Hok en huisdier
gvrees
Voor
tuberculose
"goeddeels
•verdwenen
Bericht
uit
blik
MEDISCHE RUBRIEK
ITALIË...
BIJ
MONDE
VAN
VOOR DE VROUW
VANDAG 11 AUGUSTUS 1975
LEIDSE COURAN
PAGINA 11
Je zou het traditie kun
nen noemen: eens per
jaar maken we een pel
grimage naar onze ge
boortestad, de grote
kinderen en ik. Dit jaar
gingen we per fiets, der
tig kilometer ver over
dorpsweggetjes en slin
gerpaadjes van boerde
rij tot boerderij. Langs
huisjes, boompjes en
beestjes in allerlei ma
ten en soorten, en alle^
maal even gezellig en
plezierig gerangschikt
tussen weelderig groen
onder de stralende zo
merzon. Warm was het
wel, en vrij ver ook:
voor moe, die bepaald
geen Tour de France
training heeft, een hele
onderneming. Zoals al
tijd ging het er om wie
het eerst de toren zou
ontdekken, en even tra
ditiegetrouw werd de
bekende juichkreet ge
slaakt toen dat na an
derhalf uur het geval
was. Nog even een forse
eindsprint en het kar
wei was geklaard. Nee,
we zijn niet zo gecon
strueerd dat we van
louter vreugde onze ge
boortegrond kussen,
maar als ik de gezichten
van de twee groten zie
weet ik zo ongeveer hoe
het mijne er uit ziet.
Daar is geen spiegel
voor nodig, warm, op
een vage manier wat
vertederd en een beetje
gespannen: vinden we
wat we verwachten?
Ik vind het telkens weer ver
wonderlijk dat die twee, die
toch maar zeven en acht jaar
waren toen we verhuisden,
toch al zo'n schat aan jeugd
herinneringen blijken te heb
ben. Samen lopen we door de
smalle straten van de oude
binnenstad, zoeken naar wat
gebleven is een kijken naar
wat is veranderd. Mijn zoon
wil per se zijn oude school nog
eens zien
We treffen het, het hek is
open. We lopen op de gloeiend
stovende speelplaats. Daar
liep ik als hummeltje van vier
ook al, met mijn grote zus.
Later liep ik daar als ulo-leer
ling, en nog later bracht ik er
mijn eerste kinderen heen. Nu
loop ik er weer met mijn kin
deren, en ook voor hen is het
al weer herinnering geworden.
Het toen nog zo statige midde
leeuwse huis van het school
hoofd is onbewoond, blijkbaar
wordt het als pakhuis ge
bruikt. Tussen de eeuwenoude
stenen groeit mos, de hardste
nen stoep is gescheurd. Het is
een akelig gezicht Mijn zoon
incasseert een zware teleur
stelling: zijn oude snoepwin
keltje, waar hij blijkbaar zeer
zoete herinneringen aan heeft,
is uitgebrand.
Maar dan zijn daar het „pon
tje" en de rivier. De meeuwen
krijsen nog precies als toen,
het pontje zelf is nog onveran
derd: het deint nog even ver
vaarlijk als er een vrachtschip
passeert, de geur uit mijn her
innering.
De hele dag wordt een feest
We struinen diverse boetiekjes
af, lopen door de smalle
straatjes en steegjes en krijgen
bijna een stijve nek van het
turen naar al die oude gevel
tjes. We picknicken op de kade
langs het water, moe en warm,
terwijl meeuwen, zeilbootjes,
vracht en speedbootjes ons
uitzicht vervolmaken. Tom
Manders.zou zeggen: „Dit is
een daggie om in te lijsten, een
dag als een mooi schilderij".
