BITTERE
BIJSMAAK
AAN
VREUGDE
PUNCH
Verbeeck kon Merckx
niet van triomf afhouden
RED RUM BLEEF
GRAND NATIONAL
VAN RECORD AF
Van der Kraafs ook
sterk in hordenren
Lerman Battle beklimt Pieter van Tuyll in
zijn poging via de rebound te scoren.
DELFT De wat moedeloze Bill Sheridan, die in de pauze van
het treffen van zijn ploeg met Transol enigszins somber tegen
de muur stond geleund, had twintig speel-minuten later een
volledige gedaanteverwisseling ondergaan. Weg was de sombere
blik, de man die opgetogen om zich heen keek en vrolijk koutend
iedereen te woord stond, was een coach met de plezierige weten
schap dat zijn team de landstitel officieus had veroverd. Want
Raak Punch sloot het duel met Transol met de voordelige score
van 61-58 af, waarmee de Rotterdammers op een achterstand
zijn gezet van zes punten en die zal de ploeg van Bill Sheridan
in de resterende vier ontmoetingen niet meer uit handen geven.
De wat neerslachtige houding
van Bill Sheridan in de rust was
begrijpelijk. De Amerikaan had
zijn team in de eerste helft geen
afstand kunnen zien nemen van
Transol, dat zich zeker de even
knie van de Delftse titelpreten-
dent toonde. Onder leiding van
een zoals gebruikelijk sober,
maar knap opererende Jackie
Dinkins bleef Transol steeds
goed volgen, waardoor Raak
Punch zijn bekende tussen-
sprint niet kon plaatsen. Beide
ploegen startten met een man-
to-man-taktiek, waarbij Buff
Kirkland, de alleskunner van
Raak Punch, de zeker niet ple
zierige taak kreeg toebedeeld
Dinkins tegenspel te bieden.
Inmiddels hadden beide ploegen
elkaar nog goed in bedwang
gehouden. Raak Punch kon na
tien minuten weliswaar bogen
op vijf punten marge (19—14),
maar Transol kwam knap terug.
De coaches brachten enkele wij
zigingen in hun team aan, waar
bij Bill Sheridan de inmiddels
met drie pees rondlopende Kirk-
land verving door Van Woer-
kom. Van Helfteren, die eerder
Jan Dekker had verdedigd,
moest toen Dinkins schaduwen,
hetgeen deze niet belette bij te
dragen in dp „nivellering" waar
in Transol slaagde: na twaalf
minuten 23-22. „Dinkins is een
formidabele speler", oordeelde
Sheridan later. „Hij blijft moei-
Harry Rogers trad als bewaker lijk uit te schakelen". Hoe cor-
op van Lerman Battle. reet Dinkins bovendien acteerde
bleek uit het feit dat de Ameri
kaan geen enkele persoonlijke
fout achter zijn naam kreeg.
ui kwalitatief opzicht seen top- 0p de sland 23_22 voelde sheri.
VARKEN
IN
DE ZAAL
(Van onze sportredactie)
DELFT Aanhangers van
Raak Punch zijn tot veel in
staat Dat is in het verleden
wel gebleken. Maar wat
twee supporters zaterdag
avond in sporthal De Bui
tenhof presteerden is nog
niet eerder vertoond. Toen
het eindsignaal had geklon
ken bevond zich onder de
hossende aanwezigen een
levensecht varken dat op
een rijdend plankier de
zaal was ingereden. Het
dier, dat zich van het ru
moer om hem heen niets
aantrok, was bestemd voor
de topscorer van Raak
Punch, Harry Rogers. Deze
bleek voor de krulstaart
echter niet zo veel belang
stelling te hebben, zodat
het besst na nog een "wate
rig blijk van aanwezigheid"
te hebben achtergelaten,
onverrichterzake moest
worden afgevoerd.
duel geworden. Het belang van
de wedstrijd legde een druk op
beide teams, hetgeen niet naliet
zijn invloed te doen gelden op
het spelpeil.
