Weinig wanklanken bij
..brainstorming" over
provincie-nieuwe-sti j 1
gemeentearchief
om vingers bij
Orthopaedisch
schoenvakman
nam afscheid
van de
af te likken
Annakliniek
Tentoonstelling
in het Leids
praat vanuit het
Zeehospitium"
met hele wereld
Peter Marijnen
DONDERDAG 2 OKTOBER 1975
LEIDSE COURANT
PAGINA 5
Allerlei organisaties
zijn de laatste jaren in
touw om dames, maar
ook heren van hun
overtollige pondjes af
te helpen. In Leiden is
Slank Fit Nederland
gestart met een cur
sus. Onze redactrice
Liesbeth Vogels, keek
voor u, en ook een
beetje voor zichzelf,
achter de schermen
van deze organisatie.
De weegschaal en ik
zijn sinds gisteren weer
de beste vrienden. Te
rug van weggeweest
stapte ik wat schoor
voetend de lokaliteit
binnen, waar de Slank-
Fit-Nederland-cursus op
de woensdagavonden
wordt gehouden. Het
angstzweet brak me uit,
als ik er aan dacht dat
drie weken secuur „lij
nen" in augustus en
begin september wel
eens tevergeefs zouden
kunnen blijken te zijn.
Bovendien vreesde ik
dat mijn mede-cursisten
in hard gelach zouden
uitbarsten wanneer ik
inderdaad zou zijn aan
gekomen. Uiteindelijk
krijg je ook een harte
lijk applaus van ze als
je bent afgevallen.
Mijn angsten bleken
ongegrond: Vanaf dat
ik half augustus met de
cursus begon, ben ik
dertien pond afgeval
len. Een niet onver
dienstelijk resultaat
wanneer daarbij be
dacht wordt dat, zoals
ik in deze rubriek al
eerder meldde, er zich
een belangrijke veran
dering in mijn leven
heeft voorgedaan.
Eerlijkheidshalve moet
ik er aan toevoegen dat
de calorieën-tabel de
laatste weken niet uit
mijn tasje is geweest.
Natuurlijk heb ik me be
perkt wat snoep betreft.
Daar tegenover staat
wel dat twee of drie
keer een portie bami,
gehaald bij de Chinees,
op tafel kwam. (U be
grijpt: als je de hele
dag gewerkt hebt, heb
je niet altijd zin om
voor je echtgenoot en
jezelf een hele maaltijd
te bereiden). Al met al
is mijn resolute stap in
het huwelijksbootje
geen misstap gebleken
voor wat betreft mijn
vermageringsdieet.
Wanneer je zo de kring
rondkijkt bij zo n cur
sus van Slank-Fit, vraag
je je af of alleen vrou
wen in deze maat
schappij te dik zijn. In
de weken dat ik niet
naar de cursus kwam,
zijn er heel wat nieuwe
gezichten bij gekomen.
Maar nog steeds heb ik
geen man kunnen ont
dekken. Zouden alleen
vrouwen op een gege
ven moment zo verstan
dig zijn om tot de be
slissing te komen dat
ze moeten afvallen en
dat ze dat niet alleen
kunnen? Of is er nog
steeds valse schaamte
bij de zonen van Adam
om mee te doen aan
wat zij noemen „dat
wijvengedoe"?
Hoe dan ook, ik ben
ervan overtuigd dat een
groot deel van onze
mannelijke bevolking
ook best eens onder
het mes mag bij Els van
Buchem. De dames
zouden de eerste keer
misschien wat gek op
kijken, maar heus me
neer. u bent echt niet
zo bijzonder dat dat de
hele cursus zal voortdu
ren.
In ieder geval heb ik.
gesterkt met de beste
voornemens, de calo
rieën-tabel maar eens
flink afgestoft. Uiteinde
lijk is het nog een
kwestie van vijf weken
doorzetten. Als het
goed is moet ik dan de
juiste eetgewoonte te
pakken hebben.