Je moet natuurlijk helemaal
niet het verrukkelijke oude
huis van toen in de buitenwij
ken, midden in de grote tuin,
vergelijken met het absoluut
nette huis in de keurige straat
waar we momenteel wonen,
want dan krijg je gewoon tra
nen in je ogen van ellende. Op
zo'n moment vergeet je dat het
daar ontstellend kon tochten,
dat geen enkel deur behoorlijk
sloot, dat het s'winters niet
warm te stoken was en meer
van dat soort zaken. Het is
gewoon een kwestie van zelf
behoud dat je dat hardop te
gen jezelf en de kinderen zegt,
maar helemaal afdoend blijkt
het toch niet te zijn... Ach ja,
iedereen heeft zo zijn zwakke
punten. Laat een Amsterdam-
ner eens verhuizen naar Rot
terdam? We zullen dus maar
aannemen dat het een vrij
veelvuldig voorkomend ver
schijnsel is. Zo nemen wij dan
ook maar weer node afscheid
van ons dierbare stukje grond.
Dergelijke dagen gaan altijd
weer veel te snel voorbij. Maar
ons moederinstinct waar
schuwt ons dat het moet: de
tweeling ligt al zo lang in het
zwembad te weken, die zal
beslist onderhand wel schoon
zijn en terug op de camping
hetgeen onze moederlijke aan
wezigheid toch wel enigzins
gewenst maakt Tenminste,
dat verbeelden wij ons tot nu
toe nog steeds. Mijn oudste
zoon vindt dat maar onzin:
„Ze zijn dan wel de jongsten,
maar ze blijven niet altijd zo
hulpbehoevend!" zegt hij, zeer
wijs voor zijn jaren. Maar om
dat ik vrees dat deze wijsheid
gedeeltelijk zijn onwil om te
vertrekken moet camoufleren,
meen ik die voor dit keer
naast me neer te mogen leg
gen, en stappen we toch maar
weer eens op het fietsje
Als we terugkomen zit het ede
le tweetal als een paar pilaar
heiligen op het hek bij de in
gang van de camping
„Jullie zijn een uur te laat"
zeggen ze verwijtend" We zit
ten hier al de hele tijd op de
uitkijk!" We vieren de gezins
hereniging met een enorme ijs
in de schaduw van de kastan
jeboom bij de boerderij, en
constateren met grote voldoe
ning dat het leven op de cam
ping ook nog wel zijn bekoring
heeft.
E.M.
raag te stellen of zulk een
0 itgebreide, kostbare en syste-
latische opsporing bij alle
«rlingen nog verantwoord is.
•it is geen medische maar eer-
er een politieke beslissing. De
raag wordt dan: wil men, re-
tie ening houdende met het geli
et liteerde budget waarover
in ien beschikt, deze dure cam-
ikm agne voortzetten; zou men er
nstiet beter aan doen dit geld
bie/oor meer dringender en ren-
■d abeler projecten te gebrui-
en?
iet Blijkbaar is de systematische
Iers n veralgemeende tuberculine-
nkbng van de schooljeugd niet
1 totneer verantwoord wegens de
trol ngunstige kosten-baten-ver-
Lndi ouding. Wel zal men, om de
neri volutie van de tuberculose bij
ijdi e schooljeugd te volgen, een
irai aeks testscholen moeten blij-
>rde en volgen.
en ictieve opsporing betekent
20 en röntgenonderzoek bij ge-
onde personen om zo de ziek-
ite op het spoor te komen voor
me r echte ziekteaanwijzingen
2vei ntstaan. Zo'n actieve opspo-
■ek fing kan massaal gebeuren in
ann e vorm van een schoolonder-
uit oek, bevolkingsonderzoeken
xcie f in het kader van het be-
51 Srijfsleven. Naarmate de tu
le w
,1-' I
hospitalen en wasserijen.
Personen die recent een tuber-
culosebesmetting hebben
doorgemaakt, kan men beveili
gen door het toedienen van
anti-tuberculose geneesmidde
len. Het gevaar voor een latere
tuberculose wordt er sterk
door verminderd. Formele
aanduidingen voor zo'n medi
camenteuze paraplu, in vak
termen „chemoprofylaxis" ge
noemd zijn: gezonde personen,
die ongeacht de leeftijd tuber-
culine-positief geworden zijn.
