Just together" laat
parochianen inhaken
„Ondanks bouw
toch nog
woningnood"
3ENSDAG 16 APRIL 1975
LEIDSE COURANT
Zoeterwoude J. A. Detmers, burgemeester van
Zoeterwoude, een dorp, dat sinds geruime tijd
een magische klank heeft in bierkennerskringen,
is het volgende „slachtoffer" in onze serie „Pro
fiel van een burgemeester."
Zoeterwoude. Een dorp dat de laatste jaren sterk
uitbreidt, maar nog altijd wordt doorsneden door
een drukke verkeersweg, die nu eenmaal de
snelste verbinding is met Zoetermeer. Ongeduld
ig wacht men dan ook om de tot standkoming
van de wegomlegging en de aanleg van de
nieuwe Rijksweg 11.
Wie is Johannes Alfonsus Detmers?
„Ik ben op 14 augustus 1915 in Rotterdam gebo
ren. In 1920 verhuisden mijn ouders naar Nijme
gen. Ik moest wel mee. Ik geloof dat ik weinig
keus had. Daar heb ik de lagere school en de
HBS bezocht. Vervolgens in militaire dienst en
daarna werd ik volontair in achtereenvolgens
Ewijk, Druten en Beuningen, allemaal plaatsjes
in het Land van Maas en Waal. Ik heb in die
tijd niet bij hoeven te betalen, zoals vele anderen,
maar heb wel vijf jaar voor niets gewerkt. Een
normale zaak toen, maar eigenlijk te gek, want
als volontair deed je het werk van een gewone
ambtenaar, en bovendien liep de organisatie in
het honderd, als de volontairs er niet waren.
Vakantie kon je ook nauwelijks krijgen. Ik heb
eens drie keer een verzoek daartoe ingediend,
voordat ze zeiden, dat ik een weekje kon ophoe
pelen. In 1941 ben ik naar Woerden gegaan als
ambtenaar van algemene zaken en in '53 werd
ik burgemeester in Zevenhoven. Tot 1960 en
sindsdien zit ik hier.
Wat mijn gezin betreft: ik heb negen kinderen.
Zes dochter en drie zoons."
Wat is het om burgemeester van Zoeterwoude
te zijn?
„Als elke burgemeesger het zo naar zijn zin zou
hebben als ik, zou er geen een iets te klagen
hebben. Zoeterwoude is een fijn dorp, dat on
danks de uitbreiding en industrialisatie zijn lan
delijk karakter en recreatie heeft behouden. Ik
heb het hier meer naar mijn zin dan in Zevenho
ven, omdat ik daar gaandeweg moeite kreeg
dedag te vullen."
Zijn er momenten waarop u erg graag burge
meester bent?
„Speciale momenten springen er niet zo uit. Ik
ga elke dag met plezier naar mijn werk en ben
steeds weer benieuwd wat de post zal brengen.
Je komt hier niet zo snel in een sleur, omdat
je als burgemeester geen vaste' kantoortijden
hebt. Je hebt veel externe betrekkingen met
collega's en de provincie."
Zijn er momenten waarop dat niet zo is?
„Die zijn er wel geweest De grenswijziging met
Leiden (Vrouweweg, Vlietweg en stukje Rijndijk)
heeft nogal veel voeten in de aarde gehad. Die
zaak kwam telkens weer terug. Een teleurstel
lend geheel. Leiden heeft met dat stukje nog
steeds niets gedaan. Andere gevallen kan ik me
niet zo voor de geest halen."
Wat zijn de specifieke problemen van Zoeter
woude?
„We moeten voortdurend proberen het evenwicht
tussen woningbouw en het landelijkkarakter te
bewaren. Er wordt hier vrij veel gebouwd, maar
de echte woningnood is in feite nog steeds niet
opgelost.
De vestiging van Heineken geeft geen extra
problemen. Een groot deel van het personeel
pendelt van ennaar Rotterdam en het nieuwe
personeel was toch al woningzoekend. Dus dat
maakt de problemen niet groter.
„Zoeterwoude is een fijn dorp dat ondanks industrialisatie zijn landelijk karakter
heeft behouden."
Een ander probleem is het verkeer. Sinds jaar
en dat wahten we op de omlegging van
provinciale weg. De provincie heeft het nu aange
meld in het kader van de extra werkgelegenheid.
In dit verband moet ik ook de nieuwe Rijksweg
11 noemen. De Rijndijk dus en het al dein niet
aanleggen van de Burgemeester Smeetsweg. Het
,,Er is hier geen drempelvrees om het
gemeentehuis binnen te lopen."
zijn zaken, die voortdurend de aandacht vragen
maar waarop we het antwoord schuldig moeten
blijven. De bedoeling was, dat Heineken de Hoge
Rijndijk niet extra zou gaan belasten. We hebben
het nu tijdelijk opgevangen door verkeerslichten
en een gedeeltelijke reconstructie van de weg in
samenwerking met Rijkswaterstaat."
