Heimens
aanhouder
die won
Was blessure Okker
in scène gezet?
Tumploeg verder dan jaar voor München
Lijst van toptijden
"MOEILIJK HEB IK HET NIET GEHAD"
Tennisprof
speelde een
hoofdrol
maar anders
dan
verwacht
UITSLAGEN
OPTIMISME BELOOND
MET WERELDRECORDS
Hassan
WOEDE HEMMES
OVER GEBREK
AAN
INFORMATIE
Tony Roche
invaller Tom
Okker?
NBMBWBWIBBMaMMBaaÉHÉgieariMBaa
TURNCIJFERS
LEIDSE COURANT
PAGINA .18 in
Papendal De aanhou
der wint Dit slaat on
getwijfeld op Jos Her
mens, de 25-jarige Nij
meegse lange afstandlo
per, die er gisteren in
slaagde de wereldre
cords, die hij twee we
ken tevoren bij lijn re
cordpoging op Papendal
miste, nu op zijn naam
te schrijven. I
In de eerste plaats dan de
toptijd op de twintig kilome
ter, die hij bracht op 57 minu
ten en 31.8 seconden en ten
tweede het uurrecord, dat hij
met ruim 123 meter verbeterde
en stelde op 20.907,65 meter.
Beide records waren in han
den van de Belg Gaston Roe-
lants met respectievelijk
57.44.4 en 20.784 meter. Jos
Hermens voelde zich sterk en
hij maakte al dadelijk na zijn
niet tenvolle geslaagde record-
jacht op zondag 14 september
plannen om de begeerde re
cords op de twintig kilometer
en het uur ook te pakken.
Die mogelijkheid om de plan
nen te verwezenlijken was er
op de 27e of de 28e september.
Stoma en regen schenen ech
ter op het laatste moment de
zaak volledig te saboteren. We
liswaar begaf Hermans zich
zaterdagmiddag naar het
sportcentrum Papendal, waar
Nederlands' enige kunststof-
baan ligt, maar de elementen
die zich tegen hem spanden,
waren te sterk en zo moest hij
beslissen de recordpoging niet
te wagen. Zijn optimisme was
echter niet aangetast en toen
hij zich gistermorgen weder
om met de meteorologische
dienst in verbinding stelde,
kreeg hij slechts goede berich
ten te horen voor de middagu
ren.
Geluk
Hoe stelden de meteorologen
hem in het gelijk. Toen hij
tegen vijven op de baan
kwam, was het windstil en
bovendien een heerlijke tem
peratuur. Het geluk lachte
hem toe, mede in de persoon
van Gerard Tebroke, die zich
deed kennen als een geweldi
ge trekker. De eerste tien kilo
meter zou Tebroke onschatba
re diensten bewijzen. Con
stant op kop lopend trok hij
Hermens op de tien kilometer
naar een tijd van 28 minuten
PAPENDAL De historie van de wereldrecords op de twintig
kilometer en de uurloop zijn:
1.07.57.4
Ahlgren (Zwe)
1913
1.07.40.2
Kohlemainen (Finl)
1913
1.07.11.2
Stenroos (Finl)
1923
1.07.07.2
Kyronen (Finl)
1924
1.06.29.0
Sipala (Finl)
1925
1.04.38.4
Nurmi (Finl)
1930
1.04.00.2
Zabala (Arg)
1936
1.03.33.1
Barra (Arg)
1941
1.03.21.2
Czaplar (Hong)
1941
1.02.40.0
Heino (Finl)
1949
1.01.16.0
Zatopek (Tsj)
1951
59.51.8
Zatopek (Tsj)
1951
59.28.6
Ballie (Nw Zee)
1963
59.22.7
Clarke (Austr)
1965
58.06.2
Roelants (Belg)
1966
57.44.4
Roelants (Belg)
1972
57.31.8
Jos Hermens (Ned)
1975
Uurloop:
18.738 meter
Crubb (GBr) 1904
19.021
Bouin (Fra) 1913
19.210
Nurmi (Finl) 1928
19.339
Heino (Finl) 1945
19.558
Zatopek (Tsj) 1951
20.052
Zatopek (Tsj) 1951
20.190
Baillie (Nw-Zee) 1963
20.321
Clarke (Aus) 1965
20.664
Roelants (Belg) 1966
20.784
Roelants (Belg) 1972
20.907,65
Jos Hermens (Ned) 1975
Het eerste officieuze wereldrecord uurloop dateert uit 1704 toen
in Londen de Engelsman Calile 17.300 meter aflegde.
en 45.0 seconden, die ongeveer
zeven seconden lag onder de
tussen tijd van Roelants op
deze afstand.
