Ron Hill:
„Ze zijn me
nog lang
niet kwijt"
COR VRIEND BLEEF
GOED DRAAIEN TOT
MARATHONTITELTOE
Kampioen Dirk Maassen
techniek, conditie maar vooral karakter
Titel snelwandelen 50 km
Atleten
sloten
seizoen
met een
nederlaag
Finse atleten
verrasten Russen
DE ZIJL/LOB
POLOKAMPIOEN
BIJ ASPIRANTEN
LEIDSE COURANT
Winnaar marathon liep als een klok
De kopgroep onderweg. In het midden de latere winnaar
Ron Hill, rechts de Schot Keith die tweede werd en links
de Hongaar Szekeres die als vijfde eindigde.
ENSCHEDE Ron Hill deed alsof
zijn overwinning in de vijftiende
marathon van Enschede de ge
woonste zaak van de wereld was.
Amper tien minuten nadat hij, op
merkelijk fris de eindstreep had
bereikt, vertelde de bijna 37-jarige
Engelsman dat het allemaal best
was meegevallen. „Het was niet
zwaar. Het was voor mij een ge
noegen hier te lopen", aldus Hill,
die in de tweede helft van de race
.over 42 kilometer en 195 meter met
ijzeren vuist had geregeerd in het
deelnemersveld, dat aanvankelijk
uit 287 lopers had bestaan, van wie
er slechts 165 de wedstrijd vol
tooien.
Ron Hill zette alle concurrenten op grote
achterstand de Schot Sandy Keith finish-
te op bijna drie minuten als tweede en
verbeterde en passant twee records. Hill was
precies 55 seconden sneller dan zijn landge
noot Berny Allen, die in 1971 de tot zaterdag
snelste tijd in de Enschedese marathon had
gerealiseerd, en bovendien werd hij de eer
ste atleet in de bijna dertig jjarige historie
van de marathon tussen Enschede en Haaks
bergen, wiens naam voor de tweede keer op
de erelijst kon worden genoteerd.
Vele tienduizenden waren getuigen van Hills
zege, een triomf van de taktiek en de regel
maat, want de Engelse wereldklasser sloeg
niet alleen op het juiste moment toe, maar
bleek ook in staat constant hetzelfde tempo
te volgen. Voor de eerste vijf kilometer
gebruikte hij-15 minuten en 50 seconden. De
daarop volgende zeven fases van vijfduizend
meter vergden nimmer meer dan zestien
minuten, maar meestal nog iets minder. Hill
legde de laatste 2195 meter af in ruim zeven
minuten en bleek toen nog voldoende lucht
over te hebben voor een ereronde in hoog
tempo. „Het ging vandaag als vanzelf, ik heb
me. geen moment vermoeid gevoeld. En de
hoge temperatuur vormde geen enkel be
zwaar", vertelde de uitermate goedgehu
meurde Hill, nadat hij de huldiging had
ondergaan.
Zijn gezicht vertoonde geen spoor van ver
moeidheid en toen hij zich in schone plunje
hees, viel er geen zweetdruppel op zijn
gebruinde korpus te bespeuren. „Dat', ver
volgde Hill, „is te danken aan het feit, dat
ik me deze zomer goed heb voorbereid op
wedstrijden in de warmte".
Ron Hill, de Europese kampioen van 1969
(Athene) en vorig seizoen voortdurend door
pech achtervolgd („Ik had toen een hielbles-
sure, waardoor ik ook het Europees kam
pioenschap in Rome miste"), streed zaterdag
van de start af in het voorste gelid. Hij
maakte deel uit van de kopgroep van vijfen
twintig lopers, die al na vijf kilometer onder
aanvoering van Berny Allen een forse
scheuring in het peloton teweeg had ge
bracht De lopers, die in weerwil van hun
kwaliteiten probeerden de kopgroep te vol
gen, betaalden daarvoor prompt de tol. Ber
ny Allen, de winnaar van 1971 bijvoorbeeld,
ervoer al spoedig dat hij te veel van zichzelf
had gevergd door een hoog aanvangstempo
te ontketenen. Allen moest al na weinige
kilometers afhaken, had halverwege de wed
strijd reeds een achterstand van ruim drie
minuten op de koplopers en kwam tenslotte
als 37ste, en bijna twintig minuten na Ron
Hill, over de eindstreep in het goed bezette
Diekmanstadion.
