Gekostumeerd bal
Juniorhoek
Boekentips Boekentips Boeken Camerahoeken
DE AVONTUREN VAN PIET POTLOOD
Jg)
OP
Lucky Luke Rails door de prairie
ZATERDAG 30 AUGUSTUS 1975
LEIDSE COURANT
PAGINA II
©PtB
Een landheer gaf een bal ter ere
van de verjaardag van zijn
paard. Noem dat vooral niet
gek! Het is wat ongewoon, dat
wel. Maar wie erg veel van die
ren houdt, heeft die soms méér
lief dan mensen. En wie be
denkt dat een paard nauwelijks
half zo, oud wordt als een mens,
begrijpt hoe belangrijk zo'n ver
jaardag is voor een man, die het
meest van alles zijn paard be-
Allen die op het terrein van de
landheer woonden, werden uit
genodigd om verkleed op de
partij te komen. De gasten
moesten lijken op een dier of
een ding waarvan zij het meest
hielden. Niemand mocht een
mens voorstellen. Dus clowns-
en matrozepakken, boerinne- of
piratekostuums en andere kle
ren waarin mensen op een ge
kostumeerd bal dansen, waren
verboden.
Het was een heerlijke zomer
avond toen het feest werd ge
vierd op het terras en het gazdn
voor het huis. Niemand was ver
baasd dat de gastheer zijn best
had gedaan te lijken op zijn
lievelingspaard. Hij had een
prachtig beschilderd paarde-
hoofd van karton op zijn eigen
hoofd gezet. Door twee kijkgaat
jes kon hij met glinsterende
ogen en groot plezier zijn gasten
bekijken, raden wat zij voorstel
den en zien waarvan zij bijzon
der veel hielden. Aan de hout
vester bijvoorbeeld, kon je dui
delijk merken dat hij dol was
op het eikenbos. Hij had een
wuivende krans eikeblaren op
het hoofd, terwijl zijn pak be
plakt was met schors, en eikels
aan snoeren om zijn hals hin
gen. („Ik heb een beste houtves
ter", dacht de landheer). De
vrouw van de schoolmeester,
die zo bekend was om haar
kookkunst, stelde een keukentje
voor: houten lepels, zeefjes en
meer van dat gerei, hingen aan
haar ceintuur. Twee koperen
puddingvormen blonken op
haar borst. Zij had een schortje
voorgebonden, waarop een for
nuisje was geborduurd en haar
rok ritselde van de blaadjes
waarop recepten stonden. Op
het hoofd droeg zij heel koket
een blinkend keteltje zonder bo
dem. („Ik zal eens gauw weer
op bezoek bij haar gaan om
pruimetaart te eten", dacht de
landheer).
Zo verraadde de een na de an
der zijn voorkeur: de jager ver
scheen als Haas, de schooljuf
frouw als Schrift vol Tienen, de
boerin als Kip, de boer als Ko
renschoof. Daar verscheen de
dichter. Zijn pak was smetteloos
wit als blank papier en midden
op zijn borst waren smalle re
gels geschreven in zijn mooie
puntige handschrift: een eigen
Gedicht, dat stelde hij voor. Het
was duidelijk dat deze kunste
naar veel van zichzelf hield.
Gemakkelijk te raden was ook
de bedoeling van de jonge tuin
man. Hij had zich uitgedost vol
bloemen en blaren. Het liefst
zou hij schop, hark en schoffel
hebben meegebracht, maar dat
was lastig op een bal. Daarom
hing alleen maar zijn snoeimes
aan een band van bindstro om
zijn middel, naast kleine speel
goedschopjes en -harkjes. Maar
op zijn hoofd stond een omge
keerde bloempot, en voor het
jarige paard bracht hij een krui
wagen vol paardebloemen mee.
„Een hartelijke jongen!", vond
de landheer).
Het laatst kwam een meisje op
het bal en zij was zó mooi dat
de ogen van de gastheer door
de gaatjes in het paardehoofd
haar vertederd bewonderden.
