Hoe lentelied jonge soldaat Juniorhoek. BOEKENTIPS BOEKENTIPS BOEKENTIPS BOEKEN DE AVONTUREN VAN PIET POTLOOD ^if/J L Xa Paulus de Boskabouter DE BOEBOMEN Suske en Wiske Beminde Barabas Lucky Luke Rails door de prairie i ZATERDAG 28 JUNI 1975 LEIDSE COURANT PAGINA 17- Een jonge soldaat was nog pas kort getrouwd toen hij voor zijn koning ten strijde moest trek ken tegen de vijand die het land binnenviel. Hij was uit vrije wil soldaat geworden, want hij hield van koning en vaderland. Hij hield ook van paardrijden en schermen, van vechten met zwaard en lans. Maar nu hij afscheid moest nemen van zijn jonge vrouw die Lentelied heet te, betreurde hij het soldaat te zijn. Was hij maar boer zoals zijn vader, of handelaar zoals zijn vriend dan kon hij overdag met Lentelied werken en 's avonds met haar thuis zijn en luisteren naar haar stem: als zij zong smolt zijn hart "Ik geef je een haarlok van me mee", troostte Lentelied haar soldaat. Maar hij zei: "Ik zal wel graag je haarlok meedragen en er 's avonds zacht met mijn vin ger over strijken, maar ik wou dat ik je allerliefste stem kon meenemen..." Diepbedroefd vertrok de sol daat en met betraande ogen keek zijn vrouw hem na. Hij reed met het leger de vijand tegemoet en vocht met grote dapperheid. Grenzeloos was zijn moed, want hij dacht: "Hoe eer der de indringers verdreven zijn, des te eerder ben ik weer thuis". De moedige soldaat viel op bij de koning, die hem tot zijn vertrouweling maakte en zijn plannen met hem besprak. De moedige soldaat viel ook op bij de vijanden en zij probeer den hem te doden. Maar telkens ontkwam hij als door een won der ongedeerd, zodat de tegen standers bang werden en gingen geloven dat de dappere soldaat door toverkracht onkwetsbaar was gemaakt Zij kregen van hun aanvoerder opdracht de on kwetsbare met list gevangen te nemen. Op een nacht, terwijl de jonge soldaat met een oude makker de wacht hield, kwam op een vleug van de wind heel zacht een liefe lijke stem aanzweven en zijn hart smolt Als in een droom Verliet de jonge soldaat zijn post. En ook de oude kon aan die zoete stem geen weerstand bieden. Zij liepen als slaapwan delaars in de richting vanwaar het gezang lokte. Maar dichter bij gekomen, ontwaakte de jon ge soldaat uit die droom: nu hoorde hij de stem pas duide lijk, dit was niet de stem van zijn Lentelied... Maar te laat Hij was in een hinderlaag gelopen. Een onbekend meisje zong, ter wijl vijandelijke krijgers hem grepen en met zijn oude kame raad in een kerker sloten. Natuurlijk mocht hij niet ge dood worden. Niet alleen zou het onmogelijk zijn omdat hij immers onkwetsbaar was zoals zijn vijanden geloofden maar hij kende de geheime plannen van de koning en die moest hij onthullen. Dag-in dag- uit werd de jonge soldaat onder vraagd maar hij verraadde de koning niet. Ook de oude mak ker zweeg. Hij wist werkelijk niets. Toen werd t door de vijandelijke aanvoerder bedacht Hij stuurde een gehei me boodschapper naar de stad, waar Lentelied eenzaam treurde om haar man die streed in de oorlog. De boodschapper zei te gen haar: "Je man is gevangen genomen en zal ter dood ge bracht worden als hij de plan nen van de koning niet aan ons wil verraden. Ik neem je mee, dan kun je hem zelf dwingen zijn mond open te doen". Hiervan schrok Lentelied zo, dat ze op slag haar stem ver loor. Ze werd stom en kon geen woord meer uitbrengen. Maar zij boog voor de boodschapper, maakte zich gereed en reisde met hem mee door het land. Op zijn woorden knikte zij "ja" en "nee" of trok de schouders op en dat betekent "ik weet het niet". De geheime boodschapper dacht: zwijgen is hier zeker een beleefde gewoonte. Heel goed, zo heb ik geen last van vrouwe praat". Zij vermeden de vech tende legers en kwamen in het gebied waar de jonge soldaat in de kerker "gevangen zat. Lente lied. werd er voor de tralies ge bracht en zag daarachter haar geliefde man met een oude strijdmakker. Zij legde even de ene hand op haar keel en de andere over haar lippen. De jon ge soldaat begreep dat zij haar stem niet zou laten horen. Hij dacht: zij wil niet praten, en zij wil mij ook duidelijk maken dat ik de plannen van de koning niet mag verraden. Maar hij dacht niet: zij kón niet praten. Hierna keek Lentelied hem lief devol aan, stak drie vingers om hoog en draaide een hand drie maal om Tenslotte wees zij op een rond spiegeltje dat in het hart van een bloem op haar jak was geborduurd. Toen vertrok ZIJ. "Wat betekent dat allemaal?" vroeg de jonge soldaat verward aan zijn makker. "Aha", zei de oude, "Ik heb