Er was na tien kilometer een sterke hoofd
macht, waarvan behalve Hill favorieten als
Neil Cusak, Bill Rodgers, Brenton Norman,
en Peter Fredriksson deel uitmaakten. De
froep werd gecompleteerd door Max Cole-
y, Bob Lunnon, Sandy Keith, Günter Miel-
ke, Ferenc Szekeres en Clovis Morales. Bij
de binnenkomst van Haaksbergen (20 kilo
meter) hadden Coleby, Frederiksson, Mielke
en Morales moeten afhaken.
Rampzalig
In de straten van Haaksbergen ontbrandde
een hevige strijd. Bij het keerpunt hadden
Sandy Keith en Ron Hill een kleine voor
sprong genomen. De gevolgen van de temp
oversnelling waren voor de achtervolgers
rampzalig. Cusak en Rodgers, twee gedood
verfde favorieten, werden helemaal de ver
nieling in gelopen. Toen Rodgers en Cusak
uitvielen, besliste Hill het gevecht met Keith
zeer nadrukkelijk in zijn voordeel. „Hill", zei
Keith later, „is een fenomeen. Die man liep
zo gemakkelijk bij me weg, dat ik er moede
loos van werd. Achteraf geloof ik, dat ik
de aanval te vroeg heb ingezet en dat ik
niet over voldoende ervaring beschikte om
tegen Hill een kans op succes te hebben".
Ron Hill kondigde al vast aan, dat hij over
twee jaar weer naar Enschede zal komen.
„Ik denk er nog niet aan te stoppen. Lange
afstanden lopen is een hobby van me. Ik
ga door zolang het me geen moeite kost.
Volgend, jaar worden de Olympische Spelen
in Montreal gehouden, daarna komen de
Britse Gemenebestspelen in Vancouver en
de Olympische Spelen in Moskou. Ze zijn
me nog lang niet kwijt".
TEUSINK
(Van onze sportredactie)
ENSCHEDE Acht kilometer
voor de finish leek zich toch
nog een drama over Cor Vriend
te voltrekken. De atleet die zich
zo duidelijk had opgeworpen
als de sterkse Nederlandse ma
rathonloper bij afgezigheid
van Geert Jansen en Henk Kalf
"(geblesseerd) greep ver
schrikt naar zijn rechterzij. Een
stekende pijn maakte hem het
lopen even onmogelijk. De
PSV-er beet door, vloekte een
keer binnensmonds en richtte
zich weer op. „.Even dacht ik",
zei hij later, „dat het toch niet
zou lukken. Mijn milt deed be
hoorlijk pijn. Maar gelukkig
was het niet voor lang".
Cor Vriend, de Eindhovenaar
die dit jaar op „Papendal" al
tweemaal brons had geoogst bij
de nationale titelstrijd op de 5
en 10 kilometer, voegde daaraan
de Nederlandse marathontitel
toe. Als achtste draafde hij de
sintelbaan in het Diekmansta
dion op, bijna vijf minuten na
die scheitterende winnaar Ron
Hill maar wel als eerste Neder
lander.
Cor Vriend koos voor een voor
zichtige start. Hij liet de grote
vedetten hun snelle gang gaan
en liep zijn kilometers aanvan
kelijk in een groepje met de
Tsjech Vaclav Mladek, de
Zweed Bertil Rehn, die zichzelf
een derde positie had toege
dacht maar aan die prognose in
de verste verte niet kon beant
woorden, en de Brit Gordon
Thompson. Cor Vriend: „Het
leek me beter het eerst maar
rustig aan te doen. Er stonden
immers zoveel mensen met
naam aan de start. Ik moest er
voor zorgen dat ik lekker bleef
draaien. Dat is wel gelukt".
