Schockemöhle: stoppen als
Ik bang word voor sprong
Jan van Drongelen wilde
eerst het scorebord zien
GESLOTEN VOOR
ONDERHANDELINGEN
Dak Olympische
wielerbaan
brandgevaarlijk?
„DEUR BLIJFT NIET
Klacht tegen
wanprestatie
tennisprofs
GROOTSTE TREKPLEISTER CHIP ROTTERDAM
TV-uitzendingen Montreal
ek DEN HAAG Voor het eerst in zijn lange
zeilcarrière is Jan van Drongelen zondag over de
schreef gegaan. Op open zee, onderweg van Ply
mouth naar Scheveningen, ging de fles rond. Nor
maal gesproken een doodzonde, maar voor dat ene
keertje mocht het. Jan van Drongelen, als schipper
de leider van de achtkoppige bemanning van de
Goodwin, liet het oogluikend toe. „Het was echt
ver) de allereerste keer. En we hebben maar twee
borreltjes genomen." De vreugderoes is nog steeds
L liet over.
'ijf dagen na het grote succes
Plymouth, waar de Good
win in de Fastnetrace de snel
ste was van ruim 250 jachten
kwam het Nederlandse schip
de haven van Scheveningen
binnen. Op een wijze die uit
stekend past bij de entourage,
waarin de Goodwin officieus
„Als je weet, dat Amerika spe
ciaal voor deze gelegenheid
een schip van een miljoen had
laten bouwen, dat West-Duits-
land drie splinternieuwe boten
had laten maken en Engeland
kon kiezen uit 32 nieuwe jacht
en, nu dan kan je wel spreken
een verrassing. De drie
wereldkampioen werd. Er was Nederlandse deelnemers
nauwelijks publiek. Zoals er
ook nauwelijks belangstelling
was geweest bij de gouden
race van het Nederlandse
jacht. Televisiecamera's richt
ten zich op allerlei andere
schepen, totdat de Goodwin
één van de kleinste schepen in
het immense veld tot i
ren geselecteerd uit louter ou
de schepen. Verder dan een
positie in de middenmoot leek
er dan ook niet in te zitten."
In de strijd om de Admirals
Cup, waarvan de Fastnetrace
deel uitmaakt, leek de Neder
landse „kolonie" ook regel
recht op die voorspelde positie
werd uitgeroepen. „Je had die af te stevenen. Voor de start
gezichten van de buitenlan- van de laatste en belangrijkste
ders eens moeten zien. lede- opdracht (Fastnetrace) nam
stond met de mond wa- Oranje een bescheiden negen-
genwijd open. Dat een scheep- de plaats in. Bij het opmaken
je als de Goodwin de Fastne- van het eindklassement was
trace kon winnen, kon nie
mand geloven."
Jan van Drongelen geniet in
zijn flatje tweehoog in de
Haagse wijk Mariahoeve na.
Het kan nu. „Eerlijk gezegd
kon ik het ook niet geloven,
toen iedereen me kwam felici
teren. Ik zei steeds: Ik wil
eerst het scorebord zien. Ik
heb het vroeger ook wel eens
gehad, dat ze me als nummer
één beschouwden. Toen ik la
ter tweede bleek, was het alsof
ik een klap met een stuk hout
in mijn gezicht kreeg." Het
enige, waar de Haagse zeezei
ler wel overtuigd van was, was
dat hij goed zat. Contact rqet
nieuwsgierige Scheveningse
vissers sterkte hem daarin.
„Ze vroegen, wat we aan het
doen waren. Toen ik ant
woordde, dat we de Neder
landse kleuren verdedigden in
de Fastnetrace, begrepen ze
wat er aan de hand was. Ze
hadden minstens tweehonderd
andere schepen gezien. Dat
wilde zeggen dat die achter
ons zaten, dus we moesten wel
gunstig zitten." De bemanning
van de Goodwin ging steeds
meer geloven in een wonder.
Een wonder van nabij gadege
slagen door de Standfast die
het Nederlandse succes zoals
later zou blijken met een der
de plaats zou completeren.
