aan de zijde van PSV werd terdege gevoeld dat de snel heid door de tegenstander werd ontwricht. René v.d. Kerkhof kon niet eenmaal een doelbewuste rush onderne men, Willy van der Kuijlen werd „afgeschermd" door Ol sen en zonder die twee is de formatie van Rijvers een stuk minder gevaarlijk. Eenmaal, in het prille begin, vuurde Van der Kuijlen, en dan nog van grote afstand. Het kanon zweeg verder. Edström moest het „zwoeg- werk" opknappen maar na het eetste kwartier ging de soepel heid in het spel van zijn ploeg steeds verder achteruit, waar door hij weinig aanspeelbaar raakte. Maar dat was aan Rot terdamse zijde ook Nico Jan sen, hoewel dat een andere oorzaak had. Kees Krijgh en na hem Adrie van Kraay beletten hem met fors spel tot actie te komen. De oersterke Nico Jansen werd constant ge vloerd en daartegen trad Bertus Quaars (links) diende een aanklacht in. Manager Van Gelder (rechts) zegt getuigen te heb ben dat grensrechter Griek de kopstoot toediende. Nadat scheidsrechter Boosten hem de rode kaart had getoond, verliet Quaars, terzijde gestaan door verzorger Jacques v.d. Ven, het veld.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1975 | | pagina 13