Liesbeth Vogels
(Van een onzer verslaggevers)
LEIDERDORP Weinig wanklan
ken waren er gisteren te horen op
de grote vergadering in de sport
zaal „Op Dreef" waar de burge
meesters van twintig gemeenten
rond Leiden en Alphen „brain
stormden" over de provincie-nieu-
we-stijl. In grote meerderheid zette
men zich af tegen het vorige week
bekend gemaakte standpunt van
Gedeputeerde Staten van Zuid-
Holland om de provincie te verde
len in twee of ten hoogste drie
provincies-nieuwe-stijl.
„Gedeputeerde Staten hebben zich niet ver
plaatst in de lokale omstandigheden. Ze
denken de wereld te kunnen veranderen,
omdat ze de ruimtelijke ordening in de
vingers hebben", aldus Sassenheims eerste
burger ds. Kret. Hij meent dat de overeen
komst in volksaard van de gemeente die in
de structuurschets „bestuurlijke herinde
ling" van het ministerie van binnenlandse
zaken tot uitdrukking komt op knappe wijze
is onderkend.
Wethouder Drenth van leiderdorp zei even
eens gelukkig te zijn met de omvang van
de provincie-nieuwe-stijl zoals die ongeveer
door binnenlandse zaken is aangegeven: „De
contacten zijn binnen dit gebied behoorlijk".
Zijn collega Reugebrink legde de klemtoon
op de solidariteit die er al bestaat in het
ter ziele gegane gewest Leiden. „Het is
gewoon niet te reëel om ons, zoals GS willen
aan Den Haag te koppelen. Wat interesseert
ons de problematiek van Den Haag?"
Bemiddelend
De Vereniging van Nederlandse Gemeenten
heeft onlangs laten weten dat zij de provin-
cie-nieuwe-stijl slechts een bemiddelende
functie wil geven. Burgemeester Vis van
Leiden meent dat deze taak veel te mager
is. „Er zijn genoeg taken bij de gemeenten
die van dermate regionaal belang zijn dat
zij door de provincie-nieuwe-stijl kunnen
worden overgenomen".
Het afstaan van taken vonden de burge
meesters van Zoeterwoude, Woubrugge en
Warmond een hachelijke zaak. „De demo
cratisering komt in het geding wanneer de
gemeente bij algemene maatregel van be
stuur taken gaat afschuiven. De interesse
van de burger wordt daarmee gedood", zo
voorspelde de heer Detmers. Burgemeester
Brouwer de Koning wilde eerst de takenstel-
ling van de provincie-nieuwe-stijl zien alvo
rens hij een duidelijke mening over de zaak
kon vormen. Burgemeester De Vreeze zei
het niet eens te zijn met de stelling dat de
gemeenten binnen de provincie-nieuwe-stijl
niet minder dan tienduizend inwoners mo
gen hebben. „Het gaat er juist om dat de
lokale besturen versterkt worden als tegen
wicht tegen de provincie. Een dergelijke
versterking krijg je alleen wanneer je de
lokale omstandigheden goed in het oog
houdt".
Er zit wel toekomst in een provincie met
Leiden als centrum gemeente en Katwijk en
Alphen als sub-centra, wanneer men afgaat
op wat de informele bespreking oplevert.
Het kan evenwel best zijn dat verschillende
gemeentebesturen terugkrabbelen wanneer
ze een duidelijk takenpakket krijgen voorge
schoteld. Zo is het bijvoorbeeld al bekend
dat Zevenhoven wat huiverig tegenover een
toekomstige provincie met Leiden staat. Ver
tegenwoordigers van Woubrugge hebben
zich ook al eerder voorstanders getoond van
een provincie met Gouda.
En wat te denken van de gemeenten die wel
uitgenodigd maar niet vertegenwoordigd
waren. Alleen Noordwijk liet weten dat zij
het niet juist vond met haar buurgemeenten
over deze zaak te spreken voordat de verga
dering met de Vereniging van Nederlandse
Gemeenten, morgen, achter de rug is. De
overige gemeenten, Katwijk, Rijnsburg,
Oegstgeest en Nieuwkoop lieten het zonder
meer afweten. Als kanttekening kan nog
geplaatst worden dat het college van B en
W van Nieuwkoop zijn raad onlangs heeft
kenbaar gemaakt dat het nog geen stand
punt in deze zaak heeft ingenomen.
