NA SLIJTAGESLAG RECORD
HANDBOOGSCHUTTERS
Zijn oude trainer haalde
Frans Hasil uit lappenmand
Basketballdames
ondanks zege niet
in de finaleronde
RIESSEN NODIGDE
TOESCHOUWERS UIT
HEM TE HELPEN
MAANDAG 26 AUGUSTUS 1974 AS
DEN HAAG Met een ver
moeid, traag gebaar haal
de Koos Grootendorst een
hand over zijn met baard
stoppels begroeide kin. Een
haast verontschuldigende
klank in zijn stem leggend,
legde hij Uit waarom hij
niet meer tot de groep be
hoorde die op de banen van
de handboogvereniging De
Musketiers en het Haags
Schuttersgilde van Sint Se-
bastiaan, 'n, zo bleek vier
entwintig uur later ge
slaagde, poging deed het
werelduurrecord handboog-
schieten voor verenigingen
op hun naam te brengen.
„Na zestien uur ben ik er
uit gestapt, ik zat helemaal
kapot. Het enige dat ik nog
wilde was een paar uur
rust en die heb ik toen
maar genomen".
Reden dat Koos Grootendorst op
een gegeven moment min of
meer afknapte was het feit dat
hij ook in de twee voorgaande
nachten zijn bed vrijwel niet
had gezien. Als een van de or
ganisatoren van unieke evene
menten was hij de laatste- dagen
constant in touw geweest. „Een
nacht doorgewerkt om de ver
lichting in orde te brengen, de
avond daarop bezig geweest Mede dankzij stille werkers zoals
Koos Grootendorst werd het
evenement van de beide hand
boogschietverenigingen een ge
slaagd festijn. „Het geheel is in
de eerste plaats opgezet", zo
vertelt St. Sebastiaan voorzitter
Hero Idema, „om de handboog
schutterij wat meer in de be
langstelling te plaatsen. Hand-
boogschieten is nog steeds een
van die sporten waarvan de
mensen wel op de hoogte zijn
van het bestaan maar niet van
het hoe en wat. Door het hou
den van deze wedstrijd proberen
we de mensen warm te ma
ken". Rijst natuurlijk de vraag
of het houden van een vieren-
twintiguurswedstrijd daartoe de
meest voor de hand liggende
weg is. Immers, midden in de
nacht zullen maar zeer weinig
onbekenden bereid zijn een kijk
je te nemen. Vooral ook al om
dat het handboogschieten voor
de buitenstaander een vrij onin
teressante aangelegenheid is.
„Je moet zelf schieten.
Ongeschikt
Om alleen naar te kijken is hand
boogschieten inderdaad niet de
meest geschikte sport", geeft
Hero Idema ook onmiddellijk
volmondig toe.
„Maar als iemand eenmaal zelf
heeft geschoten wil hij dikwijls
doorgaan. Het is ook fantastisch
hebt de resultaten helemaal in
je eigen hand en bovendien
maakt het geen lawaai". Toch
zal de beginneling een groot
aantal punten onder de knie
moeten hebben voordat hij zich
een redelijk schutter zal mogen
noemen. „Belangrijke punten
zijn achtereenvolgens de manier
Vierentwintig uur achter elkaar is een vermoeiende bezigheid. Vandaar dat sommigen zich ook. zodra dt
gelegenheid zich voordeed, even languit strekten. Met natuurlijk de onafscheidelijke boog binnen hand
bereik.
van gaan staan, het opzetten
van de pijl, concentreren op het
doel, boog in het doel zetten,
trekken, peespositie en lossen.
Op den duur weet je al op het
moment dat je loslaat of een
pijl goed of fout is. Het komt
ook vaak voor dat een schutter
voelt dat het niet goed zit maar
dan toch maar schiet. Reden:
hij ziet er tegenop om al die
handelingen weer opnieuw te
verrichten".
Fabeltje
Hero Idema maakt tevens van de
gelegenheid gebruik om het fa
beltje uit de wereld te helpen
dat handboogschieten zo'n ver
schrikkelijk dure sport zou zijn.
