Heilige oorlog tegen
Den Uyl weinig liberaal1
„Ik ben een merkwaardig
soort naïef idealist die
door schade en schande
niet wijs is geworden"
MOEILIJKHEDEN BIJ
"MIDDEN RIJNLAND"
SPITSEN ZICH TOE
en
Jan Boer van het Praethuys:
Sint Nicolaas bij
gehandicapte jeugd
NIEUWE TOPMAN JOVD UIT LEIDEN:
PACINI 3
Le
id
ak
tu
eel
-Cv?."'
Jan Boer in zijn Praethuys: „De mensen moeten afgestoft worden".
LEIDEN - De Doelstelling
heeft zo z'n vóóruren. Tegen
de tijd dat het donker begint
te worden, glijden spaarzaam
de eerste pilsjes in vrij dorsti
ge kelen, aan de Vrouwen-
kerkkoorstraat Het aantal
neemt toe naarmate onze hori
zon zich verder van de zon
afkeert. Ook De Doelstelling
doet zich dan steeds meer gel
den. Jan Boer, vanouds boek
houder en van lieverlee den
ker en hervormer geworden, is
vanmiddag onze prediker in
het Praethuys, het mengvat
van de Stichting Gesprekscen-
trum Leiden. Jan Boer heeft
zijn nut van het ingewortelde
boekhouderschap, want hij
runt de zaak en let op de
kleintjes die inmiddels groo
tjes zijn geworden. Vandaar
dat het Praethuys naar wijder
perspectieven kan gaan om
zien. Niet zonder wrok, want
Boer heeft in lichte mate een
broertje dood aan enkele jaren
in het verleden. Dat was toen
de door hem gestichte kleurrij
ke nederzetting Kreatief Sen
trum aan de Breestraat een
wurgdood ging sterven. Het
Kreatief is thans omgebracht
door zwevende groeperingen
die Jans werk hebben ver
nield. Maar in het Praethuys
kan veel ONBEGRIP weer een
nuttig aanzien krijgen, als ten
minste De Doelstelling wordt
nagestreefd.
Het „huys", een begrip, func
tioneert nu al weer bijna 4
jaar. Boer is er de projectlei
der, via wie De Doelstelling
wordt verwezenlijkt; de ani
mator en inspirator-ontwikke
laar. Een café? „Nou kijk, het
is bedoeld als trefcentrum
voor mensen die bezig zijn met
wat wij als Stichting te bieden
hebben: het bevorderen van
studie- en discussiemogelijkhe
den, die vooral gericht zijn op
lui die dit niet beroepsmatig
doen. Teneinde een beter be
grip te kweken tussen de men
sen, verbetering van de maat
schappij en inzake andere
hoogdravende zinnetjes in de
statuten".
Het werk van het Praethuys is
intussen doorgedrongen tot in
de kringen dergenen die hun
verdieping anders zoeken dan
voor de beeldhuis met de pan
toffels aan. Gespreksavonden,
studiegroepen, een bibliotheek
- gericht op het spitten in de
menselijke geest - schaven aan
de geestelijke ontwikkeling
van wie het discours nastreeft.
Allemaal gratis. Alleen de con
sumpties dragen bij aan de
financiële ruggesteun van de
stichting, die Jan Boer en eni
ge barkeepers in leven moet
houden. „Door die drankver
koop krijg je een café-effect,
dat is zo gegroeid", zegt Jan
met enig misprijzen. Maar zo
moet dat ook: studie en ont
spanning gaan altijd samen.
Het Praethuys draait dus van
uit De Doelstelling: ont
plooiingsmogelijkheden voor
het individu, het zich bewust
worden enzovoorts, enzo
voorts, enzovoorts. Daar moet
je Jan Boer voor hebben. In
het verloren „Kreatief" verwa
terde De Doelstelling geheel,
dat aspect van studie en dis
cussie, tussen al die narigheid.
„Daar kwam mijn publiek niet
meer. Ik ben toen hier begon
nen, met die ontplooiingsmo
gelijkheden. Het Praethuys is
met veel pijn en moeite opge
bouwd. Dit jaar pas zijn we
voor het eerst gaan draaien
zoals we altijd hebben willen
draaien. We kunnen nu 'meer
aandacht besteden aan t die
Doelstelling."
