FC Den Haag
zet zich af tegen
paniek-aankoop
Brzezanczyk: „Bal ging nu bij ons sneller"
Vujadin Boskov: „Het ging bij ons langzamer"
H£T CEÜELOISE DILEUA
mmottmvuET
Individuele klasse verschil Feyenoord en FC Den Haag
Choufoer: "Er is geen geld..."
X
r
(Van onze sportredactie
Ook in de Kuip bleek Bos-
kovs smeekbede aan FC Den
Haas toch vooral een aanval
ler erbij te kopen, actueler
dan ooit. Het ontbreken van
een specifieke vleugelspits
vormde een van de voornaam
ste oorzaken van de neder
laag, waartegen FC Den Haag
zich met karakter en moed
verzette.
Herman Choufoer, FC Den
Haags voorzitter betaald voet
bal, wapent zich tegen een
paniek-aankoop, benadrukt de
onmogelijkheid van een der
gelijke transactie en zegt zich
te ergeren aan een trainer, die
dat niet kan inzien en alsmaar
zeurt. "Er is, hoe dan ook,
geen geld in kas." De tegen
werpingen van Boskov, dat
FC Den Haag een goede recet
te tegen PSV (voor de Neder
landse beker) en tegen een
club in de kwartfinales van
de Europacup voor bekerwin
naars in het vooruitzicht
heeft, ontzenuwt de Haagse
voorzitter gemakkelijk. "Er is
dit seizoen een tekort aan re
cettes van 125.000 gulden. Het
enige positieve hiertegenover,
is de twaalf mille, die FC Den
Haag uit de Europa Cupwed
strijden binnenkreeg. Niette
min resteert dus een tekort
van 113.000 gulden."
Als
dat nadeel, in het niet eens
gunstige geval, wegwerken.
Herman Choufoer: "Stel de
bruto-recette van PSV op
100.000 gulden. Daarvan gaat
af ongeveer veertig procent
aan kosten. Resteert voor elke
club een recette van dertig
mille. De kwartfinale-wed
strijd van de Europa Cup met
verhoogde entreeprijzen, ta
xeer ik voor het gemak op een
bezoekerstal van 20.000. Als
dat zo is, zal de netto-recette
voor de club ongeveer tachtig
mille bedragen." FC Den
Haag bevindt zich dan, bere
deneerd vanuit het tekort,
echter nog maar op de „nul
lijn."
Omdat FC Den Haag aan het
begin van het seizoen ook al
Het lijkt dat Vujadin
Boskov wil zeggen: "Als
daar eens een echte vleu
gelspits stond." Voorzitter
Choufoer moet hem te
leurstellen: "Er is geen
geld."
de concessie deed Schoenma
ker in twee betalingstermij
nen van Feyenoord te willen
overnemen, waarvoor het geld
nog niet binnen is, drukt het
recette-tekort van nü extra
zwaar op de schouders van de
club en blijft Herman Chou
foer volharden in zijn visie,
dat een extra-belasting van
twee ton, vanwege een aan
koop eigenlijk onverantwoord
is. "Temeer", zegt Choufoer,
"omdat ik alle spelers - en ook
Boskov- - aan het eind van het
seizoen graag bij elkaar wil
houden. Daarvoor zal dan
geld beschikbaar moeten zijn.
En Boskov is er de trainer
niet naar, die zegt "betaal de
spelers maar meer, want zij
moeten bij elkaar blijven, dan
werk ik het volgend seizoen
wel voor de helft van mijn
salaris."
ROTTERDAM Simon van
Vliet stond gisteren voor een
geweldig dilemma. Hij wilde
'graag voetballen omdat iede
reen binnen de spelersgroep
van FC Den Haag de hele
week door zijn mond vol had
gehad over Feyenoord, maar
hij had pijn aan zijn enkel.
Weinig weliswaar, en daarom
weigerde hij eraan toe te ge
ven maar het vormde wel een
bron van onzekerheid. Voor de
technische staf én voor hem
zelf.
Dat dilemma van Simon van
Vliet bleef later, na FC Den
Haags nederlaag-met-ere, de
gemoederen bezig houden.
Zou een voorstopper zonder
blessure op het meest belang
rijke moment van de wedstrijd
wellicht anders hebben gerea
geerd en Theo de Jong, die op
3-1 afstormde, hebben neerge
legd?