Druk radiografisch contact
tussen de twee schepen lever
de het volgende gesprekje op:
„Als jullie zo doorgaan op de
Goodwin worden jullie nog
eens eerste. Dan worden wij
wel tweede, maar dan moeten
jullie de champagne betalen."
De champagne zou later rijke
lijk vloeien, maar niet voor
dat de einduitslag officieel
was. Het Nederlandse jacht de
Goodwin winnaar van 's we
relds belangrijkste zeilrace
over 1200 kilometer in een
tijd van ruim 109 uur. Alom
verbazing, zeker bij de buiten
landse journalisten die in hor
den het dek veroverden. Maar
nog meer waardering.
vierde plaats gewor
den. Dankzij de Standfast en
vooral de Goodwin.
Eerste
grote succes
met
de Goodwin
ook
meteen
laatste
Beide schepen lieten bij de
Bishoprock het hele veld in
de steek en koersten naar een
positie ver op zee. Die beslis
sing bleek goud waard. „Uit
documentatie", vertelde Jan
van Drongelen, „wisten we,
dat je op die plek niet te dicht
onder de kust moest varen.
We kozen voor 25 mijl omva
ren. Normaal gesproken
wordt je voor gek verklaard.
Maar het is ons geluk ge
weest. De andere schepen ble
ven liever op hun koers en
hebben later een windstilte
van zo'n twaalf uur gehad.
Wij hadden continue wind."
Het besluit van Jan van Dron
gelen, al voor de race geno
men, was precies de goede
greep. Met verrekijkers kon de
bemanning genieten van het
gestuntel van dé concurrenten.
„We zagen ze allemaal in de
vernieling gaan, terwijl wij in
onze handen stonden te wrij
ven. En we moesten toch ook
wel lachen met de wetenschap
dat er een schip van een mil
joen bij was."
Jan van Drongelen genoot
toen al van zijn tactische over
winning. Hij, de man die nog
maar een jaar of vijf geleden
niet verder kwam dan het IJs-
selmeer zette allerlei zeilgigan-
ten op hun nummer. Maar in
tussen ging het werk aan
boord gewoon verder. De
Goodwin was er nog niet. In
het avontuur dat Fastnetrace
heette, werkte de bemanning
dag en nacht door. Cor Dek
king (Wassenaar), André Lam-
pe (Velp), Hendrik Jan Vos
(Hengelo), Henk Oosterbeek
(Den Helder), Reinier Wisse-
raat (Amsterdam), Nico Wier-
per (Amsterdam) Jan en Niek
van Drongelen werkten aan
het grootste succes ooit door
een Nederlands zeiljacht be
haald. En ze kregen het niet
cadeau. Acht mensen ruim 109
uur op een kluitje met slaapte
kort en dan in alle omstandig
heden die je je op zee kan
voorstellen. Een goede beman
ning is even belangrijk als de
kwaliteiten van het schip. Jan
van Drongelen: „Succes is af
hankelijk van schip, accurate
bemanning en geluk, volgens
mij in de verhoudingen veer
tig, veertig, twintig procent.
Het is met zeilerij net zoals
voetbal. Je hebt honderddui
zend voetballers, onder wie
maar één Cruyff. Bemanning
is dus belangrijk. Maar w;
haal je zou gauw iemand v
daan die om de beurt vier uur
lang in het spinaker zit? Daar
voor moet je wel opgaan in je
hobby."
Het is Jan van Drongelen ge
lukt een compacte bemanning
te verzamelen. In Plymouth
kreeg hij de beloning van ze
ven maanden noeste arbeid.
Weer of geen weer, elk week
einde werd er getraind. Voor
de Fastnetrace, die het maxi
male resultaat opleverde. De
41-jarige zakenman, begonnen
op de plassen met een bootje
van vier mille en door zelf
bouw steeds verder gegaan,
vindt het een mooi eindpunt
van zijn carrière. „Het is zoals
met elke topsport, je moet
idioot zijn, anders doe je het
niet. Maar het hele gezin lijdt
onder je hobby. Ik heb -
hoop offers moeten brengen
om in de top te kunnen mee
draaien. Qp een goedkoop fla
tje gewoond. Ik heb tegen
mijn vrouw gezegd: Dit doen
we een paar jaar, tot de top
is bereikt. Dan verkoop ik het
schip." Jan van Drongelen
heeft het mooiste bereikt, wat
hij ooit had kunnen bereiken.
