Schokeffecten in Geen mannen meer" Hoogmadenaar achter handbalsuccessen Surrealisme en dadaisme in het Leids Akademisch Kunstcentrum Kastjes van CeesBuddingh 4 LEIDSE COURANT pagina 5 Kunst op zicht gfeSS iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiraiiiB iiiiiiiiiiiiiiiuiiiiii iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiii iiiiiiiiiiiiiiiiiiii iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiii 'iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiii Het schilderij "In afwachting" van J. H. Moesman. LEIDEN In het Academiegebouw aan het Rapen burg heeft het Leids Akademisch Kunstcentrum, kortweg het LAK, een tentoonstelling ingericht van Nederlandse' surrealistische en dadaïstische werken van een aantal kunstenaars. Het surrealisme in de schilderkunst dateert al van omstreeks 1923, toen het vele, ztfh. expressionisten duidelijk werd dat ze hun idealistische verwachtin gen wel ten grave konden dragen. De oorlog 1914—18 had geen vernieuwing gebracht. Wat is het surrealisme? Het onbewuste in de kunst. In het surrealisme vormden krachten van de meest heterogene geaardheid een soort symbiose. Het rea lisme ging in het surrealisme op. Anderzijds vloeiden ook abstraherende, constructivistische en kubistische tendensen in het surrealisme samen. Niet het vor- menprobleem stond in het middelpunt van de belang stelling, maar een nieuwe inhoud: het leven, zoals dit uit het onderbewustzijn naat boven komt en zijn neerslag vindt in automatische maar bewust beheer ste uitingen. Met andere woorden: het bovenwerkelij- ke moest worden uitgebeeld zoals wonderen, dromen, en schijnbare tegenspraken en toevallen. Het zgn. magische realisme van onder meer Willink en Hync- kes vertoont kenmerkend surrealistische accenten. Met het surrealisme is het dadaisme zeer nauw verbon den en is in wezen een wat ingrijpender voortzetting daarvan. De tentoonstelling, die thans in het Akademiegebouw is ingericht, tracht nu enkele aspecten van het Neder landse surrealisme te belichten. Ze heeft niet de pretentie een volledig overzicht te geven van wat er in ons land aan surrealistische uitingen in de kunst te vinden is. Een hechte groep van surrealistische kunstenaars heeft hier nooit bestaan. Overigens drong deze kunstrichting eerst omstreeks 1930 in Nederland door en dan alleen in een kleine kring rond Willem Wagenaar, en eerst in 1938 werd in Amsterdam een tentoonstelling gehouden van surrea listische kunst. De kunstenaars, van wie thans in Leiden werk wordt getoond, zijn J. H. Moesman, C. J. van Geel, Emile van Moerkerken, Her de Vries, Willem van Leusde en Theo en Gertrude van Baaren. Ik zal voorbijgaan aan een opsomming van of verwij zing naar door deze kunstenaars ingezonden werken. Het „ontleden" of „ondergaan" van surrealistische kunst is zo persoonlijk dat ik mij daarvan onthoud. Willem Prins. Leids concert- gebeuren in de komende week Leiden Kennelijk i.v.m. St. Nicolaas valt er deze week slechts één concert aan te kondigen: zondag 1 decem ber a.s. om drie uur in de Hartebrugkerk. Het Leids Toonkunstorkest o.l.v. Henk Briër's opvolger René Ver hoef f en de organist Jan Schmitz brengen dan een programma dat nagenoeg geheel in de Baroksfeer is gehouden. Het vermeldt, naast overbekende namen als: Telemann (Suite in G), Joh. Chr. Bach (ged. Symf. in Es), Handel 10e Orgelcon cert) ook twee minder be kende nl.: Matthew Camidge, organist van de Kathedraal te York (E.) omstreeks 1800, een telg uit een destijds zeer bekende organistenfamilie. Zijn mu ziek toont duidelijk verwant schap met zijn beroemde voorganger Handel. John Stanley, befaamde 