Zij droeg een groene jurk met
rood-wit geblokt keurslijfje. On-
derlangs de rok liep een brede
rand fluwelen muurbloemen;
ranken vol rose rozen klommen
omhoog tot aan haar hals. Een
hoge kroon als een hekwerkje
van groene latjes stond op haar
hoofd; er bogen zich trossen
blauwe regen overheen die bij
elke voetstap dansten. Wat stel
de zij voor? Dat moest ze aan
de landheer uitleggen, want hij
kon het niet raden. „Toen de
uitnodiging kwam", vertelde ze,
„zat ik juist achter ons huis te
kijken naar het schuurtje. En ik
dacht, wat houd ik toch veel van
dat knusse groene huisje met
die roodgeblokte gordijntjes. De
muurbloemen bloeiden ervoor,
de klimroos klom ertegen op,
terwijl op het dakje de blauwe
regen in volle trossen langs het
hekwerk hing, dat vader ervoor
heeft getimmerd. Ik dacht ook
aan alle spelletjes die ik in het
schuurtje heb gespeeld, met
mijn poppen, de poesen en ko
nijntjes.. En met mijn vriendin
netjes. Toen besloot ik: Ik ver
kleed me als Schuurtje".
Toen de dichter dit meisje
Wfo. 78£R~
Op de kermis staat altijd een kop van Jut. Dat is een
boog zijn hoofd dicht bij het
hare en zei: „Ik kan achter mijn
huis net zo'n schuurtje bouwen.
len er geuren, mijn blauwe re
gen zal van het dak druipen.
Poezen en konijntjes kunnen
wonen naast mijn schoffels e
harken.
Toen het bal was afgelopen,
De scheve toren van Pisa, in
Italië, is de toren van de Dom,
waarvan in 1173 de eerste
steen werd gelegd. Terwijl men
nog'aan het bouwen was, ging
de toren al een beetje scheef
staan. Dat werd hoe langer hoe
erger en nu is de afwijking van
beneden naar boven al viere-
neenhalve meter. Zo scheef
staat die Domtoren. Toen men
destijds merkte dat de toren al
wat scheef stond, is men een
tijdje opgehouden met bouwen.
In 1350 ging men er pas mee
door en maakte de toren af.
Maar scheef stond ie en dat
bliyjf zo. En hij werd steeds
schever.
OPLOSSING
VORIGE WEEK
Op de tekening ontbra
ken de schildpad, de
kameleon en de krab.
Ja, je hebt het goed. Dit zijn
Robinson Crusöe en zijn
trouwe vriend Vrijdag. Maar
de tekenaar heeft dit ge
maakt toen het zo warm
was en hij heeft zich duch
tig vergist. Er staan allerlei
voorwerpen op die in de
tijd van Crusöe en Vrijdag
nog helemaal niet beston
den. Bijvoorbeeld een vlieg
tuig. En zo staan er nog elf
verkeerde dingen op de te
kening. Zie je ze allemaal?
Betere kleurendia's
Amateurfotografen en in het
bijzonder makers van kleuren
dia's kunnen veel nuttige infor
matie opdoen in twee boekjes
die onlangs zijn verschenen in
de Focus Elsevier-serie.
In „200 Dia-tips" door Emile
Voogel en Peter Keyser wordt
op heldere wijze een aantal ad
viezen gegeven om tot betere
resultaten te komen bij het ma
ken van kleurendia's. De tips
strekken zich o.m. uit over kleur
in het algemeen, tips voor de
opname, de belichting, het ge
bruiken van filters en voorzet-
lenzen, de wijze van montage.
Kortom, aan ieder aspect van
het maken van kleurendia's
wordt aandacht gewijd.
Degenen die zich creatief willen
uitleven, krijgen in „Diatrucs"
door Cees van Leeuwen practi-
sche aanwijzingen over de wijze
waarop speciale effecten bereikt
kunnen worden. De auteur be
handelt o.m. effectfilter, drie
kleurenbelichtingen, sandwich-
montage, vloeistofdia's en over-
vloeitechnieken. Het boek van
Cees van Leeuwen valt vooral
op door zijn duidelijke instruc
tie en de eenvoudige middelen
die worden aangegeven om ef
fecten te bereiken.
