een groot man iet eeuwfeest van en bullebak mms w/MmÊmaËm 'a a m F-rm e n at ZELFS CHURCHILLS VIJANDEN NOEMDEN HEM JtaTTtTrrf! Ihurchill bezoekt het oorlogsterrein, de plaats waar een van de geallieerde landingen heeft plaats gehad. - a NDEN In de Times van in december 1874 stond de gelijke gebeurtenis geadver- •d met één zinnetje onder oorten: „Op 30 november is Randolph Churchill in nheim Palace bevallen van i; prematuur". Het kind ■d Winston Leonard Spencer irchill genoemd. eeuw later schrijven de tten: „30 november 1974 is^ historische datum de" tderdste verjaardag de oorte van sir Winston Chur- 11, die door zijn landgenoten ganser harte gekozen werd hun leider te zijn toen hijzelf aar was en Groot-Brittannië selijk in de puree zat", nationale leiders wordt al- met liefde en respect terug lacht, wanneer zij het er goed ebracht hebben. In het tegen- rgestelde geval beschouwt n hen als booswichten. In de tste jaren vóór Churchills id noemden de Britten hem grootste levende Engels- Hij werd verafgood en ivonderd. Zelfs zijn gewezen inden, en die waren zeer tal- c, geven toe, dat hij een op- rkelijk man was. L. S. Churchill begon zijn g en bewogen leven in een opvallende kamei* van Blen- Palace, het grootste en Irukwekkendste kasteel van geland. Dit slot, te midden uitgestrekt park en lan- rijen te Woodstock, bij Ox- d, werd door koningin Anne haar volk" geschonken aan ïeraal John Churchill, de eer hertog van Marlborough, uit nkbaarheid voor zijn over- nning op het leger van Lode- jk XIV van Frankrijk te Blen- Beieren, op 13 augustus )4. Deze Marlborough is de lalbrough", die ten strijde i het bekende Franse lksliedje. lurchills eenvoudige geboorte- mer was de' zogeheten Dean nes's Room, genaamd naar de pelaan van de eerste hertog in Marlborough. Deze kamer i ongunstige reputatie, idat er een zwart spook ge werd. Het zocht vruchteloos in boek dat de eerste hertogin Marlborough uitgeleend Winstons geboorte bande lijk de boze geest uit. genlijk moest het eerste kind lord en lady Randolph lurchill geboren worden in woning aan de statige larles Street van Mayfair, in Dnden. Zes dagen voor haar voortijdig ter wereld n, nam Lady Randolph, die 20 was, deel aan een jacht- irtij op het landgoed van Blen- Ze struikelde en viel, aar ondervond er weinig hin- r van. Drie dagen later reed echter in een lichte, hotsende aets door het park. Die avond (egonnen de barensweeën. Het ind' werd op maandag geboren, angezien in Blenheim geen :n kledingstukken voor ligèlingen voorhanden waren, »n beroep gedaan op de rouw van de notaris van het lorp, die ook een baby ver nachtte en bereid was een deel n haar luiermand te lenen. Na geboorte werd Winston Chur- 11 gedoopt in de kapel van het asteel. Zijn moeder en vader rachten er nog de kerstdagen i keerden daama terug aar Londen, waar lady Ran- olph spoedig opnieuw een do- unerende rol speelde in het t>ciety-leven. Klassiek an was een briljant poli- cus en Lagerhuisafgevaardig- '&n Woodstock. Iedereen zei, hij het ver zou schoppen, jongste zoon van de hertog van Marlborough kwam hij niet in het bezit van Blenheim Pala ce en werd hij geen hertog. Te gen de zin van zijn ouders huw de Randolph Churchill op 23-ja- rige leeftijd een mooie Ameri kaanse, Jennie Jerome, de doch ter van een miljonair. Jennie was toen 19. De hertog en de hertogin van Marlborough von den het afschuwelijk een „vul gaire" Amerikaanse tot schoon- dochter te krijgen. Lady Ran dolph werd nooit liefdevol opge nomen in de streng besloten kring van de Marlboroughs. In de society van Londen oogstte ze echter veel succes. Haar zoon zag ze weinig. Hij werd grootgebracht door een nurse. Aangezien lord Randolph alleen voor de politiek leefde, kreeg Winston Churchill zijn va der ook niet veel te zien. Zijn ouders stuurden hem naar dure privé-scholen, waar hij weinig leerde en doorlopend ongeluk kig was. Men kon de roodharige jonge Churchill bezwaarlijk een bolleboos noemen. Ofschoon hem herhaaldelijk op het hart gedrukt werd, dat zijn toekomst zou afhangen van zijn intellec tuele inspanningen, blonk hij al leen uit in het Engels en dat zou nooit veranderen. Hij werd een bijzonder vruchtbare schrij ver. Zijn eerste boek, een brok militaire geschiedenis, kwam klaar toen Churchill 23 jaar was. Later volgden zijn massie ve „Geschiedenis van de Twee de Wereldoorlog" en zijn reus- achtige_'Tïeschiedenis van de En gèlssprekende volkeren". Winston Churchill was zelf de eerste om zijn meesterschap over het woord te erkennen. In 1898 Schreef hij trots naar zijn moeder: „Mijn stijl is goed en op sommige plaatsen zelfs klas siek". Voor zijn vader was hij evenwel een grote teleurstelling. Lord Randolph had gehoopt een advocaat te maken van zijn oud ste zoon. Omdat het zo slecht ging op school, dacht de lord, dat Winston niet in staat was om rechten te studeren. Op een mooie dag kwam lord Randolph Churchill in de kamer waar Winston met zijn tinnen soldaatjes zat te spelen. Lord Randolph besprak de strategi sche situatie 20 minuten long met zijn oudste zoon en zei toen: „Wil je graag militair worden?" Winston antwoordde, dat hij niets liever zou doen". Dan mag je naar de militaire school van Sandhurst gaan". Tot grote ver ontwaardiging van lord Ran dolph slaagde Winston na een tweetal mislukkingen slechts in het toelatingsexamen voor ka- det bij de cavalerie, zodat hij niet ingelijfd kon worden bij de alom gerespecteerde infanterie. Die mislukking betekende bo vendien, dat lord Randolph een rijpaard moest kopen voor zijn weinig briljante zoon. Churcill senior verafschuwde deze dure uitgave en gaf Winston een duchtige uitbrander. Hospitaalschip Toen hij pas 45 jaar was, stierf lord Randolph Churchill aan sy filis. Tevoren had hij wegens een politieke ruzie ontslag geno men als minister van financiën. Men dacht toen, dat hij vroeg of laat premier zou worden. Bij zijn dood was hij zowel geeste lijk als fysisch een wrak. Zijn 41-jarige weduwe, die ondertus sen al een avontuurtje had ge had met een elegante Oosten rijkse diplomaat, knoopte een betrekking aan met een garde officier, George Cornwallis- West, 24 jaar oud en precies twee weken ouder dan Winston. Bij het begin van de Boerenoor log vertrokken Winston, zijn broer Jack en George Cornwal- lis-West naar Zuid-Afrika. Jen nie Churchill zamelde geld in om een hospitaalschip te kun nen uitrusten en daarmee naar Afrika te vertrekken. Ze deed dit niet alleen ter wille van de Britse oorlogsinspanning (de fondsen kwamen hoofdzakelijk van rijke Amerikanen), maar vooral om dichter bij George te zijn. George werd echter ge wond en weer naar huis ge stuurd, waar hij aankwam op het moment dat lady Churchill moest inschepen. Ze kon haar plannen niet meer wijzigen en liet George achter in Londen. Na haar Zuidafrikaanse reis kwam Jennie Churchill tot het besluit, dat het dwaas was haar kans op nieuw geluk te laten vernietigen. Twee weken later huwde ze George. In het begin waren ze gelukkig. George werkte in de city en Jennie schreef memoires. Clemmie Lady Churchill werd zelfs to neelschrijfster. Zij schreef een melodrama, „His borrowed plu mes" (zijn geleende veren), over twee vrouwen, die elkaar be- kampten om een man. Jennie besefte niet direct, dat dit een profetisch thema was. Haar Churchills laatste vertrek uit Londen; de reis van Waterloo St.iiion n.uir clb'j'ir.i.ilpl,Mts bij Liknln mi echtgenoot George had in Lon den een bekende atrice, Patricia Campbell, leren kennen. Zij ver klaarde zich bereid om het stuk van Jennie Churchill voor het voetlicht te brengen. Patricia Campbell was een listige dame. Ze zorgde ervoor, dat George tijdens de repetities smoorver liefd werd op haar. Na de eerste voorstellingen van „His borro wed plumes" vroeg George een echtscheiding aan. Tot Jennies verbazing huwde hij Patricia Campbell, die even oud was als zij en even weinig geld bezat. Voor lady Churchill bleef nu niets anders over dan haar ge liefde zoon Winston en diens politieke ambities. Hij was toen al minister van handel en scheen op iedereen een nog gro tere indruk te maken dan zijn vader. Voor de tweede maal in haar leven begon Jennie Chur chill doelbewust te werken voor de verovering van Downing Street 10. In afwachting werden Churchills geboortekamer in Blenheim Palace. alvast haar inspanningen be loond om Winston een goede vrouw te bezorgen. In 1908 vroeg hij in het park van Blen heim Palace Clementine Hozier, de charmante dochter van Jen nie's beste -vriendin, Blanche Hozier, ten huwelijk. „Clem mie", sir Winstons weduwe, is nu bijna 90 jaar. Val van trap Net zoals zijn vader, kreeg Win ston veel politieke vijanden. Het werd hem vaak kwalijk geno men, dat hij een Amerikaanse moeder had. In 1915 bracht Win ston Churchill het echter tot minister van de marine. Alle andere leden van het kabinet waren minstens tien jaar ouder. Zijn moeder was 64 jaar toen ze voor de derde maal trouwde. Haar nieuwe echtgenoot heette Montague Porch en was nog jonger dan George. Ze had hem voor het eerst ontmoet in Rome. „Ik heb een verleden en hij heeft toekomst", vertrouwde ze een vriendin toe, „en