Het Praethuys is niettemin be
perkt in de ruimte. Jan Boer
(met een opgeruimde uitdruk
king achter de heldere brilleg-
lazen): „Ik ben wel eens zo
stom geweest om een serie te
organiseren waar 500 mensen
op af kwamen. Er stonden een
paar honderd buiten, erg ver
velend, ik heb niet eens geke
ken. Dat was met prof. Ten
Haeff, Gerard Croiset de pa
ragnost, en nog een paar van
die spirituele mensen. Het suc
ces werkte hier averechts.
Maar we zijn nu in een situa
tie, met meer financiële mid
delen, dat wij ons kunnen ont
wikkelen. Zo zijn we gekomen
op het idee van een summiere
„stadsboerderij", een project
bij de Morsweg. Dezer dagen
zou dat terreintje door de ge
meente worden aangewezen.
Hier gaan we mogelijkheden
voor anderen bieden. Ik kan
in Het Praethuys niet met
bloemkooltjes rommelen.
Maar dèèr gaan we doen aan
alternatieve land- en tuin-
bouwmogelijkheden, aan vee,
aan energieproblematiek mis
schien. Dat wordt ons proef-
terrein. En daarover blijven
we in het Praethuys discussie
ren. Wellicht starten we er in
het voorjaar voor het publiek,
met een windmolen en andere
grappige interessante zaken
die we willen opzetten."
Een zinder probleem is ook
bezig zich op te lossen: de
grote trekpleisters voor de
Leidse mensheid, die zich wil
verdiepen, komen straks aan
bod in het gebouw van het
„Kreatief' (dat in vrede mag
rusten) en waarvoor een nieuw
bestuur en nieuwe plannen
zijn samengesteld: Stichting
Leids Vrijetijdscentrum De
Oude School. „De directeur is
er al, maar we weten nog niet
wanneer hij moet beginnen.
We weten wel precies wat we
daar willen gaan doen. Welk
bestuur zou starten met een
tekort van 80 mille? Nou, dat
doen ze bij De Oude School
wèl. Maar we verdienen het
zonder meer terug; gewoon
volgens het beleid dat we voe
ren. Ik hoop daar terug te
veroveren wat ik er ooit verlo
ren heb...."
In het Praethuys probeert de
stichting - stichting vóór, stich
ting nè - inhoud te geven aan
de specifieke taak van De
Doelstelling. „Ik wil er wel
even op wijzen, dat deze zaak
geheel zonder steun van de
overheid is opgezet. Ze zouden
daar in het Welzijnswerk we
ieens een voorbeeld aan kun
nen nemen: eigen inkomsten
proberen te gebruiken om een
cultuurbeleid te financieren.
Natuurlijk maken wij gebruik
van de subsidiemogelijkheden
die er bestaan, maar we ma
ken er geen misbruik van. Je
moet niet altijd zeuren over
subsidies, maar je moet je ei
gen deelnemers meer belasten.
Dat klinkt misschien revolutio
nair, maar wie weet hadden
die Chinezen gelijk, toen ze
het wiel hadden uitgevonden
en het daarna meteen weer
weggooiden, omdat ze bang
waren dat de mensen lui zou
den worden..."
De Boer wil maar zeggen: we
hebben een maatschappelijke
verantwoordelijkheid aan
vaard en wat we zelf kunnen
verdienen dat moeten we ook
verdienen en niet alleen een
overheid trachten uit te melk
en. „Dat uitmelken is korte-
termijn-denken. Nou, volgens
mij gaat er heel wat gebeuren
met dat welzijnswerk. Daar
wordt in de naaste toekomst
heel wat gesaneerd. En niet
onterecht. Men had veel meer
moeten zoeken naar bronnen
van eigen inkomsten. Trou
wens, wat mensen voor niets
krijgen, vinden ze al gauw
waardeloos..."
De belangstelling voor het
Praethuys vindt Jan Boer
„hardstikke goed". „Maar dat
hangt wel af van wat je ervan
verwacht. Ik ben een merk
waardig soort naief idealist op
dit gebied, die niet van schade
en schande wijs is geworden.
