Liever sambo in Moskou
dan worstelen in Montreal
Simpele beweging Borstlap
hield titelkans HCKZ in tacl
H
r imnL
«é&W
ÉÉM
Oefening 200
strafcorners
hielp niet
Kippepootjes zorgden voor energie
tijdens wereldduurrecord voetbal
'fi&i
ra
HGC EN
NIJMEGEffj
MATIG
CHRIS DOLMAN: TWINTIGSTE KAMPIOENSCHAP
LEIDSE COURANT
PAGINA 20
UTRECHT Tjeerd Borstlap genoot
van de over hem uitgestrooide com
plimenten. Met een simpele stickbe
weging halverwege de tweede helft
van het belangrijke treffen met Kam
pong had Borstlap een gouden pass
van Ties Kruize verzilverd en deze
treffer betekende de winst met 21.
De linksbuiten van HCKZ was daar
om zo ingenomen met zijn doelpunt,
omdat hij een kwartier eerder hope
loos had gefaald in een volkomen
identieke situatie. Zijn harde uithaal
na een voorzet van de ver opgerukte
Irving van Nes ging vanuit vrije posi
tie een meter naast het doel van Toft.
„Die ballen lijken gemakkelijker dan
ze zijn", verldaarde Tjeerd Borstlap
na afloop. Ze komen laag aan, maar
elke oneffenheid op het veld kan er
voor zorgen dat zo'n bal net over de
punt van je stick glijdt. Maar die twee
voorzetten van rechts waren ideaal. Ik
had ze eigenlijk allebei moeten benut
ten".
Tjeerd Borstlap deed dat niet, waar
door de spanning in het duel tussen
de achtervolgers van Amsterdam, dat
het weekeinde inging met een punt
voorsprong, bleef gehandhaafd tot
ruim tien minuten voor het einde.
Opnieuw leek toen één van de vele
Haagse aanvallen op niets uit te lopen
toen de sterk spelendè Utrechtse aus-
putzer Jebbink met een resoluut ge
baar" opruimde na een actie van Ties
Kruize. Jebbink plaatste vervolgens de
bal naar zijn linkerverdediger Botje,
die zich evenwel de bal liet ontfutselen
door de attent meegekomen Ties Krui
ze. Deze rukte op naar de achterlijn
en lanceerde een harde, lage voorzet,
die door de verdedigers van Kampong
werd gemist, maar niet door Tjeerd
Borstlap, die ongehinderd doelman
Toft was op de lijn van zijn doel
blijven staan kon raak schieten. „Ik
heb dit seizoen slechts tweemaal eer
der een doelpunt gemaakt", vertelde
de verheugde Haagse linksbuiten.
„Net zo'n doelpunt werd tegen HGC
afgekeurd. Maar ik ben blij dat hij er
nu in ging".
De treffer van Tjeerd Borstlap bete
kende de bevestiging van de betere
vorm van HCKZ in de tweede helft.
De Hagenaars hadden in de eerste
periode bepaald niet imponerend
geacteerd.Zij konden in de laatste
tien minuten van de eerste helft we
liswaar een overwicht opbouwen,
maar de acties verliepen geenszins
overtuigend. „Ik vond het een beetje
een lauwe wedstrijd", zou doelman
Derek Doyer later verklaren. Het was
helemaal geen topwedstrijd.
Doyer beleefde trouwens al na zes
minuten een uiterst onplezierig ogen
blik. Bij de tweede strafcomer van
Kampong kon Haje de Lange niets
anders doen dan zijn voet achter de
bal te plaatsen na een harde inzet van
Paul Litjens. Dat betekende in die
prille openingsfase een strafbal voor
de Utrechters, welke door Litjens
werd benut. 1—0. HCKZ leek een
moeilijke middag tegemoet te gaan,
want Kampong speelde in die periode
energieker en zelfbewuster. Maar de
ommekeer kwam al snel. Want nog
geen drie minuten na de treffer van
Litjens mocht Ties Kruize een strafbal
nemen, nadat één van de Haagse aan
vallers onreglementair was gestuit.
Ook Kruize maakte geen fout: 13.
'V
»&y
V V
s
meende overtredingen viel er weinig
te genieten.
