Mansveld: 99Dat ik dit nog
Balkonscène gelukzalig ogenblik voor spelers
LING: GROTE
AFWEZIGE
Ga toch
weg!
KOREVAAR BLEEF
OP ACHTERGROND
VRIJDAG 16 MEI 1975
LEIDSE COURANT
PAGINA 15
DEN HAAG Hij stond wat
achteraf, met glimmende
pretogen onder een grote bos
krullen. Zijn jasje hing ach
ter hem keurig over de rug
leuning van een stoel, terwijl
hij met een voldane grijns de
ene hap na de andere in de
mond stak van de schotel die
er zo fraai opgemaakt had
uitgezien. Tussen een vork
vol huzarensalade en een
slok jenever in meldde hij
opgetogen: „Als m'n ouders
dit horen lachen ze zich rot.
Morgen moet ik weer naar
school, maar ik ga hier voor
lopig nog niet weg".
De klok wees reeds ver na het mid
dernachtelijk uur. Het zich tegoed
doende supportertje van FC Den
Haag was één van de weinigen die
zich naar binnen had kunnen wrin
gen toen lang daarvoor de bus met
spelers en echtgenotes onder luid
gejuich van nog in opmerkelijk grote
aantallen samengestroomde Hage
naars bij het raadhuis aan de Java-
straat arriveerde. In de menigte die
zich verdrong voor de smalle deur,
waarnaast enige dienaren van Her
mandad hadden postgevat om niet-
welkome lieden de weg te versper
ren, had hij kans gezien de officiële
ruimte te bereiken en toen hij een
maal onder de genodigden was
peinsde niemand er over hem er
weer uit te zetten. Ook de van een
lange rood-witte sjaal voorziene ent
housiasteling, die zich al om elf uur
bijna een uur voordat de spelers
arriveerden voor het toen nog vrij
rustige raadhuis had opgesteld kon
rustig en ongestoord een bord aan-
scheppen van het koude buffet dat
het gemeentebestuur ijlings had la
ten aanrukken. Temidden van cory
feeën uit de nationale en Haagse
voetbalwereld viel hij weliswaar be
hoorlijk op, maar het deerde nie-
A1 vóór de bejubelde aankomst van
de voor de sensatie verantwoordelij
ke voetballers in de Javastraat feli
citeerde iedereen iedereen. Terwijl
op de trottoirs rond het voormalige
stadhuis zich langzamerhand meer
mensen begonnen te verzamelen,
daartoe aangespoord door een op
roep via de overigens in nieuws
voorziening schromelijk tekort
schietende radio, beende wethouder
Piet Vink door de gang van het
raadhuis. „We zaten in een vergade
ring", vertelde hij. „Maar toen we
de uitslag hoorden, was het met
vergaderen gauw gedaan en zijn we
ihierheen gekomen. Het is een groots
moment. Eindelijk een succes voor
de club". De grondlegger van de
gisteravond zo succesvolle Zuider-
parkbrigade glom. Als er iemand
blij was met het behaalde resultaat
was het wel Piet Vink, die verheugd
vaststelde dat de binnenkort in de
gemeenteraad te behandelen garan
tielening van 125.000 gulden nu een
goede kans maakt erdoor te komen.
De Cupzege van de na zo veel moei
lijke momenten tot stand gekomen
fusieclub en de in allerijl op poten
gezette receptie deed Piet Vink'nog
de verzuchting slaken: „Het lijkt
wel of alles hier 's nachts moet ge
beuren".
In eendrachtige samenwerking heffen wethouder Piet Vink en Aad Mansveld de beker om hem
den volke te tonen. Henk van Leeuwen, de maker van het beslissende doelpunt, geniet met volle
teugen van de toejuichingen.
Inmiddels had een toegelopen heer
de wethouder kond gedaan van het
feit dat de bus met spelers en ega's
om kwart over elf uit Rotterdam
zou vertrekken en een half uur later
ten stadhuize zou arriveren. De
schuchtere menigte in de Javastraat
had intussen forse uitbreiding on
dergaan.
Met de minuut voegden zich meer
opgetogen Hagenaars bij de mannen
van het eerste uur. De groep aanhan
gers nam zelfs nog lang voordat de
helden hun entree zouden doen der
mate toe dat het geenszins overbodig
bleek dat de gemeente te elfder ure
dranghekken had laten aanrukken.