Door de wel aanwezige gemeenten werd het
gemeentebestuur van Leiderdorp verzocht
op korte termijn een nieuwe vergadering
over de provincie-nieuwe-stijl te beleggen.
Alphenaar
landskampioen
pijproken
De 64-jarige Alphenaar T. J. E.
de Groot is een verwoed pijpro
ker. De beste van Nederland.
Hij veroverde afgelopen week
einde de nationale titel tijdens
wedstrijden die de enige pij
prookclub van Nederland, de
Moriaan in Gouda, organiseer
de.
De heer De Groot (oud-chef
tuinman van de gemeente kwe
kerij) hield het vuur 1 uur, 17
minuten en 40,5 seconden in zijn
lange witstenen pijp.
Hij mag nu a.s. weekeinde deel
nemen aan de Europese kam
pioenschappen in Londen.
DESKUNDIGEN ALS CHEF
VERMEULEN STERVEN UIT
Een blik op de Hogewoerdspoort vanaf een haast landelijke Hoge Rijndijk. De
pentekening werd gemaakt in 1675.
Van een onzer verslaggevers
LEIDEN In het Gemeente-Archief aan
de Boisotkade wordt van 6 tot 31 oktober
een tentoonstelling gehouden van prenten
en foto's die als onderwerp de Leidse
stadspoorten en de toegangswegen tot het
Leidse centrum hebben. De tentoonstel
ling is van maandag tot en met vrijdag
geopend van negen tot twaalf uur en van
twee tot vijf uur, donderdags van half
acht tot half tien en zaterdags van negen
tot twaalf uur. De toegang is vrij. Voor
grote groepen wordt er een film ver
toond, die een aardig beeld geeft van de
vroegere en huidige situatie in Leiden.
„We streven er naar ieder half jaar een
expositie te geven", aldus gemeente-ar
chivaris Downer. „De samenstellers heb
ben kosten nog moeite gespaard om de
prenten zo voordelig mogelijk te laten
uitkomen." Op de tentoonstelling van het
Gemeente-Archief is er voor het eerst
ook een catalogus met de geëxposeerde
stukken te krijgen.
Alle stadspoorten die Leiden eens rijk
was, zijn in beeld gebracht op de exposi
tie. Zo zijn er aquarellen van P. la Far-
gue uit 1770 van de Rijnsburgerpoort,
van de Marepoort, de Herenpoort, de
Hogewoerdspoort, de Koepoort en de
Witte Poort. De thans nog overeind staan
de stadspoorten, de Zijlpoort en de Mor-
spoort krijgen extra aandacht op de ex
positie, waar in totaal honderdnegenen
twintig stukken te zien zijn.
De foto's en prenten van de toegangswe
gen naar Leiden geven een nog duidelij
ker beeld van hoe een stad kan verande
ren.
En nog blijken enkele „actuele" foto's (uit
1971 of 1972) geen duidelijk beeld te
geven van de huidige situatie. Zo is er
bijvoorbeeld uitgebreid aandacht besteed
aan het Stationsplein (toegangsweg per
rail). Aan de nieuwe ontwikkelingen tus
sen het vroegere busstation en de spoor
dijk heeft het Gemeente-Archief nog
geen aandacht kunnen besteden.
Frapperend is de tekening van J. Kikkert
uit 1875 van de Hoge Rijndijk. Een wan
delaar begeeft zich midden op de straat,
die toen nog omgeven was door kanjers
van bomen. Het is nauweliks voor te
stellen dat nog geen honderd jaar later
Leiden/Sassenheim Een opper-schoentechnicus en
kunstenaar van het oude handwerk heeft gisteren
afscheid genomen van de Annakliniek voor Orthopae-
die. Dat gebeurde in het motel Sassenheim, waar vele
tientallen bijeen waren gekomen om de heer T. C.