200 Diatips door Emile Voogel
en Peter Keyser. Uitgeverij Fo
cus Elsevier, Amsterdam. Prijs
7,90.
Diatrucs door Cees van Leeu
wen. Uitgeverij Focus Elsevier,
Amsterdan Prijs 7,90.
De serie camerahoeken die vo
rig jaar van start ging bij Focus
Elsevier is nu verder uitgebreid
met boeken over drie andere
topmerken: Het Asahi Pentax-
boek, Het Minoltareflexboek en
het Nixonreflexboek.
In deze boeken geven de au
teurs informatie over de diverse
systemen, objectieven en andere
toebehoren. Gewezen wordt op
de voordelen van deze systemen
maar ook eventuele nadelen of
beperkingen.
Voor de beroepsfotograaf met
studio of een fotograaf met
technische opdrachten in het
bijzonder is „De technische ca
mera" door Rudolf Smit, be
stemd. Het boek geeft beknopt
Uw mening
Voetbal of cabaret
Betreft: het verslag van de wed
strijd Feyenoord—F.C. Amster
dam in uw krant van maandag
25 augustus 1975, 31e jaargang
no. 9234 door de heer Herman
van Bergem.
Na bovenstaand verslag enige
malen te hebben gelezen, heb ik
me geprobeerd in te leven in de
gedachten van de heer Herman
van Bergem, waarin hij be
weert: „EEN BEETJE
SCHEIDSRECHTER HAD DI
RECT GEREAGEERD EN
ZULK EEN OPTREDEN NIET
GETOLEREERD". Met deze op
merking kan ik het alleen eens
zijn, als hij stelt dat zulk een
optreden niet getolereerd kan
worden, maar dan: „VER--
VOORT IS EVENWEL GEEN
BEETJE SCHEIDSRECHTER,
HIJ IS HELEMAAL GEEN
SCHEIDSRECHTER, DIE
EVENWEL OM ONVER
KLAARBARE REDENEN GE
HANDHAAFD BLIJFT". Dit is
natuurlijk een opmerking die
alleen leken mogen zeggen,
waar ik de heer Herman van
Bergem niet in onder wil bren
gen.
Verder vraag ik mij af, of de
heer Herman van Bergem naar
een cabaretvoorstelling wil kij
ken als hij meent dat „scheids
rechter" Vervoort niet tegen een
grapje kan.
Willen wij niet allemaal naar
goed en aantrekkelijk voetbal
kijken. Een stadion is niet ge
schikt voor een toneel of caba
retvoorstelling, zoiets gebeurt in
een schouwburg. Probeer als
verslaggever niet alleen maar af
te breken, ook al is het gemak
kelijker dan een opbouwende
kritiek te geven.
Als scheidsrechter van de afde
ling 's-Gravenhage zou ik gaar
ne horen, dat de heer Herman
van Bergem zich heeft opgege-
_ven als deelnemer van de in.
september startende scheids-
rechterscursus en zodoende een
opbouwende faktor te zijn in de
scheidsrechterswereld.
A. v. M., Den Hoorn
Aan de Erasmusuniversiteit in Rotter
dam zijn geslaagd voor het doctoraal
examen in de rechtsgeleerdheid: E. J.
van der Poel. Rijswijk, mej. J. H. B van
der Meer. Maassluis. A. J. Schilpzand,
Leiden.
Aan de Technische Hogeschool te Delft
zijn geslaagd voor de examens: kandi
daatsexamen civiel-ingenleur: de heren
N. X. C. Bax. Vlissingen; R. van den
Berg, Heemstede: A. J. Bliek, Biervliet;
J. Boender. Poortugaal; J. C. G. Bon-
gaerts, Tegelen; H. A. N. Boomars.
Ouderkerk a/d Amstel; J. A. Boon, 's-
Gravenhage; N. C. A. van den Brink.
Alblasserdam; A. N. M. van den Bronk,
Santpoort; H. W. van der Burg. Velp;
C. M. Cox. Beiier; E. Oil. Castricum; G.
R. Doggenaar, Delft; L. M. Doornbos.
Delft; R. C. Dorgelo, Rotterdam; J. C.
van Dijk. Gouda; J. H. Dijkink. Delft; J.