Terwijl gemeente-employees zich oc
cupeerden met het plaatsen van deze
attributen reden auto's af en aan om
versterkingen voor de inwendige
mens af te leveren. Zo konden enige
horeca-ondernemingen op het late
tijdstip nog goede zaken doen door
een flink aantal kratten pils te bezor
gen, gevolgd door dozen met glazen
en fors uitgevoerde salades. Enige
lieden liepen eveneens bedrijvig
De overijlde organisatie van de hele
ceremonie was er debet aan dat de
aanwezigen lang op hun verfrissing
moesten wachten, maar iedereen
had begrip voor de situatie. De stem
ming was jolig en die werd er buiten
met het arriveren van de eerste tram
met Rotterdamgangers nog beter op.
Jeugdige aanhangers drapeerden
vlaggen op straat en het schaarse
verkeer had moeite om zich een weg
te banen. De politie beperkte zich tot
toekijken. Maar toen vanuit de rich
ting Plein 1813 fors claxongeluid
aankondigde dat de lang verbeide
bus in aantocht was nam het enthou
siasme in omvang toe. Terwijl de
bus zich moeizaam langs de stoe
prand manoeuvreerde, omzoomd
door opgewonden supporters kwam
de Sterke Arm in actie. Gepoogd
werd een menselijke afzetting te
creëren,1 die ervoor moest zorgen dat
de spelers zonder al te veel hinder
binnen kwamen. Dat lukte inder
daad, hoewel niet kon worden voor
komen dat enige gladde jongens mee
door de deur glipten. Bodes, geassis
teerd door de alom tegenwoordige
wetsdienaren slaagden er overigens
ternauwernood in de tussendeuren
te sluiten voor de hele horde suppor
ters de belegerde vesting stormen
derhand zou nemen.
Mensenmassa
Meer dan evenredig met de toene
ming van de mensenmassa buiten
de deur groeide de belangstelling
binnen de muren van het raadhuis.
Handen werden geschud en naarma
te de minuten verstreken bestegen
meer „hoogwaardigheidsbekleders"
de trappen.
Geweldig
De helden waren binnen en het feest
kon beginnen. Blije gezichten en
opgetogen stemmen alom. „Dit
maakt alles goed", had voorzitter
Herman Choufoer kort tevoren nog
opgemerkt. „Het c-team kampioen
en nu dit, het is geweldig".
Ook de voorzitter van FC Den Haag
werd minuten later opgenomen in de
menigte mensen die zich vervolgens
verzamelde in één van de zalen waar
loco-burgemeester Nuy het zegevie
rende team enige lovende woorden
toevoegde. „Ik mag geen onwaarhe
den vertellen", meldde Nuy, „maar
we hadden de beker toch eigenlijk
wel verwacht". Een zuinig geglim-
lach was Nuy's loon, waarna een
spontaner reactie ontstond na diens
mededeling dat FC Den Haag voor
zijn prestatie de Haagse sportpen
ning kreeg toegekend. „We kunnen
volgend jaar nog geen kampioen
worden", vervolgde Nuy, „maar een
plaats bij de eerste drie zit erin. Het
jaar daarna wordt FC Den Haag dan
kampioen". Waarna een luid gejuich
zijn deel was.
Aan den volke
Na de speech van de loco-burge
meester toog het hele spelersgezel
schap naar een hogere etage om zich
met de beker aan den volke te pre
senteren. Na deze voor sommige an
dere Nederlandse voetballers inmid
dels misschien wat obligate maar
voor de Haagse spelers gelukzalige
balkonscène nam het ongedwongen
deel van de ontvangst een aanvang.
Glazen en borden werden vervolgens
met smaak geledigd, terwijl een vro
lijk muziekje voor de entourage
zorgde. Toen de zalen begonnen leeg
te lopen stond het kleine supporter
tje nog steeds aan het eind van de
eens fraai gedekte tafel. De blik in
zijn ogen sprak boekdelen. Ook hij
had een onvergetelijke avond meege
maakt.
FRANK WERKMAN
Mijn taxi-chauffeur had me
eigenlijk al volkomen over
tuigd van de onvermijdelijk
heid van het tragische gebeu
ren dat zou plaats grijpen.
,rAch meneer", lamenteerde de
man terwijl hij z'n versnel
lingsbak aan een accuut adem-
tekort hielp. „Ach meneer, FC
Den Haag bekerwinnaar? Ga
toch weg. Ik bedoel, die jon
gens hebben toch geen voor
hoede. Ze drijven op figuren
als Aad Mansveld, Ton Thie
en Joop Korevaar. Voor de
rest is het toch niks. 't Is net
zoals in de maatschappij, 't
grote kapitaal zal 't altijd win
nen. Ajax, Feijenoord en PSV,
daar kan je nooit van z'n leven
aankomen. Als Den Haag een
beetje aardige speler heeft
zoals die Dusbaba, koopt een
ander 'm weg. En Den Haag
heeft dit jaar dan wel een paar
jongens gekocht uit amateur-
clubs waarvan ik tot voor kort
niet eens 't bestaan vermoed
de, maar wat moeten ze er
mee? Mij zegt 't niks".