Trainer Boskov had Simon
van Vliet voldoende gewaar
schuwd. Vlak voor de wed
strijd was hem op het hart
gedrukt zelf te beslissen wat
er moest gebeuren en enkele
minuten na de rust, toen Van
Vliet de schijn wekte toch last
van zijn blessure te krijgen,
vroeg de ambitieuze Joego
slaaf het hem opnieuw. Wéér
weigerde Simon van Vliet zijn
ongelijk in te zien; hij blééf.
,JDe hele week", zegt hij, „ben
je met de groep hard bezig.
Het schieten gaat goed en het
lopen eveneens. Het grote punt
Simon van Vliet (links) die een tweestrijd moest
uitvechten met zichzelf. Rechts Nico Jansen die zijn
eerste doelpunt voor Feyenoord maakte.
was echter het vastzetten van
de voet Dat deed pijn. Het
was ongeveer een situatie,
ROTTERDAM Juist in de tweeweekse periode
zonder voetbal die volgde op een opzienbarende
reeks successen van FC Den Haag, kwam Feye
noord tot het besef dat er iets moest veranderen.
Het was toch al te gek, dat een ploeg die zo veel
kwaliteit herbergt, zo schamel te voorschijn trad.
Er werd de laatste twee weken intensief getraind,
er werd afgesproken, dat er niet meer gezeurd
maar gewerkt zou worden en de spelers bleken
(toch) bereid ondanks het incident-Kristensen,
ondanks het aftreden van de spelersraad in diezelf
de twee weken om eens te kijken of ze die
ontegenzeggelijk aanwezige klasse niet weer eens
konden demonstreren. Dat gebeurde uitgerekend
gisteren. Tegen dit naar het sterk lijkt, herboren
Feyenoord, dat bovendien zichzelf had ingeprent
„we zijn er hoogstwaarschijnlijk weer als we dat
lastige FC Den Haag overwinnen", konden de
Hagenaars het verschil in individuele klasse niet
overbruggen. Maar zij leverden wel hun, door het
publiek zeer gewaardeerde, bijdrage aan een ui
terst prettige wedstrijd, die de 29.000 toeschouwers
kijkgenot verschafte. Twee ploegen die het „uitko
men" niet schuwden, zodat een „lekker duel"
gegarandeerd was.
Zo betraden twee ploegen het
mistige terrein, wie beide iets
helder voor ogen stond: FC
Den Haag proberen te bewij
zen dat het naar de top reikt;
Feyenoord dat het niet afge
schreven hoeft te worden als
er zonder interne strubbelin
gen en met zelfoverwinning
wat betreft de werkdrift, ge
speeld zou worden. Twee
nuchtere trainers schraagden
de opzet, zij het voor FC Den
Haag in niet zo optimistische
zin. Boskov beweerde voor de
wedstrijd dat zijn ploeg ten
hoogste goed is voor een vier
de plaats. Brzezanczyk betoog
de dat zijn team meer kan dan
in voorgaande wedstrijden
was getoond „als ze maar de
vaste wil hebben er alles aan
te doen". Na afloop van Feye
noord—FC Den Haag kregen
zij alle twee gelijk. Boskov
omdat was gebleken, dat FC
Den Haag (nog) niet de inhoud
heeft om een zeer behoorlijk
draaiend Feyenoord effectief
te kunnen bestrjden, Brze
zanczyk omdat Feyenoord, dat
de bereidheid opbracht met en
Het loon van het (mee)werken aan een aantrekkelijke wedstrijd kreeg FC Den Haag met dit doelpunt. Eddy Treytel heft de hand op - hij
was aanvoerder - als protest omdat hij meende dat Schoenmaker (midden) buitenspel stond toen hij scoorde. Ook de sterk spelende
Kreuz schijnt te protesteren. Maar de opgeheven handen van de Hagenaars wonnen het: doelpunt.
voor elkaar te werken, zichzelf
aantoonde tot welk een hoogte
de ploeg weer kan stijgen.
Verdwenen
Voor Henk van Leeuwen was er weinig eer wegge
legd. Hij kreeg weinig "bespeelbare" ballen en moest
bovendien, veelal vergeefs, optornen tegen een in vorm
stijgende Wim Rijsbergen (links).
In' het aanvankelijke schim
menspel, waarin scheidsrech
ter Frans Derks ongetwijfeld
meer kon onderscheiden dan
het publiek dat nauwelijks de
overkant zag, weerde FC Den
Haag (uitblinker De Caluwé)
zich uitstekend. Toch was er
iets verdwenen uit het spel.
