Olie vervuilt ons drinkwater Cynthia laat zich in Wassenaar vertroetelen Is een weg? uitrit ook een Vijf maanden voor bedreiging Leidse politieman Programma zaalvoetbal IN NAAM DER WET Lapje grond in Hazerswoude zit vol antiek openluchtmuseum Piet Overdevest zette de hakbijl in zijn privé Hallo DINSDAG 14 OKTOBER 1975 LEIDSE COURANT PACINA 5 ONDERZOEK IN KATWIJKSE DUINEN Van een onzer verslaggevers KATWIJK Ons grondwater wordt in vele geval len gebruikt voor bereiding van drinkwater. Olie, zelfs in zeer kleine hoeveelheden, kan dit grondwa ter en daarmee ons drinkwater grondig bederven. Helaas, door verkeersongevallen met tankwagens, door lekkage en morsen overal waar met oliepro- dukten wordt gewerkt, komt er olie op het land terecht, die in de bodem zakt en zich verspreidt over de grondwaterspiegel. Een probleem dus, wat men vroeger trachtte op te lossen door uitgraving van de besmette grond of het wegpompen van de olie en van het veron treinigde grondwater. Deze, soms kostbare, maat regelen zijn meestal effectief; ze zijn echter niet altijd uitvoerbaar. Grondwater is als regel vele jaren onderweg voordat het wordt gewonnen ten behoeve van de drinkwatervoorziening. Sinds kort is men zich gaan afvragen of het grondwater in de lange beschikbare tijd niet „vanzelf' wordt gereinigd door chemische en biochemische af braak van de smaakbedervende oliecomponenten en verder of de natuurlijke pocessen op dit gebied kunstmatig kunnen worden versneld. Om dit te kunnen onderzoeken werd in 1973 door het Contactcentrum Olie-industrie Openbare Watervoorziening (COOW) ingesteld op initiatief de VEWIN, Vereniging van Exploitanten van Waterleidingbedrijven, en met steun van CONCA- WE, de door de oliemaatschappijen opgerichte stichting voor milieu-onderzoek, op het terrein van de N.V. Leidsche Duinwater Maatschappij een zogenaamde lysimeter-instaHatie gebouwd, een stelsel van grote betonnen bakken. Deze bakken zijn ingegraven, gevuld met zand uit de omgeving en blootgesteld aan de weersomstandigheden, op zo'n wijze dat gevoed door de regenval een grondwaterregime zal ontstaan dat gelijkwaardig is aan de situatie buiten te bakken. In enkele bakken heeft men verontreinigingen aangebracht van diverse olieprodukten, in andere een synthetisch mengsel van slechts vier zuivere componenten, dit om de chemische problemen te vereenvoudigen. Twee lysimeters zijn schoon gela ten om als vergelijkingsaSis te dienen. Een aantal lysimeters wordt regelmatig besprenkeld met een oplossing van kunstmeststoffen, waarvan wordt verwacht dat zij de micro-biologische afbraak van oliecomponenten zullen versnellen. Op verschillende diepten onder het verontreinigde zand worden watermonsters uit de lysimeters afge tapt Het water uit de diepste tappunten zal onge veer drie jaar onderweg zijn geweest Ter bestude ring van de voortgang van de in het water opgelos te oliecomponenten die trager is dan die van het water en van de afbraak van deze compo nenten worden de watermonsters door het Konin klijke/Shell Laboratoriuhi, Amsterdam onderwor pen aan een zeer omvangrijk analyseprogramma. Hierbij kunnen meer dan honderd verschillende stoffen worden onderscheiden, zoals oliecompo nenten, de afbraakprodukten hiervan en anorgani sche verbindingen die een rol spelen bij het pro ces. Dat is zeer tijdrovend en minitieus werk: componenten kunnen worden bepaald tot concen traties van 0,01 0,001 mg/liter. Na ruim een jaar onderzoek begint het project reeds aanwijzingen te leveren over het proces van de natuurlijke afbraak. Ook de versnellende invloed van toege voegde kunstmeststoffen begint duidelijk te wor den. Van onze rechtbankverslagge- heeft een 28-jarige koopman uit ver Amsterdam