De toren me
honderd verdiepingen
Belgisch parlement
wenst controle op
enorme wapenexport
Juniorhoek
DE AVONTUREN VAN PIET POTLOOD
Paulus de Boskabouter De Kraakvogels
Suske en Wiske Beminde Barabas
Lucky Luke De erfenis van Rataplan
ZATERDAG 31 MEI 1975
LEIDSE COURANT
PAGINA 18
iiiiiiiii
•u
a o «5
Op een hete zomerdag zat een
mooi meisje even in haar broers
tuin. om zich wat koelte toe te
wuiven. Er begon een heel licht
briesje te waaien, haar haren
bewogen zacht heen en weer.
Maar plotseling veranderde dat
vleugje in een wervelwind en de
lange meisjesharen begonnen
wild om haar hoofd te zwieren.
Nog vóór zij ze met de handen
bijeen kon binden, ging de wer
velwind over in een orkaan, die
haar uit de tuin wegrukte en
door het luchtruim meevoerde.
De wapperende haren leken op
reusachtige vleugels. Het meisje
werd met zulk een vaart voort
gejaagd, dat zij de ogen moest
sluiten voor de wind en de dui
zelingwekkende snelheid. Pas
toen ze met een bons ergens
neerviel, durfde ze weer rond te
kijken: Ze zat boven op een
toren die honderd verdiepingen
hoog was. Het was de toren die
je vanuit haar broers tuin heel
in de verte op een berg zag
staan. Op het platdak van die
toren had de wind haar laten
vallen naast een deftig in het
zwart geklede jongeman. Hij
stond daar tussen allerlei instru
menten waarmee men sterren
bestudeert „Welkom", zei hij te
gen het meisje, „ik ben sterre-
kundige en weet ook alles van
het weer af. Dat de wervelstorm
in aantocht was, had ik al be
grepen. Daarom ben ik naar
boven geklommen om mijn in
strumenten vast te sjorren. Er
is gelukkig niets weggewaaid,
maar er is wel iets komen aan
waaien: een mooi knap meisje
dat de hemel voor mij heeft
bestemd, dat staat vast". Hij
was een knappe en hoffelijke
jongeman. Welk meisje zou daar
niet gevoelig voor zijn?
Het tweetal daalde de ladder af
tot aan de hoogste verdieping.
Na de ladder weggenomen te
hebben, leidde de gastheer zijn
gast naar een rijk ingerichte
kamer en bereidde een feest
maal. Hij dronk het meisje toe
met wijn en zei: „Op onze verlo
ving. Blijf een maand hier zodat
we elkaar goed kunnen leren
kennen. Daarna trouwen we in
het dorp waar je vandaan
komt".
Het meisje installeerde zich op
die honderdste verdieping, waar
kasten met kleren en laden met
sieraden tot haar beschikking
stonden. Maar elke morgen ging
haar verloofde weg naar werk
zaamheden waarover hij niet
sprak. Als hij was afgedaald
van de trap naar de 99ste ver
dieping, liet hij diè trap omlaag
zakken tot onder de vloer zodat
je er niets meer van zag. Zo zat
het meisje op haar honderdste
verdieping gevangen. Maar als
hij 's avonds weer terugkeerde,
bracht hij allerlei dingen mee
die zij kon nodig hebben: heer
lijke spijzen en dranken, nog
meer kleren en snuisterijen,
handwerken en muziekinstru
menten, verf en penselen, tel
kens wat anders. Hij hing zelfs
kolossale edelstenen aan het
plafond van de kamer waardoor
de honderdste verdieping baad
de in een zee van diamanten
licht Dat was wel nodig, want
vóór de sterrekundige 's mor
gens vertrok, sloot hij steeds de
luiken voor de vensters, zeg
gend: „Er kon wel weer eens
een wervelstorm opsteken en
dan word je nog door het ven
ster weggerukt. Ik moet dus wel
sluiten voor ik ga. Maar van
avond kunnen we nog van de
zonsondergang genieten".
Het meisje had alles wat haar
hartje begeerde, maar toch voel
de zij zich niet op haar gemak.
De jongeman was na enkele we
ken zo' aan het meisje gewend
geraakt, dat hij op een morgen
vergat de vensters en luiken te
sluiten. Eindelijk kon ze over
dag naar buiten kijken en toen
haar verloofde alle trappen was
afgedaald, leunde ze met de ar
men in het raamkozijn. Tot haar
grote schrik zag zij hoe hij naar
buiten kwam in heel andere kle
ren: hij droeg een bonte cape
waaronder een zwaard en
sabel uitstaken. Hij had grote
pistolen in zijn gordel en of
schoon hij een breedgerande
hoed op het hoofd gedrukt had,
zag zij nog juist dat een masker
het gezicht bedekte. Een rover,
dèt was hij! En alles wat hij
's avonds mee naar huis bracht,
was roversbuit! Wanhopig barst
te ze in tranen uit, maar als je
alleen bent, raak je gauw uitge
huild. Zij keerde terug naar het
raam en tuurde naar een moge
lijkheid om te kunnen ontsnap
pen.
