Nederlandse deelnemer mag niet
meer schrikken van finaleplaats
WIEItl
Selectiewijze afgestemd op mentaliteit
Enith
Brigitha
kan
nog
harder
clubtrainers maar meedenken"
Laat
LEIDSE COURANT
ZATERDAG 17 AUGUSTUS 1974
SITTARD De verrassende
tijden, die Enith Brigitha drie
weken geleden in het Ut
rechtse recordbad Den Hom
mel neerzette wil de zwem
coach Bert Sitters niet als dan
een vrij normale ontwikke
ling zien.
„De bijna anderhalve seconde,
die zij van haar beste tijd op
de 100 meter vrije slag afknab
belde, maakt natuurlijk 'erg
veel indruk, maar het is voor
mij geen verrassing als ik haar
basissnelheid in acht neem. Ik
ben zelfs geneigd te voorspel
len dat zij nog harder kan. Op
de rugslagnummers moet nog
veel meer vooruitgang geboekt
kunnen worden."
Grootste tegenstrever van
Enith straks in Wenen zal de
Oostduitse zwemcoryfee Kor-
nelia Ender zijn. Zij bezit het
wereldrecord met 57.51. Verge
leken met haar komt Bert Sit
ters tot een even opzienbaren
de als verrassende conclusie:
„Ook al weer gezien de bijna
alles beheersende basissnel-
heid sla ik Enith Brigitha ho
ger aan dan Kornelia Ender.
Ik heb dat onlangs in Oost-
Duitsland nauwkeurig geob
serveerd".
SJTTARD - Door de rustige politiek van de in Spanje
ontdekte zwemcoach Bert Sitters om het Nederland
se zwempeil op een hoger plan te brengen loopt een
opvallende „rode draad" van vastberadenheid. Toen
begin dit jaar schot kwam in de voorbereiding op
de morgen in Wenen startende Europese zwemkam-
pioenschappen was van hëm het nogal verbijsteren
de plan afkomstig om te streven naar het bezit van
niet minder dan tien medailles. Goud, zilver of
brons liet hij in het midden. „Geen bluf", zegt hij
nu bescheiden. „Maar een reële verwachting, die
berust op een simpel rekensommetje. Misschien zit
ik er een of twee naast, dat kan best, maar meer
zeker niet."
Bert Sitters, de jonge MO-leraar
t het bij Amsterdam gelegen
emen, blijft kort voor zijn
afscheid van het voor het eerst
goed bevallen trainingskamp
van de Nederlandse zwemploeg
in Sittard bij zijn standvastig
heid. Sterker nog: Hij raakt-
langzamerhand in de ban van
een zeker optimisme. „Want",
kon een ieder die het horen
wilde, begin deze week op het
ClOS-centrum beluisteren, „wij
hebben bij ons maandenlang
voorbereide streven bewust ge
let op het mentaal harder wor
den van het individu. De ma
nier van selecteren voor inter-
1 Twee zwemcoryfeeën bij elkaar tijdens de verkiezing
t sportvrouw van het jaar. Ada Kok die van weleer en
Enith Brigitha, de huidige heerseres, op wie alle
aandacht is gericht voor „Wenen".
lands, de indeling van de Ne
derlandse zwemkampioen-
schappen. alles was daarop af
gestemd. Een Nederlandse deel
nemer mag niet meer schrikken
van een finaleplaats, zoals
maar al te vaak in het verleden
gebeurde. Ik ben ervan over
tuigd, dat deze voor Wenen in
geschreven zwemploeg beter
dan ooit is opgewassen tegen de
wedstrijdspanningen van het
toch vermoeiende evenement".
Ook voor het begin van de Spelen
in München (1972) en in minde
re mate ook voor de start van
de wereldkampioenschappen in
Belgrado (1973) bleek een blij
moedige stemming aanwezig.
Zeker het Olympisch bouw
werk, met snel omhoog gescho
ten zwemsters als Enith Brigit
ha, Anke Rijnders en Hansje
Bunschoten, stortte als een
kaartenhuis in elkaar. Tallozen
een illusie armer makend. Om
dat na München een gelukkig
rustig verlopen afwisseling van
de wacht (coördinatoren Van
Dam en Schreurs maakten
plaats voor de ambitieuze fullti
mer Sitters) plaatsvond, werden
de negatieve effecten van de
„kater" in de kiem gesmoord.