veroordeeld tot vijf maanden gevangenisstraf waar- DEN HAAG/LEIDEN Haag/Lei- van drie maanden voorwaarde- den De Haagse rechtbank lijk en aftrek van voorarrest. terzake bedreiging met een mis drijf tegen het leven. Op 26 juli bevond verdachte zich in een cafetaria aan de Nieuwe Beestenmarkt te Leiden en bedreigde daar een recher cheur met een revolver, waarbij een schot werd gelost De officier van justitie had acht maanden gevangenisstraf waar van vijf maanden voorwaarde lijk met aftrek van voorarrest geëist benevens psychiatrisch toezicht. Van onze sportredactie LEIDEN Vanavond twee wedstrijden in de hoofdklasse zaalvoetbal. Tegelhandel ont moet om acht uur Zwaanvogels, dat met wat moeite een over winning moet kunnen behalen. Daama, om negen uur, LDWS tegen Swift/'t Winkeltje. De uit slag van dit treffen zal wel niet j ver van een gelijkspel afliggen. I PROGRAMMA: HOOFDKLASSE: Tegelhandel- Zwaanvogels, 20 uur; LOWS-SwiftTt I Winkeltje, 21 uur; RES. IE KLASSE: I Swift 2-Leiden 2, 19 uur; VDON 2—Tegelhandel 2, 22 uur; 2E KLAS SE B: Regenboog-LFC, 22 uur; RES 2E KLASSE A: LISC 2-SDO'67/2, 20 uur; Padox 2-VNL 2,-21 uur; RES. 2E KLASSE B: Unitas 3-Regenboog 2, 19 uur; v.d. Plas BMW 2-Oegst- geest 2, 20 uur; 3E KLASSE B: SDO'67-Or. Groen, 22 uur; 3E KLASSE C: Houtwarenhoek-LAF, 19 uur; 3E KLASSE D: Padox-SLF, 20 uur; v. Dam G.B.-SVLV, 21 uur; RES. 3E KLASSE A: Zwaanvogels 3-0D072/2, 20 uur; Swift 3-GazeUe 3, 22 uur; RES. 3E KLASSE B: Regenboog 3-LFC 2, 22 uur; Tegel handel 3-Wernink 2, 21 uur; RES. 3E KLASSE C: Leidse B. 2-Leiden 4, 21 uur; RES. 3E KLASSE D: SLF 3-Leidse B. 3, 22 uur; Zwaanvogels 4—Oestgeest 3. 21 uur) RES. 3E KLASSE E: Or. Groen 3-RHW 2, 19 uur; RES. 3E KLASSE F: Padox 3-Roodenburg 2, 19 uur; VDON 4-Hoogk. Ass. 2, 20 uur; JUNIOREN A2: Digros St al-Lugdunum A2, 19 Geldboete voor Leidse caféhouder Van onze rechtbankverslagge ver DEN HAAG/LEIDEN Haag/Lei den Dit keer ben ik verdach te, binnenkort ben ik getuige", zo constateerde een 33-jarige ca féhouder uit Leiden die zich gis teren voor de Haagse politie rechter moest verantwoorden terzake van rmaiandeling. De caféhouder heeft in zijn café nogal wat moeilijkheden met een groepje Marokkanen. Met die groep was hij onlangs op de vuist gegaan. Enkele dagen eerder was de ca féhouder door een Marokkaan nogal toegetakeld en met een mes gestoken. Met dat alles wilde de officier wel rekening houden en vol staan met 200 gulden boete. Het vonnis werd conform die eis. door Arjen Broekhuizen Het onderzoekterrein in de Katwijkse duinen Van onze rechtbankverslagge-1 ver LEIDEN Als men met een auto van een uitrit de weg op rijdt moet men er in het alge meen vanuit gaan, dat men al het verkeer op die weg voor rang behoort te geven. Zo staat het in alle boekjes en wordt het ook tijdens rijlessen voor geschoteld. De Leidse kanton rechter, mr. Van Dijke, kreeg gistermorgen op zijn strafzit ting echter een heer tegenover zich die bij hoog en bij laag bleef beweren, dat een uitrit in bepaalde gevallen best als een weg aan te merken valt. Dat dit op zich helemaal niet zo'n theoretisch probleem is als het op het eerste gezicht zou schijnen, bleek gisteren wel: meneer Van B. was in de ge meente Noordwijk op het ter rein van het zweefvliegveld ge weest en kwam op een kwaad moment het „weggetje" van dit terrein afrijden naar de open bare weg toe. Daar ontmoette heer Van B. een bromfiets, die hij echter geen voorrang gaf; gevolg een aanrijding. En niet zo zuinig ook want de brom fiets vormde nadien een geheel met de auto van meneer Van B. Kennelijk wist meneer Van B. toevallig dan een paar wets- artikeltjes, want hij strooide er bepaald niet zuinig mee. Al leen, gelukkig weet de kanton