Leidse Courant | 1975 | 10 juli 1975 | pagina 9

Tour bleek nog
menselijkheid

In commercie van
plaats voor stukje

Theo
goed

Smit weet niet
wat hem overkomt

KNETEMANN PAS
ALS PROF TOPPER

Knetemann won op verjaardag van zijn moeder

Poulidor

ziek

TOUR IN
CIJFERS

DONDERDAG 10 JULI 1975

LEIDSE COURANT

PAGINA 9

(Van onze speciale verslag
gever)

ALBI De gezondheid
stoestand van Raymond
Poulidor, de inmiddels 39-
jarige kopman van Gan
Mercier, is gisterenavond
na aankomst in Albi ver
slechterd. Poulidor liep tij
dens de tijdrit in Merlin
Plage een verkoudheid op,
die zich in de afgelopen
dagen verergerde tot een
ontsteking van de bron-
chieën. Hij heeft een hoog-
tezonkuur ondergaan. Of
hij de ronde zal uitrijden
is evenwel twijfelachtig.

Givonni Battaglin, de kop
man van Jollyceramica, is
vanmorgen niet gestart
voor de dertiende etappe.
Hij stond zevende in het
algemeen klassement op
bijna tien munuten achter
stand op leider Merckx.
Battaglin is naar een zie
kenhuis in Albi gegaan om
dat hij last had van een
knie. Een onderzoek wees
uit dat hij een barstje aan
de zijkant van zijn knie
schijf heeft en dat de knie
banden zijn gerekt De
blessure kan slechts gene
zen door rust Battaglin
was gisteren bovendien nog
gestraft met een minuut
omdat hij zich had laten
duwen door zijn ploeggeno
ten Knudsen en Dallabona,
die eveneeens zestig secon
den straftijd kregen.

Eindelijk is
het geluk
weer met. ons

Eindelijk is het geluk weer
met ons.Dat mag ik wel
zeggen na de schitterende
overwinning van Gerrie
Knetemann in Albi. Ik ben
heel blij voor hem. Niet
alleen omdat hij won op de
dag dat zijn moeder jarig
is en zo zijn belofte aan
haar kon nakomenr maar
vooral omdat hij nu een
beloning kreeg, die hem
toekwam. U herinnert zich
misschien dat Knetemann
op weg naar Roubaix zijn
fiets aan mij gaf, toen ik
een lekke band kreeg. Dat
moet voor hem een pijnlijk
moment zijn geweest, want
op dat moment stond hij
bij de eerste tien in het
algemeen klassement, hij
was in goede vorm en hij
reed in de kopgroep. Toch
deed hij onmiddellijk dat
gene wat nodig was en dat
toont zijn goede karakter.
Zo zie je maar weer hoe in
een paar dagen alles kan
veranderen. Eerst zag het
er somber uit voor onze
ploeg. Ik reed niet goed,
Poulidor werd ziek en Kne
temann had slechte dagen
in de Pyreneeen. En ineens
zijn daar weer de succes
sen. Sommige mensen den
ken nu dat ik de tour ga
winnen. Maar daar moet ik
toch een vraagteken achter
zetten. Natuurlijk is het
mogelijk, maar zelfs als ik
Merckx zou kunnen ver
slaan dan is er nog altijd
Thevenet, die sterker rijdt
dan ooit tevoren en die
mijn favoriet voorlopig,
voor de eindzege is. Ik heb
alleen een kans als hij op
een dag zijn traditionele in
zinking krijgt En daar
hoop ik dan maar op.

Nationaliteit blijft belangrijk

(Van onze speciale verslaggever)

ALBI Dwars door Ie commercie van de merkenploegen speelt
de nationaliteit van de renners toch ook nog altijd een rol.

Het geeft toch enige trots te weten dat Nederland en België nu
de lijst van etappewinnaars aanvoeren. Had België geen Eddie
Merckx, dan zou de situatie er wellicht nog florisanter voor ons
land uitzien. Nederland en België hebben nu elk vijf etappewin-
naars, gevolgd door Italië met 3 en Frankrijk en Engeland met
1. Voor België wonnen Van Linden (Roubaix), De Witte (Amiens),
Rottiers (Versailles), Merckx (tijdrit Merlin Plage), Merckx (tijdrit
Auch). Voor Nederland wonnen: Priem (Molenbeek), Smits (Merlin
Plage), Smits (Fleurance), Zoetemelk (Saint Lary) en Knetemann
(Albi).