Het scherpe, het tomeloze, het
pure krachtvoetbal, bleek ge-
miniseerd. En het verschil met
de individuele kwaliteiten van
de Feyenoorders trad naar vo
ren.
Feyenoord bezat een betere
balbehandeling, een hechtere
traptechniek en kon zodoende
met minder moeite en geraffi
neerder aanvallen ontwikke
len. Het leed, door die tech
niek, ook minder balverlies.
En er zat vaart in.
Het eindeloze getiktak was re
soluut verbannen. Brzezanc
zyk: „Inderdaad, de bal ging
sneller, er werd sneller afge
speeld en we gingen met over
leg en niet, zoals eerder ge
beurde, „zonder kop" in de
aanval". Boskov: „Bij ons ging
het juist langzamer, de bal rol
de niet snel genoeg".
Er werd in de Haagse aanval
ook steeds iets te veel gedre
ven met de bal, zodat een su
perieure Ramljak, een sterke
Rijsbergen en dito Schneider
tot ontregelen konden over
gaan.
Ook dat had FC Den Haag
tegen. Bevrijd van het com
plex dat er intern iets niet
goed zat, groeiden de reeds
genoemde spelers maar ook
Theo de Jong, Wim Jansen en
vooral Willy Kreuz boven hun
tot nu toe getoonde vorm. Het
staat ernstig te bezien of de
nog steeds geschorste Van Ha-
negem zijn plaats zal herove
ren als Kreuz deze vorm be
houdt. Toch sukkelde ook
Feyenoord, evenals trouwens
FC Den Haag, maar dat is
bekend, met de aanval waarin
Vreijsen en Kristensen matig
opereerden. Maar bij de Rot
terdammers werkten De Jong
en Kreuz als een harmonika
door afwisselelend uit te bre
ken en kwamen de vloeiende
passes meer vanuit de tweede
lijn dan bij de Hagenaars.
Zijn eerste
Hoezeer Nico Jansen een
enorme „handenbinder"
kan uitgroeien tot een werke
lijke aanwinst (Feyenoord mis
te kracht in de aanval die de
wringende en rommelende
Jansen erin brengt) bleek na
tien minuten toen een fraaie,
snelle en zuivere aanval de bal
deed belanden bij De Jong, die
het leer panklaar voor de voe
ten van Nico Jansen legde:
1—0. Zijn eerste doelpunt voor
zijn nieuwe club.
Het liep voortrefelijk bij Feye
noord, dat rustig en zelfverze
kerd optrad. Niettemin schiep
ook FC Den Haag zich enige
kansen (Jol en Schoenmaker)
maar er kwam niets uit.
Bij Feyenoord wel toen Rijs
bergen met een zeer verre
pass de naar voren getrokken
Schneider bereikte die met
een schitterend schot voor
2—0 zorgde.
Toen FC Den Haag onmiddel
lijk na de hervatting tegens-
coorde de inzet van Ouwe
hand schampte langs de voet
van Schneider, Treytel was
kansloos en Schoenmaker
stond er goed voor, 2—1
leek er nog van alles in te
zitten.
Genadeklap
Het doelpunt van FC Den
Haag bracht een schrikeffect
teweeg bij Feyenoord, dat
rommeliger te werk ging, wat
er niet beter op werd toen
Ramljak niet ernstig, gebles
seerd raakte. Hij werd vervan
gen, na een kwartier hinken
pas, door Olsen. In die „hink-
periode" kreeg Ouwehand een
mogelijkheid maar hij strand
de op Treytel. FC Den Haag
had geen kans gezien de min
dere organisatie in de Rotter
damse defensie uit te buiten.
Het was definitief verslagen
Boskov: „Dat was de genade
klap" toen Kristensen met
een subtiel passje De Jong
wegstuurde. Simon van Vliet
probeerde hem nog te achter
halen, leek daarin te slagen
waardoor Thie niet uitliep,
maar trefzeker mikte De Jong
nummer drie in de touwen:
31.
Feyenoord had zich weer her
steld en toen Thie een schot
van Kristensen met de voet
keerde, was Kreuz erbij om
daarvan gebruik te maken:
4—1. Nico Jansen kreeg nog
een briljante kans maar wilde
de bal „te beheerst" naast
Thie plaatsen, wat. mislukte.