Dat een redelijke score niet in
het verschiet lag werd al in de
eerste minuten duidelijk. Het
duurde niet minder dan twèee-
neenhalve minuut alvorens de
tweede bal door de ring gleed.
De tactische opzet had eveneens
tot gevolg dat de niet bijzonder
sterk leidende scheidsrechters
Lindenberg en Van Houten no
gal wat persoonlijke fouten
moesten uitdelen. Lerman Batt
le was na ruim zes minuten al
drie keer geboekt, reden voor
coach Jan Bruyn om hem door
Wim Weemhoff te vervangen.
dan zich genoodzaakt een time-'
out te nemen, maar dit weer
hield Transol niet toch de eer
ste en enige- keer in het hele
duel een voorsprong (23—24) te
nemen.
Met Kirkland op de bank, de
zeer produktieve Van Tuyll („Ik
zou hem erg graag in het Neder
landse team willen hebben, mis
schien lukt het nog", aldus
Sheridan) voor Van Woerkom
en Rogers als „bewaker" van
Dinkins slaagde Raak Punch
erin de rust met een voordelige
stand (35-34) te bereiken. Hoe
wel er getuige deze score in de
tweede helft nog van alles kon
gebeuren, viel de spanning al
spoedig weg. Nadat de Delftse
aanhang was gemaand verdere
activiteiten, als het gooien van
spijkers en schroeven op het
speelveld, achterwege te laten
liep Raak Punch binnen enkele
minuten een zevental punten uit
(43-36) en deze marge werd
knap intact gehouden.
Zelfs het uitvallen van Jan Sik-
king, die in de zesde minuut al
zijn vijfde peetje incasseerde,
vormde daarbij geen handicap.
Zijn rol als guard werd goed
door Charis Sideris overgeno
men, waarbij deze hulp kreeg
van Kirkland. En daarmee was
meteen het verschil tussen beide
ploegen aangetoond. „Bruyn
wist niet wie hij naast Dekker
als guard moest laten spelen",
oordeelde Sheridan. „Eerst pro
beerde hij Van Eek, daarna
Welch en toen nog Vervoorn.
Van Eek schoot tekort, Welch
bracht de bal wel goed op, maar
gooide hem er niet in en Ver
voorn was minder sterk dan de
vorige keer. Doordat Dekker bo
vendien aan banden werd ge
legd, (hij scoorde het voor hem
schamele totaal van vier pun
ten) speelde Raak Punch een
gewonnen wedstrijd.
„We hebben super-defensief ge
speeld", vertelde Bill Sheridan
met een brede grijns na afloop.
„En dat is voortreffelijk gegaan.
Ik heb in Kirkland en Rogers
het beste koppel Amerikanen in
Nederland. Kirkland kan op
drie posities spelen en is zowel
aanvallend als verdedigend
sterk, Rogers is verdedigend
misschien iets minder, maar hij
schiet beter. Bovendien hebben
de Nederlandse spelers goed ge
speeld, als je weet dat Van Helf
teren en Sideris nog een paas
dagen in bed hebben gelegen,
omdat ze ziek uit Polen waren
teruggekomen. Ik ben heel erg
tevreden".
Dat was ook de aanhang, die de
Amerikaanse coach onder wiens
leiding Raak Punch voor het
eerst sinds jaren weer een land
stitel greep in triomf op de
schouders hees en ronddroeg.
Dat zij niet zo'n goede wedstrijd
met bovendien een uitzonderlijk,
lage score hadden gezien was al
vergeten.
Dat was echter na de eerste
momenten van blijdschap niet
het geval bij de clubleiding met
de problemen van het nog
steeds uitblijvende nieuwe
sponsorcontract. Want terwijl
zowel Transol als Levi's, met
Raak Punch de grote drie uit
het huidige basketbal, zich
reeds hebben verzekerd van fi
nanciële steun voor volgend
seizoen, is men in Delft nog
steeds op zoek. En dat geeft aan
de gevoelens van vreugde een
bittere bijsmaak.