Prettig genoeg trof de zwem-
bond (KNZB) in de persoon van
de nieuwe zwemcoach geen
man, die alle schepen achter
zich verbrandde. Integendeel,
met omzichtige zorg bouwde de
beredeneerde Sitters al het goe
de van zijn hardwerkende voor
gangers verder uit en richtte'
tenslotte een indrukwekkend
monument op, dat zijn weerga
de laatste tien jaar in Neder
land niet kent.
Zwemsters en schoonspringsters voor het vertrek naar Wenen. Vol verwachting. Bert Sitters rekent op tien
mpHaillpc:
Hoofdnummer
Met meer dan één favoriet:
Enith Brigitha, komt een zwe"
mafvaardiging na Leipzig 1962
niet meer zo optimistisch ge-i
stemd aan de start op de Euro
pese kampioenschappen. Niet
alleen levert Nederland een tot
de vingertoppen geladen kandi
daat voor het hoofdnummer
van het toernooi: de 100 meter
vrije slag, maar tevens figure
ren Nederlandse zwemsters op
allerlei andere én belangrijke
afstanden. Voorop in de rij lo
pen - behalve Enith - José Da-
men, Yolanda Aggenbach en de
nieuwste telg van de zwemfami-
lie: Annelies Maas uit Wagenin-
gen.
Toch mag nog niet gesteld wor
den dat de „faam van het verle- f"
den" volledig is teruggekeerd.
De jaren dat Nederland aan de
lopende band zwemsters van
wereldreputatie afleverde, lij
ken immers definitief voorbij.
Met deze keiharde realiteit
heeft echter niemand moeite.
Wel frustreerde de laatste jaren
het ontbreken van de gedachte
mee te spelen op het allerhoog
ste niveau. Daardoor kregen de
alom respect afdwingende club
trainers. die hun pupillen dage
lijks voor dag en dauw optrom
melen om te tr
medailles
Enith Brigitha, die de interna
tionale zwemwereld vanaf de
Olympische Spelen in München
fascineerde, is dat isolement
van Nederland verleden tijd.
Uit alle delen van de wereld
komen uitnodigingen voor deel
name aan wedstrijden binnen.
Deze meevaller heeft het werk
klimaat voor Bert Sitters verbe
terd. De door de bond goed
begeleide ontwikkeling stelde
hem in staat „carte blanche" te
vragen en te krijgen voor za
ken, die bij zijn voorgangers
moeilijker lagen.
met de verenigingsoefenmees-
ters. Net zoals hij twee jaar
geleden beloofde, toen zijn ver
rassende benoeming in deze
functie bekend werd gemaakt,
mag de „club van veertig" (alle
trainers van een tot een verte
genwoordigende ploeg behoren
de deelnemer) meeluisteren,
meedenken en meebeslissen.
„Wij hebben enkele bijeenkom
sten per jaar met elkaar en
daarop worden de grote lijnen
voor een seizoen uitgezet. Iede
reen komt dan aan het woord
en heeft het recht alles wat hij
Openhartig
Dit openhartig praten over „oud
zeer" dat lang de ontwikkeling
van het Nederlandse zwempeil
remde, kost momenteel geen
moeite meer. Zeker niet voor
Bert Sitters, die de oplossing
van deze problematiek als een
heet hangijzer van zijn missie
beschouwde. Terecht kan na
twee jaar van hard werken ge
concludeerd worden, dat de on
derlinge sfeer binnen het wed-
strijdminnende deel van de
zwembond geen hindernis meer
keurd werd voor deelname aan
een kampioenschap. Je schrok
je dood. Toen bij nadere infor
matie de vanzelfsprekende
vraag werd gesteld: „Wat is er
nou eigenlijk aan de hand met
hem'1 beriepen de toenmalige
zwemleiders zich op medisch
geheim of daaromtrent".