rechter ook van wanten en worden ingesteld. Dat moest dan maar meteen, vond mr. Van Dijke. Er werd een parket wachter opgetrommeld die sa men met uw verslaggever maar eens moest gaan kijken welke kleur de Opel dan wel had. Ge lukkig had verdachte zijn voer tuig niet ver van het gerechts gebouw geparkeerd. Het num merbord moest eindigen op SL. Welnu, geen enkel probleem: vlak bij de deur van het kan tongerecht stond een prachtige Opel, kleur - u raadt het al - groen. (Hij heeft hem vast over laten spuiten, fluisterde de par ketwachter). Eenmaal weer in de rechtszaal betoogde ver dachte dat Leiden wel honderd Opels met SL in de nummer plaat telt en vroeg ons naar de voltallige nummerplaat. En ja, die klopte niet. Goed, voor de tweede maal zond mr. Van Dij ke twee waarnemers naar bui ten om te zoeken naar een an dere Opel met de letters SL. Toen bleek de student inder daad gelijk te hebben. Op een afstand van 100 meter voor het kantongerecht stonden 4 Opeis met de letters SL in hun num merplaat, waaronder ook die van verdachte. (Niet groen ook niet bruin, maar goudkleurig, zo stelden wij vast). Restte kan tonrechter Van Dijke weinig anders meer dan verdachte vrij te sprekeh wegens gebrek aan bewijs. Er is voor haar een stukje weide afgezet waar ze het Wassenaarse groen moet gaan delen met twee geiten en een pony, die momenteel ook in het tehuis logeren. Ik hoorde van de heer Boers- ma dat een aantal leerlingen van het WaSsenaarse Adelbert College het paard heeft gea dopteerd. Dat houdt in dat de scholieren in en buiten het dorp glazen, briefkaarten en posters met de beeltenis van Cynthia gaan verkopen om zo doende aan voldoende geld te komen voor het onderhoud van de merrie. De heer Boersma: „Van het geld dat er binnenkomt gaan we Cynthia verwennen. En wat er aan geld overblijft wil len we gaan besteden aan de verbouw van het gedeelte van ons tehuis waar de grote hon den in logeren. Het is beslist niet de opzet geweest om Cynthia als melk koetje te gaan gebruiken om ons tehuis op te kunnen knap pen. Ook zonder haar zouden we die verbouw hebben laten doorgaan." Aan de Zijdeweg in Wasse- Maar dit hele grapje was me al op een schade van heel wat duizendjes komen te staan zo dat mijn vrouw en ik maar hebben besloten de restanten van het openluchtmuseum op te ruimen". "Ik heb een hakbijl gepakt en ben toen aan het slaan gegaan. Alleen de wielen van de kar ren heb ik apart gezet om die voor een schappelijk prijsje te verkopen aan liefhebbers. Ik vind jammer dat het zo gelo pen is. Maar er bleef mij geen andere keus over". Piet Overdevest vertelde mij dat hij veel bekijks trok toen hij zijn verzameling, die hij met liefde en met zorg bijeen had gegaard, met de bijl te lijf ging. "Toen ik met mijn kar wei bezig was kwam er een oud baasje naar mij toe. Met tranen in zijn ogen vroeg hij mij de karren te laten staan omdat het openluchtmuseum voor hem en zijn vrienden de laatste jaren een ontmoetings pplaats was geweest waar ze graag stonden te babbelen over het verleden. Maar ik heb doorgezet Er is niets meer "Houthakker" Piet Overdevest heeft nog wel aangifte gedaan bij de politie en hij hij heeft ook contact opgenomen met het bestuur van de Zoeter- meerse school, waarvan een aantal leerlingen de vernielin gen hebben aangericht. "De politie zegt dat men in dit geval niet verder kan gaan dat het opmaken van een proces verbaal. Daar schiet ik weinig mee op. Van het schoolbestuur heb ik ook geen hoge pet op. Ik heb ze al een paar keer geschreven maar er is nog steeds niet gereageerd. Wat mij betreft is het openlucht museum volledig verleden tijd. Zand er over". watten gelegd. Dit weekeinde kwam Cynthia over uit Soest en ze werd inge