Johnny Smith is John geworden
Vorig jaar ontdekking Duindigt
Voor Tom McGarrity
werd een droom
werkelijkheid
Een stewardess tussen de renpaarden
Nieuw leven in Hoogerheide
Tjitske van der Sluis:
ZATERDAG 22 MAART 1975 LEIDSE COURANl
Deze sportpagina
staat in het teken van
de heropening van
Duindigt Morgen is
het weer zover en nog
meer koersen dan an
dere jaren zullen ge
durende ruim een
half jaar de aandacht
opeisen.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
VARIA
DEN HAAG Tjitske van der Sluis is een stewardess, die graag
tussen de paarden leeft. Een combinatie, die met enig wrikwerk
net haalbaar is. Want in het vijfjarige contract, dat de „vliegende"
amatrice van het NDR inmiddels met de KLM heeft afgesloten,
zit ook dit seizoen waarschijnlijk weer voldoende ruimte aan tijd
om haar passie voor de rensport uit te leven. Al wordt het verschil
wel elk jaar kleiner, dat is een feit, dat zeker is.
Tjitske van der Sluis (25) is geen
uitgésproken vedette in het op
pervlakkige renwereldje. Maar
zij wandelt er nu al bijna acht
jaar in rond en weet waarover
zij spreekt Dat maakt een ge
sprek met haar plezieriger. „Ik
vind het heerlijk 's morgens om
zeven uur op Duindigt paarden
uit te rijden en te trainen. Dat
is mijn hobby". Maar dat ge
beurt niet meer zo ondoordacht
als vroeger. Tjitske is namelijk
de enige amatrice van Neder
land, die weigert zonder val
helm op een paard te stappen.
Oók in de training. Zij heeft er
leergeld mee betaald. Drie jaar
geleden raakte Tjitske namelijk
betrokken bij een valpartij,
waarbij een tweejarig paard
met zijn achterbenen naar haar
hoofd sloeg. Dat moment kan ze
moeilijk meer vergeten. Twee
operaties en een half jaar zie
kenhuis waren de trieste konse-
kwenties van die dramatische
ochtendtraining. Sindsdien
heeft zij met haarzelf afgespro
ken, de valhelm nooit meer
thuis te laten, en tracht ze ook
anderen van de grotere veilig
heid te overtuigen. ,.In een wed
strijd is een helm verplicht,
maar in de training, wanneer de
risico's toch zeker zo groot zijn,
niet. Dein doet iedereen maar
alsof het onelegant staat of iets
dergelijks onbelangrijks".
En ook van het NDR en van de
verzekeringsmaatschappijen,
die zo actief waren bij de invoe
ring van de helm in het brom-
fietsverkeer, gaat weinig mede
werking uit. Ten eerste, omdat
een ongeval op de training het
oog van de wereld ontgaat en
ten tweede, omdat een water
dicht ontwerp voor een contro
le-systeem geen haalbare kaart
lijkt. De enige, die er wat aap
kunnen doen, zijn de trainers,
die leiding geven aan de amatri-
ces en amateurs. Maar van hen
wordt nauwelijks steun ver
wacht. Tjitske van der Sluis kan
geen collega noemen, die haar
voorbeeld gevolgd heeft. Wel
weet zij, dat Tom McGarrity bij
het springen voor een horden-
ren soms ook een valhelm opzet
Maar hij is de enige, van wie
zij het zeker weet.
Het vorig jaar boekte Tjitske
van der Sluis een persoonlijk
succesje. Zij rijdt al vanaf 1968.
In dat jaar stal zij als debutante
min of meer de show door drie
keer met Flanangan als eerste
binnen te komen. Maar het was
daarna net alsof de duivel er
mee speelde. Zij reed wel vaak
prijs - soms ook tweede en der
de - maar nooit kwam zij als
eerste d6or de finish. Dat frus
treerde. Het vorig jaar kwam
een einde aan een moeilijke tijd,
toen zij in haar enige race van
het seizoen triomfeerde. Einde
lijk na zes jaar was de succes-
senreeks doorgetrokken.
Deze triomf betekende voor
Tjitske van der Sluis meer dan
zomaar een overwinninkje. Het
was een soort triomf op haar
zelf; zij had bewezen nog steeds
mee te kunnen. Dat is, hoewel
het aantal rennen op Duindigt
elk jaar toeneemt niet eens zo'n
eenvoudige zaak voor een ama
trice van haar allure. Zij schat
dat zij die kans slechts gemid
deld vijf keer per seizoen krijgt
En dan staat het winnen van
een ren natuurlijk wel in een
ander daglicht als wanneer je
wekelijks naar voren wordt ge
schoven.