Wat is het grootste probleem?
„Mijns inziens het feit, dat nu ook hier de
werkloosheid de kop opsteekt.
Het gaat vooral om de bouwsector. Ik vind het
vooral zorgelijk voor de jongeluis, die zonder
werk zijn. Het percentage is gelukkig nog wel
lager dan het provinciale cijfer."
„Ik dacht goed. Sinds 1949 is de Leidse brand
weer ook die van Zoeterwoude en in de jaren
vijftig is het Industrieschap Leiden—Zoeterwou
de opgericht. Maar ook met andere gemeenten
is er een goede samenwerking. Voor de school-
artsendienst zijn we aangesloten bij Voorschoten
Valkenburg en Katwijk, maar voor de school-
tandverzorging weer bij de Rijnstreek-gemeen
ten. Samenwerking hoeft zich niet vast te pinnen
op een paar gemeenten. Het moet met die ge
meenten gebeuren, waarmee het, gezien het on
derwerp nodig is."
„Als gewestvorming een vierde bestuurslaag be
tekent, voel ik er bijzonder weinig voor. De weg
van alle zaken wordt dan alleen maar langer.
Bovendien kan niet elk probleembinnen hetzelf
de gebeid worden opgelost Het zou gaan beteke
nen, dat gemeenschappelijke regelingen omge
bouwd zouden moeten worden en dat er relaties
verbroken zouden moeten worden. Hoe je echter
de zaak ook indeelt, er blijven altijd grensgebie
den waardoor bepaalde samenwerkingen buiten
het gewest zullen gaan.
Het liefst zou ik het houden, zoals het nu is.
Samenwerken, akkoord, maar per zaak bekijken.
En als er iets anders moet komen, dan liever
een andere provincie-indeling. Zelf denk ik daar
bij aan eengebied met Leiden, Alphen Gouda,
maar ook een deel van de Haarlemmermeer en
een gebied, waarin ook Haarlem een rol kan
spelen.
Of de gemeenten een deel van hun identiteit
verliezen, kan ik op dit moment niet overzien."
Hoe is de betrokkenheid van de inwoners?
„Aan de matige kant. Het publiek krijgt hier al
jaren na de raadsvergadering de gelegenheid om
vragen te stellen aan de leden van de raad. Er
wordt weinig gebruik van gemaakt Op de pu
blieke tribune zitten meestal niet meer dan een
man of vijftien. De oorzaak? Ik weet het niet
Misschien een zekere tevredenheid. De voorzie-
ningenliggen hier op een goed peil. Sommige
raadsleden hebben wel een moeite om een veran-
gen te formuleren, omdat het er vaak al is.
De hoorzittingen worden vaak wel goed bezocht
en er is ook geen drempelvrees om het gemeente
huis binnen te lopen of brieven te schrijven."
Wat is uw liefste wens voor Zoeterwoude?
Zowel voor het dorp als persoonlijk?
„Voor het dorp zou ik willen wensen, dat we de
zelfstandigheid mogen behouden in het belang
van de in
We denken de problemen die er zijn zelf te
kunnen oplossen. Als dat in groter verband
wordt gedaan, wil dat niet zeggen, dat het dan
altijd beter en sneller gebeurt.
Persoonlijk hoop ik hier in Zoeterwoude in goede
gezondheid mijn 65ste verjaardag te kunnen
vieren."
„Vestiging van Heineken geeft geen ex-
tra-problemen."
Burgemeester
Detmers van
Zoeterwoude:
„Publieke belangstelling voor de raad
aan de matige kant."
(ADVERTENTIE f
HAZERSWOUDE/ZOETER-
WOUDE Het jongerenkoor
van de parochies H.H. Engelbe
waarders uit Hazerswoude en
Meerburg uit Zoeterwoude
"Just together", treedt zondag
voor het eerst op in de paro
chiekerk van Hazerswoude tij
dens de Eucharistieviering van
half twaalf. Zaterdag 26 april
geeft het koor een staaltje van
zijn kunnen vanaf zeven uur 's
avonds in de Meerburgkerk.
Het anderhalve maand oude
koor. staat onder bezielende lei
ding van de uit Nijmegen af
komstige José Hertman (22), die
ook wel "Jumping José" wordt
genoemd, omdat ze placht te
dirigeren met handen en voe-
een vriendin kwam José
Hertman terecht in Hazerswou
de, waar zij al gauw de vijftig
leden van het kinderkoor uit die
gemeente onder haar hoede
kreeg. Vandaar was het slechts
een klein stapje naar het Ha-
zerswoudse jongerenkoor. Een
optreden in de Meerbursparo-
chie had tot gevolg dat ook daar
jongeren vroegen of zij een koor
wilde begeleiden. "Dat werd me
echter te veel. Ik heb toen voor
gesteld de koren bij elkaar te
voegen", vertelt José. Bij het
koor dat thans bestaat uit meer
dan vijftig leden, werd het com
bo van de Meerburgkerk ge
voegd. "Just together" was ge-
Répertoire
Het repertoire van "Just toge
ther" bestaat uit populaire me
lodieën met door José Hertman
bewerkte teksten. Zo zullen tij
dens de uitvoeringen ondermeer
de liedjes "Sloop John B" van
de Beach Boys, "The Sound of
Silence" van Simon en Garfun-
Iris toont
dramati
sche
kleuren in
„Rainbow"
Het nieuwe
verschijnsel aan
het Leidse dra
matische firma
ment: de groep
IRIS.
