SLECHT IMAGO
VECHTSPORTEN
IS MISPLAATST
Pluimbal grenzeloos populair maar
badminton in grote moeilijkheden
Aad van der Luit:
Lee is dood:
Leve het karate
Sportschool in
ex-marinege-
bouw
LEIDEN ..Karate en Tae-
kwon-do hebben een slechte
naam bij de meeste mensen"
zegt Aad van der Luit, de gro
te man achter een sportschool,
die dan ook zijn naam draagt.
„En volkomen onterecht" vult
hij aan., „want het zijn wel
degelijk hoog gekwalificeerde
sporten. Maar ze worden", zo
verzucht hij dan, „in een ver
keerd daglicht gesteld. Wie ka
rate zegt, denkt onmiddellijk
aan straatterreur. En dat is
pertinent onjuist. Het heeft na
melijk helemaal niets met el
kaar te maken. Het staat zelfs
lijnrecht tegenoverelkaar. Als
ik hoor", zo geeft hij een voor
beeld, „dat één van mijn jon
gens in een barheeft gevoch
ten of de straat onveilig heeft
gemaakt, dan kan hij inpak
ken en wegwezen. En dan
krijgt hij van mijn part nog
een schop na ook. Daar moe
ten wij hier niets van hebben.
Wij doen hier aan sport en aan
De geschiedenis van Van der
Luit's sportschool is nog maar
kort. Van der Luit zelf loopt
echter al heel wat jaartjes
mee. Eerst op het gebied van
judo bij Luiten (nu een con
current). Hij behaalde zelfs het
Nederlands kampioenschap en
de gradatie 2e dan. DAN. Jiu
Jitsu was maar een kleine
stap, evenals de overgang naar
sportschool De Eendracht.
Zijn ClOS-diploma en wat
moeilijkheden met Eendracht
inmiddels was hij ook Ne
derlands kampioen Taekwon
do en 6e graad jiu-jitsu
deden Van der Luit ertoe be
sluiten om, met wat mensen,
voor zichzelf te beginnen. 1
januari '74 begon hij; in april
had hij een onderkomen in het
voormalige Marinegebouw op
het Noordeinde en nu, een half
jaar later, heeft hij een staf
van vijf man en meer dan
tweehonderd leden. Het gaat
goed met Van der Luit?
Hobby
„Ja, wat dat betreft wel."
1 Planken doorslaan heeft slechts demonstratieve waarde, aldus Aad van der Luit.
Maar onmiddellijk daarop: er
moet echter nog steeds geld
bij, al is dat nu niet zo'n pro
bleem. Dat komt namelijk om
dat het voor ons enkel en al
leen een hobby is. Puur ge
richt op sport en ontspanning.
Een uitgangspunt dat we wil
len handhaven, al is de zaak
inmiddels dermate gegroeid,
dat we ons ook met andere
dingen moeten gaan bezig
houden. Bijvoort>eeld een goed
administratiesysteem, een
we een wekelijkse stafverga
dering hebben, terwijl mijn
verloofde de administratie na
loopt en een ander meisje onze
ontspanningszaal bijhoudt. De
groei van de vereniging eist
gewoon een wat professioneler
aanpak".
doelgerichte begeleiding en
een goed kloppend werksche
ma. De ontwikkeling is echter
wat snel gegaan en in ons
enthousiasme hebben we die
zaken wat verwaarloosd. In
middels zijn we al zover dat
Aad van der Luit en de zijnen
steken nogal wat tijd in hun
hobby. Hijzelf zegt er zo'n
veertig uur per week mee be
zig te zijn, terwijl de andere
vijf daar nauwelijks voor on
der doen. En dat allemaal
naast hun werk overdag, want
Van der Luit en Martien Co-
zijn hebben bijvoorbeeld op de
Sociale Dienst elke dag de
handen vol. „En niet als uit
smijter", voegt Van der Luit er
lachend aan toe, „ook al deed
dat praatje al snel de ronde,
toen ik er begonnen was".