Gerrie Knetemann schreeuwt het uit van vreugde als hij de Italiaan Giovanni Cavalcanti
in de sprint te vlug af blijkt te zijn en als eerste de finish passeert.

(V in onze speciale verslaggever)

ALBI Gerrie Knetemann is het schoolvoor
beeld van de Nederlandse renner die als ama
teur geen topper was, maar die als beroepsren
ner verrassend snel is doorgebroken. Deze
„tweede garnituur" van de amateurs, waartoe
ook Cees Bal en Hennie Kuiper behoren, doet
het als beroepsrenner beter dan bijvoorbeeld
vroegere amateurtoppers als Fedor den Her
tog, Wim de Waal en Aad van den Hoek

Knetemann is op 6 maart 1951 te Amsterdam
geboren. Voordat hij het wielrennen serieus
ging beoefenen, werkte hij als stratemaker in
Amsterdam In zijn amateurtijd viel het op dat
Knetemann altijd verrassend sterk uit de hoek
kon komen. Hij won de zwaarste etappe van
Olympia's ronde in Limburg, droeg enkele da
gen de oranje leiderstrui en zegevierde voorts
in de Omloop van het Volk, een klassieke
wegwedstrijd in België. In 1974 werd hij profes
sional en in zijn eerste jaar boekte hij al een
overwinning in een klassieker, de Amstel Gol-
drace. Dit seizoen trad hij sterk op de voor
grond in Parijs-Nice, de Zuid-Franse etappe
wedstrijd.

De bebrilde Amsterdammer, die tegenwoordig
in Huybergen woont, eindigde in de proloog als
tweede, achter Eddy Merexk, en in het eind
klassement als derde achter Zoetemelk en
Merckx, nadat hij zich in de slotetappe, een
tijdrit op de Col Turbie, tussen de allergroot
sten had gerangschikt. Een serie verrassend
goede uitslagen in klassiekers volgde. Knete

mann reed mee in de kopgroep van de Omloop
van het volk, werd zevende in de Gold-Race,
zesde in Luik-Bastenaken-Luik, en zesde in de
Waalse Pijl. Hij demarreerde ook in de slotkilo-
meters van Milaan-San Remo, bereikte als eer
ste de laatste heuvel, de Poggio di Sein Remo,
maar werd eerst voor de top achterhaald. Na
zijn zege in een criterium te Hengelo en een
derde plaats in de etappewedstrijd Indre et
Ploire, greep hij in de derde etappe van de
sterkst bezette Ronde van Romandie via een
ritzege de leiderstrui. De Gan-ploeg van Zoete
melk, Poulidor en Knetemann kreeg het e hter
aan de stok met Eddy Merckx en de heren
letten meer op elkaar dan op hun tegenstan
ders, zodat Knetemann de volgende dag al weer
onttroond werd. Voor de start van de Tour
fietste hij nog mee in de etappewedstrijd Torn
de Loire, waar hij slechts door de Duitser
Thurau verslagen werd, nadat hij wel eerst de
proloog op zijn naam had gebracht. Knetemann
nam na een heel zwaar voorseizoen enige we
ken rust, teneinde in de'Tour goed uitgerust
te kunnen starten. Daardoor reed hij bijzonder
slecht in de Midi Libre. „Ik zorg er wel voor
dat ik in de Tour in vorm ben", zei hij toen.
Gisteren bleek dat hij woord heeft gehouden.
Zijn zwakke punt is dat hij in warm weer niet
kan klimmen. Als het koud weer is, gaat hij
met de besten mee naar boven, maar in de
drukkende warmte van de Pyreneeën faalde
Knetemann. Dat falen maakte hij ruimschoots
goed door zijn fraaie overwinning na een solo
van 80 kilometer in Albi.

