'Doorwerken en nog eens doorwerken'
PAROOL
IN
MONTREAL
LUIDT:
WOENSDAG 15 OKTOBER 1975
$3 Montréal 1976
PAGINA 13
Vierendertig betonnen palen zijn nodig voor de fundering van het hoofdstadion.
LEIDSE COURANT
OPSCHRIFT
BU BOUWTERREIN:
„GEEN ZORGEN,
ALLES KOMT
HEUS WEL OP TUD
IN ORDE"
(Van onze speciale verslaggever)
MONTREAL „Maak U niet bezorgd. Alles komt
heus wel op tijd klaar", luidt ongeveer de vertaling
van het bord met de Franse tekst bij de ingang van
het gigantische terrein, waar momenteel met man
en macht wordt gewerkt aan de bouw van het
Olympische Stadion voor de Spelen van 1976. En
inderdaad, zelfs de grootste scepticus komt onwille
keurig onder de indruk van het schouwspel dat zich
indien hij zich bevindt op de heuvel bij de
schitterend aangelegde Botanische tuinen aan zijn
voeten openbaart. Een enorme kolonie mieren lijkt
bezit te hebben genomen van het Pare Maisonneuve,
tot voor enkele maanden nog een ruige groene vlakte
in Montreal. Na de laatste arbeidersstakingen in mei,
die bijna de doodsteek betekenden voor Montreal als
Olympische stad, luidt het parool nog slechts: door
werken en nog eens doorwerken. In maart van het
volgend jaar moet de gehele constructie gereed zijn,
in juni ook het binnenwerk. Een uitermate krap
schema, want de opening van de Olympische Spelen
Is voorzien op 17 juli 1976.
Wie het voorrecht geniet geflankeerd door een char
mante, in helrood kostuum gestoken hostess voorzien
van speciale gele pasjes de scherpe politiebewaking
aan de rand van het bouwterrein te mogen passeren
wordt onmiddellijk getroffen door de verbluffende
ijver van de menselijke mieren met de fel gekleurde
helmen. Er staat niemand werkloos toe te zien, er
wordt geen sigaretje gedraaid en geen hapje tussen
door gegeten. Iedereen is geconcentreerd met zijn
taak bezig. Het is een komen" en gaan van betonmo
lens, timmerlieden werken verzonken tussen hele
houtwinkels, kraanmachinisten manoeuvreren om
zichtig met enorme geprefabriceerde betonblokken.
De jacht op extra premies gaat onstuitbaar verder.
Palen
Het hoofdstadion wordt geconstrueerd rond 34 be
tonnen palen, die rusten op een fundering van 6
meter en 15 meter hoog zijn. Nu lijken die palen-in-
wording nog op een woud van kromme schoorstenen,
straks zijn ze vrijwel aan het gezicht onttrokken
door de zijkant en het dak van het stadion, dat veel
weg zal hebben van een reuzeninsect.
De hostess, de Oostenrijkse Viktoria Scholier (zij
bekleedt deze functie ook tijdens de Olympische
Winterspelen in Innsbruck), staat klaar om meer
cijferwerk aan te dragen: „Het grote stadion wordt
480 meter lang en 280 meter breed. Er komen 56.500
permanente zitplaatsen, maar tijdens de Spelen kun
nen er door het aanbrengen van demontabele tribu
nes 70.000 bezoekers in. Aan de kant van het zwem
bad zal een toren schuin boven het stadion verrijzen
met een totale lengte van 168,4 meter en een hoogte
van 60 meter". Van die mast, een geesteskind van
de Franse architect Taillibert, is nog erg weinig te
bekennen. Men is pas begonnen met de basis, op het
dak van het zwembad-in-aanbouw. De delen van de
toren zullen uit Frankrijk over moeten komen. Het
bouwwerk zal achttien verdiepingen omvatten met op
de top een restaurant. Met behulp van kabels zal het
mogelijk zijn dat de overkapping van de tribunes
naar het midden wordt uitgeschoven, zodat het sta
dion door middel van deze paraplu geheel overdekt
kan worden.
Te laat
In totaal 900 arbeiders werken nu aan de bouw van
het grote stadion, het zwembad en de velodrome,
die tot hetzelfde complex behoort en nog voor het
einde van het jaar overigens maanden en maanden
te laat klaar moet zijn.
Aan het zwembad en het hoofdstadion wordt in
ploegendienst gedurende achttien uur per dag ge
werkt, de mast krijgt zelfs 21 uur per dag de volle
aandacht. Aan het even verderop gesitueerde Olym
pisch Dorp de gemeentelijke golfclub moest voor
dit doel de helft van zijn grond afstaan, juist nadat
er een nieuw clubhuis was neergezet werken in
totaal nog eens 800 arbeiders. Ook hier is strenge
politiebewaking, die is ingesteld na de laatste staking.
Men heeft toen enkele honderden „lastige" arbeiders
ontslagen en men vreest sabotage. Daarom ook
draagt elke bonafide arbeider duidelijk zichtbaar een
legitimatie met pasfoto op zijn overall. En ook al is
er een officiële hostess bij het groepje geinteresseer-
den, er blijft steeds een gehelmde in de buurt op
eerbiedige afstand, dat wel met de walkie talkie
gereed voor gebruik.
