Koffieconcert met het Hoorn Trio
„ER KOMT WEL WEER EEN TIJD
DAT IK WERK WIL LATEN ZIEN"
Amerikaans orkest treedt op bij kaarslicht
Kunst
op
zicht
Amerikaanse band
naar Katwijk
Filosofisch
schilderwerk
Kees den Tex
Markante foto's van
Max Koot bij De Bink
g* ZATERDAG 29 MAART 1975
EEIDSE COURANT
HCINA
Leiden Voor zondag 6 april aanstaande heeft
K&O het Hoorn Trio uitgenodigd om een koffie
concert te geven in de Stadsgehoorzaal. Het trio
bestaat uit Vicente Zarzo, hoorn; Jaring Walta,
viool en Jan van der Meer, piano. Het zal
werken van Brahms, Schubert en Duvernoy
uitvoeren.
Begonnen wordt met het Trio nummer 1 in
C-groot van de Franse hoornist Frédéric Duver
noy (1765-1838), orkestmusicus en leraar aan het
conservatorium van Parijs. Vervolgens van
Franz Schubert (1797-1828) de laatste van de drie
Sonatines in g-klein opus 137 voor viool en piano
(1816). Wat betreft begaafdheid is deze componist
beslist gelijkwaardig aan Mozart, met dit verschil
dat Schubert, aanvankelijk onderwijzer, zich gro
tendeels autodidaktisch ontwikkelde. Invloeden
van Mozart en Beethoven zijn, wanneer men er
een beetje in thuis is, in het hier uitgevoerde deel
nog duidelijk hoorbaar.
Tot besluit weer een trio, ditmaal van Johannes
Brahms (1833-1897) in Es-groot opus 40, dat hij
in 1867 komponeerde. Brahms moet beschouwd
worden als de onmisbare schakel tussen het
Weense klassicistische tijdperk van het laatste
kwart van de achttiende eeuw (Haydn, Mozart,
Beethoven) en aan de andere kant het klassicis-
me van de twintigste eeuw (Strawinsky, Bartok,
Hindemith). Paradoxaal wordt van hem gezegd,
dat hij óf een halve eeuw te laat, óf een halve
eeuw te vroeg geleefd heeft Romantici was hij
te klassiek en andersom klassici vaak te romanti
sch. Ik ben er van overtuigd dat dit werk van
deze voor zichzelf en voor anderen uitermate
kritische komponist, met het opvallende jachtthe-
ma van de hoorn in de finale en het ontroerende
daaraan voorafgaande adagio (een herinnering
aan de dood van zijn moeder) indruk zal maken.
De leden van dit Hoorntrio staan alle drie be
kend als uitstekende musici. Zo zijn Vicente
Zarzo Pitarch en Jaring Walta beide werkzaam
bij het Residentie Orkest, respektievelijk als
solo-hoornist en concertmeester en Jan van der
Meer is een met name hier in Leiden en omstre
ken bekend pianist, organist en dirigent Nog
diezelfde zondagmiddag vertrekken zij voor een
toernee naar Spanje en Portugal. Daarom zal er
in het programma geen pauze worden ingelast
Voor de gebruikelijke toegangsprijzen kan men
vanaf elf uur weer in de Stadsgehoorzaal terecht,
inclusief een gratis kop koffie. Het concert begint
om half twaalf.
Willem Breddels, beeldend kunstenaar:
LEIDEN - Willem Breddels, 36
jaar, beeldend kunstenaar,
kreeg een opleiding als techni
cus en werkte een paar jaar als
zodanig. Schilderde en tekende
van kindsbeen af („Je bent vijf
tien, zestien jaar en wilt schilde
ren. Alleen die dingen, die je
familie en kennissen ook mooi
kunnen vinden. Stillevens en
landschappn. Ik ging op zondag
wel eens met iemand mee, de
polder in met een veldezeltje").
Wilde op een bepaald moment
voor zich zelf gaan werken („Als
je dat lang uitstelt komt er
nooit meer van). Was echter ge
trouwd en had twee kinderen.
Baan opgegeven, geen inkomen
meer. „Ik ging voor acht tientjes
in de week een paar avonden
vloeren dweilen in het Acade
misch Ziekenhuis". Kreeg zes
jaar geleden samen met drie
collega's een atelierruimte in de
gemeenteschool aan de Van
Duivenbodestraat in de Staal-
wijk. Leefde een tijdje van de
contra-prestatie en loopt nu in
de bijstand. Schildert en maakt
sinds een maand of wat zeef
drukken. Had exposities in Lei
den, maar ook elders in het
land.