ment van zijn kopman Gimon-
di Waanzin, natuurlijk. Want
Knetemann heeft geen enkele
kans meer om tot de tien besten
van de Tour te gaan behoren.
Daarvoor heeft hij in het alge
meen klassement teveel achter
stand opgelopen. Tot dat inzicht
scheen de Italiaan eindelijk ook
te komen. Hij deed plotseling
zijn werk aan de kop, zij het
niet van harte. Dat deerde Kne
temann niet, als hij af en toe
maar even in het kielzog van de
Italiaan kon ademhalen. De
vlucht verliep nu voorspoedig.
Op twintig kilometer voor de
finish had het tweetal twee mi
nuten en vijf seconden voor
sprong. Plotseling wilde de Ita
liaan opnieuw Knetemann niet
meer helpen. Knetemann: „Toen
werd ik toch even wanhopig. Ik
dacht: doorrijden moet ik toch,
al is het maar om tweede te
worden. Zij hielden ons een
bord voor: nog slechts 55 secon
den had ik over van de twee
minuten voorsprong. En ik
maar rijden met de Italiaan aan
mijn wiel. Vijf kilometer verder
kwam de ordonnance weer met
het bord langszij. Ik kon mijn
ogen niet geloven, een minuut
en vijfentwintig seconden stond
erop. Ik riep tegen de Italiaan:
'Kijk, gagner, wij winnen' en ik
wees naar het bord, want hij zal
mij wel niet verstaan hebben.
Toen hij zag dat wij weer uitlie
pen, begon hij mij weer een
beetje te helpen. Zo zijn wij op
het circuit aangekomen".

Duimen omhoog

In de laatste kilometer bleef
Cavalcanti achter mij rijden. Ik
dacht, die vogel wil me ver
dringen. En daarom bleef ik zo
dicht mogelijk langs de kant
van de weg rijden en ik keek
voortdurend om, zodat hij mij
niet kon verrassen. Want ik was
toch al van plan zelf de sprint
aan te trekken. Na 240 kilome
ter in zo'n hitte kun je beter
zelf beginnen dan op de ander
te wachten, want dit had toch
wel veel van de krachten ge
kost. Bij het bordje 200 meter
heb ik aangezet en alles gege
ven, Cavalcanti kwam nog even
naast mij, maar hij had geen
kracht meer en viel terug". Op
getogen Nederlandse suppor
ters in Albi waren aldus getui-

VAN KILOMETER

ALBL Het verloop van de etap-

km 1: Vertreksein voor 119 ren-

km 47: Doorkomst op de cote
des Thermes Manoac (vierde ca
tegorie): 1. Fontanelli, op 12 se
conden: 2. Ovion, 3. Pollentier,
4. Rottiers, 5. Ovion. Fontanelli
bleef met een aantal compag
nons weg tot km 58.
km 136: Spruyt heeft voor
sprong van 55 seconden,
km 144: Doorkomst op de Cote
de Saint Sarnin: 1. Van Impe,
op 10 seconden: 2. Karstens, 3.
Menendez, 4. Cigana.
km 160: Peelman wint premie
sprint voor De Meyer, Mintke-
wicz, Loysch en Delepine.
km 161: Knetemann valt aan,
Cavalcanti volgt hem. Teirlinck
en Van Springel, Thevenet, Go-

ge van de vijfde Nederlandse
etappezege in deze Tour. Ter
wijl Gerrie Knetemann zich
huilend van vreugde over zijn
fiets boog en getroost werd
door Gerard Vianen, staken
buitenlandse collega's naar ons
de duiihen omhoog. De opval
lende rol van de Nederlandse
renners in de ronde begint
sterk de aandacht te trekken.

iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii

De uitslag van de twaalfde etappe, van
Tarbes naar Albi over een afstand van

242 kilometer, luidt:

1. Knetemann (Ned-Caput) 7.17.25. 2.
Cavalcanti (Ita-Ferretti) z.t., 3. Karstens
(Ned-Stablinski) 7.17.57. 4. Van Linden
(Bel-Ferretti) z.t., 5. Mintkiewlcz (Fra-
Stablinski) z.t6. Van Vlierberghe (Bel-
Gribaldy) z.t. 7. Godefroot (Bel-Scholte)
z.t., 8. Priem (Ned-Liebregts) z.t.. 9.
Gavazzi (Ita-Frontana) z.t.. 10. Huys-
mans (Bel-Lelangue) z.t.. 11. Delepine
(Fra)-Schotte) z.t.. 12. Mollet (Fra-Gemi-
niani) z.t.. 13. Vianen (Ned-Caput) z.t..
14. Menendez (Spa-Barrutia) z.t.. 15.
Hoban (Eng-Caput) z.t.. 16. Cigana (Fra-
Lapebie) z.t., 17. de Meyer (Fra-Schotte)
z.t. 18. S. Moser (Ita-Bartolozzl) z.t.. 19.
Rottiers (Bel-Lelangue) z.t., 20. Martinez
(Fra-Stablinski) z.t.