Belangrijk
In het kader van het belangrijk
maken van de oefenmeesters,
die een topzwemster naar een
Bert
Sitters
bouwde
een
indruk
wekkend
monument
op
vanuit het kringetje van Neder
landse oefenmeesters het be
lang van een gezonder en pro
fessioneler klimaat ingezien.
Onder de meest vooraanstaan
den onder hen is het denkbeeld
ontstaan om in de toekomst een
bepaalde opleiding verplicht te
stellen door dit voorzichtig te
introduceren en met nog een
betere bestudering kan het Ne
derlandse clubkader vakbekwa
mer geschoold worden. Een al
jaren bestaande wens. „Maar",
waarschuwt Bert Sitters vast,
terwijl zijn vinger weer richting
Bert Sitters weet dat. Hij wees
begin deze week in het trai
ningskamp in Sittard op Ger
van Dijk, de jonge trainer van
José Damen. „Nog niet lang
geleden was het ondenkbaar
dat een amper een half jaar in
de zwemsport meelopende trai
ner nu al kennis kon maken
met de laatste ontwikkelingen.
Daar kan geen applicatiecur
sus. waar ook ter wereld gege
ven. tegen op",
enthou- Met dit toevallige voorbeeld bij
siast te maken voor de top
sport, weinig, of nagenoeg geen
kans zich internationaal te
oriënteren.
Door de uit de West afkomstige
de hand sluit de nationale
zwemcoach zijn ogen niet.
Doorbordurend op het lang
zaam ontwikkelde begrip bin
nen de KNZB wijst hij op de
sterk verbeterde samenwerking
op het hart heeft te spuien". In
het verleden werd met deze-
openhartige aanpak gevreesd
voor problemen. Sitters ont
moet ze zelden. „De moeilijkhe
den komen vaak op hetzelfde
neer. Wanneer ik als zwem
coach tien veranderingen bij do
training van een zwemster wil
doorvoeren, en Wout Gerritse,
om maar een trainer te noe
men, wordt gevraagd wat hij
ook wil, komen zeker zes veran
deringen ongeveer
Over de vier andere moet je
beslissen. Daarvoor is de in
spraak. Bijna altijd wordt een
compromis bereikt met conces
sies doen van beide partijen".
vormt. Hoe groot het vertrou
wen in de clubtrainers al is,
benadrukt Bert Sitters door op
te merken: „Ik hoop in de toe
komst op nog veel meer mede
zeggenschap van de vereniging
strainers in Nederland. Laat ze
maar meedenken, dat is altijd
goed. Ik ben er niet bang voor.
Zij. de trainers, die dagelijks
langs de kant van het bad
staan, verdienen het om belang
rijker in de ogen van het grote
publiek in Nederland te wor
den" En in één adem sluit hij
rustig daarop aan: „Bepaalde
toestanden uit het verleden nio
gen nooit meer terugkomen. Wil
Storm en ik hebben eens mee-
gemaakt dat een pupil afge-
groot toernooi begeleiden,
krijgt de ruime denker uit Die-
men („Mij moet je ordinair ge
zegd zien als de baas") alle
mogelijke medewerking van de
bond. Zijn ideeën worden haast
alle overgenomen, mits de fi
nanciën het toelaten. „Ik ben de
KNZB bijvoorbeeld bijzonder
dankbaar voor het aan de trai
ners gratis beschikbaar stellen
van de open gebleven plaatsen
in het chartervliegtuig naar We
nen Dat doet ontzettend veel
goed Behalve dat krijgen de
ambitieuze mensen onder hen
de kans zich te onenteren, erva
ringen en indrukken op te
doen".
Aan de andere kant is nu ook
Ger van Dijk gaat, „de mensen
van de zwemclubs moeten een
trainer zijn gang laten gaan.
Een geschoolde kerel van 25
jaar zal dan over dingen moe
ten kunnen beslissen, die an
ders een privilege .waren voor
het bestuur".
Dat uitbouwen van het professio
neler wordend klimaat binnen
de zwembond, laat Sitters niet
los. Hij ziet het als het oprich
ten van een onontbeerlijk fun
dament voor een gezondere toe
komst. „Ik hoop er langer dan
ik me aanvankelijk had voorge
steld. aan te kunnen meewer
ken".
HANS DE BRUYN
