Vooral Boskov
faalde in Breda
Steegman vond oplossing
die Rijvers niet zag
Weer een mysterie bij PSV
Straf voor negatief voetbal
BREDA Vooral trainer Boskov
faalde, gisteren in Breda. Zijn stra
tegie tegen NAC was te negatief,
te behoudend. Hij ontnam FC Den
Haag alle kans om aan te vallen.
Daarnaast belastte Boskov Lex
Schoenmaker te zwaar. Wanneer de
ploeg uit de verdediging kwam
werden van de Haagse spelbepaler
haast wonderen verwacht. Schoen
maker moest de acties naar zich
toetrekken om lijn in de aanval te
brengen en behoorde daarnaast re
gelmatig in de spits als vervanger
voor Van Leeuwen op te treden.
Deze dubbelfunktie was te zwaar
maar dat viel natuurlijk te ver
wachten. De enige die geloofde in
deze taktiek was Boskov zelf
Trainer Bob Maaskant sloot zich later, na
een zege van 2—0, aan bij de door PSV
ontwikkelde mode-trend van dit ogenblik.
Hij verweet FC Den Haag laf voetbal. „Be
grijp je Boskov, nou", sprak de NAC-trainer
beschuldigend. „In de drie jaar, dat ik uit
de eredivisie weg was, is het voetbal een
stuk negatiever geworden. FC Den Haag
leek hier Excelsior, onze vorige tegenstan
der, wél. Er werd minstens zestig keer op
doelman Thie teruggespeeld. Alsof FC Den
Haag met een gelijkspel een gat in de lucht
zou springen. Alleen daarom al ben ik blij
dat het geen 0—0 is gebleven. Moet FC Den
Haag in uitwedstrijden ook maar risico's
durven nemen".
De enige Haagse uitblinker, Aad Kila, gaf
Bob Maaskant gelijk. „Ik snap van de tak
tiek niets meer. Dit zwaar verdedigende
voetbal is toch niet om aan te zien. Straks
zit er geen hond meer bij het voetbal op
de tribune." Zijn kritiek concentreerde zich
vooral op de spelers van FC Den Haag.
„Bijna iedereen in de ploeg had lood in de
benen. Er was bij balbezit geen beweging
in het spel te krijgen." Trainer Boskov
bracht zijn zwaar bekritiseerde strategie niet
in discussie en beperkte zich tot de opmer
king: „Met Van Leeuwen (geschorst, red.) en
Jol (geblesseerd, red.) speel je anders, meer
aanvallend natuurlijk. Welke keuze bleef me
over. Geen andere toch
Onmogelijk
best aannemelijk op dat moment, getuige
het wedstrijdverloop. „Wie doet dat nou?"
riep Boskov naderhand kwaad. „Zulke risi
co's vermijd je als verdediger zo kort voor
het einde." Alsof NAC gisteren de allure van
PSV, Feyenoord of Ajax had. Eerder het
tegenover gestelde was echter waar. Toch
volgde na Korevaars initiatief de ineenstor
ting van FC Den Haag. Binnen twee minu
ten scoorde Jan Groeneweg, die na rust als
vervanger van Bouwmeester meedeed, twee
maal. Het waren treffers, ontstaan uit per
soonlijke fouten in de Haagse verdediging.
Gebrekkig
Het zou onredelijk zijn, wanneer de schuld
van FC Den Haags onverwachte nederlaag
hiermee vaststond. Wie voor de taktiek van
de angst kiest, weet dat hij met vuur speelt
Neen, hoewel FC Den Haag in Breda door
persoonlijke fouten ten onderging, lijkt het
reëel te constateren, dat Boskovs strategie
veel meer heeft gefaald. Hij kon weten, dat
Schoenmakers dubbelfunctie onuitvoerbaar
was en dat daarmee het ontbreken van Van
Leeuwen en Jol onmogelijk kon worden
goed gemaakt. Ook van Lexs aanvalssecon-
danten Bres en Albertssen mochten slechts
uitschieters worden verwacht. Wie eerlijk is
moet constateren, dat deze tactische oplos
sing van Boskov dan ook uiterst gebrekkig
was. De Joegoslaaf had het moeten aandur
ven een taktiek van een riskantere aard op
te stellen. Recentelijk tegen Telstar en Spar
ta, toen Van Leeuwen en/of Jol meespeelden
is bewezen dat FC Den Haag best kan
aanvallen in uitduels.
