Geringe bewaking van Indonesisch consulaat wekt verbijstering fl.80 Vier gewonden vluchtpoging „Actie in Amsterdam is een goede zaak „BVD MOET GEFAALD HEBBEN" CeidóeSoivMMit Camel 20 is Strenge bewaking ambassade en ministeries VRIJDAG 5 DECEMBER 1975 LEIDSE COURANT PAGINA 7 „Nederland is verantwoordelijk voor veiligheid Indonesiërs" AMSTERDAM De Indonesi sche ambassadeur in Nederland heeft gisteren minister Van der Stoel van Buitenlandse Zaken laten weten dat Indonesië de Nederlandse regering geheel verantwoordelijk stelt voor de veiligheid van alle Indonesi sche staatsburgers in Neder land. De Zuidmolukse bezetters zou den de ambassadeur hebben verzocht stappen te ondernemen bij de Nederlandse regering om voor hen een vliegtuig ter be schikking te stellen, waarmee zij met onbekende bestemming zouden kunnen vertrekken. De ambassadeur zou geantwoord hebben, dat dwang in welke vorm dan ook geen basis voor onderhandelen kan zijn. Drie van de vijf kinderen die 's middags om drie uur werden vrijgelaten, werden na een gesprek met de politie 's avonds naar hun gelukkige familieleden gebracht. (Van onze verslaggevers) AMSTERDAM Enige tijd nadat de receptioniste van het reisbureau in het Indonesische consulaat aan haar overvallers wist te ontsnappen, slaagden nog vier personeelsleden erin het gebouw te verlaten. Drie van hen probeerden zich vanuit de tweede etage langs een touw naar beneden te laten glijden, maar alle drie vielen op het trottoir. Een van hen werd bij het passeren van de eerste etage beschoten door de terroristen, waarbij hij schoten in nek en been opliep. De man werd in zeer ernstige toestand overgebracht naar. het ziekenhuis van de Vrije Universi teit in Amsterdam. Een uur later deed zich het drama voor van een vierde personeel slid, dat zich geruime tijd op het kozijn van een tuimelraam op de tweede etage had geposteerd. Een ooggetuige: „Hij probeerde de afstand naar de grond te schatten, een meter of tien, maar telkens als hij wilde springen werd er op hem geschoten. Dan bleef hij maar weer zenuwachtig zitten, ook toen ik matrassen naar beneden had gegooid, waarop hij zacht kon neerkomen. Met krijt schreef hij het woord „penang" (bang) op de muur." Uiteindelijk sprong de man toch, omdat achter hem de deur van de kamer werd opengeschoten. Hij kwam naast de matrassen op de grond terecht Een rechercheur gooide hem een kluwen touw toe, waaraan hij over het asfalt in veiligheid werd getrokken, terwijl een andere rechercheur de ramen van het consulaat onder schot hield. De man liep een heup-bekkenfractuur op. De twee andere ontvluchte personeelsleden werden in het ziekenhuis opgenomen met een gebroken enkel en een ribfraktuur. Geen moordenaars? NAAR EIGEN WETEN zijn de Zuidmolukse terroristen geen moordenaars, maar soldaten die willen sterven en doden voor hun ideaal. Zo iets beweren vrijwel alle plegers van terreurdaden met een politieke achtergrond: in en rond Israël, in Ierland, in Afrika, in Azië; het is de apologie van anarchisten van uiterst links tot uiterst rechts. Vreemd dat deze fanatieke strijders die zeggen niet te willen moorden, op enkele uitzonderingen nk, hun wapens in eerste instantie richten op weerlozen en pas, met hen als dekking, op militairen, politie en politici, die ze tot toezeggingen willen dwingen. Dit systeem zouden we als krijgsdaden en niet als moorden moeten beschouwen? In haar dagboek schreef Anne Frank overtuigd te zijn van de uiteindelijke goedheid van ieder mens. Ze kan de beulen van haar eigen ondergang er niet mee bedoeld hebben. En waar moeten bij de eigentijdse terroristen hun slachtoffers het greintje redelijkheid dat uiteindelijk bij menselijkheid hoort, zoeken? (Van een onzer verslaggevers) DEN HAAG - „Wij betreuren de slachtoffers die gevallen zijn en misschien nog gaan vallen in de gekaapte trein in Beilen. De actie in Beilen is een afschuwe lijke zaak. De overval op het Indonesische consulaat in Am sterdam daarentegen is een goe de zaak. Wat we Indonesië aan doen is terecht en goed. Wij