"tet
Operatie „Voedt U zelf" iij
Ghana blijkt groot succes!
yUMM \^kvdnmeeu^oFpu.dch-f 1
Tt,
De blauwe
bloem van het
geluk of het
boze oog
DE AVONTUREN VAN PIET POTLOOD
Paulus de Boskabouter DE BOEBOMEN
Suske en Wiske Beminde Barabas
Lucky Luke Rails door de prairie
ZATERDAG 12 JULI 1975
LEIDSE COURANT/
PAGINA
<cjpib'
^f~~\
-
Al meer dan duizend jaar zwer
ven zigeuners door de wereld en
nergens zijn ze erg welkom. Ze
leven Einders dan de mensen
van de tanden waar ze doorheen
trekkers Ze denken ook anders,
stel je voor: ze geloven in de
blauwe bloem van het geluk! En
zou het echt waar zijn dat ze het
boze oog hebben en daarmee
ongeluk veroorzaken?
Eens vroeg een jonge zigeuner
aan de achterdeur van een land
huis of de kokkin een koperen
pan wilde kopen. De keuken
meid was verrukt van de blin
kende pan, maar nog vóór zij
de mem kon aankijken of ant
woorden, kwam haar strenge
meesteres uit de tuin aanwande
len. „Wat moet dat hier?" vroeg
zij hooghartig, want zij zag me
teen dat er een zigeuner voor
haar stond. De kokkin voelde
hoe de man vernederd werd en
zei kordaat: „Hij biedt een
prachtige pan te koop aan".
Maar de statige vrouw bitste
hem met koude stem toe: „Maak
dat je wegkomt, wij laten geen
zigeuners toe tot onze domei
nen". De keukenmeid kreeg me
delijden en vroeg: „Als ik dan
geen, pan mag kopen, laat mij
dan een zelf gebakken brood
aan hem geven". Maar de stren
ge stem zei: „Dat verbied ik".
Al diie tijd stond in de schaduw
van deze meesteres haar lieve
doclater met een pas geplukt
veldiboeket. De moeder wandel
de weg, maar de dochter trok
vluf» een korenaar uit het veld-
boe ket en liet die in de blinken
de pan vallen „Koren voor
bro od", zei ze. ,Moge deze kore
naar u altijd voor honger behoe
den". Daarna volgde zij haar
stronge moeder. Maar toen zij
de korenaar uit het boeket had
getrokken, was een blauw
blciempje op de grond gevallen
De zigeuner raapte het op, stak
het, in zijn knoopsgat en dacht:
„W ie weet of dit niet de blauwe
blciem van het geluk is".
Hij verliet met zijn pan het do
mein. Bij de poort stond de
pointier in de deur van zijn huis
je. De zigeuner keek naar het
olciempje in zijn knoopsgat en
kr<>eg op hetzelfde ogenblik de
vruemde gedachte aan de man
te vragen: „Wilt u deze korenaar
zorgvuldig voor mij bewaren,
straks kom ik hem terugvra-
gei a". De portier, al blij dat hem
ge< en pan werd opgedrongen,
stemde toe. Maar toen de zigeu-
ne r wat later de korenaar kwam
tei-ugvragen, bleek hem dat de
haan van de portier hem had
wi ;ggepikt en dat de kippen alle
korrels hadden opgeslokt „Wie
is schuldig: de haan, de kippen
of u?" vroeg de zigeuner. „De
hfian natuurlijk", zei de portier
die bang was van het „boze
oog". „Dan is de haan nu van
rr lij", stelde de zigeuner vast En
tr.iet de haan onder de arm stap-
tei hij weg, terwijl het blauwe
bloempje in zijn knoopsgat al
een beetje begon te verwelken.
Maar juist terwijl hij langs het
i huis van een pachter kwam en
ide waakhond begon te bassen,
Ifleurde het bloempje weer op'.
„Dat is een teken", dacht de
zigeuner.
I te pachtersvrouw kwam naar
ruiten en zag de zigeuner met
(le haan. „Zeker gestolen", zei ze
\rinnig. Maar hij antwoordde:
„O nee, eerlijk verdiend bij de
'portier van het landhuis. Maar
wilt u deze haan even voor me
bewaren, straks haal ik hem
weer". De pachtersvrouw die
het heel goed kon vinden met
de portier, durfde dit niet weige
ren. Ze zette de haan onder een
korf en ging het huis weer bin
nen. Maar de hond was er een,
die kippen niet uit kon staan en
hanen nog minder. Hij rukte
zich los van de ketting en beet
de haan dood.
Toen de zigeuner terugkwam
om zijn haan te halen, moest de
vrouw bekennen dat het beest
dood was. „Dan vind ik dat u
mij de hond moet afstaan", zei
de zigeuner. De vrouw die het
niet begrepen had op het „boze
oog" gaf de mooie waakhond
mee en troostte 's avonds haar
man met een grote pan kippe-
soep van de haan. Het blauwe
bloempje het het kopje alweer
hangen, terwijl de zigeuner met
zijn hond wegstapte. Maar bij
het veld aangekomen waar een
boer zijn os voor de ploeg span
de, fleurde het weer fris op.