,Wij hebben de naam van een
stelletje elite-mensen. Maar dat
is niet waar, iedereen kan bij
ons komen. En dat dure hand
boogschieten. Dat valt ook best
mee, zeker in 't begin. Voor de
beginners heeft de vereniging
een paar oefenbogen staan, zo
dat iemand niet direct tot aan
schaf over hoeft te gaan. En be
sluit iemand inderdaad te gaan
schieten dan komt hij met eei
boog van zeshonderdvijftig gul
den al een heel e:nd".
Met het verstrijken van de urei
werden de resultaten van de
deelnemers langzaam maar ze
ker ook minder. De vermoeid
heid ging een rol spelen. Rond
acht uur 's avonds schoot ieder
een de laatste van zijn ongeveer
driehonderd pijlen af, liep voor
de laatste keer de vijfentwintig
meter heen en weer terug. Het
wereldrecord was binnen.
PAUL HOVIUS
Grote belang
Het kan niet ontkend worden
dat de bokssport, zeker het
professionalisme, door velen
met een scheef oog wordt be
keken. Daarom mag de boks-
bond gelukkig zijn met het ini
tiatief van een gerenommeerd
bedrijf om tot sponsoren over
te'gaan. Het kan de image van
de bokssport alleen maar ver
beteren. Vraag is of de vereni
gingen, wier amateurboksers
zijn geselecteerd voor het
teamkader, waaruit te zijner
tijd de ploeg voor Montreal '76
moet voorkomen, volledig de
medewerking zullen verlenen.
Deze 49 bokers zullen bij voor
keur moeten uitkomen in de
acht tot tien boksgala's die
worden gsponsord. Boksgala's
op maandagavond, de avond
waarop per traditie de vereni
gingen ook organiseren om te
trachten de kas te spekken- De
kans dat zij trekpleisters voor
hun eigen programma moeten
missen is aanwezig. Indien de
verenigingen het grote belang
in het oog houden, zullen zij
over die handicap heenstap
pen. Zo niet, dan zal het initia
tief niet het rendement hebben
dat ervan wordt verwacht en
zou het bedrijf het sponsoren
wel eens na een seizoen voor
gezien kunnen houden.
Marian Laudin
eerste bij
tennisleraren
AMSTERDAM Marian Laudin
heeft in Amsterdam beslag ge
legd op het Nederlands kam
pioenschap voor tennisleraren.
De uitslagen zijn:
- Herenenkelspel: Laudin—'Vaarties
61 6—2 7—5. Herendubbelspel:
Laudin/Scholtes—Pan
man/Panman 61 46 6—3 10
—8.
Damesenkelspel: Elly Siemons—
Agnes van der Meulen 6—2 6—
2,
Damesdubbelspel: Joke Bos/Ag-
nes van der Meulen—Elly Sie-
rnons/Fenna de Haas 46 75
64.
Badmintonploeg
verloor opnieuw
KAAPSTAD De Nederlandse
badmintonploeg heeft in Kaap
stad de vierde wedstrijd tegen
Zuid-Afrika verloren met 4—7.
De uitslagen van de door Ne
derland gewonnen partijen:
Marjan LuskenWilma Dobie
11—7 11—7, Joke van Beuse-
kom/Lili Weijers—Deirdre Ty-
ghe/Jeannie Audibert 17—16 9—
15 15—11, Joke van Beusekom
—Deirdre Tyghe 116 611
11—3, Lil! Weijers/Marjan Lüs-
ken—Jeannie Audibert/Wilma
Dobie 15—9 15—7.
Army Tankard
naar duo
Eykman-Davies
^ASSENAAR Michiel Eykman
en Derek Davies (beiden van de
Haagsche Golfclub) hebben in
Wassenaar op de baan van
Haagsche Golf Club in de Army
Tankard gewonnen. Zij versloe
gen in de finale van deze jaar
lijkse Foursome-wedstrijd voor
amateurs het eveneens van de
Haagsche Golf Club de Army
Swane en Thom Wernink met 2
GAGLIARI Ondanks een overwinning op Denemarken heeft de Ne
derlandse damesbasketballploeg zich gisteren niet geplaatst voor de
finaleronde. De Nederlandse dames, die de Deense ploeg met 64-44
(39-21) versloegen, eindigden met vier punten op de derde plaats in
poule c, achter Frankrijk en Tsjecho-Slowakije.