veel rondgekeken en veel gehoord in mijn lange leven". Hij dacht: je vrouw heeft haar stem verloren en nu praat ze in gebarentaal. Maar om zijn jonge vriend te sparen, verzweeg hij dat. "Wel", zei hij, "drie vingers omhoog, dat bete kent wij met on-s driëen. De hand die vijf vingers heeft, is driemaal omgedraaid, dat be tekent driemaalvijfis vijftien. Het ronde spiegeltje betekent d e v o 11 e m a a n. Zij heeft dus gezegd: wij drieën zul len op de vijftiende van de maand, als de maan rond en vol is als mijn spiegeltje, ontko- Toen op de vijftiende van de maand een volle maan aan de hemel stond, ving Lentelied het maanlicht in haar spiegeltje en verblindde er de drie bewakers van de kerker mee. Zij nam hun sleutels af, griste hun donkerzij den, bijna onzichtbaarmakende mantels weg, opende de kerker en viel haar man in de armen. Op hetzelfde ogenblik kreeg ze haar stem terug. "Kom mee", fluisterde ze en sloeg zichzelf en de twee mannen die donkerzij den mantels om. Zij slopen weg, maar moesten nog door zeven poorten gaan om op vrije voeten te komen. Bij elke poort zong Lentelied zacht maar zo betove rend, dat de poortwachters dro mend luisterden en de vluchte lingen niet zagen ontsnappen. Langs verre omwegen bereikten de jonge soldaat met Lentelied en de oude makker tenslotte zijn stad en zijn huis. Intussen was de aanvoerder van de vijan den door de geheimzinnige vlucht in verwarring geraakt Hij verloor zijn zekerheid, de soldaten gehoorzaamden niet meer en zij werden verslagen. Thuis merkte de jonge soldaat dat het land van zijn vader die boer was, door plunderende sol daten was verwoest, en dat de winkel van zijn vriend de han delaar door de vijand was leeg geroofd. Zodat maar weer dui delijk bleek, dat oorlog ver schrikkelijk is, of je nu vrijwil lig soldaat bent of niet Als je zeeziek bent, voel je je echt heel beroerd. Je hoeft je er niet voor te schamen want beroemde zeelieden als Lord Nelson en Lord Jellicoe waren dikwijls zeeziek en het was nog wel hun beroep om op zee te zijn. Hoe je kunt voorko men om zeeziek te worden, is iets waarover de geleerden het niet eens zijn. Zeelieden zeggen dat er maar èèn manier is: onder een lindeboom gaan liggen. Maar waar haal je in volle zee een lindeboom vandaan Oplossing vorige week Jullie hebt deze keer twee oplossingen te goed. Eerst de voorwerpen die op de ene tekening ontbraken. Dat wa ren de muis, de appel en de schaar. Dan de vis die je kreeg als je de stukken goed hebt omgebogen. Dat was een zwaardvis. iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiriiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiii IIIIIIIIIIIIIIIIINIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIllllllIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIlllilllllllllllllllllllllillllllllllllllllllill 3& f7 <C PIB Willem Roda in het nieuw Willem Roda. Auteur E. Hei mans. Illustraties: Johan Braa- kensiek en Heimans. Uitg. Kru- seman Den Haag. Prijs 19,50. Jongensboeken, op latere leef tijd nog eens herlezen, blijken doorgaans tegen te vallen en men begrijpt dan niet waar de rode oortjes van destijds van daan kwamen. Er zijn uitzon deringen. Daartoe behoort een van de oudste jongensboeken, Willem Roda van Eli Heimans, waarvan de eerste druk in 1889 verscheen. Het is thans opnieuw uitgegeven, met de oorspronke lijke tekeningen van Johan Braakensiek en schetsen van de schrijver, echter taalkundig aangepast aan het Nederlands van nu. Dat het boek toch herin nert aan het jongensboek van vroeger, komt door de situering en het taalgebruik van Heimans die het leven van de jaren twin tig beschrijft. Tevoren weet de lezer, jong of oud, dat alle ellende die Hei mans aan het begin van het boek schept, tot ieders vrede wordt opgelost. Niettemin blijft het boeiend lezen; Heimans was nu eenmaal een goed verteller, al zal een jeugdige lezer, ge wend aan gebundelde spanning, wat moeite hebben met de uitge sponnen beschrijvingen, zowel wat de avonturen van Willem Roda in Nederland en Europa als in Australië betreft. Wie is de begeleidende weldoener van Roda? Wat zijn diens plannen? Vragen die er ondanks de ver ouderde schrijfwijze, de span ning in houden. Kruisridder Rufusin nieuw jasje Rufus is de naam van de anti held uit de serie misdaadthril lers van de Nederlandse auteur Anton Quintana en kreeg ge stalte door Rijk de Gooyer in de gelijknamige speelfilm van Samuel Meyering. Reden voor Uitgeverij Bruna om de nieuwe serie pocketbooks over deze fi guur op de omslag te voorzien van foto's uit de film. Maar waar