Bertoglio na
een heroïek
tweegevecht
triomfator
in de Giro
Lubberdïng
„spel" van
doorzag
Ketting
PARADEPAARDJ ES VAN POST
OOGSTTEN EINDELIJK LOF
Na zegeroes Maertens
volgden zwarte dagen
LEIDSE COURANT
PXCI1NII
Hartje zomer in Italië. Met als decor de besneeuwde hellingen van de Stelviopas vechten Galdos
en Bertoglio hun heroïeke tweestrijd uit.
PASSO DELLO STEL-
VIO Fausto Bertoglio,
een 26-jarige Italiaanse
wielrenner, die tot vorig
jaar nog geen wedstrijd
had gewonnen, is zater
dag winnaar geworden
van de spannendste Ron
de van Italië van de laat
ste jaren.
Het was een nek-aan-nek-race
met de Spanjaard Francisco
Galdos, die toen hij zijn achter
stand had teruggebracht tot
slechts 41 seconden, had gezwo
ren „te rijden tot de dood erop
volgt" om de eindzege te grij
pen. De besneeuwde hellingen
van de Stelviopas vormden het
decor, waartegen het heroïeke
tweegevecht zich afspeelde op
de bochtige weggetjes naar deze
gevreesde 2757 meter hoge berg-
doorgang de op één na hoog
ste van Europa zette Galdos
voor het laatst aan, maar hij
slaagde er niet in de Italiaan,
die pas drie jaar profwielrenner
is, los te rijden. Vlak achter de
Spanjaard ging Bertoglio
de eindstreep onder de toejui
chingen van zijn landgenoten,
die deze eerste Italiaanse zege
sinds zes jaar uitbundig vierden.
Fausto Bertoglio, die een week
geleden bij de tijdrit in II Ciocca
de rose leiderstrui overnam,
werd hiermee de opvolger
Eddy Merckx, de winnaar
1972/1974, die ditmaal wegens
ziekte niet kon starten.
Milkrace
De twaalfde editie van de Ron
de van Engeland voor
teurs, de zgn. „Milkrace", is
geëindigd in een triomf voor de
Zweed Bernt Johansson. De 22-
jarige Johansson, een winkelbe
diende uit Mariestad, had een
totaaltijd van 43 uur, 29 minu
ten en vier seconden. Hij had
een voorsprong van 52 secon
den op de Tsjech Vladimir Von-
dracek. Deze had op zijn beurt
een voorsprong van 16 secon
den op nummer drie, de Zweed
Tord Pilipsson.
Tsjechoslowakije legde beslag
op de eerste plaats in het lan-
denklassement, waarbij het
Groot-Brittannië op zeven se
conden achter zich hield. De
sterke Poolsé ploeg eindigde als
derde. De Nederlandse ploeg,
die in de laatste vier jaar drie
maal het landenklassement had
gewonnen, kwam ditmaal tot
teleurstellende zevende po
sitie achter Zweden, de Verenig-
Staten, dat voor de tweede
maal meedeed en Denemarken.
Twee leiders
De Ronde van Oostenrijk voor
amateurs heeft in het weekeinde
twee leiders gehad. Zaterdag
veroverde de Rus Leo Litsjasjov
de gele trui, gisteren echter
moest hij het tricot weer over
dragen aan de Oostenrijker Ru-
dolf Mitteregger. Van de Neder
landers heeft alleen Wil van Hel-
voirt geen grote verliezen gele
den. In de algemene rangschik
king heeft hij op de Oostenrij
ker een achterstand van 1 mi
nuut en 18 seconden en neemt
de vijfde plaats in.
Van Helvoirt was zaterdag
dichtbij een ritzege, maar hij
BRIANCON Freddy Maertens heeft in de
Dauphiné Liberé een zwart weekeinde doorge
maakt. Het jonge Belgische wielertalent was vori
ge week hard op weg naar een sensationele
eindzege, maar is afgelopen weekeind door de
concurrentie op verbijsterende wijze van zijn
eerste positie verdreven. Maertens, die de proloog
en de eerste vijf etappes won, werd vooral zater
dag diep vernederd. In de zware rit van Romans
naar Grenoble over een afstand van 216 kilometer
door de bergen, moest hij al in de eerste kilome
ters lossen. Ruim veertig minuten na winnaar
Bernard Thevenet kwam een ontgoochelde Maer
tens door de finish. De lijdensweg was nog niet
ten einde, want gisteren, in de nog meer inspan
ning vergende etappe naar Briancon, moest hij
nog eens tien minuten verlies accepteren. In de
algemene rangschikking, die door Bernard The
venet wordt aangevoerd, neemt Maertens de 49e
plaats in met een achterstand van 50 minuten en
21 seconden.