Voor Cor Vriend was de knappe achtste plaats goed
voor de Nederlandse titel.
Even moeilijk
Het kwartet had na acht kilome
ter een ruime achterstand op
het elftal waarin Rodgers, Cu-
sack en Keith het tempo bepaal
den. Zij bezetten op dat moment
de plaatsen 19 t/m 22. Rehn
moest al snel daarna afhaken en
werd gevolgd door de Schot Mi
chael Craven. Cor Vriend slaag
de er in met de Engelsman Mox-
som op te rukken. Bij de twintig
kilometer in Haaksbergen had
het tweetal, dat zich inmiddels
bij de sterkste vijftien had ge
voegd, gezelschap van de ver
rassend sterke Morales uit Hon
duras.
Na het keerpunt (Cor Vriend:
„Daar had ik het voor het eerst
even moeilijk") ontdeed hij zich
eerst van Moxsom en vervol
gens nestelde de Eindhovenaar
zich knap lopend bij de eerste
tien. Na dertig kilometer be
droeg zijn achterstand op de
toen alleen leidende Hill 3.1/2
minuut. Cor Vriend: „Na vijf
tien kilometer had ik het goede
tempo te pakken. Toen ging ik
gemakkelijker lopen. Ik haalde
er ook steeds n\eer terug. Van
de hitte had ik toen niet zoveel
last meer".
Johan Kijne, in 1973 te Ensche
de kampioen van Nederland,
kwam ruim zes minuten na
Vriend binnen. Hij werd 19e in
de marathon en tweede in de
nationale titelstrijd. Op het plat
form kwam ook Wim Hol, die
als derde Nederlander de rij
van de beste vijfenwintig finis
hers afsloot
BERNHAUSEN De Neder
landse atletiekploeg heren
heeft het interlandseizoen giste
ren in Bernhausen afgesloten
met een laatste plaats in de
drielandenwedstrijd tegen
West-Duitsland B en België. De 1
Westduitsers behaalden bijna
het dubbele aantal punten als
Nederland: 183 tegen 100,5 pun
ten. De Belgen verzamelden
142,5 punten.
Over het algemeen werden in
deze wedstrijden matige presta
ties geleverd. Nederland behaal
de slechts twee overwinningen,
door Frank Nusse (800 m. in
1.49.8) en Jan Struyk (400 m.
horden in 50.8).
Gerard Tebroke, die vorige
week vrijdag in Londen een
voortreffelijke 10.000 meter liep
en zijn persoonlijk record met
ruim 40 seconden omlaag
bracht tot 28.04.2, bleek daarvan
nog veel te vermoeid om in
Bernhausen een rol van beteke
nis te kunnen spelen op de 5000
meter. Hij eindigde als vierde in
13.57.4. Van goed Nederlands ni
veau was de 14.5 seconden
waarmee Jan Willem Boogman
tweede werd op de 110 meter
horden. Eltjo Schutter slaagde
er niet in zijn Nederlands re
cord polsstokhoogspringen te
verbeteren. Hij werd tweede
met 4,80 meter. Een verrassing
was de tweede plaats van Harry
Zitsen bij het discuswerpen. Hij
verbeterde zijn beste seizoen
prestatie met 74 centimeter en
bracht die op 54,76 meter.
HELSINKI Finland heeft
gisteren op verrassende wijze
de interland-atletiekwedstrijd
tegen Rusland gewonnen.
De Finse heren versloegen de
Russen, die op een aantal num
mers zonder toppers als Borzov,
Podloesnji, Sanejev, Dimitrenko
en Pakhadze aantraden, met 109
tegen 103 punten. De Finse da
mes daarentegen waren veel te
zwak voor de op volle oorlogs
sterkte uitkomende Russinnen:
53—92.
De Finnen zegevierden vooral
door hun sterke loopnummers.
