BASIS GEHEIM
SUCCES
BASKETBALTTEAM
Watch out world, here we come
Regering Irak loyaal
tegenover Koerden
Bisdom Breda: kerk
heeft toekomst als
geloven geen routine is
Kerk
en
Wereld
Delegatie Wereldraad:
WATERDAG 24 MEI 1975
LEIDSE COURANT
PAGINA 11
HAGE^^^ëdërïamTnaa^iTEuro-
J5 pese A-kampioenschappen: Wie had
dat kunnen denken? Het is een
nieuw hoofdstuk in de Nederlandse
basketballgeschiedenis, waarover
coach Bill Sheridan nu terecht stelt:
„De sterke landen zullen ons straks
moeten verslaan en niet andersom.
Wij hebben in Joegoslavië niets te
-j verliezen".
Het echte werk begint voor Neder
land over ruim twee weken (7 juni)
in het Joegoslavische Split, waar
Oranje is ingedeeld met gastland
1 Joegoslavië, Italië en Turkije.
-ieen geloof
[oen het Nederlands basketr
Ball team twee weken geleden
Sfreisde naar het Westduitse
Slagen om daar deel te nemen
i het Europees B-kampioen-
tap, geloofde bijna niemand
het succesvol toernooi voor
door de Amerikaan Qill
hert dan gecoachte Oranje-
loeg.
ten gedachte die vrij logisch te
"Terklaren was. Immers, Neder-
ind had zich bij het vorige
—i-kampioenschap in Wenen niet
"ens gekwalificeerd voor de
ndronde en nam in 1967 voor
laatst deel aan het echte
uropese kampioenschap. Toen
it er niet meer in dan een
tstiende en laatste plaats,
[aar reeds op de tweede dag
de voorronden in Hagen
rerd duidelijk, dat de Neder-
andse ploeg momenteel meer
waliteit herbergt dan ooit tevo-
en. Het normaal iets zwakkere,
dit geval thuis spelende
uitsland, werd gemakkelijk
gezet en Oranje was vrij-
rel zeker van plaatsing voor de
rindronde. Dat het zich daarin
Belfs kwalificeerde voor Joego
slavië was verrassing nummer
vee.
ederland heeft een uitstekend
lernooi achter de rug. Over-
rinningen op Duitsland, Honga-
je, Griekenland en Frankrijk
jn prestaties die tot de verbeel-
ing spreken. Daarnaast speel-
e het tegen Polen (de winst-
unten waren toen ook naar
gegaan) 95—93 na
erlenging.
BS agen heeft bewezen dat Neder-
Bhknd nu een ploeg heeft met een
brede basis. Duidelijk be-
:aHjs is daarvoor de laatste zege
de Grieken, toen Pieter van
en Walter Ombre gebles-
«rd op de bank moesten blij-
:n. De variaties die Bill Sheri-
an toen moest toepassen lever-
l3 en geen problemen op. Het is
>oral die brede basis geweest,
Dtie Nederland zo ver heeft ge-
acht Frankrijk bijvoorbeeld
D erd uitgeschakejd, omdat het
Li veel afhankelijk is van Alain
illes, de enige spelmaker van
ploeg. De Polen, die zich
verigens wel plaatsten voor de
Tegen de eerste twee ploegen zijn er
vrijwel zeker geen winstkansen,
maar wel tegen de Turken. En dat
zou kunnen betekenen, dat Neder
land in het tweede gedeelte gaat
strijden om de zevende en achtste
plaats, die recht geven op deelname
aan de volgende E.K. zonder dat er
eerst een kwalifikatietoernooi ge
speeld moet worden. Dat zou natuur
lijk erg gunstig zijn, want twee toer
nooien in zo'n kort tijdsbestek zijn
eigenlijk teveel van het goede.
De kans is echter nit uitgesloten, dat
de oranjeploeg het in Joegoslavië
moet stellen zonder Pieter van Tuyll
en John van Vliet, de Amerikaanse
Nederlander van Sperry Remington.