Je moet het uit de mensen
trékken, en dan voel ik me
weer te veel een leider, omdat
men te weinig spontaan rea
geert. Ik zou ze wel eens wat
spontaner willen zien. Wat ik
wil, vind ik gewoon; maar het
is wel bijzonder als ik het
resultaat bekijk. Jammer...,
want het zou heel gewoon
moeten zijn. En tel de uit
komst niet.... Nou, dat is wat
voor mij: ik heb er hier men
sen uit moeten gooien omdat
ze niet pasten in De Doelstel
ling. Dat kostte me wel mooi
enkele duizenden guldens in
een periode.."
Jan Boer - eens van Leefbaar
Leiden - is een man niet zon
der problemen. Hij vindt, dat
te veel mensen moeilijk leven.
Mensen, die alles willen, maar
hard weglopen als er iets moet
gebeuren. „Zo is het idee van
het Politiek Café de mist inge
gaan: je moet dit werk niet
zien als een stuk amusement
en een borreltje drinken, zoals
gebeurd is. Samen met Milieu
Defensie wil ik in januari weer
een poging ondernemen tot
zo'n politiek café, met een cy
clus die eericht is od binnen
steden in de knoop, het Milieu
Vriendelijk Huishouden, de
Bio-industrie en Fietsen in
Leiden."
„Ik bepaal me hier tot het
sociaal-religieuze. En sociaal isv
alles wat niet religieus is. Voor
mij betekent deze stippellijn
politiek én levensbeschouwe
lijke systemen, zoals ufo's,
anthropologic, parapsycholo
gie, marxisme; dat noem ik
religieus. Wat dat is? Probeer
me daar niet op te vangen, ik
klets me er tóch zo uit. Mijn
visie op de mensheid is zonder
meer fout. Ik ben een uit-de-
klei-trekker. Het is een hele
bevalling, hoor, wat ik alle
maal aan het doen ben. Het
moet wél iets voor een ander
te betekenen hebben, anders
heb ik er zelf ook niets aan..."
Het terras vóór het Praethuys
kómt er eindelijk. In het voor
jaar. De Vrouwenkerkkoor-
straat wordt bij het wandelge
bied betrokken en ook het
Vrouwenkerkhof. Een mooie
reconstructie wordt dat. „Een
paar jaar hebben wat ambte
naren dwars gelegen, maar ik
wist m'n juiste mensen te vin
den hiervoor. Het is me nu
gelukt, vóórdat men wat denkt
te gaan doen aan de rehabili
tatie van De Camp. O ja, er
komen bloembakken ook, en
paaltjes. Er blijven nog maar
4 parkeerplaatsen over. Ik
denk, dat er weer een paar
winkeliers niet goed worden.
Maar zelf krijg ik hier ook
mensen met auto's. Hoe verve
lend dat ook is. Maar als het
óns lukt, lukt het die winke
liers ook wel".
In elk geval hoopt Jan Boer
- die zes keer naar achteren
moet om het bier kwijt te ra
ken, maar hij zégt het toch
maar - dat de mensen wat
verstandiger worden, „zodat
de maatschappij ook beter
wordt Elk volk krijgt wat het
verdient.. De mensen leven te
veel in „de stof'; ze moeten
afgestoft worden." Dat zal,
wat Jan Boer betreft, wel weer
het nodige stof doen op
waaien. „Je bént controver
sieel, of je bent het niét Nou,
ik ben het nu eenmaal".
TON PIETERS
r-y^W"»11 i. w-
V
Van een onzer verslaggevers
LEIDERDORP Negen van de
twaalf maatschappelijk wer
kers van de stichting maat
schappelijke dienstverlening
"Midden Rijnland" hebben bij
het bestuur ernstig geprotes
teerd tegen het aangezegde ont
slag van de staffunctionaris
voor het maatschappelijk werk,
de heer C. van Eerden. Het
bestuur van de stichting heeft
gemeend deze beslissing te
moeten nemen teneinde de ge
rezen problemen binnen de
stichting het hoofd te kunnen
bicden.
De maatschappelijk werkers
staan achter de heer Van Eer
den omdat zij alleen met hem
de problemen denken te kunnen
oplossen. "Het gaat er niet om
dat de werkwijze van Chris (van
Eerden) niet juist is, maar om
dat het beleid van het bestuur
fout is. Het bestuur snapt niets
van ons werk, maar denkt zich
er wel mee te kunnen be
moeien". aldus de actievoerders.
