VOOR BIJNA LEGE TRIBUNES HAALDEN -„LIEVERDJES" WEER EEN STUNT UIT Lucky Ai ax bleef op de been Amsterdam won maar niemand zag het Kraay optimistisch Hulshoff niet gerust r 19 ONDERDAG 28 NOVEMBER 1974 LEIDSE COURANT/ AMSTERDAM FC Amsterdam, dat in de nationale competitie genoegen moet nemen met een bescheiden rol, zorgt in het UE F A-Cuptoernooi voor opzienbarende verrichtingen. Na de uit schakeling van het befaamde Internazionale Milan staan de kansen voor de Amsterdammers in de derde ronde, na de eerste wedstrijd tegen Fortuna Düsseidorf, opnieuw uitermate gunstig, na de winst van 30. Een triomf door wilskracht, moed en een niet aflatend enthousiasme, gestoeld op een ijzeren conditie. Met twee gave treffers van Theo Husers en een eigen inzet van de ongelukkigste man uit de wedstrijd, Kriegler, liggen de kwartfi nales voor FC Amsterdam binnen bereik. FC Amsterdam, dat volgens op- Amsterdam, dracht niet te veel zou aanval- Uit de achtste werd de opening- len, kwam echter zeer fel uit de streffer geboren. Leen van der startblokken. Binnen vijf minu ten werden drie hoekschoppen afgedwongen, die echter niet leidden tot het gewenste resul taat Ondanksdeze veldmeer- derheid kreeg Fortuna de beste Wending Merkt bracht de bal Duitse doel, Husers kwam i een positie om te schieten e scoorde hard en hoog: 1—0. bij steeds de steun van Van der Ban, die onvermoeid zijn aan val stuwde. Nico Jansen kreeg weinig gelegenheid een schot te lossen. Hij moest erg veel werk verzetten en maakte daarbij te veel (acht) overtredingen. In de tweede helft pakte Fortuna de zaken zeer energiek aan. De ploeg begreep dat de speelwij ze, die was gehanteerd, niet tot succes zou leiden en trachtte met pressievoetbal FC Amster- weg Open dam op de kniëen te krijgen. De hoofdstedelijke formatie Nadat Jongbloed de schitterend echter overgegaan op een doorgebroken Geye op het nip- uitgeschoven positie. Dit had succes omdat Fortuna het ini tiatief moest nemen. Toen bleek dat het gevaar alleen maar van Geye kwam, want Herzog noch Seel konden imponeren. FC Amsterdam kreeg meer gele genheid openingen te crëeren en bij een van de weinig ge vaarlijke uitvallen kwam het tweede doelpunt tot stand. kansen. Vooral Geye liet menig staaltje schitterend voetbal zien en toonde zijn bewaker Bianchi regelmatig zijn hielen. De Duit sers, die zich veelal bepaalden tot uitvallen,toonden zich in de counter bijzonder bedreven. Het schot van Zimmermann in de elfde minuut dat tegen de kruising belandde, demon streerde diC gevaar nog eens overtuigend. Jan Jongbloed moest regelmatig zijn team tot rust manen om de aanvallen het hoofd te blijven bieden, maar de dreiging van een doelpunt bleef toch hangen vooral omdat Geye niet te stop pen bleek. Bianchi volgde de Duitse international overal, maar was in de persoonlijke duels niet tegen hem opgewas sen. FC Amsterdam liet zich echter niet intimideren en toon de een verrassend anticipatie- vermogen. Vooral Abe van der Ban, die na een jaar afwezig heid een schitterende come back maakte, en de weer opge stelde Jaap Visser beheersten het middenveld met magistraal spel. Daardoor werd Fortuna wel ge- andere taktiek en legde zich meer toe op de counter. Pim van de Meent had daarop reeds voor de westrijd gezinspeeld. „Misschien breng ik wel een verrassende wending in het spel", had hij gezegd. spelen. De nervositeit verdween Dezc verrassende wending kwam Jangzaam maar zeker, Er werd inderdaad. Het zeer sterke mid- met meer accuratesse gespeelcT denveld en vooral Gerard van der Lem Merkt e was door zijn vele verrassende zich enigszins terug met alleen acties gevaarlijk. Hij had daar- Van der Ban in een licht voor- pertje had afgestopt, ondernam Van der Ban een solo. Hij zwenkte af naar links, liet een op maat gesneden voorzet neer dalen op het hoofd van Jansen die met een kort knikje Husers in stelling bracht. Wederom schoot de Amsterdam spits raak: 2—0. Visser, Van der strijd was beslist Amsterdam Van der Ban trok °P balbezit spelen, Fortu na werd nerveuzer en had het spel niet meer onder contróle. Door deze verminderde accura tesse ontstond