Botsing van krachtexplosies Mansveld vocht eenzaam en kwaad tegen zichzelf Tweede spektakel in vijf dagen bij FC Den Haag DE EERSTE GELIJK VOOR RC de Lens na 2-0 op verlies gezet DONDERDAG 23 OKTOBER 1975 LEIDSE COURANT PAGINA 15 De eerste keer dat FC Den Haag aan de voorsprong van Racing Club de Lens knaagt. Lex Schoenmaker, tweede van links, scoort en het is 1-2. De Franse voorsprong te niet gedaan. Met een feilloze kopbal brengt Simon van Vliet (links) 2-2 op het scorebord. Het onwaarschijnlijk geachte is geschied. Henk van Leeuwen omspeelt de toch waarlijk wel sterk in het weggraaien zijnde doelman Lannoy en FC Den Haag staat op 3-2. DEN HAAG Er zat een Fransman op de tribune die onophoudelijk de tuit van zijn trompet aan zijn mond hield en met bolle wangen blies. Enige duizenden supporters van RC de Lens, tegenstander van FC Den Haag in de achtste finales van het toernooi om Europa Cup 2, brulden vol overgave „allons les jaunes". Maar pal na de rust verstomde het trompetgeschal en het geloei uit die duizenden kelen. Binnen vijf dagen kreeg het Zuiderpark de tweede sensatie te verwer ken, geschiedde het wonder dat alleen de onkreukbare optimist nog verwachtte. Zowaar, FC Den Haag dat in de eerste helft binnen twee minuten een achterstand van 2-0 had opgelopen, sloeg meedogenloos terug. Met dezelfde onstuitbare kracht waarmee de Fransen uit het nietige mijnwerkersplaatsje hun voorsprong hadden bevochten, soms letterlijk want het ging er bikkelhard aan toe, nivelleerden de Hage naars de stand in drie minuten. Er viel een dik kwartier later nog een doelpunt. Duizenden Haagse fans, die eerst de stomheid waarmee ze geslagen waren na dit grandioze spektakel moesten verwerken, schreeuwden zich de stembanden uit de voegen, Hoe ter wereld kon het bestaan. Zaterdag die krachttoer tegen PSV, nu weer van 0-2 op 3-2 met een onweerstaanbare explosie. Toen kwam nog de domper. Aad Mansveld, zijn troepen aanvoerend met zijn stalen conditie, miste een strafschop. Over twee weken zal blijken, als FC Den Haag tegen nog meer duizenden loeiende Fransen moet optornen, hoe duur die misser kan zijn. En die van de in de eerste helft compleet falende Schoenmaker. Maar welk een pure Europa Cupsfeer. Een uur tevoren al klonken de strijdliederen, schalden de aanmoedigingen tot in de klee druimten. FC Den Haag was gewaarschuwd. RC de Lens staat bekend als een vurige, fel aanvallende ploeg. De hardheid waarmee de Fransen hun tegenstrever tegemoet traden, kwam daar nog eens bij. De Ierse scheids rechter John Carpenter had het er moeilijk mee maar liet de zaak niet uit de hand lopen. Een enorme verdienste, die hij al tot de zijne maakte toen de eerste de beste actie die Henk van Leeuwen wilde ondernemen fanatiek de grond in werd geboord. Met Van Leeuwen die bijkans dubbel sloeg. Er was geen sprake van aftasten. Beide ploegen gooiden zich meteen en onvervaard in de strijd. Want een strijd was het, een keihard duel waarin niemand zichzelf of de ander ook maar enigszins spaarde. FC Den Haag hanteerde de speelwijze als tegen PSV. Rol de tegenstander meteen op en laat hem niet op adem komen. Maar wat bij de Eindhovenaars vijf dagen eerder lukte omdat de mannen van Rijvers zich te passief opstelden en zich liéten over rompelen, mislukte bij de Fransen die met hetzelfde elan het rapier trokken. Versta het niet verkeerd. Geen 'tomeloos en ordeloos aanvallende teams die zich hoe dan ook een weg naar het doel wilden banen. Gedragen door een ongelooflijke wilskracht vloeiden de combinaties schijnbaar moeiteloos uit de voeten. Zo snel ging het dat Carpenter, en vooral zijn grensrechter Meagher op wie hij zich nogal eens ten onrechte verliet, zich enige malen verslikte in de buitenspelval die zulk een grote rol in dit duel speelde. FC Den Haag verstaat die kunst perfect, de Fransen minder. Dat bleek al toen ze het probeerden in het eerste kwartier. Van Vliet stuurde De Caluwé, die van achteren door de Franse linie spurtte, naar het doel. Car penter floot ten onrechte, Lens had de