Van Tuyll verwacht dezer dagen be
richt uit Amerika over een zomerstu-
die die half juni van start gaat en
Van Vliet heeft al een reis geboekt
naar de States om daar deze zomer
zijn studie af te maken. Van Vliet:
„Het vliegtuig vertrekt 5 juni, maar
ik probeer de studie uit te stellen.
Ik weet echter niet of ik de reis nog
kan afzeggen. Kan dat niet, dan kost
het me ongeveer 2.000 gulden en dat
is te gek. Ook al zou ik dolgraag
meegaan naar Joegoslavië".
Wanneer een van beiden inderdaad
niet mee zou kunnen, zal Bill Sheri
dan („na het toernooi in Hagen:
„Watch out world, here we come")
zijn selectie waarschijnlijk gaan uit
breiden met een nieuwe Nederlandse
Amerikaan. Zijn naam is nog niet
bekend gemaakt door zijn toekomsti
ge club Sperry Remington, maar wel
is bekend dat de uit Boston afkom
stige basketballer twee meter tien
lang is. Naast zijn respectabele leng
te is er bovendien een kwaliteitsga
rantie, omdat super basketballken
ner Jan Janbroers, de coach van
Sperry, hem zelf is gaan bekijken in
Amerika.
Bill Sheridan, „we hebben niets te verliezen'
De beste speler van het toernooi, Kees Akerboom, in actie
Sterspeler
Akerboom:
Schieten
is
enige
wat
ik
kan
strijd, verloren prompt van Roe
menie, toen sterspeler Jurkie-
wicz zijn enige slechte wedstrijd
van het toernooi speelde.
Uitblinker
Toch had ook Nederland zijn
uitblinker. Zijn naam: Kees
Akerboom, 23 Jaar en vanaf
volgend seizoen spelend voor
het Bossche Sperry-Remlngton.
In Hagen werd „de Aak" achter
Jurkiewicz tweede op de tops-
corerslijst, kreeg de prijs voor
de meest sportieve speler en
werd door de internationale
sportpers altgeroepen tot te
meest waardevolle speler van
het toernooi. En dat allemaal
uitgerekend na een seizoen bij
Levi's, waarin hij maar zelden
tot opvallende prestaties
Over het meespelen van Pieter van Tuyll in Joegoslavië
bestaat nog grote onzekerheid.
ploeg voor wat betreft de eind
ronde. Bovendien maakte de
manier waarop hij tegen Grie
kenland talloze schoten afbiokte
diepe indruk.
Schieten is echter wèl het sterk
ste punt van Kees Akerboom.
Zijn absolute hoogtepuntbereik
te hij in het duel Ipgen Polen.
van Quinn nauwelijks schieten.
Er moesten constant bepaalde
systemen worden gespeeld en ik
mocht alleen schieten als er vol
doende rebound was. Bij Bill
Sheridan is dat anders. Bij hem
moet ik juist veel schieten. Zelfs
als er geen rebound is. En in
feite is schieten het enige dat ik
goed kan".
Met dat laatste doet Akerboom
zichzelf wel het nodige tekort,
want zijn twintig verdedigings
rebounds betekenden het hoog
ste aantal in de Nederlandse
een schotpercentage van
maar liefst 73 procent En juist
dan is het natuurlijk erg sneu,
dat zo'n partij niet in winst om
gezet kan worden.
Vrijwel niemand in de Neder
landse ploeg had tevoren gere
kend op plaatsing voor Joego
slavië. Ook Kees Akerboom
niet „Kijk, we zaten in een pou
le met Roemenië en Duitsland.
Van de Roemenen hadden we
weliswaar tweemaal gewonnen,
maar dat soort ploegen komt op
dergelijke toernooien altijd veel
beter voor de dag. Van de Duit
sers wisten we dat zij zwakker
waren, maar ze hadden wel het
thuisvoordeel. Vandaar dat we
eigenlijk maar weinig hoop had
den op de eindronde, laat staan
Joegoslavië".