zijn immers met dat land in oorlog. Als het geen Nederlanders zijn, die In Amsterdam worden ge troffen, dan is dat helemaal niet erg. Integendeel". „Aldus de 36-jarige FJ. Apon- no, voorzitter van de vereni ging „Vrije Zuidmolukse Jonge ren", in zijn woning aan de Haagse Kazernestraat. De woning van voorzitter Apon- no in een achterafstraatje op nog geen steenworp afstand van het statige Lange Voorhout en Kneuterdijk in Den Haag ver toont maat bitter weinig gelijke nis met een actiecentrum van Zuidmolukse jongeren. Een handjevol Ambonezen ontvan gen vriendelijk lachend bezoe kende journalisten en vraagt bij elke radio-uitzending vanuit een portabel apparaat om stilte. Nauwgezet worden dan de laat ste ontwikkelingen gevolgd. Bij een bericht over politieverster- lungen bij Indonesische ambas sadegebouwen in Den Haag en Wassenaar gaat een minzaam hoongelach op. Jongerenvoorzit- ter Aponno, door een ongeval in '70 gedeeltelijk verlamd, is een uitermate stugge, zwijgzame fi guur, die slechts moeizaam de woorden uit zijn mond laat trek ken. „Onze acties in Nederland zijn spontaan opgekomen. Vorige week werden op de Molukken veertig van onze collega-strij ders gearresteerd. De hele situa tie in Indonesië is explosief. De regering kan het sociaal, econo misch en politiek bijna niet meer redden. In Atjeh, Borneo, Papoea, Timor en de Molukken durven de verzetsbewegingen steeds meer aan de oppervlakte te komen. Onze houding en onze acties hier in Nederland zijn voor hen een stimulans. Wij spo ren door onze houding hier, de verzetsbewegingen in Indonesië aan. Dat is een goede zaak. Daarom moeten we hier een pressiegroep blijven. We moeten volhouden. Want wat wij willen is een realiteit en geen „droom" zoals jullie minister Van Doorn dat laatst zei". Het woord „droom" wordt door Aponno met enige stemverheffing uitge sproken. „Ik ben van geen enkele actie op de hoogte gebracht. Daar voor sta ik te dicht bij de top van de Zuid-Molukkers in Ne derland". zegt Aponno. Uit zijn woorden blijkt overigens dat er binnen de Zuidmolukse groep grote onenigheid is. De presi dent der Vrije Zuid-Molukken ir. Manusama uit Rotterdam heeft de acties in Beilen en Am sterdam als ronduit afschuwe lijk aangemerkt „Wij moeten deze mensen uitroeien. Het zijn geen landgenoten. Het zijn cri minelen". zei hij gisteren. Apon no zegt namens zijn organisatie: „In Beilen wordt de Nederland se wet overtreden. In uw ogen zijn het misdadigers. Maar voor ons Zuidmolukkers zijn en blij ven de mannen in de trein vrij heidsstrijders. Ondanks die mo gelijke interne strubbelingen blijven wij achter ir. Manusama staan. Zoals hij ons nodig heeft zo hebben wij hem nodig. Hij is onze leider en zal dat blijven. Maar over het uitstoten van de jongens die thans actie voeren, hebben we als jongeren een an dere mening. Wij kunnen geen Molukker missen bij onze strijd. En als ze in Beilen in handen vallen van de Nederlandse wet en bestraft worden, dan hebben ze hun straf verdiend. Dat wel, maar toch blijven het in onze ogen verzetsstrijders". F. J. Aponno, voorzitter van de „Vrije Zuidmolukse Jongeren". Zuidmolukse jongerenleider: „Wij betreuren doden in Veilen" (Van onze verslaggever) AMSTERDAM Terwijl vijf jonge Zuidmolukse terroristen in het Indone sische consulaat aan de Brachthuijzer- straat in Amsterdam nog steeds vijftien volwassenen en elf kinderen in gijzeling hielden, heerste er gisteravond in het beleidscentrum, dat inderhaast op het' Amsterdamse hoofdbureau van politie was ingericht, verbijstering over het feit dat deze overval heeft kunnen plaatsvinden. Vast staat, dat het ge bouw, ondanks het drama van Beilen, niet onder politiebewaking stond. Er was slechts beperkte surveillance inge steld, hetgeen betekende, dat er af en toe een politiewagen langs reed. Volgens ooggetuigen zou de overval voorkomen hebben kunnen worden, wanneer er agenten voor de deur hadden gestaan. Nu konden de terroris ten, gemakkelijk herkenbaar aan machinegewe ren, die ze half onder hun jas verborgen hielden, ongestoord