Belangeloos
Cozijn over dat hobbyisme';
„Het is voor mezelt gewoon
een vreselijk goede ontspan
ning om. na een dag hard
werken, die kinderen en jon
gens te onderrichten in deze
sporten. Belangeloos, want ik
hoef er geen cent mee te ver
dienen. Ook al omdat je op die
manier de sfeer fijn kan hou
den. En dat is een ding wat
zeker is: het is hier bijzonder
gezellig werken én sporten."
En van der Luit: „Dat telt hier
inderdaad zwaar; de sfeer
moet goed zijn. Het gaat hier
allemaal erg gemoedelijk. Er
wordt veel gepraat, ook met
•de jongens want een goede
begeleiding is een onmisbaar
facet van deze sporten. Een
ander iets, is dat ondanks die
gemoedelijke sfeer of dank
zij kan je ook zeggen er hier
wel keihard gewerkt wordt.
De resultaten zijn dan ook ge
weldig. Laatst in Rotterdam
nog. Daar had ik samen met
Stoker, Fortens en Koster, al
lemaal bekende jongens uit
ons wereldje, een groot toer
nooi georganiseerd. Mijn jon
gens, allemaal pas begonnen
en dus niet zo vergevorderd,
moesten het toen opnemen te
gen praktisch alleen maar
mensen met de bruine en
zwarte band. Eerst durfden ze
niet goed, maar toen één van
hen zomaar tot de finale door
drong kwamen ze los en het
resultaat was verbluffend. In
alle categorièn werden toen
prijzen behaald. Trouwens on
ze prijzenkast staat barstens
vol met trofeeën."
De belangstelling voor aller
lei vechtsporten is groot. Hoe
komt dat?
Lichaamssouplesse,
concentratie en kracht.
Gedemonstreerd door Leo
Rêurink.
Van der Luit: „Twee factoren
zijn daar debet aan. Allereerst
•natuurlijk die films. Velen die
ze gezien hadden wilden het-
zelf ook gaan doen. Vandaar
dat het beeld enigszins scheef
werd getrokken, omdat nogal
wat mensen met bepaald ver
keerde ideeèn hier kwamen.
Maar die raken vrij snel ge
frustreerd, want binnen drie
maanden leer je niemand ka
rate. Dat is een kwestie van
jaren zeer intensief trainen.
ondervinden dat karate meer
is dan alleen maar planken
doorslaan of wanneer je een
maal wat verder bent, je
buurman simpel neer te slaan.
Zij bemerken en dat zit 'm
in de sport en zijn traditie
dat het een uitstekend middel
is om jezelf soepel te houden,
Je zelfvertrouwen te sterken
en je concentratievermogen te
verbeteren, om maar eens wat
te noemen.
De teruggang van het judo
heeft ons verder ook nog een
aantal leden doen winnen.
Boos
„Het blijft natuurlijk jammer,
dat zovelen een verkeerd beeld
hebben van ons doen en la
ten". En nogal verbolgen laat
hij daarop volgen: „Het is ook
nog de schuld van een aantal
sportscholen. Inplaats van de
sport populair te maken gaan
ze advertentis zetten van:
„Kom bij ons en leer in drie
maanden hoe u uw tegenstan
der meedogenloos neer moet
slaan". Belachelijk gewoon. Zo
schetsen ze zlf een heel ver
keerd beeld. Uit puur wintbe-
jag vermoedelijk. Daar staan
wij ver boven. Wij willen enkel
en alleen sport bedrijven".
(Van onze sportredactie)
LEIDEN Karate, Taekwon-do en nog een tiental derge
lijke vechtsporten zijn niet van deze tijd. Ze zijn al zeer
oud. Zo oud zelfs, dat hun herkomst nog maar nauwelijks
na te gaan is. Maar in ieder geval hebben noch de
monniken, noch de worstelaars, noch de dorpsclans
aan wie respectievelijk het uitvinden wordt toegeschreven
kunnen bevroeden, dat hun eerste schuchtere trappen
en slagen zoveel navolging zouden vinden. Hun vroegere
religie of zelfverdediging werd een rage. Door middel van
het medium film en via het grote idool Bruce Lee drukte
het karate het immer populaire judo tegen de muur. Het
Verre Oosten lag in korte tijd aan de voeten van Lee
en zijn makkers. En net toen Lee begonnen was de
Westerse Wereld te veroveren stierf de keizer onder
verdachte omstandigheden. Op zijn begrafenis kwamen
tienduizenden hem de laatste eer bewijzen.