bui tenspelval onjuist g KANSEN FC Den Haag mocht zich later niet beklagen over deze ontnomen kans. Het kreeg er voldoende. De Hagenaars bevonden zich me rendeels op de Franse helft, constant. Daar door werd het veld wel klein gemaakt maar dat had tegen PSV ook succes gehad, als er maar snel en zuiver gecombineerd kan worden. En dat gebeurde. Aad Kila, temid den van alle keiharde werkers een uitblinker die vanwege zijn schorsing in de competitie achterstand in conditie leek te zullen hebben maar daarvan bleek niets, Aad Kila stoomde ook al door de defensie van Lens. Doelman Lannoy uitblinkend met Bousdira en Elie wierp zich voor zijn voeten en stompte de bal weg. Het leer kwam pal voor de voeten van Schoenmaker die van dichtbij over schoot. Welk een kans om de leiding te nemen. Ineens, furieus en onweerstaanbaar, hakten de Fransen een bres in het zelfvertrouwen van FC Den Haag. De voorzet en Elie werd door Bousdira gemist, niet door Zuraszek (0-1). De opdringende defensie van FC Den Haag had zichzelf verslagen want ze kon niet tijdig genoeg terug zijn om de overmacht aan mankracht te compenseren. Nog niet bekomen van de schrik joeg rechtsbuiten Jankovic, op wie FC Den Haag een oogje heeft gehad, vanaf eigen helft achter de bal aan. Thie aarzelde even en dat was voor de Joegoslaaf net voldoende om hem kansloos, en zeer fraai, te passeren (0-2. Aad Mans veld, te ver naar voren gegaan, was de 'directe oorzaak geweest omdat hij de bal verspeelde. Vreugdedansen in de Franse hoeken op de tribunes, wachten of FC Den Haag die enorme dreun zou kunnen verwer ken bij de stedelijke fans. Het ging moeizaam. Jol bereikte na veel geharrewar Schoenmaker, die wederom faalde. En nogmaals, toen Hopquin foutief terugspeelde en hem de bal precies voor de voeten legde. Doelman Lannoy wierp zich weer als onneembaar obstakel voor Schoenmaker althans op. Trainer Boskov, die tegen PSV Albertsen had opgeofferd om Van der Kuijlen uit te schakelen, waardoor Schoenmaker als han gende linkerspits moest optreden, had weer voor dit concept gekozen. Ondanks zijn gro te actieradius was Schoenmaker op links niet de man die de levensgrote kansen kon omzetten in treffers. Maar ook Ouwehand strandde in kansrijke positie op Lannoy. Toch Sensatie volop, spanning kwam er eveneens, pal na de rust. Hans Bres had de plaats van Jol ingenomen op rechts. Meer vuurkracht in de aanval, althans dat hoopte Boskov. Het werd geen vuurkracht maar een gave voor zet van Bres, in de eerste de beste minuut. Van Leeuwen kopte door naar Schoenmaker die van dichtbij raak prikte (1-2). Zou het dan tochTwee minuten later. Bousdira kreeg de gele kaart, die Notheaux voor de rust ook had ontvangen. Mansveld nam de vrije trap en Simon van Vliet kopte onhoud baar in: 2-2. Donderend rolde het „ADO-ADO" het is inderdaad vrijwel onmogelijk om FC Den Haag te roepen van de tribunes. De trompet zweeg, de Fransen zaten met holle ogen dit schouwspel en spektakel aan te Hoe zwaar gaan over twee weken gemiste kansen wegen? kijken. Lens had tijd nodig om dit te verwer ken. Nogmaals klapte de buitenspelval niet correct dicht en Ciesilski moest een inzet van Van Leeuwen uit doel werken. Over de lijn of niet Carpenter besliste dat het niet Van hard werd het duel bikkelhard. Om elke centimeter werd met leeuwenmoed ge streden. Kon het in door snee niet meer zó jonge Racing Club de Lens Lannoy 30, Marie 30, Mujica 31, Jankovic 29 dit moordende tempo en die afmattende strijd volhouden. Er werden meer fouten gemaakt, de bepaald niet te verwaarlozen techniek haperde, er vielen gaten. En weer klapte de buitenspelval niet dicht Bres zond de bal naar Mansveld die Van Leeuwen bereikte, voor open doel: 3-2. De sensatie was compleet. Lens, dat de zege stevig in handen leek te hebben, was in twintig minuten op achterstand gezet En FC Den Haag walste door, zodat Bousdira in barre nood de bal met de hand bewerkte toen deze bij Schoenmaker dreigde te ko men. Strafschop. Aad Mansveld, koningsschutter met twee vrije trappen tegen PSV, zond