Een zeefdruk van Willem Breddels, naamloos.
„Ja, dat leg ik er niét bewust
in". Je werk komt op mij nogal
geladen over. Je wordt natuur
lijk de hele dag opgeladen door
alles wat er in je omgeving ge
beurt. Door kranten, radio enzo.
Dat speelt onbewust een rol als
je werkt Kijk, ik ben een tijdje
lang bezig geweest met dat werk
uit de zeventiende eeuw. Fani-
tas, dat hangt in de Lakenhal
ook wel. Zo van alles in ijdel-
heid en alles is vergankelijk.
Zo'n mannetje op een schilderij
met zijn vinger in de lucht zo
van pas op jongens. Dat werk
sprak me erg aan, niet alles,
maar sommige dingen wel. Toch
geloof ik niet dat je bewust iets
over wil brengen. Dat komt er
op de een of andere manier
gewoon in".
Stijl
„Die periode dat je, alleen wilt
maken wat je naaste omgeving
accepteert gaat voorbij. Ik ben
toen wat je noemt abstract-ex-
pressionistisch gaan schilderen.
Die latere Cobra-toestanden, die
Zandebergen zo heeft gepushed.
Dat was het in die tijd. Ook dat
gaat over, ja en dan ga je zoe
ken. Er kwam een verloop ik en
ik ging steeds figuratiever wer
ken".
„En dan is het zo: je hoort een
eigen stijl te hebben. Nou, die
heb ik niet en die krijg ik mis
schien ook wel nooit. Vormge
ven, is voor mij het belangrijkst.
Hoe, dat doet er niet zo toe".
„Ik geloof dat ik in mijn werk
altijd bezig ben met overeen
komsten en tegenstellingen.
Zoeken, hoe je iets kan verbeel
den. Bepaalde dingen of mense
lijke figuren. Hoe die met elkaar
in relatie staan of hoe juist niet,
Wacht even, ik zal je wat laten
zien. Soms kan ik beter praten
aan de hand ergens van".
Staat op, loopt naar een laden-
kast, zoekt, pakt een ontwerp
voor zijn nieuwste zeefdruk.
Een compositie, verdeeld over
verschillende met elkaar samen
hangende vlakken. In het een,
een geveltje van een huis met
een boom in herfsttooi ervoor.
Het loopt over en een aangren
zend vlak, waarin de planologie
van Leiden (je herkent de top
van de Marekerk) en van een
dorpje (boerderij) in silhouet.
Daarboven een appel, opgehan
gen aan een galg. Dat is het
uitgangspunt van het ontwerp
en tevens respresentatief voor
Breddels manier van werken".
Filmisch
„Zoals ik al zei, ik werk in
vlakken, waarin dingen afzon
derlijk worden weergegeven. In
het geheel is een samenhang.
Het gaat om de relatie, tussen
de verschillende vlakken". Je
werkt bijna filmisch. Met ver
schillende shots, om het zomaar
eens te zeggen. „Ja, zo kan je
het zien".
„Het beste compliment, dat ik
ooit heb gehad, was van een
zakenman in Zeeuws-Vlaande-
ren. Ik kwam hem op een of
andere partij tegen en hij bleek
helemaal gek op zijn dochtertje
te zijn en vroeg me een portret
van haar te schilderen. Ik heb
hem toen gezegd dat ik geen
portretschilder ben, maar hij
bleef aanhouden. Toen ben ik
op een dag in de auto gestapt,
heb wat schilderijen meegeno
men en ben naar hem toegere
den. Om te laten zien, hoe ik
werkte. Dan wist die man ten
minste waar ie aan toe was.
Daar zat een schilderij tussen,
„Het portret van een zaken
man". Toen ie de titel nog niet
wist, vond ie het wel aardig,
maar toen ik hem een en ander
ging uitleggen, werd ie ongelo
felijk boos. We zijn toen maar
gauw ergens anders over gaan
praten en zijn op een bepaald
moment maar opgestapt. Toch
wilde hij dat portret, maar op
de een of andere manier is het
er nooit van gekomen, om het
te maken. Zijn woede was voor
mij een compliment, dat dat
schilderij was overgekomen".