Hij is dan ook de man van de
ferme trap ineens.
Voornaamste in dit duel: het
publiek was zeer tevreden. En
het siert FC Den Haag dat het
daarin zo'n groot aandeel had
gehad.
HERMAN VAN BERGEM
Scoreverloop: 11. Nico Jansen 1—0,
33. Schneider 2—0, 47. Schoenma
ker 2—1, 65. De Jong 3—1, 83.
Kreuz 41. Scheidsrechter: Derks.
Toeschouwers 29.000.
Feyenoord: Treytel; Schnei
der, Ramljak (Olsen), Rijsber
gen, Everse; Wim Jansen, De
Jong, Kreuz; Vreijsen, Nico
Jansen, Kristensen.
FC Den Haag: Thie; De Calu
wé, Van Vliet (Albertsen),
Mansveld, Korevaar; Kila, Pe-
razic, Schoenmaker; Jol, Van
Leeuwen. Ouwehand.
waarin je op de vraag: is de
blessure over, neen moet zeg
gen en op: kan je ermee voet
ballen, ja behoort te antwoor
den.
Dat dilemma maakte het Si
mon van Vliet gisteren erg
moeilijk. Hij kende het belang
tegen Feyenoord geen fout te
mogen maken maar hield zich
aan de andere kant stevig vast
aan zijn laatste ervaring tegen
FC Amsterdam, veertien da
gen terug. Ook toen liep hij al
met deze blessure rond, die hij
op een training had opgelopen.
Maar in de wedstrijd tegen FC
Amsterdam merkte niemand
er iets van, sterker nog: geen
buitenstaander wist ervan af.
„Ik ben die zondag speciaal
een half uur eerder naar het
veld vertrokken om alles voor
mezelf uit te zoeken, te testen.
Die extra training viel hon
derd procent positief uit, even
als de wedstrijd trouwens".
Bedankbrief
Daarna lag de competitie een
week stil in verband met Ita-
lië-Nederland en bet was ie
ders verwachting, dat de bles
sure van Simon van Vliet
weer in orde zou zijn voor bet
duel met Feyenoord.
Maar een eerste teken aan de
wand vormde, bij nader in
zien, al zijn bedankbriefje
voor Jong Oranje, waarvoor
bondscoach Knobel hem vol
komen onverwachts had uitge
nodigd. De pijn in zijn enkel
bleek hardnekkiger dan ver
wacht. Simon van Vliet train
de in de week voor de 23ste
november helemaal niet en
ook in de dagen voor Feye
noord rommelde hij, naar ei
gen zeggen, maar wat aan.
Toch stond hij gisteren zijn
plaats niet af omdat er tegen
over dat „aanrommelen van
de laatste weken" genoeg posi
tieve argumenten waren aan
te voeren. In de eerste plaats
wilde hijzelf te graag en daar
naast vroegen de spelers hem
hard voor zichzelf te zijn. Dat
gaf de doorslag bij het afdwin
gen van een beslissing.
Later, toen Simon van Vliet
vergeefs naar zijn vorm van
de laatste tijd bad lopen zoe
ken, gaf bij toe, dat bet waar
schijnlijk handiger van hem
was geweest voor bet duel
tegen FC Amsterdam al kleur
te bekennen. Dan was de bles
sure beter genezen geweest en
bad waarschijnlijk een doel
punt d la Theo de Jong nooit
kunnen ontstaan.
Simon van Vliet stond name-
lijk dicht genoeg bij de Feye-
noorder die uitbrak, om hem
óf te tackelen óf aan zijn shirt
te trekken. De eerste manier
van ingrijpen had het nadeel,
dat scheidsrechter Derks
waarschijnlijk een gele kaart
zou trekken en daarvan had
FC Den Haag er in het verle
den al genoeg van hem gekre
gen. „Dat flitste op dat mo
ment ook door mijn hoofd. Je
weet nooit wat Derks doet"
En de tweede mogelijkheid
was riskanter, maar zorgelo-
zer. De nette Van Vliet tracht
te' Theo de Jong tweemaal aan
zijn shirt beet te pakken, maar
aan beide pogingen ontwor
stelde de Feyenoorder zich fel.
Doelman Thie was toen ook
geslagen. Hij rekende er hele
maal op, dat zijn voorstopper
Theo de Jong vér voor het
doelgebied van FC Den Haag
zou afstoppen.
HANS DE BRUYN.
