Schering en inslag
voor beginners
Nederlandse huisvrouw bereid tot versobering
Patronenboek voor bloemengroeten Boekenmix
"Zeegeschiedenis der Lage Landen"
Onze huid
heeft een
sociale rol
Een gave huid heeft door de
eeuwen heen een onweerstaan
bare aantrekkingskracht, terwijl
mensen met een huidziekte op
sociaal gebied worden achterge
steld.
Een 17de eeuwse filosoof, wiens naam
me ontsnapt is, schreef reeds: „1* A-
mour est une question de peau" (liefde
is een kwestie van huid). Maar reeds
lang daarvoor, sinds de vroegste oud
heid, heeft de mens het belang inge
zien van de huid op het gebied van
de sociale contacten. Zo legde men al
vlug het verband tussen bepaalde
reakties van de huid en het gevoelsle
ven.
Schaamte of plezier deed de huid rood
worden, schrik of woede maakten ons
bleek en nog andere emoties konden
ons kippevel bezorgen of het koude
zweet doen uitbreken.
De huid was in zekere zin de spiegel
van het gevoelsleven. Maar daar bleef
het niet bij. Reeds de primitieve man
beschouwde de huid ook als een baro
meter voor onze gezondheidstoestand:
bleekheid, hoog rode kleur, gele tint
en abnormale pigmentaties wezen op
een aantasten van de gezondheid.
Kortom, de mens begreep al zeer vlug
dat de huid de grote bemiddelaar was
tussen zijn eigen persoonlijkheid en de
gemeenschap waarin hij leefde. Wan
neer men hier dieper over nadenkt
dan komt men tot de vaststelling dat
de huid bij uitstek het middel is van
ieder eerste contact tussen mensen.
Tevens is de huid, met haar aanhang
sels zoals haren en nagels, sterk ver
schillend van de ene lichaamsplaats
tot de andere, maar ook van persoon
tot persoon. Er zijn geen twee perso
nen met dezelfde huid en dezelfde
haren. Dit unieke communicatie-in
strument werd dan ook sinds alle
tijden intens verzorgd.
De speciale zorg die de mens aan zijn
huid besteedde resulteerde tenslotte in
de cosmetologie en de plastische chi
rurgie. Voor zover dit kan nagegaan
worden was het gebruik van de cos
metica oorspronkelijk beperkt tot de
religieuze riten. Zo gebruikten de oude
Egyptenaren allerhande fijne zalven
en aromatische oliën bij hun doden
cultus.
Nadien begonnen ook de levenden de
ze produkten te gebruiken. De cosme
tologie werd zowel in het oude Egypte,
in Perzië, in India als in het oude'
Griekenland een aparte tak van de
geneeskunde. Ook de plastische chi
rurgie is geen uitvinding van onze
eeuw. De eerste sporen ervan vinden
we terug in de 8ste eeuw voor Chris
tus in het oude India.
Boosdoeners, krijgsgevangenen en
overspelige vrouwen werd de neus
afgesneden en vormden een onuitput
telijk klandizie waarop de aspirant-
plastische chirurgen hun kunsten kon
den tonen. Sindsdien kende zowel de
cosmetologie als de plastische chirur
gie een enorme uitbreiding en perfec
tie. Beiden zijn niet meer weg te den
ken in de huidige maatschappij. Hun
uiteindelijk doel is echter onveranderd
gebleven. Zo gunstig mogelijk voor de
dag komen en bij de anderen een zo
gunstig mogelijke reaktie teweeg bren
gen.
De reakties van de mens op de huid
van zijn evenmens kunnen zowel posi
tief als negatief zijn. In beide gevallen
is het een diepingewortelde reactie die
ook bij de moderne mens nog niets
van zijn kracht verloren heeft. Ook
vandaag nog geven huidziekten ons
nog een gevoel van afkeer, zelfs van
afstoting. De diepe oorzaak ligt waar
schijnlijk in het feit dat huidziekte
oorspronkelijk beschouwd werd als
een straf van God en geassocieerd
werd met onzuiverheid, besmettelijk
heid en morele onreinheid.