Toch belandde ik na afloop
van het treffen met die andere
FC uit Twente bij de oude
Haagse Raadzaal. FC Den
Haag, bij supporters nog
steeds bekend via het „Een
ding weten we zeker, ADO
heeft de beker", had alle hoop
van Tukkers en aanverwante
Nederlanders de bodem inge
slagen door met één tegen nul
te zegevieren.
DEN HAAG De stemming was als nooit tevo
ren. De uitzinnig blije Aad Mansveld rende in de
bus, die voor het raadhuis in de Javastraat tegen
het middernachtelijk uur stopte, naar voren en
pakte „zijn" beker van Henk van Leeuwen af.
„Geef hier, ik ben zo blij als een kind. Het
vasthouden van deze beker betekent voor mij het
y, mooiste moment uit mijn carrière. Dat een kerel
it van 31 jaar zo iets overweldigends nog mag mee-
a maken, het is ongelooflijk." De deur van de bus
zwenkte open en een totaal onverwachte men-
senmenigte van enkele duizenden Hagenaars juich-
te. Aad Mansveld werd het uitbundige bezit van
oi het publiek, dat hem op de schouders wegvoerde,
di Minutenlang torende de zilverkleurige beker bo
ei veh alles uit. De omstanders genoten en de opgeto-
gen Mansveld ook. Deze grandioze ontvangst in
Den Haag overtrof elke verwachting.
ïii „Dit grote succes", ging Mans-
ïr. veld later verder, tijdens een
ra wat rustiger moment op de
spontaan gehouden receptie
ie- van de gemeente, „heeft FC
>P Den Haag nodig. Eindelijk be
kt staat er weer een mogelijk-
r4 heid, dat het voetbal hier op
ei een hoger en Europees plan
>P terecht komt. De stichting
ra heeft nu een gemakkelijker
ai entree bij het zakenleven en
hopen lijk kan Schoenmaker
IS- toch gekocht worden." De ge-
e- dachte van: Het bekersucces is
Tg er en Wat gebeurt er met dit
ie- elftal in de Europa-cupstrijd?
er werd doorgetrokken. Wim du
ie- Chatinier, de energieke voor-
d- zitter van de stichting, - be-
70 taald voetbal FC Den Haag,
er die de winstpremie voor de
ot beker verhoogde tot vijftien-
e- honderd gulden per speler,
>P ontweek een antwoord hierop
20
evenmin. „Wij zaten net in een
moeilijke periode. De bedrij
ven waren door de verminder
de economie met donaties niet
zo happig. Maar deze beker
winst zal het ons uiteraard
veel gemakkelijker maken. Wij
hopen het bedrag van het vori
ge jaar (meer dan anderhalve
ton, red) nu zeker te halen.
Ongekend
Voor trainer Boskov, die de,
eerste van zijn vier bekerfina
les uit zijn leven won, was de
happening in Rotterdam en
Den Haag een ongekende er
varing. „Toen ik in Den Haag
kwam werken ging ik steeds
van de veronderstelling uit,
dat de cub op een gelijk ni
veau van Ajax en Feyenoord
gebracht moest worden. Waar
om niet?, Den Haag is toch de
brekkige mogelijkheden van
zijn huidige reserves. Hij wil
meerlengte in het elftal.
Grandioos
De coup van Boskov kon gis
teravond een grandioos succes
worden, doordat zijn tactische
concept tot de sterkste uitgave
van het seizoen leidde. Leo de
Caluwé, wiens contract was
verlaagd („Maar dat zal zo'n
vaart niet lopen, want ik krijg
nog een gesprek met manager
Hoewel Boskov dit aspect niet
onderschatte sprak hij zijn
grootste waardering uit voor
de bezetting op het midden
veld. „Ik, persoonlijk was het
mest bevreesd voor deze linie.