Prachtig lag Hermens boven
dien op het schema van 57.30
(rondetijden van gemiddeld 69
seconden) waarop hij was ver
trokken en dat veertien secon
den onder Roelants' recordtijd
lag. Na een openingsronde van
66 seconden volgden ronden
die slechts tienden van secon
den afweken naar boven,
maar meestal naar beneden
van die als richtsnoer dienen
de 69. Toen Tebroke met een
dankbaar applaus van de ruim
2000 toeschouwers inhield om
kort daarop toch weer onver
flauwd, zij het op afstand door
te gaan Tebroke legde in
het uur 20.177.13 meter af
ging Hermens alleen in het
even hoge tempo door en
steeds duidelijker werd dat hij
zou slagen. Begeleid door de
enthousiaste toeschouwers-
schare en de door hem uitge
kozen muziek liep hij onweer
staanbaar naar de nieuwe we
reldrecords toe. 'Moeilijk heb
ik het eigenlijk niet gehad,
geen moment Het was voor
mij nieuw, dat ik zo goed en
zo lang een schema kon aan
houden. Dat geeft mij vertrou
wen voor de toekomst, waarbij
ik mik op het wereldrecord op
de tien kilometer. Dat is mijn
grote doel. Slechts even ver
flauwde zo nu en dan de con
centratie, maar het publiek, de
muziek en de 'hulptroepen'
langs de baan brachten mij
weer dadelijk in de werkelijk
heid terug. Overigens had ik
vanmorgen nog geen idee er
van dat ik vanmiddag zou lo
pen', aldus de wereldrecord
houder.
Een spontane huldiging wacht
te hem dadelijk na afloop, een
huldiging waarin terecht Ge
rard Tebroke deelde.
BRUSSEL Tom Okker
speelde een hoofdrol tij
dens het Davis-Cup-duel
België—Nederland, maar
op een andere wijze dan
menigeen had verwacht.
De gelouterde prof deed
niet van zich spreken
door de Oranjeformatie
„in zijn eentje" naar de
volgende ronde te lood
sen. In tegendeel.
In het vrijdag afgebroken en
eergisteren voortgezette treffen
met Bernard Mignot zorgde Ok
ker voor een zeer onaangename
verrassing door in vier sets te
capituleren. Die nederlaag op
zichzelf betekende al een op
merkelijk feit, de wijze waarop
hij tot stand kwam was nog veel
meer bijzonder.
Na de 6—3 van vrijdag bracht
vrijetijdstennisser Mignot zijn
landgenoten tot pure verruk
king door ook de tweede set met
6—3 op zijn conto te schrijven.
De slachtbank leek voor Okker
gereed te staan toen de Belg een
kans kreeg op 3—1 in de derde
reeks. Hij faalde evenwel en-er
ontstond een marathongevecht,
dat pas bij 1412 na 77 minuten
in het voordeel van de Neder
lander werd beslist Okker had
nauwelijks de indruk gewekt
dat het voor hem ongebruikelijk
zware werk op de trage gravel-
baan niet aan te kunnen. Welis
waar dateerde zijn laatste duel
op deze baansoort van enige
maanden galeden, maar Okker
leek in de slopende rally's met
Mignot toch zeker niet vermoeid
of geblesseerd.