Nederland zal nu van 27 augustus
tot 2 september in Sassari in
Italië in de troostronde om de
achtste tot en met de dertiende
plaats spelen. De Nederlandse
punten tegen Denemarken wer
den gescoord door: Ria de Roos
(22), Carla de Liefde (12),
Gerda Schouten (17), Irene
Maarschalkerweerd (3), Ria
van de Meys (2), Gerda de Rid
der (2), Jetty Witte (4) en Mar-
ja Kooiman (2).
Oe overige uitslagen van de gisteren
gespeelde wedstrijden zijn: Bulga
rije - Polen 76-69 50-32). Hongarije
West-Dultsland 50-36 29-18). Tsje-
cho-Slowaklje - Frankrijk 53-4S (25-
- Rusland - Joego-Siavië 91-53
a: Ruslanid 6 punten, Hongarije
punten, Joego-Siavië 2 punten,
st-Duitsland 0 punten.
Poule b: Bulgarije 6 punten Roeme-
Succes voor
Nederlands
volleybalteam
BEMMEL Het Nederlands da
mes volleybalteam heeft giste
ren met 3—0 gewonnen van Ca
nada. De setstanden waren 16—
14, 15—12, 15—11.
De verdediging van de Nederland
se ploeg functioneerde aanzien
lijk beter dan zaterdag toen de
dames in Apeldoorn met 32
verloren van hetzelfde Canadese
team. Alleen in de eerste set
had de Nederlandse equipe het
even moeilijk toen zij een voor
sprong van 114 weggaf. De na
tionale Canadese ploeg is van
daag naar Bulgarije vertrokken
om daar enkele wedstrijden te
gen het Bulgaarse damesteam
te spelen.
Finaleplaats Tom Okker
Dit is een polstokverspringer doende het Nederlandse record te
verbeteren. De vooral in Friesland, als fierljeppen, bekende sport,
wordt ook in Holland bedreven, als polsstokverspringen. Het kan
ook .slootje-springen" worden genoemd maar dan wel over een
sloot van twaalf meter breed, zoals die in Jaarsveld, waar zaterdag
de strijd om de Nederlandse titels werd gehouden en Hollanders en
Friezen elkaar ontmoetten. Deze jongeman, die hoog in de polsstok
klimt een voorwaarde om zo ver mogelijk te kunnen springen
is Aart de With uit Benschop, die kampioen bij de junioren werd
maar met deze sprong ook het Nederlands record op maar liefst
17.01 meter bracht. Dat was verder dan de kampioen bij de heren,
Rob Klootwijk uit Moordrecht, die 15.82, m. haalde. Wil de Vos uit
Groot Ammers werd titelhoudster met 11.97 m. en Catharinus
Hoekstra uit Oudkerk bij de jongens tot en met 15 jaar met een
sprong van 14.54 meter. En dat alles werd gadegeslagen door 3800
toeschouwers, die Holland dus alle titels zagen behalen.
CHESTNUT HILL Tom Okker komt langzaam
op gang in het met 100.000 dollar geteerde toer
nool van Chestnut Hill het open Amerikaanse prof
toernooi. In zijn partij voor de kwartfinale tegen
de Egyptenaar Ismail El Shafei verloor de Neder
lander nog de eerste set met 3—6, maar in de vol
gende, bij de stand 33, brak hij met een scherpe
forehand in de hoek van het veld de service van
zijn tegenstander en van af dat moment wist
Schafei nog slechts een game te maken.
Die vorm zette Okker volledig door in zijn daarop
volgende wedstrijd tegen de sterke Argentijn Guil-
Iermo vilas. De 22-jarige speler die zijn sterkste sei
zoen maakt, had in de kwartfinales gewonnen van
de laatste tijd wat in de versukkeling geraakte Roe
meen Ilie Nastase. Vilas had voor een incident ge
zorgd toen hij zich ergerde aan journalisten die tij
dens de wedstrijd zaten te tikken. Vilas won zijn
eerste ontmoeting met Nastase in drie sets: 75,
16, 61. Tegen Okker kwam Vilas, die in zes van
zijn laatste toernooien vijf keer de finale bereikte,
er evenwel niet aan te pas. Okker speelde bijzonder
krachtig en soepel.