Klassering overige Nederlanders: 36.
Prinsen (Liebregts) z.t. 39. Kuiper (Lie-
bregts) z.t., 52. Zoetemelk (Caput) z.t.,
75. Den Hertog (Liebregts) 7,17.57. 92.
Kamper (Liebregts) z.t., 115. Koken (Lie
bregts) z.t.

Algemeen klassement: 1. Merckx (Bel-
Langue) 55.36 13, 2. Thevenet (Fra-de
Muer) op 1.31, 3. Zoetemelk (Ned-Ca
put) op 3.53. 4. Van Impe (Bel-Stablins-
ki) op 5.18, 5. Ocana (Spa-Saura) op
6.43, 6. Gimondi (Ita-Ferretti) op 7.54.
7. Battagwin (Ita-Fortana) op 9.59, 8.
Lopez Carril (Spa-Barrutia) op 9.59. 9.
Poulidor (Fra-Caput) op 10.26. 10. Dan-
guillaume (Fra-de Muer) op 11.47, 11.
Moser (Ita-Bartotozzi) op 11.55, 12. Gal
dos (Spa-Barrutia) op 11.55. 13. Hezard
(Fra-Caput) op 12 43. 14. Janssens (Bel-
Lelangue) op 13.16, 15. Fuchs (Zwi-Bar-
tolozzi) op 13.58, 16. Torres (Spa-Saura)
op 14.35, 17. Kuiper (Ned-Llebregts) op
15.49, 18. Santy (Fra-Stablinskl) op
16.45, 19. Julien (Fra-Gemlniani) op
18.51. 20. Agostinho (Por-Gemlniant) op
21.19.

Klassering overige Nederlanders: 21.

Den Hertog (Liebregts) op 21 45. 43.
Karstens (Stablinski) op 30.40. 78 Prin
sen (Liebregts) op 43.19. 80. Vianen
(Stablinski) op 43.56, 82. Knetemann
(Stablinski) op 44.24. 108. Kamper (Lie
bregts) op 56.17. 112. Priem (Liebregts)
op 1 02.07, 113. Koken (Liebregts) op
1.02.42.

Ploegenklassement: 1. Caput (Knete
mann. Vianen. Hoban) 21.53.19. 2. Fer-
'retti (Cavalcanti. van Linden en Santam-
brogio) z.t., 3. Stablinski (Karstens,
Mintkiewlcz, Martinez) 21.53.1. 4. Schot-
te (Godefroot. Delepine. de Meyer) z.t..
5. Fontana (Gavazzi. Knudsen. Antoni)
z.t., 6. Liebregts (Priem. Allan, Prinsen)
z.t.

Algemeen ploegenklassement: 1. Ca
put 167.12.21. 2. Lelangue 167.19.54. 3.
de Muer 167.22.45, 4. Stablinski
167.27.28. 5. Saura 167.27.40. 6. Barto-
lozzi 167.30.48. 10. Liebregts 168.00.03.
Algemeen bergklassement: 1. Van Im
pe (Bel) 100 punten. 2. Merckx (Bel)
60. 3. Zoetemelk (Ned) 55. 4. Thevenet
(Fra) 44, 5. Ocana (Spa) 40.
Puntenklwssement: 1 Van Linden (Bel)
252 punten. 2. Merckx (Bel) 174. 3.
Moser (Ita) 155. 4. Godegroot (Bel) 127.
5. Hoban (Eng) 103, 6. Karstens (Ned)

Van onze speciale verslaggever)

ALBI Hij kneep de remmen dicht, stapte af, en
begon te huilen als een kind. Gerrie Knetemann, die
soms spijkerhard kan zijn, blijkt een gevoelige na
tuur te hebben.

„Mijn moeder is jarig, en dat het nou juist vandaag
gelukt isstamelde hij. Sentiment in de Ronde
Jazeker. Tussen het woud van reclame-teksten, de
allesoverheersende commercie, toch nog een stukje
menselijkheid.

