De aardigste
en de hardste
trainer van
Griekenland
Waanzinnige
populariteit bij
AEK Athene
FRANTISEK FADRHONC:
„Werken is hier
eigenlijk zo
makkelijk
als wat
VRIJDAG 12 SEPTEMBER 1975
LEIDSE COURANT
P*GIN\ 17
ATHENE De Griekse overwinnaars van
het volk presteerden eigenlijk hetzelfde.
Kaarsrecht en zegevierend met de armen
in de lucht stapte Frantisek Fadrhonc
de waanzinnig populaire trainer van AEK
Athene uit de spelerstunnel op het veld
en begroette ontroerd „zijn" publiek. Een
onvergetelijk moment Duizenden opge
wonden kelen zongen zich schor van blijd
schap en talrijke bloemtuilen effenden met
een fraaie boog vanaf de tribunes een
indrukwekkend mooi pad. Frantisek Fadr
honc, in-gelukkig na zijn afscheid van het
Nederlands elftal, verraadde extra klasse
toen een deel van het volk de „Grote
Acteur uit Holland" in zijn armen sloot en
nog uitbundiger losbarstte. De Doctor
bleef staan en schreide gemaakte tranen.
Oók deze typische eigenschap van de Grie
ken heeft Frantisek Fadrhonc, die op 60-ja-
rige leeftijd zonder angst aan het grote
clubwerk in de voetballerij begon, zich
eigen gemaakt.
Jk leef in Athene anders", zegt de ex-bondscoach,
die na een zware training in de tropische warmte
druipt van het zweet„Ik, Fadrhonc, ben hier de baas.
Van de kleinste details word ik op de hoogte gebracht
en dat bevalt me. Het grote werk is een zegen voor
mij en ik hoop nog zeker tien jaar vooruit te kunnen".
De hand van de meester haalde grondig de bezem
door AEK. Van de sterk verouderde speelwijze, door
zijn voorgangers gepropageerd, werd afgestapt en het
elftal zelf creëerde onder Fadrhoncs toezicht een
modern wedstrijdconcept met veel beweging in de
aanval en vooral voetbal zonder bal. De Doctor doet
alsof zijn aanpak de gewoonste zaak van de wereld
is. „Werken is hier eigenlijk zo gemakkelijk als wat
Ik voerde een puur Nederlands principe van een
wedstrijdbenadering door en de Grieken beweren dat
het nieuw is. Revolutionair heet het in de wandelgan
gen zelfs".
Tal van Nederlanders, die na Michels' komst als
Generaal van Oranje op het wereldkampioenschap
in West-Duitsland de veel oudere Frantisek Fadrhonc
een ongelooflijk knappe knieval zagen maken, zullen
waarschijnlijk verzuchten: gelukkig maar. De manier
waarop hij vooral in de aanloop naar het WK werd
behandeld, was beneden alle peil en een succes van
een hierboven afgeschilderde omvang wordt hem op
zijn nog lang niet aan te ziene oude dag dan ook
best gegund.
Tenslotte behield Fadrhonc een flink brokje sympa
thie bij velen. Tijdens een spontane huldiging van
het zilveren Oranjeteam op huis Ten Bosch riep
premier Den Uyl een niets vermoedende Frantisek
Fadrhonc naar voren. Als volslagen verrassing werd
hem een 'onderscheiding op de borst gespeld en
supervisor Rinus Michels en zijn manschappen maak
ten toen het mooiste gebaar uit het leven van de
voormalige Tsjech. Zij zongen in koor het lied „Der
Zigeunerbaron", door de assistent van Michels in
Hiltrup als medicijn tegen depressies gebruikt De
tranen schoten in zijn ogen van dankbaarheid. „Ik
had het toen niet meer', zou hij naderhand zeggen.
Jk heb vroeger in Tsjecho-Slowakijë Hitier weten
te overleven en het communisme via een gevaarlijke
vluchtroute over Wenen naar Salzburg de rug kunnen
toekeren. Allemaal nare ervaringen, die je je hele
leven lang bijblijven en waar anderen het misschien
moeilijk mee hebben, maar ik niet. Door het voetbal
miste ik de tijd om mezelf in moeilijkheden te
brengen. Dat lintje op huis Ten Bosch betekende
niettemin erg veel voor mij. Een brok erkenning van
mijn tweede vaderland kreeg hiermee gestalte".