Verkoop
„Je maakt dingen niet direct
voor de verkoop. Anders zou je
eerst een marktonderzoek moe
ten doen en kijken hoe en waar
naar de vraag is en dan datgene
maken, dat de mensen willen.
Aan de andere kant, vind je het
leuk als iemand iets van je
koopt Ja, op een bepaald mo
ment is iets „in". Heyboer bij
voorbeeld, wordt op het mo
ment gevreten. Dat kan mij ook
wel eens overkomen, wie weet
Een tijdje geleden was Melle,
ook een schilder, in een pro
gramma bij Ischa Meijer. Die
zei: moet je nou eens horen
jongen, ik ben ook pas een jgar
of acht bekend. Zo is het, die
man werkt al veel langer na
tuurlijk. Hij maakt trouwens
veel meer, dan hij verkoopt.
Kan moeilijk afstand van zijn
werk doen. Nou, en dan ver
koop je veel, brengt dat je nu
in zo'n plezierige situatie? Melle
zei: Als ik maar 25 in mijn zak
heb voel ik me best, meer hoeft
niet. Maar als ik dat niet heb,
is het vervelend".
„Ik leef nu van de bijstand. Ik
heb in de contraprestatie geze
ten. Ja, ik zie wel eens werk van
me hangen. Er is een verdeel-
„Je hoort een eigen stijl te hebben. Nou. die heb ik
niet en die krijg ik misschien ook wel nooit".
nu wat meer terug getrokken. Ik
wilde met mezelf en mijn werk
bezig zijn. Er komt wol weer een
tijd, dat ik werk wil laten zien
aan mensen. Dan ga ik weer
exposeren. Misschien met die
zeefdrukken. Daar kom ik nu
aardig mee opgang. Je moet
veel investeren en de bijstand is
geen vetpot, maar goed. We zit
ten hier met een aantal anderen
en we helpen elkaar een beetje.
Zo kom je een heel eind. maar
het blijft met weinig geld oppas
sen geblazen, wat wel en niet
kan".
Ton van Brussel
sleutel, dat de helft naar de
overheid gaat en de rest naar
de gemeente. Mijn kinderen
hadden het er laatst over dat er
op de muziekschool wat hangt.
En bij Van Dam op de schouw
burg is ook het een en ander.
Ik ben uit de contra-prestatie
gegaan, op een beetje lullige
maiuer, daar heb ik het liever
niet over. Ik ga nog wel eens
terug".
„Kijk, ik ben een tijd lang echt
actief geweest. In de B.B.K. en-
zo. Ik heb ook veel geëxposeerd.
Dat is sinds een tijd voorbij.
Heb ik bewust gedaan. Ik ben
De band van de Akron Universiteit, Ohio (V.S.) onder leiding
van de dirigent Richard Jackoboicc, zal a.s. maandag een
concert geven in de sporthal Cley Duin in Katwijk aan Zee
ter gelegenheid van het muziekfestival „Tulip Time Internatio
nal". Het concert begint om 19.30 uur. Dit optreden vormt
een onderdeel van een Europese tournee waarbij concerten
worden gegeven in Parijs, Heidelberg, Keulen en Brussel. Het
orkest dat voor het eerst een bezoek aan Europa brengt, werd
opgericht in 1967 en bestaat uit muziekstudenten van de
universiteit. Dirigent Richard Jackoboice geniet in de Verenig
de Staten tevens grote bekendheid als componist en arrangeur.
Tijdens deze tournee zal het orkest composities uitvoeren van
George Gershwin, Robert Hanson. Vincent Persichetti, Samual
Ward, Alfred Reed. John Philips Sousa en Henry Fillmore.
Op het repertoire van de Akron Symphony Band staan ook
werken van Wagner, Bach en Shostakovitch.
LEIDEN - In Galerie Van der Vlist aan de Botermarkt
exposeert de in Bergen wonende en werkende schilder Kees
den Tcx een aantal opmerkelijke schilderijen en wat litho's.