Bij het begin van de vierde
en naar later zou blijken laatste
set (64) verscheen Okker
met groot verband om zijn rech
ter dijbeen. Strompelend nam
hij zijn positie weer in, maar
tijdens de slagenwisselingen
trad zijn „handicap" vrijwel niet
aan het licht Toch zou later
deze geheimzinnige blessure een
groot deel van Okkers verkla
ring voor zich opeisen. „Ik hoor-
de in de derde game van de
eerste set (die van zaterdag,
red.) iets knappen toen ik een
drop shot wilde halen. Ik had
er vanaf dat moment last van,
maar ik wilde Mignot niets laten
blijken".
Volgens captain Ted van Breuk
elen, die tevens fysiotherapeut
is, was de exacte aard van de
blessure niet onmiddellijk na de
partij vast te stellen. Maar er
moest rekening worden gehou
den met een spierscheuring en
in het gunstigste geval een ver
rekking. Volgens Nick Fleury,,
eveneens fysiotherapeut, was
het getuige zijn zaterdagmiddag
gedane diagnose wel degelijk
een spierscheuring. „Dat kost
hem zeker een week", aldus
Fleury op dat moment De ware
aard van Okkers blessure bleef
in nevelen gehuld. Maar sceptici
achtten het niet uitgesloten, dat
de hele zaak in scène was gezet
om een excuus achter de hand
te hebben. Want Okker moet
deze week in het lucratieve AM-
RO-circuit uitkomen, en vormt
daarin uiteraard een grote trek
pleister. Een nederlaag tegen de
onbetekenende Mignot enige da
gen eerder zou de reputatie van
de Nederlandse prof wel eens
geducht kunnen aantasten, met
alle gevolgen van dien voor de
belangstelling voor het bewuste
circuit Want dat Okker een eer
ste klas zakenman is mag als
genoegzaam bekend worden
verondersteld.
„Je kunt natuurlijk nooit bepa
len", aldus Okker, die evenals
zijn captain kennelijk de blessu
re niet zo ernstig achtte dat
ziekenhuisonderzoek noodzake
lijk was, „in hoeverre het mijn
spel heeft beïnvloed. Vrijdag
verloor ik toch ook een set van
Mignot" Gisteren was het beeld
van de blessure wat duidelijker.
„Ik wordt maandag twee keer
behandeld en ik zal als het even
kan het AMR O-circuit spelen",
aldus Okker.
Okker had er in ieder geval zijn
Tom Okker Is zakenman genoeg
om te beseffen, dat de tennlsln-
terland tegen België minder be
langrijk Is dan het AMRO-toer-
nool, dat deze week van start
gaat
excuus mee, maar België een
voorsprong van 2—0. Doordat
Okker bovendien moest afzien
van een dubbelspel, waren de
Nederlandse kansen op het pro
longeren van het avontuur tot
vrijwel nul teruggebracht Nick
Fleury en Louk Sanders moch
ten Hombergen en Mignot be
kampen en hoewel de gelegen
heidscombinatie het helemaal
niet gek deed (26, 64, 46,
4—6) werd het lot van de Oran-
jeploeg toch wel bezegeld.
Gisteren toonde Hemmes karak
ter door als invaller voor Okker
tegen Hombergen een goede
prestatie af te leveren. Hemmes
acteerde aanzienlijk beter dan
vrijdag tegen dezelfde tegen
stander, hetgeen uit de setstan
den blijkt: 6-4, 8-6, 6-3. De
Nederlander die boven zijn ge
bruikelijke niveau uitsteeg on
danks de verwikkelingen van
daags tevoren, kreeg zelfs enige
mogelijkheden op setwinst,
maar de routine van Homber
gen was hem toch te machtig.
Het hele Davis Cup duel in
Brussel heeft weer eens aange
toond dat het niet allemaal koek
en ei is in het vaderlandse ten-
niswereldje. Na de armzalige
voorbereiding, de schamele
prestatie en de prestatie van
Hemmes resteren de brokken.
Maar of het bondsbestuur po
gingen zal doen ze te lijmen,
moet ernstig worden betwijfeld.
Frank Werkman
België—Nederland 40. Mignot-Okker 3-1 (6-3,
6-3, 12-14, 6-4); Hombergen-Hemmes 3-0 (6-4, 8-6,
6-3); Hombergen/Mignot-Sanders/Fleury 3-1 (6-
2,4-6, 6-4, 6-4).