Was Maertens de grote verliezer in het weekeinde,
Bernard Thevenet kon het hardst lachen. Met een
voorsprong van 4.44 minuten op de Belg Lucien
van Impe kan de eindzege hem nauwelijks meer
ontgaan. Thevenet hield zaterdag op weg naar
Grenoble een waanzinnig hoog tempo aan. Weini
gen konden hem volgen. Natuurlijk was daar Van
Impe bij. De sterke Belgische klimmer hield de
Fransman lang bij, maar moest toch halverwege
de klasse van Thevenet erkennen. Door de felle
demarrages was het peloton uiteen gescheurd.
Parijs - Nice, die de Dauphine Libere als een
goede training voor de Ronde van Frankrijk ziet,
was in gezelschap van Poulidor, Delisle en Moser.
De Italiaan moest afhaken, nadat Zoetemelk op
jacht ging naar Thevenet.
De Fransman was echter te ver vooruit. Door zijn
triomf mocht Thevenet het leiderstricot om de
schouders laten glijden. Gisteren ondervond hij
geen nadelige gevolgen van zijn geslaagde coup
op zaterdag. De rit naar Briancon, gereden onder
een brandende zon, was zo mogelijk nog zwaarder
dan de dag er voor. Twee bergen van de eerste
categorie de Croix de Fer (2068 m) en de
Qalibier (2556 m) waren erin opgenomen. Twee
man, Michel Pollentier en Aldo Moser, waren uit
het peloton ontsnapt. De "grote mannen" reageer
den lauw.
Begrijpelijk, want de twee vluchters waren geen
gevaar voor hen. De achtervolgende groep, waarin
alle vedetten, zette pas in de slotfase de jacht op
de koplopers in, maar meer dan het goedmaken
van drie minuten kon er niet worden gerealiseerd.
In de laatste kilometers demarreerde Van Impe.
Het lukte hem weg te komen, maar niet voor lang.
Onder aanvoering van Eddy Merckx, die door een
verkoudheid zaterdag ook op enkele minuten was
gereden, werd hij teruggehaald.
Thevenet maakte zich in de sprint om de derde
positie niet druk. Zijn eerste plaats was niet in
gevaar gekomen. Pollentier was intussen bij Moser
weggesprongen en finishte met een voorsprong
van 1.49 minuten.
werd in de eindsprint op het
laatste moment verslagen door
Litsjasjov en de Tsjech Kubias.
De Rus was gisteren in eerste
instantie op weg zijn trui met
succes te verdedigen, maar
moest door twee lekke banden
lossen uit een kopgroep van
acht man. Mitteregger demar
reerde vervolgens, kreeg zijn
landgenoot Steinmayr mee en
won tenslotte de etappe. Van
Helvoirt was met zijn achtste
plaats de beste Nederlander.
Gerrie Knetemann heeft giste
ren de tweede profronde van
Haaksbergen gewonnen. De ren
ner van Gan-Mercier was tien
kilometer voor het einde op
jacht gegaan naar Wim de Waal
en Don Allan, die met Henk
Poppe en Günter Harritz al in.
de eerste van de vijftig af te
leggen ronden (in totaal hon
derd kilometer) uit het peloton
waren ontsnapt. Zij hadden één
ronde voorsprong opgebouwd,
maar moesten in het verdere
verloop van de strijd telkens
meer terrein prijs geven. Knete
mann voegde zich bij de vlucht
ers, maar ging kort daarop al
leen door.
Richard Bukachki is zaterdag in
een wegwedstrijd voor beroeps-
renners in Hamme negende ge
worden. Winnaar werd de Belg
Jo Berckmans.
De Belg Pol Verschuere heeft
gisteren de wegwedstrijd Parij-
sRoubaix voor amateurs ge
wonnen. Hij legde de 234 kilo
meter af in 6 uur en 25 minuten.
In Antwerpen heeft een Neder
landse amateurploeg een ploe-
genwedstrijd over honderd kilo
meter gewonnen.
Lubberding
heette de ren
ner, die het
spel van Ketting
door had. Zijn
inzicht was
goed voor de
zege.
(Van onze sportredactie)
ZWOLLE Peter Post is geen mannetje
dat erg gauw tevreden is. Vroeger, toen
hijzelf nog zo voortvarend de pedalen
rondranselde dat hij de basis kon leggen
voor een zonnige financiële toekomst,
was hij al keihard voor zijn concurren
ten en meedogenloos voor zichzelf. Nu,
als organisatorische kampioen van de
Rotterdamse Zesdaagse en als stalbaas
van T.I. Ralcigh eist hij van zijn werkne
mers dezelfde inzet en dezelfde presta
ties die hij vroeger zelf placht te leve
ren. Vanaf het moment dat Post vorig
jaar met veel tam-tam Roy Schuiten zijn
ploeg binnenloodste, kreeg Raleigh een
schitterende reeks successen, toch wat
beneden de wellicht wat te hoog, ge
stemde verwachtingen. Ergo: Peter Post
kon onmogelijk helemaal cohtent zijn.