een tam en onzuiver rollertje in dat Lannoy simpel verwerkte. VERMOEID Van hoe groot belang kan straks deze misser zijn en de kansen die Schoenmaker niet vermocht te benutten? Zo bezien had FC Den Haag een ruimere zege moeten behalen. Dat kan de pure fans somber stemmen, het spektakel was er niet minder om. Wel de slotfaze, waarin Albertsen werd inge zet voor de geblesseerde Korevaar, Thie een save verrichtte toen Zuraszek op het punt stond in te koppen en Mansveld de gele kaart kreeg toen hij de wegsprintenden No theaux raakte. De helden waren vermoeid. Ze hadden hun krachten verbruikt, Lens vond het wel best zo en drong niet meer aan. In de dunne herfstwind klonk weer de trom pet. „Allon les jaunes". Over twee weken zal FC Den Haag wederom een krachtsexplosie moeten leveren om het harde, maar ook technisch verdienstelijke Lens in de „Franse hel" te kunnen weerstaan. Daar zal het spektakel nogmaals losbarsten, als het waar is dat Lens altijd zo tomeloos ten strijde trekt en gisteravond geen sprake was van ook een incidentele uitbarsting boven de normale kracht. Scoreverloop: 17. Zurakszek 0-1; 18 Jankovic 0-2; 46. Schoenmaker 1-2; 48. Van Vliet 2-2; 65. Van Leeuwen 3-2. Scheidsrechter: Carpenter (Ierland) Toe schouwers: 18.000. FC Den Haag: Thie; De Caluwé, Van Vliet, Mansveld, Korevaar Albertsen; Kila, Pera- zic, Ouwehand; Jol Bres, Van Leeuwen, Schoenmaker. RC de Lens: Lannoy; Hopquin, Marie, Cie- selski, Mujica; Elie, Bousdira, Leclerq; Jan kovic, Notheaux, Zuraszek (Kaiser). HERMAN VAN BERGEM FOTO'S SIMON EN RENÉ SMIT FC DEN HAAG JUBELDE, MAAR DEN HAAG Aad Mansveld heeft in zijn carrière zelden de strijd tegen zichzelf opgegeven. Zijn inzet stond altijd bol van karakter. Mansveld was FC Den Haag én omgekeerd. Meestal is die grote verantwoordelijkheid een zaligheid. Het succes, waar elke voetballer op jaagt, straalt sneller van je af en daar zijn spelers van formaat gevoelig voor. Maar er zijn ook momenten, waarop de verplichting te zwaar wordt en dan staat hij eenzaam en alleen, tegenover een overmacht met dodende blikken in de ogen. Vergeten wordt dan elk besef voor de werkelijkheid, alleen dat ene verschrikkelijke moment, waarop hij uitgleed, telt. Mansveld leed daar gisteren onder. Hij had wéér een avond achter de rug, waarop hij „achttien karaats" karakter uitstraalde, toen de twintigste minuut van een zeldzaam opwindend kwartiertje van FC Den Haag moest worden bekroond met het benutten van een strafschop. De specialist bij uitstek rende naar voren. Het gejuich van de treffer kwam hem al tegemoet: 4—2 stond er reeds op het scorebord bij zijn aanloop naar de bah Zijn enige vergissing van de avond kreeg het karakter van een ramp. Doelman Lannoy koos de goede hoek. Onvoorstel baar, maar waar. De huivering trok over de tribunes. Mansveld was gebroken. De unieke kans om zijn ploeg „in veiligheid" te brengen was verdwenen. In een zaamheid kwam hij naderhand zichzelf tegen en toen iedereen bij hoog en bij laag bleef bewe ren dat FC Den Haag, de vol gende, derde ronde zou halen, sloop Aad weg. Eenzaam en al leen. Kwaad op zichzelf, omdat hij het hoogtepunt van een glo riedag had gemist. Hij en nie mand anders, was naar zijn ge voel schuldig aan de „onvoltooi de" trap van elf meter. Triest „Ik schiet hem er vannacht in mijn slaap zeker nog wel tien duizend keer in", was het enige, dat hij kwijt wilde. Zijn vrouw en zoon volgden Mansveld op zijn trieste tocht naar huis. De anderen, Kila, Van Leeuwen en vooral Schoenmaker keken hem na. Zij hadden medelijden. Toch heerste bij hen niet de gedachte aan rancune. Integen deel „Wij halen het, honderd procent zeker," zei Kila, de ab solute uitblinker op het veld. En Van Vliet deelde in deze overtui ging. „Wij zijn ontzettend zwaar geschrokken na die 2—6, dat is logisch. Lens was beter dan we hadden verwacht Maar ik blijf er nog heilig in geloven, waar om niet? Lens werd na de rust toch onder de voet gelopen. Of niet soms." Ook Van Leeuwen, de maker van 3—2, blijft de toekomst vol vertrouwen tege moet zien. „Ik weet niet of iede reen het heeft gezien, maar de defensie van Lens opereert van één lijn. Zonder ausputzer dus. Daarin schuilt onze kans voor de return. We krijgen zeker, een, zo niet meer mogelijkheden op een treffer en als die worden benut zijn alle twijfels weg.