FRANK WERKMAN
Topscorers: Transol: Dinkins
24, Battle 14, Weemhoff 8, Dek
ker 4, Raak Punch: Rogers 22,
Van Tuyll 20. Kirkland 16.
MEERBEKE Ook in de Ron
de van Vlaanderen is Eddy
Merckx weer een absoluut heer
ser geweest. In Gent gingen
bijna 180 renners van start om
de wereldkampioen partij te ge
ven, maar ook tussen Gent en
Meerbeke was niemand' bij
machte om de man die dit sei
zoen de Ronde van Sardinië, de
Catalaanse Week, Milaan—San
Remo en de Amstei Goldrace
won, te weerstaan. Alleen
Frans Verbeeck kon tot op en
kele kilometers van de finish in
de buurt van Merckx blijven.
De „oude" melkboer was bijna
100 kilometer in het spoor van
Merckx gebleven, had slechts
incidenteel een bijdrage kun
nen leveren in de opbouw van
de geweldige voorsprong, die
uitgroeiede tot meer dan vijf
minuten, maar leek ten slotte
vastgeplakt aan de keien, toen
Merckx aanzette voor zijn laat
ste slag. Echte klimmerskwali
teiten zijn niet nodig in de Ron
de van Vlaanderen, die in 1913
werd geboren en alleen in de
eerste wereldoorlog niet op het
programma stond. De ronde
wordt per traditie beslist op de
Muur van Geraardsbergen.
Merckx echter begeerde een
eerdere beslissing. Hij sloeg het
gat al toen er nog ruim honderd
kilometer moest worden gere
den, op de Kwaremont. Merckx
tekende daarmee voor. het twee
de deel van de koers, die in het
begin was bepaald door Dirk
Gestopt
(Van onze sportredactie)
ALMELO Jos van Beers,
een van de betere Neder
landse beroepswielrenners,
stopt. De Ti-Raleigh cou
reur die vorig jaar door
een verwaarloosde lon
gontsteking in het zieken
huis moest worden opgeno
men en lange tijd op het
randje van de dood zweef
de, heeft besloten de wie
lersport vaarwel te zeggen.
"Ik heb mij op dit seizoen
goed voorbereid, maar het
gaat niet meer. Ik mis de
kracht om aan te zetten.
Als het tempo rond de
veertig ligt, kan ik gemak
kelijk meekomen, maar zo
dra er echt gekoerst wordt
en er 45 of harder moet
worden gereden, moet ik
lossen. Ik ben bij de dokter
geweest, heb met tal van
deskundigen gesproken,
maar niemand weet hoe het
komt. Ik vindt het echter te
link om door te gaan.
De keizer van het wielerrijk gloreerde weer. Vlak voor
de finish in Meerbeke bedankt hij het publiek voor het
enthousiaste onthaal bij zijn triomf in de Ronde van
Vlaanderen.
Baert, Mark Merenhout en Fe-
dor den Hertog.
Baert, ooit wereldkampioen
achtervolging bij de profs, is in
de vijf jaar daarna overgestapt
naar de categorie vergeten ren
ners. In het koude Vlaamse land
wilde hij nog eens laten, zien dat
de wielrenner Baert nog werke
lijk bestaat. Dirk Baert viel aan
op het moment dat het start
schot net was weggestorven. Hij
kreeg steun van zijn ploegge
noot Merenhout en van Fedor
den Hertog. Zoveel hulp van
Den Hertog dat zijn ploegleider,
nadat de voorsprong op het niet
reagerende peloton gegroeid
was tot bijna zes minuten (Kor-
trijk, 113 kilometer) iets terug
deed. Den Hertog kreeg een lek
ke band, het vervangende wiel
kwam uit de wagen van Baerts
ploegleider. Een ijzeren wieler-
wet was overtreden. Den Hertog
werd uit de strijd genomen. Me
renhout viel terug omdat zijn
krachten waren gesloopt. Baert
ging alleen door. Op de Kware
mont, de eerste van acht hellin
gen uit de bergzone had Baert
nog 1 minuut en 25 seconden
voorsproftg. Maar niet langer op
het peloton, dat Merckx en Ver
beeck had moeten laten gaan.
