Kalf voelde zich
als leeuw tussen
„al die mensen"
Trilogie De Vlaeminck was minder overtuigend
UNIEK SFEERTJE CITY-PI ER-CITYLOOP
Politie was beste vriend
Veel interesse voor trimloop
Cityloop moet groter
opgezet traditie worden
Eerst reputatie dan sponsoring
GESCHIEDENIS IN PARIJS-ROUBAIX
Beboet
DEN HAAG Op een kruising
van de Scheveningseweg ge
beurde het onvermijdelijke.
Een automobilist, tot stoppen
gemaand door een agent, maak
te zich woedend. Het kon er bij
hem, eigenaar van een glanzend
voorwerp op vier wielen, niet
in dat hij voorrang moest verle
nen aan een - in zijn ogen -
stelletje nietsnutten. De niet
snutten waren atleten. Een
kleurrijk gezelschap, dat op de
route kriskras door Den Haag
en Scheveningen zeer gemengde
reacties opriep. Reacties van
winkelende huisvrouwen in de
stad, argeloze wandelaars op
pad in de Scheveningse bosjes
en automobilisten die hun weg
tijdig zagen afgesneden. Allen
waren getuige, of ze nu wilden
of niet, van de City-Pier-City-
loop. En hoe uiteenlopend de
gedachten van de toeschouwers
ook mogen zijn geweest, een
ding zal door niemand worden
betwist Het Haagse lange-af-
standsevenement, zaterdag
voor het eerst gehouden, was
een voorbeeld van perfecte or
ganisatie. Een van de compli
menten na afloop was afkom
stig van Henk Kalf, de win
naar. „Deze wedstrijd verdient
een vervolg. Ik zal er de volgen
de keer zeker bij zijn".
Henk Kalf zei het énkele ogen
blikken, nadat hij begeleid door
een motoragent in de druk be
zochte Prinsestraat het laatste
gedeelte van de 14.500 meter
nog even sprintend had efge-
legd. Hij praatte honderduit met
zijn vrouw en de trainer die
hem op de fiets begeleid had.
Alsof het traject, door hem af
gelegd met een gemiddelde van
ongeveer twintig kilometer per
uur totaal geen moeite had ge
kost De Groningse atleet later
in de dubbeldekker van Sijt-
hoff-Pers: „Inderdaad, je kan
wel zeggen, dat ik in goede
vorm verkeer. Tegenwoordig
kan ik ook sprinten. Ik hoef niet
(Van onze sportredactie)
DEN HAAG - "De politie is je beste vriend", Een indrukwekkend motorescorte, enkele wa-
luidt een slogan waarmee na zaterdag de gens en verkeersleiders op ongeveer elk kruis-
organisatoren van de City-Pier-Cityloop van punt - en er waren er nogal wat - legden de
harte kunnen instemmen. grondslag voor de perfecte organisatie.
(Van onze sportredactie)
DEN HAAG - De trimloop, wat de gemeente
betreft uitgangspunt om het initiatief van
raadslid Wiersma die op het idee kwam van
een loop in het centrum zo daadwerkelijk te
steunen, kende een ruime belangstelling.
Enkele minuten na de wedstrijd startten bijna
600 deelnemers om na zeven recreatieve kilo
meters in Scheveningen te finishen. "Voor de
eerste keer niet slecht", aldus Dick Lindhout.
meteen meer te forceren". Een
tempoversnelling van Henk Kalf
was genoeg geweest om zijn
naaste belagers Cor Criend,
Roelof Veld en Piet Vonck, toch
geen kleine namen van zich af
te schudden. „We waren net om
hoog gegaan tegen een heuvel
toen we de wind in de rug kre
gen. Met een tussensprint was
ik los".