Leiden Een nieuw verschijnsel aan het
Leidse dramatische firmament: IRIS. Men
kan er deze dagen kennis van nemen. De
creativiteit en produktiviteit van 30 jonge
lui is voortgekomen uit een moeten. Aller
eerst bij Warner van Es („ik ben alleen met
muziek bezig"), die een steeds groter wor
dende groep om zich heen verzamelde.
Totdat in januari een stichting Iris van
stapel liep, waarin conservatoriumleerlin
gen, cineasten, dansers, mime-spelers van
alles te vertellen hebben.
Het eerste openbare ontluiken heet „Rain
bow", dat in het LAK-theater te horen en
te zien zal zijn. Muziek is de basis van het
stuk, dat uit 5 delen bestaat, en de steun
wordt geleverd door dans, film en toneel.
Rainbow vertelt twee verhalen: in de mu
ziek de geschiedenis van de jongen die zijn
koningin ontmoet, op weg naar zijn „oplos
sing", in het toneel is het de vogel Galdo-
vim, die tenslotte na veel wederwaardighe
den zijn rust vindt in zijn geboorteland.
Tekst en muziek zijn van Warner-van Es,
die de eerste de beste keer een opmerkelijk
talent heeft blootgelegd.
„Ik wilde iets gaan doen", aldus Warner
in een soort „apologie": het is een huiska
merideetje geworden dat uit de hand is
gelopen". De muziek van „Rainbow" wordt
door Irs omschreven als „mooie trillingen
zonder agressie en irritatie, een mengeling
van klassiek, blues, jazz en van (veel)
pop-invloeden". Alles zoekt „de regen
boog", een opheffing van tegenstellingen
tussen regen en zonneschijn. Iris kan ook
met zichzelf alle kanten uit: het is een
bloem, een oog, een verzameling van kleu
ren, een harmonie.
Het muziek-theater van Iris maakt een
goede opening. De teksten (Engels gezon
gen) zouden voor de duidelijkheid beter op
papier gezet kunnen worden, want in de
presentatie zijn ze onverstaanbaar. Maar
de muziek is een boeiende belevenis op
zich, in de poëtische conceptie van Warner
van Es: de belevenissen van „de jongen"
vloeien en dreunen het LAK uit, alle
spookbeelden op de vlucht drijvend. De
gesproken (Nederlandse) tekst bij de vogel
Galdóvim is sprookjesachtig.
Op 30 en 31 mei a.s. komt „Rainbow" in
het Shaffy-theater. „We gaan pas echt
draaien in september", aldus Warner, „we
geven eerst een paar schoten voor de boeg.
Er komt zeker een vervolg van het Iris-pro-
dukties".
Ton Pieters
kei en "Let the sun shine" uit
de musical "Hair" ten gehore
worden gebracht. "Het Onze Va
der" dat we brengen is werke
lijk het einde", licht José Hert
man toe. "Als je dat hoort krijg
je gewoon de neiging om in te
haken". Het is een walsje dat
gecomponeerd werd door de or
ganist van de H.H. Engelbe
waarders.
Bij haar vijftig pupillen (Nou ja,
pupillen. Ze zijn bijna even oud
als ik") weet José voorlopig het
enthousiasme er in te houden.
"Dat is wel het aller belangrijk
ste. Je moet als dirigente zorgen
dat ze zoveel mogelijk uitvoerin
gen hebben, waar ze naar toe
kunnen leven". Overigens heeft
ze wel wat te stellen met de
koorleden, die tussen de acht-,
tien en drieëntwintig jaar oud
zijn. "Maar als ze lastig worden,
geef ik gewoon het stokje uit
handen om ze te laten zien dat
het allemaal niet zo gemakkelijk
is."
De dirigente van "Just together"
vindt het wel jammer dat het
koor aan de kerk gebonden is.
"Je kunt nooit een aardig tekst
je schrijven waar geen "Jezus"
in voorkomt". Ze is dan ook
vast van plan het koor over een
jaar ook bij andere manifesta
ties te laten optreden. Tevens
werken de leden van "Just toge
ther" zelf aan het organiseren
van activiteiten buiten de repeti
ties om, zoals een sociëteit en
dergelijke.
"Jumping" José Hertman tussen de leden van het jongerenkoor "Just together"
