Swaantje leerde kijken FC Pen Haag voerde een kostelijk spektakel op Likkebaardend publiek in Zuiderpark Mansveld weer in Oranje? (Van onze sportredactie) DEN HAAG De zon is doorgebroken voor Aad Mansveld. Zijn enkelblessure hinderde hem in de wedstrijd tegen Feyenoord zelden en dat is voor zijn zelfvertrouwen van groot belang geweest Steeds sterker werden zaterdagavond daarom de geruch ten dat de in deze vorm verkerende Mansveld weer een nieuwe kans maakt op een plaats in het Nederlands elftal. De aanwezige bondscoach George Knobel wilde er zelf nog niet op ingaan. Deze bezocht gisteren Excelsior - FC Twente. Hij zag er twee andere kandidaten voor de ausputzerplaats aan het werk. Het lijkt bijna zeker dat Rinus Israel - in de ogen van Knobel - dat duel met Drost heeft gewonnen. Na de afloop van dit treffen hield Knobel vol in eerste instantie te zijn gekomen voor Ton Wickel, die hij heeft geselecteerd voor Jong Oranje. Over Wickel zei hij: „Wickel heeft laten zien wat ik had verwacht Nu ik er toch was kon ik Israel en Drost eveneens aan het werk zien. Ik ben blij, dat ik naar Rotterdam ben gekomen. Ik heb twee verdedigingen gezien, die niet zonder werk hebben gezeten. Ik kan wel zeggen, dat ik wat wijzer ben geworden. Drost en Israel hadden het moeilijk, maar hebben niet gefaald", aldus Knobel. Leen Swanenburg, opduikend als een bliksemschicht en perfect en koel scorend. Treytel stort vergeefs ter aarde. Hij zou het voor Swalnenburg nog eens moéten doen. Den Haag Swaantje was geprikkeld. De pas getrouwde linksbuiten van FC Den Haag gunde zijn boezemvriend Ling natuurlijk alle eer die er bestond. Maar toch zat het hem niet lekker. Werd Leen Swanenburg soms vergeten? Dat gevoel van onbehagen heeft de „Witte" Gouwe naar de laatste weken van zich afgeschud. Tot tegen Feyenoord, zaterdagavond, zelfs een absoluut hoog tepunt in zicht kwam. Toen werd Swaantje opeens Swaan en manipuleerde zó verbijsterend rustig met de bal, dat tot schrik van Feyenoord twee glaszui- vere treffers vielen. Zijn geluk kon niet op. Een fraaier huwelijksgeschenk was ondenkbaar geweest voor de zorgenvrije linksbuiten. ||||||||IIIIIIIIIIIIHIillllllllllllllllllllllllllll!ll!lllllllllllll!llllli!lllllllllllllllllllllllllllllllll!lllllllllllll!llllllllllllilll!!lllllllllllllllllllllllllll[lllllllllllllllllll!l!lilllllllllllllIllllll!ll!llililIIIII!IIIIIIIIIIII[|| Den Haag In het vorige seizoen stond Feyenoord in De Kuip tegen FC Den Haag met 3-1 voor en liet zich de winst ontfutselen - het werd 3-3 - doordat de tegenstander werd onderschat. Zater dagavond leidde FC Den Haag tegen Feyenoord in het Zuiderpark met 3-1. De Haagse equipe moest ook 3-3 toestaan maar dat kwam beslist niet door onderschatten van de tegenstander. Onervarenheid van de jonge spelers in de ploeg van Boskov, het plotseling optreden van een angstig gevoel omdat de David het had bestaan met dartel, gemotiveerd spel dat nimmer blijk gaf geintimideerd te zijn door de Goliath uit Rotterdam, eensklaps op 3-1 te komen. „Wat doen we nu in hemelsnaam tegen dat .als ijzersterk bekend staande Feyenoord", leek het door de gedachten van de Haagse spelers, speciaal de jongeren, te gaan. En toen het 3-2 was geworden, toen de grote broer de brede borst had uitgezet om dat brutale knaapje tegenover zich eens te wijzen op zijn plaats, ging FC Den Haag „zwemmen". Even maar, want het wilde die sensationele voorsprong vasthouden. Dat lukte niet, louter omdat de erva ring in dit grotendeels jeugdige team nog ontbreekt. Maar FC Den IIAag heeft er toch enorme winst uit gehaald. De ploeg heeft er een sterk zelfvertrou wen door gekregen. Trainer Boskov beaamde het na afloop: „Ze waren even zenuwachtig toen Feye noord in een paar minuten tweemaal scoorde maar er kwam weer zelfvertrouwen". FC Den Haag, in tegenstelling tot Feyenoord dat al lang blij was met de halve buit, schiep zich zelfs nog kansen