ontzet(tend) meegevallen Allerlei(ds) Zo levendig en vrolijk zou het Galgewater meer moeten zijn leid/e ogende LEIDEN De speelweide aan de Van Vollenhovenkade was zaterdagmorgen het centrum van een aantal spectaculaire gebeurtenissen. De verlengde 3 oktober werd daar begonnen met boeiende demonstraties met speciaal voor politiewerk afgerichte honden door leden van de Politiehond-dressuur- vereniging uit Rotterdam-Zuid. Aan de hand van gegeven opdrachten lieten de dieren knappe staaltjes van intelligentie zien. En dan was- er ook nog het polstokvèrspringen. beoe fend door leden van de Polsstokbond Holland uit Vlist. Langs de Van Vollenhovekade loopt een lekker brede wete ring. breed genoeg om een aantal springers te zien die net met de hakken over de sloot kwamen of er pardoes middenin plonsden. We zagen zo'n plons van Jeannet uit IJsselstein, dat gaf de burger weer moed in de hoop, dat er nog meer van dat natte falen zou komen. Inderdaad kwamen de honderden toeschouwers niet voor niets. Een sportieveling die ruim schoots de overkant haalt zoals winnaar Anton v.d. Mast een naam die helemaal bij zo'n polsstok hoort met z'n 14,57 mtr. eogst waardering, maar men komt uiteindelijk voor de mislukkingen. Bij wie het helemaal maakten was Aad Keizer uit Noordwijkerhout, die het niet slecht deed met 12.48 mtr. Het polsstokverspringen is nu eenmaal en kwestie van concentratie op de schans, èn klimmen natuur lijk. De drassige oever was met een dikke laag zand bedekt; de meeste kijkers zullen nattere voeten hebben gehad dan de deelnemers. Een ferme plons was het slot van deze aantrekkelijke wedstrijd. Old -timers Inmiddels ronkten tientallen old-timers door de stad, antieke auto's die overal bij het passeren vlagen weemoed bij de ouderen en oprechte bewondering en enthousiasme bij de jeugd opriepen. Antieke auto's zijn volledig „in" en terecht, het wegwerp-blik van onze vervoermiddelen uit de zeventi gerjaren is niet te vergelijken met de soliede pracht en trots van pronkmodellen uit het begin van onze eeuw: een spijker roept tranen in de ogen, maar eigenlijk net zogoed een heerlijke oude Ford. De berijders hadden zich in kostuum aan het bouwjaar aangepast. Nu mogen enkelen onder ons wekelijks onder de auto liggen sleutelen en staan wassen, ze zullen nooit die toewijding kunnen opbrengen waarmee de eigenaren van exemplaren uit het begin van de benzine auto hun juweeltjes vertroetelen. Het werd een historische rondrit die echt nog wel niet de laatste zal zijn. Jachten In navolging van de grote tocht van rond- en platbodemjachten van Leiden naar Delfshaven (een route die in 1620 ook de Pilgrimfathers op weg naar de Nieuwe Wereld volgden) was gisteren een vloot van bijna 20 prehtig gepavoiseerde jachten te gast in het Galgewater. Bij deze gelegenheid werd weer de Pilgrimfathers-vlag 1970 overgedragen. Het afgelopen jaar was de Leidse eigenaar van de Witte Eenhoorn bewaker van de vlag, dat was de heer C. J. van Wingerden. Zaterdag ging het dundoek over naar .de eveneens Leidse schipper Van Dam met zijn tjalk de Lachende Leeuw. De plechtigheid werd begeleid met „joelen en schieten" van de opvarenden van de verzamelde vloot. Gekostumeerd De schippers en hun bemanningen waren in „verantwoord" kostuum. Met een beetje goede wil kon men er Pilgrimfa thers in herkennen, fathers en mothers die filmden en fotografeerden, een sigaret rookten en een opwekkende oorlam uit een tinnen „glaasje" dronken ofschoon er ook waren die 35Q jaar aan de laars lapten en een blikje bier naar binnen sloegen. De vloot kreeg bij deze gelegenheid bezoek van Leidens magistraat, burgemeester dr. A. J Vis, en diens vrouw. Zo staande aan de kade van het Kort Galgewater was het eenprachtig gezicht op al die ranke scheepjes met vlaggen klapperend in de wind, waaronder de oranje-blanje-bleu-vlag van de Verenigde Oostindische Compagnie. Zo levendig en vrolijk (als ooit eerder in het verleden) zou het Galgewater mèèr moeten zijn, met die kleurrijke boten en een stuk marine als de „Hefring" op de achtergrond Muziekplein Opnieuw was het Stadhuisplein een halve dag „Muziekplein". Tijdens het onvergetelijk gezellige Leidse feest rond het zilveren regeringsjubileum van koningin Juliana, vorig jaar september, was al gebleken dat allerlei muziek-,.happenings" het uitermate goed deden bij het Leidse publiek. Daarom waren ér ook ditmaal weer toppers: de Luchtmachtkapel van majoor Harry van Diepenbeek (met de Glen Miller- sound), de beproefde klanken van Dolf Delprado's „Ritmico Especial", gevoed door Zuidamerikaans vuur, en The Big Band van Frits Landesbergen die de zuivere stijl van New Orleans en later heeft geconserveerd, een grootse band waarover je alleen maar enthousiast kunt zijn. Lunapark Aan alles komt een eind. Zelfs aan de zesdaagse 3 oktobervie ring die Leiden tot het laatst in haar ban heeft gehouden. Het lunapark bleef weer en wind trotseren, al was het met kunst- en vliegwerk, want je kunt niet een week lang al je spaarcenten besteden aan spookhuis, reuzenrad, balletjes gooien, aan suikerspinnen en poffertjes. In de meer dan uitverkochte Stadsgehoorzaal bruiste het feestconcert van het Rijnlands Christ. Mannenkoor o.l.v. Sander van Marion Het was een non-stop-rechtdoor programma in 16e eeuws kostuum met vingervlugge accordeonist John Woodhouse, met de niet te overtreffen „moeder" van het folkloristische en pakkende lied Marie Cécile Moerdijk, en met de Leidse Sleuteltjes, onverminderd populair en aansprekelijk onder Henk Franke. Aan het orgel en de piano zat zeer bekwame Addie de Jong. Het Rijnlands Chr. Mannenkoor bracht de speciaal voor het 3 oktoberfeest door Marion Verschragen geschreven en door Sander van Marion (hoe is het mogelijk) getoonzette liederen „Beleg en Ontzet" en „Waarom 3 okto ber?" ten gehore. Op de laatste vraag is inmiddels een antwoord gegeven door burgemeester Vis in zijn herdenking stoespraak. Het zijn twee „echt Leidse liederen" die op de plaat zijn gezet. Deze plaat is verkrijgbaar bij de platenhan- delaars. Vuurwerk Iets onstuimiger ging het zaterdagavond toe in de Groenoord- hal, waar George Baker Selection (de top van de pop) en notabene Radio Veronica Drive-in-show excelleerden Een daverend feest, dat tot elf uur duurde en genoeg tijd bood voor degenen die na het top-pop-geweld nog het bijna zuidelijke "groot schitterend vuurwerk" wilden bijwonen. Het was een bijna omtoegankelijk terrein achter de Groe- noordhal, maar ontelbaar velen genoten van de kometen, zware kanonslagen, kanonpotten en „straaljagerbommen". De firma Kat was er weer goed voor, en het droge weer eveneens. Drukte bij het Galgewater. Duizenden "3-October-gan- gers" vergapen zich aan De Zeven Provinciën. Op de ach tergrond de rond- en platbo demjachten en de oorlogsbo dem Hefring. Inzet: de gou den koets, een van de pronk stukken van de optocht. llllllllllllllllll'llllllllllllllllllillllllllllllllllllllllUII Toestand van nir. De Ruyter de Wildt nog zorgwekkend Leiden-De toestand van mr. De Ruyter De Wildt (66), voorzitter van de 3-October Vereeniging, is nog steeds zorgwekkend. De heer De Ruyter De Wildt werd afgelopen donderdagnacht in zijn woning door een hart-in- farct getroffen en onmiddellijk onmiddelijk daarna naar de af deling hartbewaking van het St. Elisabeth ziekenhuis ver voerd. Gisteravond was het le vensgevaar nog steeds niet ge weken. muiumnuiinuiinuiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii Leiden - Leiden is de afgelopen week Ontzet-tend meegevallen, niet alleen bij de eigen inwo ners. maar ook bij de duizen den gasten, die uit de verre omstreken (tot in Krefeld en Oxford) het feast van 400 jaar Leidens Ontzet kwamen mee vieren. Leek een week van evenementen iets te veel? Mis schien. Aan het einde ervan mogen we stellen, dat Leiden zijn verleden waardig is geble ken. Weer noch wind, kou noch regen dus, hebben deze benar de gemeente (zowel in 1574 als in 1974) kunnen weerhouden van een stemming die als on verwoestbaar in de annalen (van de 3 October Vereniging) geboekstaafd zal staan. Wat op 3 oktober had moeten gebeuren, vond nu plaats op de vijfde: de Grote Optocht. Groot in de ruimste zin van het woord. Gestart om 3 uur zater dagmiddag op de Hoge Rijn dijk, was ofn kwart over 4 pas de laatste groep „Wij willen Holland houden" amper de Breestraat gepasseerd. Helaas waren er onder de vele duizen den langs de route sommigen die voortijdig opbraken, omdat ze het „welletjes" vonden. Maar de routiniers onder ons weten, dat al het oponthoud in een 3 oktober-optocht wordt veroor zaakt door shows voor allerlei autoriteiten en genodigden, door uitglijdende paarden, door kranige hippende majorettes die om de vier passen hun lieve hoofdjes naar links werpen als of ze om de zoveel tellen een mep op de rechterwang hebben gekregen, en door het stoppen voor de sherry in de omgeving van plaatsen waar volledige tapvergunning is verleend. Daar anticiperen als vanouds de koetsen vol October October Vereenigings-bestuursleden. al smede de regerende