ledereen kon alles bij FC Den Haag De eenzame strijd van PSV tegen het collectief Mansveld wacht weer schorsing Geen straf voor Cruyff Het Fenomeen van de inzet heerste PRECIES OP TIJD Simon van Vliet juicht het uit van plezier. FC Den Haag staat op 0. DEN HAAG Johan Cruyff hangt geen schorsing boven het hoofd. Dat is de verras sende conclusie van de secretaris betaald voet bal Jan Huybregts na enig graven in de regle menten van de Europe se Voetbalunie (UEFA). Daarin staat wel, dat een speler, die twee gele kaarten heeft gekregen, de eerstkomende inter landwedstrijd automa tisch is geschorst, maar ook dat na elk seizoen de spons wordt gehaald over de minder ernstige overtredingen. De uit-wedstrijd tegen Finland, waarin Cruyff tegen zijn eerste gele kaart opliep, vond plaats in het vorige sei zoen. De gele kaart, die de Hongaarse scheids rechter Palotai hem woensdagavond voor ogen toverde in het duel tegen Polen, is als ge volg daarvan de eerste van het nieuwe seizoen. Nu Cruyff - tot zijn ei gen verrassing overigens - in dit opzicht wel be schikbaar blijkt, wil het sectie-bestuur betaald voetbal een uiterste po ging doen Johan Nees- kens en Cruyff alsnog vrij te maken voor de alles beslissende wed strijd Italië-Nederland op zaterdag 21 novem ber in Rome. Daar zal worden uitgemaakt welk lan£ zich kwalificeert voor de kwartfinales van het Europees kam pioenschap. I Henk van Leeuwen passeert „volgens het boekje" doelman Van Beveren (foto boven) en scoort gemakkelijk. FC Den Haag scoort voor de eerste keer. DEN HAAG Eén, soms twee keer per seizoen loopt FC Den Haag aan de hand van het Fenomeen van de inzet. De bereidheid om te winnen is dan verschrikkelijk groot en het collectief in het veld krijgt een ijzersterk karakter. Iedereen kan èlles. Spelers, die anders met geen stok vooruit zijn te branden, raken in de ban van de motivatie en ballen uit haast onmogelijke situaties voorgezet, komen toch nog goed terecht. De beperking is overwonnen, het elftal heeft vleugels gekregen. Het Fenomeen van de inzet heerst. FC Den Haag had weer eens zo'n verbazingwekkende uit schieter. Het liep op die haast onvergetelijke zaterdagavond van de achttiende oktober, no ta bene tegen landskampioen PSV, te voetballen als nooit eerder. Beter zelfs dan tegen FC Twente, het vorige jaar in de bekerfinale, een wedstrijd die van zo'n kardinaal belang voor de club werd. Soeverein en beheerst rolde de bal van voet naar voet en FC Den Haag kreeg vooral in de twee de helft van de adembenemen de demonstratie in het Zuider park het unieke gevoel dat alles lukte. Wat er ook gebeur de, de bal kwam - soms inder daad wel eens fortuinlijk - vrijwel altijd terecht daar, waar bedoeld was. Tegen dat hechte collectief van FC Den Haag (persoonlijke uitblinkers ontbraken, hoewel Aad Mans veld zijn topvorm benaderde) vocht PSV een eenzame en ongelijke strijd. Die beslist werd door een merkwaardige samenloop van toevalligheden. Een hachelijk moment, kort na rust, voor het doel van FC Den Haag loste Aad Mansveld spectaculair op door een kei harde inzet van Dahlqvist op de doellijn te stoppen. De gro te opluchting werd gevolgd door het andere uiterste. Voor dat PSV besefte hoe dicht een doelpunt nabij was geweest, had Henk van Leeuwen de bal bemachtigd en startte een on navolgbare rush. Vanaf de middenlijn ongeveer, helemaal in zijn eentje. Precies volgens het boekje (een schijnbewe ging maken naar rechts en links passeren) werd doelman Van Beveren op het verkeerde been gezet en de stand was 1-0. Sensatie Een ongelooflijke sensatie was in aantocht. PSV moest risico's gaan nemen of het wilde of niet. De Eindhovense defensie stortte volledig in el kaar. Er vielen gaten zo groot als het Evoluon en de steeds enthousiaster wordende twaalfduizend toeschouwers lieten hun dreiging herhaalde lijk blijken om Van Beveren en Van der Kuylen, de „spij belaars van Oranje" massaal terecht te wijzen. De catastro fe werd compleet. PSV mocht uiteindelijk nog blij