Fouten
Duitsland had dan weliswaar
het publiek mee; het had ook
een coach, die de volgende fout
maakte voordat de vorige ver
geten was. Duitsland had als
gastland zijn eigen poule mo
gen kiezen en weinige waren
het met Pascal Ezguilian eens,
toen hij voor Hagen koos met
Roemenië en Nederland.
Toen hij bovendien nog deze
beide landen als eerste wenste
te ontmoeten, keek men in Duit
se basketballkringen toch wel
heel vreemd op. Het was een
duidelijke gok van de over een
Frans paspoort beschikkende
Armeniër. Mede daardoor kreeg
Nederland een wedstrijdverde
ling voorgeschoteld, die men het
liefst zelf had gezien, maar nooit
had verwacht, juist inspelen en
aan de zaal wennen tegen Wa
les, dan een sterke ploeg (Duits
land), vervolgens twee zwakke
landen (Marokko en Zwitser
land) en als sluitstuk Roemenië.
Toen de gok van Ezguillian was
mislukt en Duitsland na twee
wedstrijden kansloos was, bleef
bovendien het publiek weg. En
was de fraaie Ischelandhalle,
met uitzondering van de wed
strijden van Griekenland, toen
steeds ruim 1500 gastarbeiders
op de tribune zaten, geen enkele
keer meer uitverkocht Ezguil
lian werd, anders gezegd, ook
namens het organisatiecomité,
dat ruim een half miljoen Duit
se marken uitgaf, hartelijk be
dankt Een half miljoen mark
voor iets dat in feite niet meer
is dan een kwalifikatietoernooi
voor het echte werk.
Jan van der Nat
„Wij zijn eraan gewend de
kerk te zien als iets wat er is.
We raken in paniek, als het
een tijdje minder goed gaat
Als kerken sluiten. Als pries
ters trouwen en pastores grijs
worden. Als de plaatsen in de
banken leeg blijven. Wat moet
er van komen?" aldus het dis
cussiestuk voor de diocesane
pastorale raad van het bisdom
Breda over „de kerk van mor
gen en het geloof van haar
leden."
De nota, die is gepubliceerd in
„Overweg", het informatieblad
van het bisdom Breda, is al
besproken in de dekenale dele
gaties en komt op 30 mei in,
de; Diocesane Pastorale Raad.
Kerk is niet iets wat is, maar
wat telkens weer gebeurt, al
dus de nota. Getuigenis, ere
dienst en dienst zijn opgaven
voor ons allen. „Kerkbijdrage"
moet niet alleen bestaan in een
financiële bijdrage als een
soort contributie, maar moet
een bijdrage zijn aan de ge
loofsgemeenschap met tijd en
inzet In de toekomst zal er op
de gezamenlijke verantwoor
delijkheid steeds meer een be-
joep worden gedaan.
Bij de voorbereiding op de
toekomst is in de nota het
eerst gedacht aan de „ambte
lijke bediening." Er zullen
straks minder pastores zijn en
ook pastores „van een ander
type." Het zou een zegen zijn,
als gehuwde pastorale werkers
dezelfde taken zouden kunnen
verrichten als de priesters
thans." De nota wijst op de
mogelijkheid om mannen en
vrouwen, die hebben bewezen
in de parochie goed te kunnen
functioneren, een vaste taak te
geven in de kerk na voldoende
vorming en scholing.
Wat betreft de „gemeente-op-
bouw" wordt de aandacht ge
vestigd op de grote behoefte
aan mensen voor parochie-ra-
den, charitasinstellingen en
dergelijke. „Wij kunnen als
katholieken op dit punt nog
veel leren van de reformatori
sche kerken." Naast de officie-
Ie kaders moet er ook ruimte
zijn voor andere kernen, zoals
gespreksgroepen, basisge
meenschappen.
Op het gebied van de „volwas-
senenkatechese" wordt aanbe
volen deelname aan cursussen
en gespreksgroepen om „te le
ren Vein de ervaringen en in
zichten van de anderen." „We
hebben voor de toekomst al
leen maar hoop, als geloven
geen routine is, maar doorleef
de ervaring."