Op de Kruisberg ging Baert te
voet. Merckx en Verbeeck ach
terhaalden hem en lieten hem
staan, het veld volgde op bijna
een minuut. In Geraardsbergen,
dertig kilometer voor de eind
streep, lag het peloton op^bijna
vier minuten en nog steeds
duldde Merckx, onder het motto
alleen is maar alleen, Verbeeck
in zijn nabijheid. Maar hij
maakte zijn gezel duidelijk dat
zijn aanwezigheid slechts te
danken was aan de genade van
de keizer. Dat mededogen hield
op toen er nog vier kilometer
moest worden gereden. Uit het
wiel van Verbeeck flitste
Merckx naar voren. Verbeeck
kon niets meer terug doen.
LIVERPOOL L'Es
cargot, gereden door
Tommy Carberry en ei
gendom van de Ameri
kaan Raymond Guest,
heeft op de renbaan van
Aintree bij Liverpool de
Grand National gewon
nen. L'Escargot had aan
de finish van deze hin-
dernisren over 7218 me
ter een voorsprong van
vijftien lengten op Red
Rum, dat tot enkele
honderden meters voor
de eindstreep vrijwel
gelijk lag met de win
naar.
Jockey Brian Fletcher poogde
vergeefs in de slotfase het
paard Red Rum tot grotere
spoed aan te zetten. De derde
plaats was voor Spanish
Steps, eigendom van Edward
Courage. Er waren 31 deelne
mers. L'Escargot verdiende
voor zijn eigenaar 38.000 pond
sterling (ongeveer een kwart
miljoen gulden). Het totale
prijzengeld bedroeg 58.700
ponde sterling.
Red Rum stond met 7 tegen
twee als favoriet bij de book
makers genoteerd. De notering
voor L'Escargot was 13 tegen
twee en voor Spanish Steps 14
tegen een.
Een zege van Red Rum zou
een uniek record hebben opge
leverd. Als enig paard zou Red
Rum dan drie maal achtereen
de Grand National hebben ge
wonnen. Tot de laatste van de
dertig hindernissen die moes
ten worden genomen lagen
beide paarden vrijwel gelijk.
L'Escargot, vorig jaar tweede
achter Red Rum, bleek echter
over meer reserves te beschik
ken.
Het winnende paard is twaalf
jaar oud en won onder meer
de Cheltenham Gold Cup in
1970 en 1971.
De ZWARE HINDERNISSEN
EISTEN ZEER VEEL VAN
DE PAARDEN. Slechts tien
jockey's reden de wedstrijd
uit
Naar schatting is er voor een
bedrag van 20 miljoen pond
sterling (zo'n 130 miljoen gul
den) gewed op de afloop van
de Grand National.
De uit New York afkomstig
Raymond Guest zei dolblij:
"Ik probeer al 20 jaar de Na
tional te winnen en ben nu de
gelukkigste man ter wereld".
Slechts 10 van de 31 paarden
die aan het evenement van
zaterdag deelnamen bereikten
de finish. Twee paarden von
den de dood.
Hoe onmenselijk hard paarderaces in Engeland eraan toegaan wordt bewei
met deze twee foto's. Op de ene maakt Land Lark een fatale buiteling en belai
jokey Graham Thorner meters verderop en op de andere heeft de jockey Jere
Glover gezien wat er aan de hand is en loopt met gebogen hoofd naar de ka
Zijn favoriet Beau Bob is eveneens dodelijk verongelukt.