18e eeuwse blinde organist in Londen, componeert in de stijl van Hqnry Purcell. René Verhoeff (29) is reeds bekend als dirigent van ver scheidene amateur-muziek verenigingen zoals: „Die Haghe Sangers", De A'dam- se Bach-vereniging en het Kon. Eindhoven's Mannen koor. Jan Schmitz is een al vele jaren bekende Haagse organist. Sedert zijn benoe ming vorig jaar als organist van de Hartebrugkerk, blijkt hij ook in Leiden een ijverig propagandist voor zijn in strument te zijn. Het orgel van de Hartebrugkerk is, hoewel waardevol, aan res tauratie toe. Hiertoe is een fonds opgericht. Fonds èn concert zijn Uw belangstel ling zeker waard. Huub Buurman iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuii mannen meer Vlnr: Margreet Blanken, Sjouk- je Hoogmaaijer en Josée Rui- iiliiiiiiiiiiniiiiiiiliiiiiiiii Leiden Volgende week zater dag treedt de Toneelgroep Theater uit Arnhem in het LAK-theater op met het to neelstuk „Geen mannen meer" van de jonge Engelse schrijver David Hare. Toen .Hare dit stuk vijf jaar geleden schreef, was hij nau welijks 22 jaar oud en daar mee werd hij een van de jong ste gespeelde toneelschrijvers ter wereld. Theater heeft het nu op het repertoire genomen onder leiding van de jonge Amerikaanse regisseur Roo- ger Simon en met in de hoof drollen Sjoukje Hoogmaaijer, Margreet Blanken en Josée Nuiten. Zowel uit de titel als uit de bezetting is al in zekere zin af te leiden wat het thema van dit stuk is. Drie jonge vroüwen sluiten uit protest tegen de mannenmaat schappij een overeenkomst met elkaar om zich voor de mannen en dus voor de maat schappij af te sluiten en op deze manier een ideale sa menleving van vrouwen te creëren. Voor de toeschouwer staat al bij voorbaat vast dat dit een utopie is. De bedoeling van Hare is echter niet om aan te tonen dat een dergelijk vrijwillig isolement tot mislukken gedoemd is, maar om de oorzaken van die mislukking te laten zien. De moeilijkheden, die op een ge geven moment ontstaan, lig gen niet primair in het gebrek aan contact met de buitenwe reld, maar in de spanningen die ontstaan, als mensen in alle opzichten op elkaar zijn aangewezen. Er ontstaat aldus een haat-lief de-verhouding, die bijna on herroepelijk funest wordt voor de normale menselijke verhoudingen. Dat dit met de nodige schokef fecten gepaard gaat, is duide lijk. „Geen mannen meer" kan ech ter alleen maar een bevredi gende voorstelling worden, als deze effecten een middel blij ven om tot een voorstelling te komen. Worden ze een doel op zich, dan gaat de essentie van Hare's boodschap verloren. Paul Korenhof "De ceremonie protocolaire" van Cees Buddingh. LEIDEN In de foyer van het LAK-onderkomen aan het Levendaal heeft de Dordtenaar Cees Buddingh meer bekend als dichter dan als maker van visule objekten een aantal zgn. kastjes met surrealistische motieveh geexpo- seerd. Hij uit zijn gevoelens met behulp van onder meer piepkleine speelgoedbeeldjes van mensen en dieren en vele andere zaken, die hij samenvoegt onder titels, die veelal bij het beschouwen wel bij de kijker overkomen. Buddingh begon met deze liefhebberij pas in 1971, toen hij 53 jaar Evenals zijn gedichten die eveneens dikwijls surrealistisch zijn zijn deze kastjes min of meer humoristisch. De meegegeven titels, meest van filosofische of maatschappelij ke aard, zijn over het algemeen wel "zichbaar". Mild is zijn humor wel, nooit bijtend of sarcastisch doch altijd wel wat vreemd. Een tendens, die men o.a. ook beluistert in zijn bekende koldergedicht "De blauwbilgorgel" waarvan het eerste couplet luidt: focn een blauwbilgorgel, mijn vader was een porgcl, mijn