Twente is sterk op het mid
denveld. Maar Kila, Ouwe
hand en Perazic hebben in
deze wedstrijd alles gegeven
wat zij hadden." Maandenlang
was daar ook op gehamerd
door de technische staf. „Toen
ik met Feyenoord niet rond
kwam, zat het elftal in de put
NIEUWE KANS OP VOETBAL
EUROPEES TOPNIVEAU
Eddie Hartmann") groeide als
rechtsback uit tot een waarde
volle kracht, die zijn tegen
stander Zuidema elke meter
ruimte betwistte. Rob Ouwe
hand, weer naar het midden
veld teruggehaald, had moeite
met Pahlplatz, wat geen
schande is, maar schakelde
hem tenslotte toch uit. Ook de
laatste vondst van Boskov:
Bres op rechts en Jol op links
pakte formidabel uit. Zij. met
Henk van Leeuwen in de spits,
stoorden goed. Daardoor had
FC Twente de grootste moeite
om de bal vanuit de verdedi
ging op te brengen.
Door met een maanden be
staand plan te starten heb ik
een lijn uitgestippeld. Tegen
Ajax moest het iets beter
gaan, wat uitkwam. Tegen
PSV nog beter, wat ook uit
kwam. En tegen FC Twente
moest het seizoen worden af
gerond. Ik kan het nog niet
geloven. Technisch waren we
de mindere, maar op de ande
re fronten moesten we het
winnen. Tactisch en fysiek be
doel ik. Het is precies zo gelo
pen als ik hoopte; niet ver
wachtte. Daar was de kans op
succes te klein voor."
HANS DE BRUYN
(Van onze sportredactie)
DEN HAAG Tscheu La Ling ontbrak op het bekergala
van FC Den Haag. De grote afwezige was dinsdagmiddag
kwaad van de training weggelopen, toen Boskov mededeelde
hem niet op te stellen. De teleurstelling werd te veel, toen
de spelers hem ook nog duidelijk maakten waarom ze achter
de beslissing stonden.
Manager Eddie Hartmann: „Er zullen tegen Ling geen disci
plinaire maatregelen worden genomen. Hij heeft me woens
dagmiddag al weer opgebeld met de vraag wat hij moest
doen. Ik heb hem het advies gegeven: lekker thuis blijven
en later nog eens over alles te komen praten". Tscheu La
Ling, was FC Den Haags plan, zou eventueel in het elftal
worden opgesteld dat meedoet aan het toernooi van Ajax.
„Maar dan moet hij wel gemotiveerd zijn anders hebben de
spelers niets aan hem", aldus Hartmann.
Even na dit moment zal di
gers. Aad Mansveld heeft
derde stad van Nederland.
Een derde plaats in de compe
titie moet daarom eigenlijk het
minst aanvaardbare voor de
club zijn. Met deze beker in
ons bezit hoop ik dat de hele
3 bus langs de stoeprand p
zich voor in de bus al in
voetbalgemeenschap hier be
seft dat de club nu de kans
op Europees topvoetbal krijgt.
Ik hoop op een redelijke ver
sterking van het elftal." Bos
kov dacht bij deze opmerking
larkeren en omstuwd worden
bezit gesteld van de begeerde
niet alleen aan „kopen". Ook
de selectienormen zijn de afge
lopen maanden bij FC Den'
Haag bijgeschaafd. De jonge
spelers, die reeds zijn gecon
tracteerd, zoals Van Dam en
door tientallen aanhan-
cup.
Foto's Milan Konvalinka.
Boon, zijn gekozen op basis
van fysieke, psychologische en
technische mogelijkheden. Fy
siek vooral, omdat Boskov in
besloten kring zijn bedenkin
gen heeft geuit tegen de ge-
(Van onze sportredactie)
DEN HAAG Tenslotte naderde ook Joop Korevaar de
trap in het Feyenoord-stadion, die moest worden opgegaan
om de Nederlandse beker in ontvangst te nemen. De Goudse
Jehova-getuige hield zich zo onopvallend mogelijk afzijdig
van het feestgedoe omdat zijn geloofsprincipes met deze
gebeurtenissen niet overeenstemden.
Ook toen zijn collega's door het dolle heen waren en aan
de ereronde over het veld begonnen, deed Joop Korevaar
een zeer duidelijk stapje terug om niet mee te doen aan de
uitbundige festiviteiten. Tenslotte liep hij eenzaam terug in
de richting van de uitgang, waar de verdediger tactvol de
teleurgestelde spelers van FC Twente een voor een een hand
gaf. „Ik heb me zo onopvallend mogelijk gedragen. Van dat
opgewonden gedoe voor die beker en het publiek distantieer
ik me". De konsekwente Korevaar stond ook tijdens de hulde
op het bordes van het raadhuis niet op de voorgrond, maar
hij onderging alles wel als een van de elf, die een zeer
belangrijke bijdrage tot dit resultaat had geleverd.
Een onafzienbare mensenzee was samengestroomd om de helden van FC Den Haag bij hun verschijning op het balkon toe te juichen.