dus zal het wel gaan". Jennie Churchill mocht niet lang gelukkig meer zijn. Op een avond in 1921 haastte ze zich op schoenen met heel hoge hakken, die ze beslist wilde dragen, de trappen af om te gaan dineren. Ze struikelde en brak een enkel. Korte tijd later moest haar been afgezet worden. Jennie viel in een coma en stierf. Oorlogsleeuw Over Winston, „de grootste van de Churchills", is al meer ge schreven dan over om het even •welke andere Britse staatsman van de twintigste eeuw. Zijn officiële, onafgewerkte biogra fie. aangevat door wijlen zijn zoon Randolph en voortgezet door Winston Churchill, Lager- huislid en kleinzoon van de Brit se oorlogsleeuw, bestaat al uit drie dikke voldelen van bijna 2500 pagina's. Toch zijn de au teurs niet verder gekomen dan het jaar 1916. Sir Winston Churchill was onte genzeggelijk een merkwaardi ge man. Vandaag de dag ver liest men vaak uit het oog. dat hij al de leeftijd van 65 had bereikt toen hij in 1940 Groot- Brittannië's oorlogspremier werd. Andere mensen gaan rond die tijd met pensioen. Win ston was echter een van die trage groeiers, die vaak het grootste uithoudingsvermogen hebben. Psychologisch voelde hij zich in 1940 nog in de bloei van zijn leven, meer een 40-, dan een 65-jnrige. Churchill had toen al een onge wone politieke carrière achter de rug. Vóór 1933, het jaar waarin Hitier aan de macht kwam in Duitsland, zouden wei nig Britten voorspeld hebbep, dat hun land zich zeven jaar later tot Churchill zou moeten wenden om onder zijn leiding door de zwarte oorlogstijd te kunnen komen. Churchill was daar de geschikte man voor. Oorlog fascineerde hem. Boven dien was hij een stevige drinker en een onbevreesde bullebak. De wereld had een bullebak no dig. niet alleen om Hitler mores te leren, maar ook om de lukse Britten de gewenste spoorslag te geven. Zonder Churchill zouden ze nooit de handen uit de mou wen gestoken hebben. Misschien zouden de Duitsers er dun wel in geslaagd zijn Engeland te overwinnen. Toen hij in 1900 voor het eerst Lagerhuisafgevaardigde werd droomde Churchill al van de positie van regeringsleider. „Ik wil premier van Engeland wor den". zei hij tot zijn naamger noot, een Amerikaanse roman- scKnjver, dië drie jaar ouder was. Winston voegde er glunde rend aan toe: „Het zou grappig zijn als jij terzelfdertijd presi dent van de Verenigde Staten werd". Van 1916 tot 1933 ver toefde Churchill in de Britse politieke wildernis. Hij schreef boeken, schilderde veel en met selde aan zijn huis in Wester ham bij Londen; zijn minister schap van marine was geen groot succes geweest. In juni 1940 werd in uiterste nood een beroep gedaan op Churcill voor de vorming van een regering van nationale een heid. De moeilijke opgave om Groot-Brittannië veilig door de nieuwe oorlog te loodsen, gaf hem een gevoel van opluchting. Hij wist. dat hij het aankon. Hij scheen zelfs genoegen te schep pen in de oorlogsvoering. De leiding van Groot-Brittannië kon toen aan geen betere politi cus toevertrouwd worden. Sindsdien heeft zijn volk nooit meer „the right man" gevonden om het te redden uit het econo mische moeras, waarin het dreigt te verzinken. Profeet Na de oorlog verbleekte Chur chills politieke ster opnieuw. Toch hield hij nog inspirerende toespraken. In september 1946 zei Churchill in ZUrleh: „Wij moeten een soort Verenigde Sta ten van Europa opbouwen". Een grote Europese familie zou vol gens Churchill kunnen leven in vrede, veiligheid en vrijheid. De weg die door hem aangewezen werd, wordt nu schoorvoetend bewandeld door de lidstaten van de E E G. In 1951 kwam Churchill weer aan de macht. Hij was toen 77 en bleef premier tot in april 1955, verscheidene maanden na zijn 80ste verjaardag. Het waren niet zijn beste jaren. Churchill slaagde zelfs niet in zijn pogin gen om Groot-Brittannië te stu ren in de richting van de Euro pese eenheid, waarvan hij de profeet was geweest. Sir Winston Churchill stierf op 24 januari 1905, in de hoge leef tijd van meer dan 90 jaar. Zijn vrouw Clemmie, waarmee hij 56 jaar getrouwd was geweest, nu- derde toen de 80. Terwijl heel Groot-Brittannië rouwde, werd „de grootste van alle Churchills" begraven, zoals hij het zelf uitgestippeld had: naast de laatste rustplaats van zijn moeder, vader en broer in Bladon-With-Woodstock, dicht bij het kasteel waarin hij gebo- ROGER SIMONS In zijn oorlogshoofdkwartier: een helm op het hoofd, maar bolhoed en wandelstok bij de hand. Churchill in zijn grootste tijd: de oorlogsjaren.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1974 | | pagina 15