De maatschappeüjk werkers
willen een meer therapeutische
benadering van de werkwijze op
de stichting wat inhoudt dat er
minder doorverwezen en meer
begeleid wordt door de maat
schappelijk werkers. Een wer
kwijze, die al in het beleidsplan
van 1976 is vastgelegd en waar
het bestuur mee akkoord is ge
gaan.
In plaats van het ontslag van de
heer Van Eerden hebben de
maatschappelijk werkers het
bestuur gevraagd een begelei
dingsgroep in te stellen bestaan
de uit de heren Duynstee,
Blanksma en Westerburger. De
ze groep zal samen met twee
vertegenwoordigers van het bu
reau De Galan en Voigt, dat
onlangs een rapport opstelde te
neinde uit de impasse binnen de
stichting te komen, het bestuur
voor een jaar vervangen, voor
wat betreft het maatschappelijk
werk. "Wanneer die wens niet
wordt ingewilligd, gaan we tot
hardere actie over", aldus de
actievoerders. Wanneer de ge
vraagde bemiddeling van het
ministerie van CRM faalt, zullen
de maatschappelijk werkers op
hun eigen houtje doorgaan met
hun werk zonder dat het be
stuur daar nog enige invloed op
kan uitoefenen.
"Er is nooit een terechte aan
merking op onze werkwijze ge
maakt", zo stellen de maat
schappelijk werkers, "De cliën
ten en de instanties waarmee we
te maken hebben zijn juist vol
lof over hetgeen we doen. Het
wegsturen van Chris heft de
controverse met het bestuur niet
op, maar verscherpt deze alleen.
Wat er moet gebeuren is het
uitstippelen van een duidelijke
beleidslijn, waarin de commissie
maatschappelijk werk inspraak
heeft".
Wat dat laatste betreft heeft het
er wel eens aan ontbroken in de
stichting, volgens de maatschap
pelijk werkers. "Toen het rap
port van De Galan-Voigt uit
kwam, heeft het bestuur hier
over besloten vergaderd, terwijl
wij als eis hadden gesteld dat
de commissie maatschappelijk
werk het eerst zou bekijken,
waarna een bindend advies aan
het bestuur zou worden gege
ven".
Niet iedere maatschappelijk
werker kan zich met de wer
kwijze van Van Eerden confor
meren. Drie van de thans bij de
stichting werkzame maatschap
pelijk werkers distantiëren zich
van de zaak. Volgens de heer
Van der Berg zijn er in de bijna
drie jaar dat de heer Van Eer
den staffunctionaris is, drie of
vier maatschappelijk werkers
weggegaan. "Wie het niet met
hem eens is, wordt eenvoudig
weggepest', aldus de heer Van
der Berg, die een jaar geleden
de stichting vaarwel zei. "Het
was daar gewoon een onhoud
bare situatie".
Van een onzer verslaggevers
Leiden Sint Nicolaas en zwarte Piet hadden het gisteren wel
ontzettend druk. 's Morgens waren zij onder meer in de
Doelenkazerne, waar zij ruim 140 geestelijk gehandicapte kinde
ren verrasten. De cadeaus die deze kinderen ontvingen warén
betaald door Hoogovens. Ook de militairen van de kokschool/-
Doelenkazerne hadden hun beste beentje voorgezet. Van hun
soldij werden de frisdranken en het snoepgoed betaald. Dat met
Sint Nicolaas geestelijk gehandicapte kinderen naar de Doelen-
kazeme komen is inmiddels traditie geworden.
De geestelijk en üchamelijk
gehandicapte kinderen van het
tehuis „Buitenzorg" aan de
Hoge Rijndijk, dreigden verge
ten te worden. Dank zij rappe
acties van de militairen wer
den daar rond 12 uur gister
middag alsnog 40 teddyberen
afgeleverd door de Goedheilig
man en zijn knechten. De Sint
gaf ook een aantal langspeel
platen met kinderliedjes weg.
In de Stadsgehoorzaal zijn gis
teren prijzen uitgereikt aan de
prijswinnaars van de kleur-
wedstrijd, georganiseerd door
het Leids Citv Centrum. In
totaal hebben 566 kinderen
deelgenomen, 44 van hen kre
gen van Sint en Piet een prijs.
De hoofdprijzen voor kinderen
in leeftijd van 2 tot 5 jaar
gingen naar Marjolein van
Klaveren (een beer) en Joyce
Brandon (een kinderwagen).