Zelfs recente informaties bij personen
die nooit aan een huidziekte geleden
hadden, toonden aan dat de overgrote
meerderheid dacht dat alle huidziek
ten besmettelijk waren. Tevens viel
het op dat de afdeling van de huid
ziekte in het hospitaal bij hen de
meeste afkeer oproept zeker wanneer
op deze afdeling terzelfdertijd de ve
nerische ziekten behandeld worden.
Het is ook een bekend feit dat onze
moderne samenleving het de lijder
aan een chronische huidziekte niet
gemakkelijk maakt. Zowel op het fa
miliale, het beroepsmatige als op het
sexuele vlak zijn lijders aan een chro
nische huidziekte achtergesteld. Niet
zelden ontwikkelen ze een minder
waardigheidscomplex waaruit een ab
normale geldingsdrang en sterke
agressiviteit kunnen voortvloeien. An
derzijds kan de huid ook de meest
positieve gevoelens oproepen. Een
prachtige haartooi en een gave huid
hebben nog steeds een onweerstaan
bare aantrekkingskracht. De huid ver
minken of de haardos afknippen is
door alle tijden een grote vernedering
geweest
Zo is onze huid met haar-aanhangels
door alletijden bewonderd wanneer ze
mooi was, en diep gehaat en afgesto
ten wanneer ze lelijk of verminkt was.
Steeds was ze de sleutel tot een ge
makkelijke sociale omgang of een niet
te overbruggen hinderpaal bij het leg
gen van menselijke contacten. Ook in
de toekomst zal dit zo blijven.
DR. ICKX.
AMSTERDAM (ANP) - De Nederlandse
Vereniging van Huisvrouwen heeft vorig
jaar onder haar leden een discussie op gang
gebracht over het thema "Verwerven of
versoberen." Directe aanleiding hiervoor
het rapport "Grenzen aan de groei", dat
door de Club van Rome in 1972 is uitge
bracht. Hierin wordt de aandacht gevestigd
op in de toekomst te verwachten schaarste
aan grondstoffen, energie en voedsel als
gevolg van een ongelimiteerd groeiende
consumptie. Aan de discussie namen 98
afdelingen van de N.V.v.H.deel.
De rapporten die de verschillende afdelin
gen nu hebben samengesteld melden bijna
unaniem dat de deelneemsters tot versobe
ren bereid zijn. Men meldt tevens grote
behoefte te hebben aan duidelijke objectieve
voorlichting.
De huisvrouw is bereid verantwoord te han
delen met grondstoffen, energie en milieu.
Zij ziet zich hierin niet altijd gesteund door
de overheid en het bedrijfsleven (overdadige
verlichting van de wegen en gebouwen, te
hoge temperaturen in kantoorruimten).
In de rapporten spreken de huisvrouwen
zich uit voor een selectieve consumptie. Men
ziet dit als een noodzaak indien men ernst
wil maken met een besparing van grondstof
fen, energie en indien men het milieu wil
behouden. Andere motieven voor een selec
tieve consumptie zijn dat men zich het lot
van de derde wereld aantrekt en dat men
leven in de toekomst mogelijk wil maken.
Selectief consumeren is in feite minder con
sumeren. En dat houdt in; minder salaris
en meer werkloosheid. Voor dit laatste heeft
men wel een grote angst
Op de vraag hoe de huisvrouw-consument
invloed kan uitoefenen op een verantwoord
gebruik van energie, voedsel en milieu, wa-
s het antwoord van de leden: „door bewust
te leven, het goede voorbeeld te geven en
de versoberingsgedachte uit te dragen. Onze
kinderen dienen we in deze geest op te
voeden."
Het woordje "we
ven" roept over het
algemeen visioenen
op van grote gebou
wen, van spoelen die
razendsnel tussen de
scheringdraden door
schieten, van huizen,
groot genoeg dat er
een kamertje over
blijft om deze hobby
te kunnen uitoefe
nen.
Dat dat allemaal niet
nodig is, dat het veel
eenvoudiger kan en
dat ook kleinbehuis-
den en mensen met
een smalle beurs
kunnen weven, be
wijzen Nik Krevitsky
en Lois Ericson in
het boekje "Modern
weven" dat door
Cantecleer BV in De
Bilt is uitgegeven.