Uitstekende prestaties kwamen
op naam van Kuukasjaervi, die
bij het hinkstapspringen 16,87
meter haalde. Lasse Viren, de
Olympische kampioen 5000 en
10.000 meter, won de tien kilo
meter in 28.11.4 en Markku
Tuokko wierp de discus 64,10
meter.
Bij de dames imponeerden
vooral wereldrecordhoudster
discuswerpen Faina Melnik met
67,66 meter. Galina Filatova
sprong 1,87 meter hoog terwijl
Lidia Alfajeva het verspringen
op haar naam bracht met 6,59
meter. Esfir Kratsjevskaja
stootte 20,22 meter met de kogel.
Svetlana Babich haalde 61,76
meter met de speer.
LEIDEN "Wat een el
lende, wat een parkoers",
steunde Dirk Maassen
van der Brink. Hangend
in de armen van twee
helpers liet hij zich naar
de EHBO-kamer voeren,
waar een rusttijd de erg
ste vermoeienissen moest
opvangen. En iets later,
nog duizelig, maar al be
ter verstaanbaar, zich
weer realiserend waar
hij was en wat hij had
gedaan, mompelde hij:
Maar het was toch wel
de moeite waard. Niet
leuk, maar zeker de
moeite waard".
De nieuwe Nederlandse kam
pioen vijftig kilometer snelwan
delen wilde eerst thee. Een paar
minuten later keek hij weer
monter in het rond, de schou
derklopjes van zijn clubgenoten
dankbaar in ontvangst nemend.
"Dit had ik nooit verwacht",
verklaarde hij. "Noch mijn
overwinning noch de zwaarte
van het parkoers. Het was ener
zijds verschrikkelijk, maar aan
de ahdere kant geweldig. Na
tuurlijk verschijn je met de be
ste bedoelingen aan de start,
maar winnen is nog wel iets
anders. Met jongens als Ras en
Schroten in de strijd ben je
uiterst tevreden met een derde
plaats. Van een Nederlands
kampioenschap had ik echt niet
durven dromen".
Dirk Maassen van der Brink, lid
van de organiserende vereni
ging Holland, was een van de
weinigen die het gistermiddag
in Leiden aandurfde. Met favo
rieten als Ras en Schroten en
nog twaalf anderen was hij om
één uur op weg gegaan om
vervolgens vijftig kilometer op
DRACHTEN In Drachten
zijn zaterdag en zondag de Ne
derlandse waterpolo-kampioen-
schappen voor adspiranten ge
houden. Bij de jongens ging de
titel naar De Zijl/LGB uit Lei
den en bij de meisjes naar ZPB
uit Barendrecht.
De eindstanden zijn: jongens: 1.
De Zijl/LGB (Leiden) 8 punten
(27—i8). 2. VZC/Ritmeester j
(Veenendaal) 8 (3427). 3. Ne-
reus (Zaandijk) 6. 4. ZPB (Ba
rendrecht) 4. 5. HZC/De Robben
(Hilversum) 4. 6. ZIAN/Vitesse 1
(Den Haag) 0.
Meisjes: 1. ZPB (Barendrecht) 8.
2. PSV (Eindhoven) 7. 3. OZPC
(Oldenzaal) 5. 4. LZ '86 (Leiden) j
5. 5. AZU (Uitgeest) 3. 6. Zwem-
lust/Den Hommel (Utrecht) 2. j
Deltalloyd tweede in
eigen toumooi
AMSTERDAM Immo Scheer
Lier uit België is gistermiddag
winnaar geworden van het
Viersteden toernooi basketball.
In de finale versloegen de Bel
gen het organiserende Delta
Lloyd met 8573.
Bij de rust had Delta lloyd nog
een voorsprong van 4542. Nice
BC werd derde door in de laat
ste wedstrijd het Tsjechische Is-
kra Svit met 9579 (4640) te
verslaan.
Overige uitslagen zijn:
Immo Scheer Lier Iskra Svit
75—55 (39—26
Delta llloyd - Nice BC 93—79
(53—29).