Dene marken-Fin! and 3-0. Eds trom/Chris tensen-
Timonen/Horsma 3-1 (2-6, 9-7.6-2, 6-2).
Bulgarije-Oostenrijk 0-3. B. Pampoelov/M.
Pampoelov-Kary/Feigl 1-3 (4-6,4-6,10-8, 5-7).
Maleisië-Pakistan 0-3. Seng-Khan 0-3 (3-6, 2-6,
2-6); Baba-Mir 0-3 (3-6,0-6,3-6). Seng/Meah-Kha-
n/Mir 0-3 (2-6,4-6, 03).
India-Thailand 3-0. Amritraj-Champisri 3-0 (6-
2, 6-1, 6-0); Amritraj-Boratisa 3-0 (6-3, 6-1, 6-1);
Vijai&Amritraj-Champisari&Boratisa 3-0 (6-2,
6-2, 6-4).
Australië-Tsjechoslowakije 1-3. Alexander-Ko-
des 1-3 (4-6, 6-2, 5-7, 4-6); Roche-Hrebec 23 (6-2,
6-4, 1-6, 3-6, 3-6); Alexander/Dent-Pala/Zednik
3-1 (03, 3-6, 6-2, 6-3); Roche-Kodes 0-3 (3-6, 1-6,
4-6).
Brussel Kort na afloop van
het duel Okker/Mignot was
het tijdens een korte confe
rentie op de baan alsnog tot
het spelen van het dubbelspel
besloten. Van welke beslis
sing de vierde man van de
ploeg, Fred Hemmes, totaal
onkundig was gelaten. Dit
voor val irriteerde deze in
hevige mate. „Dit is een cor
rupte zaak", reageerde Hem
mes emotioneel.
„Ik ben nergens in gekend.
Toen vrijdag werd besloten
dat Fleury en Okker oorspron
kelijk zouden spelén kreeg ik
dat aan tafel te horen waar
zestien mensen bij zaten. Nie
mand had het kennelijk nodig
gevonden na het gesprekje
tussen Buytelaar, Van Breuke-
len en Okker om eerst de over
ige ploeggenoten in te lichten.
Ik zei toen tegen Van Breuke
len, dat ik hem achterbaks
vond. Waarop hij reageerde
'met: Als je het er niet mee
eens bent, pak je je bullen
maar. Dit is nu al de zesde
keer in de acht jaar dat ik in
de ploeg zit, dat me zoiets
gebeurt Ik heb nog nooit een
eerlijke kans gekregen. Ik heb
in dit seizoen bewezen, dat al
leen Sanders sterker is dan ik,
maar toch speelt Fleury, en
wie bewijst dat Fleury een be
tere dubbelspeler is?"
Dat Fred Hemmes de zaak zo
hoog zat dat hij zelfs over
woog op de derde dag niet in
te vallen voor Okker, bewees
hij door te zeggen: ,Jk speel
in ieder geval onder protest
Nu er geen andere oplossing
is mag ik opdraven".
Den Haag Tony Roche is
gecontracteerd als invaller
voor het Amro-tenniscircuit,
dat morgen in Kerkrade be
gint
Roche wordt achter dehand
gehouden voor het geval Tom
Okker, die in Brussel gebles
seerd raakte in de wedstrijd
België - Nederland, niet zal
kunnen spelen. Tony Roche de
winnaar van het vorige toer
nooi, speelde dit weekeinde in
Praag voor de Davis-beker te
gen Tsjechoslowakije. Morgen
zal beslist worden of Okker al
dan niet speelt
DELFT Ginus Lage uit Bodegraven heeft zich als
voormalige trainer van veelvuldig kampioene Ria
Rietveld faam verworven en stelt zijn inmiddels ver
der ontwikkelde kennis als assistent van de Hongaar
se coach Eva Bartha nog steeds in dienst van de
Nederlandse topturnerij. Hij constateerde zaterdag
avond in de Delftse sporthal De Buitenhof, waar een
jonge Nederlandse afvaardiging met Oostenrijk de
vloer had aangeveegd: "Het Nederlandse wedstrijd-
turnen staat er niet slecht voor. Aan het begin van
de lange weg naar Montreal 1976 durf ik te stellen
dat de formatie van Eva Bartha verder is dan vier
jaar geleden voor München."