zijn dat de score tot 4-1 beperkt bleef. FC Den Haag miste zeker nog een handvol kansen Toen het vijftig jaar bestaande Zuiderpark, waarvoor een feestprogramma met majoret tes en echt vuurwerk was op gesteld, verlaten was, gromde Kees Rijvers, de trainer van PSV nog na. „Begrijp me niet verkeerd. Ik maak FC Den Haag in de allereerste plaats mijn complimenten. Het heeft feller, agressiever dan wij ge voetbald. Maar de situatie die aan het eerste doelpunt van FC Den Haag vooraf ging blijft voor mij een twistpunt. Harry Lubse zegt dat hij fors werd weggeduwd en anderen beweren dat Henk van Leeu wen bij die counter van FC Den Haag zeker vijf meter buitenspel stond". Lubse boos: „De grensrechter vlagde zelfs". Rijvers weer: „Vraag het maar aan Boskov. Hij zei het zelf". Maar wat dacht U: de trainer van FC Den Haag wist natuurlijk van de prins geen kwaad. „Dit is een psychologische zege. Ho pelijk breekt er eindelijk weer een mooie en zonnige tijd voor FC Den Haag aan. We hebben ellende genoeg achter de rug". Riskant Boskov glunderde. Door zijn riskante en verschrikkelijk knap uitgedokterde taktiek tegen PSV had FC Den Haag het moreel voor de Ommekeer langzaam veroverd. Twee za ken stonden daarbij centraal. Hoe zou Roger Albertssen zijn opdracht vervullen een vedet te als Willy van der Kuylen uit te schakelen Boskov had destijds in Griekenland een vingerwijzing gekregen toen de enige Noor in buitenlandse dienst met Papaiouna - de Wim van Hanegem van AEK Athene - deed wat hij wilde. Dit eerste vraagteken werd een grandioos succes; Willy was nergens. Een andere, zo mogelijk nog riskantere aangelegenheid was de taak van Simon van Vliet. Boskov had ontdekt, dat de aanvallers van PSV nogal traag terugliepen. Daar zag de trainer een uniek buitenkansje in als Van Vliet maar de moed had bij het opzetten van de aanvallen zo veel mogelijk uit te breken. Mansveld: „Simon deed het zeer goed". Boskov, een trainer, die lef heeft en daarom ook wel eens uitglijdt, betrok ook Roger in zijn com plimenten. „Beiden functio neerden prima en daarmee hoop ik anderen niets tekort te doen. Iedereen was eigenlijk goed". Toch had Rijvers wel gelijk, toen hij zei dat PSV aanvanke lijk dichter bij een voorsprong was geweest dan FC Den Haag. Want hoewel de thuis club „kort op de man" speelde was het enige momentje waar op Albertssen („Ik mis genoeg techniek voor een buiten plaats. Daarom speel ik veel liever op het middenveld") zijn Eindhovense rivaal losliet, al meteen gevaarlijk voor FC Den Haag. René van der Kerk hof had helemaal vrijstaand gemakkelijk kunnen scoren. Maar toen hij aarzelde herstel de doelman Thie zich voortref felijk. Ook vlak voor dat be twiste doelpunt van FC Den Haag, drie minuten na de pau ze, kreeg PSV nog een juweel van een kans, maar Dahlqvist scoorde niet Opwinding Toch was FC Den Haag in het spel weinig achtergebleven, temeer, ook omdat Mansveld weer strakke en haarzuivere voorzetten van vér losliet. Het mankeerde de Hagenaars al leen aan echte scoringskan sen. Die ontstonden pas, toen Van Leeuwen het sein voor de opwinding gaf en PSV, men taal uiterst zwak, geen raad meer wist met wat nu te doen. De ene fout in de achterhoede volgde op de andere. Spelers als Krijgh en Van Kraay, die jl woensdag tegen Polen nog superieur verdedigden, kwa men in grote moeilijkheden Steeds speelde een Hagenaar de bal net iets sneller af dan verwacht. De nervositeit bij PSV groeide daardoor. Vooral bij doelman Van Beveren, die angst had om uit te schieten vanwege de meedogenloze reacties van het publiek. Zijn persoonlijke nederlaag in deze sensationele wedstrijd bereik- Henk van Leeuwen wordt ten val gebracht (foto boven) en scheidsrechter Derks geeft een vrije trap. Mansveld neemt hem en de muur wijkt uiteen tussen Van der Kerkhof en Van Kraay (foto midden). De bal verdwijnt recht in de kruising en Aad Mansveld kan zijn geluk niet op. Vier Hagenaars springen hem om de nek, terwijl Ronnie van Baaren lachend door het leven