Vermeulen, tot dan toe chef van de afdeling Ortho-
paedische Schoentechniek van de Orthopaedische
Werkplaats van de Anna-kliniek uit te luiden, omdat
hij de pensioengerechtigde leeftijd had bereikt. Een
man die gewerkt heeft met het geschakeerde patroon
van vaktechnische bekwaamheid, vol tact en geduld
met de patiënten, bijna 17 jaar lang bezig geweest
met de ontwikkeling van de orthopaedische schoen
techniek binnen de Anna-kliniek. Een witte raaf in
een vak dat aan het uitsterven is.
De vele facetten die oud-chef
Vermeulen (aanwezig met
vrouw en dochter) hebben ge
kenmerkt werden door tal van
sprekers naar voren gebracht.
Dat deed de voorzitter van het
kliniekbestuur, mr. S. C. H. Coe-
bergh, dat deed ook de economi-
sch-directeur van de Anna-kli
niek, de heer J. H. J. Zwaart,
welke laatste namens bestuur
en directie een geschenk onder
couvert aanbood: „Onder Ver
meulen bleef het aantal orders
toenemen en de levertijd van
een paar orthopaedische schoe
nen groeide tot 8 9 maanden.
Dit ondanks thuiswerk door ei
gen personeel en hulp door der
den", aldus de heer Zwaart.
Namens de medici, ook die van
Sole Mio en revalidatie-ortho-
paeden sprak de eerste genees
heer van de Anna-kliniek, prof.
dr. F. Duijfjes. Hij sprak van
„Vermeulens expressie voor een
allerindividueelste voetvorm.
Hij was een man die de nieuw
ste snufjes inbouwde. Daarin is
de heer Vermeulen volkomen
geslaagd". Nog anderen voerden
het woord, zoals de opvolger
van Vermeulen, de heer J. Ver
does, 17 jaar in dienst van de
Anna-kliniek en gisteren als
chef Orthopaedische Schoen
techniek door de heer Zwaart
geïnstalleerd. De heer Verdoes
noemde de Leidse schoenmake
rij uniek in ons land. Vermeulen
zelf, in zijn dankwoord, zei dat
zelfs in Europa „onze schoen
makerij niet bepaald een slecht
figuur slaat".
Het personeel van de schoen-
technische afdeling schonk een
cadeau en bloemen voor me
vrouw Vermeulen. Ook de chefs
en voormannen gaven een ge
schenk, uit de „jubileumpot"
kwam eveneens een bijdrage.
Een druk bezochte receptie
bracht patiënten, orthopaedisch
chirurgen en vele relaties van
de heer Vermeulen op de been
om afscheid te nemen.
Mensen als Vermeulen worden
steeds zeldzamer. De orthopae
dische werkplaats van de Leidse
Anna-kliniek vervult een zeldza
me functie. Het is het centrum
van extremiteiten en landelijk
x georiënteerd. Schoen- en instru
mentmakers van de kliniek ver
zorgen in tal van plaatsen in het
centrum en oosten des lands
buitenspreekuren. De heer
Zwaart wilde dat in een gesprek
met ons nog wel even onderstre
pen: „Leiden heeft ook op dit
gebied een naam. In onze
schoenmakerij werken 11 men
sen en in de orthopaedische
werkplaats zijn dat er 65. Wij in
het westen des lands zijn over
belast. Een jaar op een paar
orthopaedische schoenen wach
ten is voor een patiënt geen
uitzondering, het kan zelfs lan
ger duren. In het oosten zijn
bijna helemaal geen vaklui van
het kaliber van een Vermeulen
meer.te vinden. Onze orderpor
tefeuille is dan ook meer dan
gevuld.
dag in dag uit tijdens spitsuren files
auto's de rust die deze tekening weer
geeft zouden gaan verstoren. Weinig Lei-
denaars zullen zich de Hoge Rijndijk van
toen nog kunnen herinneren.
Anders ligt dat bij de Rijnsburgerweg,
waarlangs tot rond 1925 een gracht liep,
en de Lange Mare die nog later gedempt
werd.
„Stadspoorten en toegangswegen"
De tentoonstelling van het Gemeente-ar
chief is er een om als rechtgeaarde Lei''
naar de vingers bij af te likken of, zoals
een van de samenstellers het uitdrukte:
„Het is in feite een prentenboek voor
oudere Leidenaars". Waarmee hij met
wilde zeggen dat de jeugd niet welkom
zou zijn op de tentoonstelling.
