WILLEM VAN VENUS AAST
OP HET WINDSNELLE
EUROPESE KAMPIOENSCHAP
Kwestie Rijnland:
ook burgemeester
van Leiderdorp
niet ingelicht
\[NSDAG 19 AUGUSTUS 1975
LEIDSE COURANT
Nog geen licht
in Leidse
moordzaak
Van een onzer verslaggevers
Leiden Het onderzoek van
de Leidse politie naar de
moord op de vorige week
zondagavond in de Leidse
Hout met een mes om het
leven gebrachte Marga Tege
laar (27) wordt o.m. opge
houden door mensen, die be
weren iets van de gruwelij
ke daad af te weten. „Bij
nader onderzoek blijken ze
steeds onzin te hebben uitge
kraamd", aldus een woord
voerder van de Leidse poli
tie.
Het is inmiddels zeker dat
Marga Tegelaar vorige week
zondagavond op weg was
naar de Jelgersmakliniek,
waarvan ze een patiënte is.
Omstreeks 21.15 uur vertrok
ze bij kennissen in de Groe-
noordstraat en reed ze met-
de fiets waarschijnlijk via de
Willem de Zwijgerlaan-
Oegstgeesterweg-Zweiland-
laan-Houtlaan (of via het
bruggetje bij de molen en de
Groene Maredijk) naar de
Johan de Kosterweg in de
Leidse Hout, waar zij, om
21.15 uur in de rug gestoken
werd aangetroffen.
De Leidse politie doet een
dringend beroep op iedereen
die het meisje heeft zien fiet
sen dit bij haar te melden.
„Men kan er van verzekerd
zijn, dat alle inlichtingen ver
trouwelijk worden behan
deld", aldus een woordvoer
der van de Leidse politie.
Stroper voor
kantonrechter:
Konijnen
waren te
vies om
aan te
pakken"
Van onze rechtbankverslagge
ver
Leiden „Ik heb ze in ieder
geval niet aangeraakt. Die ko
nijnen waren te vies om aan
te pakken", zo verdedigde de
35-jarige Katwijker zich te
genover de Leidse kanton
rechter. Samen met zijn 50-ja-
rige plaatsgenoot V.V. stond
hij terecht wegens het over
treden van de jachtwet. Bo
vendien zou hij de dieren ge
marteld hebben.
Volgens de verklaring van de
jachtopziener bevonden de
twee Katwijkers zich zonder
duinkaart in het gebied van de
Leidse Duinwatermaatschap
pij met twee hazewindhonden,
die speciaal voor de jacht zijn
afgericht. De Katwijkers wa
ren betrapt net op het moment
dat een van hen een konijn uit
de bek van de hond haalde.
Ook had de jachtopziener ge
zien dat het dier met een klap
op de kop werd gedood.
„Er klopt weinig van het hele
verhaal", aldus de 50-jarige
V.V. „Het konijn was ziek en
we hebben het mee genomen
als voedsel voor de honden".
„Die overigens van gewoon
vullisbak-ras" is, vulde zijn
makker aan. Hun verdediger
wees nog eens op het tijdstip,
waarop zijn cliënten werden
geconfronteerd met de jacht
opziener. „Rond 5 uur. Dat is
toch geen tijd om te stropen?"
Hij kon de officier niet over
tuigen. temeer daar de twee
Katwijkers meermalen voor
stropen terecht hadden ge
staan. De eis was een week
onvoorwaardelijke gevange
nisstraf voor beide Katwijkers
voor de overtreding van
jachtwet en een dag voor
50-jarige Katwijker, omdat hij
niet in het bezit was van i
duinkaart. Van de ander acht
te de officier dat niet bewezen.
De kantonrechter vonniste
conform de eis.