Den Tex ontpopt zich hier nis zijnde min of meer filosofisch
aangelegd. Hij filosofeert klaarblijkelijk over het fenomeen
„mens" in allerlei geestelijke situaties. Hij begon met de mens
te schilderen, veelal zittend in een stoel, later schilderde hij
alleen de stoel (door de mens gebruikt) omdat de stoel door
het gebruik (door de mens) voor Den Tex ook ieta menselijks
heeft gekregen. Dat hij daarbij soms het bovennatuurlijke
betrekt door enkele malen een kruisbeeld in zijn schilderijen
op te nemen, maakt een analyse van de schilder en zijn werk
alleen nog maar moeilijker. Zo schildert hij een naakte
schoonheidskoningin - ook al weer zittend in een stool, ge
plaatst in iwn wijdopen landschap - met op de achtergrond
een crucifix
Dat de zetel voor hem belangrijker moet zijn dan de figuren,
die de stool bezetten, lijkt mij te zien in het schilderij van
een voorname kerkelijke hoogwaardigheidsbekleder in een
stoel, waarvan hij de contouren wijd over het vlak doet
uitstrekken, waardoor de stoel als het ware rust op zijn eigen,
uitgedijde vormen.
Ook enkele figuurstukken vertonen een geheel eigen opvatting
van de schilder. Onder de titel „Baiad" schilderde hij de
beroemde saxofonist Ben Webster. Een merkwaardig doek is
ook „Rode monnik" een inquisitie-achtige figuur. Een gene-
raalskop met op de achtergrond een verzameling maskers gaf
hij de titel van „Gunta" mee.
Een der mooiste schilderijen, zo vind ik persoonlijk - is geheel
in blauw geschilderde „Nacht", een doorkijk door een venster
op de nachtelijke hemel. Ook een groot doek van een open-
bloeiende roos is zeer fraai.
Tenslotte exposeert hij enkele zeer mooie litho's: „Acrobaten"
en „Jacob en de engel".
WILLEM PRINS
„Meisje met bril" door Max Koot
LEIDEN - Max Koot kan gerekend worden tot de topklasse
van de Nederlandse fotografen. Zeer in het bijzonder op het
gebied van de portretfotografie, maar ook op andere deelterrei
nen van de camera obscurakunst. In Galerie De Bink in de
Rooseveltstraat kan men zich daarvan ten volle overtuigen.
En dan gaat het niet zozeer om de perfecte technische
hoedanigheden van zijn prenten, maar meer nog door de
psychologische, Koot weet de psyche van zijn sujetten nadruk
kelijk voor ogen van de kijker te stellen. Dat laatste geeft
overigens het fotografische portret zijn grootste waa'rde. Men
beschouwe zo onder meer het prachtige beeld van een in
„eigentijdse" kledij gestoken jonge vrouw met een tweetal
kinderen. De zelfbewuste houding en de op de toeschouwer
gerichte blik, en de min of meer ietwat nieuwsgierig-afwach
tende houding van de kinderen komen zo indringend naar
voren, dat de kijker er mateloos door kan worden geboeid.
Zo is het ook met verschillende portretten van bekende
persoonlijkheden zoals Henk van Ulsen, Toon Hermans, Her
man van Veen en het paar Freek en Bram. Zeer fraai zijn
ook een tweetal grote portretten van de schilder Carel Willink,
vooral die met op de achtergrond een van diens befaamde
schilderijen. Van de kleurenfoto's moge ik wijzen op de kop
van een gebaarde en forsbesnorde oude man en op enkele
prenten van Indonesische landschappen.
W.P.
„Hallelujah"
viert jubileum
in duplo
Katwijk - Het Chr. Gemengd
Koor „Hallelujah" uit Katwijk
aan Zee gaat een dubbel jubi
leum vieren. Morgen is het
namelijk 75 jaar geleden dat
het koor werd opgericht en
tevens is zijn dirigent, de be
kende Noordwijkse musicus
Johan Admiraal een kwart
eeuw aan „Hallelujah" verbon
den.
Het Katwijkse koor geniet ook
in Noordwijk een uitstekende
reputatie. Zijn medewerking
aan de „Lucas Passion" is een
traditie van vele jaren en
daarmede hebben koor en di
rigent tot ver in de omgeving
De jubilea worden gevierd met
een receptie. Deze wordt ge
houden op vrijdag, 4 april a.s.
van 5 tot 6.30 uur nam. in
restaurant „Triton" aan de
Zuid-Boulevard te Katwijk
aan Zee.