in dit kostelijke spektakelstuk waaraan 21.000 toeschou wers ontzaglijk veel plezier beleefden. Maar het was goed 20. Bij Feyenoord waren de, niet wei nige, feilen blootgelegd, bij FC Den Haag was gebleken dat Boskov helemaal de juiste weg bewandelt en slechts tijd no dig heeft om te voorkomen dat zulk een riante voorsprong moet worden afgestaan. Want wat trad de Haagse ploeg on bevangen, speels, boordevol tempo en met frappante zeker heid op - zie de doelpunten - en hoe werd Feyenoord twee maal op twee treffers afstand gezet! De Rotterdammers moesten door de hel. Vanaf de tribunes daverden de toejui chingen van een volkomen in de ban van een spectaculair voetbalgevecht geraakt pu bliek. Oude tijden herleefden in het Zuiderpark waar een ieder, ondanks het gelijke spel, met glimmende gezichten rondliep. Trainer Boskov niet het minst Hij had de perfecte, koele wijze ondergaan waarop Ling en Swanenburg (twee maal) hadden gescoord, hij had gezien dat Aad Mansveld, ten prooi aan twijfel omtrent zijn blessure, weer de grote heerser was geweest - Boskov: „Hij speelde voor het eerst sinds zijn blessure weer als vanouds, was de chef van de defensie" - en had met opperst genoegen geconstateerd hoe Henk van Leeuwen met het hoofd - Boskov noemde hem de koning in de lucht - treffers had voorbereid. Had Feyenoords Wiel Coerver dan toch FC Den Haag niet voor vol aangezien? Hij had problemen met geblesseerden (Ramljak, Olsen, De Jong) maar waagde het Wim Rijs- bergen meteen op te stellen. Zijn gok slaagde want Rijsber- gen groeide na een voorzichtig begin. Maar hij moest wel Theo de Jong na de rust inzet ten omdat hij Kreuz op het middenveld had geposteerd, wat een fatale misgreep bleek. Bovendien haalde hij de merk waardige stunt uit om Van Hanegem rechts op het mid denveld te zetten. Toen Rijs- bergen, oorspronkelijk rechts achter maar al te gauw gewis seld met de te kleine voorstop per Jan Everse die geen „stop: per" kon zijn, zijn vertrouwde plaats had ingenomen, ston den twee spelers achter elkaar die uitsluitend vertrouwen hebber, ir. hun linkerbeen. Everse trapte alles links weg. Van Hanegem moest ook steeds naar binnen scharrelen om zijn passes te kunnen ge ven. Eerst toen hij na de rust op links stond, ontstond weer het oude Feyenoord, gedeelte lijk althans want FC Den Haag schonk de kampioens- ploeg niet de kans geheel in oude doen te geraken. Een bit tere ervaring voor de Rotter dammers. Wiel Coerver had dan ook kri tiek op zijn defensie die verre van hecht was. Everse had het (te) moeilijk tegen Swanen burg, Vos werd menigmaal door Ling, favoriet van het publiek toen hij al ras zijn doos met trucs opentrok en zijn snelheid demonstreerde, voorbijgelopen en in het cen trum klopte het dikwijls ook niet Daarvan maakten de als bliksemflitsen in gaten duiken de - gemaakt door Van Leeu wen die nauwelijks een kop duel verloor - Ling en Swanen burg secuur en koel gebruik. Veel sterker was Den Haags centrale defensie Mansveld - Korevaar! Als een tol Ling als eerste, na vijf minu ten al. Harry Vos, wetend dat de aandacht op zijn oude gTond speciaal op hem - en Schoenmaker - gevestigd zou zijn, wist nog niet hoe hij die dekselse, als een tol om hem heen draaiende Ling moest aanpakken toen hij al was geslagen. Vos aarzelde even, Ling schoot naar binnen en het uitlopen van Treytel had al geen zin meer (1-0). Er brak meteen op de tribunes een sfeer los alsof om de va derlandse titel werd gestreden of zelfs een nog hoger doel gediend werd. Men snoof wel lustig de sensatie op, gooide zich geheel los met toejuichin gen. Terwijl Schneider en Vos beteuterd naar elkaar keken omdat dekselse Ling hen te grazen had genomen, vroeg Henk van Leeuwen al weer de aandacht van Treytel die zijn kopbal ternauwernood over de lat kon werken. Men voelde het, er stond een brok spekta kel op stapel dat het Zuider park weer op zijn grondvesten deed