Van onze correspondent
LEIDERDORP „B en w betreuren het ten zeerste dat dit
allemaal zo moet lopen. We vinden het een wat vreemde gang
van zaken", zo deelde gisteravond burgemeester M. A. van
der Have de raad mee toen hij deze wilde vertellen wat de
resultaten war^n van het gesprek op 13 augustus op het
provinciehuis tussen Leiden en het dagelijks bestuur van het
streekenergiebedrijf. „Ik heb enige dagen geleden een van onze
vier vertegenwoordigers opgebeld en gevraagd hoe het gesprek
onder leiding van gedeputeerde Engelsman was gelopen.
Deze vertelde mij toen dat hij mij niets kon vertellen omdat
de besprekingen in vertrouwelijke sfeer waren gehouden. De
burgemeester deelde mee dat Leiderdorp in een brief uiteinde
lijk zelf zijn standpunt aan het bestuur had kenbaar gemaakt
voordat de laatste besprekingen begonnen. „Er was toegezegd
dat het bestuur contact zou opnemen met zijn achterban over
het in te nemen standpunt. Op 11 augustus was nog niets
vernomen. Toen hebben ze zelf maar een brief geschreven.
Deze brief is voorgelezen, dat mocht blijkbaar wel verteld
worden", aldus de burgemeester.
Wie wel meedoet moet dat zelf
J weten, maar ik blijf thuis bij de
ro Rijnland-verkiezingen van mor-
gen. Stel dat ik wèl naar de
stembus zou gaan, dan zou ik
v op mevrouw Kerling van de PvdA
q 'stemmen en op Driessen, de
in CDA-fractieleider in de Leidse
A raad. Hoewel; Driessen heeft in
0| de raad al genoeg sores aan zijn
hoofd. Als hij ook nog eens zit
ting neemt in de Verenigde Ver
gadering van het hoogheemraad
schap, krijgt hij nóg meer werk
te verstouwen. Dat zou dan mo
gelijk ten koste gaan van zijn
gemeente-raadswerk en dat moe-
n. ten we natuurlijk niet hebben.
Maar goed - ik blijf toch thuis,
want ik heb als stedeling hele-
maal geen behoefte aan een
v aparte volksvertegenwoordiging
voor het toezicht over de water-
in beheersing in mijn gebied. Net
zomin' als ik behoefte heb aan
jj! een speciaal parlement voor
ij schone lucht hier in de buurt of
voor de energie-voorziening of
v. voor het openbaar vervoer of
voor noem maar op.
ei Pat komt omdat „waterbeheer-
17 sing en waterkwal iteits-beheer-
sing". „schone lucht" enz. geen
la van alle probleemcategorieën
J- zijn waarmee ik me vergeleken
met andere probleem-catego
rieën, bij uitstek betrokken voel.
En als die betrokkenheid ont
breekt, ontbreekt ook het verlan
gen een vertegenwoordiger te
kiezen die er heel direct op toe
ziet dat de juiste oplossingeh
worden gekozen.
Dat ik die verwantschap mis
blijkt bijvoorbeeld hieruit dat ik
nooit de krant opensla om te
kijken „wat er nou weer is ge
beurd met de waterbeheersing
en waterkwaliteitsbeheersing in
Rijnland". De vraag die me leidt
is veel algemener: wat is er in
Leiden, wat is er in Nederland
gebeurd? Ook met mijn buurman
heb ik het nooit over de water
stand in onze polder. Wel kanker
ik mèt hem over die rotte ver
keerssituatie in Leiden en dat het
met onze economie toch zo
slecht gaat. Met andere woor
den; categorieën waarin ik bij
voorbeeld wel denk zijn „Leidse
problemen" en „landelijke pro
blemen".
Daarom vind ik het wèl aardig
om op die niveaus vertegenwoor
digers van mij te hebben die de
boel althans een klein beetje de
richting opsturen die ik wil. Een
categorie waarin ik óók denk is
mijn bedrijf en ik vind het dan'
ook best de moeite waard om
een goed iemand in de onderne
mingsraad te kiezen. Maar de
waterbeheersing en waterkwali-
teits-beheersing in Rijnland - nou
nee.
