Duizend jaar Rijnsburg": nieuwe mijlpaal in het leven van corso-bouwer Joop Visser Katwijks toekomst schoner met Rijnlands zuiverings installatie Noordwijks Lido-theater is een Pot-complex geworden i^TERDAG 29 MAART 1975 LEIDSE COURANT PAGINA S Een paar schetsontwerpen voor de praalwagens die in het a.s. corso meerij den. Rijnsburg/Leiden Op zaterdag 2 augustus trekt een stoet, feestelijker dan ooit, door een jubilerende gemeente: Duizend jaar Rijnsburg. Dat is ook de titel van het befaamd geworden (en een van de grootste van ons land) Rijns- burgs Bloemencorso, dat het aloude Rijnsburg weer nieuwe fleur en fris leven geeft. Tiendui zenden komen dan weer kijken naar de moois te praalwagens, die in dit 29ste corso zullen meerijden, getooid met de schitterendste Rijnsburgse bloemen, de charmantste meisjes, goedgemutste figuranten en begeleid door de muziek van harmonie- en fanfarekorpsen. De menigte toeschouwers zullen dan weer in Rijnsburg, Oegstgeest, Leiden en Leiderdorp de scheppingen van beproefde corso-bouwer Joop Visser kunnen zien. In het beslotene van een loods van .de Touwfabrieken aan de Leider- dorpse Zijldijk wordt volgens zijn recept het geheim van zijn decoratieve keuken tot leven gebracht. Pas op 2 augustus komen zijn wagens in het volle daglicht te staan, maar al maanden tevoren hebben noeste werkers de handen vol aan de ideeën van „meester" Visser. Ook Joop Visser heeft de handen vol. „Ik moet dit jaar 60 corsowagens voor binnen- en buiten land maken. Daar is het grote Rotterdamse corso „Water '75", dat op 15 juni van wal moet steken. Dan is er Riinsburg en op 9 augustus Katwijk en Den Haag volgt eind van die maand. In september rollen m'n wagens door het Duitse Wuppertal en dan krijgen we 3 oktober, tenminste, dat zél wel, tegen u gezegd. U ziet, het loopt bijnff uit de hand. Daarom' ben ik zo blij, dat ik een grote medewerker heb gevonden in' Huub de Vroom uit Warmond dé figuur van de 3 oktoberoptochten. Hij deed graag mee aan „Rijnsburg" en bovendien weten twee meer dan één. Mede door zijn aandeel denk ik, dat het dit jaar (weer) het mooiste corso wordt. Ik zeg dat altijd weer, maar ja, dat steeds mooiere daar droom ik van en daar werk ik aan". Wagens De 14 wagens a m i Rijnsburg zullen ook weer in de artistieke handen van bloem sierkunste naar Willem Buurman uit Oegstgeest vallen. „Toch zullen", aldus Joop Visser, die op het ogenblik nauwelijks meer tijd vindt om de verf van zijn vingers te halen, „de decors het dit jaar sterk moeten gaan doen. De bloemen hebben deze keer een andere functie dan in voorgaande jaren. De praalwagens geven in groot formaat een uitbeelding van talrijke fa cetten van het 1000-jarige Rijnsburg, hoe het is ontstaan en groot geworden tot een welva rend dorp. De binders krijgen het moeilijk. Het is niet „zomaar" bloemen opsteken. Het worden veel bloemen op uitspringende decors, het ge heel op randen van „Delfts blauwe" tegels". Delfts blauw is trouwens een overheersende kleur in het corso. Dat is al te zien bij de openingswagen, die de Grote Kerk met veel staatsie gaat meevoeren. Floris V is er ook bij, uiteraard, en de andere uitbeeldingen (raak getroffen) betreffen het Spinoza-huisje, de be roemde abdij, waarvan men de ruines krijgt te zien, de Vlietbrug anno 1800, de molen aan het Oegstgeester kanaal, „De Pionier", een beeld in volle glorie, en een compositie van jukken, waarmee vroeger de bloemen werden vervoerd. Vroeger