naar binnen wandelen. Een woord voerder van de gemeente Amsterdam verklaarde gisteravond, dat men zich inderdaad op het ge vaar van de situatie verkeken moet hebben. Ver bijstering heerst overigens bij de Amsterdamse overheid over het feit dat de Binnenlandse Veilig heidsdienst na het complot tegen de koningin en na de treinterreur in Beilen niet de gangen heeft kunnen nagaan van andere Zuidmolukkers. De BVD moet volgens een politiezegsman schrome lijk gefaald hebben. De overval begon om tien voor half één gistermid dag. Een jongeman van omstreeks 25 jaar stapte het Indonesische reisbureau binnen, dat op de parterre van het consulaatsgebouw is gevestigd, en informeerde naar de prijs van een vliegtocht naar Indonesië. Toen de receptioniste zich om draaide om een folder te pakken, trok de jonge man een mes en bedreigde daarmee enkele andere vrouwen, eveneens werkzaam op het reisbureau. Gelijktijdig verschenen nog twee andere overval lers, die het personeel van het reisbureau naar de eerste verdieping dreven. In de verwarring, die hierbij ontstond, wist de receptioniste te ontsnap pen. Ook zestien kinderen, die in het gebouw op dat moment een schooltje bezochten werden naar de eerste verdieping gebracht. Alarm De politie zette, direct nadat alarm was geslagen, de omgeving rond het consulaatsgebouw af en eerste eis in, in ruil voor de vrijlating van de jongste kinderen. De komst van ds. Metiari werd geweigerd, zolang niet alle kinderen waren vrijge laten. De vice-consul bleef met de handen omhoog wachten tot vijf kinderen van zes en zeven jaar oud, met de handen eveneens boven het hoofd, naar buiten kwamen. Zij werden direct herenigd met hun huilende ouders. Later vertelde een politiewoordvoerder dat de kinderen bijzonder overstuur waren door het gebeurde. De twee zoontjes van de vice-consul zouden zich toen nog in het consulaatsgebouw hebben bevonden. Rond zes uur arriveerde het voedsel, waar de terroris ten om hadden gevraagd: slaatjes, pakken brood, fruit en vla. Veste De omgeving van de Brachthuijzerstraat was gis teravond en vannacht een belegerde veste, herme tisch afgegrendeld door 125 politiemannen, die zich met karabijnen hadden verschanst achter auto's en op balcons van tegenoverliggende pan den, achter gekantelde bureaus. In het helle licht van schijnwerpers wapperde de hele nacht het rood-wit-blauw-groen van de Zuidmolukse vlag aan de gevel van het consulaatsgebouw. Scherp schutters hielden hun karabijnen gericht op alle deuren en ramen van het gebouw. De eis van de terroristen om de circa 50 scherp schutters terug te trekken wees de beleidsgroep, bestaande uit burgemeester Samkalden, procu reur-generaal Hartsuiker, de commissaris van de koningin, de hoofdcommissaris van politie, de officier van justitie en een psycholoog, kategorisch van de hand. Ook op het voorstel om weer drie kinderen in vrijheid te stellen in ruil voor de komst van dominee Metiari werd niet ingegaan. Alle elf kin deren naar buiten, anders gebeurt er niets, bleef het onwrikbare standpunt van het beleidscentrum. De overvallers verbonden overigens aan hun eisen geen enkel dreigement, aldus een politiewoord voerder, die zich enigszins verbaasd toonde over de geringe omvang van het eisenpakket, in verge lijking met die van de terroristen in Beilen. „We blijven de hele nacht onderhandelen," zei hij. „We zullen niet ingrijpen, tenzij de heren zelf met geweld beginnen." Een inval in het consulaat achtte een zegsman van de politie een vrijwel onmogelijke zaak. „Het gebouw is groot en heeft een ingewikkeld trappen huis. Denk er maar eens aan, dat het de Ierse politie zelfs niet is gelukt dr. Herrema met geweld uit een zeer eenvoudige woning te krijgen. Als het mis zou gaan, krijgen wij de schuld." Preventieve maatregelen op Schiphol Een man sprong gistermiddag in paniek uit de tweede verdieping van het Indonesische consulaat. Hij raakte eenmaal op de grond bewusteloos en werd door een politieman met behulp van een touw in veiligheid getrokken. agenten met karabijnen