moeder was een porulan, daar komen vreemde kinderen van." Ook de kastjes, die hij maakt, zijn „vreemde kinderen, leuk om te zien en heel dikwijls to the point". Men bekijke daartoe b.v. een kastje met als titel „De ceremonie protoco laire" waarin met de hulde aan succesvolle sportmensen op niet mis te verstane wijze een loopje wordt genomen. De tentoonstelling duurt nog tot 15 december. De bezoekers daarvan kunnen er op hun eigen wijze plezier aan beleven. WILLEM PRINS Waar naar toe? ZATERDAG 30 NOVEMBER Leiden-Impeiinm: 20.15 uur, Imperium in „Met Gesloten Deuren", Ocgstgccst-Rijnlands Lyceum: 20.15 uur, Blijspel „Ik slaap wel op de bank". ZONDAG 1 DECEMBER Leldcn-IIartebrugkcrk: 15.00 uur, Concert door Toon kunstorkest. VRIJDAG 6 DECEMBER Leidcn-IIot IIousc: 22.00 uur, Life jazzmuziek. Lcidcn-Cfné Club: 22.00 uur, Filmvoorstelling. iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiim ,,Boek in de schilderkunst" Van onze correspondent LEIDSCHENDAM In het filiaal van de openbare bi bliotheek aan de Burge meester Sweenslaan wordt tot 5 december een tentoon stelling gehouden over „Het bock in de schildcrskunst". Door middel van een aantal reproducties van werken van Braque, Dürer, Frans Hals, Rembrandt en nndc- ren, wordt aandacht aan het onderwerp geschonken. De tentoonstelling is geopend op maandag en woensdag van twee tot vijf uur, op dinsdag van tien tot twaalf en van zeven tot negen uur en op vrijdag van tien tot twaalf, van twee tot vijf en van zeven tot negen uur. UIIIIIIIIlllllllllllllllllll Rcchuis opent tentoonstelling in ,,Dc Schakel" Van onze correspondent LEIDSCHENDAM - Carla Verheijke exposeert vanaf vandaag tot 3 januari in „De Schakel" textiele objecten. De acteur Jerome Reehuis opent om twee uur de ten toonstelling. De openingstij den zijn maandag van half twee tot half vijf, dinsdag, woensdag en vrijdag van half elf tot twaalf en van half twee tot half vijf, zater dag van half elf tot huif vijf en donderdag van acht tot negen uur 's avonds. 'iniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii Sfinx" in Sater" Van onze correspondent LEIDSCHENDAM - In het ontmoetingscentrum „Sater" treedt vanavond de groep „Sfinx" op. Het cóncert be gint om acht uur. De groep bestaat uit John Phi lip, Michael Exhauzicr, Pe ter Langerak, Dennis Lum- mers en Hans Adelaar. Het repertoire doet denken aan dat van Emerson, Lake and Palmer. Hail Scheelbeek: C J LEIDEN Het handbalwereldje in het rayon leefden Hij probeerde het met roeien (4- met stuurman) en Drie jaar geleden werd Han Scheelbeek beni Han Scheelbeek met (links),het 1e damesteam van HVS en rechts het 2e damesteam. kent een aantal enthousiaste en bekwame handbaloe- fenmeesters die het presteren 2, of in het verleden zelfs 3, verenigingen tegelijk te trainen. Zij hebben geza menlijk het handbalpeil in Leiden en omgeving aan zienlijk verhoogd. Gevolg van deze unieke situatie is dat soms twee verenigingen met één trainer/coach in de competitie tegen elkaar uitkomen. Morgen staat een nog interessantere confrontatie op het programma: tweemaal op één dag ontmoeten de beide Hoogmadese trainers Han Scheelbeek en Carel Caron elkaar in een sportieve krachtmetin. In Noordwijkèrhout wordt de wedstrijd Northa-HVS, en in Leiden de wedstrijd MMO—Jong Ade gespeeld. Over de eerstgenoemde teams heeft de heer Caron de technische leiding, terwijl Han Scheelbeek de scepter zwaait over HVS en Jong Ade. Han Scheelbeek begon als 12-jarige in de korfbalsport, maar na een jaar maakte hij het overstapje naar handbal, hij maakte toen deel uit van het schoolteam van de Middelbare school te Hilversum. Toen