Er kwam een wandelaar aan,
onder langs de berg. Zij riep,
maar de toren was zo hoog dat
haar stem niet gehoord werd.
Zij zwaaide met haar armen,
maar de wandelaar keek niet
op. Toen griste ze haar oude
kleren op en gooide die het
raam uit Ze fladderden naar
beneden en vielen de wandelaar
voor de voeten.
De man raapte de kleren op en
keek naar de toren. Zijn ogen
zochten de raampjes af, tot hij
achter het allerhoogste venster
een nietig meisjesfiguurtje ont
dekte. Toen dacht HIJ: „De
dochter van onze buurman is
toch door een wervelstorm weg
gerukt zou zij dat zijn? Maar
waarom komt zij niet naar be
neden? Zou ze vastgehouden,
worden?" Hij spoedde zich naar
huis en liet de kleren van het
zusje zien aan de broer, die zo
sterk en moedig was als een
beer. De sterke broer nam een
bijl en een lang. dik kabeltouw,
ging naar de hoge toren die je
vanuit zijn tuin in de verte zag
oprijzen en verstopte zich in het
gras van de berg.
Toen de zon begon onder te
gaan, kwam de jonge rover de
berg opklimmen. Aan de voet
van de toren gekomen, deed hij
zijn masker af, legde zwaard,
sabel en pistolen neer en trok
zijn roverskleren uit Hij ging
naar een nis, waarin een ijzeren
kist stond. Daaruit haalde hij
zwarte kleren om er zich deftig,
in te kleden als een sterrekundi
ge. Maar nog vóór hij de eerste
trap van de toren wilde bestij
gen, viel de broer op hem aan.
Hij hoefde de bijl niet te gebrui
ken om de ongewapende sterre
kundige te overmeesteren en op
te sluiten in de kerker onder de
toren.
De broer beklom negenennegen
tig trappen, maar verder kwam
hij niet Hij zag niet dat de
honderdste trap neergelaten
was en onder de vloer verbor
gen. Maar hij bond zijn kabel
touw vast aan de bijl, wierp uit
alle kracht de bijl naar boven
zodat de scherpe kant onwrik
baar vast in de muur zat, en
trok zich aan het touw omhoog.
Daarboven vond hij zijn zusje,
dat lachte en huilde tegelijk. Zij
liet zich met gesloten ogen van
angst langs het touw naar bene
den glijden, holde negenenne
gentig trappen af naar de veili
ge grond en rende met haren
die wapperden als vleugels naar
huis.
De broer rekende af met de
rover, maar hoe hij dat deed,
weet geen mens. Wel weet iede
reen dat het meisje sedertdien
de eigenaardige gewoonte had,
alleen maar in de tuin te willen
zitten met een kabeltouw, waar
van het ene einde om haar mid
del was geknoopt en het andere
aan haar broers bijl, die muur
vast in een dikke boom was
geslagen.
Maak de hokjes met de stippen zwart met een potlood en
je krijgt een dier dat je beter maar wat uit de buurt kan
blijven.
De Spaanse schrijver Cervantes heeft in zijn fantasie de figuur
Don Quichotte laten ontstaan. Je hebt er misschien wel eens
van gehoord. Don Quichotte was altijd met zijn dienaar Sancho
Pancha, reed altijd op een paard en droomde dat hij een rijke,
dappere ridder was die de arme mensen verdedigde en allerlei
monsters te lijf ging. Die monsters waren in werkelijkheid windmo
lens zodat Don Quichotte helemaal voor niets vocht. Men zegt
dan ook wel eens: hij vecht tegen windmolens, wat betekent dat
je tegen iets vecht wat toch geen zin heeft. Op de tekening zie
je Don Quichotte op zijn paard en achter hem Sancho Pancha.
op zijn ezel. Want verschil tussen meester en knecht moest er
zijn.
OPLOSSING
VORIGE
Deze delen hoorden bij el
kaar: 1 - 12 - 15; 2 - 11 -
16; 3 - 8 - 18; 4 - 7 - 14;
5-9-13;6-10-17.
Nee, je moeder moet de garen
klosjes niet weggooien. Ze kan
ze beter aan jou geven. Kijk maar
eens op de tekening wat je ervan
kunt maken. Armen en benen
maak je van pijpreinigers. Alles
kleuren en je hebt leuke figuur
tjes.
(van onze correspondent Jan
Schils)
BRUSSEL Het Belgische so
cialistische parlementslid J.