Opper-schoentechnicus Vermeulen hoort de lofzang op
zijn werk kritisch aan. Rechts van hem zijn vrouw, links
z'n dochter. Links op de foto de heer J. H. J. Zwaart.
de economisch-directeur van de Annakliniek.
Van een onzer verslaggevers
KATWUK In het Rotterdams Zeehospitium is vandaag een
kroon op het werk van de zendamateurs van de „Stichting van
Wijk Eelectronic Centre" geplaatst. Met enige feestelijkheden is
het nieuwe paviljoen waar de gehandicapten zich om zendamateu-
ristisch gebied kunnen uitleven in gebruik genomen. Het paviljoen
wordt gerund door Peter Marijnen, een bewoner van het Zeehospi
tium, en adjudant Hoetmer, van het Marinevliegkamp in Valken-
burg.
Ongeveer zeven jaar geleden be
gon de heer Hoetmer in het
voormalig t.b.-paviljoen van het
zeehospitium met vijf patiënten
in te wijden in de geheimen van
het over bbrengen van gegevens
op radiogolven. Inmiddels zijn
regelmatig ongeveer zeventien
jongens te vinden in het nieuwe
paviljoen. Zij worden door de
leden van de Leidse afdeling
van „Veron" opgeleid voor het
diploma „zendamateur". Begin
volgend jaar zullen twee bewo
ners van het Zeehospitium op
gaan voor het examen.
Het nieuwe gebouw van de
„Stichting van Wijk Electronic
Centre" is geheel op aanwijzing
van de patiënten ingericht. „Het
waren vroeger drie vochtige ga
rages. We hebben op alle gebie
den inspraak gekregen om het
te krijgen zoals we wilden", zo
vertelt Peter Marijnen bij een
rondleiding door het gebouwtje.
Met zendamateurs uit alle delen
van de wereld heeft Peter Marij
nen onderhand wel gesproken.
„We mogen alleen maar techni
sche gegevens doorzenden", zo
vertelt hij. „Voor koffie-praatjes
is geen toestemming." Toch valt
er dan nog heel, wat te praten.
communicatiemiddel met de wereld". Rechts zijn rechter-
Peter Marijnen achter „zijn
hand adjudant Hoetmer.
„Het is wel grappig. Wanneer je
zo'n zendamateur vertelt dat je
vanuit een centrum voor spasti-
ci uitzendt, is het even stil aan
de andere kant. Wanneer je
daar niets over zegt word je als
een gewoon mens behandeld.
En dat is ook het fijne van het
werken met die zendappara
tuur. Het is een van de manie
ren om in contact te komen met
de buitenwereld. Het zou eigen
lijk gewoon ook moeten, maar
daar komt het zo weinig van. Je
blijft zo gemakkelijk hier in het
Zeehos."
Behalve zendapparatuur voor
radiogolven heeft het Zeehospi
tium ook een telex staan voor
zijn zendamateurs. „Hiervoor
zouden we eigenlijk nog aange
past materiaal moeten hebben
om ook de bewoners die niet
kunnen praten en hun handen
niet kunnen gebruiken, toch te
laten zenden", aldus adjudant
Hoetmer. De apparatuur kost
evenwel om en nabij de dertien
honderd gulden en is daarom
niet te betalen voor het Zeehos
pitium.
„We hebben praktisch alles van
schenkingen. De zenders heb
ben we gekregen van de revali-
datie-arts Van Wijk. Van haar
is toendertijd ook het initiatief
uitgegaan. Vandaar de naam
van de stichting." Andere aan
gepaste materialen, zoals fijne
tandartsboortjes en een stan
daard om het solderen voor de
patiënten mogelijk te maken,
kwamen van grote bedrijven.
Deze zijn vanmiddag bij de offi
ciële opening ook vertegenwoor
digd op de feestelijke receptie
die de zendamateurs van het
Zeehospitium geven in de re
creatiezaal.
