ledereen kon alles
bij FC Den Haag
De eenzame strijd van PSV
tegen het collectief
Mansveld
wacht
weer
schorsing
Geen straf
voor Cruyff
Het
Fenomeen
van de inzet
heerste
PRECIES OP TIJD
Simon van Vliet juicht
het uit van plezier. FC Den
Haag staat op 0.
DEN HAAG Johan
Cruyff hangt geen
schorsing boven het
hoofd. Dat is de verras
sende conclusie van de
secretaris betaald voet
bal Jan Huybregts na
enig graven in de regle
menten van de Europe
se Voetbalunie (UEFA).
Daarin staat wel, dat
een speler, die twee gele
kaarten heeft gekregen,
de eerstkomende inter
landwedstrijd automa
tisch is geschorst, maar
ook dat na elk seizoen
de spons wordt gehaald
over de minder ernstige
overtredingen.
De uit-wedstrijd tegen
Finland, waarin Cruyff
tegen zijn eerste gele
kaart opliep, vond
plaats in het vorige sei
zoen. De gele kaart, die
de Hongaarse scheids
rechter Palotai hem
woensdagavond voor
ogen toverde in het duel
tegen Polen, is als ge
volg daarvan de eerste
van het nieuwe seizoen.
Nu Cruyff - tot zijn ei
gen verrassing overigens
- in dit opzicht wel be
schikbaar blijkt, wil het
sectie-bestuur betaald
voetbal een uiterste po
ging doen Johan Nees-
kens en Cruyff alsnog
vrij te maken voor de
alles beslissende wed
strijd Italië-Nederland
op zaterdag 21 novem
ber in Rome. Daar zal
worden uitgemaakt welk
lan£ zich kwalificeert
voor de kwartfinales
van het Europees kam
pioenschap.
I
Henk van Leeuwen passeert „volgens het boekje" doelman Van Beveren (foto
boven) en scoort gemakkelijk. FC Den Haag scoort voor de eerste keer.
DEN HAAG Eén, soms twee keer per seizoen
loopt FC Den Haag aan de hand van het Fenomeen
van de inzet. De bereidheid om te winnen is dan
verschrikkelijk groot en het collectief in het veld
krijgt een ijzersterk karakter. Iedereen kan èlles.
Spelers, die anders met geen stok vooruit zijn te
branden, raken in de ban van de motivatie en
ballen uit haast onmogelijke situaties voorgezet,
komen toch nog goed terecht. De beperking is
overwonnen, het elftal heeft vleugels gekregen. Het
Fenomeen van de inzet heerst.
FC Den Haag had weer eens
zo'n verbazingwekkende uit
schieter. Het liep op die haast
onvergetelijke zaterdagavond
van de achttiende oktober, no
ta bene tegen landskampioen
PSV, te voetballen als nooit
eerder. Beter zelfs dan tegen
FC Twente, het vorige jaar in
de bekerfinale, een wedstrijd
die van zo'n kardinaal belang
voor de club werd. Soeverein
en beheerst rolde de bal van
voet naar voet en FC Den
Haag kreeg vooral in de twee
de helft van de adembenemen
de demonstratie in het Zuider
park het unieke gevoel dat
alles lukte. Wat er ook gebeur
de, de bal kwam - soms inder
daad wel eens fortuinlijk -
vrijwel altijd terecht daar,
waar bedoeld was. Tegen dat
hechte collectief van FC Den
Haag (persoonlijke uitblinkers
ontbraken, hoewel Aad Mans
veld zijn topvorm benaderde)
vocht PSV een eenzame en
ongelijke strijd. Die beslist
werd door een merkwaardige
samenloop van toevalligheden.
Een hachelijk moment, kort
na rust, voor het doel van FC
Den Haag loste Aad Mansveld
spectaculair op door een kei
harde inzet van Dahlqvist op
de doellijn te stoppen. De gro
te opluchting werd gevolgd
door het andere uiterste. Voor
dat PSV besefte hoe dicht een
doelpunt nabij was geweest,
had Henk van Leeuwen de bal
bemachtigd en startte een on
navolgbare rush. Vanaf de
middenlijn ongeveer, helemaal
in zijn eentje. Precies volgens
het boekje (een schijnbewe
ging maken naar rechts en
links passeren) werd doelman
Van Beveren op het verkeerde
been gezet en de stand was
1-0.
Sensatie
Een ongelooflijke sensatie
was in aantocht. PSV moest
risico's gaan nemen of het
wilde of niet. De Eindhovense
defensie stortte volledig in el
kaar. Er vielen gaten zo groot
als het Evoluon en de steeds
enthousiaster wordende
twaalfduizend toeschouwers
lieten hun dreiging herhaalde
lijk blijken om Van Beveren
en Van der Kuylen, de „spij
belaars van Oranje" massaal
terecht te wijzen. De catastro
fe werd compleet. PSV mocht
uiteindelijk nog blij zijn dat
de score tot 4-1 beperkt bleef.