Het gebeurde op de Scheven
ingse boulevard, ongeveer hal
verwege het parkoers. Op dat
moment waren er nog vier kans
hebbers over. Al zeer vroeg had
de eerste schifting plaats gevon
den. Op het vijf kilometerpunt
hadden andere atleten, van het
eerste uur", de Belg Paul Leleu,
Thomas Verbeek, Johan Kijne,
No op den Oordt en Winfried
Helwich (W-Dld.) tesamen met
„de grote vier" meteen na de
start op het Lange Voorhout,
ontsnapt, moeten lossen. Het da
verende tempo van Henk Kalf
die twee weken geleden het Ne
derlands record op de tien En
gelse Mijl verbeterde bleek bij
de finish, waar de chronometers
op 42.52.2 bleven stilstaan.
Leeuw
De atleet van GVAV, luid beju
beld, was meteen tot praten in
staat „Ik hou wel van zo'n
wedstrijd. Atletiek zit nog in
een verdomhoekje. Je loopt al
tijd buiten de steden. Zo breng
je de atletiek bij de mensen. Ik
hou van dat sfeertje. Met al die
mensen voel je je, als het goed
gaat als een leeuw".
Als een leeuw, het is een goede
vergelijking. Henk Kalf die zijn
seizoen heeft afgestemd op de
weg was bevreesd voor de con
currentie. Moest wel bevreesd
zijn, want vijftien kilometer is
eigenlijk iets te kort voor hem.
Bovendien: „Steeds tegen de
zelfde mensen lopen is moeilijk.
Je kijkt nog teveel tegen die
concurrentie aan. Dan mis je
dat machtige gevoel. Een voor
beeld is het Nederlands kam
pioenschap 25 kilometer in Win
schoten. Ik stond toen, omdat
Geert Jansen meeliep, onder
zo'n mentale druk dat mijn
plannen in het water vielen. Nu
is ook volgende maand de mara
thon in Amsterdam. Liever had
ik aan een wedstrijd in het bui
tenland meegedaan. Het mocht
nu niet van de KNAU. Nu moet
Henk Kalf, omringd door Het verkeer werd tijdelijk stilgezet voor de City-Pier-City-
familieleden, zijn trainer en loop. Omdat pijlen ontbraken - een schoonheidsfoutje -
onze verslaggever, praat na was het improviseren voor de lopers. Roelof Veld, Cor
terwijl hij zijn trainingspak Vriend en Henk Kalf (achter Vriend), bijeen terwijl Piet
aantrekt. Vonck zijn eigen weg kiest.
Henk Kalf bejubbelt in de Prinsestraat zijn zege, goed voor een draagbare TV. „Met zoveel mensen voel jè
als een leeuw". Foto's: Simon E. Smit.
je je als eerste Nederlander
weer waarmaken". Bij het noe
men van Geert Jansen valt ook
onmiddellijk de naam Jos Her
mes, die vanwege een blessure
niet kon meddoen. „Jammer",
aldus Kalf.
Spoorboekje
Henk Kalf (28) durft de strijd
aan met de gereputeerde atle
ten. Met een trainings arbeid
van 250 kilometer per week
mag dat ook wel. „Sinds ik
vorig jaar getrouwd ben, is er
rust in mijn training gekomen.
Ik train geprogrammeerd, het
is net een spoorboekje".
Hij houdt ook alles bij en kan
daarom de conclusie trekken
dat hij op drie maanden arbeid
vorig jaar al een maand is uitge
lopen. „Ik hou ook alle presta
ties bij. Als het nu eens een
keertje slecht gaat, kan ik terug
vallen op mijn plakboek. Mis
schien klinkt dat een beetje sen
timenteel, maar het geeft een
hoop moed".
Henk Kalf heeft moed. Als ama
teur („ik train twee keer per
dag, maar werk toch full-time.
Door aan de weg te timmeren
komt er misschien een spon
sor") heeft hij uiterst professio
nele plannen. „De marathon is
alles. Ik denk aan een Neder
lands record in de buurt van de
2.17. Dit jaar 2.19 en dan moet
volgend jaar op de Olympische
Spelen de kroon op het werk
worden gezet".