„Vroeger, toen ik als werktuig
bouwkundige meevoer op
schepen had ik wel eens vi
sioenen. Maar dat ik ooit zo
ver zou kunnen komen, had ik
nooit verwacht." Dat de bui
tenwereld haast geen notie
heeft gehad van het officieuze
wereldkampioenschap doet er
voor hem niets toe. Jan van
Drongelen vindt het belangrij
ker, dat zijn naam zal worden
toegevoegd aan de rij groothe
den, gegraveerd in een beker.
Een beker die zo lang in zijn
flatje zal staan. De stille getui
ge van zijn grootste, maar ook
laatste succes.
KEES KOOMAN
De Goodwin kwam als wereldkampioen terug in de Scheveningse haven. De
bloemenhulde werd ondergaan zonder publiek. In Nederland is nu eenmaal geen
belangstelling voor zeezeilen.
MONTREAL De presi
dent van het organisatie
comité van de Olympi
sche Spelen 1976 in Mont
real, Roger Rousseau,
heeft gisteren tijdens een
persconferentie gezegd
dat er een oplossing ge
vonden moet worden
voor de kwestie van de
betaling voor televisie
rechten. „We moeten tot
een akkoord komen. We
zullen de deur niet geslo
ten houden", zei hij.
Rousseau weigerde commentaar
te geven op de berichten dat het
Internationale Olympische Co
mité een interventie voorbereidt
en COJO zal vragen hun finan
ciële eisen te matigen. Vorige
week woensdag werd de onder
handelingen afgebroken zonder
dat de partijen tot overeenstem
ming konden komen. Er bleef
een gat van bijna negen miljoen
dollar (ongeveer 22,5 miljoen
gulden) dollar bestaan tussen
vraag (18 miljoen dollar) en aan
bod (9,3 miljoen dollar). Rous
seau zei dat het bod van 9,3
miljoen dollar door het bestuur
van het organisatiecomité was
afgewezen en niet door de on
derhandelaars. „Op het moment
zijn de onderhandelingen voor
lopig uitgesteld", zei hij zonder
er aan toe te voegen wanneer
de besprekingen zullen worden
hervat. Rousseau wilde verder
niet al te diep op de zaak in
gaan, „omdat de situatie te
moeilijk is, te delicaat en te
gespannen. We moeten daarbij
onze kalmte bewaren".
In een Franse televisie-uitzen
ding heeft de voorzitter van het
Franse Olympisch Comité,
Claude Collard, gedreigd de
Olympische Spelen in Montreal
te zullen boycotten als er niet
spoedig een oplossing komt in
zake het geschil over de directe
televisie-uitzendingen van de
Spelen naar Europa. Collard zei
verder wel begrip te hebben
99
voor de financiële problemen voet bij stuk houden dan staat
van de Canadezen, maar dat dit het IOC nog ma?r één ding te
niet tot gevolg mag hebben dat doen, de Olympische Spelen
Europa verstoken blijft van tele- niet te laten doorgaan", aldus
visiebeelden. „Zou Canada toch Colland.
MONTREAL De kans bestaat dat het revolutionaire dak van
de Olympische wielerbaan in Montreal gedeeltelijk vervangen zal
moeten worden. Het Ministerie van Arbeid van de provincie
Quebec heeft onlangs voorlopig zijn goedkeuring aan het dak
onthouden wegens de vermeende brandgevaarlijkheid van het
acryl, dat zeventig procent uitmaakt van het dak. In het velodro
me, dat in totaal 58 miljoen dollar (ongeveer 145 miljoen gulden)
gaat kosten, zullen tijdens de Olympische Spelen van volgend jaar
wieier- en judowedstrijden worden gehouden.