FC Den Haag miste zeker nog
een handvol kansen
Toen het vijftig jaar bestaande
Zuiderpark, waarvoor een
feestprogramma met majoret
tes en echt vuurwerk was op
gesteld, verlaten was, gromde
Kees Rijvers, de trainer van
PSV nog na. „Begrijp me niet
verkeerd. Ik maak FC Den
Haag in de allereerste plaats
mijn complimenten. Het heeft
feller, agressiever dan wij ge
voetbald. Maar de situatie die
aan het eerste doelpunt van
FC Den Haag vooraf ging
blijft voor mij een twistpunt.
Harry Lubse zegt dat hij fors
werd weggeduwd en anderen
beweren dat Henk van Leeu
wen bij die counter van FC
Den Haag zeker vijf meter
buitenspel stond".
Lubse boos: „De grensrechter
vlagde zelfs". Rijvers weer:
„Vraag het maar aan Boskov.
Hij zei het zelf". Maar wat
dacht U: de trainer van FC
Den Haag wist natuurlijk van
de prins geen kwaad. „Dit is
een psychologische zege. Ho
pelijk breekt er eindelijk weer
een mooie en zonnige tijd voor
FC Den Haag aan. We hebben
ellende genoeg achter de rug".
Riskant
Boskov glunderde. Door zijn
riskante en verschrikkelijk
knap uitgedokterde taktiek
tegen PSV had FC Den Haag
het moreel voor de Ommekeer
langzaam veroverd. Twee za
ken stonden daarbij centraal.
Hoe zou Roger Albertssen zijn
opdracht vervullen een vedet
te als Willy van der Kuylen
uit te schakelen Boskov had
destijds in Griekenland een
vingerwijzing gekregen toen
de enige Noor in buitenlandse
dienst met Papaiouna - de
Wim van Hanegem van AEK
Athene - deed wat hij wilde.
Dit eerste vraagteken werd
een grandioos succes; Willy
was nergens.
Een andere, zo mogelijk nog
riskantere aangelegenheid was
de taak van Simon van Vliet.
Boskov had ontdekt, dat de
aanvallers van PSV nogal
traag terugliepen. Daar zag de
trainer een uniek buitenkansje
in als Van Vliet maar de moed
had bij het opzetten van de
aanvallen zo veel mogelijk uit
te breken. Mansveld: „Simon
deed het zeer goed". Boskov,
een trainer, die lef heeft en
daarom ook wel eens uitglijdt,
betrok ook Roger in zijn com
plimenten. „Beiden functio
neerden prima en daarmee
hoop ik anderen niets tekort
te doen. Iedereen was eigenlijk
goed".
Toch had Rijvers wel gelijk,
toen hij zei dat PSV aanvanke
lijk dichter bij een voorsprong
was geweest dan FC Den
Haag. Want hoewel de thuis
club „kort op de man" speelde
was het enige momentje waar
op Albertssen („Ik mis genoeg
techniek voor een buiten
plaats. Daarom speel ik veel
liever op het middenveld") zijn
Eindhovense rivaal losliet, al
meteen gevaarlijk voor FC
Den Haag. René van der Kerk
hof had helemaal vrijstaand
gemakkelijk kunnen scoren.
Maar toen hij aarzelde herstel
de doelman Thie zich voortref
felijk. Ook vlak voor dat be
twiste doelpunt van FC Den
Haag, drie minuten na de pau
ze, kreeg PSV nog een juweel
van een kans, maar Dahlqvist
scoorde niet
Opwinding
Toch was FC Den Haag in het
spel weinig achtergebleven,
temeer, ook omdat Mansveld
weer strakke en haarzuivere
voorzetten van vér losliet. Het
mankeerde de Hagenaars al
leen aan echte scoringskan
sen. Die ontstonden pas, toen
Van Leeuwen het sein voor de
opwinding gaf en PSV, men
taal uiterst zwak, geen raad
meer wist met wat nu te doen.
De ene fout in de achterhoede
volgde op de andere. Spelers
als Krijgh en Van Kraay, die
jl woensdag tegen Polen nog
superieur verdedigden, kwa
men in grote moeilijkheden
Steeds speelde een Hagenaar
de bal net iets sneller af dan
verwacht. De nervositeit bij
PSV groeide daardoor. Vooral
bij doelman Van Beveren, die
angst had om uit te schieten
vanwege de meedogenloze
reacties van het publiek. Zijn
persoonlijke nederlaag in deze
sensationele wedstrijd bereik-
Henk van Leeuwen wordt ten val gebracht (foto boven) en scheidsrechter Derks geeft een vrije trap. Mansveld
neemt hem en de muur wijkt uiteen tussen Van der Kerkhof en Van Kraay (foto midden). De bal verdwijnt
recht in de kruising en Aad Mansveld kan zijn geluk niet op. Vier Hagenaars springen hem om de nek, terwijl
Ronnie van Baaren lachend door het leven gaat (foto onder). FC Den Haag maakt 4—1.