Kees Kooman
WENS GEMEENTE
(Van onze sportredactie)
DEN HAAG - Een van de meest enthousiaste
geluiden na afloop van de City-Pier-Cityloop
was afkomstig van Dick Lindhout, hoofd sport
zaken' gemeente Den Haag. "Geweldig", sprak
hij voor de prijsuitreiking in het gemeentelijk
informatiecentrum. "Het is op mij afgekomen
als een uitstekend georganiseerd evenement".
Lindhout huldigde de politie en de ruim hon
derd Haagse juryleden die het parkoers be
waakten, alvorens voor organisator afdeling
Den Haag van de KNAU zeer verheugende
woorden uit te spreken. "Het is bewezen, dat
Den Haag een evenement van aanzienlijk meet
allure aan kan. Voor volgend jaar denken we
dan ook aan een lange-afstandsloop van inter
nationaal karakter. We zullen er, zo heeft de
wethouder al beloofd, alle mogelijke mede-L
werking aan verlenen." De City-Pier-Cityloopj.
zal dus, nog groter opgezet tot een traditie.,
groeien. Lindhout: "We hebben eerst eens ge-L
zien, wat men kon. Met een traditionele internal
tionale afstandsloop hebben we iets fantastische
bereikt voor onze stad".
(Van onze spotredactie)
DEN HAAG - Een facet in de professioneel
opgezette organisatie van de Cityloop ontbrak
zaterdag: de in wielerwedstrijden gebruikelij
ke steun van de middenstand. De aantrekkelij
ke omstandigheden van een drukke omgeving
werden niet uitgebuit. Fromberg, als voorzit
ter van de afdeling Den Haag van de KNAU,
de grote man achter de organisatie: "Dat
hebben we bewust niet gedaan. Voor sponso
ring wilden we eerst een reputatie vestigen".
Voor volgend jaar zullen zeker stappen in die
richting worden genomen. Zoals er ook op
ander gebied veel plannen zijn. Voor de datum
wordt gedacht aan Koninginnedag, de afsta
wil men uitbreiden tot de officiële tien Engels
Mijl. Het idee is geopperd om op een druk punE
een gesloten TV-circuit uit te zenden, zodat del
hele wedstrijd kan worden gevolgd. Harm Hen-F
driks van het organisatiecomité: "We hebben
nu een draaiboek, voor volgend jaar moeten
we zorgen, dat het een nog groter spektakelstuk
wordt. Dan moeten we ook de middenstand
bewerken, daar was nu geep tijd meer voor".
En over de publieke belangstelling, die toph
tegenviel: "Dat moet. groeien, net als alles.
Organisatorisch kunnen we het aan. Dat is de
basis".
ROUBAIX Roger de Vlaeminck, de evenwichts
kunstenaar op de wegfiets, de wereldkampioen veld
rijden, heeft zich tussen de groten uit Parijs-Roubaix,
geplaatst. De Vlaeminck won zondag voor de derde
keer de zwaarste klassieker uit de wielergeschiedenis.
Hij plaatste zich daarmee op gelijke hoogte met
Octave Lapize (uit het begin van deze eeuw), Gaston
Rebry (uit de dertiger jaren), Rik van Looy en
natuurlijk Eddy Merckx.
De wereldkampioen was tussen
Parijs en Roubaix, in weerwil
van een hinderlijke blessure aan
de linkerknie, die hem pas an
derhalf uur voor de start defini
tief deed besluiten toch maar te
vertrekken, de meest op de
voorgrond tredende rijder. In de
slotfase was Merckx op zijn al
lerbest Acht kilometer voor de
wielerbaan van Roubaix kreeg
hij een lekke band. Voor hij op
zijn reservefiets zat had hij zijn
vluchtmakkers De Meyer, De
Vlaeminck en Dierickx meer
dan twintig seconden van zich
zien wegrijden. Het drietal deed
er alles aan om Merckx uit de
wielen te houden, maar in de
straten van Roubaix, na een
jacht van maar net 4000 mêter
pikte Merckx weer aan. Hij ging
onmiddellijk door, maar zijn
landgenoten Gieten zich niet uit
het wiel rijden. In de eindsprint
probeerde Merckx het nog eens,
maar zijn lange sprint werd ge
pareerd door De Vlaeminck, die
in de laatste twintig meter over
hem heen sprong en met een dik
half wiel zijn derde Parijs-Rou-
baix veroverde.