Schilderijen
Jf-
„Nettenboetsters" van Sara Bisschop foto links. „Waraan", keramische plastiek van Suzanne Eckhart
WASSENAAR - De schilderes Sara Bisschop, die in
Galerie Heuff te Wassenaar een aantal schilderijen
exposeert, is een dochter van de schilderes Suzanne
Bisschop-Robertson (1857—1922), die gehuwd was met
de schilder Richard Bisschop. Behalve lessen van haar
ouders,ontving zij opleidingen aan de Haagse en
Amsterdamse Academies.
De thans 81-jarige Sara toont thans bij Heuff een
dertigtal werken, veelal ruig doch in gedekte tinten
geschilderd. De motieven zijn voor het merendeel
ontleend aan het werkzame leven van vissers- en
n. motieven die zij inScheveningen en
Noordwijk vond. Het werk heeft meestal iets donker-
emailachtigs, dikwijls ook in soms wat merkwaardig
aandoende anatomische verhoudingen.
Op sommige van haar doeken is de invloed van Van
Gogh te bespeuren. Een schilderij „Boten in Nazaré"
is een bijna eender en welbekend motief - maar dan
zonder het veel fellere Van Gogh-palet - aan deze
schilder ontleend
Er zijn op deze expositie ook enkele vogel- en dierschil-
deringen te zien, waarin zij een hang naar min of meer
stilering toont Vooral enkele werken van apen en uilen
zijn mooie stukken, o.m. een strak schilderij van een
drietal slapende Oehoes
Tegelijk met Sara Bisschop exposeert haar dochter
Suzanne Eckhart-Bisschop een aantal plastieken, voor
namelijk van dieren. Mooi is o.m. „Olifant" van gebak
ken klei maar ongeglazuurd. Twee mooie beeldjes zijn
ook „Lezend vrouwtje" en „Vrouwtje met mof'. Het
werk is niet groots, soms min of meer bric A brac-aeh-
tig, maar daarom zeker niet onaantrekkelijk.
Tot en met 29 maart is de expositie open.
LEIDEN Bij „K&O" probe
ren ze altijd het concertseizoen
niet als een nachtkaars uit te
laten gaan. Daarom laat men
op vrijdag 4 april een groot
Amerikaans symfonie-orkest,
het Oak Park River Forest
Symphony-Orchestra overko
men voor een concert in de
Dorpskerk van Leiderdorp.
Dit „Concert bij Kaarslicht" be
gint om 20.15 uur en wordt geo
pend met een drietal werken
van de Amerikaanse componist
Aaron Coplan <1900) getiteld:
Rodeo, Hoc Down, en Corral
Nocturne. Wat een rodeo is zal
u bekend zijn, Hoc Down is een
uitnodiging om te gaan schoffe
len en Corral Nocturne is een
nachtelijke serenade bij de om
heining waarbinnen het vee is.
Copland is hier niet zo bekend.
Aanvankelijk is zijn werk beïn
vloed door de jazz, waarvan hij
zich later vrijmaakt. Hoewel hij
een ijverig propagandist is van
de moderne Amerikaanse mu
ziek, is zijn eigen werk Juist niet
zo erg modern. Integendeel, zijn
muziek ligt nogal gemakkelijk
in het gehoor.
Het piano-concert in A-groot
K V 414 van Mozart dat Tjitte
Weber zal spelen, is een van de
minder bekende concerten van
de Satóburger meester die zijn
carrière als pianist reeds op zes
jarige leeftijd begon.
Na de pauze gaat de bekende
"vijfde symfonie van A. Dvorak
(1841-1904) bijgenaamd: „Uit de
Nieuwe Wereld".
Heel toepasselijk voor een Amfe-
rikaans orkest. Deze, oorspron
kelijk uit Praag afkomstige
componist schreef dit werk tij
dens zijn verblijf in Amerika.
Dvorak's muziek is sterk folklo
ristisch getint, denkt u maar
eens aan zijn beroemde Slavi
sche Dansen In zijn vijfde sym
fonie heeft hij gepoogd de sfeer
van Amerikaanse volksmclo-
diën zoals bijvoorbeeld negro
spirituals weer te geven.
Het concert wordt besloten met
Battle Hymn of the Republic
van Copland. Vrij vertaald bete
kent dit: Het Strijdlied van de
(Amerikaanse) republiek, een
titel die voor zichzelf spreekt
sou Ik zeggen.
Dit aantrekkelijke programma
in de ifeervolle omgeving van
de Dorpskerk lijkt mij geen ver
dere aanbeveling van node te
hebben.
Huub Buurman