Okker bracht zijn sterkste tegenstander van de
laatste tijd op de knieën met combinaties
schitterende drop shots, die Vilas steeds weer
het net sloeg, en een serie lange slagen waarop
Argentijn slechts hulpeloos kon uitvallen. Het enige
moeilijke moment in de toch eenzijdige wedstrijd
had Okker bij de stand 42 in zijn voordeel in
de eerste set. Hij sloeg een dubbel fout waardoor
hij zijn service verloor. Vilas kwam daarna op
4. De volgende service game behield Okker ei
wel en de volgende van Vilas besliste hij met een
prachtige passeerslag in zijn voordeel. Okker kon
daarop alles doen wat hij wilde en zette de partij
die hij met 6—4. 6—3, 6—2 won. volledig naar zijc
hand
Het tweede incident van het toernooi deed zich
voor in de kwartfinale ontmoeting tussen Bjorr
Borg (Zwe) en Marty Riessen (VS). Bij de stand
46 7—6. 50 voor Borg begonnen de toeschou
wers Riessen, die weinig interesse meer toonde,
uit te joelen. De Amerikaan wendde zich tot ie
mand uit het publiek die het luidruchtigst vai
afkeuring had blijk gegeven met het verzoek hem
op de baan te komen helpen. Na een kort dispuul
tussen de twee liep Riessen naar de scheidsrechter,
schudde hem de hand en verliet de baan. 'De heei
Riessen geeft op', zei de umpire. Dat werd aange
vuld door een gejoel van het publiek.
„Vorm van Feyenoord komt nooit meer terug"
WENEN Hij maakte gekheid, als een clown, lachte gemaakt, sloeg
op andermans schouders en praatte, rad van de tongriem gesneden,
almaar door. Over Franz Hasil natuurlijk, de bruingeblakerde ve
dette van Klagenfurt. "Der Alte is zurück", schreèuwde Gerdi
Springer, ook wel de Herrera van Oostenrijk genaamd. De In We
nen nog altijd verafgode vedette van Feyenoord - goed een seizoen
bij Klagenfurt onder dak - haalde tijdens deze opzichtige lofrede
van zijn Schön-achtige trainer de schouders op. Voor hem hoefde
deze poppenkast niet. Eenmaal buiten bereik van Springer wilde hij
alles weten over zijn oude club en zeer speciaal over zijn vriend
Will/ Kreuz („wat denkt Willem van Hanegem van hem?") en be.
kende tenslotte na enig aandringen dat elke vergelijking van het
Nederlandse voetbal met Oostenrijk mank gaat. „Maar mijn vorm
bij Feyenoord komt nooit meer terug".
Decor van dit gesprek was het lach op.
stadion van Admira Wacker, Gerdi Springer, in h"t begin van
net buiten het peperdure Wenen
gelegen Klagenfurt was op deze
broeierige avond op bezoek om
een competitiewedstrijd te spe
len. Gerdi Springer voerde na
afloop deze act op om het „won
der van Klagenfurt" te bena.
drukken. Toen de steenrijke fa
brikant van sierpleisterdecora-
ties, Funder h*t vorige seizoen
Frans Hasil vrijkocht bij Feyen-
tiger jaren Hasils
bij Rapid Wjen. kreeg van Fun
der een bijzonder attractief aan
bod om de „vedette" in het
rechte spoor terug te brengen.
Springer nam zijn sterspeler
apart en fluisterde hem toe. dat
zijn Konditorei, die hij over en
kele jaren wil beginnen, best
goed zou lopen als hij maar se
rieuzer werd.
oord
de verwachtingen Hasil luisterde naar zijn oude
natuurlijk hoog gespannen.
Ook al door de aankoop van Lo-
thar Emmerich leek Klagenfurt
een potentiële titelkandidaat.
Maar dat viel tegen. Tegen het
einde van het vorige seizoen
wekte de dikker geworden Hasil
in het tweede elftal van zijn
club alleen nog maat hoonge-
meester, die hem bij Rapid had
„gemaakt", bracht zijn gewicht
terug naar het niveau van Rot
terdam (69 kilo) en toog hard
nekkig aan de arbeid. Dagen,
weken laiig matte Springer hem
af. „Ik heb hem hard nodig. In
het elftiil is Franz de beslissen
de schakel die het spel moet
maken. Door zijn inzicht en rou
tine moet hij als enige in staat
worden geacht lijn in het spel
van Klagenfurt te brengen".