-Bo- vendien zijn de verdedigers van Lens niet sterk in de lucht. Dat De misser van de avond. Mansveld heeft te zacht ingeschoten is belangrijk voor over veertien dan alleen nog maar van een werkt. „Ik steek er mijn hand Boskov, de trainer, die het be- dagen." Hij was zijn stomme ommekeer, maar er echt in gelo- voor in het vuur. Eén meter was perkte materiaal van FC Den verbazing over die vliegende ven doe-je niet meer." Van die bal pertinent achter de lijn. Haag toch twee keer binnen start van RC de Lens nog niet Leeuwen maakte zich weer ver- Ik juichte al, zo zeker was ik vijf dagen tot onwezenlijke te boven. „Tsjonge, het leken schrikkelijk kwaad over de in- van mijn zaak." Peraciz beves- hoogte bracht, blijft ook van wel toverballen, zo simpel gin- zet,'die naar veler mening van- tigde dat verhaal. „Ik heb het zijn winstkansen op het berei- gen ze erin. Eigenlijk droom je achter de doellijn werd wegge- ook gezien." ken van de volgende ronde overtuigd. Bres bracht de om mekeer. Zijn snelheid verraste onze tegenstander met als ge volg toch drie doelpunten. Dat moet voor de return genoeg zijn. RC de Lens krijgt het na deel dat het nu moet winnen." Een zeer bijzondere ervaring deed Joop Korevaar op. Hij heeft als verdediger het voor deel technisch en snel te zijn. De waardering voor die eigen schappen kwam al eens tot uit drukking in een invitatie voor het Oranje-elftal, maar daar antwoordt hij categorisch niet op. Zijn reputatie blijft niette min overeind, ook al doordat vormverlies bij hem een zeld zaamheid is. Wat Korevaar gis teren, op die verschrikkelijke 22ste oktober overkwam brak alle records. Hij kreeg als tegen stander „ene" Jankovic, een Joegoslaajf, die door FC Den Haag ooit om zijn snelheid werd begeerd. Het leek een opdracht uit duizenden en Korevaar pre pareerde zich normaal. Twee uur later wist hij echter méér, veel meer zelfs. „Ik stond van avond tegen de beste rechtsbui ten uit mijn.carrière. Die indruk kan iemand uit mijn hoofd pra ten. Ongelooflijk. Wat was die kerel, Jankovic heette ie toch, sneL René van der Kerkhof van PSV is bij hem vergeleken een kleine jongen. Die eerste minu ten van de wedstrijd wist ik niet wat ik meemaakte. Elke keer, wanneer ik naar voren stapte om hem af te stoppen, was hij me al voorbij. Er was, werkelijk waar, geen houden aan. Daar kwam voor mij nog bij, dat Perazic over links doorzette. Ik kreeg toen vaak Marie, zijn man. én Jankovic tegenover me. Wat ik toen allemaal presteerde berustte op geluk. Ik koos steeds voor één van de twee" Daardoor vielen er gaten en bei de doelpuntrijke acties werden opgezet bij de zijlijn. Angst voor de return bezit Korevaar niet. „In Lens wordt alles anders. De ruimte om zijn snelheid te be nutten ontbreekt Ik ga dan ook graag nog één keer het duel met hem aan." Jankovic, naderhand natuurlijk in gesprek met zijn Haagse landgenoot Perazic, vond dit zijn beste wedstrijd bij Lens. „Mijn medespelers beginnen eindelijk te begrijpen hoe ik de bal moet krijgen." Korevaar ,En toch krijgt hij nog lang niet alle ballen op het juiste mo ment Dat heb ik zelf ervaren. Op een gegeven moment wist ik wat hij allemaal kon en ik gaf hem geen meter ruimte meer. Toen zag ik eigenlijk pas goed welke mogelijkheden hij nog meer bezit" In tegenstelling tot de Franse spelers praatte trainer Sowinski honderd uit over de scheids rechter Carpenter. „De straf schop, die Bousdira veroorzaak te, was er geen. Het was aange schoten hands en daar geef je geen strafschop voor. Wat naar mijn idee wel een strafschop had moeten zijn was de overtre ding van De Caluwé. Hij torpe deerde Notheaux. Maar dat zag de Ier ook al over het hoofd." HANS DE BRUYN

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1975 | | pagina 15