Er werd voornamelijk op het midden
veld geopereerd, waardoor het aantal
mogelijkheden voor beide doelen ui
terst beperkt bleef. Botje voor Kam
pong en Hans Kruize, Van Nes en
Ties Kruize voor HCKZ noopten de
respectieve doelverdedigers Doyer en
Toft tot actie, maar erg attractief was
het allemaal niet. HCKZ kon evenmin
effect sorteren met zijn strafcorners,
waarvan de Hagenaars er in de eerste
helft overigens slechts twee kregen
toegewezen. „We hebben de afgelopen
week tweehonderd strafcorners geoe
fend", vertelde coach Ab van Grim
bergen later. „Ze gingen er allemaal
keurig in. Maar in een wedstrijd is het
natuurlijk anders". Dat bleek, want de
combinatie Hans Kruize-Ron Steens-
Ties Kruize kon niet eenmaal tot re
sultaat komen.
Soepeler
Matig niveau
Na deze enerverende momenten ont
stond een op matig niveau staande
ontmoeting. In de acties van beide
ploegen was weinig lijn te ontdekken
en doordat de scheidsrechters zeer
veelvuldig floten voor al of niet ver-
v heat-
«stófte*-
v
Een symbolische foto. Het hockeyseizoen is bijna achter de rug. Aanstaande zondag vallen de
beslissingen in de competitie.
In de tweede helft verliepen de Haag
se acties soepeler. „Er waren twee
grote tactische fouten gemaakt in de
eerste helft",meende Van Grimber
gen. „Het middenveld van Kampong
kon te veel gemakkelijk aannemen en
onze vrije slagen werden te traag
genomen.
"HCKZ nam deze instructies ter harte
en het gevolg was dat de Hagenaars
aanzienlijk sterker werden. Doordat
De Lindt kundig Litjens uitschakelde
kon HCKZ, dat overigens de niet fitte
Tim Steens verving door Thierry, een
meerderheid creëren dat dan uiteinde
lijk resulteerde in de treffer van
Tjeerd Borstlap. „Volgende week
moet het dan gebeuren", zei deze later.
Dankzij zijn belangrijke doelpunt kan
HCKZ het duel tegen Amsterdam met
vertrouwen tegemoetzien.
FRANK WERKMAN
(Van onze hockeymedewerkei
DEN HAAG - Naast de toppi
Kampong - Klein-Zwitserlan
(1-2) kwamen HGC en Nijmege
in een matig tot slechte wei
strijd tegen elkaar in het vel
op de Roggewoning.
Cees van Stiphout zorgde al n
drie minuten voor een vooi
sprong voor de Nijmegenare
(0-1), maar Job van der Hav
nivelleerde e.e.a. nog voor
uit een strafcomer (1-1),
mee hij tevens de einduitsla
bepaalde. Veel had deze wei
strijd niet om het lijf, behalv
misschien het afscheid van
HGC'ers Frank Verweyen
Reinout van Lennep. Het wa
een rommelige aangelegenheii
waarbij wederom het geruch
de ronde deed dat HGC'er "i
hart en nieren" Wouter Leefe
alsnog zijn club zal verlatei
Klein-Zwitserland? Misschien.
EMHC verloor van Tilburg (2-1
- realiseert Bart Taminiau ee
concentratie van topspelers i
Tilburg? - waardoor de langver
wachte degradatie na die vai
Groninger Studs eindelijk eei
feit werd.
HCKZ
Kampong
Hattem
HGC
Schaerweyde
Mep
Tilburg
Nijmegen
HTCC
EMHC
21 14 5 2 33 38-1
21 14 3 4 31 45-1
21 10 8 3 28 34-2
21 8 7
21 7 6 8 20 20-3
21 6 7 8 19 32-3
21 8 1 12 17 25-3
21 3 9 9 15 14-2
5 12 13 15-3
8 12 10 13-3
DEN HAAG Zijn werkzaamheden veroorloofden
hem niet eerder dan half vijf in de vroege zondagoch
tend naar bed te gaan. Zes uur later stond Chris
Dolman in de sporthal „Overboseh" te Den Haag
waar gisteren het toernooi om de Nederlandse titels
Grieks-Romeins worstelen werd gehouden. Chris Dol
man moest daarvoor&?,.verweven ook nog eerst uit
Amsterdam komen. Weer zes uur later stond Chris
Dolman op het schavotje om te worden gehuldigd als
kampioen in het superzwaargewicht. Het was zijn
dertiende kampioenschap. Bovendien was hij al vier
maal Nederlands kampioen power lifting en verzamel
de hij drie judotitels, zodat Chris Dolman tevreden
kon constateren dat hij gisteren zijn twintigste Neder
landse titel had behaald.