J. H. Egberts. Rijswijk; T. Elzinga, Ga
rijp; R. J. M. Fiolet. Rotterdam; J. C.
W. M. Gebroers, Tilburg: C. J. van
Hassel. Rotterdam; H. de Heus. 's-Gra
venhage; G. Heijdra. Delft; A. G. M.
Heljmen. Delft. H. C. J. Hoogbruin,
-Delft; L. de Hoogt. Dordrecht, H. van-
Hoorn Utrecht; H. M. van den Houten.
Driebergen; H. Houweling, Emmeloord;
R. P. Humer, Muiden; G. P. J. Jansen,
Delft; J. P. A. Jansen. 's-Graveland; P.
J. M. Jansen, Delft; C. de Jong. Delft;
H. G. de Jonge, Drachten; B. A. Jonge-
maar duidelijk, aan de hand
van praktijkvoorbeelden en te
keningen, antwoord op de vele
problemen die zich kunnen
voordoen bij het gebruik van
een technische camera.
Het Asahi Pentaxboek door
Wim Broekman. Uitgeverij Fo
cus Elsevier, Amsterdam. Prijs
15,90.
Het Minoltareflexboek door
Wim Zwemmer. Uitgeverij Fo
cus Elsevier, Amsterdam. Prijs
15,90.
Het Nikonreflexboek door Jan
Vorst. Uitgeverij Focus Else
vier, Amsterdam. Prijs 15,90.
De technische camera door Ru-
dolf Smit. Uitgeverij Focus El
sevier, Amsterdam. Prijs
16,90.
rius, Utrecht; J. van Kempen, Leerdam;
M. A. G. Kerkhof. Delft; H. Keyser,
Badhoevedorp; W. H. Klos. Bennekom;
T R Kooistra. Delft; E Koops, Delft;
F. Koster. Oosterbeek; J. S. M. Kranen-
dijk. Delft; J. A. M. Krieckaert, Hoogkar-
spel; R. J. W. Kuiten. Delft; C. Leunis,
Vlaardingen; A. C. Lindhoud, Moerka-
pelle, W. A. J. M. van Loosbroek. Delft;
G. J. Maas, Breda; G. W. J. Marseille.
Rijswijk; W. H. Merckel. Amsterdam, M.
van der Molen, Middelburg; R. J. Mooij-
man, 's-Gravenhage; D. Oosterveld.
Rijswijk; A. Penning. Voorburg; W. J.
M. Peperkamp. Beneden-Leeuwen; K.
C. A. Pieterse. Rotterdam; H. Pleizier.
Groningen; H. J. Povel, Delft; J. P. G.
Prins. Baart; J. de Reus, Barendrecht;
G. A. B. Rietveld. Delft; H. Rietveld,
Numansdorp; H. van Rossum, Zeist; G.
J. Schoemaker, Eerbeek; J. W. Selder
beek, Bussum; M. A. Siebel, Utrecht;
J. W. Sip, Katwijk; K. A. Sloof. Capelle
a/d IJssel; J. Stolk, Barendrecht; J. E.
Stolk, Delft; J. Termorshuizen. Rotter
dam; J. H. M. Urlings, Rijswijk; R.
Veldhuizen van Zanten, Sassenheim; J.
H. de Vente, Delft; J. P. Verbeek, Lei
den; H. P. J. Vereijken, Tilburg; A. A.
de Waard. Rotterdam; W. J. M.
Welling. Utrecht; J. W. Wesseling. Ba
rendrecht; A. P. Wiersma, Nijmegen; J.
-A. Woelders. Laren; J. Woltjer. Heem
stede; J. Wijtzes. Sneek; C. van Zand
wijk, Nijmegen; F. H. van der Zee,
Driebergen; H. E. Zonderland Doniage.