leefden de Rijnsburgers van de hooibouw, het was een land- en tuinbouw- dorp. Wel, het corso besteedt hier met zijn sprekende wagens alle aandacht aan. En Rijns- burg zou Rijnsburg niet zijn als het zijn bloe men niet zou „verkopen"; daarom is er een wagen die het Volle Vazenplan nog eens extra accentueert: bloemen- en zeker de Rijnsburgse niet kun je nooit genoeg hebben in de huiskamer, op elke dag van de week. Twee ton Het corso wordt opnieuw mooier en indrukwek kender. Daar is Joop Visser van overtuigd. „Maar het wordt elk jaar ook stukken duur der", vertelt hij, terwijl hij een paar zweetdrup peltjes van zijn voorhoofd wist. „Kijk, je moet veel van je werk kunnen bewaren. Maanden lang werk je aan een Rijnsburgs rijdend pronk- Joop Visser: „Pas gerust als „het" is afgelopen". juweel van zo'n 200.000 gulden all-in, en dat is maar een paar uurtjes op de weg. Zonde eigenlijk. We zijn nu al in de Verto-hal aan de Zijldijk met het karwei bezig, mag ik wel zeggen. Ook aan die 14 e wagen, die door een aannemer wordt gesponsord. „Voorheen en thans" heeft dat, hoe vroeger en op het ogen blik in Rijnsburg wordt gebouwd. Ik krijg nu waarschijnlijk aan de Leidse Evertsenstraat de beschikking over een andere loods, want ik moet de Touwfabrieken uit, omdat de Verto veel ruimte nodig heeft voor de toekomst. Jammer, dat ik daar weg moet; we hebben er leuk samengewerkt". „Duizend jaar Rijnsburg" wordt voor slagers- KATWIJK/LEIDEN Als vóór de zomer van 1976 de Katwijkse waterzuiveringsinstallatie (van het type „carrousel") gereed is, zal het Hoogheemraadschap van Rijnland weer een belangrijke stap binnen de waterhuishouding in de Randstad achter de rug hebben. De waterkwaliteit verbetert gestadig, maar er zijn nog steeds klachten over vissterfte, de watermonsters tonen nog onverbloemd aan. dat het watermilieu nog geen „klare wijn" kan schenken. Maar wel blijkt heel duidelijk, volgens de deskundigen van Rijnland, dat na het gereedkomen van de Katwijkse installa tie Rijnland weer een eind is gevorderd op weg naar rein water: men zal in deze contreien weer kunnen gaan vissen, er groeien dan weer meer planten langs de waterkant en de stank is weg. Maar ook dén is de behoeder van Rijnlands wateren er nog niet Men blijft volop bouwen, binnen de mogelijkheden. „Rijnland" timmert de laatste tijd met voortvarendheid aan de weg. Men licht op een aansprekelijke wijze voor. U heeft allen een folder in de bus geschoven gekregen, waarin uiteen wordt gezet, dat het allemaal wel veel geld kost, maar dat zonder schoon oppervlaktewater geen gevulde portemonnee enig heil kan bren gen. Want: zonder (schoon) water is geen leven mogelijk. Daarbij stelt de „regering" van het waterschap, dat voorkomen beter is dan genezen. De Katwijkse installatie zal dit steekhoudend argu ment kracht bijzetten. -■ ,,De burgemeester uil de zaal behoudenmaar dan moet er snel iets gebeuren Noordwijk Het is een onverwacht genoegen: een brokje huiselij ke gezelligheid in het verlaten erbij liggende Lido-theater. Inge- bouwde intimiteit binnen het Pot-complex achter een deur met i „Privé'. De buiskamer van de familie Pot. de heer N. F. J. Pot i is eigenaar-exploitant van het Lido-theater, een domein dat hij i 20 jaar geleden boven op een duintopje plantte. Toekomstdromen i in hoger sferen waren dat toen in '55. In maart 1975 zegt de heer Pot: „Het hoeft voor mij allemaal niet meer to erg". Zijn vrouw 1 weet het: „Hij heeft er geen