De beginnende wever
of weefster behoeft
slechts te beschikken
over een stuk ribkar-
ton, een paar doosjes
spelden, een speciale
naald, de benodigde
garens en een fikse
hoeveelheid geduld.
In het boekje wordt
beschreven hoe men
met dit minimum aan
materiaal volgens
verschillende metho
den bijzonder leuke
weefresultaten kan
behalen. Aan de
hand van heel duide
lijke foto's en teke
ningen worden deze
technieken voor iede
reen begrijpelijk uit
gelegd. In het kort
gaat een van de sys
temen als volgt: een
patroon wordt op het
ribkarton gelegd of
nagetekend. Op de
lijnen worden op een
bepaalde afstand van
elkaar spelden gesto-
ken. Hiertussen wor
den de scheringdra
den gespannen en
met de naald wordt
daama op en neer,
op en neer, de inslag-
draad geweven. Heel
simpel en de moge
lijkheden ten aanzien
van de vorm van het
te weven patroon zijn
veel groter dan bij
het getouwweven.
Het eist echter wel
een grotere portie ge
duld. Al met al is
"Modem weven" een
lezenswaardige aan
winst op de vrije-
tijds-boekenmarkt.
LONNEKE VAN
KOOT
"Modern weven"
Krevitsky en Ericson
Uitgev. Cantecleer
Prijs: 14,50.
Weven hoort
men te doen op
een getouw, zo
denkt meni
geen. Dat het
echter eenvou
diger kan, leert
het boekje
„Modern we
ven".
DEN HAAG Binnenkort zal
bij de bloemisten, die zijn aan
gesloten bij Fleurop-Interflora,
„Het Groot Bloemenboek" voor
de klanten ter inzage liggen.
Daarin zijn ruim 175 bloemen
en plantenideeën afgebeeld voor
alle mogelijke gelegenheden,
zoals huwelijk, receptie, jubilea,
huis- en tuindecoratie, relatiege
schenken en andere sympathie
betuigingen die door de bloe
mist kunnen worden verzorgd.
Samen met de bloemist kan de
klant dan tot een juiste keuze
voor de juiste gelegenheid ko
men; een keuze die bovendien
geheel bij zijn budget past.
Het gaat trouwens erg goed met
Fleurop-Interflora. Terwijl al
lerlei bedrijfstakken spreken
van grote verliezen door de na
tionale en internationale reces
sie, weet Fleurop-Interflora te
melden dat het aantal bloemen
groeten binnen Nederland vorig
jaar een record van 880.000 op
drachten heeft bereikt Uit het
buitenland ontvingen de bloe
misten nog eens 75.000 bloemen-
groetorders. Ook de bloemen-
cheques bereikten een aantal
van ongekende hoogte. Het vo
rig jaar werden er 72.000 uitge
schreven.
Hoewel de recessie uiteraard
niet helemaal aan de bloemiste
rijen voorbijgaat, verwacht men
toch dat in 1976 het miljoen
bloemengroetorders zal worden
bereikt Fleurop-Interflora
schrijft de groei in dit soort
sympathiebetuigingen aan haar
initiatief „niet goed, geld terug".
Inmiddels zijn ook de wedstrij
den gehouden, waarvan de win
naar Nederland zal vertegen
woordigen tijdens wedstrijden
om de Europa Cup voor bloem
schikken die half oktober in
Athene worden gehouden. Deze
winnaar is Koos Zuidgeest
bloemist in De Lier.
Om zelf te hebben of cadeau te geven:
„Rechtwijzer voor de vrouw" (in samen
werking met Man, Vrouw en Maatschappij,
.onder redactie van Wim Hora Adema en
Harriët Freezer). Specialiteiten, rechtsple
ging, echtscheiding, kinderen, opvoeding etc.
etc. Bruna 6,50.
„Het gekwelde leven van de snelgeklede,
rapgekapte, fraai besnorde, goedgebekte
sherrydrinkers of De Reclameman". „De
Bezige Bij" 19.50. Martin van Amerongen.
„Het versierde spijkerpak" met prachtige
kleurfoto's van Baron en de denimkunste-
naars Richter, M. Owens en Tory Lane.
19.50. „Landshoff(Boek mudvol ideeën
om van het spijkerpak een schilderij te
maken met knopen, borduurzijde, applica
ties; vertaling Erna vd. Berg).