trillen. Feyenoord trachtte zich te her stellen, Schoenmaker scoorde, maar in buitenspelpositie. Dat was Frans Derks niet ontgaan. Het leek alsof sommige inci denten hem wel ontgingen maar hij floot wel „in de geest van het duel". Vandaar dat hij een grove overtreding van Everse ten opzichte van Swa nenburg wegwuifde, bakke leien tussen Mansveld en Rijs- bergen „waarnam" met de ogen dicht maar zich wel ver slikte toen Van Hanegem - al enige malen tot zijn stomme verbazing de voet dwars gezet door een „knulletje als bijv. Swanenburg - tegen het eind de ingevallen De Geer achter na ging en hem van achteren grof neerhaalde. Ook toen hield Derks, ditmaal ten on rechte, de gele kaart in zijn zak. Van Hanegem raakte bij die actie, doordat hij tegen de te hulp gesnelde Vos botste, geblesseerd. „Zo'n gat in mijn been", mompelde de Kromme later. Hechtingen moesten erin maar „de betonnen" zal er morgen zijn tegen Barcelona. Perfecte killer Feyenoord moest af en toe naar krachtdadige middelen grijpen omdat FC Den Haag maar wervelde, geen grein ontzag toonde en de toon aan gaf. En dat brutaal ook nog beklemtoonde met een tweede doelpunt. Een verre uittrap van Thie werd doorgekopt door, ja natuurlijk. Van Leeu wen. Swanenburg slipte ra zendsnel naar voren en sloeg met het linkervoetje als .een perfecte killer Treytel: 2-0. Likkebaardend slorpte het pu bliek die tweede sensatie naar binnen. Er was nauwelijks een half uur gespeeld. Van Hanegem zou zich er dan maar persoonlijk mee be moeien maar omdat hij op rechts opereerde, schoof hij de bal naast het doel omdat hij uit die onmogelijke hoek toch links wilde schieten. Wat moet hij nijdig zijn geweest. Een nijd die hij koelde met een ongelooflijk schone vrije trap. Thie was zijn doel uitgerend omdat Ressel doorliep op een verre pass. In zijn vaart be landde Thie buiten zijn gebie- d: handsbal. Met een inzet, druipend van effect, liet Van Hanegem de bal - hoog in de touwen slaan: 2-1. Na vijf minuten al leidt FC Den Haag. Ling :rechts) heeft de even aarzelende Vos (midden) te grazen genomen, is naar binnen gezwenkt en laat Treytel Toen Schoenmaker het halve veld achter Perazic - effectief maar wie was dat niét bij FC Den Haag? was aangegaan en hem tenslotte neerlegde, schoot Mansveld zijn eventue le twijfel radical weg bij de vrije trap. Hij veinsde een pass te geven maar zag een groot gat in het doel waar hij onverwacht, keihard - wel met de rechtervoet want hij ge bruikte zijn linker opvallend weinig - inschoot. Treytel moest, kronkelend als een slang, de lucht in. Tweede helft, drie minuten oud. Verre trap van Mansveld, weer Van Leeuwen - hij kreeg achtereenvolgens Everse, Rijs- bergen, De Jong en Van Hane gem als bewaker - die het kopduel won, Perazic in kans rijke positie maar Treytel kreeg de bal toevallig tegen zijn been. Leen Swanenburg, loerend en toeslaand, prikte de bal in een heel klein gaatje: wederom koel, beheerst: 3-1. Coerver had Kreuz, onwennig op het middenveld, gewisseld voor De Jong, geblesseerd, wat duidelijk te zien was. Maar Coerver moest toch wat doen? In elk geval kon Van Hanegem naar links. Hij maande Kristensen om mee te verdedigen. Het was tegen do vemansoren gepraat. Wat bij FC Den Haag zo knap werd gedaan (Swanenburg en Van Leeuwen) ontbrak ten enen male bij Feyenoord. De vleu gelspitsen wachtten rustig af. Een oud zeer dat nooit zal veranderen omdat de mentali teit ontbreekt bij Ressel en Kristensen om zich geheel te geven. Toch waren het die twee die de achterstand terug brachten: Ressel op een pass van Kristensen: 3-2. Correct Toen bleek de onervarenheid bij FC Den Haag, dat trachtte de winst vast te houden en achteruit ging. Uit een van de weinige hoekschoppen nam Schneider ineens de bal op zijn schoen en het was 3-3. Feyenoord drong niet aan, durfde dat niet omdat Den Haag er zo razendsnel, wat meermalen was gebleken, uit kon komen. F.C. Den Haag