zin meer in". zoon Joop Visser zijn 16e Rijnsburgse bloemen corso. „Ik ben er bijna meer vergroeid. Ik mag gerust zeggen, dat ze om raad en daad bij me komen. Ook voor die manifestatie in het dorps centrum, waar men een oud dorpje wil opbou wen. Ik ken die toestanden, m'n succes is altijd groot geweest. Zo'n corso bijvoorbeeld, het is altijd iets dat zuiver bij de mensen moet in slaan; Je moet geen onverantwoorde rommel maken. Hier op mijn kantoor ziet u een zee aquarium. Daar kan ik lang naar turen en inspiratie uit putten; ik kom erbij tot rust. Gek eigenlijk, hè, dat zo'n corso voor een deel zijn leven dankt aan het spel. van tropische vissen, zee-anemonen en diep-zee-kleuren. Kleuren, kleuren, dat is een stuk van mijn leven". De kinderen Sinds een maand is Joop zestig jaar: „De kinderen moeten het een keer gaan doen. Een zoon en schoonzoon zitten al in het bedrijf en maken deel uit van een hecht team van zes man, waarbinnen ieder zijn eigen taak heeft. Ik kan wel namen gaan noemen, maar „de grote man" daarbij is Fons Versluis uit War mond, die vanaf het ontwerp boetseert, last, beeldhouwt, nou ga maar door. Ook de decors voor St. Matthias in Warmond zijn van zijn hand. Maar laat de anderen ook maar schuiven, ze draaien nergens de hand voor om. Het wordt straks ook hiln corso, tegen u gezegd". Corso-Joop heeft pas rust, als de wagens van Huub de Vroom en van hem op 2 augustus tot stilstand zijn gekomen. Hij staat op die zater dag ergens onopgemerkt tussen de horden kij kers en houdt dan („eerlijk tegen u gezegd") zijn hart vast. „Ik ben verschrikkelijk gevoelig in dit vak. Je klant heeft óók zijn ideeën, die je zoveel mogelijk naar voren moet zien te brengen. Ik raak soms van de ene stemming in de andere, ik ben een speelbal van gemoeds stemmingen". Maar Joop Visser ziet het altijd weer „helemaal zitten" cn teleurstellingen heb ben geen lang leven bij hem. Dat mogen we, namens hem, gerust wel zeggen. Ton Pieters i De rioolsegmenten liggen nog bovengronds, over een klein jaar is de 37 miljoen gulden kostende zuiveringsin stallatie gereed voor gebruik. Er wordt op dit moment volop gebouwd aan een zuiveringswerk, dat (voor 37 miljoen gulden) een regionaal voordeel wordt voor een gebied dat Oegstgeest, Rijnsburg. Katwijk, Valkenburg en de Leidse universiteitswijk bij de Wassenaarseweg omvat. De capaciteit bedraagt 160.000 inwoner-equivalenten, de op één na (Haarlem-Noord, Waarderpolder) grootste capaciteit binnen Rijn land. Ofschoon het hier gaat om een gebied wordt toch speciaal aandacht gegeven aan het Katwijkse water: het visconservenwa- ter en de 30.000 extra badgasten per seizoen die ook voor een „piek" zorgen. De Katwijkse installatie zal bijzonder geschikt zijn om die pieken op te vangen. Katwijk vooral mag dus over ruim een jaar wel content zijn. De situatie thans is nog slecht te noemen, de badstranden kunnen veel schoner en het tijdelijke bemalingsregiem van de uitwatering (alleen 's nachts wordt in het seizoen bemalen) is een lapmiddel. Belangrijk wordt ook de toekomstige slibverwerking. De restan ten van de zuivering leveren een residu van een hele biologische omzetting op. Slib laat zich moeilijk ontwateren, een procedure die bovendien door de uitgestrekte „bedden" vee) oppervlakte in Er wordt nu gezocht naar een systeem waarbij het overblijvende, langs mechanische weg verkregen materiaal een nuttige bestem ming kan krijgen. Gedacht wordt aan b.v. grondverbetering afdeklaag voor eventuele vuilstortingen enz. In de directe nabij heid van de installatie gelegen objecten kunnen hiervan profile ren. Zo snijdt het zuiveringsmes aan twee kanten bij Rijnland J Het echtpaar Pot: de gordijnen van het Lido zijn bijna dicht. 