Tenslotte beleefde maar één jockey plezier aan de Grand National. Het was Tom
Carberry, die op L'Escargot triomfeerde. Achter hem juichen sommige toeschouwt
Dokter Tan en direkteur vah Duindigt, Milders (op
rug gezien) in actie.
Wagenaar laatste
MELBOURNE De Australiër Keity Addison heeft in
de derde reeks van wedstrijden om het wereldkampioen
schap beroepspikeurs, zijn leidende positie opnieuw ver
sterkt. In de vier wedstrijden werd Addison eenmaal
eerste en een keer tweede. Hij heeft 89 punten, dat is
zeventien meer dan zijn voornaamste rivaal de Nieuw
Zeelander Peter Wolfenden.
Jan Wagenaar slaagde er niet in zich op te werken. Na
twaalf van de 24 wedstrijden staat hij met 31 punten op
de achtste en laatste plaats.
De stand is:
1. Keith Addison (Aus) 89 pnt
2. Peter Wolfenden (Nw.Z) 72 pnt.
3. Shelly Goudreau (Can) en Ulf Thoresen (Noo) beiden
65 pnt.
8. Jan Wagenaar (Ned) 31 pnt
(van onze paardesportmedewerker)
WASSENAAR Henk van der Kraats
was zaterdagmiddag op Duindigt met
zijn paard Fieldmaster heer en meester
in de hordenren. Hij bracht de derbywin
naar van de vlakkebaan over de drie
kilometer als eerste over de eindstreep.
Een tevreden trainer Bertus Riem na de
tweede strat van Fieldmaster en tevens
tweede overwinning over de horden: "De
chef van de afdeling renwezen, de heer
Pim Kohier, kon het niet begrijpen dat
we met zo'n goed paard over de horden
gingen. Uit de twee starts hebben we nu
zesduizend gulden verdiend. Dat is in
vlakke baan rennen door zijn 77 kilo in
de handicap General onmogelijk." Riem
en eigenaar Deklever hebben groot gelijk
om de combinatie Henk van der Kraats
en Fieldmaster over de Duindigt horden
heen te sturen. Fieldmaster zal nog meni
ge hordenren kunnen winnen. Hij springt
makkelijk, erg hoog en heeft een geweldi
ge eindsprint over op het laatste echte
stuk. Zaterdag bewees Henk van der
Kraats weer een uitstekende horden joc
key te zijn ook. Hij was bij de hordenren
geen enkele keer in moeilijkheden. Dat
waren twee andere combinaties echter
wel. Wederom ontstond een valpartij.
Oorzaak hiervan was het feit dat er in
de bochten ook hindernissen staan. De
paarden komen geheel uit hun balans de
rechte lijn in en moeten dan gelijk weer
springen. Dat brengt dan meestal een
valpartij met zich mee. Ditmaal waren er
twee combinaties de dupe. Joop Voor-
haar viel met Frans en Tempered Steel
met Clive McGarrity.
Voor paarden en rijders liep het gelukkig
weer goed af. Al moest Joop Vóórhaar1
per ziekenauto van de baan worden ge-
Door de val van deze ttvoe kandidai
voor een tweede en derde plaats
Sandy die het steeds beter gaat doeni
fraai tweede op afstand achter Fieldiw
ter. Red Countess werd derde, nadat
lang aan de leiding was geweest.
Henk van der Kraats won ook nog
vlakkebaan ren en wel met het paard v
het jaar 1974 de nog steeds onverslaan!
re Prince Wolter. De zesde achtereenfl
gende overwinning van de Prince die
evenals Woodfeets Speedy enkele wek
geleden aandiende als een derbykao
daat. Rock Aldis, de trouwe merr
in een tempoloze koers tweede. De tw
de vlakke ren ,werd geheel volgens
verwachting een prooi voor Clive McG
rity met'Star of Kamandu.
Bij de dravers boekte Joke in hand
van haar trainer Buick Leeman weer t
overwinning. Ook nu kon Victorious
met Gerard van der Wal haar in
laatste meters niet kloppen.