Temidden van de zeventig wor
stelaars die in de diverse catego
rieën om de hoofdprijs streden,
was Chris Dolman de enige die
ïen redelijke kans maakt te
morden uitgezonden naar de
Dlympische Spelen van Mont
real. Vlak nadat hij zijn partij
egen Gerrit du Prie in een kor-
e spanne tijds had gewonnen
jndanks het feit dat Du Prie
evoren had gezegd: „Het wordt
ijd dat ik hem nu eens pak"
leed Chris Dolman de ietwat
jnthutsende mededeling: „Mont
real interesseert me weinig. Ik
ïeb het erg druk met mijn werk
•n ik ben bezig een huis te
jouwen. Voorts worstel ik liever
Tije stijl en doe ik nog liever
ambo. Dat staat op de Spelen
•an 1980 in Moskou op het pro-
jramma en daar ga ik naar toe
ïr werd over het algemeen ge
lucht gestreden in de titelstrijd,
vaarvoor het Haagse Simson/K-
>0 de organisatie op zich had
'enomen. Secretaris Dick Sch-
teider: „Het is wel de laatste
.eer, want het is niet meer op
e brengen. We organiseren over
wee weken ook het toernooi
rije stijl en met dit kampioen-
chap mee kost ons dat zo'n
ierduizend gulden. Dat is niet
leerop te brengen voor een
ereniging, maar niemand wilde
rganiseren en dus hebben wij
et toch maar gedaan". Een
oortreffelijke organisatie overi-
ens van een toernooi waarop
e technieken niet bepaald zo
verweldigend werden gede-
ïonstreerd.
"hris Dolman: „Het worstelen
i veranderd, ook internatio-
aal. Het gaat nu meer op het
leeds bezig zijn, om het knok
en. De ontwikkeling in tech-
iek gaat achteruit, rnaar dit is
u eenmaal de nieuwe stijl".
iorm gehaald
iternationaal staat het vader-
.ndse worstelen op een laag
itje. Op Europese kampioen-
•.happen zou vrijwel elke Ne
derlandse worstelaar binnen de
kortste keren op touché worden
uitgeschakeld. Uitgezonderd
Chris Dolman die drie weken
geleden nog uitkwam op de Eu
ropese kampioenschappen vrije
stijl in Ludwigshafen. Daar
maakte hij onbeslist tegen de
recent wereldkampioen gewor
den Roemeen Simon. Dolman:
„Ik stond met 146 voor toen
de derde ronde begon. Op con
ditie moest ik het toen laten
afweten. Logisch, want ik kan
maar een paar keer per week
trainen en Simon staat elke dag
zo'n zes uur op de mat. Toch
dacht ik na die prestatie, want
dat was het toch: dat opent
perspectieven voor Montreal,
vooral omdat het vrije stijl was.
De norm voor de Spelen heb ik
gehaald. Je moet bij de laatste
acht van de wereld zijn en ik
ben nummer vijf. Toch interes
seert het me niet zo veel".
Het is geen onwil van Dolman,
noch gebrek aan interesse. Hij
is een sportman tot en met die
niet te beroerd is om, ondanks
moeilijke omstandigheden de
klacht van zo veel topsporters
in ons land zich geheel in te
zetten. Vorig jaar vroeg zijn
vriend Wim Ruska, toen nog
bondscoach van de Budobond,
hem in te vallen bij de Europese
judokampioenschappen voor de
geblesseerd geraakte Adelaar.
Dolman had twee jaar niet aan
judo gedaan, maar ging mee en
verwierf ook nog zilver. „Het
was tegelijk de laatste keer dat
ik weer judo deed".
Chris Dolman is verslingerd aan
sambo, waarin veel judo is ver
wezen en de officiële derde wor-
stelstijl is, waarvan in november
het eerste toernooi om het Ne
derlands kampioenschap wordt
gehouden, in Amsterdam.
In Rusland, waar een enorm
aantal sambo-beoefenaars is,
heeft Chris Dolman zijn naam
al gevestigd. Vandaar zijn grote
wens om aan de Spelen van
1980 deel te nemen. „Dan ben
ik nog niet te oud, dat haal ik
wel".