herademde, wilde toch meer maar Mansvelds twee vrije trappen zeilden enorm hard net naast en over het doel. Het was goed zo. „Correcte partij, correcte uitslag", oor deelde Boskov tevreden, „want we hebben een jong elf tal en dat is 3-3 tegen Feye noord een goed resultaat" Geen spoor van onvrede om dat de voorsprong teniet was gedaan. Kwestie van onerva renheid die met (luttele) jaren is weggewerkt als FC Den Haag deze ploeg bijeen kan houden. Let wel, nog geen ploeg die zich elke keer zo volledig zal kunnen geven. Ling is er een voorbeeld. Hij moest vlak voor het einde, volkomen lecgge- speeld - hij liet zich na de rust veel minder zien dan ervoor - laten vervangen door De Geer. swanenburg werd ook gewis seld, een half uur in de tweede helft, voor De Caluwé, een pu re verdediger. Niet omdat hij leeggespeeld was, wel omdat hij enigszins geblesseerd was en Boskov na die twee snelle treffers van Feyenoord best een extra-verdediger kon ge bruiken. Hij hield er de winst niet mee vast. Niemand die er rouwig om was. Er was een kostelijk spektakelstuk opge voerd en wat wil het publiek meer. Ten slotte eiste Swaan tje niet alle eer voor zichzelf op. Hij wees op doelman Ton Thie en zei resoluut: „Aan hem heb ik deze treffers te dan ken". Wat wil namelijk het geval? In een van de eerste competitiewed strijden van het seizoen, uit tegen Excelsior, kreeg de van een knie blessure herstelde Swa nenburg van trainer Boskov de kans zich waar te maken. Maar het noodlot sloeg toe. Te haastig werkte hij twee opgelegde kansen af en FC Den Haag klaagde hem aan als de schuldi ge. „Dat heb ik erg aan getrokken", herinnert hij zich. „Dagenlang heb ik erover lopen piekeren hoe dat nou kwam". Vanzelf Tenslotte loste bet probleem zich selfvel op. „Eke ochtend- training werd er vooral over de vleugels getraind. Dat was opdracht van Boskov. Je werd er soms gek van, steeds maar weer hetzelfde. Maar die irritatie wilde de trainer van FC Den Haag. Eens zit het er dan muurvast in, redeneerde de Joegoslaaaf. En hij kreeg gelijk. Maar de invloed van doelman Ton Thie was daarbij van niet geringe betekenis. Want hij ging er hard tegenaan en leerde Swaantje precies hoe een an dere doelman waarschijnlijk zou reageren. Leen: „Ik heb er ontzettend veel aan gehad. Eerst was ik nerveus, zenu wachtig als ik een kans kreeg. Nu niet meer. Ik hou me rus tig. kijk goed hoe een doelman reageert en schiet daarna pas in". Ton Thie zelf: ..Ik hield hem steeds voor: Kijk vooral naar Cruyff. Hij doet precies wat jij moet leren: kijken in het veld". Omdat beide spelers van FC Den Haag in Gouda wonen reisden ze vaak met ee auto en werd er onderweg di- kwijts over dit thema gespro ken. Als Swaantje dan klaag de. grapte Thie: „Niet zeuren. Een vent 's nachts moet ook een vent overdag kunnen zijn". En weer verplichtte Bos kov hem hetzelfde te doen van de dagen ervoor. Thie: „Maar het ging er, langzaam welis waar, op lijken. Eerst wist ik van te voren waar de bal kwam. Later leerde Swaantje veel beter kijken en werd het moeilijker om de bal te onder scheppen". Dat was voor Boskov tot op zekere hoogte toch ook een verrassing. „De manier waar op Swanenburg aanleerde, ging sneller dan ik verwachtte. Trouwens, dat geldt ook voor Ling en Van Leeuwen. Ik gooi het er dan ook op dat wat goed is snel komt. In deze samenstelling van de voorhoe de zie ik veel perspectief voor de toekomst." HANS DE BRUYN Scoreverloop: 5. Ling 1-0, 35. Swa nenburg 2-0, 42. Van Hanegem 2-1, 48 Swanenburg 3-1. 58 Ressel 3-2. 62. Schneider 3-3. Scheidsrechter: Derks Toeschouwers 21.000 FC Den Haag Thie, Kila Mans veld, Korevaar, Landers, Parazic, Van Vliet, Jol, Ling (Dc Geer), Van Leeuwen, Swanenburg (De Geer). Feyenoord: Treytel, Rijsbergen, Everse, Schneider, Vos, Van Hane gem, Krauz (De Jong), Jansen, Res sel. Schoenmaker. Kristensen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1974 | | pagina 13