De chemoprofylaxis duurt
hier een jaar, ook jonge, ge
zonde personen die onlangs in
contact kwamen met een tu-
berculosebron terwijl ze nog
tuberculine-negatief waren.
Blijft de tuberculineproef ne
gatief na drie maanden, dan
mag de behandeling gestopt
worden. Wordt deze echter po
sitief dan dient ze gedurende
een jaar te worden voortgezet
De tuberculose is niet meer
die verschrikkelijke plaag van
vorige eeuw. Nochtans blijft
waakzaamheid geboden en
moet de actie meer preventief
gericht zijn. In paradox ge
steld zou het dan zo klinken:
de beste geneeskunde is deze
die niet meer moet genezen.
dr. Ickx
De Italiaanse modeko
ningen hebben voor dit
seizoen veel capeachtige
modellen in petto. En
dan ongevoerd, zodat
het lekker wappert! Hier
ziet u een zijden jersey
avondtoilet in het zui
verste wit denkbaar
waarbij een cape met
capuchon er losjes over
heen. Het kapsel van de
mannequins is uiterst
sober, het haar geheel
naar achteren gekapt,
soms met een chignon in
de nek. Van Sarli (Na
pels) een double face
driedelig ensemble van
wol. De kleur is brique
(schoenen Pappagallo).
Let op de ruime mou
winzet, die het deze win
ter gaat maken. Bijna
alle rokken zijn in de
Italiaanse mode 1975 /'76
handbreed over de knie.
t Vijver met eendjes, een vogelhuisje en op de achtergrond een rustieke duiventil (rechts). Deze til staat alleen
maar goed in beboste tuinen. De achterkant is van halve boomstammen gemaakt, het dak van stroo. Het biedt
redelijk ruimte voor 4 5 sierduiven.
rre )e tuberculose, meer
iepaald de longtubercu-
ose, is niet meer de ge-
[vreesde ziekte van vroe
ger. De sanatoria lopen
leeg en moeten over
schakelen op de opname
ran chronische bronchi-
ispatiënten, astmalij-
Iers of zelfs naar ortho-
>edie of reuma.
>it is een gelukkige evo-
Een nieuw tuber-
ndoseletsel, indien goed
Ai >ehandeld, geneest hon
en* lerd procent en vergt
ienilechts een kort of zelfs
;een ziekenhuisverblijf
neer. Daarbij heeft ook
fle strijd tegen de tuber-
:ulose een ander gezicht
'ekregen.
n meer dan één land is een
roegtijdige opsporing van de
uberculose-infectie verplicht
i het kader van het schoolon-
Ik erzoek. Hiertoe maakt men
tstrebruik van de zogenaamde
tuberculine-test". Deze test is
en aanduiding dat een be
taalde persoon in contact
wam met de tuberculose-ba-
Bri il- Momenteel worden jaar-
La jks bij 15 leerlingen op 10.000
ouv e diagnose gesteld van pri-
laire tuberculose-infectie
Ire oor andere tekens hierop wij-
en.
U laar de tuberculose nog ach-
—.ïruit gaat, mag men verwach
tten dat dit kleine percentage
nbn og zal afnemen in de nabije
lekomst. Terecht beginnen de
Chi pecialisten in het vak zich de
berculose verder afneemt
wordt ook het massaal röntge
nonderzoek minder rendabel
uit oogpunt van kosten-baten.
Actieve „ongerichte" opspo
ring bij schooljeugd en jonge
bevolkingsgroepen is daarom
niet meer verantwoord en
wordt meer en meer afge
schaft Wel gaat de aandacht
meer naar gerichte opsporing
bij zogenaamde risicogroepen.