Dat lukte, vindt nu iedereen in
Oostenrijk. Franz Hasil werd de
laatste tijd in de dagbladen be
schreven als „de speler met het
nieuwe gezicht", als de vedette
van weleer, bij Feyenoord.
Onbegrip
Maar: een bezoek aan Admira
Wacker-Klagenfurt leerde dat
zijn vermaard afstandschot zoek
is. de lange pass van zijn voet
zelden tot zijn recht komt. Al
leen redde de nog altijd bedre
ven Wener het behoorlijk in de
persoonlijke duels. Zijn grote
routine hielp hem daarbij. Voor
de rest bleef de in zijn Neder
landse tijd ook wel „Schnitzel"
geheten middenvelder, een roe
pende in de woestijn. Als hij als
aanvoerder trachtte beweging in
het ontstellend stilstaande Oos
tenrijkse spel te krijgen door het
geven van bijvoorbeeld aanwij
zingen, troffen hem blikken van
onbegrip. Het bleef zodoende
een dor en dood spelletje, onge
veer van het peil in de Neder
landse eerste divisie, nog niet
eens misschien.
Toch riep Springer uit: „Ik kom
met deze Franz volgend sei
zoen, misschien wel bij Feyen-
oord, terug. Dan 2ult u eens wat
beleven".
Beteuterd hoorde Hasil hem aan.
Zijn visie is reëler. „Ik heb me
erg moeten aanpassen, vorig
seizoen vooral. De goedwillende
spelers begrepen me nauwe
lijks. Ze zagen me als een soort
indringer".
Door Springer, die hem zijn zelf
vertrouwen teruggaf, is de he
mel toch enigszins opgeklaard.
De nieuwe trainer van Klagen
furt stelde Hasil zelfs tot voor
beeld. „Toch moet ik me in
Oostenrijk blijven behelpen. De
spelers die je blindelings aan
voelen en weten waar je te be
reiken bent in het veld. zoals
Wim van Hanegem, mis ik hier.
Ik moet alles alleen doen. Geef
ik eens een gpede pass, dan be
grijpen mijn medespelers me
negen van de tien keer niet".
Geen spijt
Nochtans heeft Franz Hasil nooit
spijt van zijn misschien te vroe
ge vertrek uit Nederland gehad.
..Ik ben nu van een heleboel
problemen af. Het laatste jaar
bij Feyenoord moest ik vier
keer per dag een uur rijden om
mijn twee kinderen, zoon Wolf
gang en dochter Sylvia, naar de
Duitstalige school te brengen.
Zijn afstandsschot is zoek, de lange pass van zijn voet komt zelden tot zijn recht maar Franz Hasil i>
wel weer 69 kilo. het gewicht dat hij had in zijn tijd bij Feyenoord. Foto: Hasil (rechts) in zijn
Rotterdamse tijd.
Dat was niet meer te doen.
's Morgens om zeven uur stapte
ik al in de auto". Het belang
van goed onderwijs vormde ten
slotte de beslissende factor voor
zijn vertrek. „De laatste maan
den waren mijn vrouw en kin
deren al in Oostenrijk en toen
was het helemaal niet meer te
doen".
Hasil diende een officieel verzoek
bij Feyenoord in om een jaar
eerder zijn contract te ontbin
den. Deze toestemming kreeg
hij tenslotte. De afbouw van
zijn loopbaan kon beginnen. Dat
Springer hem uit de lappen
mand heeft gehaald, doet hem
goed. Zeker als hij, terwijl ie
dereen het hoort, belooft: „Mijn
eerste doel bij Klagenfurt zal
pas voltooid zijn als Franz Ha
sil terugkeert in het national»
elftal. Dat lukt me in oktober"
Hasil zegt nieis, Klagenfurt zoek!
publiciteit voor de sierpleister
decoraties. Met Hasil moet da!
bereikt worden. Het mag va:
hem. Een vorstelijk contrac
voor nog twee jaar schenkt hert
voldoende zekerheid voor
toekomst.
HANS DE BRUY1»
Ongeveer driehonderd keer moesten de deelnemers
bij elkaar a en afstand van ruim vijftien kilometer.