Tjitske van der Sluis heeft er
niettemin begrip voor dat trai
ner Joep Dekkers („ik zeil nooit
bij hem weggaan") een ook aan
stal De Kroes verbonden ama-
trice als Annet Visser meestal
de voorkeur geeft. Zij is haast
dagelijks op de stal en maakt
veel meer uren dan zij. Apart
probleem voor de Haagse be
rijdster van renpaarden vormt
haar gewicht. Zij is nogal zwaar
en groot voor een amatrice en
dat levert in deze sport bijzon
dere moeilijkheden op. Het
paard moet dan hoog in het
gewicht dragen en dat is soms
een handicap. „Als ik nou met
mijn werk een week van te vo
ren zpu weten waar ik aan toe
was dan kon ik met een streng
dieet nog erg veel doen. Maar
zelfs dat is me vaak niet ver
gund".
Het aan eigenaars of trainers
vragen om een rit ligt niet in
haar karakter opgeslotea Zij
houdt van de rensport en ziet
wel of er ergens een plaats open
blijft Dan ademt zij ook de
spanning van een wedstrijd in.
Anders resteert alleen het ple
zierige gevoel „de training" best
aan te kunnen. „Het liefst rijd
ik een eigenwijs paardje. Ik ga
dan met hem door tot hij rustig
wordt".
Hans de Bruyn
Duindigt hoopt een beter seizoen te mogen meemaken dan vorig
jaar toen de baan de concurrentie van het Wereldkampioenschap
voetbal niet aan kon. De gemeente Wassenaar heeft ook nu
overigens weer afwijzend beschikt op het verzoek van de baanver-
eniging tot een (gedeeltelijke) vrijstelling van de Vermakelijkheids-
belasting. 1
Met ingang van morgen zullen weddenschappen met uitzondering;'
van het trio aan een kassa kunnen worden afgesloten. Duindigt
gaat draaien dus met het koppelspel winnend en plaats aan een,
kassa.
Ondanks de steeds stijgende kosten is de entreeprijs op de
Wassenaarse baan niet hoger geworden.
De stoelen die de laatste jaren voor de tribunes hebben gestaan;
zijn vervangen door banken. Deze stap wordt als eerste aanloop;
gezien om tot een algemene verbetering van de accommodatie te;
komen.
Er zijn enkele nieuwe volbloedtrainers bij gekomen. De achttien ja-
rige Jac Lauf kreeg dispensatie van de Stichting Nederlandse Draf
en Rensport om de paarden van zijn ouders te trainen. Verder
zijn de heren Groenenboom, Barendrecht en Fieret eigenaar-trainer j
geworden.
Hlllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
NOTEER BIJ DE RADIO
Eredivie
PSV-Wageningen (15/3)
0 FC Twente-Excelsior (15/3)
FC Amsterdam-Sparta
O RodaJC-MW
O Feyenoord-FC Den Haag (15/3)
0 Go Ahead Eagles-Ajax (15/3)
0 FC Utrecht-De Graafschap
O Haarlem-AZ'67
Eerste divisie
0 SC Amersfoort-Veendam
SW-FC Dordrecht
O Volendam-FC Den Bosch
0 FC VW-Heerenveen
SC Cambuur-Helmond Sport
O NEC-Eindhoven
O Willem II-Heracles
FC Groningen-FC Vlaardingen
0 Vitesse-Fortuna SC
De wedstrijden, aangeduid met een O komen
voor op het totoformulier.
punt achter. Ver van de Duindigt- omge
ving kan ik in Hoogerheide met mijn paar
den werken.
Steun
Tom McGarrity, de 32-jarige Ier uit Bel
fast krijgt de steun van zijn broer Clive
die als eerste jockey aan de stal is verbon
den. Als tweede jockey staat de Engelse
leerling Tony Manuel te boek Daarnaast
is er de steun van zijn vrouw Inja en zijn
schoonzuster Meity Dekkers.
De transport dit wagen van Stal Quota zal
die seizoen niet alleen richting Duindigt
gaan. Tom: „We zitten hier heerlijk cen
traal We zullen onze koersen daarom erg
goed gaan uitzoeken op de banen rond
Brussel, Oostende en Duindigt. We kunnen
alle kanten heen. De paarden hebben al
enkele koersen in Sterrenbeek achter de
rug.