burge meester, op hun 3 oktober-ape- ritief. èaTDe Breestraat is daarvan ir geval een traditioneel voor beeld. Wat niet wegneemt, dat de optocht van 1974 een bijzon der goede indruk heeft gemaak- t: Holland, we houden van je; Holland, we willen je houden. En daarom Haec Libcrtatis Er go, dit alles tet-wille van de vrijheid. Vier eeuwen strijd voor de vrijheid rolden en lie pen aan ons oog voorbij, onder het motto „De Tyrannic verdrij ven" Velen voelden iets van dit machtige moment aan. Ande- ren zagen de eeuwen niet meer zo erg zitten en riepen „ha Kees" of „moet je die Gerrit zien" tegen de prins van Oranje of tegen admiraal Boisot. Daar ontrolde zich een vader landse historie, samengebun deld in de Leidse glorie van het ontzet, die in praalwagens en ruiters liep van 1574 tot en met de 13 en een half miljoen Ne derlanders van 1974. In het pro gramma (vanouds Feestwijzer geheten) stond een opmerking over Hollands wijde luchten, (zonneschijn) en „je grauwe re genwolken" Nou, die wolken waren er natuurlijk weer, maar Holland is desondanks groot geworden en ondanks alle han dicaps is Leiden daarbij niet achter gebleven. Leiden is - ex cuseer ons - een beleg waard geweest. Holland heeft zich daaraan opgetrokken cn dat werd zaterdag in kleuren en geuren uitgebeeld. De 16 groepen en praalwagens - door noeste ijver tot stand ge komen in de hallen van de Ver enigde Touwfabrieken aan de Leiderdorpse Zijldijk - legden de vinger op tal van historische momenten We zagen de jonge Philips, toekomstige Spaans souverein over de Nederlanden, de Dordtse Statenvergadering die een vuist maakte tegenover Alva, de Spanjaarden onder weg naar Leiden, de Leide- naars die vee binnen de wallen haalden en de joyeuze beleger aar Francesco de Valddez met zijn Haagse minnares Magdale- na (Moons). Alles voer voorbij: de gevonden hutspot, de duiven voor de prins, maar ook het rampjaar 1672, de gehavende sansculot tes van 1795 met Pichegru voor op, de prins van Oranje die onze koning zou worden, de verslagen Napoleon, een keizer die zijn rechterhand in het vest steekt en af en toe het Leidse volk saluerend bedankt voor uitroepen als „hé, blijf wel op je paard zitten, anders donder je eraf", de praalwagen '40-'45 met koningin Wilhelmina. Veel indruk maakte ook het admi raalschip De Zeven Provinciën (waar Joop Visser en de zijnen zich een beroerte aan hebben gewerkt) achter de verradcrlij ke bisschop van Münster en zijn soldaten. Vreemd bij dit alles is, dat krijgshaftige solda ten vaak uitgebeeld moeten worden door meisjes te paard. Maar de landelijke rijverenigin- gun zijn nu eenmaal gemengd. Indrukwekkend waren na hel Waterloo van Napoleon de vete ranen (één liep waarachtig echt mank) vun het eerste regiment van de grenadiers der keizerlij ke Oude Garde de Jumct, in het langzame tempo van 1815 en het noodlot. Verder voerde bij h«-t verdrijven der tyranrue de fikse Leidse muziekgezelschap pen de boventoon. We hebben het weer gefikst: Napoleon op de knieën en nazi-DuitsIand overgeleverd aan de Marshall hulp Al met al is de tirannie verdreven. En dan zoek je maar weer in alle drukte je auto op om naar huis te komen Zonder krassen en verdraaide achter- uit-kijk-spiegeltjes. Dit alles ter- wille van de vrijheid Ton Pieters onder redactie van Ton van Brussel, tel. 0 71 -22244 tst. 17 Lang haar De binnenkort door de ttijksin- spectie voor het brandweerwe zen uit te vaardigen richtlijn betreffende de maximale haar lengte zal in het Leidse korps geen veranderingen teweeg brengen. Wij hebben een echt vecht-korps". aldus dant Broeshart. ,.onz rukken zo'n 1000 keer per jaar uit en hebben in de praktijk wel geleerd dat bij te lang haar het persluchtmasker niet goed afsluit. Aankomende gasten wijzen we op het probleem en die zijn altijd direct bereid overtollig haar te laten knip pen". Problemen rond de haar lengte zijn ontstaan bij kleine vrijwilligerskorpsen die zo wei nig uitrukken dat ze er niet van op de hoogte zijn dat de mas kers onvoldoende afsluiten wanneer het haar van de dra ger te lang is. Leiden heeft een korps dat louter uit beroeps krachten bestaat. Bridge Holiday Inn organiseerde afgelo pen vrijdagavond een "3-Octo- ber-bridge-drive", waaraan in totaal 80 paren meededen. Als overwinnaar kwam uit de strijd het paar De Goede - Stapels, uit Leiden, tweede werd het paar De Bruin-v.d. Valk uit Leiden en op de derde plaats eindigde het paar Louwerse-Van Aast uit Bodegraven.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1974 | | pagina 3