Tenslotte vraagt de nota aan
dacht voor de aanvaarding
van de vrouw in het pastorale
werk en voor meer samen
werking met de andere ker
ken: „Hun vragen zijn veelal
dezelfde als de onze. Als we
samen leren van eikaars erva
ringen, kan dat onze trouw
aan het evangelie dienen. En
het getuigenis tegenover hen
die sceptische vragen hebben
bij kerk en christendom, mede
vanwege de verdeeldheid in
eigen kerkelijke kring, zal
krachtiger kunnen zijn.
Opbrengst van „Kerkbalans"
wel hoger maar niet voldoende
Hoewel pas van tien procent
der parochies de gegevens
binnen zijn, is het vermoeden
gewettigd dat de actie „Kerk
balans" in de RK kerkprovin
cie dit jaar slechts zeven pro
cent meer zal opleveren dan
de 63 miljoen gulden in 1974,
toen de exploitatie 230 mil
joen vereiste, aldus meldt de
persdienst van de RK kerk
provincie.
Dit betekent dat de inflatie
niet wordt opgevangen. Zo
verwacht het centraal planbu
reau voor het lopend jaar een
bouwkostenstijging van onge
veer tien procent en een loon
kostenstijging in de buurt van
11,5 procent.
De actie „Kerkbalans" doet
een beroep op de gelovigen om
de eigen parochie of kerkelij
ke gemeente financieel
draaiende te houden. De ge
schatte meeropbrengst van ze
ven procent (landelijk gemid
delde) voor de RK kerkprovin
cie is hoofdzakelijk te danken
aan de toename van het aantal
personen dat een bijdrage
heeft toegezegd, en in veel ge
ringere mate aan een hogere
bijdrage per gezin.
„Kerkbalans", waarin zeven
kerken samenwerken (de
rooms-katholieke, de Neder
landse hervormde, de gerefor
meerde, de oud-katholieke, de
remonstrantse, de doopsgezin
de en de evangelisch-lutherse),
wordt volgend jaar van 12 t/m
24 januari gehouden. Op de
zogenaamde schakelzondag 18
januari zal de actie tijdens de
kerkdiensten inde liturgie
worden betrokken. Als motto
voor de actie is voor komend
jaar „waardevast en zeker" ge
kozen.
„De situatie ln het Koerdische
gebied ln Irak blijkt snel
weer normaal te worden en er
zijn veel uitingen van de ac
tieve medewerking van de
Iraakse regering aan pro
gramma's voor hervestiging
in de burgermaatschappij van
terugkerende Koerden zowel
voor wederopbouw in gebie
den, waar strijd werd ge
voerd".
Zo vatte een kleine afvaardi
ging van de Wereldraad van
Kerken na terugkeer in Gène-
ve de indrukken van een be
zoek aan Irak samen.
Het team vanuit Genève be
stond uit Ninan Koshy van de
commissie der kerken voor in
ternationale aangelegenheden
en Stanley Mitton, staflid voor
rampen van de commissie
voor interkerkelijke hulp,
vluchtelingenzorg en wereld-
diakonaat. Zij waren de eerste
buitenlandse bezoekers na af
kondiging van de amnestie en
reisden tien dagen door de
Koerdische streken in noorde
lijk Irak.
Hoewel overgekomen op uit
nodiging van de Iraakse rege
ring was het mogelijk een ei
gen bezoekschema op te ma
ken, de zelf gewenste plaatsen
te bezoeken, het gebied inten
sief te doorkruisen en bijvoor
beeld ook per auto en helicop
ter de Turkse en Iraanse gren
zen langs te gaan.
In gesprekken met terugkeren
de Koerden, onder wie vroege
re medestrijders van partiza
nenleider Mulla Mustafa Bar-
zani en plaatselijke bestuur
ders die waren gevlucht,
teruggekomen en weer in hun
functie hersteld werd verze
kerd dat sinds het staakt het
vuren de Iraakse autoriteiten
zonder moeilijkheden de bepa
lingen van het amnestie-be
sluit uitvoeren zonder onder
scheid te maken op basis van
religieuze of politieke opvat
tingen.