Tijdens het gesprek moet Tom terug naar
zijn paarden. Voor het slapen gaan of voor
het vertrek naar zijn woning in Putte kijkt
de trainer zijn „droom" het entrainement
evenNA. „Als ik dit verspeel ben ik weinig
meer waard. In deze ongeving moet ik oud
kunnen worden. „Tom raakt over zijn om
geving niet uitgesproken. De paarden zien
er zonder overdrijving als „Gouden Haan
tjes" uit. In de stal hangt een uitgebreid
trainig- en voedselschema. De eerstkomen
de weken zalblijken of de paarden in
topconditie zijn. Vertrouwen geniet de Ier
se trainer zonder meer van zijn eigenaar
Huug Zuiderent die vele paarden in het
buitenland heeft gekocht en nog steeds op
zoek in naar nieuw materiaal. Tom heeft
natuurlijk als grote wens kampioenstrainer
van Nederland te worden, of dat de Ier
zal lukken is een grote vraag. Immers uit
het niets in één ruk door stoten naar de
top is een zware opgave.
John Smith
met het paard
Orient Express:
één van de be
ste paarden op
Duindigt met
rainer Hanè
Wolffers.
(Van onze paardesportmedewerker)
DEN HAAG Verleden seizoen behaalde de
20-jarige Johnny Smith op de Wassenaarse ren
baan Duindigt 23 overwinningen als jockey. Hij
kwam daarmee op de tweede plaats achter de
eeuwige kampioen in het zadel, de 45-jarige Was
senaarder Henk van der Kraats. Maar de tweede
plaats van de Scheveningse jockey Smith was
zonder meer de verrassing van het seizoen. Zijn
trainer Hans Wolffers werd kampioen bij de
volbloedtrainers en stootte daarmee de vader
landse nestor Bert us Riem van de troon. Aan de
vooravond van het nieuwe seizoen, praat Johnny
Smith over zijn toekomst in de rensport en of
mogelijkheid aanwezig is om Henk van der
Kraats in dit seizoen misschien de Gouden Pet,
behorende bij de nationale titel af te nemen.
Johnny Smith zit zes jaar in het vak. Hij is gestart
met een gewicht van 34 kilo en is via de trainster
en trainers Van Beissel, Joep Dekkers bij Hans
Wolffers eerste man in het zadel met een gewicht
van rond de 51 kilo. Johnny is op Duindigt John
geworden waarbij we ons dan ook graag willen
aansluiten.
„Ik wil natuurlijk proberen kampioen te worden.
Om een goede boterham te verdienen, moet je veel
aan de bak komen. Over het vorig seizoen had
ik geen klagen. Val je niet regelmatig in de eerste
prijzen dan is het voor een jockey moeilijk om
rond te komen. Je moet hard werken voor je geld.
Maar dat weet je als je in dit vak stapt. Klagen
achteraf heeft geen zin. De rensport is hard. Je
moet weten te incasseren. Neem het afgelopen
seizoen. Ik kwam in twee grote koersen langs de
kant te staan, omdat eigenaar Savelkouls voor zijn
paarden Gerabher en Orient Express een buiten
landse jockey aantrok. Ik stond er naast en dan
voel je je echt wel rot. Zo'n eigenaar is dan de
mening toegedaan dat zo'n Engelse topjockey veel
meer uit zijn paard kan halen. Hij is natuurlijk
baas over zijn paard, maar op zo'n moment geeft
dit wel een grote spanning op stal. Soms denk
je dan wel eens: Gooi de handdoek in de ring
Smith, maar aan de andere kant is het weer snel
vergeten als je een week later voor dezelfde
eigenaar een winnaar mag rijden. Toch geloof ik
echter dat de Nederlandse eigenaren soms te hop A
verwachtingen hebben van een Engelse jockey dit
ze voor veel geld laten overkomen om in grote'
nummers te rijden. Die jongens komen dikwijli a
toch slecht uit de strijd. Je moet namelijk nip
vergeten dat de Duindigtse jockey de baan op zij-
duim kent en dat de kleine piste voor een buiten
lander dikwijls moeilijkheden met zich mei
brengt Insiders waren het er toch mee eens dp
Brian Taylor de Grote Prijs van Den Haag mfl
Gerabher verknalde op Duindigt. Hij werd derde
Ik stond er voor langs de kant maar ik was fl
is dat moeilijk te stellen - waarschijnlijk we
verder gekomen."