"Stenen hebben pijn" (M. Maas, psychiater)
Uitg. „Contact", A'dam: 12,50 (over dood
en verzet, over schuldgevoelens en het ont
breken van schuldgevoelens)
„Gelijk oversteken" (Roald Dahl, auteur
van het befaamde „Kiss-Kiss") 15,- Meulen-
hof.
(Van een onzer redakteuren)
Den Haag Op school zijn de
meeste Nederlanders er einde
loos mee beziggehouden: Neder
land is altijd een zeevarende
natie (geweest). De Lage Lan
den kregen nog maar nauwe
lijks bezoek van de mens, of zij
schaften zich een voor hun ei
gen begrippen handzaam bootje
aan, dat bovendien nog goed op
het water en in de wind lag. En
ze staken van wal, zodat bij
voorbeeld al heel vroeg in de
geschiedenis van de „Lage Lan
den aan de zee" Stavoren een
bekende klank kreeg. Later
werden het ook Deventer,
Zwolle en Kampen en in nog
latere tijden bleek de Zuiderzee
een veilige en enorme haven te
kunnen zijn voor talrijke plaat
sen langs haar kusten. Hoorn
werd daarvan het sprekende
voorbeeld. Maar ook op de rede
van Texel en Nieuwediep wis
ten de Nederlandse zeelui van
wanten. Om over Amsterdam
nog maar te zwijgen.
De geschiedenis van Nederland
aan en op zee is en blijft een
boeiend verhaal, dat schooljon
gens eeuwenlang met rode oor
tjes beluisterd hebben en dat
zeer velen een zij het harde
broodwinning bezorgde en
dat verder aan minder velen een
rijkgevulde beurs met gouden
of andere muntstukken oplever
de.
"De Boer Maritiem" heeft be
grepen, dat in de zeegeschiede
nis van Nederland een kostbaar
stuk wetenswaardigs ligt. Deze
uitgeverij houdt zich al geruime
tijd bezig met uitgaven op dit
gebied. Of het nu over het klein
ste zeilbootje of de oceaanreu
zen van toen en heden gaat, of
het volgeladen schepen betreft,
op weg naar of van verre oor
den. Of eenzame zwervers ter
zee, zoals bijvoorbeeld dat Alk-
maarse echtpaar, dat met de
"Elisabeth" de grote gok over
de zeven zeeën gewaagd heeft
met een naar verhouding minus
cuul vaartuigje. Zij blijven
boeien deze uitgaven.
Nu is de zeer fraaie uitgave
„Zeegeschiedenis van de Lage
Landen" door drs. Ph. M. Bos-
scher, officier-conservator van
het Maritiem museum te Den
Helder. Deze kenner van de zee
en van de Nederlandse maritie
me historie heeft daarmee Ne
derland aan een handzaam en
tegelijk ook kostbaar bezit ge
holpen dat zal blijven boeien.
Niet alleen om de dikwijls zeer
fraaie afbeeldingen van sche
pen, havens en havengezichten,
maar ook door de populair ge
houden tekst.
Natuurlijk, historici zullen er
misschien wat meewarig hun
hoofd over schudden, over die
tekst tenminste. De heer Bos-
scher beseft dit, wanneer hij ter
inleiding schrijft, dat het hem er
in de eerste plaats om te doen
geweest is een zo breed moge
lijk publiek te bereiken, dat de
musea bepaald niet plat loopt.
Maar dat wel interesse heeft in
het maritiem verleden van ons
land.
Drs. Ph. M. Bosscher heeft daar
goed aan gedaan en met hem de
uitgever, die hem in deze opvat
ting gesteund heeft.
„Zeegeschiedenis der Lage Lan
den" door drs. Ph. M. Bosscher.
Uitg. De Boer Maritiem-Bus-
sum.
De havenmond van Umuiden, 1878, kort na de opening van het Noordzeekanaal. Een fregat wordt door een radarsleepboot buiten
de pieren gesleept. Schilderij door Cornelis Chr. Dommelshuizen (1842-1928). Amsterdams Historisch Museum.
De bloemengroet is in ons land nog steeds in opmars, zo blijkt uit de jaargegevens
van Fleurop-Interflora.