„Een teken", dacht de zigeuner.
„Wilt u even op mijn hond pas
sen, ik bind hem vast aan de
boom en kom hem gauw weer
halen", riep hij naar de boer.
Het antwoord was: „Ga je
gang!" Maar de os ergerde zich
aan de bassende hond en toen
de boer hem uitspande, rende
de os op de hond af en nam
hem op de horens. De terugke
rende zigeuner vond zijn hond
dood! De boer dacht aan het
„boze oog" en gaf hem de os als
vergoeding. Het bloempje hing
intussen weer verflenst in het
OPLOSSING
VORIGE WEEK
A. gebruikt 2,
B gebruikt 3,
C heeft 4 nodig en
D gebruikt 1.
Maar voor de deur van een rui-
terschool fleurde het opeens
weer op. „Een teken", dacht de
zigeuner. ,Mag ik hier even
mijn os stallen, ik kom hem
dadelijk weer terughalen",
vroeg hij aan een bezige stal
knecht „Goed, goed", was het
ongeduldige antwoord en de zi
geuner ging heen. Maar na een
poos kwam hij terug en vond
zijn os doodgetrapt door een
wildgeworden paard. Wat nu?
De eigenaar van de stal wilde
het verlies met een paard ver
goeden. Hij fluisterde de stal
jongen toe: Het slechtste
paard". De jongen verstond het
verkeerd en tuigde juist het be
ste paard op. De zigeuner be
steeg het en reed heen als een
vorst Want als er iémand
paardrijden kon, dan wel deze
fiere zigeuner.
Zo zag de koning hem voorbij
rijden. Hij liet de kranige ruiter
roepen en zei: „Dat paard wil
ik kopen". Toen keek de zigeu
ner naar het verflenste blauwe
bloempje maar het fleurde niét
op. „Slecht teken", dacht de zi
geuner. „Sire", zei hij, „ik kan
dit paard niet afstaan; het is
ook niet mooier dan uw eigen
paarden. Wel mag uw rijkunst
iets verbeteren, dat zou ik u
kunnen leren". Onmiddellijk
leefde het bloempje weer De
koning nam de zigeuner als leer
meester, liet hem kleden als een
ridderlijke ruiter, hing zijn
borst vpl eretekenen, maakte
hem opperstalmeester, noemde
hem zijn vriend en gaf hem een
g'oot inkomen.
o reed de koning op een dag
met zijn ridderlijke vriend naar
het statige landhuis. Met hoe
veel eer werden zij hier ontvan
gen! De ridderlijke zigeuner
zond vurige blikken naar de lie
ve dochter en zij bloosde aller
liefst. „Hij is een zigeuner",
fluisterde ze, maar haar moeder
deed of ze het niet hoorde. De
vader siste: „Sssst, dom kind.
Hij is de vriend van de koning,
rijk en met een borst vol ridde
rorden Hij dacht: „Ik wou
dat hij haar tot vrouw wilde
hebben. Een zigeuner? Och, wa-
tEen knappe ridder met zwar
te haren en fonkelende ogen!"
Ja, dat was hij en hij wilde
graag met haar trouwen, zo
goed als zij met hem.
ACCRA De operatie „Voedt
U zelf", die drie jaar geleden
met veel publiciteit door de
regering van Ghana werd ge
lanceerd, begint enig succes op
te leveren. In februari van dit
jaar was er van de maisoogst
van 1974 voldoende over om
ruim 5000 ton te verkopen aan
het Wereldvoedselprogramma
(WFP). Het WFP betaalde er 2
miljoen gulden voor, en zal de
mais gebruiken voor voedsel
hulp aan de Kaapverdische ei
landen.
Hoewel deze cijfers erg laag zijn
in vergelijking met de inkom
sten die Ghana krijgt uit de
cacao (die 70 procent van
's lands deviezen oplevert), be
tekenen ze een doorbraak in de
pogingen de voedselinvoer te
beperken en het land in de ei
gen behoeften te laten voorzien.
Ongeveer 20 procent van de
Ghanese invoer bestaat uit
voedsel, en nog maar vier jaar
geleden werd 5000 ton mais in
gevoerd.
Toen de huidige militaire rege
ring begin 1972 aan de macht
kwam, gaf zij de hoogste priori
teit aan de landbouw en begon
zij met een programma om de
boeren genoeg te laten produce
ren voor de binnenlandse be
hoeften. De voedsel- en Land
bouworganisatie van de Ver
enigde Naties (FAO) was toen al
bezig in een .joint venture" met
de regering de landbouwop-
brengst op te voeren. Dit project
begon in 1969 en de eerste fase
ervan is onlangs beëindigd. Het
voornaamste doel is de boeren
te helpen nieuwe technieken in
te voeren, ze te organiseren in
coöperaties en ze te leren kunst
mest te gebruiken.
Proefnemingen te velde hebben
uitgewezen dat de maisop-
brengst verdubbeld of verdrie
voudigd kan worden door mo
derne landbouwtechnieken toe
te passen. De FAO verschaft de
diensten van een agronoom, een
bodemchemicus en een éoopera-
tiespecialist. De Ghanese rege
ring stelt deskundigen van het
ministerie van landbouw en van
het departement van coöpera
ties ter beschikking.