Op het auto-circuit van Albi had
Gerrie Knetemann na een
vlucht van tachtig kilometer zijn
enige metgezel de Italiaan Gio
vanni Cavalcanti verslagen. In
de broeierige hitte had hij op de
verjaardag van zijn moeder alle
moed bijeen geraapt om na
twee slechte dagen in de Pyre
neeen aan die lange vlucht te
beginnen. Knetemann: „Even
nadat er een tussensprint was
behouden in het dorpje Ville
Mur lag er een helling in het
parcours. De Belg André Doyen
reed honderd meter voor het
peloton. Ik zei tegen Barry Ho
ban en Gerard Vianen: komen
jullie achter mij rijden, ik de
marreer en jullie blijven zitten.
Dat deden ze. Ik sprintte weg
en kwam spoedig bij Doyen, die
mijn wiel niet kon pakken. Dan
maar alleen door, dacht ik.
Maar er kwam versterking. De
Italiaan Cavalcanti van de Bian-
chi-ploeg sprong mee. De schrik
sloeg mij om het hart, toen hij
weigerde over te nemen. Allez.
Allez. Riep ik, maar hij schudde
zijn hoofd en weigerde het werk
te doen".

Zwoegen

Tien kilometer lang deed Kne-

Van

onze

speciale

verslaggever

Jean

Nelissen.

temann het zware werk alleen.
Hij zwoegde in een tempera
tuur van 35 graden zo hard, dat
het zweet bij straaltjes langs
zijn gezicht liep. De voorsprong
werd veertig seconden, vijftig
seconden.

Knetemann wende zich weer tot
de Italiaan. „Allez, kom op",
moedigde hij hem aan. Eindelijk
scheen de Italiaan tot andere
gedachte te komen. Want welke
belangen had Cavalcanti eigen
lijk te verdedigen? De zesde
plaats in het algemeen klasse-

Gerben Kar
stens won in
Albi de sprint
van het pelo
ton. Geen
wonder als je
onderweg de
tijd neemt om
op de schou
der van colle
ga Peelman
even uit te
rusten.

sïiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiMiiiniiiiii^

TOT KILOMETER

defroot, Rottiers en Van Impe
begeleidt door Zoetemelk slagen
niet in hun sprong naar de kop
lopers. Merckx brengt peloton
weer bij de jagers op Knete
mann en Cavalcanti.
km 170: Voorsprong Knetemann
en Cavalcanti een minuut Winst
groeit geleidelijk uit tot 2, 0 bij
km 224.

km 232: Danguillaume op 1,25
van Knetemann en Cavalcanti,
peloton op 1,35.

km 242: Knetemann wint sprint
van kop af. Merckx behoudt
gele- en Van Linden groene trui.

H LFWEG Hijgend en zwetend
stapt Frisolrenner Theo Smit zijn wo
ning binnen, mompelt goedendag en zet
de radio aan. „Even de Tour volgen,
hoor", veronschuldigt hij zich. Met een
enigszins verkrampt gezicht luistert hij
aandachtig naar de commentatoren.
5 „Kneteman is gedemarreerd, maar er
zit nog een renner aan zijn wiel", hoort
hij de fanatieke radioverslaggever zeg-
gen. Theo Smit knikt gerustgesteld.
„Kneteman wint", zegt hij met volle
overtuiging. Nog geen halve minuut
later komt zijn voorspelling uit. De
zoveelste Nederlandse etappezege is
een feit.

Theo Smit, de 24-jarige renner uit Half-
5 weg, oordeelt lachend: „Het lijkt zo
langzamerhand wel een Nederlandse
Tour de France". Het is inderdaad een
reeks van Nederlandse overwinningen,
die is ingeluid door Theo Smit, tot dat
ogenblik een van de minder bekende
Nederlandse renners. Maar Theo Smit
5 maakt zich enkele dagen later opnieuw
S waar. Wederom pakt hij een etappezege
5 tot verbazing van iedereen, die maar
5 enigszins in de wielersport 'geinteres-
seerd is. Theo Smit staat plotseling in
het middelpunt van de belangstelling.
S „Ik kreeg zelfs geluktelegrammen van
het gemeentebestuur van Halfweg. Vol-
gens mij wisten ze niet eens, dat ik daar
j§ woonde". Theo Smit geniet van die
belangstelling. Zijn woning staat vol
S met bloemstukken en fruitmanden van

pas verworven fans. „Ik moet er alle
maal nog een beetje aan wennen. Ik
weet eigenlijk niet goed wat me oyer-
komt", bekent hij eerlijk.