In de leeftijd van 5 tot 8 jaar
gingen de hoofdprijzen naar
Alberto Groenendijk (kooi met
konijn) en Marielle Padberg
(cheque). In de leeftijdsgroep
ouder dan 8 jaar gingen de
hoofdprijzen naar Wilbert
Vrouwenvelder (fiets) en Ma
rion Werkhoven (jas).
Dankbaar dat wij hem zo lang in het midden
mochten hebben is na een kortstondige ziekte, nog
voorzien van het Heilig Sacrament der Zieken, van
ons heengegaan onze lieve vader, groot- en over
grootvader
NICOLAAS DE RIDDER
weduwnaar van Agatha Klasina van Stein.
Op de gezegende leeftijd van bijna 93 jaar.
Noordwijk: Jan - Rie
Martien - Jo
Cees- Co
Durban: (Zuid-Afrika): Mien - Leen
Noordwijk: jhea - Willem
Wim
Noordwijkerhout: Do - Jan
Den Haag: Rens - Bert
Noordwijk: Francien - Arris
Leo - Jo
Klein- en achterkleinkinderen.
De gezongen H. Mis van Requiem zal worden opge
dragen op dinsdag 9 december a s. om 11 uur in
de parochiekerk vam St. Jeroen te Noordwijk-Binnen,
waarna de bijzetting zal plaatshebben in het familie
graf op de r.k. begraafplaats aan de Gooweg.
Vader is thuis opgebaard. Wij zullen 's avonds om
20.00 uur thuis voor hem bidden.
Van een onzer verslaggevers
LEIDEN „Ik heb wel eens de indruk,
dat kringen in de WD een heilige oor
log willen voeren tegen Den Uyl en zijn
kabinet, naar zoiets heeft voor mij niets
met liberalisme te maken".
Aan het woord is de nieuwe vice-voorzit-
ter politiek van de liberale jongerenorga
nisatie „vrijheid en democratie" (JOVD),
de 20-jarige rechtenstudent uit Leiden,
Gijs de Vries. Hij is sinds kort belast met
de voorbereiding van het politiek beleid
van de JOVD, de vijftienhonderd leden
tellende club van liberale jongeren die
zich weliswaar onafhankelijk opstelt van
de WD, maar al heel wat liberale „groo
theden" (onder wie oppositieleider Hans
Wiegel) heeft voortgebracht.
Het rommelt een beetje in onze liberal
volkspartij: wat meer vooruitstrevende
geesten als Geertsema kritiseerden on
langs nog het landelijk beleid van de
WD dat te weinig oog zou hebben voor
de sociaal zwakkeren.
Volgens de nieuwe chef kok in de politie
ke keuken van de JOVD zit in deze kri
tiek zeker een kern van waarheid: „Libe
ralen mogen zich nooit inzetten voor het
behoud van de positie van de sterken
maar moeten zich juist inzetten voor het
versterken van de positie van de sociaal
zwakken", aldus De Vries, die vindt dat
hier het wezenskenmerk van het liberalis
me ligt
Als voorbeeld noemt hij de ontwikkelings
samenwerking: „Je kunt je als liberaal
niet maximaal inzetten voor de sociale ge
rechtigheid in Nederland zolang ze in In
dia in de goot liggen te verrekken. Wan
neer voor liberalen de ontwikkelingssa
menwerking niet een hoge prioriteit heeft,
dan duidt dat op een gebrek aan sociale
bewogenheid, „vindt De Vries. Hij is dan
ook (in tegenstelling tot de WD-Tweede
Kamerfractie die op de hulp wil bezuini
gen) redelijk tevreden over de inspannin
gen van de regering op dit gebied. Alleen
op de voorwaarde waaronder het kabinet
zijn ontwikkelingshulp wil geven heeft De
Vries wel kritiek: in het stellen van poli
tieke voorwaarden aan de hulpverlening
ziet hij een vorm van neo-kolonialisme.
„Als de hulpverlening maar ten goede
komt aan brede lagen van de bevolking",
meent hij, waarbij hij opmerkt dat de li
berale jongeren jaren geleden al pleitten
voor een groei van de uitgaven voor de
arme landen tot 3% van het nationaal in
komen. De kamerfractie van de WD
vindt het krappe procent wat thans ge
haald wordt al teveel.