Maar sinds zaterdag is daarin verande
ring gekomen.
In Zwolle strooide Post grif complimen
ten rond. Daar was ook alle reden voor,
want Aad van den Hoek was de formida
bele winnaar geworden van de eerste
Ronde van IJsselmonde, maar wat nog
belangrijker was: de overwinning was
het resultaat van perfect ploegenspel.
Daarom was Post behalve over Van den
Hoek ook razend enthousiast over een
Roy Schuiten (achtste) en Bert Pronk
(tiende). „Roy", sprak Post zijn volledig
leeg gereden kopman toe, „je hebt fantas
tisch gereden. Jammer dat je op,een paar
kilometer voor de streep werd terugge
pakt. Je reed als een trein. Dit was je
beste wedstrijd van dit jaar".
Maar de bekroning daarvan bleef uit,
omdat Schuitens medevluchter Harm
Ottenbros (Frisol) en Engclbert Opde-
beeck consequent weigerden kopwerk
voor hun rekening te nemen, nadat de
Zandvoortse tempobeul in Oostendorp
(176 kilometer) voor de zoveelste keer
een aanval had geopend. Op de IJssel-
brug bij Zwolle, op nauwelijks drie kilo
meter voor de meet liep de „missie-
Schuiten" stuk, maar zijn ploegenmaat
Bert Pronk zat klaar om de zaken op
nieuw naar Raleighs hand te zetten.
„Toen Roy, Ottenbros en Opdebeeck wer
den achterhaald", legde winnaar Van den
Hoek uit, „is Pronk meteen weggespron
gen. De groep reageerde onmiddellijk en
sprong meteen aan zijn wiel.Toen het
direct daarop stil viel, ben ik links van
Bert gedemarreerd. Ik kwam wel los en E
ben op het grote verzet („de dertien") E
doorgegaan naar de streep". Daar arri- E
veerde Van den Hoek met een voor- E
sprong van zeventien seconden en kon E
zodoende zijn eerste belangrijke zege be- E
halen. En met de andere paradepaardjes E
van Raleigh uitbundig.de lof van stalbaas E
Post oogsten. Ti Raleigh was de grote E
winnaar. De grote verliezer heette Frisol, E
ondanks de tweede en derde plaats van
Harm Ottenbros en Theo Smit. In het
wielrennen en zeker in het keiharde
profmétier telt immers alleen de eerste
plaats. De nederlaag van Frisol was des S
te groter omdat de ploeg van Piet Lie- E
bregts kwantitatief een meerderheid had
ten opzichte van Raleigh.
(Van onze sportredactie
STEIN Sombere en opgewekte gezichten
zaterdagmiddag aan de finish van de 27ste
ronde van Limburg in Stein. Tot de eerste
categorie behoorde de ploegleider van Ket
ting Shimano Wil Lambrichts. Wanneer in
een kopgroep van vijf renners drie renners
van een en het zelfde merk zitten, mag het
niet mogelijk zijn, dat de overwinning nog
aan de neus voorbij gaat. Toch was dat in
de Ronde van Limburg het geval. Frits
Schür, Albert Scheffer, twee routiniers en
nieuwkomer Henk Rijks uit het Gelderse
Dinxperlo bleken niet in staat Henk Lubber
ding van Jan van Erp van de overwinning
af te houden.
SSS De renner uit Voorst had, ondanks de felle
aanvallen, van vooral Schür en Scheffer, die
in de slotfase de beslissing wilden forceren,
nog genoeg kracht en snelheid over zijn riva
len in de laatste meters te verslaan. Ton ter
Harmsel, de renner uit de Amstelploeg, maak
te de druiven voor Ketting nog eens extra
zuur, door zich tussen Schür en Scheffer te
plaatsen en daardoor deze laatste van het
ereschavot te verdringen. De genoemde vijf
renners hadden samen met Jo Klaassen en
Bert Scheuneman die na 113 kilometer moes
ten afhaken, vanaf acht kilometer na de start
de strijd gedicteerd. Toen al, in de afdaling
van de Slingerberg, viel de beslissing. In
Valkenburg, na 46 kilometer, hadden de zeven
leiders al twee minuten en tien seconden.
Henk Lubberding: „Toen begon ik er pas in
te geloven. Het peloton wandelde. Bij ons ging
het ook niet zo hard, daar was het veel te
warm voor, maar toch bleven we gestaag
doorgaan".