Het dak bestaat grotendeels uit acryl „sandwiches" van twee platen
met een vulling van polyethyleen schuimplastic. Deze sandwiches
werden eind mei met goedvinden van de gemeente geinstalleerd.
Maar het Ministerie van Arbeid, dat de plannen technisch gespro
ken moet goedkeuren voor de bouw begint, heeft nog altijd niet
het jawoord laten horen. „We hebben al maanden geleden gevraagd
proeven op brandbaarheid te houden", aldus een woordvoerder
van het ministerie. „Maar de gemeente heeft ons daar nooit de
resultaten van gegeven. Voor zover wij weten zijn die proeven zelfs
nooit uitgevoerd". Gemeentelijke woordvoerders laten echter door
schemeren dat het acryl wel degelijk getest is en daarbij volkomen
veilig is bevonden. „Hoe zou het trouwens vlam kunnen vatten?",
vraagt Pierre Ronco, een van de ter plaatse werkzame stedelijke
architecten zich af. „Het dak bevindt zich op 45 meter hoogte en
de platen zijn luchtig genoeg om hitte en rook door te laten zodat
het nooit echt heet genoeg kan worden om te verbranden".
Twee jaar geleden kwamen vijftig mensen om bij een brand in
een gebouw met een acryl koepel op het eiland Man. Getuigen
zagen toen dat het plastic hevig brandde. Grote stukken smeltend
acryl vielen in vlammen tussen de mensen.
Intussen ziet het er naar uit dat de provinciale autoriteiten begin
september een besluit zullen nemen over de veiligheid van het dak
van de wielerbaan, die nog voor het eind van het jaar gereed moet
zijn.
Achter deze handen gaat het ge
zicht schuil van llle Nastase tij
den» de finale (tegen Orantea) die
hij weggaf. Reden voor de organi
satoren te protesteren.
TORONTO De organisatoren
van het toernooi om de open
Canadese kampioenschappen te
Toronto hebben een klacht in
gediend tegen Ilie Nastase,
Björn Borg en Jan Kodes.
In het telegram, dat zondag
avond is verzonden aan de raad
voor het professional tennis
(MIPTC), worden de drie spe
lers er van beschuldigd zich
misdragen te hebben ten opzich
te van hun tegenstander en aan
wijsbaar beneden hun kracht
hadden gespeeld.
Volgens Don Fontana, de voor
zitter van het organisatiecomité
is het voor het eerst dat een
dergelijke klacht wordt inge
diend bij de MIPTC, die sinds
een jaar bestaat uit drie leden
van de organisatie van profspe
lers en vier leden van de inter
nationale tennisfederatie.
Autocoureur
nog in
levensgevaar
GRAZ De toestand
van de 38-jarige Ameri
kaanse coureur Mark Do-
nohue, die zondagmorgen
bij de training van de
Grote Prijs van Oosten
rijk in Zeltweg met een
snelheid van 260 kilome
ter per uur van de baan
raakte, was gisteren nog
steeds zorgwekkend.
Weliswaar kon zondag in
het ziekenhuis van Graz
een hersenbloeding door
operatief ingrijpen wor
den gestopt maar de cou
reur was gisteren nog
steeds niet bij bewustzijn.
Volgens de behandelende
geneesheren zal de crisis
nog zeker vier tot vijf da
gen duren.
PINSDAG 19 AUGUSTUS 1975
LEIDSE COURANT
PAGINA 11 17
Jan van Drongelen met de bokalen die horen bij de triomf in de Fastnetrace. De beker is de meest begeer
de. Daarop komt zijn naam.
Zege Fastnetrace voor iedereen ongelooflijk
de laatste wereldkampioene der
amazones uit Frankrijk en oud-
Europees kampioen Paddy Mc-
Mahon. Daarnaast nog een keur
van sterke ruiters zoals: Fritz
Ligges, Willi bert Mehlkopf, Hau-
ke Schmidt en Hendrik Snoek
CWDld), Freddy Broome, Mi
chael Saywell, Harvey Smith en
John Whitaker (GB), Hugo Si
mon (Oost), John Fahey (Aus),
Ferdy Tyteca, Eva van Paes-
schen en Freddy Nijs (Bel), An
tonio Simoes (Braz) en de Fran-
sen Pierre Durand, Laurent
Persyn en Philippe Marie. Het
zal moeilijk worden voor de Ne
derlandse afvaardiging (met als
voornaamste kanshebbers An
ton Ebben, Johan Heins, Henk
Nooren en Harry Wouters van
den Oudenweyer) om zich in de
prijzen te rijden.