Van mij mogen ze al die polder
besturen, heemraad- en hoog
heemraadschappen daarom op
doeken. Onderbrengen bij de
provincie bij de toekomstige ge
westen of als dat om technische
redenen wat lastig is, bij rijkswa
terstaat. Ik zorg best wel dat ik
bij die respectievelijke lichamen
een volksvertegenwoordiger heb
zitten die kien is op het milieu
en ook het water in Rijnland in
de gaten houdt. Ik wil maar zeg
gen: democratisering ben ik erg
vóór, maar laten we de grote
lijnen in het oog houden en het
niet té ingewikkeld maken. De
waterbeheersing van Rijnland is
voor mij alleen onderdeel van
een grote lijn. Een echte grote
lijn zie ik veel makkelijker in
bijvoorbeeld wijkraden. Als er
toch gedemocratiseerd moet
worden geef die dan maar in
plaats van directe Rijnland-ver
kiezingen. Want wijk-problemen,
daar leef ik wèl mee.
Enige moeilijkheid bij deze over
wegingen is dat ik een stedeling
ben en geen boer of tuinder.
Gelden voor mij waterkwaliteit, -
overlast en - tekort in Rijnland
niet als leidende problemen in
.mijn dagelijks tobben - voor de
agrariërs (en ook voor een aantal
industriëlen), zijn ze dat wel.
Voor hen is „Rijnland" denkelijk
net zo'n probleem-categorie als
voor mij „Leiden" of „mijn be
drijf". En zij stellen dan waar
schijnlijk ook wèl prijs op de
mogelijkheid directe vertegen
woordigers te kiezen die namens
hen beslissingen nemen. Als zij
vinden dat het hoogheemraad
schap moet blijven, mag dat van
mij daarom wel. Maar laten we
in dat geval de oude regeling
maar weer invoeren: 16 hoogin
gelanden rechtstreeks door de
landeigenaren te kiezen en 10
door b. en w. aan te wijzen.
Eventueel aangevuld met een
stuk of. wat vanwege de Kamers
van Koophandel.
Want ik ben natuurlijk niet de
enige niet-agrariër die morgen
thuis blijft. Als het opkomstper
centage boven de tien ligt, geef
ik zelfs een glaasje bier weg.
Ik blijf in ieder gevcjl thuis. Trou
wens dat huis is niet eens van
mij, ik heb ook geen landerijen,
ik mag niet eens stemmen en ik
maak me dus weer druk om niks.
jan een onzer verslaggevers
jjeterwoude Er schuilt een
ropese kampioen onder de
1 ende have van het Zoeter-
udse plan Westeinde. Zondag
september a.s. zal in het
!,v echoslowaakse Libochovice
i de Ohr, in het Slotpark,
eten blijken of deze progno-
juist is. Als het een beetje
°<tezit zal 3-jarige Venus - na
n' i de slanke benen uit de
d te hebben gelopen - de
'Ifrige Europese windhonden
a loef afsteken. Haar bazin zal
allemaal hartstikke leuk
iden en de baas zal er onget-
1 feld een kick van krijgen.
ar zover is het nog lang niet.
1 is het een feit, dat Venus
01 i de Ambachtsherenweg af-
- open zondag Nederlands
i npioene werd op de 475 me-
in Amsterdam-West. Ze won
"Vdrie ritten, won ook de finale
ea a een slechte start (want Iris
'a orde behoorlijk, maar Venus
t am opeens naar voren stui-
i) - en zodoende kwam de
achter het IJzeren
rdijn in zicht.
aus is een windhond, licht-
lin en eigenlijk te klein, een
ippet-teefje en een nicht van
II, die bij haar in huis
^ont onder het toeziend oog
311 Willem van der Ploeg, die
)0 i windhonden net zo veel ver
gil nd heeft als van buitenboord-
3r i tor en. En dat is heel wat.