Gijs de Vries
Ook al stelt de JOVD zich onafhankelijk
van de WD op, leert de praktijk dat de
meeste liberale jongeren als ze eenmaal
dertig zijn geworden deze partij kiest als
politieke huis. (Volgens de Vries staat
D'66 inmiddels aan gene zijde van het po
litieke graf). Waarom juist de WD, die
de laatste jaren toch steeds meer het
stempel heeft gekregen van een conserva
tieve partij?
Gijs de Vries: „Wij missen in ons land
een echte conservatieve partij. De plaats
van liberalen is niet recht en niet links
maar rotsvast in het midden. Als liberale
partij moet je je afzetten tegen alles wat
links en rechts van je staat. Welnu, met
dat eerste hebben we geen problemen,
maar met dat tweede wel: we kennen in
Nederland eenvoudig geen conservatieve
volkspartij. Het gevolg is dat je heel wat
conservatieve elementen binnen je partij
krijgt, die de jouwe kiezen bij gebrek aan
beter. De neiging die je als oppositiepartij
hebt om steeds te radikaliseren draagt
daar nog eens extra toe bij", zo stelt De
Vries, die daaraan toevoegt dat de WD
naar zijn mening daardoor meer conser
vatieven heeft binnengekregen dan haar
lief is.
Een grondige interne discussie over de
partij en haar uitgangspunten zou de
WD dan ook niet misstaan meent de
nieuwe JOVD-leider. Hij vindt deze ener
zijds nodig om een stuk toekomst visie te
vormen in het kader van de voorbereidin
gen voor nieuwe regerinsverantwoorde-
lijkheid. Ook op een ander punt acht De
Vries deze interne discussie geboden: de
tolerantie die voor De Vries een van de
essentiële kenmerken van het liberalisme
is, is in de WD nogal eens ver te zoeken.
In dit verband komt hij met zijn voor
beeld van de heilige oorlog die sommigen
in die partij tegen Den Uyl en de zijnen
voeren. „Ik ben bang dat de partij-leiding
van de WD onvoldoende onderkent, dat
het liberalisme meer is dan een politieke
filosofie alleen: het is een stuk levensvisie
die mede is gebaseerd op die tolerantie
en wat dit betreft lijkt de WD vaak
meer op een kies-verkiezing dan op een
politieke partij.
Het spreekt vanzelf dat iemand die zegt
voor tolerantie te zijn wel erg negatief zal
denken over de door sommigen in dit
land bedreven polarisatie (hét verscher
pen van tegenstellingen). De JOVD verzet
zich dan ook uit alle macht hiertegen. De
Vries ziet de polarisatie zelfs als een van
de oorzaken waardoor de WD zo'n grote
aantrekkingskracht uitoefent op conserva
tieven. Anderzijds moet hij toegeven dat
ook Hans Wiegel soms een aardige bijdra
ge aan deze polarisatie weet te leveren.
„Ik vind dat dan ook volstrekt verwerpe
lijk, en onliberaal. Zoiets schept onver
draagzaamheid en dat kan niet samen
gaan met een liberale levensvisie", meent
De Vries. OVerigens vindt hij de polarisa
tie die door Wiegel wordt bedreven nog
wel meevallen vergeleken met die van de
PvdA: „Ik heb de indruk dat hij lang niet
alle sluizen van zijn demagogisch talent
opentrekt; hij tracht een duidelijke mid
denkoers te varen".
Het Democratisch Actiecentrum (DAC),
een nieuwe liberale stroming in de Neder
landse politiek ziet de JOVD als een
doodgeboren kind: „Wij geloven niet in
partij-politieke versplintering in liberale
kring. Een partij als de WD zou juist
ruimte moeten bieden aan personen van
verschillende liberale opvattingen. De par
tij heeft tot nog toe te veel geleden aan
angst voor vleugelvorming. Daar moet hij
nu eens overheen. Men moet een klimaat
gaan scheppen waarin je voor je eigen
opvattingen uit kunt komen. De Vries ziet
dan ook liefst de restanten van D'66 en
de liberalen uit DS'70 terugkeren in de
moederschoot. „Wij achten een gesprek
tussen hen en de WD uiterst zinvol en
daarom zal de JOVD zich hier zeker voor
inspannen", aldus Gijs de Vries.
ARJEN BROEKHUIZEN