Toch dient gezegd, dat de eerste toeschou
wers in Breda met de indruk van een tak-
tisch knap spelend FC Den Haag naar huis
waren teruggekeerd. Zij waren tien minuten
voor tijd reeds vertrokken. Tot dat tijdstip
heeft FC Den Haag inderdaad goed verde
digd. De acties van NAC werden nuchter
opgevangen en daar vooral de nieuwe Joe
goslavische debutant Spreco (Maaskant:
„Over zijn eerste wedstrijd voor NAC ben
ik tevreden. Die jongen moet nog groeien
in het elftal en dan wordt hij pertinent een
aanwinst") niet in staat was zijn schutters-
faam waar te maken leek FC Den Haag met
een betrekkelijk grote zekerheid op een
gelijkspel van 0—0 af te stevenen. De ploeg
van Boskov schuwde het risico en kon daar
naast de bal redelijk vasthouden.
Dat „geen andere tochvalt echter te
betwijfelen. Waarom tegen NAC, een laag
vlieger tenslotte, geen fris-van-de-lever-tak-
tiek opstellea Zouden de risico's dan groter
zijn? Trainer Boskov, die ook in de uitwed
strijd tegen Vejle BK taktisch geen beste
beurt maakte, antwoordt bevestigend. Maar
het staat ter discussie of dat wel zo is. Zeker
wanneer men beseft, dat FC Den Haag vele
spelers een andere opdracht moest meege
ven om dat zwaar verdedigende concept ten
uitvoer te brengen. Vooral het gehannes met
de steeds beter draaiende Lex Schoenmaker
is een doorn in het oog. Hij stond gisteren
voor de onmogelijke opgave én Henk van
Leeuwen als spits te vervangen én als bou
wer voor de aanval te zorgen. Daardoor
„zwom" hij in het aanvalsspel van FC Den
Haag, dat stootkracht miste. Het ontbreken
van de al maanden ter discussie staande,
ervaren rechterspits liet zich dan ook weer
eens nadrukkelijk gelden.
Niet reëel van trainer Boskov was zijn ver
wijt aan Joop Korevaar. Toen FC Den Haag
tot acht minuten voor tijd zijn strategie
keurig had uitgevoerd en de stand nog 0—0
was, nam de Goudse linker verdediger het
risico zijn machteloze aanval eens een hand
je te helpen. Misschien zat er voor FC Den
Haag meer in dan een gelijkspel. Dat was
Tot acht minuten voor het einde beslisten
deze eigenschappen van FC Den Haag de
wedstrijd. Toen veranderde er ineens veel.
Na een afgeslagen Haagse aanval stond
ausputzer Mansveld voor de lastige keuze óf
Korevaars man Groeneweg of de vrijstaan
de Spreco aan te pakken. Mansveld koos
voor de laatste oplossing en hoopte dat de
tijdig uit zijn doel gekomen Thie Groeneweg
kon afstoppen. Maar dat was niet het geval
en via de paal werd de stand 1—0 voor NAC.
Bijna in diezelfde minuut, toen Mansveld
met FC Den Haag in de aanval ging, ont
stond een misverstand tussen Korevaar en
Ouwehand waarvan alweer Groeneweg pro
fiteerde: 2—0. Blije Bob Maaskant: ,Jk ken
Groeneweg van mijn SW-tijd en het gekke
is, dat hij telkens scoort wanneer ik hem
passeer voor het eerste elftal. Ik denk dat
ik hem na vanmiddag maar als vaste reserve
meeneem".
HANS DE BRUYN
Scoreverloop: 84. Groeneweg 1—0, 86. Groeneweg
2—0. Scheidsrechter: Ram. Toeschouwers: 8000.
NAC: De Jong; Cruijssen, Budisic, Graaumans,
Bron; Bouwmeester (Groeneweg, Bakker), Kamps,
Vermeulen; Brouwers, Spreco, Smits.
FC Den Haag: Thie; De Caluwé (Van Baaren),
Mansveld, Van Vliet, Korevaar; Perazic, Ouwe
hand, Kila; Bres, Schoenmaker, Albertssen.
Met alle mogelijke moeite probeert FC Den Haag de op revanche beluste
spits van NAC. Groeneweg af te stoppen. Mansveld, die ten val is gekomen,
heeft de strijd al opgegeven, maar Simon van Vliet steekt nog net op tijd
zijn been uit. Achter Groeneweg staat Atie Brouwers van NAC.
Gezien de zwakke eindfase die
Sparta al enige malen parten
had gespeeld, bleef het pu
bliek het hart vasthouden en
kwam het pas los toen voel
baar werd, dat Sparta met zijn
laatste krachten streed. Toen
daverden de aanmoedigingen
van dat merkwaardig stille pu
bliek ineens van de tribunes
en sleepte het thuisfront zijn
club door de finish.
Rij vets: „Een verdiende zege.
Voor de rust lieten we kansen
liggen, ema kregen we er een
(Deijkers die Doesburg tot
weer een save dwong). Sparta
heeft met meer kracht gevoet
bald". En Rijvers kon het toch
niet laten: „Als Telstar ook zo
had gespeeld, hadden we daar
ook verloren".