ten slotte het derde doelpunt Jongbloed trapte de bal ver uit en Ausput- zer Kriegler verkeek zich lelijk. In het nauw gebracht door de onvermoeibare Jansen wilde hij de bal terug spelen op zijn doel man, maar het leer verdween met een sierlijke boog over de uitlopende Buens voor de derde maal in het doel: 30. Fortuna gaf de moed op en Amsterdam dicteerde in de laatste minuten het spel. Het doel was bereikt, de weg naar de kwartfinales ligt open. Scoreverloop: 3—3. Husers 1—0, 63. Husers 20, 75. Kriegler (eigen doel) 30. Scheidsrech ter: Martinez (Spanje). Toe schouwers: 2.000. FC Amsterdam: dwongen zich op uitvallen te Het gebaar van de scheidsrechter laat aan duidelijkheid J°il«b,0«d; Fiinkevieugei, Koopman, S* Se? overVfehS niets te wensen over- FC A™terdam staat op 2-0 en 5ïï? vES?Sjf j£i. ll Husers en Jansen liggen van dolle pret op de grond. schoppen voor de rust voor FC -Zimmermann bekijkt het tafereel met gemengde gevoelens. Bu. ■mini Kriegler. die FC Amster dam uiteindelijk op 30 zet te door zijn eigen doelman te passeren, buigt verschrikt voorover bij de inzet van Theo Husers die doeltreft. Het betekende 20. Koehnen; Brei, Zewc, Secl; Geye, Budde, Herzog. Scheidsrechter: Martinez (Spanje). Toeschouwen: 2.000. (wordt ver volgd). iiiiiiHiiiniimiriiiniiiiiniiinin iiRiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiijiiiiiiiiiiiiiiiii TURIJN Ajax is met de kleinst mogelijke nederlaag uit Turijn weggekomen. Een kwestie van geluk, zonder twijfel, maar tegelij- - kertijd een teken van kracht van de ploeg die vooral voor en in het begin van het duel met Juventus alle mogelijke tegenslag had. Het onfortuin van Ajax kwam al op de dag voor de wedstrijd toen Geels zijn liesblessure opliep die hem het spelen onmogelijk maakte. De tegenslag zette zich voort na ruim een kwartier spelen. Horst Blankenburg moest uitvallen met, vrijwel zeker, een hersenschudding nadat hij een kogelharde, door Anastasi ingeschoten, bal vol in het gezicht had gekregen. Ajax was na een goede start, waarin de ploeg erin slaagde de bal langdurig in bezit te hou den, beland in een korte faze van paniek. Het „alle hens aan dek" werd onmiddellijk ge volgd door „onmiddellijk in de boten" en „vrouwen en kinde ren eerst". In die zware periode hield Piet Schrijvers met even veel geluk als stuurmanskunst het schip drijvende. De storm van Juventus woedde door en Blankenburg werd van enkele meters vol in het gezicht ge raakt. Hij ging languit Scheids rechter Schiller liet de hoek- schop, die het gevolg was van 1 Blankenburgs desperate in- greep, nemen. Ajax kon de 1 zaak alleen maar redden ten koste van nog een hoekschop. I' De ploeg, met Blankenburg ge blesseerd buiten de lijn liggend, was zijn concentratie kwijt. De opengevallen positie van de laatste verdediger was niet af doende overgenomen en Da- miani scoorde volkomen on- gedekt uit de hoekschop van Causio in de negentiende mi- Wonder Ajax zonder Rep, Geels en ook Blankenburg had een achter stand opgelopen op een mo ment dat Juventus zich in zijn eerste grote stormloop even had kunnen losmaken uit de greep van de vertraging, die Ajax zijn tegenstander had op gedrongen. Maar er was meer dan alleen dat doelpunt. Er, diende opnieuw georganiseerd te worden. Dusbaba, sterk op het middenveld begonnen als vaste gezel van Causio, werd teruggeroepen naar de laatste lijn. Pim van Dord, de laatste weken nauwelijks aan bod ge weest, moest naast de bepaald niet vlekkeloze Hulshoff, die vooral sprongkracht miste, als centrale verdediger gaan wer ken. Hij kreeg tot taak de be waking van Juventus' gevaar lijkste aanvaller. Wanneer Ajax op dat moment definitief gebo gen had voor de tamelijk aan vallend spelende Italianen zou het geen wonder zijn geweest. Aan alle voorwaarden voor een ineenstorting was voldaan. slechts verklaard kan worden door de enorme internationale ervaring van Krol en Suurbier, Ger Milhren en Schrijvers, Haan, Mulder en Hulshoff, die gezamenlijk niet alleen de staat van paniek overleefden. Een groot wonder was het eigen lijk, want vlak voor het uitval len van Blankenburg, had Schrijvers zich