haald als een vorstin. Leden van de rijvereniging vormden een ereboog voor haar toen ze bij het dierentehuis arriveer de. Dat was een hartverwarmend onthaal. En er was zelfs een receptie verbonden aan de komst van deze Oostduitse merrie. Ik hoorde van de beheerder van het tehuis, de heer Boers ma, dat op de hooizolder een feestelijk glaasje gedronken is op Cynthia, die natuurlijk zelf niet kon komen maar wel el ders in het gebouw stond te genieten. Want voor de merrie is een speciale box gecon strueerd met geïsoleerde wan den om de koude tegen te houden en er zit ook een auto matische drinkbak in zodat ze kan lurken wanneer ze trek heeft. En ook buiten de stal, die overigens speciaal voor haar werd gebouwd omdat Cynthia het eerste paard is dat in het dierentehuis onderdak kreeg, komt ze aan haar trekken. Cynthia met haar weldoener, de heer Boersma. naar leidt 15—jarige Cynthia, die misschien nog heel wat rustige jaartjes voor de boeg heeft, een renteniersbestaan. Om haar toch nog een beetje in conditie te houden zal ze drie keer per week worden bereden door de heer Boers ma, die mij vertelde: „Eigen lijk heeft het paard te zwakke voorbenen. Maar ik wil toch voorzichtig wat gaan proberen met haar. Een paard dat al leen maar in de wei staat heeft het niet naar de zin, denk ik zo." Negen boerenwagens aan splinters Er is niets meer over van het openluchtmuseum voor het Leidse café-restaurant Crones- teyn aan de Europaweg, vlak bij de Lammebrug. Een tijdje geleden stonden er nog negen prachtige boerenwagens, een bargheef om hooibergen "op te krikken" en ook nog zo'n ouderwetse duwslee. Maar het lapje grond voor het café is nu leeg en er stoppen geen auto mobilisten meer om een blik te werpen op wat jaren een sfeervol museumpje was. Ik vroeg Cronesteyn-eigenaar Piet Overdevest waar al die antieke spulletjes zijn geble ven. En tot mijn verbazing hoorde ik dat hij zijn eigen museum met een flinke hak bijl in elkaar heeft geslagen. Met flinke klappen heeft hij een paar weken terug de beuk gezet in de oude boerenwa gens en ook de grote bloem bakken die hij voor zijn èafe- restaurant had staan heeft hij in mootjes gehakt. Hij vertelde mij: "Sinds ik vier jaar geleden mijn collectie boerenkarren voor mijn cófe- restaurant had opgesteld trok dat enorm veel bekijks. Veel fotografen uit de omgeving maakten tussen de karren bruidsreportages en er kwa men ook veel toeristen langs die zomaar een plaatje wilden schieten van dit sfeervolle plekje. Ik kreeg er zelfs wat meer aanloop door in mijn zaak, al was dat niet eens de opzet van mijn buiten-tentoon stelling". "Het liep dus goed met mijn museum, tot een paar maan den geleden. Toen ik eind juli van vakantie terugkwam had een groep schooljeugd danig huisgehouden in mijn verza meling oude karren. Ze had den alles gemold. Bijna niets hadden ze heel gelaten. Ik heb toen nog overwogen om het zaakje te laten repareren. wees verdachte er en passant op dat hij het niet moest zoe ken in het wetboek van straf recht, maar in de wegenver keerswet. Goed. Ook een ander verweer ging niet op: „de brommer heeft veel te hard ge reden: zijn remweg was 9 me ter. Die heb ik zelf opgemeten. „Helaas. De politie had ook de beschikking over zo'n meetlat en kwam tot iets meer dan de helft: 5 meter. En toen nog het punt van weg of geen weg. Terwijl hij de verdachtenbank met vuistslagen stond te bewer ken bleef verdachte beweren dat het hier een weg en geen uitrit was. „De brommer had mij dus voorrang moeten ge ven, want ik kwam van rechts!" zo luidde het alsmaar. Kalm wees mr. Van Dijke me neer Van B. op het feit, dat hij toch echt ongelijk had. Zijn ge val was echt niet zo uniek en de Hoge Raad (Neerlands hoog ste