Vormen
De contouren van het piramideachtige Olympisch
Dorp, op de heuvel tegenover het Stadioncomplex,
nemen al duidelijke vormen aan. Men is tot een
hoogte van zestien verdiepingen gevorderd en met
nog drie etages voor de boeg is het pannebier al
klaargezet
Viktoria Scholier draait, wijzend op de atletenhuis-
vesting in de steigers, braaf haar lesje af: „Er komen
980 appartementen met een maximale bezettings
graad van 9.250 mensen. Drie blokken zijn voor
mannelijke atleten, het vierde blok is voor de vrou
wen. De mannen mogen niet naar de vrouwen, maar
verkeer in omgekeerde richting is wel toegestaan. De
pers zal niet worden toegelaten in het Olympisch
Dorp. Interviews kunnen worden gehouden in de
Ecole Marguerite de la Jamerais, dat met een loop
brug over de straat met het stadion wordt verbonden.
Het Maisonneuve Hospital, het voornaamste medische
centrum tijdens de Spelen, ligt hier slechts enkele
honderden meters vandaan. Het Olympisch Dorp
krijgt onder meer sauna's, winkels, restaurants, een
theater, kantoortjes en zwembaden. Het dorp zal
geopend zijn van 19 juni tot en met 6 augustus 1976.
Elke chef de mission krijgt een eigen kamer met een
ontvangstruimte". Na deze monotoon opgezegde reeks
feitelijkheden valt het donkere meisje toch even uit
haar rol en zij vertrouwt haar gasten toe: „Pff, wat
is het toch warm. Ik hoop maar, dat we volgend jaar
een wat luchtiger kostuum te dragen zullen krijgen".
Beslaande accommodaties
De organisatoren van de Olympische Spelen zijn
ervan uitgegaan zoveel mogelijk bestaande accom
modaties te gebruiken. Dat neemt echter niet weg
dat toch nog heel wat nieuwe stadions gebouwd
moesten worden en oude onderkomens gerenoveerd.
Tot de nieuwe sportterreinen kunnen worden gere
kend: het Olympisch Stadion met zwembad en mast,
de wielerbaan, het Olympische roei- en kanobassin,
het Claude Robillardcentrum (waterpolo en handbal),
het Etienne Desmarteaucentrum (basketbal), alle in
Montreal zelf, de Olympische jachthaven in Kingston,
het paardensportcentrum in Bromont, de terreinen
voor het handboogschieten in Joliette en de Olympi
sche schietbanen in l'Acadie. In Kingston, Joliette en
Bromont zijn reeds voorolympische wedstrijden ge
houden, hoewel de betreffende accommodaties nog
niet voor honderd procent gereed waren
Reeds bestaande Olympische stadions zijn: de Mauri
ce Richard Arena (boksen en worstelen), het Maison
neuve Sportcentrum (worstelen), de St. Michel Arena
(gewichtheffen), het Forum (basketbal, boksen, tur
nen, handbal, volleybal), het Paul Sauvecentrum (vol
leybal), het Winterstadion van de Universiteit van
Montreal (scherm), het Molsonstadion van de McGillu-
niversiteit (hockey), het voetbalstadion van Shërbroo-
ke, het sportpaleis van Sherbrooke (volleybal), het
Varsitystadion in Toronto (voetbal) en het Lansdown-
park in Ottawa (voetbal).
Krachtproef
In het weekeinde van 26 en 27 juli stonden de
Frans-Canadese organisatoren voor een krachtproef:
in het kader van de Olympische testwedstrijden
stonden tegelijkertijd vijf takken van sport op het
programma met 900 deelnemers uit 17 landen (hoc
key, atletiek, judo, zeilen en paardensport.
Maar het dunne ijs, waarop de Canadezen zich
ogenschijnlijk begaven, hield wonderwel en de gene
rale repetitie verliep hoewel niet vlekkeloos dan
toch zonder al te grote blunders. Bij de atletiekwed
strijden kwamen in totaal 12.000 toeschouwers, de
judoka's trokken ruim 6.000 geïnteresseerden, de
hockeyfinale West-Duitsland—Pakistan werd bezocht
door 3.000 personen, de militarywedstrijden in Bro
mont brachten 5.000 mensen op de been en ook de
zeilers hadden over gebrek aan belangstelling niet te
klagen. Walther Tröger, algemeen secretaris van het
Wcstduitse Olympischw comité, had in Montreal
nauwlettend toegekeken en vond: „De Canadezen zijn
op dit moment misschien wel betere organisatoren
dan de Japanners en de Mexicanen dat een jaar voor
hun Spelen waren. Ik meen dat er knap werk is
verricht. Daarom behoeft men er volgens mij ook niet
aan te twijfelen dat de Canadezen net als wij in
München perfecte gastheren zullen zijn".
En na een wat rommelig begin van de atletiekwed
strijden op het provisorisch ingerichte Kent Park,
waar de juryleden aanvankelijk hun gebrek aan
ervaring niet konden verbergen en de speaker her
haaldelijk vergissingen maakte, kon ook Ad Paulen
(president van de Europese Atletiek Unie) tevreden
constateren: „Op de laatste dag liep alles zo gladjes
volgens schema dat je je horloge er op gelijk kon
zetten".
Het Olympisch bouwterrein wordt zwaar bewaakt. Men vreest acties van ontslagen arbeiders. Fotografen moeten dan
ook vanachter de hekken hun werk doen.
Het Velodrome is een van de bouwwerken, die voor het einde van het jaar gereed moeten zijn.