2 In deze weken wordt over het lot van het Lido-theater beslist. Dat gebeurt op emeentelijk niveau. Er zal nu een rapport op het 2 gemeentehuis binnen moeten zijn, afkomstig van de Vereniging 9 van Nederlandse Gemeenten. Daar gaan b. en w. zich over buigen 9 en ook de Culturele Commissie, waarvan burgemeester Bonnike 0 de voorzitter is. In dat rapport wordt een advies gegeven, waar de heer Pot nu al zo'n twee Jaar op zit te wachten, want het gaat lang niet meer zoals het zou moeten gaan met betLldo-thea- ter. Wat een bruisende dancing, feestzaal en bioscoo cum annexis zou moeten zijn is uitgeblust tot een mausoleum, waarin veel Noord- 2 wijkse verwachtingen teleurgesteld zijn bijgezet. ,In het weekeinde 2 nog een film en verder circa 30 keer per winterseizoen is de zaal 0 in gebruik bij de talrijke verenigingen die Noordwijk telt. Dat is 0 gemiddeld eens per week, met 300 tot 600 bezoekers. Dan is het Lido-theater opeens weer de enige gelegenheid in deze badplaats die 600 zitplaatsen in een zaal tevoorschijn kan toveren. Soms komen nog de cabaretgroten op de bühne van Pot staan: Ncerlands Hoop, Liesbeth List en partner Shaffy, Fons Jansen, Fun House. Herman van Veen Wim Kan en Wim Sonneveld zijn er geweest en Kan zei (vanaf het 200 akoestiek..." „En altijd uitverkocht, meneer", vertelt directeur Pot, „ik zou er nog wel 600 plaatsen 0 extra bij kunnen verkopen". 0 Verlaten 9 Maar ook dit vermoeden zet geen zoden meer aan de Lidodijk. Door de week liggen de grote zaal met het ruime toneel, het diepe balkon, de hal met de consumptietoonbank, de grote kelderbar (300 plaatsen rond een dansvloer), de kleedkamers, de toileteenheden, de filmcabine met de grote projectie-apparaten, ruimte zus en ruimte zo, kortom de hele Lido-santokraam, er verlaten bij. De „Schwung" is eruit, het particulier initiatief gedood. Het is voor ondernemer Pot niet meer op te brengen: „Je maakt in dit gebouw 2 te veel nul-uren; het is niet constant in gebruik", beseft de heer 0 Pot, die desnoods ambtenaar wil worden van een of andere Leidse 0 dienst Misschien wordt hij daar renigings-inspecteur, hij heeft 0 ernaar gesolliciteerd Over de Noordwijkse culturele bliksemafleider, het interconfessio- nele centrum De Kuip, haalt hij zijn brede schouders op: „Dat is een debacle gebleken. Dat geeft de burgemeester zelf toe. Die Kuip is niet geschikt als theateraccommodatie, met z'n betonnen vloer waar je geen decor op kunt vasttimmeren. Je kunt er geen kant uit Een souffleurshok ontbreekt en als je achter in de zaal zit, kijk je als een voyeur tussen de coulissen. De akoestiek is 0 pet met dt. De hoogte is er te gering (vreemd, dat daar een 0 orecavergunning voor is afgegeven) en vanaf de zijbalkons zie je 9 de helft van het toneel niet. Daarom moet Lido blijen, zegt ook 9 de burgemeester". Te min Na de oorlog begon de heer Pot, een Westfries uit Medemblik, in het Casino van Noordwijk aan amusement te doen. HIJ moest daar tien jaar later uit, omdat „je moet niet gillen" het bioscooppubliek „er te min was". „De upperten tenminste in de J buurt en de jongelui die op weg waren naar de bioscoop maakten 9 soms wat opmerkingen als ze langs de banen kwamen". Pot