al voor de voe ten van Anastasi moeten gooien, had Viola de wegsprin gende bal naast het doel ge schoven en geen minuut later had Damiano boven een nau welijks beschermd doelvlak de lat getroffen. Balbezit Ajax profiteerde ervan dat Ju ventus wel de wil had om enigs zins aanvallend te spelen, maar niet de macht en zeker niet de ervaring. Het vraagt zelfs voor een goede ploeg meer tijd dan een paar maanden om van een verdedigend een offensief elftal te maken. Juventus durfde het niet aan een extra man in de spits te zetten. De Italianen waagden het niet risico's te ne men en haalden steeds weer hun middenvelders pijlsnel te rug wanneer Ajax, behoedzaam schuivend, opnieuw naar de middenlijn ging. Snelle Amster damse acties waren eveneens kansloos, want de vrij "geïso leerde spitsen Steffenhagen en Mulder vonden niet zelden vier, vijf of zelfs zes verdedigers te genover zich. De Amsterdammers wilden geen pressievoetbal spelen, omdat dit met de slimme Causio, de handige Bettega en de pijlsnel le Damiani mogelijk tot zelf moord had kunnen leiden. Balbezit was het enige dat Ajax nog restte en dat lukte geweldig dankzij vooral Ger Mühren, die door het terugblijven van eerst Giuseppe Damiani kopt in voor Schrijvers die juist zichtbaar is achter Schrijvers Ju- de armen heeft kunnen uitstrekken. Viola ventus' enige doelpunt maakt, kijkt als uit steen gehouwen toe als de man Viola laatste steeds ii bieden maakte de rust Capello als middenvelder zich i alle vrijheid kon aan- ;n een groots gebruik an de hem geboden gelegenheid de Amsterdamse rustbrenger te worden. Flits Ajax, dat Zoff de eerste drie kwartier werkeloos hield, door stond de moeilijke momenten voor de rust door herwonnen kalmte en ook omdat Bettega toch niet de slagvaardige aan valler is op wie het Italiaanse voetbal wacht. In de tweede helft deden de spannende mo menten zich dadelijk weer voor in het doelgebied van Schrij vers, die met FC Twente in het Stadio Communale van Turijn ook al eens een prachtige wed strijd had gespeeld. Schrijvers had bovendien het geluk van de goede doelman toen na de rust Damiani net naast kopte en een combinatie van de sluwe Altafi- ni en Damiani faalde in de afwerking. Ronduit schitterend was de reac tie van Schrijvers op een schot van Altafini. Zijn onverklaar bare flits haalde Ajax door een moeilijke periode. De ploeg kreeg greep op de door de weergaloos handige Altafini aangevoerde Italianen. De vete raan, die al in 1962/63 Europa Cup speelde voor AC Milan, nam in de tweede helft de plaats in van Bettega. Ajax kwam weer enigszins terug, in weerwil van de vaak zwakke passes van Haan en ondanks de wat geringe bijdrage van Ar nold Mühren. Dreigend ang staanjagend voor Juventus werd Ajax nimmer, hoezeer ook Krol en Suurbier probeer den de tweehoofdige aanval meer lcracht te geven. Ajax toomde wel het directe gevaar van Juventus in omdat een uur fel, soms vinnig en krachtenslo- pend voetbal de Italianen meer had aangetast De Amsterdam mers kwamer. weer tot het ver tragend voetbal op het midden veld. dat eigenlijk alleen maar werd verstoord door Altafini. Eén kans Maar uit het balbezit haalde Ajax geen echte kansen. Mulder, die niet moedeloos was geworden van zijn vrijwel onmogelijke taak alleen de verdediging van de Italianen uit te spelen, kreeg er één. Na een pass van Steffenhagen begrepen Morini en Scirea el kaar verkeerd. Mulder kon doorgaan en had een goede wedstrijd kunnen bekronen met een pass naar de meegelo pen Van Dord. Mulder zag noch hoorde zijn clubgenoot vuurde zelf, uit kansloze posi tie, naast. Tien minuten voor het einde moest Juventus pas vooi eerst een beroep doen op Zoff. Italiës nationale doelman greep de bal zeker na een schot twintig meter van Mulder. Te-' genover die twee kleine moge lijkheden voor Mulder stonden alleen in de tweede helft vijf uitgespeelde mogelijkheden voor Juventus. Damiani en Cuccureddu troffen in de slot fase een nog steeds zeer alerte Schrijvers aan en in de laatste seconden vuurde Altafini hard op de linker doelpaal. Scoreverloop: 19. Damiani 1—0. Scheidsrechter: Schiller (Oos