De Nederlandse dames turnploeg heeft met groot verschil
gewonnen van de Oostenrijkse dames, 176,10 tegen 164,70. Dat
resultaat was ook terug te vinden in de individuele uitslag. In
het spoor van Margo Velema volgden nog vier Nederlandse
turnsters op de plaatsen twee tot vijf.
De gedetailleerde resultaten zijn:
NEDERLAND (achtereenvolgens: paardensprong, brug, balk,
vrije oefeningen en totaal)
1. Margo Velema
8,80
8,95
8,95
930
35,90
2. Petra v.d. Brink
8,75
9,00
8,45
8,65
9,30
3530
3. Franka v.d. Vorst
8,65
8,95
9,05
3530
34,90
4. Monique Bolleboom
8,40
8,90
8,75
8,85
5. Truus Schouten
835
8,55
8,10
9,15
34,05
32,90
8. Annelies Clarisse
8,70
8,55
6,90
8,75
43,30 4435 42,90 45,55
Buiten mededinging
Carla Braan
8,55
8,50
620
860
31,85
Conny Zwarthoed
8,65
8,10
8,50
8,45
33,70
OOSTENRIJK
11. Eva Hoschek
7,50
7,85
7,90
8,15
31,40
7. Judith Tschütscher
8,20
8,20
8,55
8,55
33,50
12. Cornelia Gottstein
8,20
6,85
7,40
7,80
3035
10. Sylvia Psenicka
8,40
8,40
7,50
8,15
32,45
9. Brigitte Pirka
8,45
830
7,65
8,30
32,70
6. Eva-Mana Küttner
8,50
8,55
830
8,70
3335
41,75 4130 39,80 41,85
Met de achter de hand gehou
den Joke Koster en Jeanette
van Raven steyn en Ans Dekker,
herstellende van een spierbles
sure, is deze theorie reëel. Hoe
wel de interland tegen Oosten
rijk vanwege het te grote
krachtsverschil oninteressant
was om te volgen, werd wel
duidelijk dat de resterende ve
detten uit de equipe van Bartha
toch in een behoorlijke vorm
staken. Marjo Velema, winnares
van het persoonlijk klassement,
kwam uit op een totaal over vier
onderdelen van 35.90, Petra van
der Brink eindigde op 35.50 en
Franka van der Vorst op 3530.
Hoopvol
Dit is een hoopvolle ontwikke
ling aan de vooravond van een
belangrijk kwalifikatie-karwei.
Het Nederlands olympisch co
mité heeft het Koninklijk Ne
derlands Gymnastiek verbond
laten weten een gemiddelde van
de ploeg van 8.75 punt per on
derdeel als plaatsingsnorm aan
te houden. Ginus Lage: 'Toch
knap pittig, hoor. Vroeger lag
de toelatingseis veel lager. Het
KNGV maakte toen zelf uit of
afvaardigen naar de Spelen re
presentatief een verantwoorde
zaak was. Tegenwoordig ligt die
kwestie anders. Het KNGV stelt
zich op het standpunt: Als de
ploeg het haalt gaan we."
Voor de wedstrijdtop van het
KNGV nadert het moment van
de waarheid met rasse schre
den. De Olympische oefenstof is
sinds het begin van het seizoen
opgenomen in het dagelijkse les
- annex trainingsrooster van
Eva Bartha. De eerste indruk
vat Ginus Lage samen met de
opmerking: "De sprong en de
brug zijn niet gemakkelijk maar
ook niet moeilijk. Met de balk
ligt dat anders. Elk onderdeel is
tot in al zijn finesses omschre
ven en dat is bij mijn weten nog
nooit eerder gebeurd. De ver
plichte onderdelen stonden al
tijd vast maar niet de volgorde
en dat maakt het voor onze
meisjes extra moeilijk."