De „big bosses" van de film hadden inmiddels ook niet
stilgezeten. Binnen een mum van tijd had men de markt
overspoeld met een paar honderd „Easterns" en was er
goud geld verdiend. En iedereen, die de grote idolen
verschrikkelijke slagen, stoten en trappen had zien uitde
len wilde het ook leren. Sportscholen schoten als padde
stoelen uit de grond en konden binnen een mum van tijd
het bordje „vol" op hun deuren spijkeren. Voor de
meesten werd het een desillusie. Zoals in elke sport is
de weg naar de top en naar roem bijzonder smal en lang.
Desalniettemin is het karate „in". Ook in Nederland; ook
in Leiden.
AD VAN KAAM
(Van onze sportredactie)
LEIDEN Aad van der Luit, bevoegd sportleraar, heeft
zijn school gevestigd op het Noordeinde. Hij deelt het
vroegere Marinegebouw met de KWJ, een roeivereniging,
een drumband en nog wat mensen. Met vijf man
Martien Cozijn, Ino Albergen, Hans en Leo Reurink en
hijzelf zijn ze daar elke avond en op zaterdagmiddag
te vinden om jongeren van 4 tot 80 te onderrichten in
judo, jiu-jitsu, karate en taekwon-do. Vooral de laatste
twee sporten zijn populair. Het ene vindt zijn herkomst
in Japan en is voornamelijk gericht op armtechnieken.
Taekwon-do is van Koreaans origine en gespecialiseerd
in been-technieken. Jiu-jitsu is geen wedstrijsport, maar
een zelfverdedigingstechniek. "Uitmuntend geschikt voor
dames", vindt Van der Luit. Judo is overbekend en vooral
populair bij de jongsten. Het doorslaan van planken en
stenen is uitsluitend van demonstratieve waarde. Sport
school Van der Luit binnenkort "Sportschool Leiden"
genaamd ging in de week rond 3 oktober de straat
op en gaf daar een tiental demonstraties. "Om een
bepaald imago weg te werken", zegt Van der Luit.
LEIDEN Al» je een willekeurige voor
bijganger op straat *ou vragen of hij wel
eens heeft „gebadmintond", dan zou men
raar op kijken wanneer deze vraag ont
kennend beantwoord werd. Badminton
behoort tot de meest beoefende sporten
van ons land. Op zwoele, windstille zo
meravonden worden de rackets en shutt
les uit de slaapkamerkast gediept en op
alle trottoirs en grasveldjes ziet men
amateurs van alle geslachten, leeftijden
en standen aantreden voor een partijtje
„tennis", zoals de onwetende liefhebber
het edele spel nog altijd pleegt te noe
men. Ook op campings en stranden
wordt een groot gedeelte van de tijd
verdreven met een potje „pluimbal".
Het is daarom zo merkwaardig, dat er
aan het echte, georganiseerde badminton
zo weinig aandacht wordt besteed. Als
sport wordt het badminton door de publi
citeitsmedia nog steeds ondergewaar
deerd. Men haalt de sport pas uit het
verdomhoekje, als er rake klappen wor
den uitgedeeld en harde woorden vallen
binnen het bestuur van de badminton-
bond, zoals vorige week bij voorbeeld
weer het geval was. De problematiek,
waarmee de badmintonclubjes te kam
pen hebben, komt vrijwel nooit aan het
daglicht En toch zijn die problemen vaak
zo groot, dat het onbegrijpelijk is dat zo'n
club het hoofd nog boven water kan
houden.