gaat (foto onder). FC Den Haag maakt 4—1. Ie een hoogtepunt toen Van Leeuwen weer eens uitbrak. Maar net kon de Eindhovense doelman scoren verhinderen. Hij maakte echter wel hands. Mansveld natuurlijk achter de vrijetrap. Zijn beweging was uniek voor FC Den Haag. Hij: „Ik heb van de week voor het eerst op deze vrije trap ge traind. Le^ komt op drie me ter van mij afstaan en ik maak een beweging alsof ik hem de bal wil aanspelen. Door die draaïng geef ik de bal echter erg veel effect en dat moet het hem doen". Dat deed het hem ook bij Van Beveren. Want de „kromme" bal belandde eerst tegen linker en vervolgens te gen de rechterpaal. Het Zuid erpark werd muisstil, wie kon constateren of het een treffer werd. De bal rolde traag ach- (Van onze sportredactie) DEN HAAG Het spektakelstuk tegen PSV kwam voor FC Den Haag precies op tijd. De verwachting bestaat, dat het bezoek aan de Europa cupwedstrijd tegen RC de Lens van aanstaande woensdag toch nog zal meevallen. Administrateur Van der Tuyn was zelfs zeer optimistisch. Hij voorspelde, dat het optreden tegen PSV toch zeker vijfduizend toeschouwers zou schelen. ter de doellijn: 2-0. Groots was het gejuich en Mansveld maakte voor de tribune aan de lange zijde zelfs een knieval van geluk. Finaal Zelden heerste vanaf dat mo ment een prettigere sfeer in het Zuiderpark. FC Den Haag voetbalde als in zijn grootste dagen en Lex Schoenmaker („Ik voel niet veel als terugge trokken linksbuiten. Die plaats ligt me niet zo goed. Maar ik begrijp waarom Bos kov niet anders kan") permit teerde zich een door Perazic zeer knap vrijgemaakte bal te missen. En hoe, hij schoot er finaal over heen. FC Den Haag had geen tijd zich er druk over te maken. Het voerde steeds maar het tempo op om de druk op PSV niet te verminderen. Eén ding was echter jammer. Aad Mansveld nam tot tweemaal toe een snelle PSVer in een schaarbeweging. Scheidsrech ter Derks was de eerste keer (tegen Willy van der Kerkhof) bereid de overtreding met de mantel der liefde te dekken, 'maar toen Mansveld één mi nuut later, tegen René van der Kerkhof hetzelfde deed, greep de Brabander terecht naar zijn vestzak: Hij liet een gele kaart zien. Manager Eddie Hartman: „De pech zit ons achterna, dit jaar. Dit wordt de vierde schorsing al. Het lijkt wel alsof er nooit een einde aan komt". Maar het Zuiderpark reali seerde zich dat niet. Elke bal van FC Den Haag was ge plaatst en dat komt zó zelden voor, dat men met volle teugen bleef genieten. De sfeer was geweldig. Er werd gezongen en in bepaalde vakken van de tribunes zelfs gedanst Dat werd alleen nog maar erger, toen Simon van Vliet zijn per soonlijke missie nog meer glans gaf. Hij brak uit en Mansveld schoof de bal de goede richting uit en Van Vliet dropte hem simpel langs Van Beveren: 3-0. Er moest nog een half uur worden gespeeld en PSV was 'nergens meer. Goed, dat te gendoelpunt van Edström uit een voorzet van Van Kraay ontstaan, redde de eer, maar daar stond 'weer tegenover, dat Mansveld vier minuten voor het einde een op de oude manier genomen vrije trap (Perazic en Schoenmaker maakten de schijnbewegingen) keihard raak schoot. De bal verdween - zonder de muur te raken - recht in de kruising: 4-1. Trainer Kees Rijvers kon zich na afloop niet herinneren hoe lang het geleden was, dat PSV tegen zo'n catastrofe was op gelopen. „Maar", zei hij sip, „het moet naar mijn gevoel een eeuw geleden zijn ge weest". Hans de Bruyn Foto's: Simon en René Smit Scoreverloop: 48. Van Leeuwen 1-0, 55 Mansveld 2-0, 63 Van Vliet 3-0, 82 Edström 3-1, 85 Mansveld 4-1. Scheidsrechter: Derks. Toe schouwers: 12.000. FC Den Haag: Thie; De Cluwé, Van Vliet, Mansveld, Korevaar; Ouwehand, Perazic (Bres), Albers- sen; Van Baaren (Jo), Van Leeu wen Leeuwen, Schoenmaker. PSV: Van Beveren; Poortvliet (Deacy), Krijgh, Van Kraay, Deij- kers; Willy van de Kerkhof, Lubse, Van der Kuylen; Rert van de Kerk hof, Edström, Dahlqvist

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1975 | | pagina 11