Een tegenaanval van Gerard Tabak en Jo van
Pol mislukte. Wel werd bereikt dat de groep
van ruim honderd renners in vele stukken
uiteen viel. Na een fel gevecht op de steeds
weer opdagende Limburgse heuvels, kwamen
de eerste en tweede groep bij elkaar. De rest,
bij elkaar bijna zeventig renners, was be
dankt. Diverse favorieten, zoals Piet van der
Kruijs, Toine van de Bunder en Peer Maas,
hadden de strijd toen al gestaakt. Op de
Vijlerberg werd voor de kopgroep 2.45 minu
ted voorsprong gemeten. Schür reed vooraan
lek maar kwam zeer gemakkelijk zijn plaats
weer innemen. Op de Geulehemerberg, na 140
kilometer, trachtte eerst Scheffer en daarna
Schür alleen weg te komen. Maar de attente
Lubberding haalde hen terug. Vanuit het pelo
ton was inmiddels de Rotterdammer Lou
Verweij op zoek naar de kop gegaan. Een
hopeloze onderneming, die dan ook geen kans
van slagen had. De kopgroep, die Scheune
man en Klaassen had verloren, reed met
steeds dezelfde voorsprong naar Stein. Daar
zette Scheffer zijn ploegmaat Schür eerst uit
de wind en trachtte hem vervolgens te lance
ren. Lubberding had echter het spel van
Ketting doorzien en versloeg Schür op twintig
meter voor de eindstreep
Wereldkampioen
Er leek een verwarde si
tuatie te zijn ontstaan
rondom Ton Sijbrands.
Mondeling had hij de
Amsterdamse vereni
ging VAD toegezegd zijn
eerste stoel bij het Haag
se RDG te zullen verui
len voor die in de hoofd
stad. Beide partijen zou
den tot 1 juni hierover
zwijgen. Toen die datum
verstreken was, lichtte
de voorzitter van VAD
een bevriende relatie in,
die dammedewerker van
een dagblad is. Deze liet
zich de 'vette kluif' niet
ontglippen en publiceer
de. Sijbrands, dit lezend,
schrok omdat hij van
gedachten bleek te zijn
veranderd en toch bij
RDG wilde blijven. Van
daar het welles-nietes in
diverse publikaties. Ton
Sijbrands blijkt over
een transfer toch te ge
makkelijk te denken en
vergeet wellicht dat hij
wereldkampioen is, en
dat is niet de eerste, wel
de beste. Hij dient zich
dat te realiseren en er
naar te handelen.
Onvolwassen
Om er nog maar eens op
terug te komen, ook een
Willem van Hanegem zal
zich eindelijk eens die
nen te realiseren dat hij
iemand is die in het mid
delpunt van de belang
stelling staat. Waarom
zou men hem niét gelo
ven als hij pertinent be
weert niet meer te willen
voetballen of zeker niet
meer voor Feyenoord te
willen spelen, en derge
lijke zaken. Het is voor
voetbalminnenden even
eens een klap als hij een
interland afzegt via zijn
clubarts die duidelijk als
zijn mening verkondigt
dat hij er niets voor
voelt om voor de Krom
me als boodschapper te
fungeren. En als coach
Knobel dan over een
misverstand spreekt en
kennelijk geen dagbla
den leest waarin arts
Abarbanel zich distan
tieert van zijn 'opdracht'
is ook hier sprake van
onvolwassen benaderen
van een kwestie die niet
het vergaan van de we
reld raakt maar wel bij
velen een merkwaardige
kijk op de professionele
voetbalwereld doet ont
staan.
Sponsors
Het 'hosanna' waarmee
destijds de sponsors
werden bihnengehaald,
is bij vele verenigingen
verstomd. Sponsoring
hangt voor een zeer
groot deel af van de eco
nomische toestand in
het algemeen en de fi
nanciële ontwikkeling
van het sponsorende be
drijf in het bijzonder.
Helaas gaat het niet zo
goed in verscheidene be
drijven. De verenigingen
merken het maar al te
goed. Dat is jammer,
zoals ook betreurd moet
worden dat met het. ver
dwijnen van sponsors de
competities minder inte
ressant zullen worden.
De clubs die nog ge
steund worden, zullen
de dienst uitmaken. Het
aantal bijlopers zal he
laas groeien.
Maatstaven
Het streven van de Rijs-
wijkse organisatoren
een jeugdinterland
zwemmen te houden, is
prijzenswaardig. Maar
doe het dan ook volgens
de gangbare maatsta
ven. De gatsometer, in
geburgerd bij het zwem
men van internationale
allure, werd node ge
mist. De jury moest zich
behelpen met handtij
den. Ook op de afbake
ning van de diverse ba
nen viel veel aan te mer
ken. Sinds de Olympi-:
sche Spelen van Mun-
chen 1972 wordt uiterst:
modern materiaal ge
bruikt, dat de golfslag
tot het minimum be
perkt. Maar ook dit ma
teriaal ontbrak.