'BC Lieden is één van de grootste bad
mintonverenigingen in Leiden. De club
telt zo'n 200 leden, waaronder een groot
aantal, dat niet meedoet aan de competi
tie, doch het spel puur voor hun plezier
en tot meerdere glorie van een puike
conditie beoefent
Het dagelijks bestuur van de BC Leiden
wordt gevormd door voorzitter Jan Post,
secretaris Henny van Wijk en penning-
meesteresse Tineke Schaareman. Deze
energieke en noeste werkers worden bij
gestaan door de al niet minder ijverige
wedstrijdleider Enzo Spadon, die de
touwtjes in handen heeft bij het organise
ren van wedstrijden en toernooien.
„Het badminton is een geldverslindende
bezigheid", zo weet voorzitter Jan Post
te vertellen. „De leden betalen meer dan
100 gulden contributie per jaar, maar in
feite zou dat het dubbele moeten zijn,
willen we nog een beetje uit de kosten
komen. Zoals het nu gaat, moeten we
elke cent en elk dubbeltje omdraaien.
Andere sportverenigingen beschikken
tenminste nog over de inkomsten uit hun
kantine, maar wij hebben die niet. Eén
avond in de week kunnen we terecht in
de Vijf-Meihal en op zondagmiddag spe
len we daar onze competitiewedstrijden.
Soms hebben we de indruk dat men ons
liever ziet gaan dan komen. We brengen
immers maar weinig toeschouwers met
ons mee en voor de pachters van de
kantine zijn we dan ook beslist geen
vetpot. Die hebben liever korfbal of bas
ketbal in de zaal".
Het verloop van jonge spelers is enorm.
Voor wedstrijdleider Spadon is dat een
doom in het oog: „De laatste jaren heeft
BC Lieden tientallen talentvolle jeugd
spelers voortgebracht. Maar zodra ze
doorbreken en een plaats in het eerste
team waard zijn, vertrekken ze naar an
dere verenigingen. Kijk maar eens naar
het eerste van VEGLO. Dat bestaat vrij
wel geheel uit ex-BC Leideh-spelers.
Bij VEGLO beschikt men over meer
mogelijkheden. Dat schijnt op een of
andere manier voordelig te zijn voor de
spelers van het eerste team. Hoe, daar
kan ik alleen maar naar gissen. Maar als
je ziet hoe al onze jeugdspelers worden
weggehaald, dan heb je af en toe zin om
er maar helemaal mee te kappen".
Toch laat Enzo Spadon meerdere malen
doorschemeren dat hij het badminton en
de hele organisatie daar omheen veel te
leuk vindt om zomaar op te geven. „Een
van de jaarlijks terugkerende evenemen
ten is een groot toernooi, dat wij in het
voorjaar organiseren. Daar is verschrik
kelijk veel animo voor. Maar ook dat
dreigt een aflopende zaak te worden, als
de tijden niet keren, want het is zelfs
moeilijk geworden om de bekers te be
kostigen".
Bij de Sportstichting heeft BC Leiden al
diverse malen, doch tevergeefs, om hulp
aangeklopt. „We hebben geprobeerd om
de donderdagavond erbij te krijgen voor
onze recreatiespelers. Maar dat bleek on
mogelijk. Het is zelfs zo erg, dat we voor
onze senioren een ledenstop hebben moe
ten invoeren. Een gymvereniging vindt
men klaarblijkelijk belangrijker dan een
badmintonclub met bijna 200 leden. Nu
heeft de Sportstichting weer laten weten
dat ons toernooi op 1 en 2 maart geen
doorgang kan vinden omdat de hal niet
beschikbaar is".
Voorzitter Jan Post vindt toch nog een
klem lichtpuntje: „Vele sportclubs kun
nen bogen op de hulp van het bedrijfsle
ven. Als BC Leiden een sponsor kan
vinden, die bereid is om ons met een
bedrag van duizend of tweeduizend gul
den te steunen, dan geeft dat ons vereni
gingsleven een forse duw in de goede
richting".
RON POLANE