begonnen zich achter geparkeerde auto's te verschansen. Om omstreeks twee uur staken de overvallers boven de ingang van het consulaat op de eerste etage een stok naar buiten met de vlag van de Zuid-Molukken. Na de overval belde iemand vanuit het consulaat de Indonesische ambassade in Den Haag om deze op de hoogte te stellen. De ambassade maakte vervol gens bekend, dat de Indonesische consul, de heer Sudarmo Martonagoro, niet in het gebouw aanwe zig was, toen de overvallers binnendrongen. Inmiddels was in de directe omgeving, waar ambu lancewagens en pantservoertuigen gereed werden gehouden, een lichte paniek uitgebroken, toen plotseling enkele knallen weerklonken. Politiea genten, journalisten en belangstellenden, die zich in het schootsveld van de terroristen bevonden, doken weg achter auto's of verschansten zich in portieken. De Amsterdamse politie vermoedde la ter dat de knallen afkomstig waren van vuurwerk. Op last van de politie mochten de bewoners van 20 panden in de aangrenzende Valeriusstraat hun woning niet aan de voorzijde binnengaan. Men klom daarom de huizen via achtertuinen binnen. Vlak bij het consulaat zat, weggedoken in een portiek, een man te huilen. Zijn dochtertje was alleen thuis, maar hij durfde de straat niet over te steken uit vrees dat de terroristen op hem zouden schieten. Eisen In de namiddag schreeuwde een van de Zuidmo lukkers door het raam om een megafoon, een draagbare tv en een transistor-radio. Deze commu nicatiemiddelen werden gebracht door de vice-con sul van Indonesië, die hiervoor zijn jas en colbert moest uittrekken. Hierop maakten de terroristen hun eisen bekend: er moest voedsel (vooral melk) worden gebracht voor 65 personen en de Zuidmo lukse dominee Metiari moest als onderhandelaar naar Amsterdam komen. De politie willigde de met en zonder filter (Van onze verslaggevers) DEN HAAG Kort na het bekend worden van de Mo lukse aktie in het Indonesi sche consulaat in Amsterdam is een strenge bewaking inge steld bij een aantal ministe ries en de regeringsgebouwen op het Binnenhof, bij de In donesische ambassade aan de Tobias Asserlaan in Den Haag, bij de ambassadeurs woning in Wassenaar, bij de op Schiphol gevestigde kan toren van de Indonesische luchtvaartmaatschappij Ga- roeda en bij de omroepgebou- wen in Hilversum. Een ver hoogde staat van paraatheid is afgekondigd voor Schiphol. Een politiewoordvoerder kon niets mededelen over de scherpe bewaking van minis teries en regeringsgebouwe- n.££,?,"In In dit soort situaties kun je beter niet het achterste van je tong laten zien", aldus de woordvoerder. De Tobias Asserlaan werd giste ren door de Haagse politie met dranghekken aan beide zijden afgezet. Agenten van de Mobiele Eenheid, met ka rabijnen bewapend, kregen vanaf twee uur gistermiddag de order niemand meer tot het afgezette gebied toe [e la ten. Een woordvoerder van Schiphol benadrukte dat de verhoogde staat van paraatheid op de luchthaven niets te maken heeft met de eisen die door de terroristen in Beilen en Am sterdam zijn gesteld. „De De maatregelen zijn zuiver pre- De ambassadegebouwen van Indonesië in Den Haag en Wassenaar worden sinds gistermiddag streng bewaakt. Bezoekers van de ambassade aan de Haagse Tobias Asserlaan mochten de afzetten eerst passeren na legitimatie en soms zelfs na fouillering. ventief. Ze zijn genomen op initiatief van de rijkspolitie Dienst Luchtvaart zelf, zonder opdracht uit een beleids- of crisiscentrum". De maatrege len bestaan onder meer uit extra bewaking van de toe gangswegen naar de platfor men en extra strenge contro les. In verband met de twee gijze lingsacties is gistermiddag de staat van paraatheid afgekon digd voor mariniers en leden van de marechaussee. Alle verloven zijn ingetrokken. De verhoogde politieparaatheid was gisteravond ook duidelijk op de grote wegen te merken. Bij de verkeersrotondes Am sterdam en Voorburg beke ken agenten van de rijkspoli tie nauwkeurig alle passeren de auto's.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1975 | | pagina 7