Minder overtuigend dan zijn
overwinningen in 1972 en 1974
was de triomf waarmee de Belg
De barre omstandigheden in Parijs-Roubaix in beeld.
Wegen waarop met de auto nauwelijks gereden kon
worden moesten door de renners worden afgelegd. Op tritogie voltooide. De viae-
MerckT9r0nd de Be'9 Andfé Di6riCkX me' aChter h8m ^gew™l"d,een„rr"ru" Wj
Net als bij Merckx was zijn
knie-blessure verergerd in Gent-
Wevelghem woensdag.
De 73e Parijs-Roubaix, de eerste
koers werd gereden in 1896,
werd beslist even buiten Neuf-
ville na 147 kilometer. Het pelo
ton dat in de eerste drie uur 131
kilometer had afgeraffeld,
kwam daar in de beruchte
„loopgraaf van Neufville" te
recht
Verrast
De karavaan, die Neufville, de
grimmige smalle slang die naar
de hel van het noorden leidt
van haver tot gort kent, werd
verrast Het was zonnig. Men
had er eigenlijk niet op gere
kend dat in die slurf de modder
zich nog had gehandhaafd. Au
to's, voor de karavaan uitrij
dend, kwamen dwars op de weg
te staan.
Motoren slipten alsof de weg
met groene zeep was inges
meerd. Onder de modder, glad
en nat, moesten nog de kasseien
liggen, maar zij waren onzicht
baar onder de vette zwarte brij.
„Het was de moeilijkste veldrit
uit mijn loopbaan", verklaarde
De Vlaeminck. „Drie keer ben
ik onderuit gegaan. Je kon ge
woon niet in het zadel blijven".
De renners die het risico van
een val niet wilden nemen en
dat waren de meesten - verlieten
de weg en hobbelden door de
smalle grasberm. Het yeld van
meer dan 130 renners, dat als
een vrijwel gesloten groep in
Neufville was aangekomen,
werd verbrokkeld in de berm.
Als elastiek schoot de prop uit
in een lange lint. De renners
klauterden een voor een uit de
„loopgraaf". De ravage was
compleet. Nimmer in de moder
ne geschiedenis van Parijs-Rou
baix was de schifting zo scherp
geweest.
ROUBAIX - De wedstrijd-
commissarissen in Parijs1
Roubaix hebben het pro
bleem Roger de Vlaeminck
als salomo's opgelost De
Vlaeminck had uit de wa
gen van zijn ploegleider
drinken aangenomen. Een
overtreding, die volgens de
reglementen zwaar zou
worden gestraft In plaats
van de winnaar uit de
strijd te nemen, werd hij,
net als zijn ploegleider
Franco Cribiori, beboet
Hoe klein het verschil was bij de finish van Parijs-Nice toont deze momentopname
aan. Roger de Vlaeminck gooit zijn laatste krachten in de strijd tegen Merckx, die
hij ook wint.
kilometers lang was geworden.
Het kaf was van het koren ge
scheiden.
Veertig kilometer voor Roubaix
waren er nog slechts negen ren
ners over in de eerste groep. En
Merckx stoomde maar door.
Maertens en Moser moesten los
sen en op twintig kilometer voor
Roubaix had Merckx nog maar
drie concurrenten over: De
Meyer, Dierickx en De Vlae-
.minck. Een lekke band in de
slotfase kon Merckx niet uit
schakelen, De Vlaeminck wel in
de eindsprint. Slechts 43 van de
bijna 160 renners die vertrok
ken, haalden de eindstreep
Roubaix, Gerard Kamper als
laatste, ruim een half uur na De
Vlaeminck.