Glinne heeft samen met colle
ga's van de Christelijke Volks
partij (CVP), het FDF (front
der francofonen), de Volksunie
en de communistische partij
van België een wetsvoorstel in
gediend dat een einde moet ma
ken aan de illegale export van
wapens vanuit België. Zoals be
kend kwam de Belgische wa
penhandel onlangs in het
nieuws naar aanleiding van
onthullingen door een Brussel
se universiteitsprofessor die be
weerde dat België, en speciaal
de FN-fabrieken in Herstal bij
Luik, elk jaar miljarden francs
verdient door de verkoop van
wapens aan landen die daarmee
de meest elementaire mensen
rechten schenden- Zo werden
Belgische wapens gebruikt
voor volkerenmoord in Boe-
roendi en Biafra en in een meer
recent verleden ook in Angola
en Chili, respectievelijk tegen
de bevrijdingsbewegingen al
daar en tegen de aanhangers
van wijlen president Allende.
De Belgische wapenhandel ge
niet een haast onbeperkte vrij
heid. Zwaarbewapende ge
vechtswagens kunnen gemakke
lijk het land verlaten, omdat zij
een exportcertificaat „auto of
landbouwvoertuig" opgelegd
krijgen. Controle op de uitvoer
van wapens bestaat nauwelijks.
De Belgische wapenindustrie
voorziet bovendien in werkgele
genheid voor een goede 13.000
mensen, reden waarom zelfs de
vakbonden bereid zijn een oogje
dicht te knijpen als er praktij
ken aan 't licht worden gebracht
die niet door de beugel kunnen.
Het 'initiatief-wetsvoorstel wil
nu dat de export en transit van
oorlogstuig verboden wordt
naar landen die de mensenrech-
ten schenden, naar landen die
met deze wapens het recht op
zelfbeschikking beknotten, en
naar landen die krachtens inter
nationale beslissingen door een
wapenembargo zijn getroffen.
De indiener van het wetsvoor
stel. de socialist J. Glinne.
noemde met name Chili, Brazi
lië en Zaire, landen die van
Belgische wapens verstoken
zouden moeten blijven.
Controle
In het wetsvoorstel is' ook een
controle-systeem ingebouwd,
dat in theorie misschien water
dicht mag heten, maar in de
praktijk gemakkelijk kan wor
den ontdoken. Het Belgische
parlement zou namelijk als con
trole-orgaan moeten worden
aangewezen. Het zou de be
schikking moeten krijgen over
een lijst van per jaar in België
geproduceerd oorlogstuig en
van alle wapenexportvergunnin
gen.
De verbodsbepalingen zouden
ook van toepassing moeten zijn
op de wapens die uit het buiten
land via België verscheept wor
den (zoals bijvoorbeeld de V.S.
via de haven van Zeebrugge
naar Israël), maar omdat het
buitenland gemakkelijk foefjes
kan uithalen met de uiteindelij
ke bestemming van deze wa
pens, acht Glinne controle op
dit punt haast onmogelijk.
Werkgelegenheid
De uiteindelijke bedoeling van
de indieners van het wetsvoor
stel is de wapenproduktie en
-export zodanig aan banden te
leggen dat het over enige tijd
nog de vraag is of het wel inte
ressant is om in België langer
wapens te smeden. Omwille van
de werkgelegenheid, speciaal bij
FN in Herstal, willen de vak
bonden nu nog niets weten van
een drastische aanpak van de
wapenproduktie als er geen
werkgelegenheidsalternatief is.
In EEG-verband is het tot nog
toe onmogelijk gebleken iets
aan de wapenproduktie en -han
del te doen. Landen als Fran
krijk, West-Duitsland, Italië en
Groot-Brittannië hebben tè gro
te belangen bij deze tak van
industrie, dat zij zich verplicht
zouden voelen om koplopers te
worden bij het streven naar eni
ge legalisering. Nederland heeft
op dit punt wellicht de meest
concrete ideeën ontvouwd, maar
verder dan de bureaulade zijn
ze tot nog toe nauwelijks geko
men.
M-87 Voor Paulus nog meer goede
woordjes voor de kraakvogels kon
doen, werd hij door Oehoeboeroe
ter verantwoording geroepen.
'Hoor eens Paulus, ik heb jou hier
niet naar toe gevlogen om voor die
rare vogels te pleiten. Als ze hier
in het bos blijven, kunnen we er jou nog wel iets aan?' "lot uw
buitengemeen nogal wel zo tame- orders,' riep Krakras, 'ik bedoel
lijk veel last van hebben.' 'Gelijk tot mijn orders.' Toen wendde Eu-
heb je.' grinnikte Eucalypta. 'Ik calypta zich tot de kraakvogels en
geloof dat ik bijna een domme riep: 'Vooruit lummels, laat eens
streek had uitgehaald. Hoe zit het, zjen wat je waard bent!'
generaal, durven die soldaten van
H f WAT KRIJ- J
/f "V &SN we HOU:
.JTr-rf, V HIJ VALTM'H
fT\" f-J_j.BAAeAAH!
.(LAATL°S>
'eLr ^M Vkataplan!
•M' s-- k T35-