Pijnlijk
Maar genoeg over deze pijnlijke zaken voor Joh
Smith. Hij hoopt dat hij in het nieuwe seizoq
in alle grote nummers het vertrouwen mag genit
ten van de eigenaren van stal.
John Smith heeft een goede leermeester gehad tt
trainer Joep Dekkers. Maar hij kon aan de stj
van Ger de Kroes niet verder komen dan tweedj
jockey te zijn achter Rober Wetemans. Via eq
kort verblijf in Wenen, onder het motto: „Probeé
het ook eens over de grens in je vak" kwam i
Scheveningse jockey met heimwee op Duindi
terug en werd eerste jockey bij de jonge train
Hans Wolffers. Zijn collega's hebben hem toe
echt niet met open armen binnen gehaald. Immer
er was weer een meeëter bij in het kleine dorj
Duindigt. Een jockey die in dat seizoen metee
oprukte naar de runner up-plaats. John Smith p
mede hierdoor vast in het zadel. Over de verstar*
houding met de collega-jockey's op Duindigt:
de training gaat het uitstekend. Iedereen ziet alla
van elkaar. Je trekt met elkaar op. Maar in dl
koersen is de verstandhouding duidelijk mindei
Je zit dat niet als vrienden in een ren. Iedereer
vecht dan voor zichzelf. Het is hard en we gaat
geen meter voor elkaar uit de weg."
Morgenmiddag hoopt Johnny Smith zijn eerst
winnaar in het seizoen te kunnen rijden. Hij denW
een eerste kans te hebben met het paard Rucam
ARTHUR VAN RIJSWU
HOOGERHEIDE Als zondagmiddag de
startboxen op Duindigt openspringen gaat
er voor Tom McGarrity een nieuw hoofd
stak van start als beroepstrainer van vol
bloeds. Zijn paarden hebben een reis ach
ter de rug van zo'n anderhalf uur Sinds
enkele maanden is in het Brabantse Hoog
erheide de tweedejaars volbloedtrainer
gevestigd.
Voor Tom McGarrity is in Hoogerheide
een droom werkelijkheid geworden. Verle
den jaar kon hij bij wijze van spreken zijn
boterham op Duindigt niet eens verdienen
Ondanks het feit dat hij op de eerste
koersdag gelijk een winnaar in de ring
bracht voegde hij er dat seizoen slechts vijf
winnaars aan toe. Tom miste het geluk, hij
miste ook het goede materiaal. Tom kreeg
paarden die elders het zout in de pap niet
meer konden verdienen. En met die ezels
moest de beroepstrainer het maar doen.
Als toen het aanbod van eignaar Huug
Zuiderent niet was gekomen, had de Ier
wellicht gestopt In Stal Quota in Hooger
heide is Tom zelf aan het woord, nadat
hij eerst en terecht vol trots de prachtige
manage met uime boxen heeft laten zien,
waar zo'ntwintig renpaarden in volle trai
ning hun onderkomen hebben gevonden.
„Dit is hier EL Dorado voor de paarden.
We moeten het nu op Duindigt en op de
Belgische banen gaan waar maken. We
hebben veel en goed materiaal op stal
staan. Ik ben blij dat de heer Zuiderent
deze enorme stap heeft gedaan in deze
rensport. Hij heeft en zit nog wel altijd
midden tussen de springpaarden. Deze ma
nege heeft hij echter helemaal ingericht
voor de rensport Ik mag hier zelfstandig
werken, hetgeen er op neerkomt dat ik
ook paarden van andere eigenaren in trai
ning kan nemen. Hij is in feite de mahager
achter stal Quota en ik ben de trainer. We
weten allebei wat we willen. Tom McG'arri-
ty, vele jaren succesvol jockey in ons land, digt. Tom McGarrity:,Jn Hoogerheide ben
Ierland en zelfs Italië, weet dat in het ik helemaal opnieuw begonnen. De wil
verleden zijn naam niet altijd positief werd bewijzen door keihard te werken een goe-
gebruikt op de Nederlandse renbaan Duin- de trainer te zijn. Met minder goede prak
tijken zoals „wegblijven" wil ik mij niet
ophouden. In het verleden mag ik mis
schien niet zo'n goede naam hebben gehad
in de rensport, daar zet ik voor goed een
Tom McGarrity in gesprek met joc
key Davies. Weer nadert een belang
rijke ren en de taktiek vereist altijd
de nodige samenspraak met de trai
ner.
Tjitske van Sluis in rij-costuum. De bezoekers van
Duindigt zullen haar zó niet vaak tegenkomen.