Hem is niet aleen oud-raad-
d van de Zoeterwoudse KVP-
ctie, hij brengt ook 's mor-
is vroeg de buurt in rep en
;r als zijn teven Venus en
lus (4 jaar) de ochtend wande-
g maken onder snerpende ge-
als ze een kat of een
p/liegend stuk papier in de
iezen krijgen.
or Willem met de baard is het
nt i konsekwente gang: elke dag
<ee en een half uur lopen: 's
gfirgens 1 uur en 's avonds
^derhalf uur. Behalve een dag
6r en na de koers, want dan
bben Venus en Lotus rust. Bij
er ommegangen gaat het door
Geerpolder, op Leiden of
impwijk aan: óók voor Wil-
h is eigen gezondheid, of-
bi ioon hij er geen pondje vanaf
i- It. Maar voor zijn honden is
t van het hoogste belang,
n nt die kunnen er eventueel
k i koers je door winnen.
nfyi jaar of vier geleden wilden
leïllem van der Ploeg en zijn
vrouw een hondje heb-
n. Zomaar, zonder verdere
bizet. Willem: „Nou, de eerste
s een zenuwlijder die weer zó
P deur uit was. Daarna kwam
is. tus II. Ik wilde toen gaan
Heersen, het eens proberen. Ik
£>t rd door dat idee besmet en
>rgon met haar door het dorp
rennen om 'r een beetje in
nditie te krijgen. Zo ging het
ei k meteen met Venus. En me-
al met succes. Je begint in
B-klasse een aantal ritten
w»or spek en bonen en daarna
je naar gelang de resultaten
op gaan. Ze zitten nu in
A-klasse, hoger bestaat niet".
io tus heeft inmiddels 71 keer
:i koerst en stond 46 maal in
:o n finale. Venus rende 46 koer-
iei n af en kwam 27 keer in een
lale. Leuke honden met eer
tweede en derde prijzen: „zo
ïwijs veel keer komt niet veel
lor", zegt mevrouw Van der
oeg, toch wel wat trots. Veer-
in dagen geleden liepen de
mke renners in de Nederland
kampioenschappen 350 me-
jl r. Lotus werd vierde en Venus
uirde; er kan iets misgaan bij
start, nou, en dan loop je niet
x eer. Misschien - zo wikt baas
lv illem - a.s. zondag in de Duitse
ïrby in Hamburg, maar in elk
Jeival is Venus eventjes Neder-
fij nds kampioene geworden. Die
el komt op haar stamboom te
aan. „Als ik een nestje ga
)C kken, raak je die jonkies mak-
;lijk kwijt en zijn ze ook meer
aard", weet Van der Ploeg.
!r( illem koestert z'n windsnelle
ven als zijn oogappel: topsnel-
1] ca. 70 km. per uur op het
^chte eind. „Die ouwe (dat is
a Lotus) loopt 23,3 sec. over
350 meter en 31,5 sec. over
475 meter, met staande start
4 bochten erin. Lotus is mijn
ivoriete, Venus is meer een
doordouwer. Geld winnen? Ach
om, dat lijkt nergens op.
r lat hoeft ook niet; ik hoop dat
fnooit op dit gebied een totali-
6' itor komt. Een eerste prijs le
gert 50, 60 gulden op. Daar rij
voor naar Venlo, Breda oi
ijssen. Je betaalt inschrijfgeld
oor een Zwitserse koers, vooi
'sjecho-Slowakije, alles op ei-
en kosten. Daar gaat het niel
In Engeland verdient eer.
Willem van
der Ploeg met
Venus en Lotus
II op schoot.
hond soms even 40.000 pond pei
jaar voor z'n baas; dóór wordi
wat gegokt
Toch - zo meent Willem van der
Ploeg - zit deze windhonden-
sport in Nederland iri de lift:
„Elk jaar wordt het drukker op
die ongeveer 10 banen. Op het
ogenblik zijn de teven sneller
dan de reuen. Dat is misschien
gek, maar er kan zo'n generatie
tussen door lopen". Verder kent
Willem zijn Pappenheimers: er
doen drie categorieën mee aan
de windhondenrennen.