begon 9 opnieuw, op een stuk duin. Toen „het Lido" er stond, „zaten ze 9 op de traptreden, of ze erin mochten". Het was toen de enige 9 dancing in Noordwijk. Later kwam de concurrentie, met concentra- ties in het dorpscentrum". Tot '65 heb ik grandioos gedraaid, ik investeerde flink. Maar de economie is minder geworden. Het Duitse publiek is nietmeer dat smijt met geld zoals vroeger. Ze moeten her nu 14 dagen rondbrengen met 300, 400 Mark. Dat is kalm aan doen, met z'n drieën lurken aan één flesje prik". Directeur Pot heeft het zien aankomen: „Ik miniseerde met „leven- 0 de" muziek, de orkestjes dankte ik af. Niet meer dansen op 9 doordeweekse dagen. Andere dancings volgden toen ook. Ik begon 9 te kijken, of ik Lido niet kon kwijtraken. Het levensmiddelencon- 9 cem A en O liep de deur plat, maar burgemeester Bonnike wilde hier geen kruidenierszaak in hebben. Ik heb toen gezegd: burge- meester, zet er dan iets tegenover, bijvoorbeeld een renteloos voorschot, voorlopig van een ton. Bij financiën zei men later: voelt u niets voor 10.000 gulden subsidie per jaar? Dat is nou al weer 2 twee jaar geleden, er wordt nog steeds onderhandeld". „Ach, ik 2 geloof daar niet zo erg meer in", verzucht mevrouw Pot. 0 September 9 Haar echtgenoot vindt, dat er nu toch maar eens een einde moet 9 komen aan alle onzekerheid. „Ik ben op het ogenblik in onderhan- 9 deling met een theaterman, iemand die hier een geheel eigen schouwburgexploitatie wil maken. De verenigingen kunnen dan niet meer in het Lido terecht, die consequentie zit er dan in. Ook ben ik in gesprek met een bowlingcentrum: beneden kegelen, boven 2 bowlen. Tot uiterlijk 1 september wil ik B en w. nog respijt geven. 2 Daama moet er gehandeld worden. Ik word doodmoe van al at 2 afwachten. 0 Ziet u, een paar jaar geleden kostte het contracteren van een Wim 9 Kan me 3000 piek; op het ogenblik rekent-ie 8000. Dat is voor 9 een particuliere ondernemer niet meer op te brengen. Als vereni- 9 ging kun je met je tekorten op tafel komen, die worden door de 9 gemeenschap gedekt. De Kuip vraagt minder dan 50 gulden op één avond, nou, daar kan ik niet eens m'n licht voor aanhouden. Maar neem nu eens de Noordwijkse bejaarden, als die een uitje hébben, komen ze naar het Lido-theater; daar zijn zo stapel op. 2 In De Kuip komen ze niet, want die open rap knjg je ze niet 2 op. Burgemeester Bonnike is nooit van die bejaardenfeesten weg 2 te slaan, hij houdt van die hele sfeer hier in het Lido. En dan 9 krijgt hij hier bij mij in de kamer (dit is de stoel van de 9 burgemeester, waar ik nu in zit) van m'n vrouw een kop koffie. 9 Ziet- ie ook even rustig" 9 „Nee meneer, er zal echt iets moeten gebeuren. Ik verkoop de boel. of er komt subsidie of een voorschot of de gemeente neemt de zaak over en verpacht de business, voor mijn part aan mij. Kijk 2 eens om je heen: Carré, Gooiland, ga maar door, allemaal theaters 2 die in gemeenelijke handen zijn gekomen. Elk gezelschap dat hiér 2 Ik gezelschap dat hier in Noordwijk inet Lido komt zegt: Zeker 0 van de gemeente hè? Of van een stichting. En dan staat men steeds 9 weer stomverbaasd als men hoort dat ik de hele klus in stand 9 moet houden, want men weet dat dit soort van bedrijf particulier 9 niet meer te runnen is. En dan hoor je de burgemeester zeggen: Lido zal en moet blijven; Pot, we kunnen je zaal niet missen..." Ton Pieters

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1975 | | pagina 5