De regering geeft ook forse sub
sidies: ongeveer 60 procent op
kunstmest en 50 procent op
zaaigoed. Het project wordt uit
gevoerd in het zuiden van Gha
na, waar de landbouw nog voor
namelijk volgens de traditionele
methode van wisselbouw wordt
bedreven. Maar naarmate de be
volking toeneemt moet deze me
thode wijken voor productie
vere technieken.
Over het geheel genomen waar
deren de boeren de resultaten
die zij verkrijgen door het ge
bruik van kunstmest (de mees
ten gebruikten voor de aanvang
van het project nooit kunst
mest), en ondanks sociale druk
en het gewicht van de traditie
hebben zij de noodzaak van ver
anderingen in hun landbouwme
thoden gemakkelijk aanvaard.
De FAO probeert zoveel moge
lijk contact te onderhouden met
I
de boeren. De man, die bel 7
is met de organisatie van"coo]
raties reist per maand zo'n 4(
kilometer. Ik moet het conti r
met de boeren onderhoud
zegt hij, om hun op het hart
drukken dat er geen weg teij,
is als zij als ploeg zijn ga r
samenwerken. 0
Thans wordt de laatste hajj
gelegd aan de tweede fase v
het project, voor de jaren 19
'78. Een belangrijk doel hierv
is het bescheiden succes, dat t
de eerste fase bij de maisp j
duktie is bereikt, te consol»e
ren. Er zullen nog meer spet
listen worden gestuurd, om
andere een adviseur, om de n
gelijkheden te onderzoeken vu
het gebruik van stedelijk afv
water als organische kunstm
voor gewassen als cacao en s
kerriet. Ook moeten in de tw
de fase de landbouwmachin
die nu stil staan als gevolg v
een gebrek aan reserve-ond
delen, weer op gang gebral
worden.
De goochelaar heeft al twee konijntjes uit zijn hoge
hoed gehaald. Daarna nog een en weer een. Een konijntje
loopt weg maar de goochelaar duikt weer in zijn hoge
hoed en haalt er nog eens twee uit. Maar van die twee
neemt er nog een de benen. Weer grijpt de goochelaar
in zijn hoed en er komen nog drie konijntjes te voorschijn.
Kunnen jullie uitrekenen hoeveel konijntjes er op het
toneel moeten zijn. Dus de weggelopen eraf trekken.
Neem een potlood, trek een lijn van 1 naar 15 en je weet
de oplossing. Maar eerst zonder die lijn proberen of je
het kunt
Nog iets dat met een dier heeft te maken. Dat vreemde
geval lijkt nergens op maar als je de tekening uitknipt,
eerst bij 1 vouwt en dan bij 2, krijg je wel degelijk een
bestaand dier. Weet je wat het is?
Zeelieden zijn nogal bijgelovig. Nu niet meer zo erg
als in de vorige eeuw want toen kon een kapitein geen
matroos krijgen als er toevallig een dode aan boord was
die naar zijn vaderland moest worden vervoerd. Dat was
vooral in China een probleem want een Chinees wil graag
in zijn eigen land begraven worden en er waren veel boten
die dode Chinezen naar Shanghai moesten brengen. Wat
deden de kapiteins? Ze gingen naar de cafè's waar de
matrozen zaten, lieten hen te veel drinken en als ze goed
stonden te waggelen, werden ze aan boord gebracht. Zo
moesten kapiteins aan matrozen komen. En het gebeurde
zo dikwijls dat men die manier van matrozen aan boord
brengen, zelfs Shanghaien noemde.
0-23 Paulus had nog wel even
werk met het gerustellen van de
vleermuis. „Ga jij nou maar weer fijn
muggen vangen en haal je verder
geen vleermuizenissen in je hoofd",
raadde hij. Het was makkelijk gezegd
en bij de vleermuis hielp het ook wel.
Maar Paulus zelf voelde zich vol- heb me verslapen. En ik zou Pieter
strekt niet zo gerust. Het duurde een nog wel tegemoet gaan". Hij schoot
hele poos voor hij insliep en het in zijn kleertjes en toen kwam Oe-
duurde nog veel langer voor hij weer hoeboeroe al aanvliegen, die eeri
wakker werd. Dat gebeurde pas toen kabouterkoffertje met zich meevoer
de zon al in zijn kamertje scheen, de.
„Oei", schrok de boskabouter, „ik
f Vertil mè] ft fds ook eenzddm.M]n) u Mddr ook hel kudde kvdm.cn beto9 flJileindekjkoverTCnwdlzdl -
tnu eens J wndngde nddr eenVvirlje miiUkverdchlleMdSSdkker!3 f wml hel t&whdft er nu Oebeu-I
(dlles. ^Mvepnóen. in toen vds mei dood en bleef in mijn <je- fl b tijd helboieif ren, lotje l
i kón dl- en.
C. Dargaud S. A.—1975
l_l_e £T AAA AA ELM ZULLEN ZlCH
VÉRENlGErJ IN STRIJD T6EEN HET