De waarnemers uit Genève za
gen midden in het vroegere
gebied van Barzani mensen
weer in hun eigen huis wonen,
scholen heropend zijn en win
kels weer gevuld met eerste
levensbehoeften. Er waren
veel militaire convooien, maar
op de terugweg naar Bagdad.
Er viel weinig te bespeuren
van moordpartijen, concentra
tiekampen of uithongering,
waarvan wel sprake was.
Toen het team in Haj Umram
was, hoofddoorlaatpost in de
grens met Iran, werd maar
een minimum aan formalitei
ten gevraagd van de terugke-
renden. Het team werd te ver
staan gegeven dat de meerder
heid van de Koerden al weer
terug is in Irak en dat er nog
vijftigduizend van hen in Iran
zijn achtergebleven. Daarbij is
opgemerkt, dat het niet ver
wonderlijk zou zijn als uiteind
elijk toch nog een groot aantal
Iraaksp Koerden, vooral uit de
kern van de aanhangers van
Barzani, er de voorkeur aan
zou blijken te geven in het
buitenland te blijven.
De onderzoekers concludeer
den dat, gezien hun bevindin
gen en de hoge prioriteit die
de regering van Irak schijnt te
geven aan het programma
voor hervestiging, er geen be
hoefte bestaat aan bijstand
van buitenlandse hulpverle
nende instellingen.
„Wij hebben de indruk gekre
gen dat de huidige leiding van
de Iraakse regering inziet dat
de oprechte verlangens van
het Koerdische volk in het ver
leden niet werkelijk zijn er
kend en dat er aan beide zij
den ernstige fouten zijn ge
maakt. Wij zijn van mening
dat de regering er naar wil
streven de Koerden een be
langrijkere rol dan ooit tevo
ren te laten spelen in de
hoofdstroom van het Iraakse
nationale leven, hen tegelijker
tijd aanmoedigend hun cultu
rele erfenis en eigen identiteit
te bewaren en te ontwikke
len", aldus Ninan Koshy.
KORTE
METTEN
Paus Paul us heeft een aposto
lische delegatie opgericht
voor de Antillen. Dit gebied
omvat behalve Suriname
Curacao ook de bisdommen
van St.-Lucy, Martinique, Ja
maica, Barbados en Guyana.
De delegatie zal zich vestigen
in Willemstad. De apostolisch
nuntius voor Haiti was tot nu
toe ook apostolisch delegaat
De functies worden nu ge
scheiden. Een nuntius verte
genwoordigt het Vaticaan bij
de regering van een land, een
delegaat bij de bisschoppen
conferentie.
De nationale synode van de
Franse Hervormde kerk heeft
een resolutie aangenomen
over de bouw van nucleaire
centrales. Zij concludeert, dat
de bouw veel ongerustheid
verwekt en zeker een diep
gaande studie vereist van de
problemen betreffende de vei
ligheid en de inwerking op het
milieu. Zij dringt erop aan, dat
geen definitieve besluiten v.
den genomen zonder serieuze
garanties en zonder voorlich
ting aan het Franse volk.
In het Universiteitsmuseum,
Trans 8 te Utrecht wordt dins
dagmiddag een tentoonstel
ling geopend, gewijd aan de
geschiedenis van de Utrechtse
theologische faculteit van
1634 tot 1940. Zij kan als een
illustratie worden beschouwd
van een kort historisch over
zicht, dat onder de titel „Ut
rechtse Godgeleerden" is ge
schreven doer drs. R. M. Nep-
veu, wetenschappelijk ambte
naar van het Universiteitsmu
seum. Er worden veel portret
ten, manuscripten en gedruk-.
te werken getoond, die een
indruk geven van het geeste
lijk leven in vroeger tijden.