Het hoogtepunt van het CHIO
Rotterdam, het zware spring
concours om de Grote Prijs van
de stad Rotterdam, zal dit jaar
gereden worden volgens de Me-
xico-Formule: Een eerste man
che over een Grand Prixpar-
koers, vervolgens de acht best
geplaatste combinaties in de
tweede manche over een puis-'
sanceparkoers, daarna even
tueel een barrage. Drie kwalifi
catiewedstrijden zullen bepalen
welke 25 combinaties in de Gro
te Prijs startgerechtigd zijn: De
Prijs van de Rijn (woensdag), de
Prijs van de Scheepvaart (don
derdag) en de Prijs van de
Luchtvaart (vrijdag).
Het belangrijkste nummer van
zaterdag is de Prix des Nations,
waarvoor België, West-Duits
land,' Frankrijk, Groot-Brittan-
nië, Nederland, Zwitserland,
Zweden en Australië hebben in
geschreven. Deze wedstrijd is
van groot belang voor het klas
sement om de Presidents cup,
de trofee voor het land dat de
beste resultaten behaalt in de
landenwedstrijden. De strijd
gaat zoals gebruikelijk tussen
Groot-Brittannië en West-Duits-
land.
De deelnemerslijst telt twee
houders van wereldtitels: de
springruiter Har twig Steenken
en de dressuurspecialist dr.
Reiner Klimke, beiden uit
West-Duitsland. Maar de groot
ste trekpleister is wel de 38-ja-
rige Alwin Schockemöhle,
eveneens uit West-Duitsland,
die zondag in Riem bij"Mun-
chen zijn grootste wens in ver
vulling zag gaan en Europees
springkampioen werd.
Na vele vergeefse pogingen, die
hem al de bijnaam "kampioen
zonder titel" hadden gegeven,
slaagde de man uit Mühlen
eindelijk in zijn eigen land.
Schockemöhle werd eigenlijk
uit teleurstelling springruiter.
En nu dan eindelijk ook het
Europees kampioenschap. Is dit
een reden voor Schockemöhle
om er binnenkort een punt ach
ter te zetten? "Nee, daar denk
ik nog niet aan. Maar ik zou er
direct mee ophouden als ik plot
seling voor een sprong bang zou
worden", aldus de vriendelijke
ruiter. Schockemöhle, die mede
eigenaar is van drie staalbedrij
ven, zal zijn kampioenspaard,
de forsgebouwde donkerbruine
Warwick, mee naar Rotterdam
nemen.
De concurrentie is groot. Daar
is bijvoorbeeld oud-wereldkam
pioen David Broome (GB), Hans
Günter Winkler (oud-Europees,
Olympisch- en wereldkam
pioen), Janou Tissot-Lefèbvre,
Rotterdam Het 28e Concours
Hippique International Officiel
(CHIO) Rotterdam, dat morgen
op het terrein aan de Kralingse-
weg zal starten en tot en met
zondag duurt, zal weer een' reu-
nie van kampioenen worden.
Hij kwalificeerde zich in 1956
voor de Olympische ploeg van
militaryruiters voor Stockholm,
maar werd uiteindelijk slechts
reserve. Onmiddellijk zette Al-
win Schockemöhle zijn military
helm af om het ding nooit weer
op te zetten. Schockemöhle ging
voortaan in een springzadel zit
ten en behoeft daar geen spijt
van te hebben. Hij werd vier
maal Westduits kampioen, drie
maal tweede van Europa en in
Rome behorend tot de Westduits
equipe, die het goud behaalde.
Alwin Schockemöhle is in Rotterdam bij de reünie van
kampioenen, de grote trekpleister.