Dit kan dan massaal gebeuren
bij mannen boven de 45 jaar,
bewoners van krotwijken en
bepaalde steden, gastarbeiders
enz. of meer individueel bij
lijders aan suikerziekte, na
maagoperaties, contactperso
nen van open longtuberculose
patiënten.
Passieve opsporing, of beter
gezegd passieve diagnosestel
ling is het diagnosticeren van
tuberculose bij patiënten die
reeds met verdachte kla<hten
komen, consulteren. Uiteraard
gaat onze voorkeur naar een
actieve gerichte aanpak.
Tuberculine-negatieve perso
nen (m.a.w. personen die nog
niet besmet zijn) die in een
risicodragend milieu verblij
ven of moeten werken, kunnen
beschermd worden door een
vaccinatie. Hiervoor gebruikt
men een levend doch afge
zwakt vaccin, ook genoemd
een bcg vaccinatie. Deze vacci
natie is 100 procent werkzaam
tegen acute vormen van tuber
culose maar slechts 80 pet te
gen de chronische besmettin
gen. Klassiek vaccineert men
tuberculine-negatieve genees
heren, paramedici, studenten
in de geneeskunde en parame
dische vakken, werknemers in
huisje (molentje, badje, sani
tair" stoeltjes (vinden ze dol
om onder en op te kruipen)" is
geen bezwaar. Ook steenachtige
materialen zijn geschikt.
Indien uw hond het huis moet
bewaken, wat op het platteland
nogal eens voorkomt, verdient
hij een tochtvrij hok. Er is een
fijn huis voor hem te koop met
twee gescheiden afdelingen, ver
bonden door een poortje. Dus
geen last van invallende wind in
het slaapdeel. Tegen optrekken
van koude ligt er een rubber
stalmat op de bodem of een
electrisch verwarmde beton
plaat (ca 75 x 75 cm.), waarop
meneer lekker kan liggen als
het 's nachts vriest. Het dak van
het hondenhok is van binnen
geïsoleerd door kunststof
schuimplaat en van buiten door
dakleer, dat 's zomers hitte
weert
De werkende vrouw kan voor
poes een in- en uitklappend
deurtje in de keukendeur laten
aanbrengen, zodat de huisge
noot zonder hulp in de tuin een
plas kan gaan doen of een om
metje maken. Voor cattery's
prachtige behuizingen voor poe
zen met zitplateaus.
Sierratten (erg geliefd tegen
woordig) kunnen in hun kooi
een drinkfles met drinknippel
krijgen (gaat bij aanraking
druppelen en houdt op als het
dier er niet meer aan sabbelt,
zodat het geen door bijvoor
beeld stroodelen verontreinigd
water uit een bakje hoeft te
drinken. Hetzelfde geldt voor
cavia's en woestijnratten.
Als u een eendje in een klein
tuinvijvertje wilt houden, oké,
maar ververs dan steeds het
water en laat er groen in drij
ven. Er hoort ook een eenden
kooi bij. Nestkastjes voor vogels
in de tuin kunnen een bloempot
zijn met een gat erin of een
Spaanse kruik met een flinke
halsopening, gehangen aan een
boom. Er kan ook een steen met
een gat in een buitenmuur wor
den gemetseld (b.v. bij flatwo
ningen).
Aquaria zijn gewild.
Als u zo nodig vissen wilt hou
den zorg dan voor zwemlengte
(dus nooit een goudvis in een
kom) en koop er een met een
zwarte achterwand dan komen
de kleuren van b.v. tropische
vissen het mooiste uit Nieuw is
een prachtig aquarium, vrij ge
bouwd op één voet. Een glazen
kubus zonder ontsierende fil
ters, want die zijn in een mid
denstuk ingebouwd, zodat er
geen draadje of elementje zicht
baar is. Normaliter dient een
aquarium om een donkere hoek
op te vullen, dit aquarium kan
door zeer fraaie vormgeving af
scheiding vormen tussen twee
ruimten. Men verzekerde mij in
het Bouwcentrum, dat het met
(veel) handigheid is na te bou
wen. Trouwens er zijn bouw
pakketten voor aquaria in de
handel met gebruikmaking van
een soort lijm om het glas aanel-
kaar te krijgen.