Hoe moeilijk zal 't aanstaande
weekeinde al blijken. De Neder
landse damesploeg staat dan in
Groningen voor een generale re
petitie. Engeland heeft gevraagd
tijdens een interland met ons de
Olympische oefenstof eens door
te lichten. Krijgt men enig idee
hoe de formatie ervoor staat
Het KNGV voldeed gretig aan
dat verzoek, precies hetzelfde
werd ook in tegenovergestelde
richting beoogd. Eva Bartha:
"De wedstrijd tegen Engeland
geldt als een interne controle.
De bereikte resultaten tellen
niet meer in het kwalificatie
schema voor de Spelen." Neen,
daarvoor heeft Eva Bartha an
dere interlands aangewezen.
Dat zijn de ontmoetingen tegen
Noorwegen (december) en tegen
Roemenië (begin 1976). Het ge
middelde van 8.75 moet dan per
sé bereikt worden. Ginus Lage:
"Je kan je afvragen in hoeverre
het verantwoord is nu al opti
mistisch te zijn, al draag je dat
in het belang van de meisjes wel
naar buiten uit, maar pessimis
tisch ben ik niet."
Het KNGV heeft ook het lang
actueel gebleven probleem van
een turninternaat van zich afge
zet Het is op een "tussen-voor-
stel" overgestapt dat verbijste
rend goed functioneert. Alle
meisjes zijn vanaf het begin van
het seizoen bij pleegouders in de
buurt van Papendal onderge
bracht. Zij kunnen daardoor da
gelijks bij Eva Bartha terecht
Ginus Lage: "Deze oplossing is
misschien nog wel beter dan de
eerste. Onze eerste ervaringen
zijn buitengewoon goed. Alleen
enkele, oudere turnsters pende
len heen en weer naar huis."
Het voorstel van het KNGV om
Margo Velema streek de
hoogste eer in de persoon
lijke rangschikking op.
in de interland tegen Oostenrijk,
waarin de Olympische „stof'
nog niet verwerkt werd, enkele
gerenommeerde meisjes buiten
de ploeg te houden werd zater
dagavond in praktijk gebracht
door twee, erg jonge meisjes als
Connie Zwarthoed (12 jaar) en
Carla Braan (pas 13 jaar) eens
op internationaal niveau te tes
ten. Vooral het optreden van de
eerste was hartverwarmend en
binnen de kortste tijd stond zij
in Delft als de favoriet van het
publiek te boek. Connie Zwart
hoed ging in haar prestaties met
het enthousiasme van de tribu
nes mee en eindigde op een
totaal van 33.70, wat beslist
hoopgevend is voor een debu
Trainer Eva Bartha traint met haar turnsters tegenwoor
dig elke dag op Papendal.
tante, temeer als men nagaat,
dat de Oostenrijkse kampioene
Eva Hoscher slechts eentiende
punt voor haar bleef in de eind
rangschikking. Carla Braan, die
ook buiten mededinging turnde,
kwam eveneens behoorlijk mee,
alleen bedierf een misluke bal-
koefening haar eindresultaat
(31.85 punt).
Het onderdeel balk was trou
wens voor iedereen knap lastig.
Er waren meer weifelpunten
dan anders en vooral de Oosten
rijkse turnsters vielen er met
regelmaat af. Ginus Lage: "Tja,
op de balk realiseer je pas hoe
je de anderen mist. Er gaat er
eentje af en dan is het moreel
van de ploeg gelijk aan digge
len. De een wordt nog nerveuzer
dan de ander."
Toch had de wedstrijd tegen
Oostenrijk wel degelijk zin. Met
de afwezige drie (Van Raven-
steijn, Koster en Dekker) kan de
Nederlandse ploeg, zonder al te
grote blessures natuurlijk, het
ver schoppen op de lange weg
naar Montreal en de wetenschp
dat meisjes van erg jonge leef
tijd met erg veel turntalent gre
tig op aflossing van de wacht uit
zijn kan daarbij alleen maar een
stimulerende zaak zijn. Ginus
Lage tenslotte: "Het enige wat
ik geloof dat voor München
gunstiger was, was de homoge
niteit van de ploeg."
Hans de Bruyn
BHHB