hij 18 jaar was nam hij de training van dit team op zich en kwam hij uit in een vertegenwoordigend team van de stad Hilversum. Een ernstige knieblessure noopte hem echter met de wedstrijdsport te stoppen. Han Scheelbeek kon het niet laten en toen hij in dienst ging deelnemen aan volleybalwedstrijden ging hij op nieuw door zijn knie wat hem op een meniscus-opera tie kwam te staan. Zijn drang naar de wedstrijdsport bracht hem aan het schaakbord en hoewel hij nogal succesvol was, miste hij toch weer de actieve sport Hij probeerde het met roeien (4- met stuurman) en begon tenslotte weer aan atletiekwedstrijden met stevi ge conditietrainingen. Bij de opening van de Jaap Edenbaan zag hij eindelijk kans zijn meest favoriete sport te gaan beoefenen en men kon hem dan ook bijna dagelijks zijn baantjes zien trekken op de gladde ijzers Hij deed ook mee aan de laatste Elfstedentocht, maar moest onder de barre weersomstandigheden de strijd staken. Na zijn universitaire studie verhuisde hij naar Hoogmnde, waar hij na 20 jaar weer kennismaakte met de hand balsport. Bij MMO. De Hoogmadese dames kwamen onder zijn leiding van de vierde klas omhoog naar de eerste klas van de afdeling Den Haag. Over de beginperiode bij MMO kan Han Scheelbeek „wel een boek schrijven": „We trainden éénmaal per week met z'n allen op een schoolplein. We hadden één lamp aan een paal die tegen het hek werd geplaatst. Als het waaide moesten de dames om beurten de paal vasthouden. Bij sneeuw en ijs gingen we naar binnen. We mochten dan trainen in de gang van de school maar zónder bal. Het was natuurlijk wel een lol maar tevens een onhoudbare situatie. Ik'had in die tijd eens een kritiek op het beleid van de gemeente en al gauw kreeg ik steun van de bevolking in Hoogmade. Op hun aandringen kwam ik terecht in de gemeenteraad. Vandaar uit heb ik kunnen meewerken aan een betdre subsidieregeling en een eigen verhard handbalveld. Voor de training van de senioren verhuisden we naar de veilinghal in Roelofarendsveen. Drie jaar geleden werd Han Scheelbeek benaderd door HVS "uïr Stompwijk, dat hem nog kende van de jeugdtrainerscursus in Leiden. De successen van MMO waren ook in Stompwijk opgevallen en bovendien had Han zijn A-trainersdiploma intussen behaald. Ook bij de Stompwijksen, bij wie hij een goede basis en de juiste mentaliteit aantrof, ging het direct crescendo. Van de tweede klas afdeling sprong HVS omhoog naar de derde klas regionaal waarin het nu met succes uitkomt. Tot vorig jaar trainde hij daarnaast ook nog MMO, maar toen het MMO-bestuur hem te kennen gaf dat zij geen interesse hadden in een doorstoten naar regionaal niveau (te verre reizen), concentreerde hij zich alleen op HVS. Dat was echter van korte duur, want Han Scheelbeek kan geen nee zeggen en toen Jong Ade hem vroeg om te trainen, zat hij weer met twee verenigingen. Bovendien aanvaardde hij een functie in de technische commissie van de afdeling Den Haag. Na zijn knieblessure onderging Han vorig jaar nog een enkel-operatie waardoor hij van de doktoren geen looptrainingen meer mag doen. Ook dat houdt hem echter niet van de aktieve sport af want nu stapt hij regelmatig op de racefiets om zijn conditie op peil te houden. Han Scheelbeek en sport is één. Over de dubbele confrontatie Scheelbeek-Caron zegt Han: „De verstandhouding met mijn plaatsgenoot en sportcollega is goed. We respecteren elkaar. In beide ontmoetingen hebben mijn teams goede winstkansen maar het wordt wel een confrontatie van twee verschil lende speltypen. Daarbij is alles mogelijk".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1974 | | pagina 5