Wanneer uw keuze op het hou
den van een bepaald dier is
gevallen, schaf dan direkt een
boekje aan over de verzorging
daarvan. Ook overleg met die-
renkenners uit het vereniging
sleven kan nuttige uitwisseling
van gedachten opleveren. Dan
voorkomt u, aldus het Bouwcen
trum, dat het in uw huis een
'beestenboel' wordt...
Tiny Francis.
Tegenwoordig worden de
wonderlijkste dieren in
een familie opgenomen,
apen, vossen, slangen.
Sommige mensen houden
makrelen! De Nederland
se Vereniging tot Be
scherming van Dieren is
er sterk tegen gekant exo
tische schepsels, die in
een oerwoud of een hol
thuishoren over te plan
ten naar een flatje. En
een makreel hoort in de
zee, niet in een aquarium.
Waar komt die hang naar
dieren uit de natuur van
daan? Dr. P. Zwart uit
Bunnik .verbonden aan
de faculteit Diergenees
kunde van de Rijksuni
versiteit te Utrecht, ziet
het als „een emotionele
behoefte van de mens, be
hoefte aan gezelschap
van levende wezens, be
hoefte aan een stukje na
tuur die daarmee meer en
meer wordt bedreigd.
Voor kinderen betekent
het dat hun gevoelsleven
beter ontwikkeld en dat
hun uitdrukkingsvaardig
heid wordt bevorderd."
Alles goed en wel, maar Dr.
Zwart is toch blij met het initia
tief van het Bouwcentrum in
Rotterdam om (tot 23 aug.) een
tentoonstelling te houden, die
bijdraagt tot een bewustwor
ding van consequenties van het
houden van wel aanvaardbare
dieren in het gezin: cavia's, ko
nijntjes, fazantensoorten, vissen,
sierduiven, ga maar door. Plan
ten zijn al opgenomen in het
Nederlands cultuurpatroon.
Maar we weten dan ook op wel
ke plaats ze moeten staan, wel
ke vensterbank geschikt is en
hoeveel water ze moeten heb
ben. Weinig ontwikkeld gebied,
aldus Dr. Zwart, is de relatie
van de huisvesting van dieren
en die van de mens. Er is be
hoefte aan toenemende kennis.
Een konijntje op de markt dat
je smekend aankijkt is zo mee
genomen, een jong poesje, een
hondje, Maar met het aanschaf
fen van welk dier dan ook, al
is het een eendje voor in de
vijver of een hagedis in het
terrarium, neemt men een stuk
je verantwoordelijkheid op zich
om een omgeving te scheppen,
waarin zo'n beestje min of meer
natuurlijk kan leven. Verzor
ging en huisvesting zijn in han
den van de nieuwe baas.
De expositie voor de huisvesting
van dieren bemoeit zich met de
verzorging van de meest uiteen
lopende dieren. Een losse greep
hieruit: cycliden' (visjes die hun
eigen jongen niet opeten),
dwerggeiten, honden, parkieten,
rij pony's. Parkieten moeten uit
de vleugels kunnen (hoge
kooien), een rijpony verdient
een prieel (soort blokhut met
rieten puntdak), maar in ieder
geval een stal. Voor geiten is er
een rustieke hertenvoerbak in
de handel gekomen voor altijd
1) Geschikt hok voor kleine konijnen. Het beste is een vers voer.
hok met in tweeën gedeelde vloer; de helft (of iets minder)
van hout, de rest van gaas met een schuiflade eronder rfta?
voor het opvangen van uitwerpselen. 4 jes in hun verblijfplaats. Ze
Op de achtergrond een onderkomen voor krielkippen of knabbelen zich er dood aan. Te-
fazanten, metventilatie. gen houten „meubels" in hun