Ondanks die voorkeur liep
Chris Dolman simpel naar zijn
dertiendeworsteltitel. Hij zette
zijn honderdenzeventien kilo in
tegen Gerrit du Prie, die nog
wat zwaarder is. Dolman: „Du
Prie is een oersterke kerel. Hij
was diverse malen kampioen ge
wichtheffen en is recordhouder
power lifting. Maar absoltute
kracht is iets anders dan mat-
kracht". Du Prie ondervond hel
en pleegde „zelfmoord" op de
mat door Dolman gelegenheid
te bieden hem met zijn grotere
techniek af te straffen. Zo ver
ging het ook De Winter, die
Recordhouder
Met zijn respectabel aantal titels
is Dolman evenwel nog een aar
dig stuk verwijderd van de at
leet met wie hij altijd traint en
'van wie hij de beginselen heeft
geleerd, Gerrit Vogelzang die
voor de tiende keer in successie
zwaargewichtkampioen werd en
zijn zeventiende Nederlandse
worsteltitel in totaal behaalde,
waarmee hij onaantastbaar re
cordhouder is. Tot nu toe, want
Vogelzang behaalde zijn indruk
wekkend kampioenschap terwijl
hij binnenkort tweeënveertig
jaar wordt. „Ik ben een laat
bloeier, pas begonnen toen ik al
twintig was".
En dat is rijkelijk laat voor
worstelen dat niet zo aan de
weg timmert, maar momenteel
een grote vlucht neemt, vooral
onder de jeugd. Dick Schneider:
„Op onze vereniging hebben we
een stuk Qf vijftig jeugdleden.
Wat is er heerlijker voor die
jonge knapen om lekker te
stoeien, want dat doen ze. En
dazn brengen wij ze tegelijk de
grepen bij". Dat zal binnenkort
gebeuren in een gebouw aan de
Hooftskade, dat de gemeente
Simson/KDO ter beschikking
heeft gesteld. Na verbouwing
Chris Dolman (nog zonder baard) nam zijn dartiende titel als routine
kwestie in ontvangst. Worstelen Grieks-Romeins vindt hij aardig, vriji
stijl interessanter maar sambo is zijn favoriet.
man (Hercules, A'dém). 2. M, Valiz
(KDO. Venlo); 74 kg 1. H. Worst (D
Halter). 2. A. Stijlaard (SDZ, Ut
recht). 82 kg.: 1 R. Nutj (Herculesl
2. N. Kooyman (De Halter); 90 kg.
1. A. de Rooij (De Halter), 2. A
Postma (alg. lid, Nieuwenhagen); 101
kg.: 1. G. Vogelzang (Hercules). 2. G
Niesten (Simson/KDO), 3. R. Weste
rik (Samson, Hengelo); Superzwaar
1. Chris Dolman (Hercules), 2. G. dl
Prie (SSS, Alkmaar); 3. M. de Wintel
(De Halter).
HERMAN VAN BERGEJk
grote rulrhtt}.';yv,br. gewicfetshef-
fen, iden^ yóbr worstéléri'M kan
de Haagse krachtspórtvereni- -
ging zich nog meer öntplooienJ
"Uitslagen: 48 kg.: 1. Van Houten
(Sandow, Haarlem), 2. R. v. Rijn
(Simson/KDO, Den Haag; 52 kg.: 1.
J. Durant (Sandow), 2. R. Cornelisse
(Achilles, Arnhem), 3. R. v.d. Berg
(Simson/KDO); 57 kg.: 1. L. Horsch
(Simson, Schaesbcrg), 2. H. v.d.
Kerkhof (Sandow); 62 kg.: 1. G. v.
Tssel (De Halter. Utrecht), 2. C. v.d.
Linden (Sandow); 68 kg 1. R. Brink-
LEERSUM Officieel heette
het een poging het wereld
duurrecord voor voetbalteams
te vestigen; de argeloze voor
bijganger zal echter geen mo
ment vermoed hebben dat de
tweeentwintig spelers van de
voetbalvereniging HDS die
zaterdagavond om een uur of
zes zich uiterst moeizaam
over het veld voortbewogen
juist daar mee bezig waren.