Theo Smit heeft ontzag ingeboezemd
met zijn fantastische sprintzeges. De
grootsten in de wielersport hebben moe
ten buigen voor de jonge Noordhollan
der. Op zijn specifieke manier heeft hij
gedemarreerd op voor de concurrentie
onverwachte momenten. „Ik ga altijd zo
snel mogelijk naar de andere kant van
de weg. Ze mogen mijn wiel niet zien.
De reactie van de andere renners komt
dan meestal te laat. Als ze mijn wiel
zien, lukt het niet. Daarom kan ik zoiets
alleen maar doen als de renners achter
elkaar rijden. Fietsen we over de volle
breedte van de weg, dan moet ik naar
een gat zoeken, maar dan zijn er ook
andere renners die de zege kunnen
pakken",

Verbaasd

Het klinkt allemaal erg logisch en
daarom verbaast Theo Smit zich er
over, dat de renners in de Tour de
France zich door hem laten verrassen.

„Ik had nooit verwacht, dat ik in de
Tour succes zou boeken. Met een etap
pezege had ik helemaal geen rekening
gehouden. Het was voor mij een grote
verrassing. Natuurlijk wist ik, dat ik
kon sprinten, maar aan een etappezege
durfde ik echt niet te denken. Mijn
enige doel was om Parijs te bereiken

en ik vind het vreselijk, dat dat niet is
gelukt".

Einde

De eerste bergetappe maakt een einde
aan de eerste Ronde van Frankrijk van
Theo Smit. Een valpartij en een lekke
band doen Theo Smit te laat finishen.

„Ik was er verschrikkelijk bang voor.
Ik was nog nooit over zo'n hoge berg
gegaan. Mijn ploegmakkers spraken me
wel moed in, maar ik was toch vreselijk
zenuwachtig, 's Nachts kon ik van el
lende niet slapen. Ik zag die eerste
bergetappe steeds dichterbij komen. Ik
kreeg gewoon nachtmerries. Vooral die
laatste nacht We hadden een rustdag
gehad, dus ik was niet moe en ik kon
daardoor maar niet in slaap komen. De.
hele nacht heb ik liggen denken aan die
zware etappe. Toen we eenmaal gestart
waren, kwam ik nog wel mee. Maar na
die valpartij was het afgelopen. Ik kon
niet meer mee. Ik kwam niet vooruit
Het peloton ging verschrikkelijk snel.
Toch wilde ik binnenkomen. Ik ben
doorgegaan. Toen ik bij de finish
kwam, dacht ik dat er niemand meer
zou zijn. Maar er stonden een heleboel
Fransen, die me aanmoedigden. Ik wist
niet wat me overkwam. Iedereen riep:
Allé Smit allé Smit Dat had ik nooit
verwacht. Jankend ging ik over de fi
nish".

„Ik wilde maar één ding. Zo snel moge
lijk naar het hotel en dan naar huis.

Ik was gebroken. Het was vreselijk. De
volgende dag ben ik naar huis gegaan.
Het heeft geen zin bij de Tour te
blijven. Ik vind het alleen maar ver
schrikkelijk, dat je hebt moeten afha
ken. Ook voor de andere jongens is het
niet leuk, dat je blijft. Jij bent fit en
zij zijn verschrikkelijk moe. Ze kunnen
daardoor ook de moed opgeven".

Theo Smit gruwelt als hij aan de berge
tappe terugdenkt. „Ik had verschrikke
lijke dorst. Ik wilde alleen maar drin
ken, maar ik kreeg niks. De chauffeur
van de bezemwagen vroeg ik om drin
ken. Hij gaf het niet, hij zei dat dat niet
mocht." Theo Smit is al een beetje over
de teleurstelling heen. „Volgend jaar
hoop ik er weer bij te zijn. Dan ga ik
mijn training afstemmen op de Tour de
France. Dat kon dit jaar niet Ik heb
in alle klassiekers gefietst Dat is eigen
lijk verkeerd. Volgend jaar moet het
anders".

Voorlopig traint Theo Smit weer dage
lijks. Even op de fiets naar Zandvoort
en weer terug. Daarna moet hij weer
acte de présence geven bij zijn bezoe
kers. Tientallen mensen lopen dag in
dag uit het huis in Halfweg binnen.
Iedereen wil Theo feliciteren. De jonge
Noordhollander beseft het eigenlijk niet
zo. Hij leeft in een roes en is al die
belangstelling duidelijk niet gewend.
„Het is wel leuk hoor, maar ik was
liever in Parijs gearriveerd".

JOS HEYMANS

ries over de bergetappe"

SUPER