Dat Van der Kuijlen halverwe
ge de tweede helft vervangen
moest worden door Quaars
was geen merkbare verzwak
king. Dat Van Kraay door Kei
zer werd genoteerd omdat hij
opmerkingen maakte over de
leiding zeer onterecht
toen Salfischberger door Dahl-
quist was neergelegd, kan ver
velende consequenties hebben.
Maar als er een schorsing valt,
speelt PSV thuis en dat blijkt
bij deze ploeg nog steeds een
verschil van dag en nacht te
zijn.
HERMAN VAN BERG ELM
Zoals Ralf Edström bij deze Eindhovense aanval „over de kop"ging, tolde heel PSV omver in de boeiende
confrontatie waarin Sparta koelbloediger en gedegener speelde.
Scoreverloop: 31. Larsen 1—0.
Scheidsrechter: Keizer. Toeschou
wers: 12.500.
Sparta: Doesburg; Jansen, Balkes-
tein, Visser, Meutstege, Van der
Veen (Van Esdonk), Salfishberger,
Michielsen; Matic, Larsen, Van
Staveren.
PSV: Van Beveren; Poortvliet, Van
Kraay, Krijgh, Deijkers: Willy v.d.
Kerkhof. Lubse, Van der Kuijlen;
René v.d. Kerkhof, Edström
(Strik), Dahlqvist
ROTTERDAM Het parman
tige, dat de coach van PSV
onderscheidt van menige col
lega, had plaats gemaakt voor
een soort vertwijfeling. De
week tevoren had Kees Rij
vers monter en ontspannen
zitten praten na de monsterze
ge op Ajax, mede tot stand
gekomen door „het mysterie
van Ralf Edström", die verre
van fit was en viermaal scoor
de. Zaterdagavond weer een
mysterie bij PSV, ditmaal in
negatieve zin. Hoe was het
mogelijk, dat een ploeg die
zeven dagen voordien met on
verwoestbaar elan, vechtlust
en kracht over Ajax was ge
wandeld ditmaal geen strijd
lust, overtuiging en „massa"
kan opbrengen? Kees Rijvers,
stil en nadenkend, kwam er
evenmin uit. „Iedereen heeft
het gezien. Ik heb er geen
verklaring voor, dat we zwak
speelden. Het enige dat ik kan
zeggen: dit kan gebeuren in
topvoetbal". Het raadsel bleef
onopgelost, althans voor Rij
vers en de zijnen. Sparta's
coach Leo Steegman had de
oplossing echter al twee we
ken tevoren gevonden toen hij
Telstar—PSV (ft-0) bijwoon
de. En bovendien blijft voorts
de vraag of PSV, zonder de
eigen fanatieke en luidruchti
ge aanmoedigende aanhang,
zich wel zo happy voelt
Het geeft immers te denken,
dat de Eindhovenaars hun wil
niet konden opleggen aan Tel
star, zich onwennig voelden op
het Rotterdamse Kasteel maar
wel de vloer aanveegden met
bezoekende ploegen (Ajax
6-2, MW 5-1, Twente 3-0
en dan nog 5—1 tegen Eindho
ven op „vreemd" veld, maar
wel in eigen stad). Resteert na
het glorieuze vorige seizoen
dan toch nog de „verlegen
heid" als vreemde bodem
moet worden betreden? Het
gaat er sterk op lijken. Leo
Steegman evenwel had het
juiste concept gevonden om
het gevoel van onbehagen, dat
PSV in uitwedstrijden be
kruipt, uit te buiten. Tegen het
tomeloze aanvalsgeweld in PS-
V's eigen stadion zal wellicht
moeilijk zijn op te tornen,
maar de bezoekende Eindho
venaars moeten, aldus Steeg
man, zo worden aangepakt:
.Als je achter de achterste
linie niet te veel ruimte laat,
zodat spelers als Lubse, Ed
ström, Van der Kuijlen en
Deijkers niet eensklaps kun
nen opkomen en door je linie
breken, als je PSV bovendien
de eerste twintig minuten van
je doel kunt weghouden, heb
je de basis gelegd voor een
goed resultaat Na die twintig
De zege van Sparta is een feit. Claus Larsen (links) heeft gescoord. De ontreddering in de defensie van
PSV en het gat is groot.
minuten, zo heb ik bij Telstar
ontdekt, wordt het bewegen
van PSV minder functioneel.
Het lijkt of ze zichzelf erover
verbazen dat hun opzet niet
lukt Dan blijven er spelers
achter de aanval hangen, is
het furieuze eruit".