Nu droeg ook de entourage er
op geen enkele wijze toe bij
er de aandacht op te vestigen
dat hier een bizondere presta
tie werd geleverd. Alleen de
uit een luidspreker klinkende
muziek bevestigde het gege
ven dat er toch echt iets aan
de hand was. In ieder geval
slaagde men wel. 's Morgens
om tien uur begonnen stapte
men om half acht zoals dat
heet moe maarvoldaan van
het veld. Door achter elkaar
vijf wedstrijden te spelen was
de Sportvereniging IIDS als
eerste in het bezit gekomen
van de titel "wereldduurre-
cordhouder voetbal".
Het doel was bereikt, maar als
geheel was het toch tegenge
vallen. Vooral omdat de bezoe
kers het lieten afweten, slechts
vierhonderd keer mocht de
verkleumde mevrouw aan het
hek een kaartje afscheuren en
een gulden ten bate van het
goede doel in ontvangst ne
men. Organisator en ook vice-
voorzitter van HDS Kees Jan
sen: "We zijn ervan overtuigd
dat als we meer aan de om
lijsting hadden gedaan er
meer mensen waren gekomen.
Als je vraagt aan een paar
parachutisten om een spronge
tje te maken dan trekt dat
weer enkele tientallen mensen
meer. Maar dit is opgezet als
een festijn voor de spelers,
niet voor het publiek." Daar
om was het ook des te triester
voor die zelfde spelers dat zij
moesten spelen op een gras
veld waarop slechts met moei
te de vorm van een voetbal
veld was te herkennen. Kees
Jansen: "Het is inderdaad een
beetje ongelukkig gegaan. Gis
termiddag heeft men het gras
gemaaid, en vanmorgen had
den we geen tijd meer om de
lijnen opnieuw te trekken.
Daarom moest het maar zon
der; het is jammer maar de
prestatie van de jongens is er
niet minder om.Alle spelers,
die vrijwillig meededen, waren
van tevoren nog eens medisch
volledig doorgelicht "We heb
ben het laten maken van een
cardiogram als eerste ver
plichting gesteld; we kunnen
geen ongelukken hebben.
Daarnaast staan we de hele
dag in verbinding met een
arts, er zijn EHBO'ers op het
veld en de verzorigng van de
jongens is in handen van twee
fysiotherapeutes.
Het belangrijkste deel van de
organisatie, de tijdwaarne
ming, had men in handen ge
legd van drie officials van de
Koninklijke Nederlandse
Zwem Bond. Kees Jansen: "in
de voetballerij zijn er nu een
maal geen mensen die be
voegd zijn om tijdwarnemin-
gen te verrichten. "Om precies
uit te kunnen rekenen hoelang
de spelers in actie waren ge
weest had men ook de be
schikking over twee verzegel
de duivenklokken. Door van
de totaaltijd de rusttijd af te
trekken (Een van de tijd waar
nemers "Deze stopwatches
zijn tot op eentiende precies")
kwam men aan de juiste speel
tijd.
De sfeer die er niet was pro
beerde men onderling toch
nog te maken. Vooral de korte
pauzes tussen de speelhelften
gaven de nodige hilariteit.
Voordat scheidsrechter Van
Dijk een speelhelft met een
laatste fluitsignaal besloot
konden de twee fysiotherapeu
tes maar moeilijk hun "af
keer" verbergen om "weer in
die kuiten te moeten graaien.
Was er eenmaal afgefloten dan
renden, ja renden, spelers die
zich op het veld amper buiten
de middencirkel begaven naar
de kleedkamer om op de mas-
sagebank de pijnlijke ledema
ten te strekken. Terwijl de
spieren weer losjes werden ge
maakt bediende men zich van
de in grote hoeveelheden
klaargemaakte kippepootjes
en broodjes. Dat alles totdat
men weer het veld werd opge
commandeerd.
Kees Jansen: "We zijn de eer
sten die zoiets doen. Als ie
mand onze prestatie wil verbe
teren, willen wij graag onze
wisselbeker ter beschikking
stellen. En alles gaat volgens
de regels van de KNVB. "Spij
tig dat een vertegenwoordiger
van die KNVB ontbrak. Zoals
Kees Jansen tenslotte nog een
laatste teleurstelling wachtte.
Ook de herinneringsvaantjes
waren niet zoals het hoorde.
Het verschil was slechts een
letter, maar er stond "wereld
uurrecord.
PAUL, HOVIUS