Fantast
Met het eerste bericht over zijn vertrek naar AEK
Athene wisten de meeste sportredacties van de
Nederlandse dagbladen geen raad. Was deze mare
ontsproten aan het brein van een fantast? Wat meer
j ta de sport voorkomt, neem recent de zaak-Michels
®aar. Op de morgen van zijn ontslag bij Barcelona
non P»n TknMca „W
lucht gegrepen bericht om als zou hij al rond met
Schalke'04 zijn.
Toch lag de zaak-Fadrhonc anders. Na al het gesol
met hem bestond de verwachting dat hij zou vertrek
ken. De vraag was alleen naar welke club? De Doctor
diende in die dagen tot het laatst het belang van het
Nederlands elftal en zweeg als het graf; zijn besluit
zou openbaar gemaakt worden wanneer het tijdstip
zich daarvoor zou lenen. AEK besliste tenslotte voor
Fadrhonc.
Daama veranderde de wereld voor hem. Alleen de
chaotische mens met zijn karakteristieke humor en
zijn verwarrende woordkeus bleef, zo als vroeger bij
Willem n, Sportclub Enschede, Go Ahead en later
het Nederlands, elftal. De autoriteit van zijn zware
stem, ver buiten het AEK-stadion hoorbaar, verraad
de hoe Fadrhonciaans een training bij hem nog steeds
daarom moet er hard worden gewerkt, maar ruimte
voor een brok gein is er altijd. Papaioannu, de Wim
van Hanegem van Griekenland, die bij AEK na
Piraeus en Panathinaikos de derde club van het land
al de nodige trainers heeft versleten, wilde geen
kwaad woord over Fadrhonc horen. „Een unieker
figuur dan hij heb ik nog nooit meegemaakt. Tsjonge,
wat lost die man zijn problemen zeldzaam eenvoudig
met gebaar en humor op. Ik voel me bijna tien jaar
jonger bij hem".
Zo'n opmerking zegt in Griekenland niet veel, ware
het niet dat Fadrhonc nu al een jaar bij AEKin dienst
is en het enthousiasme van het volk nog groeiende
is. Het einde van dit „wondertje" lijkt nog lang niet
in zicht. En dat terwijl zijn voorgangers meestal al
blij Waren wanneer het eerste jaar erop zat en de
vorstelijke jaarwedde van honderdduizend gulden in
Blijver
De assistent van de wereldberoemde Michels kent
die angst en onzekerheid niet; hij manifesteert zich
bij de club als een blijver. De schatrijke voorzitter
Barlos steunt hem in dat streven. Fadrhonc, die zich
bij de Grieken onsterfelijk maakt als rasacteur, kan
zijn populariteit daarbij gebruiken. „Het voetbal is
ia dit land een soort theater", predikt hij. „Je moet
het volk ontspanning bieden en dat begrijp ik.
Daarom betreed ik zo pontificaal het veld, elke keer.
De mensen op de tribunes smeken erom; zij willen
een figuur herkennen, bij wie ze de zorgen van
alledag kunnen vergeten".
Fadrhonc trok die lijn door in het veld. Vanaf de
eerste dag in Athene deed hij verdedigend voetbal
zijn in zijn wedstrijdconcept. „Een tegendoelpunt kan
me niets schelen", luidt zijn lijfspreuk, „als er maar
twee aan de andere kant van het veld worden
gemaakt". De Grieken wisten toen niet meer waar
ze het hadden: die Hollander legde het accent op
aanvallen. De verbaasde blikken in zijn omgeving
beantwoordde Fadrhonc steevast met een in gedach
ten gebleven verklaring: „Heren, waarom zou ik
anders handelen. Ik ben zestig jaar en ik hoef in
Griekenland voor mijn naam niet meer op te passen.
Het enige waar ik voor hier ben gekomen, is het
volgen van een wedstrijd tot een plezier maken". De
mythe rond Fadrhonc zal niet snel meer verstommen.