Propaedeutisch examen civiel-ingenieur
hts de heer P. G. M. Vroonhof. Sassen-
oi apparaat met een wijzer en getallen. Met een hamer sla
zo bloeiend tussen haar'rozen je op een paaltje dat in verbinding staat met de wijzer,
en blauwe regen, zo lief als Hoe harder je kunt slaan, des te hoger springt de wijzer,
schuurtje met geblokte gordijn- De sterkste slaat dus de wijzer het hoogst. En als de
Hif'drnsteméth^chuX /n ™iz,er helemaal omhoog wordt geslagen klingelt er een
fluisterde haar wel üen compli- klokje of gaat een stuk|e vuurwerk af. Heel handige
mentjes toe. Na de dans ging de doe-het-zelvers zouden zo'n apparaat kunnen maken maar
dichter in een hoekje zitten en de meeste van jullie zullen dat wel niet kunnen. En dat
schreef terstond een gedicht. Hij geeft niets want we gaan het anders doen. Je maakt van
was verrukt over zijn eigen zin- een stuk karton met cijfers, zoals je op de tekening ziet,
zikanten^Probeer een'melodTë ie eigen kop-van-Jut. Je neemt een dobbelsteen en werpt
te maken die past bij deze scho- om de beurt- Het 9etal dat je gooit, vermenigvuldig je
ne woorden", vroeg hij. En de rnet tien, anders kun je niet aan de getallen komen op
beste muzikant speelde een me- je kop-van-Jut. Elke keer dat je gooit, moet je hoger
lodie die precies paste bij de gooien. Dus als je de eerste keer een drie hebt gegooid,
schone woorden diede dichter moet je de v0|gend keer ten minste vier gooien. Gooi
minder, dan "moet je opnieuw beginnen" Wie steeds
daama ging het dansen voort, 'S „opgeklommen" met gooien en tenslotte de zes (dus
Alleen de dichter begon aan een zestig) heeft gegooid, is winnaar. Dat ben je natuurlijk
nieuw vers.Hij schreef de ook als je meteen de zes gooit,
hele avond en werd méér ver
liefd op zijn eigen woorden dan J
op het meisje zelf. Hij had zijn
gedichten meer lief dan alles op
de wereld.
De tuinman zag dat en begreep
het. „Die man schrijft gedichten
over de schoonheid van een
meisje dat daartussen lééft. De
tuinman zette de bloempot van
zijn hoofd, greep .het meisje om
haar middel en zwierde met
haar rond dat het een lieve lust
was. Door het dansen sneed de
snoeischaar een paar rozenran-
ken af. De fluwelen bloemen
werden lelijk gehavend. Maar
Paulus de Boskabouter DE BOEBOMEN
JEAN
DULIEU
Salomo was nogal overstuur na zijn bun buurt als je leven je lief is!" moed ontbrak, zette hij al zijn veren
smadelijke nederlaag. Voor hij over- Oehoeboeroe voelde zich wel een en een grote stem op 'Oehoeboeroe
haast wegfladderde, vloog hij nog beetje schuldig, want tenslotte was is niet bang voor Boebomen,' brulde
even langs Oehoeboeroe om hem te bij het geweest die Salomo naar de hij. Voor hij echter drie stappen in
waarschuwen. 'Dat zijn geen bomen, boze Boebeesten had gestuurd. Om de richting van het gevaar had kun-
dat zijn beesten!' kraste hij. 'Blijf uit te laten zien dat bet hemzelf niet aan nen zetten, had een Boeboom hem
al gegrepen met zijn houtige vingers.
Suske en Wiske De vinnige Viking
het niet eens. Want de tuinman veel geleden had. De winnares
mocht op het jarige paard, dat
met rozetten versierd was, een
rondje rijden en werd luid toe-
Mijn rozen en muurbloemen zul- gejuicht. De dichter stond onder
de toeschouwers. En er viel hem
terstond een nieuw gedicht in.
Hij zag hoe gehavend de bloe
men van het mooie schuurtje
waren en schreef meteen een
vers over de herfststorm die als
Ook de tuinman keek toe, maar
hij verlangde naar het einde van
het feest om de winnares naar
huis te kunnen brengen en voor
haar een stokoud rijmpje op te
zeggen:
Bloemen verwelken, scheepjes
vergaan.
Maar onze liefde blijft eeuwig
bestaan.
Dargaud S.A. -1975