rechtbank) had in het verle den al uitgemaakt, dat het hier toch echt om een uitrit gaat. Toen er niets meer hielp vleid- de verdachte het hoofd in de schoot. Mr. Van Dijke veroor deelde hem tot 40 gulden boete. Ook ambtenaren kunnen fou ten maken. Dat ze dat dan ook wel eens doen bleek uit een an dere zaak. Een student moest zich verantwoorden voor het rijden door rood licht. Nu ging het niet zo zeer om de kleur van dat licht (zoals gewoonlijk wel gebeurt) maar om de kleur van de auto. In het proces-ver baal was echter sprake van een groene Opel, terwijl verdachte bij hoog en bij laag vol bleef houden dat hij in een bruine reed. Temeer omdat de tijd en de plaats van de geconstateer de overtreding ook al moeilijk te rijmen waren, moest er dan toch maar een nader onderzoek ook in de bedoeling dat Cynt hia door de paardenslager zou moeten worden afgemaakt omdat ze voor haar baas, de Soestenaar Swart, weinig nut meer had. Het leven van deze trouwe viervoeter is nu voorlo pig gered want het Wassenaar- se dierentehuis van de Vereni ging Nationale Dierenzorg aan de Zijdeweg heeft zich nu ont fermd over de versleten Cynt hia. En die wordt nu in de Elke morgen tussen ne gen en tien uur zit ik aan de telefoon. Dan kunt u mij vertellen wat u graag in deze rubriek zou willen zien staan. Bel gerust op. Mijn tele foonnummer is 071- 122244. -Vraagt u maar naar toestel 19. Piet Overdevest op het lege erf voor zijn cafe-restau- rant. De boerenkarren zijn verdwenen. Mevr. Van der Meulen met de „Hazerswoudse vondsten". In Hazerswoude-dorp blijkt het stukje grond achter de AMRO-bank een schat aan in teressante voorwerpen te her bergen. Toen leden van de Ar cheologische Werkgroep Rijn streek uit Leiden daar korgele- den op goed geluk de spade in de grond zetten stuitten zij op een aantal oude gebruiks voorwerpen. Hoewel ze de grond daar maar kort bewerk ten haalden ze onder meer scherven van een majolica- bord naar boven, een drinkbe- kertje voor vogels en stuitten zij op een heel aparte waterke ring. Ze zijn nu van plan binnen kort het stukje grond nog nauwkeuriger te gaan onder zoeken en ze zijn er van over tuigd nog veel meer „antiek" te zullen aantreffen. En dat is niet zo verwonderlijk als men weet dat in de 16e eeuw op dat stukje grond een pottenbakke rij heeft gestaan. In de „afval put" van deze pottenbakkerij zal men ongetwijfeld op een grote variatie potten stuiten, zo is de verwachting. De afval put heeft men echter nog niet kunnen ontdekken. Ik hoorde van oudheidskamer- conservator Cees Kroon dat de amateur-archeologen hun Hazerswoudse vondsten aan het museum willen afstaan. En daar is hij erg blij mee. Hij moet nog wel even geduld hebben voor het zover is want de vondsten moeten nog aan een nauwkeurig onderzoek worden onderworpen. Dat doet men in het huis van de Leidse arts Suurmond, waar de amateur-archeologen een werkruimte tot hun beschik king hebben. Daar gaan ze de scherven en andere bodem vondsten met kwastjes en con serveringsmiddelen te lijf en onderzoeken ze uit welke pe riode de vondsten stammen. De restauratiewerkzaamheden worden geleid door mevr. Van der Meulen uit Leiden. Ze werkt onder anderen samen met de Sassenheimer Harden- berg en ingenieur Vos, direc teur gemeentewerken van de gemeente Leiden. Ik heb vandaag in mijn ru briek een foto van het meest vertroetelde paard van Neder land. En dat mag wel ook. Want de 15—jarige Oostduitse merrie Cynthia gaat momen teel met veel ongemakken door het leven. Niet alleen kan het dier nog maar moeizaam op de voorpoten staan maar het is ook nog blind aan één oog. Het lag aanvankelijk dan Met Herman op stap

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1975 | | pagina 5