Wie met hem het stadion uitloopt, raakt onder de
indruk van duizenden mensen, die hem opwachten.
Zij bejubelen hem, raken hem aan en storten zich
dan devoot ter aarde. Een wens is in vervulling
gegaan. De trainer van het volk is een Mirakel. De
bejaarde Makris, een fervente toeschouwer van AEK,
die de opwinding van een afstand volgt, kan zich die
warme avond geen trainer herinneren, die Fadrhoncs
populariteit benadert „Daarbij heeft de Hollander
ook nog het hart van onze president gestolen. Wat
hij durfde in het begin, durfde nog niemand bij AEK
en dat heeft als een lopend vuurtje in Athene de
ronde gedaan. Tegenwoordig zitten er bij de wedstrij
den van AEK dertigduizend toeschouwers, dat is een
record, een verdubbeling van vroeger. Dat zegt wel
wat De club zat twee jaar geleden diep in de put
en degradatie leek binnen de kortste tijd onafwend
baar. Geen Griekse trainer zag er nog heil in. De
Doctor heeft dat veranderd. Het eerste jaar onder
zijn leiding werkte het team zich op tot een serieuze
kampioenskandidaat. Twee wedstrijden voor het
einde van het seizoen stond AEK nog aan de leiding
met een punt voorsprong. Maar toen volgde een
voorspelbare ineenstorting: de druk was voor de
spelers toch te zwaar geweest. Geen Griek heeft
Fadrhonc daarop aangekeken. Wat hij had gepres
teerd, was toch al bijna ongelooflijk".
Knokker
Voorzitter Barlos gaat door het vuur voor „de
trainer van het volk", die alle rust krijgt om het
behoorlijk getalenteerde elftal uit te bouwen. „Ik zeg
nooit dat het me lukt Zo overtuigd mag een trainer
mijns inziens niet zijn omdat te veel onzekere facto
ren in de voetballerij een rol spelen, en zeker in
Griekenland. Maar van één ding kan men zeker zijn:
ik zal wel alles doen wat in mijn vermogen ligt
Wie me beter kent weet dat ik een knokker ben,
een keiharde werker, die zich haast nergens bij
neerlegt".
Fadrhoncs eerste opdracht voor het nieuwe seizoen
moet veel duidelijk maken. Doordat de Griekse com
petitie pas zondag 5 oktober begint kwam AEK
Athene eigenlijk in de problemen met zijn voorberei
ding op de wedstrijden voor het toernooi om de
UEFA-cup. Deze moeten namelijk, net als voor de
andere Europese bekers, op de woensdagen 17 sep
tember en 1 oktober worden gespeeld en dat is niet
alleen een uitermate ongelukkig tijdstip voor de club.
De naam van de eerste tegenstander Novi Sad Vojvo-
dina uit Joegoslavië belooft ook weinig goeds. Fadr
honcs prestige staat in dat sterk aan emoties onderhe
vige duel op het spel. „Werken onder deze zware druk
is in dit land niets bijzonders. Elke competitiewed
strijd heeft veel weg van een Europa Cupgebeuren.
Win je dan ben je je dè beste, anders kan je beter
je koffers pakken". Fadrhonc krijgt respijt; zijn
recent verleden is nog te indrukwekkend. Maar ook
al zou dat niet zo zijn geweest, dan aarzelde Fadrhonc
toch niet meer. Zijn in Amerika studerende zoon
Thomas (21) en dochter Zora (24) die in Nederland
woont, zijn zelfstandig genoeg opgevoed om alleen
verder te leven en de Doctor kan daardoor doen wat
hij wil. In een, zoals op dit ogenblik, bijna tropische
warmte, waarvoor vele jonge collega's van Fadrhonc
zouden terugschrikken. De 60-jarige, hevig transpire
rende ex-bondscoach laat de zweep op de training
echter meedogenloos knallen. Zijn veeleisende com
mando's vormen een schrikbeeld voor de spelers, van
wie doelman Steriudas tenslotte fluisterend toegaf:
„Fadrhonc is de aardigste maar ook de hardste
trainer van Griekenland".