Sterkste punt
En als het zo ver is, zoekt PSV
het in hoge ballen voor het
doel, een strijdwijze, die bij
Sparta helemaal niet opging
omdat dit juist het sterkste
punt is bij de defensie, waarin
Dries Visser excelleerde als
„topman"in de linie die zo ij-
zersterk is in de lucht Maar
dat verklaarde nog niet geheel
en al de matheid die lag over
PSV, dat in de eerste twintig
minuten waarachtig wel moge
lijkheden kreeg (enorm schot
René v.d. Kerkhof dat Does
burg wel met zijn volle li
chaam pareerde maar er ook
even groggy van werd, doel
punt van Lubse dat terecht
werd afgekeurd omdat Deij
kers pal voor hem buitenspel
stond, kopbal Lubse en save
Doesburg, schot Van der Kuij
len tegen lichaam Doesburg).
Niettemin bleek toen al, dat
Sparta gedegener, rustiger en
zelfverzekerder speelde. De
lijn was uit het spel van PSV
en Van der Kuijlen enige
dagen tevoren tijdens de trai
ning aan de rug geblesseerd
omdat PSVs derde doelman
Engelen boven op hem was
gesprongen noch iemand
anders bleek in staat het on
stuitbaar combineren erin te
brengen.
De verdediging, een week te
voren nog oppermachtig tegen
Ajax, sloot niet en had de
grootste moeite met het open
spel over de vleugels dat Spar
ta uitvoerde. Op rechts deed
de Joegoslaaf Matic, invaller
voor de geblesseerde Skipper
de wonderlijkste dingen. Zo
slalomde hij langs drie man en
vuurde op de vuist van Van
Beveren. Tevoren had Visser,
nadat PSV twee paniek-hoek
schoppen had moeten wegge
ven, na een misser van Van
Beveren bijna raak geschoten
maar Krijgh stond op de lijn
om de bal te keren.
Het rammelde geducht bij PS-
V's laatste linie, die onzeker,
onzuiver en moeilijk wegwer
kend optrad, wat Van Beveren
in een lichte zenuwcrisis deed
belanden waardoor ook hij de
voorzichtigheid uit het oog
verloor en eenmaal door de
zeer goed leidende Jan Keizer
bestraft moest worden met
een vrije schop omdat hij bui
ten zijn gebied had uitgescho
ten. Symptoon van aangetaste
zelfcontrole.
Er was net een half uur ge
speeld toen de defensie weer
moeite had met wegwerken,
waarvan Claus Larsen profi
teerde door te scoren: 1—0.
Opdracht
Het merkwaardige publiek op
het Kasteel toch maar
12.500 omdat kort voor het
duel een ontstellend noodweer
losbarstte, dat zeker enige dui
zenden thuis hield juichte
even maar toonde zich verder
gereserveerd bij dit interes
sante duel. In de voorgaande
wedstrijden had Sparta meer
dan eens, kort voor het einde
zelfs nog, een of beide punten
verspeeld. Steegman: „Dat
kwam omdat we verzuimden
tevoren afstand of ruimer af
stand te nemen. Dat hadden
we ook nu moeten doen in de
tweede helft want in de rust
hadden we afgesproken te
proberen gevaarlijk te blijven
en niet te gaan verdedigen",
blijven en niet te gaan verde
digen". Steegman had met zijn
strikte opdracht niet de bui-
tenspelval te hanteren „dan
sluipen ze ongetwijfeld een
keer erdoor" echter wel
wonderlijk veel succes gehad.
PSV loerde steeds op zo'n
kans maar Sparta's rijen ble
ven gesloten. En omdat Sparta
in balbezzit alleen dan naar
voren trok als er een redelijke
kans was in de buurt van het
doel van PSV te komen vielen
er bitter weinig openingen.
Het „blok" bleef gehandhaafd,
PSV tornde er vergeefs tege
nop.
Dat werd nog minder toen
Edström tien minuten voor de
rust het veld verliet wegens
een gescheurde wenkbrauw,
opgelopen in een kopduel met
de oersterke Dries Visser, die
ook een hoofdwondje kreeg
maar er geen aandacht aan
wenste te besteden. Van de,
gedwongen, opzet van PSV
om dan maar de bal hoog
voor het doel te jagen en het
hoofd van Edström te zoeken,
bleef toen helemaal niets
over.
Strik kwam erin, Lubse schoof
op naar de spitsplaats. Maar
er zat al geen overtuiging
meer in bij PSV. Dahlqvist
demonstreerde het door hoog
over te schieten toen Doesburg
uit zijn doel was. Het werd
steeds onordelijker bij de
Eindhovenaars, na de stunt te
gen Ajax allerwege Michels:
„PSV speelt het beste voetbal"
bejubeld. PSV ging zich
haasten maar had geen con
trole op eigen verhoogd tem
po. Als Salfischberger, steeds
beter spelend tien minuten na
de rust niet op de lat had
geknald, was de spanning er
toen al uit geweest