Ie een hoogtepunt toen Van
Leeuwen weer eens uitbrak.
Maar net kon de Eindhovense
doelman scoren verhinderen.
Hij maakte echter wel hands.
Mansveld natuurlijk achter de
vrijetrap. Zijn beweging was
uniek voor FC Den Haag. Hij:
„Ik heb van de week voor het
eerst op deze vrije trap ge
traind. Le^ komt op drie me
ter van mij afstaan en ik maak
een beweging alsof ik hem de
bal wil aanspelen. Door die
draaïng geef ik de bal echter
erg veel effect en dat moet het
hem doen". Dat deed het hem
ook bij Van Beveren. Want de
„kromme" bal belandde eerst
tegen linker en vervolgens te
gen de rechterpaal. Het Zuid
erpark werd muisstil, wie kon
constateren of het een treffer
werd. De bal rolde traag ach-
(Van onze sportredactie)
DEN HAAG Het spektakelstuk tegen PSV kwam voor FC
Den Haag precies op tijd. De verwachting bestaat, dat het
bezoek aan de Europa cupwedstrijd tegen RC de Lens van
aanstaande woensdag toch nog zal meevallen. Administrateur
Van der Tuyn was zelfs zeer optimistisch. Hij voorspelde, dat
het optreden tegen PSV toch zeker vijfduizend toeschouwers
zou schelen.
ter de doellijn: 2-0. Groots was
het gejuich en Mansveld
maakte voor de tribune aan de
lange zijde zelfs een knieval
van geluk.
Finaal
Zelden heerste vanaf dat mo
ment een prettigere sfeer in
het Zuiderpark. FC Den Haag
voetbalde als in zijn grootste
dagen en Lex Schoenmaker
(„Ik voel niet veel als terugge
trokken linksbuiten. Die
plaats ligt me niet zo goed.
Maar ik begrijp waarom Bos
kov niet anders kan") permit
teerde zich een door Perazic
zeer knap vrijgemaakte bal te
missen. En hoe, hij schoot er
finaal over heen.
FC Den Haag had geen tijd
zich er druk over te maken.
Het voerde steeds maar het
tempo op om de druk op PSV
niet te verminderen. Eén ding
was echter jammer. Aad
Mansveld nam tot tweemaal
toe een snelle PSVer in een
schaarbeweging. Scheidsrech
ter Derks was de eerste keer
(tegen Willy van der Kerkhof)
bereid de overtreding met de
mantel der liefde te dekken,
'maar toen Mansveld één mi
nuut later, tegen René van der
Kerkhof hetzelfde deed, greep
de Brabander terecht naar
zijn vestzak: Hij liet een gele
kaart zien. Manager Eddie
Hartman: „De pech zit ons
achterna, dit jaar. Dit wordt
de vierde schorsing al. Het
lijkt wel alsof er nooit een
einde aan komt".
Maar het Zuiderpark reali
seerde zich dat niet. Elke bal
van FC Den Haag was ge
plaatst en dat komt zó zelden
voor, dat men met volle teugen
bleef genieten. De sfeer was
geweldig. Er werd gezongen
en in bepaalde vakken van de
tribunes zelfs gedanst Dat
werd alleen nog maar erger,
toen Simon van Vliet zijn per
soonlijke missie nog meer
glans gaf. Hij brak uit en
Mansveld schoof de bal de
goede richting uit en Van Vliet
dropte hem simpel langs Van
Beveren: 3-0.
Er moest nog een half uur
worden gespeeld en PSV was
'nergens meer. Goed, dat te
gendoelpunt van Edström uit
een voorzet van Van Kraay
ontstaan, redde de eer, maar
daar stond 'weer tegenover,
dat Mansveld vier minuten
voor het einde een op de oude
manier genomen vrije trap
(Perazic en Schoenmaker
maakten de schijnbewegingen)
keihard raak schoot. De bal
verdween - zonder de muur te
raken - recht in de kruising:
4-1.
Trainer Kees Rijvers kon zich
na afloop niet herinneren hoe
lang het geleden was, dat PSV
tegen zo'n catastrofe was op
gelopen. „Maar", zei hij sip,
„het moet naar mijn gevoel
een eeuw geleden zijn ge
weest".
Hans de Bruyn
Foto's: Simon en René Smit
Scoreverloop: 48. Van Leeuwen
1-0, 55 Mansveld 2-0, 63 Van Vliet
3-0, 82 Edström 3-1, 85 Mansveld
4-1. Scheidsrechter: Derks. Toe
schouwers: 12.000.
FC Den Haag: Thie; De Cluwé,
Van Vliet, Mansveld, Korevaar;
Ouwehand, Perazic (Bres), Albers-
sen; Van Baaren (Jo), Van Leeu
wen Leeuwen, Schoenmaker.
PSV: Van Beveren; Poortvliet
(Deacy), Krijgh, Van Kraay, Deij-
kers; Willy van de Kerkhof, Lubse,
Van der Kuylen; Rert van de Kerk
hof, Edström, Dahlqvist