De eindstand is:
1. Immo Scheer Lier 3 gespeeld 6
punten. 2. Delta llloyd 3—4. 3. Nice
BC 3-2. 4. Iskra Svit 3-6.
de lopers zo'n beetje om het
half uur voorbij vanwege de
lengte van het parkoers. De
meeste tijd vertoefden de atle
ten dan ook in hun eentje, en
het is toch wel een bijzondere
opgaaf om zoiets te volbrengen.
Dirk Maassen van der Brink: "De
belangrijkste eigenschap die
een snelwandelaar moet heb
ben is karakter. Heb je wel een
goeie techniek en conditie maar
mis je de vereiste instelling,
dan kom je niet ver. Dat is
vandaag weer gebleken. De eer
ste 10 km liep ik samen met
Ras en Schroten, maar hun
tempo lag voor mij gewoon te
hoog. Ik dacht dus, rustig aan
maar, want ik kom ze allicht
nog tegen. Nog geen ronde later
hoorde ik, dat ze er beiden uit
lagen en ik aan kop liep. Door
zettingsvermogen hè, dat is
het" aldus de 27-jarige kam
pioen die pas vier jaar geleden
met snelwandelen is begonnen.
"De top bereik je pas wanneer
je wat ouder bent. De wereldre
cordhouder bijv. vestigde zijn
toptijd toen hij 41 jaar was. Er
zit misschien nog toekomst in."
lachte hij.
Obsessie
Klagen over de zwaarte van het
parkoers deden overigens alle
lopers. "Met dat benauwde weer
„Enerzijds een ellende, anderzijds toch de moeite was geen d0en", vertelde de
waard". Winnaar Dirk Maassen v.d. Brink passeert de ais vijfde geëindigde Broek na
finish. afloop. "In het begin heb je niet
zo'n erg in die glooiende stuk-
de specifieke manier af te leg- acht lopers, die allemaal hun ken, maar tegen het einde wordt
gen. De langste afstand in atle- eigen strijd streden want de het een regelreechte obsessie
tiek is niet populair, het snel- onderlinge verschillen waren voor je". Kampioen Maassen
wandelen in Nederland trou- inmiddels erg groot geworden, van der Brink beaamde dat vol-
wens überhaupt niet. De reden Voor het publiek in dit geval mondig. "De laatste 10 km ga
is duidelijk. Wennen aan die de omwonenden, want slechts je alles voelen. Ik heb weliswaar
typische loop doe je gauw, een handvol fanaten steunt de geen echte inzinking gehad
maar aan die ene lange afstand matadoren daadwerkelijk maar tegen het eind liep het
toch niet zo snel. volkomen oninteressant om te toch lang niet zo lekker meer.
Na zo'n twintig kilometers was volgen. Want hoewel de race Het is ook pas de tweede keer
het veld reeds uitgedund tot ruim vijf uur duurde, kwamen dat ik 50 km loop. Vandaar ook
1 Alles nog bijeen, vlak na de start van de titelstrijd 50 km. snelwandelen.
dat het zo'n verrassing voor rrÊ
is dat ik, nota bene voor eigen
publiek, vandaag won. De 20
km, normaal mijn beste afstand,
was dit jaar minder dan het
vorige seizoen. Een lange af
stand ging soepeler dan ik
dacht. Misschien moet ik me
daarop concentreren."
Aan hem heeft het in ieder ge
val niet gelegen, dat het snel-
zou hebben. Voorzitter Rietber
gen van Holland had er wel op
gehoopt, vertelde hij bij de
prijsuitreiking. "De typische
loop en de enorme afstand
schrikken wel af. Snelwandelen
is en blijft een sport voor eenlin
gen met karakter en die zijn er
niet veel".
2. Jan Vos (RWV) 5.09.50, 3.
Gerrit Tigchelaar (RWV) 5.14.18,
4. Gerrit van Tol (RWV) 5.16.30,
5. Martin Broek (Attila) 5.30.30,
6. Ab Peeters (Lat) 5.32.51, 7.
Rob Kemna (PAC) 5.35.02.