de film zich geheel afspeelt in het Haagse gokkers milieu, verplaatst Quintana ons in zijn boeken naar vrijwel alle landen van West-Europa, waar de onderwereldfiguur Rufus, die met zijn verleden wil breken voortdurend weer met zijn oude milieu wordt geconfronteerd. Door zijn vroegere collega's met gelijke munt terug te betalen weet Rufus telkens aan het langste eind te trekken, maar de gewelddadige confrontaties heb ben wèl tot gevolg, dat hij al zijn nieuwe vrienden (en vrien dinnen) verliest. De formule is vrij doorzichtig. Als serie-figuur moet Rufus, ja kèn eigenlijk alleen maar alleèn blijven, 'n Eenzame kruisridder tegen het kwaad, dat in iedere wereldstad welig tiert De grote verdienste van Anton Quintana is, dat hij ieder avon tuur weer 'n sfeervolle achter grond weet te geven. In „Het kille^ ontwaken" is dat het we reldje der coureurs, waarover hij met veel deskundigheid schrijft, in ,.De overlevende" is dat het diepzeeduiken, dat hij met veel liefde voor het vak en de daaraan verbonden gevaren onder woorden brengt. Ian Fleming werd in korte tijd schatrijk met het schrijven van dit soort avonturen rond gehei magent James Bond, de vrucht bare pen van Anton Quintana zal daarin misschien ook, zij het op langere termijn, slagen. Ze ker is, dat Quintana in dit vlot leesbare genre zijn gelijke in Nederland niet heeft. Rufus, de stugge, enigszins melancholieke drinker, die telkens weer door de omstandigheden gedwongen wordt de strijdbijl tegen zijn vroegere collega's op te graven, mag wat ons betreft zo door gaan. „Het kille ontwaken" en „De overlevende" van Anton Quin tana. Uitgeverij Bruna's Zwarte Beertjes-pockets. „Peter Paulus Rubens, hofschil der en diplomaat". Auteur: Do nald Braider. Uitgever: De Zuid-Hollandse Uitgeversmij. Den Haag. Prijs 29,30. Na de koningen, koninginnen en prinsessen zijn kunstenaars al tijd geliefde personagiën voor toneelstukken en romans ge weest. Hoeveel keren b.v. heeft Rembrant model gestaan voor een roman waarin de histori sche gegevens met zóveel fanta sie gemixt zijn dat de lezer die niet heel goed op de hoogte is, de beide elementen gemakkelijk verwisseld. De Amerikaanse au teur Donald Braider, die thans in Ierland woont en ettelijke boeken over kunst heeft gepu bliceerd, was gefascineerd door de grote Vlaming Rubens en besloot zijn leven in romanvorm te beschrijven. Hij is blijkbaar uitgegaan van het standpunt dat de lezer niet in de war gebracht moet worden en dat hij waar heid en verdichtsel uit elkaar moet kunnen houden: Braider heeft zich strikt aan de feiten gehouden, voor zover die be kend zijn, en de roman als zoda nig, dus de verdichte elementen, zijn bescheiden óm de historie heengeplaatst In de meeste studies over Ru bens wordt maar terloops ge sproken over zijn diplomatieke activiteiten die, het klinkt mis schien vreemd, zijn kunstpresta ties evenaren. De schrijver heeft juist op deze kant van de genia le Vlaming de schijnwerper ge zet. Onder dit soort lectuur steekt het boek van Braider ab soluut boven vele andere uit J.V. Het jong van de struisvogel is uit het ei gekropen. Dat heeft een flink gat veroorzaakt. Welke van de vier tekeningen past precies in dat gat? Voor dit spelletje heb je niet meer nodig dan een stoel, een balletje dat lekker stuit en een flinke schaal of een mandje. Schaaltje of mandje op de stoel zetten, vijf passen van de stoel af gaan staan en dan het balletje in de korf of schaal gooien maar de bal moet eerst op de grond stuiten. Elke keer dat de bal in de schaai blijft springt hij eruit dan telt het niet, dus niet te hard laten stuiten heb je een punt. Wie er het eerst tien heeft, is winnaar. 0-11 „Beste Pieter schreef Pau lus, „ik weet dat je niet zo dol op bossen bent, maar nu het zo warm is. „Hoe laat is het?" vroeg Salomo door het raampje. Na een blik op de zon antwoordde Paulus: „Vijf voor één." „Mooi," zei Salomo, ven. Juist toen hij de envelop dicht- „als je voortmaakt, halen we de lich- plakte, keerde de raaf terug. „Het ting van één uur nog. Ik zal de spijt me, Paulus, er is nergens een postduif wl even opvangen." Salomo postduif te zien. Ik denk dat de steeg op en dat gaf Paulus gelegen- zomerdienstregeling is ingegaan en heid om zijn brief netjes af te schrij- dat de post al is opgehaald." C. Dargaud S. A.—1975 menéer luke, dit prach- tige resultaat hebben w| 1 voorna.meli. danken OVER ONZE bent de BE die het werk aan onze blik5eaa i spoorweg tot eekj goed einde kunt brengen!

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1975 | | pagina 9