Dat zijn de Afghanen, wier eige
naars „semi-intellectuelen zijn
met een soms ingekankerde
haat tegen werk". Dan heb je
de Greyhounds met patsers,
souteneurs en autohandelaren
als bazen. En tenslotte de Whip
pets, die doorgaans toebehoren
aan „de meer ijverige, gewone
werkers, die ook meestal het
bestuur van de clubs uitmaken..
O ja, ik moet eerst naar de'
kapper, anders kom ik over een
maand het Slotpark niet in, met
die vreemde beoordelingswijze
van de Oosteuropese visum-
beoordelaars.
Willem, die lid is van de club
Zuidhollandse Windhonden
Renvereniging, is niet alleen gek
op Lotus, hij betreurt het ook
dat zij minder kans dan Venus
heeft, komende maand. „Lotus
is een keer hier op de flat door
een Duitse herder gepakt: de
spieren lagen bloot. De diere
narts zei, dat het nooit meer wat
met Lotus als renner zou wor
den. Nou, die spieren zijn ook
nog lang niet wat ze zouden
moeten zijn".
Van het najaar, als Lotus loops
wordt, gaat Willem een keer een
nestje fokken. „Ik wil dan wel
een eoeide baas voor die pup
pies hebben, anders gaan ze niet
weg. In Duitsland vragen ze
1500 mark voor zo'n hondje,
hier liggen de prijzen voor jonge
windhonden tussen de 375 en
400 gulden. Er wordt zo selectief
gefokt, dat je een gezonde hond
krijgt. Die van mij zijn nog
nooit ziek geweest
Willem van der Ploeg laat z'n
twee prijzenrenners bij het „uit
laten" nooit los. Poes en blad
papièr, elk vogeltje zouden an
ders vogelvrij zijn. Dan zijn ze
net zo gek als wanneer ze de
baan op gaan: gillen en piepen
en draaien. Overdag thuis zijn
ze net zo rustig als twee katten.
Hun voedsel? „Vreselijk kinder
achtig voer", aldus Willem „elke
dag wordt het eten gewogen. Er
mag niet te veel vlees op de
ribben komen; ze moeten droog
gespierd blijven". Op die ma
nier kunnen whippets als Venus
en Lotus H 17 jaar worden.
Maar na een jaar of 8 koersen
ze niet meer. Dan is het afgelo
pen met het feest En kijk uit
voor blessures bij een koers,
dikke tenen en zo, bij al die
hindernissen achter „het haas".
Vóór de koers eerst nog een
geklutst eitje met suiker en
dan moeten de ranke honden
het zelf maar weten.
Willem van der Ploeg (z'n vrouw
niet) is „ergens" een beetje gek
van whippets; het is een hobby
die doorslaat: „Het seizoen be
gint in maart en duurt tot het
eerste weekend van december.
En dan bijna elk weekeinde. Je
moet zelfs je vakantieplannen
naar de koersen zetten; je wordt
er moe van op den duur.
Mevrouw Van der Ploeg heeft
een andere hobby: pottenbak
ken, bijvoorbeeld. Maar het
vreemde is, dat als zij boetseert
er tóch weer een whippet va
nonder de vingertjes tevoor
schijn komt.
Venus en Lotus lagen gister
avond doodonschuldig op een
met plaids bedekte bank te sla
pen. Nou ja, met beide ogen
open, want elke wenk jaagt
op de. poten. Kampioensdekken
bij de vleet hebben ze gewon
nen, bloemenkransen ook, met
het Wilhelmus toe en de vlag
top. Maar wat zegt dat zou zo'n
pijlsnelle hond? Die staat al
weer te wachten tot iemand al
weer „het haas" rond wil laten
gaan. En dan is in veel gevallen
de concurrentie van Willem var
der Ploeg het haasje.
TON PIETERS
door Willem Scheer