tenrijk). Toeschouwers: 54.000. Ajax: Schrijvers; Suurbier, Hulshoff, Blankenburg (Van Dord), Krol; Haan, Dusbaba, Gcrrie Muhren. Ar nold Mühren; Mulder en Steffenha gen. Juventus: Zoff; Gentile, Morini, Sci rea. Cuccureddu; Furino, C Viola (Capello); Damiani, Anastasi TURIJN Terwijl de 54.000 toeschouwers, die voor een recette van bij na 200 miljoen lire (ruim 774.000 gulden) hadden gezorgd, zich in het spit suur hadden gestort, zei Hans Kraay: „Deze uit slag is normaal voor Eu ropa Cup-voetbal. Ik had graag gewild dat we een doelpunt hadden ge maakt, maar ik ben niet ontevreden. Ik heb be wondering voor de ma nier, waarop mijn ploeg de tegenvallers heeft op gevangen. Door het uit vallen van Geels had ik van mijn vier aanvallers er nog maar een over, alleen Steffenhagen. En dan het ongeluk van Blankenburg. Hij gaat met ons mee terug, maar het zou mij niets verbazen, als hij een hersenschudding heeft opgelopen. Geels en hij zijn zeker zondag nog uitgeschakeld. Na het moment waarop Blan kenburg geblesseerd raakte, was de concen tratie even weg. Het was een van de drie of vier duidelijk aanwijsbare zwakke ogenblikken van het elftal en daardoor hebben wij in wezen een sofdoelpunt moeten in casseren. In Amsterdam moeten wij Juventus kunnen hebben." Het was een gedachte waar van zijn Italiaanse collega Carlo Parola zich ook niet he lemaal had kunnen losmaken. „Wij hebben"., zei Parola „met te gering verschil gewonnen. Als het 20 of 30 was ge worden, zou Ajax geen enkele reden hebben zich bestolen te voelen". Schrijvers vooral was verschrikkelijk goed. Ik had er op gehoopt dat hij zou zijn als in Antwerpen, maar hij was zoals ik zelden een doelman heb gezien. Ajax heeft meer op balbezit gespeeld dan op het maken van doelpunten. Ik weet niet wat ze kunnen pres teren als het scoren hun eerste doel wordt". Piet Schrijvers deed zijn hel denrol af met de van Kraay geleende woorden: „Ajax heeft niet voor niets zoveel geld voor mij betaald". Ger Mühren vond dat hij op een goede wedstrijd kon terug zien. „Eerst had ik nummer tien. Viola. Ik geloof dat die niet gevaarlijk met de bal ia geweest. Capello, die er later in kwam, bleef alleen maar achter de bal hangen. Daar door heb ik veel kans gehad als vrije man voor de verdedi ging te spelen. Het doelpunt had er eigenlijk niet mogen ingaan. Bij de eerste hoek schop, toen Blankenburg nog binnen het veld op de grond lag, heb ik kunnen redden door er weer een weg te geven. Daarna had dc zaak georgani seerd moeten zijn". Pim van Dord was er nog min of meer verbaasd over dat hij de opengevallen plaats van Blankenburg had moeten in nemen. „Ik ben er de laatste tijd weinig bij geweest Causio bleef veel meer achter dan ik verwacht had. Daardoor heeft Juventus weinig gehad aan zijn goede veldspel. De Italia nen vinden drie aanvallers misschien veel, wij vinden dat niet". Jan Mulder verontschuldigde zich voor zijn gemiste kans met: „Ik had er helemaal geen idee van dat er iemand was meegekomen. Ik heb Van Dord helemaal niet gezien. La ter vertelde hij dat hij steeds had lopen schreeuwen. Door het lawaai op de tribunes heb ik er niets van gehoord." John Dusbaba vond het onbe grijpelijk, dat Juventus maar met één centrale spits was blij ven spelen. „Ik had zeker in het laatste half uur eon man naast Altafini verwacht in de spits. Juventus voetbalde ei genlijk net zo zeker uls wij". Haan en Hulshoff waren niet tevreden met dc uitgangsposi tie voor de thuiswedstrijd. Haan: „Wij zijn dezc ronde nog lang niet door. Dit Juven tus heeft iedere positie in het elftal sterk bezet". Hulshoff: „Na de rust, toen Altafini erin kwam, was het even erg moei lijk en zo zaJ het in Amster dam waarschijnlijk ook zijn. Een achterstand van 1—0 is altijd link tegen Italiaanse ploegen". Horst Blankenburg uitgeteld nadat hij de bal na een schot van Anastasi van dichtbij vol In het gezicht had gekregen. Trainer Haarms, verzorger Van Gorp en arts Rolink wachten op de brancard waarop Blanankenburg, waarschijnlijk met een hersenschudding, van het veld werd gedragen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1974 | | pagina 11